امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]
اگر داشته باشه هم پرتاب فلير در برابرش يك راه دفاع هست.
بله عوارض..مي شود خيلي آسان اهداف فرعي با سطح مقطع راداري مشابه يا خاصيت گرمايي مشابه دور و بر ناو ايجاد كرد كه احتمال برخورد رو كم ميكنه.
[/quote]
با سلام
اينها نكات مهميه،لطفا دوستانى كه تخصص دارند پاسخ بدن...
و در صورت استفاده ناو از تجهيزات دودزا ايا كلاهك اپتيكى قادر به پيدا كردن هدف خواهد بود؟؟؟
در ضمن براى مقابله با سيكرهاى اپتيكى ميشه انها را با HOLOGRAM ها فريب داد؟؟؟
http://en.wikipedia.org/wiki/Holography
در اين زمينه پيشرفتهاى فراوانى داره صورت ميگيره...
http://www.geek.com/articles/geek-cetera/japanese-researchers-create-holograms-you-can-touch-2011069/

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name="Morteza313"]1-








اولا فاتح تنهایی لانچ نمیشه، اگر دقت کرده باشید موشک عصر 67 هم به عنوان یک نمونه ضد کشتی سام 2 با همون ویژگی های فاتح معرفی شد، در کنارش لانچر های 3 تیری نازعات هم شلیک کردن که اینها علاوه بر اینکه خودشون خطرهای مهمی هستن برای ناوگان هدف، خودشون دیکوی های غیر فابل تشخیص برای سیستم موشکی دشمن هستن
عصر 67 پرژه موشك هوا به زمينه
http://www.aerospacetalk.ir/vb/showthread.php?t=38783
منظورتون لانچر 4تايى فجر5 ؟؟؟نازعات از لانچر تكى استفاده ميكنه...
http://www.google.it/imgres?q=nazeat&hl=it&sa=X&biw=1024&bih=630&tbm=isch&prmd=ivns&tbnid=4KpOQhKUc9nOpM:&imgrefurl=http://www.daylife.com/photo/06n8e4j50p2mB&docid=R0hUz7uD3MN1xM&w=610&h=362&ei=bC1hTo-LIdGr-gahiOQd&zoom=1&iact=hc&vpx=331&vpy=343&dur=5353&hovh=173&hovw=292&tx=186&ty=113&page=3&tbnh=111&tbnw=187&start=24&ndsp=13&ved=1t:429,r:6,s:24

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با اجازه برادران من مطالب خودم را يك جمع بندي مي كنيم و از اساتيد مي خواهم به اين سوالات پاسخ دهند:
موشك خليج فارس بايد يا هدايتش اپتيكي عادي باشد يا داراري رادار فعال در مراحل نهايي يا جستجوگر خودكار گرمايي(همان شليك كن فراموش كن)
حالت اپتيكي كه به نظر مي رسد چيني ها از آن استفاده مي كنند بايد داراي كانال ارتباطي امن با كاربر باشد كه چيني ها يا از ماهواره بهره مي برند يا از يك رادار روزنه ساختگي هوا يا فضاپايه كه اين امكان براي ايران ميسر نيست و بايد دنبال كانال ديگري باشد كه من از اساتيد مي پرسم به نظرشان اين كانال چيست؟
اگر هم حالت دوم است كه همان شليك كن فراموش كن باشد(البته اين فناوري بسيار مدرني است و تنها در انحصار قدرت هاي برتر و به من حق بدهيد در اين توانايي شك كنم) شما بگوييد كه گرمايي است يا راداري.
در مورد خطر موشك: سيستم ايجيس براي مقابله با موشك هاي بسيار سريع و بزرگي مانند كيچن يا KSR-5 با سرعت چهار ماخ،برد 400 كيلومتر و سرجنگي 900 كيلوگرمي طراحي شده بنابراين خليج فارس تهديد جديدي براي ناوگان امريكا نيست.
ظاهر خليج فارس هم كه شبيه موشك رادار گريز نيست.در مورد مانورپذيري اش هم اساتيدي كه از علم آيروديناميك مطلعند نظر بدهند كه آيا شكلش به مانورپذيري مي خورد يا نه.شايد هم كنترل كننده بردار رانش مدرن داشته باشد كه اين هم فناوري چندان پيش پا افتاده اي نيست.دارد يا ندارد؟
به نظر شما خليج فارس با سرعت 3 ماخ مي تواند از دست سيستم ايجيس و موشك استاندارد -3 با سرعت حدودا 9 ماخ فرار كند؟ موشك استاندارد تا ارتفاع 160 كيلومتري مي تواند بالا برود.
به نظر بنده بهترين راه براي حمله به ناوگان آمريكا شليك انبوه و تركيبي موشك هاي مافوق صوتي مثل كريپتون و ياخونت يا سانبرن است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]با اجازه برادران من مطالب خودم را يك جمع بندي مي كنيم و از اساتيد مي خواهم به اين سوالات پاسخ دهند:
موشك خليج فارس بايد يا هدايتش اپتيكي عادي باشد يا داراري رادار فعال در مراحل نهايي يا جستجوگر خودكار گرمايي(همان شليك كن فراموش كن)
حالت اپتيكي كه به نظر مي رسد چيني ها از آن استفاده مي كنند بايد داراي كانال ارتباطي امن با كاربر باشد كه چيني ها يا از ماهواره بهره مي برند يا از يك رادار روزنه ساختگي هوا يا فضاپايه كه اين امكان براي ايران ميسر نيست و بايد دنبال كانال ديگري باشد كه من از اساتيد مي پرسم به نظرشان اين كانال چيست؟
اگر هم حالت دوم است كه همان شليك كن فراموش كن باشد(البته اين فناوري بسيار مدرني است و تنها در انحصار قدرت هاي برتر و به من حق بدهيد در اين توانايي شك كنم) شما بگوييد كه گرمايي است يا راداري.
در مورد خطر موشك: سيستم ايجيس براي مقابله با موشك هاي بسيار سريع و بزرگي مانند كيچن يا KSR-5 با سرعت چهار ماخ،برد 400 كيلومتر و سرجنگي 900 كيلوگرمي طراحي شده بنابراين خليج فارس تهديد جديدي براي ناوگان امريكا نيست.
ظاهر خليج فارس هم كه شبيه موشك رادار گريز نيست.در مورد مانورپذيري اش هم اساتيدي كه از علم آيروديناميك مطلعند نظر بدهند كه آيا شكلش به مانورپذيري مي خورد يا نه.شايد هم كنترل كننده بردار رانش مدرن داشته باشد كه اين هم فناوري چندان پيش پا افتاده اي نيست.دارد يا ندارد؟
به نظر شما خليج فارس با سرعت 3 ماخ مي تواند از دست سيستم ايجيس و موشك استاندارد -3 با سرعت حدودا 9 ماخ فرار كند؟ موشك استاندارد تا ارتفاع 160 كيلومتري مي تواند بالا برود.
به نظر بنده بهترين راه براي حمله به ناوگان آمريكا شليك انبوه و تركيبي موشك هاي مافوق صوتي مثل كريپتون و ياخونت يا سانبرن است.[/quote]
مسئله اینجاس که ایجیس با چند تا هدف همزمان درگیر میشه؟
5 تا؟ 10 تا؟ به نظر شما زدن یک رزمناو یا زدن یک ناو هواپیما بر یا حتی ناوچه تو شرایط جنگی ارزش شلیک 10 موشک رو نداره؟
یا اینکه ایا ما نمی تونیم تعداد کافی از این موشک تولید کنیم؟
اگر سانبرن یا یاخونت یا براهموس هم می خریدیم کاملا محدودیت تو تعداد شلیک داشتیم
اما حالا مسئله اینجاس که ایا الانم محدودیتی داریم؟ اصلا با این وضع دشمن می تونه ریسک کنه و ناوش رو توی برد موشک های ما قرار بده؟
یا اینکه باید مسیر پرواز هواپیما هاشو اقلا 700 کیلومتر دور تر کنه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بحث كنوني من بحث كميت نيست بحث كيفيت است.
وگرنه در كميت تا دلتون بخواد ميشه موشك شليك كرد...نور،كرم ابريشم،رعد،هارپون...
لطفا به سوالات من جواب بدهيد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]بحث كنوني من بحث كميت نيست بحث كيفيت است.
وگرنه در كميت تا دلتون بخواد ميشه موشك شليك كرد...نور،كرم ابريشم،رعد،هارپون...
لطفا به سوالات من جواب بدهيد.[/quote]

شما می خوایید به این نتیجه برسید که یک موشک رو ناو های امریکایی منهدم می کنن
این تا روز نبرد مشخص نیست اما گیریم که اینطور بشه
تعداد شلیک هر دفاعی رو فلج میکنه
فکر کنم استالین بود می گفت کمیت کیفیت خودشو داره
ضمنا هدایت اپتیک نیازی به ماهواره نداره
این موشک هم یا باید راداری یا باید اپتیکی هدایت بشه
و البته تغییر راستای بردار رانش هم به نظر نمیاد داشته باشه (ادعایی نکرده کسی!)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من نگفتم حتما ماهواره گفتم كانال ارتباطي حالا شايد پهپاد ولي پهپاد كانال امني نيست.
مساله كميت و كيفيت هم حالا موازنه قوا با دوره استالين خيلي فرق داره.بله كميت تانك تي-34 از كيفيت تايگر بهتر بود ولي تي-34 هم كم تانكي نبود.
ضمنا آمريكا نعوذبالله خدا كه نيست كه شكست ناپذير باشه.
من مي گويم شليك انبوه تاكتيك خوبيست به شرط كارايي موشك.
جنگ 1973 كه يادتونه،70 موشك استايكس عليه ناوهاي اسراييلي شليك شد كه يكيشم به هدف نخورد.
اگه مانورپذير نباشه چطور مي خواد از دست ايجيس و استاندارد فرار كنه؟
هدايت راداري خيلي بهتر از اپتيكيه ولي معلوم نيست راداريه يا اپتيكي.
اساتيد بزرگوار اگه اطلاعي دارند بگويند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]من نگفتم حتما ماهواره گفتم كانال ارتباطي حالا شايد پهپاد ولي پهپاد كانال امني نيست.
مساله كميت و كيفيت هم حالا موازنه قوا با دوره استالين خيلي فرق داره.بله كميت تانك تي-34 از كيفيت تايگر بهتر بود ولي تي-34 هم كم تانكي نبود.
ضمنا آمريكا نعوذبالله خدا كه نيست كه شكست ناپذير باشه.
من مي گويم شليك انبوه تاكتيك خوبيست به شرط كارايي موشك.
جنگ 1973 كه يادتونه،70 موشك استايكس عليه ناوهاي اسراييلي شليك شد كه يكيشم به هدف نخورد.
اگه مانورپذير نباشه چطور مي خواد از دست ايجيس و استاندارد فرار كنه؟
هدايت راداري خيلي بهتر از اپتيكيه ولي معلوم نيست راداريه يا اپتيكي.
اساتيد بزرگوار اگه اطلاعي دارند بگويند.[/quote]
مقاوم بودن در مقابل جنگ الکترونیک لازمه و البته باید جنگ 33 روزه رو هم به یاد بیارید(کارایی تجهیزات الکترونیک ایرانی)
موازنه قوا تغییر کرده اما سلاح ها هم تغییر کردن
همونطور که تانک تی 34 کم تانکی نبود یه موشکی که از بالا میاد و 3 ماخ سرعت داره هم کم موشکی نیست
کارایی موشک اونم تو شلیک انبوه قطعی هست بخصوص اگر هدایت الکترو اپتیک با ایمیج پروسسینگ باشه دیگه راهی برای جم کردنش هم نمی مونه
تولید دود اونم اونقدری که یک ناو هواپیما بر رو بپوشونه یکم خنده داره!
ضمنا حتی در اون حالت هم با کمک رادار میشه ناو رو شناسایی کرد
البته بنده اطلاعی در مورد اینکه این موشک هدایت راداری هم داره یا نه ندارم
چیزی هم اعلام نشده
از اساتید اگه کسی می دونه بگه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
الكترواپتيك با IMAGE PROCESSING تقريبا همون شليك كن فراموش كن ميشه كه تكنولوژي آسوني نيست و يه كن داشتنش توسط ايران شك برانگيزه!!! ما كه هنوز از موشك هاي هدايت سيمي ضد تانك استفاده مي كنيم يه كم باورش سخته كه نوع ضد كشتيش اينجوري باشه.
بنده هم گفتم اگه دود هم باشه با رادار ميشه پيدا كرد اون مساله در مورد هدايت اپتيك بود.
كيچن هم سرعتش 4 ماخ بود ولي در جنگ تحملي كه عراق داشت اثري ازش در برابر كشتي هاي ايران نبود.
در مورد جنگ 33 روزه هم اون موشك اگه اسراييلي ها راست بگن كه خدا ميدونه تجهيزات مراقبتي اون ناوچه خاموش بود و ضمنا چهار نفر كشته شدند نه ناوي نبود شد و نه كاملا اوراق شد...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]حالت اپتيكي كه به نظر مي رسد چيني ها از آن استفاده مي كنند بايد داراي كانال ارتباطي امن با كاربر باشد كه چيني ها يا از ماهواره بهره مي برند يا از يك رادار روزنه ساختگي هوا يا فضاپايه كه اين امكان براي ايران ميسر نيست و بايد دنبال كانال ديگري باشد كه من از اساتيد مي پرسم به نظرشان اين كانال چيست؟[/quote]

الف ) سالهاست شایعه ای وجود دارد مبنی بر اینکه ایران ماهواره ای با کاربری نظامی در اختیار دارد . اهمیت این شایعه آنجاست که در سناریوهای تخیلی حمله به ایران هدف قرار دادن این ماهواره در اولویت دشمن قرار دارد .

ب) اصل نیاز به ارتباطات ماهواره ای جهت فراهم کردن کانال ارتباطی با موشک در فاز نشانه روی ، یک اصل لازم نیست . اخیرا خود آمریکائیها در مورد عملیات کشتن بن لادن اعلام کرده اند که گلوبال هاک مسئولیت فراهم کردن کانالهای ارتباطی را بر عهده داشته است . پس در مورد ایران استفاده از پهباد یا حتی یک موشک دوربرد تر دیگر با قابلیت فراهم کردن بستر ارتباطی می تواند راهگشا باشد .

ج) با لطایف الحیلی می توان از ماهواره های غیر نظامی جهت کاربری های نظامی استفاده نمود .
[quote]
در مورد خطر موشك: سيستم ايجيس براي مقابله با موشك هاي بسيار سريع و بزرگي مانند كيچن يا KSR-5 با سرعت چهار ماخ،برد 400 كيلومتر و سرجنگي 900 كيلوگرمي طراحي شده بنابراين خليج فارس تهديد جديدي براي ناوگان امريكا نيست. [/quote]
ما اینجا بحثی برای مقابله با موشک کروز نداریم .
بحث بر اساس مقابله با موشک بالستیک هست. باید زاویه حمله موشک خلیج فارس را مد نظر داشته باشید . بطور مثال اگر موشک با زاویه 87 درجه به سمت یک رزمناو شیرجه بزند ، کار زیادی از دست سامانه اجیس بر نمی آید .

[quote]ظاهر خليج فارس هم كه شبيه موشك رادار گريز نيست.[/quote]
در این مورد من یک نظر شخصی دارم .
آنچه که در رسانه ها منتشر شده ، آن است که رادارگریزی موشک قائم بدلیل حذف بالچه ها می باشد . اما من فکر می کنم ، آیا نمی توان جنس بالچه ها را تغییر داد به نحوی که RCS پائینی داشته باشند ؟ شما چطور فکر می کنید ؟!

[quote]
در مورد مانورپذيري اش هم اساتيدي كه از علم آيروديناميك مطلعند نظر بدهند كه آيا شكلش به مانورپذيري مي خورد يا نه.شايد هم كنترل كننده بردار رانش مدرن داشته باشد كه اين هم فناوري چندان پيش پا افتاده اي نيست.دارد يا ندارد؟ [/quote]

به نظر می رسد شما کاربر با مطالعه ای باشید . میلیتاری را جستجو کنید و لینک فیلمهایی که در وب سایت قرار داده شده است ببینید . این موشک در فاز پرتاب ( بوست ) به وضوح انجام مانور داشت .

[quote]به نظر شما خليج فارس با سرعت 3 ماخ مي تواند از دست سيستم ايجيس و موشك استاندارد -3 با سرعت حدودا 9 ماخ فرار كند؟ موشك استاندارد تا ارتفاع 160 كيلومتري مي تواند بالا برود. [/quote]
- گفته شده که سیستم اجیس می تواند با 100 هدف و در 360 درجه درگیر شود . حقیقت آن است که این سیستم چهار رادار آرایه ای دارد و بنابر این در هر سمتی توانایی مقابله با 25 هدف را خواهد داشت . ( نظر شخصی بنده هست و به ضعف سیستم در تقابل با تعداد بالای اهداف اشاره می کنم )

- این موشک از کلاهک با انرژی جنبشی استفاده می کند و باید در فاز نهایی هدف را ببیند . حال وضعیتی را در نظر بگیرید که تعدادی منبع مادون قرمز پیشاپیش موشک های بالستیک حرکت کنند . (IR Seeker بسادگی کور می شود )

- 9 ماخ سرعت در چه ارتفاعی . البته اگر از ویکی کمک گرفته اید ، سرعت آن به 8 ماخ هم نمی رسد .

- این آخرین تست SM-3 هست که شکست خورده ، البته در مورد این وب سایت آمریکائیها دوست ندارند ، ایرانی ها محتوای آنرا ببینند icon_eek
http://www.mda.mil/news/11news0016.html

همچنین در خبرها آمده بود که نیروی دریایی آمریکا از صنایع این کشور خواسته بود تا پیشنهادات و طرح های خود را به این نیرو ارائه دهند تا با استفاده از تجمیع اطلاعات مختلف حاصل از رادارها و سنسورهای متفاوت موجود بر روی شناورهای این نیرو بتوان پدافند موثری بر علیه حملات سنگین موشک های کروز و بالستیک فراهم نمود . پس ایجیس چه کاره هست ؟

هر سیستمی نقاط ضعف و قوتی دارد ، همچنان که برنامه های نظامی آنها تغییر و رشد می کنند ، برنامه های نیروهای مسلح ما نیز برای مقابله با آنها تغییر می کند .

----
در مورد سوال الکترو اپتیکی بودن موشک
تاپیک بحثش در سایت موجود هست . با توجه به تغییر ظاهری سر موشک ، به نظر می رسه موشک الکترو اپتیک باشه ، کمی در سایت جستجو کنید ، پیدا می کنید .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]حالت اپتيكي كه به نظر مي رسد چيني ها از آن استفاده مي كنند بايد داراي كانال ارتباطي امن با كاربر باشد كه چيني ها يا از ماهواره بهره مي برند يا از يك رادار روزنه ساختگي هوا يا فضاپايه كه اين امكان براي ايران ميسر نيست و بايد دنبال كانال ديگري باشد كه من از اساتيد مي پرسم به نظرشان اين كانال چيست؟[/quote]

الف ) سالهاست شایعه ای وجود دارد مبنی بر اینکه ایران ماهواره ای با کاربری نظامی در اختیار دارد . اهمیت این شایعه آنجاست که در سناریوهای تخیلی حمله به ایران هدف قرار دادن این ماهواره در اولویت دشمن قرار دارد .

ب) اصل نیاز به ارتباطات ماهواره ای جهت فراهم کردن کانال ارتباطی با موشک در فاز نشانه روی ، یک اصل لازم نیست . اخیرا خود آمریکائیها در مورد عملیات کشتن بن لادن اعلام کرده اند که گلوبال هاک مسئولیت فراهم کردن کانالهای ارتباطی را بر عهده داشته است . پس در مورد ایران استفاده از پهباد یا حتی یک موشک دوربرد تر دیگر با قابلیت فراهم کردن بستر ارتباطی می تواند راهگشا باشد .

ج) با لطایف الحیلی می توان از ماهواره های غیر نظامی جهت کاربری های نظامی استفاده نمود .
[quote]
در مورد خطر موشك: سيستم ايجيس براي مقابله با موشك هاي بسيار سريع و بزرگي مانند كيچن يا KSR-5 با سرعت چهار ماخ،برد 400 كيلومتر و سرجنگي 900 كيلوگرمي طراحي شده بنابراين خليج فارس تهديد جديدي براي ناوگان امريكا نيست. [/quote]
ما اینجا بحثی برای مقابله با موشک کروز نداریم .
بحث بر اساس مقابله با موشک بالستیک هست. باید زاویه حمله موشک خلیج فارس را مد نظر داشته باشید . بطور مثال اگر موشک با زاویه 87 درجه به سمت یک رزمناو شیرجه بزند ، کار زیادی از دست سامانه اجیس بر نمی آید .

[quote]ظاهر خليج فارس هم كه شبيه موشك رادار گريز نيست.[/quote]
در این مورد من یک نظر شخصی دارم .
آنچه که در رسانه ها منتشر شده ، آن است که رادارگریزی موشک قائم بدلیل حذف بالچه ها می باشد . اما من فکر می کنم ، آیا نمی توان جنس بالچه ها را تغییر داد به نحوی که RCS پائینی داشته باشند ؟ شما چطور فکر می کنید ؟!

[quote]
در مورد مانورپذيري اش هم اساتيدي كه از علم آيروديناميك مطلعند نظر بدهند كه آيا شكلش به مانورپذيري مي خورد يا نه.شايد هم كنترل كننده بردار رانش مدرن داشته باشد كه اين هم فناوري چندان پيش پا افتاده اي نيست.دارد يا ندارد؟ [/quote]

به نظر می رسد شما کاربر با مطالعه ای باشید . میلیتاری را جستجو کنید و لینک فیلمهایی که در وب سایت قرار داده شده است ببینید . این موشک در فاز پرتاب ( بوست ) به وضوح انجام مانور داشت .

[quote]به نظر شما خليج فارس با سرعت 3 ماخ مي تواند از دست سيستم ايجيس و موشك استاندارد -3 با سرعت حدودا 9 ماخ فرار كند؟ موشك استاندارد تا ارتفاع 160 كيلومتري مي تواند بالا برود. [/quote]
- گفته شده که سیستم اجیس می تواند با 100 هدف و در 360 درجه درگیر شود . حقیقت آن است که این سیستم چهار رادار آرایه ای دارد و بنابر این در هر سمتی توانایی مقابله با 25 هدف را خواهد داشت . ( نظر شخصی بنده هست و به ضعف سیستم در تقابل با تعداد بالای اهداف اشاره می کنم )

- این موشک از کلاهک با انرژی جنبشی استفاده می کند و باید در فاز نهایی هدف را ببیند . حال وضعیتی را در نظر بگیرید که تعدادی منبع مادون قرمز پیشاپیش موشک های بالستیک حرکت کنند . (IR Seeker بسادگی کور می شود )

- 9 ماخ سرعت در چه ارتفاعی . البته اگر از ویکی کمک گرفته اید ، سرعت آن به 8 ماخ هم نمی رسد .

- این آخرین تست SM-3 هست که شکست خورده ، البته در مورد این وب سایت آمریکائیها دوست ندارند ، ایرانی ها محتوای آنرا ببینند icon_eek
http://www.mda.mil/news/11news0016.html

همچنین در خبرها آمده بود که نیروی دریایی آمریکا از صنایع این کشور خواسته بود تا پیشنهادات و طرح های خود را به این نیرو ارائه دهند تا با استفاده از تجمیع اطلاعات مختلف حاصل از رادارها و سنسورهای متفاوت موجود بر روی شناورهای این نیرو بتوان پدافند موثری بر علیه حملات سنگین موشک های کروز و بالستیک فراهم نمود . پس ایجیس چه کاره هست ؟

هر سیستمی نقاط ضعف و قوتی دارد ، همچنان که برنامه های نظامی آنها تغییر و رشد می کنند ، برنامه های نیروهای مسلح ما نیز برای مقابله با آنها تغییر می کند .[/quote]
با تشكر از شما دوست عزيز كه جواب هاي معقولي داديد.البته بر خلاف شما ساير اساتيد بنهده را به بيسوادي و پررويي!! متهم كردند.
آيا استاندارد در هدف قرار دادن اهداف با زاويه حمله نزديك 90 ناتوان است؟
حالا 8 ماخ،تقريبا 3 برابر سرعت خليج فارس است. ارتفاع رو نمي دونم.
ضمنا يك سيستم ايجيس كه دوروبر ناو هواپيمابر نيست،تعداد بسيار بيشتري هست،فقط خود ناو نيست كه،محافظاش هم هستند.
در مورد كور شدن سيكر حرارتي هم بنده به احتمال استفاده از فلير اشاره كردم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
راستي يادم رفت بگويم. نظر شخصي بنده در مورد رادارگريزي موشك اين است كه احتمالش كم است.چون شكل ظاهري اش به نظر من ان طور نشان نمي دهد.مواد تركيبي را ديگر نميدانم.
ضمنا با آن شعله بزرگ شيپوره موشكهاي بالستيك،شناسايي آن ها با رادار يا حسگر حرارتي تا حد زيادي آسان است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]با تشكر از شما دوست عزيز كه جواب هاي معقولي داديد.البته بر خلاف شما ساير اساتيد بنهده را به بيسوادي و پررويي!! متهم كردند.
آيا استاندارد در هدف قرار دادن اهداف با زاويه حمله نزديك 90 ناتوان است؟
حالا 8 ماخ،تقريبا 3 برابر سرعت خليج فارس است. ارتفاع رو نمي دونم. [/quote]

من هم یک نفرم با تحصیلات نامرتبط که در این زمینه مطالعه می کنم . اگر سریع جبهه گیری نکنید و در مورد نظراتتون توضیح بیشتری بدید ، هجمه کمتری را تحمل خواهید کرد .

البته اینجا مدیران هم در امان نیستند ، یک نفر هست ، سایه اش را با تیر می زنیم !

نکته ای را فراموش کردم .
در بحث تقابل sm-3 و خلیج فارس ، این دو اصلا به هم نمی خورن ! چون نمی توانند با هم ازدواج کنند . icon_eek
SM-3 برای درگیری با موشک بالستیک باید از جو خارج شود تا بتواند از IR-Seeker خود استفاده کند . علی الظاهر ارتفاع پروازی خلیج فارس در حدیست که اصولا موشک اس ام 3 به سمت آن شلیک نمی شود . در این مورد SM-2 راهگشاست .
همون تاپیک خبری موشک خلیج فارس را پیدا کن !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]الكترواپتيك با IMAGE PROCESSING تقريبا همون شليك كن فراموش كن ميشه كه تكنولوژي آسوني نيست و يه كن داشتنش توسط ايران شك برانگيزه!!! ما كه هنوز از موشك هاي هدايت سيمي ضد تانك استفاده مي كنيم يه كم باورش سخته كه نوع ضد كشتيش اينجوري باشه.
[/quote]برخي عزيزان غايب توي سايت و از خود من هم اگر خواستي بگو تا كل مباحث ايميج پروسسينگ رو واست توضيح بدم .. تا هر سطح پيشرفته اي كه بخواي!..

ضمن اينكه دليل استفاده از موشك هاي سيمي اخلال ناپذيريشون هست .نه عقب ماندگي تكنولوژي ! و اگرنه موشك هاي جديدي مثل اسپايك هم هدايت سيمي دارند .

بشين از اول اين سايت رو مطالعه كن تا كمي سوادت بياد بالا و تا اون موقع سعي كن حرفهات سوالي بپرسي و مطمين نباشي ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote][quote]حالت اپتيكي كه به نظر مي رسد چيني ها از آن استفاده مي كنند بايد داراي كانال ارتباطي امن با كاربر باشد كه چيني ها يا از ماهواره بهره مي برند يا از يك رادار روزنه ساختگي هوا يا فضاپايه كه اين امكان براي ايران ميسر نيست و بايد دنبال كانال ديگري باشد كه من از اساتيد مي پرسم به نظرشان اين كانال چيست؟[/quote]

الف ) سالهاست شایعه ای وجود دارد مبنی بر اینکه ایران ماهواره ای با کاربری نظامی در اختیار دارد . اهمیت این شایعه آنجاست که در سناریوهای تخیلی حمله به ایران هدف قرار دادن این ماهواره در اولویت دشمن قرار دارد .

ب) اصل نیاز به ارتباطات ماهواره ای جهت فراهم کردن کانال ارتباطی با موشک در فاز نشانه روی ، یک اصل لازم نیست . اخیرا خود آمریکائیها در مورد عملیات کشتن بن لادن اعلام کرده اند که گلوبال هاک مسئولیت فراهم کردن کانالهای ارتباطی را بر عهده داشته است . پس در مورد ایران استفاده از پهباد یا حتی یک موشک دوربرد تر دیگر با قابلیت فراهم کردن بستر ارتباطی می تواند راهگشا باشد .

ج) با لطایف الحیلی می توان از ماهواره های غیر نظامی جهت کاربری های نظامی استفاده نمود .
[quote]
در مورد خطر موشك: سيستم ايجيس براي مقابله با موشك هاي بسيار سريع و بزرگي مانند كيچن يا KSR-5 با سرعت چهار ماخ،برد 400 كيلومتر و سرجنگي 900 كيلوگرمي طراحي شده بنابراين خليج فارس تهديد جديدي براي ناوگان امريكا نيست. [/quote]
ما اینجا بحثی برای مقابله با موشک کروز نداریم .
بحث بر اساس مقابله با موشک بالستیک هست. باید زاویه حمله موشک خلیج فارس را مد نظر داشته باشید . بطور مثال اگر موشک با زاویه 87 درجه به سمت یک رزمناو شیرجه بزند ، کار زیادی از دست سامانه اجیس بر نمی آید .

[quote]ظاهر خليج فارس هم كه شبيه موشك رادار گريز نيست.[/quote]
در این مورد من یک نظر شخصی دارم .
آنچه که در رسانه ها منتشر شده ، آن است که رادارگریزی موشک قائم بدلیل حذف بالچه ها می باشد . اما من فکر می کنم ، آیا نمی توان جنس بالچه ها را تغییر داد به نحوی که RCS پائینی داشته باشند ؟ شما چطور فکر می کنید ؟!

[quote]
در مورد مانورپذيري اش هم اساتيدي كه از علم آيروديناميك مطلعند نظر بدهند كه آيا شكلش به مانورپذيري مي خورد يا نه.شايد هم كنترل كننده بردار رانش مدرن داشته باشد كه اين هم فناوري چندان پيش پا افتاده اي نيست.دارد يا ندارد؟ [/quote]

به نظر می رسد شما کاربر با مطالعه ای باشید . میلیتاری را جستجو کنید و لینک فیلمهایی که در وب سایت قرار داده شده است ببینید . این موشک در فاز پرتاب ( بوست ) به وضوح انجام مانور داشت .

[quote]به نظر شما خليج فارس با سرعت 3 ماخ مي تواند از دست سيستم ايجيس و موشك استاندارد -3 با سرعت حدودا 9 ماخ فرار كند؟ موشك استاندارد تا ارتفاع 160 كيلومتري مي تواند بالا برود. [/quote]
- گفته شده که سیستم اجیس می تواند با 100 هدف و در 360 درجه درگیر شود . حقیقت آن است که این سیستم چهار رادار آرایه ای دارد و بنابر این در هر سمتی توانایی مقابله با 25 هدف را خواهد داشت . ( نظر شخصی بنده هست و به ضعف سیستم در تقابل با تعداد بالای اهداف اشاره می کنم )

- این موشک از کلاهک با انرژی جنبشی استفاده می کند و باید در فاز نهایی هدف را ببیند . حال وضعیتی را در نظر بگیرید که تعدادی منبع مادون قرمز پیشاپیش موشک های بالستیک حرکت کنند . (IR Seeker بسادگی کور می شود )

- 9 ماخ سرعت در چه ارتفاعی . البته اگر از ویکی کمک گرفته اید ، سرعت آن به 8 ماخ هم نمی رسد .

- این آخرین تست SM-3 هست که شکست خورده ، البته در مورد این وب سایت آمریکائیها دوست ندارند ، ایرانی ها محتوای آنرا ببینند icon_eek
http://www.mda.mil/news/11news0016.html

همچنین در خبرها آمده بود که نیروی دریایی آمریکا از صنایع این کشور خواسته بود تا پیشنهادات و طرح های خود را به این نیرو ارائه دهند تا با استفاده از تجمیع اطلاعات مختلف حاصل از رادارها و سنسورهای متفاوت موجود بر روی شناورهای این نیرو بتوان پدافند موثری بر علیه حملات سنگین موشک های کروز و بالستیک فراهم نمود . پس ایجیس چه کاره هست ؟

هر سیستمی نقاط ضعف و قوتی دارد ، همچنان که برنامه های نظامی آنها تغییر و رشد می کنند ، برنامه های نیروهای مسلح ما نیز برای مقابله با آنها تغییر می کند .[/quote]
با تشكر از شما دوست عزيز كه جواب هاي معقولي داديد.البته بر خلاف شما ساير اساتيد بنهده را به بيسوادي و پررويي!! متهم كردند.
آيا استاندارد در هدف قرار دادن اهداف با زاويه حمله نزديك 90 ناتوان است؟
حالا 8 ماخ،تقريبا 3 برابر سرعت خليج فارس است. ارتفاع رو نمي دونم.
ضمنا يك سيستم ايجيس كه دوروبر ناو هواپيمابر نيست،تعداد بسيار بيشتري هست،فقط خود ناو نيست كه،محافظاش هم هستند.
در مورد كور شدن سيكر حرارتي هم بنده به احتمال استفاده از فلير اشاره كردم.[/quote]
در صفحات قبل گفته شد كه استاندارد3 براى مقابله با موشك هايى بكار ميره كه در ارتفاع بسيار زياد حركت ميكنند و انها را در فاز ميانى ميزنه،نه در شيرجه،و خليج فارس هم فاز ميانيش در ارتفاع كمترى حركت ميكنه كه SM3 قادر به رهگيرى ان نيست....و تنها SM2 بلاك4 ميتواند اين قابليت را داشته باشد كه ان هم پروژش به نتيجه نرسيده...
حالا تا چه حد حقيقت داره نميدونم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط NIX
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      گراد ، تگرگ روسی
       

       
       
       
      گراد یک سامانه پرتابگر چندگانه خودکششی 122 میلیمتری است که در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شده است ، این سامانه و راکت M-210F برای نخستین بار در سالهای آغازین دهه 1960 توسعه یافته و نخستین کاربرد رزمی آن در مارس 1969 در طول درگیری مرز چین و شوروی بود
      BM مخفف Boyevaya Mashina به معنی ماشین جنگی است و نام مستعار گراد Grad در روسی به معنی تگرگ می باشد
       
      سامانه موشک انداز BM 21  در سال 1963 در ارتش شوروی برای جایگزینی سامانه قدیمی BM 14  بکار گیری شد ، نقش پایه ای سامانه BM 21  برای پشتیبانی نیرو های زمینی با سرکوب فوری مواضع شلیک موشک های ضد تانک ، توپخانه ها ، خمپاره انداز ها ، از میان بردن نقاط مقاومت دشمن در منطقه نبرد بود
       
      نام مستعار روسی "تگرگ" نام مناسبی برای سامانه تسلیحاتی است که می تواند تا 40 راکت 122 میلی متری را در حدود 20 ثانیه در بردهای گوناگون پرتاب کند. گراد یک سامانه تتسلیحاتی دقیق نیست و برای رساندن مهمات خود به جای هدف نقطه ای ، برای یورش به یک منطقه طراحی شده است ، در برد 20 کیلومتری ، زمانی که 40 موشک پرتاب می شود، منطقه اصابت تا 600 متر در 600 متر گسترش می یابد (36 هکتار).
       

       
       
      از زمان معرفی سامانه BM 21 در دهه 60 این راکت انداز  های 122 میلیمتری در همه مناطق درگیری در سراسر حهان حاضر بوده اند . سادگی این سامانه بهمراه ارائه توان آتشباری عظیم از یک سکوی متحرک و نسبتا سبک منجر به پذیرش سریع و گسترده آن شده است..این سامانه تسلیحاتی به شکل گسترده ای کپی شده است و اکنون گونه های گسترده ای از نسخه ها و مشتقات آن را می توان در فهرست موجودی بیش از 50 نیروی مسلح در سراسر دنیا میتوان مشاهده کرد
       
      از آنجایی که BM-21 یک طراحی نسبتا قدیمی است که  اواخر دهه 1950 توسعه یافت ،بنابر این  برخی از این گونه‌های کپی شده ویژگی‌ های تسلیحات تازه تری را به آن افزوده اند ، مانند سیستم ‌های کنترل آتش پیشرفته و ویژگی‌های آیرودینامیکی پیشرفته‌تر برای خود موشک‌ها [در موارد پیشرفته تر موشک های هدایت شونده. م].
       
       
      پرتابگر اولیه یک شاسی کامیون Ural-375D 6×6 بود. در سال 1976، خودروی پرتابگر Ural-375D با کامیون جدیدتر و قدرتمندتر Ural-4320 6×6 جایگزین شد. هر BM-21 توسط یک کامیون 9k450  با 60 موشک اضافی پشتیبانی می شود. نصب شدن بر روی کامیون های 6×6 به BM-21 تحرک قابل توجهی می دهد که به ویژه پس از شلیک، زمانی که پرتابگرها باید به سرعت جابجا شده تا از آتش سامانه های ضد توپخانه ای دشمن در امان باشند. عملیات شلیک و جابجایی رفتار معمول در راکت انداز های چندگانه خودکششی است
       
       
      کامیون پشتیبان سامانه گراد
       
      راکت یا موشک
      راکت یا موشک به مهماتی گفته می شود که توسط یک موتور به حرکت در می آید. موتور موشک / راکت در ساده‌ ترین گونه از لوله‌ ای تشکیل شده است که در آن سوخت می‌ سوزد و در یک انتهای آن دهانه‌ ای دارد. گازهای خارج شده باعث ایجاد واکنشی برابر و مخالف در انتهای بسته لوله شده و پرتابه را به جلو می راند . رانش با هدایت گازهای به سرعت در حال انبساط از سوخت موشک در حال سوختن از طریق یک یا چند نازل (ونتوری/ ونچوری) ایجاد می شود.
       

       
      نمایش اثر ونتوری
       
       راکت های 122 میلی متری برای BM-21 دارای هفت ونتوری در پشت موتور موشک هستند. در حالی که موتورهای موشک می‌توانند حاوی سوخت مایع یا جامد باشند، سامانه های BM-21 موشک ‌هایی را با موتورهایی که فقط دارای سوخت جامد هستند شلیک می‌کنند. بر خلاف موشک ، یک راکت هدایت نشده مسیر خود را در هنگام پرواز تنظیم نمی کند تا به هدف اصابت کند. به این ترتیب، هنگامی که BM-21 یک راکت را شلیک میکند هیچ راهی برای تغییر مسیر آن وجود ندارد.
       
      راکت ها
      راکت ها به منظور دستیابی به پایداری آیرودینامیکی ، از باله یا چرخش محوری استفاده می کنند ، راکت های سامانه گراد ترکیب هر دو این روش ها را بکار می برد. روش اولیه برای ایجاد پایداری آیرودینامیکی از طریق استفاده از چهار بالک در بخش پشتی است . هنگامی که راکت پرتاب می شود، شروع به چرخش با سرعت نسبتا کندی می کند. باله‌های فنری که در بخش پشتی دور راکت پیچیده شده اند و با یک بند نازک در جای خود نگه داشته شده اند که هنگام پرتاب می‌سوزد. همانطور که قسمت پشتی موشک از لوله پرتاب خارج می شود، فنرها باله ها را باز کرده و راکت را در پرواز تثبیت می کنند.
       
       
      انواع راکت های سامانه گراد
       
      راکت 9M22
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               64  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.4 کیلومتر
       
      راکت 9M22M
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               46  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              1930 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                2 تا 10.8 کیلومتر
       
      راکت 9M22U
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66.6  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.1 کیلومتر
       
      راکت 9M28F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               56.5  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2270 میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 15 کیلومتر
       
      راکت 9M53F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70   کیلوگرم
      سرجنگی         26  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     2450  تکه
      برد                5 تا 20.5 کیلومتر
       
      راکت 9M521
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2840  میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 40  کیلومتر
       
      راکت 9M522
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70  کیلوگرم
      سرجنگی         25  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     1800  تکه
      برد                تا 37.5  کیلومتر
       
       
       
      گراد در نقش موشک
       
      با توجه به گستره کاربران راکت انداز های گراد شرکت های دفاعی در صدد بهبود عملکرد این سامانه بر آمده اند که شرکت ترکیه ای راکستان و همینطور صنایع دولتی رافائل دو شیوه گوناگون را برای افزایش دقت این سامانه به کار برده اند
       

       
      راکت (موشک) ساخت راکستان با سامانه هدایتی GPS / INS
       
      شرکت راکستان یک راکت هدایت شونده به سامانه هدایت ماهواره ای به همراه سامانه هدایت داخلی توسعه داده است که با استفاده از امواج ماهواره های جی پی اس دایره خطای برابر 30 متر (ادعایی)  دارد
       

       
      کیت Epik
       
      شرکت رافائل کیت EPIK را برای راکت های سامانه گراد توسعه داده است (Electro-Optical Precision Integration Kit)) که بر پایه هدایت داخلی  INS و پردازشگر تصویری کار میکند ، تصویر هدف که توسط سامانه های دیگر (هلیکوپتر / هواپیما / پهپاد / نیرو های پیاده) برداشت شده است روی سامانه هدایت داخلی بارگیری شده و در زمان پرواز پویشگر فعال دماغه راکت با مقایسه تصویر ذخیره شده اقدام به جانمایی و شیرجه بر روی هدف تعیین شده می نماید ، از آنجایی که EPIK با جی پی اس در ارتباط نیست امکان جم و اخلال بر روی آن نیز وجود ندارد. شرکت سازنده دقت اصابت کمتر از 3 متر را برای این کیت هدایتی اعلام کرده است
       
      با هدایت پذیر شدن راکت های سامانه گراد سامانه های Fire Finder امکان محاسبه الگوی پروازی پرتابه برای اجرای عملیات سرکوب را تا حد بسیار زیادی از دست خواهند داد
       
       
       
       
       

       
       
      سامانه راکت چند گانه خودکششی
       
      سازنده    اتحاد جماهیر شوروی
      سال ورود به خدمت   1963 میلادی
      تعداد خدمه    6 نفر
       
      گونه های سامانه گراد

       
      BM 21 V
      نسخه هوابرد با 12 تیوب بر روی کامیون گاز 66B 
       

       
      GRAD 1
      نسخه سبکتر سامانه گراد با 36 تیوب بر روی کامیون زیل 131
       

       
      9K132 Grad-P
      گراد پی لانچر تکی راکت 122 میلیمتری
       

       
        A-215 Grad-M
      نسخه دریایی سامانه گراد
       

       
      9K59 Prima
      پریما نسخه بهبود یافته گراد با 50 تیوب
       

       
      Grad-K
      نسخه تازه تر گراد بر روی کامیون کاماز 5350
       

       
      Tornado G
      راکت انداز بهبود یافته گراد بر روی کامیون اورال 4320
       
       
       
      پیوند 1
      پیوند 2
      پیوند 3
      پیوند 4
      پیوند 5
    • توسط MR9
      فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF)  بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ  موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه  متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند  تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند .
      با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند  و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد.
      براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند .
      این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر  در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه  با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است .
      پی نوشت : 
      این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد . 
    • توسط Davood
      اواخر دهه ۶۰ و اوايل دهه ۷۰ ميلادي را مي توان نقطه عطف در پيشرفت صنايع موشكي در دنيا دانست زيرا زماني بود كه به تازگي جنگ جهاني تمام شده بود و كشورهاي درگير جنگ جهاني به خوبي ضرورت وجود موشك و جنگ افزارها را درك كرده بودند و با تجربياتي كه به هنگام جنگ كسب كرده بودند توانستند به دنياي جديدي از ساخت سلاح ، موشك و هواپيما قدم بگذارند.
      يكي از اين كشورها كه همواره ابرقدرتي موشكي محسوب مي شد شوروي بود. اتحاد جماهير شوروي با فاصله اي بسيار زياد از رقباي خود در حال پيشرفت بود به خصوص در صنعت هوافضا، ولي اين پيشرفت هنگام فروپاشي اتحاد جماهير شوروي با كمتر از نصف پتانسيل گذشته ادامه يافت.
      البته بايد به اين نكته نيز توجه كنيم كه با وجود چنين فروپاشي، روسيه هنوز هم در صنعت هوافضا از برترين هاست. صنايع موشكي روسيه كه همچون يكي از زيرشاخه هاي صنعت هوافضاست به تبع آن پيشرفت زيادي داشته است. رقابت بسيار جذابي بين كشورهاي روسيه و ايالت متحده آمريكا در زمينه هوافضا وجود دارد كه شايد يكي از دلايل پيشرفت سريع اين صنعت در اين كشورها و فاصله زياد آنها با كشورهاي ديگر همين باشد.
      در ليست موشك هاي روسيه مي توان انواع و اقسام موشك ها را از قبيل موشك هاي هوا به هوا، هوا به زمين، زمين به هوا، بالستيك، اتمي، ضد ماهواره ، ضد كشتي و ضد زيردريايي را ديد. در اين ميان يكي از سري هاي بسيار قوي و با اهميت سري موشك هاي S يا S-300 را مي توان جزو سومين نسل موشك هاي زمين به هوا دانست كه پروژه ساخت و طراحي آن در دهه ۱۹۷۰ شروع شد.
      اين موشك نسبت به موشك هايي كه در زمان هاي قبلش ساخته مي شد خصوصيات متفاوتي داشت. البته تنها در سيستم پرتاب (Launch) آن از سري موشك هاي ۴۸N6 نمونه برداري شده بود كه مي توانست ميان برد يا دوربرد باشد. توسعه و گسترش موشك هاي سري S-300 از سال ۱۹۶۹ آغاز شد كه در آن زمان اين موشك ها به برد ۷۵ كيلومتري رسيده بودند.
      شركت مجرب آلماز (Almaz) مسئوليت طراحي و ساخت را براي نيروهاي زميني و شركت بوكاتف وظيفه طراحي آن را براساس نيازهاي نيروي دريايي روسيه به عهده گرفتند.
      چندي بعد براي به كمال رسيدن اين موشك ها براساس آخرين تكنولوژي هاي راكتي شركت گرونيش (Grunish) نيز به اين جمع پيوست.
      هدف ساخت پروژه، موشكي با برد بالا، سرعت بسيار زياد و قدرت مانوري مطمئن بود. اين موشك بايد كمترين زمان عكس العمل و قابليت استفاده هاي نظامي گوناگون براي حمل كلاهك هاي مختلف و داراي كمترين زمان رسيدن به هدف و نيز قابل اعتماد در زمان پرواز باشد.
      منظور از قابل اعتماد بودن اين است كه هنگام پرواز از ديد رادارها محفوظ باشد و ضد موشك ها نتوانند آن را رديابي كنند،حتي از لحاظ حفاظت اوليه اين موشك ها قرار بود كه در كانتينرهايي جاسازي شوند كه از زمان ساخت در كارخانه به بعد در همان كانتينرها بمانند و حتي سيستم پرتاب آنها نيز در خود كانتينرها تعبيه شود تا بتوانند در كمترين زمان ممكن از هر نقطه اي قابل پرتاب باشند. اين پرتاب به صورت عمودي انجام مي شود. يك لانچر قوي كه مي تواند موشك را تا ارتفاع ۲۰ متري بلند كرده و پرتاب كند. براي اين امر يك جك هيدروليك مدل ۴M330 ساختند كه با سرعت بسيار بالايي اين موشك را آماده پرتاب مي كند.
      S-300P
      يكي از اولين موشك هاي اين سريS-300P است كه به سفارش وزارت دفاع روسیه توليد شد. اين موشك مي تواند كلاهكي را به اندازه ۱۳۳ كيلوگرم با بيشينه برد ۴۷ كيلومتر حمل كند. كمترين برد آن پنج كيلومتر است و مي تواند در ارتفاع ۳۰ متري پرواز كند. سرعتش به سه كيلومتر در ثانيه مي رسد و در ۲۸ ثانيه مي تواند از خود عكس العمل نشان دهد. زمان آماده پرتاب شدنش كمتر از پنج دقيقه است.
      S-300F
      در سال ۱۹۸۴ مدل S-300F ساخته شد. مدل F در اصل موشك متناسب با نيازهاي نيروي دريايي روسيه بود كه از سيستم پرتاب ۵V55RM استفاده مي كند. سرعت آن ۴۶۸۰ كيلومتر در ساعت است و مي تواند كلاهكي به اندازه كلاهك مدل P (۱۳۳ كيلوگرم) ولي با بردي دوبرابر (حدود ۹۰ كيلومتر) را با خود حمل كند. بيشينه سرعت آن ۶۱۲۰ كيلومتر در ساعت و طول خود موشك با كلاهك ۲۵/۷ متر است.كمترين برد آن هفت كيلومتر و سقف پروازش ۲۵هزارمتر است و با سوخت جامد نيروي پيشرانش را تامين مي كند. يك سيستم راداري معروف به ريف روي آن نصب كردند كه مي تواند در يك زمان شش هدف را شناسايي كند و به آنها هجوم برد.
      S-300FM
      مدل S-300FM در سال ۱۹۹۰ ساخته شد كه باز هم مدلي براي نيروي دريايي بود. بسيار مدرن و پيشرفته بود. بيشينه سرعت آن به ۱۰ هزار كيلومتر در ساعت مي رسد، وزن آن ۱۴۸۰ كيلوگرم است و اين تفاوت بيش از هزار كيلوگرمي را مي توان در وضعيت نيروهاي پيشران اين موشك دانست. طول آن ۵/۷ متر، قطرش ۵۲/۰ متر و فاصله دوسر بالچه هاي عقب ۰۳/۱ متر است.
      برد آن ۹۰ كيلومتر است و مي تواند ۱۵۰ كيلوگرم كلاهك را با خود حمل كند. بيشينه سرعتي معادل ۷۵۶۰ كيلومتر در ساعت دارد كه در ارتفاع ۲۵ هزارمتري پرواز مي كند.
      S-300PMU
      مدل ديگر S-300PMU است. اين موشك از لحاظ ظاهري بسيار شبيه مدل FM است حتي وزنش با آن يكي است. طول آن ۹۸/۶ متر، قطرش ۴۵/۰ متر و فاصله دوسر بالش ۰۴/۱ متر است. در ارتفاع ۲۷ هزار متري پرواز مي كند و سوختش از مواد جامد تشكيل مي شود. كمترين بردش پنج كيلومتر و بيشترين برد آن ۹۰ كيلومتر است. مدل بعد در سال ۱۹۹۷ ساخته شد كه در واقع يك نمونه برداري از مدل MU بود. اين موشك MU-2 نام داشت كه از لحاظ اندازه و ابعاد دقيقاً مانند مدل قبلي بود ولي بردش به ميزان ۱۰۵ كيلومتر افزايش يافته بود يعني برد كلي آن به ۱۹۵ كيلومتر رسيد. توانايي حمل آن نيز بيشتر شده است و مي تواند ۱۸۰ كيلوگرم كلاهك را با خود حمل كند. سري ساخت اين موشك ها تا سال اخير ادامه يافت.

      Avia.ir
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.