امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote][quote]سلام..

راستش یه سوال هست که چند وقته برام پیش اومده و اونم اینه که آیا نوشتن اسم ائمه اطهار و معصومین(ع) بر روی بدنه این موشکها اشکال شرعی نداره ؟ با توجه به اینکه این موشکها قراره به هدف اصابت کنند و اون رو منهدم کنند ! آیا توهین حساب نمیشه ؟ :rose:[/quote]

؟[/quote]

نه برادر ...
در بحث وهن اسامي نوشته شده ائمه اطهار:
اين مساله مهمه كه دانسته اقدامي اجل از شان ايشان انجام بگيره ...
در مسائلي مثل اين چيزي كه شما ميفرماييد:ايد عرض بكنم كه در عرف توهين محسوب نميشه، بنابراين گناهي صورت نميگيره.

در زمان جنگ هم خيلي از بچه رزمنده ها، در جيبشون قرآن جيبي داشتند؛ با وجود اينكه ممكن بود هنگام رزم، سينه خيز برن، يا بشينن يا ... ، اما چون قصد توهين در كار نبوده و كاري هم كه در عرف موهون باشه انجام نگرفته، بنابراين اشكالي نداشته.
هدف اون اظهار توسل بوده كه مهم تر هم هست

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگه به طور همزمان برای یک ناو مثلا دو موشک خلیج فارس و پنج تا نور به همراه قایق های تندرو و... شلیک بشه و به آن حمله بشه آیا ناو می تونه به کار خودش ادامه بده یا نه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]اگه به طور همزمان برای یک ناو مثلا دو موشک خلیج فارس و پنج تا نور به همراه قایق های تندرو و... شلیک بشه و به آن حمله بشه آیا ناو می تونه به کار خودش ادامه بده یا نه؟[/quote]
ناو که جای خودش ناوشکن ها و رزم ناو در برابر چنین حمله ای غرق میشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اميدوارم اينقدر قدرتمند بشيم كه كسي بذون اجازه ايران نتواند وارد آبهاي اطراف ايران بشود :rose: icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کاربر محترم جناب aliw700i شکلک تنها امثالهم ممنوع هست.

راکتور در قسمت های پایینی و دارای لایه های فراوانی از بتن آرمه و سرب برای عدم خروج تشعشع هست و در عین حال با لایه های فراوان زرهی حمایت میشه و به راحتی ضربه نمی خوره ولی اگر ناو از کار بیفته و یا در استانه غرق شدن باشه فکر می کنم مکانیسمی داره که سوخت رو خارج فعل و انفعال رو متوقف و کل سیستم رو ایزوله می کنه و عملا با ناو به قعر دریا میره مگر اینکه مستقیم و با چندیت سلاح خود راکتور هدف قرار بگیره که نه هدف ما نه هدف هیچ کس دیگه ای هست چون عواقب بدی داره.

محمد جان جای نیروی جاذبه توی فرمول شما خالیه من فرمول اصلی رو پیدا می کنم و قرار میدم.

این حمله یه نوع حمله همه جانبه هست ولی اشکالاتی داره مثلا وقتی شما دارای توان ضربه با موشک های نور و خلیج فارس هستین دیگه نیازی به به اعزام تعدادی قایق کم توان و یا نهایتا موشک انداز نیستین چرا که ضریب خطر برای افراد اونها خیلی بالاست .
دلیل این هم اعضا ناو گروه همراه ناو هواپیما بر هستن و می تونن ضرباتی وارد کنن و این اصلا برای ما خوب نیست.

البته میشه ضربه اول رو موشکی زد و مثلا ناو هواپیما بر رو از کار انداخت و در مدت زمان کمی پشت سر این موج اول حمله که هنوز دشمن نتونسته خودش رو جمع کنه و به احتمال زیاد ناو هواپیما بر هم اسیب جدی دیده به همراه چند ناو دیگه که نمی تونن حرکت کنن باعث میشه ناو گروه به فکر پدافند و یدک کش کردن ناو هواپیما بر بیفتن در این حالت (البته باز میگم در زمانی کمی بعد از موج اول حمله موشکی) دفاع اونها کمی ضعیف هست و نمی تونن احتمالا از توان هوایی ناو هواپیما بر استفاده کنن در این شرایط میشه برای انهدام کامل ناو گروه دشمن از قایق های موشک انداز مسلح به نصر استفاده کرد و یا زیر دریای ها رو برای انهدام کامل همزمان با قایق ها فرستاد.

موج دوم باید سریع و قوی ککل ناو گروه رو حداقل زمین گیر کنه و اگر این اتفاق بیفته دیگه دشمن توان بردن چند ده ناو بزرگ و کوچیک رو نداره و تبدیل به اهن پاره هایی برای زدن ما میشن.

اگر از این دو موج ناوی سالم موند اون وقت میشه خیلی راحت با نیروی هوایی و باز هم استفاده از زیر دریایی ها و قایق های موشک انداز در موج سوم کل ناو گروه رو نابود کرد.

به هر حال اینکار برای ما که دارای انواع موشک های دریایی هستیم شدنی و راحت هست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]یکی جواب منو بده اگه به رآکتور بخوره چی میشه؟؟[/quote]

گویا این موشک بیشتر برای صاف و سوف کردن عرشه ناوها( مثلا پاک کردن جزیره از روی ناو هواپیمابر!) ساخته شده نه نفوذ عمقی( قال آرمانی، البته به مضمون) در تایید صحبت دوستان، آسیب زدن به یک رآکتور اتمی در منطقه نزدیک خاک خودمون کار بسیار خطرناکی هست و تبعات شدید زیست محیطی داره.

[quote]محمد جان جای نیروی جاذبه توی فرمول شما خالیه من فرمول اصلی رو پیدا می کنم و قرار میدم.[/quote]

icon_cheesygrin icon_cheesygrin :mrgreen: اپرا جون دوباره شروع کردی به گیر دادن به ما! گفتم درجه جدید گرفتی دیگه ما رو بی خیال میشی(شوخی کردم برادر)

نیروی جاذبه تأثیر خودش رو در فاکتور V نشان میده.

[quote]به هر حال این [color=red]مار[/color] برای ما[/quote]

کدوم مار؟!! :rose: ( ببخشید بازم شوخی بود!)
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببخشی مار نبود کاره مجید دلبندم :rose:

شرمنده آقا محمد عزیز تازه بهم درجه دادن مسیولیتم سخت تر شده.
نه فرمول سقوط پرتابه ها با این مال شما متفاوته توی نوشته هام پیداش می کنم قرار میدم.اگر خدا بخواد ان شا الله

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نكته مهم سطح بازدارندگي موشك است اگر كليه شليك ها در شرايط رزم واقعي صورت گرفته باشد با توجه به سرعت موشك و دز صورت چندين برتاب از حهات مختلف كه محتمل به نظر ميرسدشايد تا تكميل بدافند هاي قويتر شاهد ناو هاي هوابيما بر در جنگهاي حوزه خليج فارس نباشيم اميدوارم دست اندركاران امر به فكر موشكي با همين قابليت وشليك از زير دريايي هاو ناوچه ها باشندكه قابليت تغيير شرايط جنگ را در يك نبرد همه جانبه دارند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]شرمنده آقا محمد عزیز تازه بهم درجه دادن مسیولیتم سخت تر شده.[/quote]

آخ قربون اون مسیولیتت!

[quote]نه فرمول سقوط پرتابه ها با این مال شما متفاوته توی نوشته هام پیداش می کنم قرار میدم.اگر خدا بخواد ان شا الله[/quote]

:rose: icon_cheesygrin icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببخشی محمد جان یه کمی تحقیق کردم یه چیزهایی گیر آوردم .
فرمول وزن این هست :
w=mg
که در این رابطه ام جرم جسم و جی شتاب گرانش زمین برابر با 9.8 هست.
اما دو نیروی دیگه هم بر جسم وارد میشه یکی اطصکاک و یکی جاذبه اینجا ما حاذبه رو تاثیر دادیم می مونه اصطکاک :
Fa=-k*v
F=mg-kv
در این رابطه هم اصطکاک برابر با نیروی وزن منهای نیروی اصطکاک هست که در رابطه اول کا کوچک میزان مقاومت جنس هوا هست.

و اما فرمول شما :
K=0.5mv*v
در نتیجه داریم:
K=0.5*1000*1000*1000=500000000ژول
در رابطه بالا سرعت را برابر 1000متر بر ثانیه که برابر سه ماخ به علاوه ای ۱ متر است در نظر گرفته شده و جرم هم برابر 1000 ک گ.البته باید توجه داشت این میزان انرژی در واحد قطر موشک وارد خواهد شد و اگر قطر موشک رو 60س م بدونیم در این صورت انرژی ما برابر است با:
فرمول مساحت دایره برابر است با:pr*r که در اون پی همون عدد پی و ار شعاع هست که برابر با 2825 س م که باید عدد انرژی رو بر این عدد تقسیم کرد که باز میشه :179928 ژول بر سانتیمتر مربع.

برای مثال عرض کنم که انرژی مرمی ژ۳ تنها 2200 ژول هست خوب حالا خودتون ببینین که این مرمی با قطر 7.62 م م به تجربه میگم می تونه یه صفحه فلزی 1.5 س م رو سوراخ کنه با انرژی 179928 ژول بر سانتی متر چقدر میشه سوراخ کرد.
می بینین که با این حساب سر انگشتی اگر ناوهای دشمن حتی از تیر آهن 30 هم استفاده کرده باشن یعنی IPE 300 در این صورت به راحتی توان نفوذ به طبقات زیری رو داره حداقل یکی دو طبقه رو سوراخ خواهد کرد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تشکر از توضیحات برادر محمد بزرگوار و برادر اپرای عزیز.


البته باید به این نکته توجه داشته باشیم که این محاسبات برای اجسام سخت و بدون خاصیت ارتجاعی یا شکستگیه.

باتوجه به وجود سنسورهایی در دماغه موشک، ضربه (که اصلا تو این بررسی بهش نپرداختیم) به مراتب ضعیفتر از حالتی خواهد بود که مثلا یه جسم سیمانی با همین وزن و سرعت به ناو برخورد کنه. ازطرفی، اصلا بدنه این موشک طوری طراحی نشده که بتونه وارد زره بشه. (حالت اغراق آمیزش مثل اینه که مثلا یه جسم شیشه ای سنگین رو با سرعت زیاد به یه صفحه فلزی بکوبیم. درسته که وزن و انرژی زیاده، اما جنس اون ضربه زننده طوری نیست که فلز رو شکاف بده.)

بنابراین از نظر بنده، حتی احتمال اینکه موشک از عرشه نفوذ نکنه هم وجود داره.

اما اون چیزی که خیلی مهمه، اینه که چنین انفجاری با این حجم مهمات و با این انرژی (که دوستان زحمت محاسبه اون رو کشیدن) در عرشه ناو هواپیمابر، تقریبا همه رادارها و آنتنهای ناو و همچنین پرتابگرهای هواپیما (کاتاپلتها) رو از بین می بره! و این مساله، بسیار مهمتر از نابودی هواپیماهای ناو و آسیب دیدن اونه. چون بدون این سیستمها ناو هیچ تفاوتی با آهن پاره نداره. نه هواپیمایی می تونه از روی اون بلند بشه و نه توانایی کشف دشمن رو داره.

اینجاست که آدم ارزش کلاهک بارانی رو متوجه میشه!



یا حق

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]اما اون چیزی که خیلی مهمه، اینه که چنین انفجاری با این حجم مهمات و با این انرژی (که دوستان زحمت محاسبه اون رو کشیدن) در عرشه ناو هواپیمابر، تقریبا همه رادارها و آنتنهای ناو و همچنین پرتابگرهای هواپیما (کاتاپلتها) رو از بین می بره![/quote]


درسته, اصلا چه اصراري هست که حالا کل کشتي رو نابود کنه !! مسلما بخورد چنين موشکي کل عرشه و هواپيما ها رو در هم ميکوبه و کشتي کاملا بيمصرف ميشه و حداقل هم باعث کشته شدن صدها نفر ميشه !

انرژي جنبشي موشک بدون انفجار سر جنگي به تنهايي معادل انفجار 124 کيلوگرم TNT هست , ديگر انفجار سر جنگي بکنار !!!!!!!!

بدنه آلومينيومي موشک در برابر صفحات فولادي ناو مثل کاغذ آلومينيوم ميمونه ,مگر اينکه سر جنگي اون از نوع ثاقب نفوذ کننده با فيوز تاخيري باشه که در مورد خليج فارس احتمال نميدم .اگر فيلم برخورد رو ديده باشيد بنظر مياد با همان تماس نخست منفجر ميشه, البته ششصد و پنجاه کيلو ماده منفجره قوي ديگه حرفي براي گفتن باقي نميزاره ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
میثم جان خودم هم داشتم بهش فکر می کردم ولی عمدتا حتی کلاهک های این نوع موشکها مجهز به فیوزهای هستن برای تاخیر مثلا در همون فالکلند و یا شلیک موشکهای عراقی به ناو آمریکایی عدم عملکرد این فیوز باعث عدم انفجار کلاهک شد ولی نفوذ کردن.
البته جنس بدنه مثل عرشه نیست ولی من معتقدم حداقل می تونه لایه اول رو رد کنه حالا مگر اینکه هدف استفاده از کلاهک بارانی یا خوشه ای باشه که دیگه بحث فرق می کنه.

اما من یه بار دیگه با تصاویر انفجار خلیج فارس توی تاپیک قبلی گفته بودم موجی که این افنجار درست می کنه می تونه تمام موجودات زنده ناو رو رشته رشته کنه.
یه بنده خدایی از جزیره مجنون تعریف می کرد دوستان رفته بودن توی آب برای شنا و همزمان وسطشون گلوله توپ می خوره و می گفت بدن این شهدا مثل رشته شده بود از موج انفجار.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببخشین پست مجدد میدم ولی از شما چه پنهون من جوش میزنم این ناوه در نره و همچین که دست درست و حسابی به سر و روش بکشیم و نابودش کنیم برای این زور می زنم. :rose:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نمی دونم دوستان چرا فکر میکنید هواپیما ها روی ناو چیدنشون !!!! جنگنده در ناو هواپیما بر در زیر عرشه قرار دارن به خیلی از دلایل که کمترینش برای جلوگیری از اسیب رطوبت است !!! موقع عملیات جنگنده به وسیله یک اسانسور از مکانش خارج میشود و روی عرشه برای پرواز قرار میگیرد اگه ناوی هم دید که عرشه اون پر از جنگنده است فقط مواقعی که می خوان نمایش رزمی بدن یا مثلا رزمایشه این کارو میکنن ! اما برخورد موشک ۱۰۰ ٪ به باند این جنگنده ها ضربه میزنه و اگر یکم شانس یا دقت باشه دقیقا همین مکانی که آسانسور کشتی قرار داده ضعیفترین قسمت برای نفوذ به داخل محفظه ناو است و اون موقع امکان نابودی همه جنگنده ها خیلی زیاده .
اقا یک سوال کلاهک بارانی با خوشه ای چه فرقی داره ؟ چون کلاهک خوشه ای جز سلاح های ممنوع است میگن بارانی ؟ یا فرق می کنن ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط NIX
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      گراد ، تگرگ روسی
       

       
       
       
      گراد یک سامانه پرتابگر چندگانه خودکششی 122 میلیمتری است که در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شده است ، این سامانه و راکت M-210F برای نخستین بار در سالهای آغازین دهه 1960 توسعه یافته و نخستین کاربرد رزمی آن در مارس 1969 در طول درگیری مرز چین و شوروی بود
      BM مخفف Boyevaya Mashina به معنی ماشین جنگی است و نام مستعار گراد Grad در روسی به معنی تگرگ می باشد
       
      سامانه موشک انداز BM 21  در سال 1963 در ارتش شوروی برای جایگزینی سامانه قدیمی BM 14  بکار گیری شد ، نقش پایه ای سامانه BM 21  برای پشتیبانی نیرو های زمینی با سرکوب فوری مواضع شلیک موشک های ضد تانک ، توپخانه ها ، خمپاره انداز ها ، از میان بردن نقاط مقاومت دشمن در منطقه نبرد بود
       
      نام مستعار روسی "تگرگ" نام مناسبی برای سامانه تسلیحاتی است که می تواند تا 40 راکت 122 میلی متری را در حدود 20 ثانیه در بردهای گوناگون پرتاب کند. گراد یک سامانه تتسلیحاتی دقیق نیست و برای رساندن مهمات خود به جای هدف نقطه ای ، برای یورش به یک منطقه طراحی شده است ، در برد 20 کیلومتری ، زمانی که 40 موشک پرتاب می شود، منطقه اصابت تا 600 متر در 600 متر گسترش می یابد (36 هکتار).
       

       
       
      از زمان معرفی سامانه BM 21 در دهه 60 این راکت انداز  های 122 میلیمتری در همه مناطق درگیری در سراسر حهان حاضر بوده اند . سادگی این سامانه بهمراه ارائه توان آتشباری عظیم از یک سکوی متحرک و نسبتا سبک منجر به پذیرش سریع و گسترده آن شده است..این سامانه تسلیحاتی به شکل گسترده ای کپی شده است و اکنون گونه های گسترده ای از نسخه ها و مشتقات آن را می توان در فهرست موجودی بیش از 50 نیروی مسلح در سراسر دنیا میتوان مشاهده کرد
       
      از آنجایی که BM-21 یک طراحی نسبتا قدیمی است که  اواخر دهه 1950 توسعه یافت ،بنابر این  برخی از این گونه‌های کپی شده ویژگی‌ های تسلیحات تازه تری را به آن افزوده اند ، مانند سیستم ‌های کنترل آتش پیشرفته و ویژگی‌های آیرودینامیکی پیشرفته‌تر برای خود موشک‌ها [در موارد پیشرفته تر موشک های هدایت شونده. م].
       
       
      پرتابگر اولیه یک شاسی کامیون Ural-375D 6×6 بود. در سال 1976، خودروی پرتابگر Ural-375D با کامیون جدیدتر و قدرتمندتر Ural-4320 6×6 جایگزین شد. هر BM-21 توسط یک کامیون 9k450  با 60 موشک اضافی پشتیبانی می شود. نصب شدن بر روی کامیون های 6×6 به BM-21 تحرک قابل توجهی می دهد که به ویژه پس از شلیک، زمانی که پرتابگرها باید به سرعت جابجا شده تا از آتش سامانه های ضد توپخانه ای دشمن در امان باشند. عملیات شلیک و جابجایی رفتار معمول در راکت انداز های چندگانه خودکششی است
       
       
      کامیون پشتیبان سامانه گراد
       
      راکت یا موشک
      راکت یا موشک به مهماتی گفته می شود که توسط یک موتور به حرکت در می آید. موتور موشک / راکت در ساده‌ ترین گونه از لوله‌ ای تشکیل شده است که در آن سوخت می‌ سوزد و در یک انتهای آن دهانه‌ ای دارد. گازهای خارج شده باعث ایجاد واکنشی برابر و مخالف در انتهای بسته لوله شده و پرتابه را به جلو می راند . رانش با هدایت گازهای به سرعت در حال انبساط از سوخت موشک در حال سوختن از طریق یک یا چند نازل (ونتوری/ ونچوری) ایجاد می شود.
       

       
      نمایش اثر ونتوری
       
       راکت های 122 میلی متری برای BM-21 دارای هفت ونتوری در پشت موتور موشک هستند. در حالی که موتورهای موشک می‌توانند حاوی سوخت مایع یا جامد باشند، سامانه های BM-21 موشک ‌هایی را با موتورهایی که فقط دارای سوخت جامد هستند شلیک می‌کنند. بر خلاف موشک ، یک راکت هدایت نشده مسیر خود را در هنگام پرواز تنظیم نمی کند تا به هدف اصابت کند. به این ترتیب، هنگامی که BM-21 یک راکت را شلیک میکند هیچ راهی برای تغییر مسیر آن وجود ندارد.
       
      راکت ها
      راکت ها به منظور دستیابی به پایداری آیرودینامیکی ، از باله یا چرخش محوری استفاده می کنند ، راکت های سامانه گراد ترکیب هر دو این روش ها را بکار می برد. روش اولیه برای ایجاد پایداری آیرودینامیکی از طریق استفاده از چهار بالک در بخش پشتی است . هنگامی که راکت پرتاب می شود، شروع به چرخش با سرعت نسبتا کندی می کند. باله‌های فنری که در بخش پشتی دور راکت پیچیده شده اند و با یک بند نازک در جای خود نگه داشته شده اند که هنگام پرتاب می‌سوزد. همانطور که قسمت پشتی موشک از لوله پرتاب خارج می شود، فنرها باله ها را باز کرده و راکت را در پرواز تثبیت می کنند.
       
       
      انواع راکت های سامانه گراد
       
      راکت 9M22
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               64  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.4 کیلومتر
       
      راکت 9M22M
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               46  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              1930 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                2 تا 10.8 کیلومتر
       
      راکت 9M22U
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66.6  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.1 کیلومتر
       
      راکت 9M28F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               56.5  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2270 میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 15 کیلومتر
       
      راکت 9M53F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70   کیلوگرم
      سرجنگی         26  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     2450  تکه
      برد                5 تا 20.5 کیلومتر
       
      راکت 9M521
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2840  میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 40  کیلومتر
       
      راکت 9M522
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70  کیلوگرم
      سرجنگی         25  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     1800  تکه
      برد                تا 37.5  کیلومتر
       
       
       
      گراد در نقش موشک
       
      با توجه به گستره کاربران راکت انداز های گراد شرکت های دفاعی در صدد بهبود عملکرد این سامانه بر آمده اند که شرکت ترکیه ای راکستان و همینطور صنایع دولتی رافائل دو شیوه گوناگون را برای افزایش دقت این سامانه به کار برده اند
       

       
      راکت (موشک) ساخت راکستان با سامانه هدایتی GPS / INS
       
      شرکت راکستان یک راکت هدایت شونده به سامانه هدایت ماهواره ای به همراه سامانه هدایت داخلی توسعه داده است که با استفاده از امواج ماهواره های جی پی اس دایره خطای برابر 30 متر (ادعایی)  دارد
       

       
      کیت Epik
       
      شرکت رافائل کیت EPIK را برای راکت های سامانه گراد توسعه داده است (Electro-Optical Precision Integration Kit)) که بر پایه هدایت داخلی  INS و پردازشگر تصویری کار میکند ، تصویر هدف که توسط سامانه های دیگر (هلیکوپتر / هواپیما / پهپاد / نیرو های پیاده) برداشت شده است روی سامانه هدایت داخلی بارگیری شده و در زمان پرواز پویشگر فعال دماغه راکت با مقایسه تصویر ذخیره شده اقدام به جانمایی و شیرجه بر روی هدف تعیین شده می نماید ، از آنجایی که EPIK با جی پی اس در ارتباط نیست امکان جم و اخلال بر روی آن نیز وجود ندارد. شرکت سازنده دقت اصابت کمتر از 3 متر را برای این کیت هدایتی اعلام کرده است
       
      با هدایت پذیر شدن راکت های سامانه گراد سامانه های Fire Finder امکان محاسبه الگوی پروازی پرتابه برای اجرای عملیات سرکوب را تا حد بسیار زیادی از دست خواهند داد
       
       
       
       
       

       
       
      سامانه راکت چند گانه خودکششی
       
      سازنده    اتحاد جماهیر شوروی
      سال ورود به خدمت   1963 میلادی
      تعداد خدمه    6 نفر
       
      گونه های سامانه گراد

       
      BM 21 V
      نسخه هوابرد با 12 تیوب بر روی کامیون گاز 66B 
       

       
      GRAD 1
      نسخه سبکتر سامانه گراد با 36 تیوب بر روی کامیون زیل 131
       

       
      9K132 Grad-P
      گراد پی لانچر تکی راکت 122 میلیمتری
       

       
        A-215 Grad-M
      نسخه دریایی سامانه گراد
       

       
      9K59 Prima
      پریما نسخه بهبود یافته گراد با 50 تیوب
       

       
      Grad-K
      نسخه تازه تر گراد بر روی کامیون کاماز 5350
       

       
      Tornado G
      راکت انداز بهبود یافته گراد بر روی کامیون اورال 4320
       
       
       
      پیوند 1
      پیوند 2
      پیوند 3
      پیوند 4
      پیوند 5
    • توسط MR9
      فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF)  بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ  موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه  متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند  تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند .
      با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند  و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد.
      براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند .
      این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر  در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه  با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است .
      پی نوشت : 
      این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد . 
    • توسط Davood
      اواخر دهه ۶۰ و اوايل دهه ۷۰ ميلادي را مي توان نقطه عطف در پيشرفت صنايع موشكي در دنيا دانست زيرا زماني بود كه به تازگي جنگ جهاني تمام شده بود و كشورهاي درگير جنگ جهاني به خوبي ضرورت وجود موشك و جنگ افزارها را درك كرده بودند و با تجربياتي كه به هنگام جنگ كسب كرده بودند توانستند به دنياي جديدي از ساخت سلاح ، موشك و هواپيما قدم بگذارند.
      يكي از اين كشورها كه همواره ابرقدرتي موشكي محسوب مي شد شوروي بود. اتحاد جماهير شوروي با فاصله اي بسيار زياد از رقباي خود در حال پيشرفت بود به خصوص در صنعت هوافضا، ولي اين پيشرفت هنگام فروپاشي اتحاد جماهير شوروي با كمتر از نصف پتانسيل گذشته ادامه يافت.
      البته بايد به اين نكته نيز توجه كنيم كه با وجود چنين فروپاشي، روسيه هنوز هم در صنعت هوافضا از برترين هاست. صنايع موشكي روسيه كه همچون يكي از زيرشاخه هاي صنعت هوافضاست به تبع آن پيشرفت زيادي داشته است. رقابت بسيار جذابي بين كشورهاي روسيه و ايالت متحده آمريكا در زمينه هوافضا وجود دارد كه شايد يكي از دلايل پيشرفت سريع اين صنعت در اين كشورها و فاصله زياد آنها با كشورهاي ديگر همين باشد.
      در ليست موشك هاي روسيه مي توان انواع و اقسام موشك ها را از قبيل موشك هاي هوا به هوا، هوا به زمين، زمين به هوا، بالستيك، اتمي، ضد ماهواره ، ضد كشتي و ضد زيردريايي را ديد. در اين ميان يكي از سري هاي بسيار قوي و با اهميت سري موشك هاي S يا S-300 را مي توان جزو سومين نسل موشك هاي زمين به هوا دانست كه پروژه ساخت و طراحي آن در دهه ۱۹۷۰ شروع شد.
      اين موشك نسبت به موشك هايي كه در زمان هاي قبلش ساخته مي شد خصوصيات متفاوتي داشت. البته تنها در سيستم پرتاب (Launch) آن از سري موشك هاي ۴۸N6 نمونه برداري شده بود كه مي توانست ميان برد يا دوربرد باشد. توسعه و گسترش موشك هاي سري S-300 از سال ۱۹۶۹ آغاز شد كه در آن زمان اين موشك ها به برد ۷۵ كيلومتري رسيده بودند.
      شركت مجرب آلماز (Almaz) مسئوليت طراحي و ساخت را براي نيروهاي زميني و شركت بوكاتف وظيفه طراحي آن را براساس نيازهاي نيروي دريايي روسيه به عهده گرفتند.
      چندي بعد براي به كمال رسيدن اين موشك ها براساس آخرين تكنولوژي هاي راكتي شركت گرونيش (Grunish) نيز به اين جمع پيوست.
      هدف ساخت پروژه، موشكي با برد بالا، سرعت بسيار زياد و قدرت مانوري مطمئن بود. اين موشك بايد كمترين زمان عكس العمل و قابليت استفاده هاي نظامي گوناگون براي حمل كلاهك هاي مختلف و داراي كمترين زمان رسيدن به هدف و نيز قابل اعتماد در زمان پرواز باشد.
      منظور از قابل اعتماد بودن اين است كه هنگام پرواز از ديد رادارها محفوظ باشد و ضد موشك ها نتوانند آن را رديابي كنند،حتي از لحاظ حفاظت اوليه اين موشك ها قرار بود كه در كانتينرهايي جاسازي شوند كه از زمان ساخت در كارخانه به بعد در همان كانتينرها بمانند و حتي سيستم پرتاب آنها نيز در خود كانتينرها تعبيه شود تا بتوانند در كمترين زمان ممكن از هر نقطه اي قابل پرتاب باشند. اين پرتاب به صورت عمودي انجام مي شود. يك لانچر قوي كه مي تواند موشك را تا ارتفاع ۲۰ متري بلند كرده و پرتاب كند. براي اين امر يك جك هيدروليك مدل ۴M330 ساختند كه با سرعت بسيار بالايي اين موشك را آماده پرتاب مي كند.
      S-300P
      يكي از اولين موشك هاي اين سريS-300P است كه به سفارش وزارت دفاع روسیه توليد شد. اين موشك مي تواند كلاهكي را به اندازه ۱۳۳ كيلوگرم با بيشينه برد ۴۷ كيلومتر حمل كند. كمترين برد آن پنج كيلومتر است و مي تواند در ارتفاع ۳۰ متري پرواز كند. سرعتش به سه كيلومتر در ثانيه مي رسد و در ۲۸ ثانيه مي تواند از خود عكس العمل نشان دهد. زمان آماده پرتاب شدنش كمتر از پنج دقيقه است.
      S-300F
      در سال ۱۹۸۴ مدل S-300F ساخته شد. مدل F در اصل موشك متناسب با نيازهاي نيروي دريايي روسيه بود كه از سيستم پرتاب ۵V55RM استفاده مي كند. سرعت آن ۴۶۸۰ كيلومتر در ساعت است و مي تواند كلاهكي به اندازه كلاهك مدل P (۱۳۳ كيلوگرم) ولي با بردي دوبرابر (حدود ۹۰ كيلومتر) را با خود حمل كند. بيشينه سرعت آن ۶۱۲۰ كيلومتر در ساعت و طول خود موشك با كلاهك ۲۵/۷ متر است.كمترين برد آن هفت كيلومتر و سقف پروازش ۲۵هزارمتر است و با سوخت جامد نيروي پيشرانش را تامين مي كند. يك سيستم راداري معروف به ريف روي آن نصب كردند كه مي تواند در يك زمان شش هدف را شناسايي كند و به آنها هجوم برد.
      S-300FM
      مدل S-300FM در سال ۱۹۹۰ ساخته شد كه باز هم مدلي براي نيروي دريايي بود. بسيار مدرن و پيشرفته بود. بيشينه سرعت آن به ۱۰ هزار كيلومتر در ساعت مي رسد، وزن آن ۱۴۸۰ كيلوگرم است و اين تفاوت بيش از هزار كيلوگرمي را مي توان در وضعيت نيروهاي پيشران اين موشك دانست. طول آن ۵/۷ متر، قطرش ۵۲/۰ متر و فاصله دوسر بالچه هاي عقب ۰۳/۱ متر است.
      برد آن ۹۰ كيلومتر است و مي تواند ۱۵۰ كيلوگرم كلاهك را با خود حمل كند. بيشينه سرعتي معادل ۷۵۶۰ كيلومتر در ساعت دارد كه در ارتفاع ۲۵ هزارمتري پرواز مي كند.
      S-300PMU
      مدل ديگر S-300PMU است. اين موشك از لحاظ ظاهري بسيار شبيه مدل FM است حتي وزنش با آن يكي است. طول آن ۹۸/۶ متر، قطرش ۴۵/۰ متر و فاصله دوسر بالش ۰۴/۱ متر است. در ارتفاع ۲۷ هزار متري پرواز مي كند و سوختش از مواد جامد تشكيل مي شود. كمترين بردش پنج كيلومتر و بيشترين برد آن ۹۰ كيلومتر است. مدل بعد در سال ۱۹۹۷ ساخته شد كه در واقع يك نمونه برداري از مدل MU بود. اين موشك MU-2 نام داشت كه از لحاظ اندازه و ابعاد دقيقاً مانند مدل قبلي بود ولي بردش به ميزان ۱۰۵ كيلومتر افزايش يافته بود يعني برد كلي آن به ۱۹۵ كيلومتر رسيد. توانايي حمل آن نيز بيشتر شده است و مي تواند ۱۸۰ كيلوگرم كلاهك را با خود حمل كند. سري ساخت اين موشك ها تا سال اخير ادامه يافت.

      Avia.ir
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.