RezaKiani

قطعنامه 552 شورای امنیت سازمان ملل درباره جنگ نفتکشها

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

اول ژوئن 1984(یازدهم خرداد 1363)

با درنظرگرفتن نامه مورخه 21 می 1984(سی‌ویکم اردیبهشت‌ 1363) حاکی از شکایت کشورهای بحرین، کویت، عمان، قطر و عربستان سعودی از ایران مبنی بر حملات این کشور به کشتی های تجاری در مسیرشان به مقصد/ازمبدد بنادر کویت و عربستان،

و با توجه به تعهد کشورهای عضو سازمان ملل به زندگی صلح آمیز در کنار یکدیگر به عنوان همسایه های خوب بر اساس منشور سازمان ملل،

و با تأکید مجدد بر وظیفه کشورهای عضو مبنی بر احترام به اصول و اهداف منشور سازمان ملل،

و همچنین با تأکید مجدد بر اینکه تمامی اعضا متعهد شده اند تا در روابط بین المللی از تهدید یا بکارگیری نیروی نظامی در برابر تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی دیگر کشورها خودداری کنند،

و با درنظرگرفتن اهمیت کشورهای منطقه خلیج فارس برای صلح و امنیت جهانی و نقش حیاتی آنها در پایداری اقتصادجهان،

بانگرانی عمیق درباره حملات اخیر به کشتی های تجاری که به مقصد/از مبدأ بنادر کویت و عربستان سعودی،

متقاعدشده که این حملات تهدیدی بر علیه امنیت و پایداری منطقه ایجادکرده است و مشکلات جدی برای صلح و امنیت بین المللی دربردارد:

1- از کلیه کشورها دعوت می کند به قوانین بین المللی و حق کشتیرانی آزاد احترام بگذارند.

2- مجددا بر حق کشتی رانی آزاد در آبهای بین المللی و خطوط کشتیرانی به تمام بنادر کشورهای ساحلی که درگیر عملیات خصمانه نیستند تأکید می کند.

3- احترام به تمامیت ارضی کشورهایی که درگیر عملیات خصمانه نیستند را از تمامی کشورها تقاضا کرده و تقاضا می کند که برای ممانعت از هر گونه عملی که ممکن است به افزایش و گسترش آتی درگیری منجر شود بیشترین سعی خود را بکنند.

4- حمله اخیر به کشتی های تجاری به مقصد/از مبدأ کویت و عربستان سعودی را محکوم می کند.

5- تقاضا می کند که چنین حملاتی بی درنگ متوقف شوند و مزاحمتی برای کشتی هایی که به مقصد/از مبدأ کشورهایی که درگیر عملیات خصمانه نیستند ایجاد نشود.

6- تصمیم می گیرد که در صورت عدم اجابت قطعنامه حاضر، جلسه مجدد برای تصمیم گیری در جهت اقدامات مؤثری که متناسب با دشواری وضعیت باشد تشکیل شود تا از آزادی کشتیرانی در منطقه اطمینان حاصل شود.

7- از دبیرکل سازمان ملل درخواست می شود تا پیشرفت اجرای قطعنامه حاضر را گزارش نماید.

8- تصمیم می گیرد تا موضوع را تحت نظر داشته باشد.

در 2546 امین جلسه شورای امنیت با 13 رأی موافق و 2 رأی ممتنع (نیکاراگوئه و زیمبابوئه) تصویب شد.
منبع: اینجا[url=http://wars-and-history.mihanblog.com/post/195]جنگها و تاریخ[/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام رضا جان

حضور مجدد را با قطعنامه شروع كردي icon_eek خدا رحم كند icon_cool

موفق باشيد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چیزی رو شروع نکردم برادر. یه اطلاع رسونی ساده س. فقط محض اطلاع دوستان کم سن و سالتر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام برادر رضا کیانی

چی بگم وقتی خودمون کاری رو به اشتباه شروع کردیم که خارج از توانمون بود و به آمریکا بهانه ورود گسترده به خلیج فارس و استقرار در بحرین رو داریم که بیاد و هواپیمای مسافربری ما رو بزنه یا به سکوهای نفتی ساسان و سیری حمله کنه و ناوهای سهند و سبلان و جوشن رو بزنه!

به نظر من حمله به کشتیهای بی طرف اشتباه بود و این بهانه که به عراق کمک میکردن دلیل نمیشه که به کشتیهاشون حمله کنیم و مین بندازیم تو آبهای بین المللی که بیاد بخوره به ناو ساموئل بی رابرتز و آمریکائیها رو دیوونه کنه که در عوض اون هواپیمای مسافری ما رو بزنن!

بهتر بود بجای اینکار در تنگه هرمز از کشتیها بازرسی میکردیم و اگر حامل سلاح بودن توقیف میکردیم و اگر هم که مشکلی نداشتن اجازه عبور میدادیم اینطوری قابل دفاع هم بود در مجامع بین المللی که ما نمیتونیم اجازه بدیم از آبهای ما برای دشمون سلاح ارسال بشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برادر سعید سلام و خسته نباشید.
این قطعنامه مال سال 63 است و داستانی که شما تعریف می کنید مال سال 66 ولی به هرحال با کلیات حرفهاتون موافقم. ساموئل بی رابرتز نزدیک آبهای بحرین به مین خورد. یعنی در جنوب خلیج فارس. هیچ آدم عاقلی باور نمی کنه که این کار کار عراقی ها بوده.

در مورد بازرسی باید خدمتتون عرض کنم که بارها انجام شد. کشتی های عبوری از خلیج فارس رو ایران بازرسی می کرد ولی چون به قول شما قدرت خودمون رو بیش از اندازه واقعی ش برآورد کرده بودیم فکر می کردیم که با این گونه عملیات نظامی می تونیم بی طرفی کویت و عربستان رو تضمین کنیم. یعنی بترسونیمشون

دقت کن ببین آقای رفسنجانی که خودش از برنامه ریزهای اصلی اون موقع بوده چی گفته:
«این روش ناصحیحی بود که برای جذب نیروهای انقلابی، برای کشورمان دشمن درست می کردیم. یعنی کشورهایی که می توانستند بی تفاوت باشند ، آنها را رو به روی خود و در حال عداوت با خود قراردادیم. یا حداقل کاری برای جذب آنان نمی کردیم."
(سیری در جنگ ایران وعراق-5 مرکز مطالعات و تحقیات جنگ صفحه 124)
نتیجه اون عملیات نظامی سال 63 و عمل نکردن به قطعنامه های سازمان ملل این بود که کویت پای آمریکا و شوروی رو به خلیج فارس بازکرد ولی عوض اینکه مسئولان یه فکر اساسی بکنند فکر کردند که می تونند تمام قدرتهای اروپایی و غربی رو از خلیج فارس بیرون کنند وهمون جور که رومی ها مدیترانه رو یه دریاچه داخلی می دونستند خلیج فارس رو یه دریاچه ایرانی بکنند.

نتیجه اش رو هم که همه می دونند. هرچند که خیلی از دوستان نتیجه درگیریهای نظامی ایران و امریکا رو پیروزی نیروهای ظفرنمون انقلاب اسلامی می دونند. خوب این دیگه به خودشون مربوطه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون از جناب كياني بابت نقل اين قطعنامه.
ولي يه سوال از برادران بزرگوار؛ بالاخص برادر سعيد و جناب رضا كياني دارم.

به نظر شما، ايا عربستان و كويت و امثالهم، بي‌طرف بودن؟ يعني واقعاً اين كشورها رو جزو دول متخاصم نمي‌دونين؟
همين كويتي كه ايران به كشتي‌هاش حمله مي‌كرد، به نظر شما داشت چيكار مي‌كرد؟ آيا مي‌دونين كه كويت داشت به نيابت از عراق، براي اين كشور نفت صادر مي‌كرد؛ فقط به اين دليل كه كشتي‌هاي عراقي مورد هجوم ايران قرار مي‌گرفت‌؟! البته اين، در جواب حمله‌ي عراقي‌ها به نفت‌كش‌هاي ايراني بود!!

يا همين عربستان سعودي! از روز اول، لجستيك مالي، اطلاعاتي، تجهيزاتي و ... عراق رو به عهده داشت تا زماني كه امريكا رأساً وارد نبرد شد و حمايت‌هاي اطلاعاتي‌اش رو به صدام تقديم كرد!

حالا با اين تفاصيل، آيا به نظر شما اين كشورها، جزو كشورهاي بي‌طرف بودن و ايران مرض داشت كه به نفت‌كش‌هاشون حمله كنه يا اينكه عقده‌ي فارسي سازي خليج فارس رو داشت؟!!

اين خوبه كه ما براساس حقايق حرف بزنيم. ولي اگه جانب انصاف رو رعايت نكنيم، بعيد مي‌دونم كه درخصوص حقايق حرف زده باشيم.

-----------------------------------------------------

برادر سعيد عزيز.
شما هم گاهاً حرف‌هايي مي‌زنين!
يه زماني وقتي بنده مي‌گم نمي‌شه تنگه‌ي هرمز رو بست، شما طوري حماسي سخن مي‌فرمايين انگار كه به جاي امريكا، با كنيا (زادگاه مستر پرزيدنت امريكا) طرفيم!!!
مثلاً مي‌فرمايين كل خليج رو مين‌گذاري مي‌كنيم يا اولين ناو امريكايي رو كه كنار تنگه‌ي هرمز غرق كرديم، ديگه خود بخود تنگه بسته مي‌شه و ...!!!
ذره‌اي هم فكر نمي‌فرمايين كه اون وقت خودمون چه بايد كنيم؟!! يا اينكه اصلاً امريكا همين‌طور يه لنگه هوا منتظر مي‌شينه تا ما بخوايم اين كارا رو انجام بديم؟!!!

ولي زماني كه امريكا خودش وارد معركه شده و مثلاً مياد به بهانه‌ي اسكورت كشتي‌هاي نفت‌كش، يگان‌هاي ناو جنگي‌اش رو به رخ ايران مي‌كشه و اين وسط، به مين‌هاي دريايي برخورد مي‌كنه، از نظر شما همه‌چي تقصير ايران مي‌شه و ايران بده بوده و اصلاً ايران شروع كننده‌ي درگيري‌ها بوده و امريكا كه كاري به هيچ‌كس نداشته و ...!!!

من نمي‌دونم بايد هنگام صحبت با شما، كدوم سعيد رو مدنظر داشته باشم؟!! چون علي‌الظاهر نظرات شما داره بصورت روزانه تغيير مي‌كنه و هر روز، با يه نظر جديد و البته ناقض نظر قبلي مواجه مي‌شيم!!

===============================

اميدوارم حد اعتدال، توسط تمامي دوستان رعايت بشه.
چون يك طرفه به قاضي رفتن، به هيچ‌وجه كار سختي نيست! تخصص و دانش هم نمي‌خواد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کشور بی طرفی در حاشیه خلیج فارس وجود نداشت و از عمان گرفته تا عربستان به انحاء مختلف از بعثی ها حمایت و پشتیبانی علنی و ضمنی می کردن؛ در مورد کویت که داستان جزیره بوبیان کاملا معرف حضور همه دوستان هست. اصولا همیشه این گفته شده و همچنان هم کسانی که جنگ رو تجربه کردن از نزدیک می گن اینو که ایران تقریبا با 40 کشور دنیا در نبرد و مخاصمه بوده می تونید در این مورد به خاطرات کسانی که با اسرای نظامی بلوک شرق از روس و بلغار و ... در جبهه بعثی ها روبرو شدن و حیرت کردن رجوع کنید. در ضمن گل سرسبد این همسایگان عرب ما که شورای همکاری خلیج فارس باشه همون زمان پشت سر هم و سلسله وار بیانیه حمایت از بعثی ها رو منتشر میکرد. رهبر معظم انقلاب که رییس جمهور وقت کشور بودن همون زمانی که در یکی از ناوچه های ایرانی در خلیج فارس حاضر شدن (کمی قبل از آغاز جنگ نفتکش ها) با صراحت و شجاعت تمام جمله بسیار هوشمندانه و تعیین کننده ای رو بیان کردن: جریان نفت از خلیج فارس یا برای همه و یا برای هیچ کس ... که معناش هشدار به یانکی ها و نوچه های عربش در منطقه بود. صد البته یک آبراهه حساس به عرض 6 کیلومتر رو میشه با روش هایی که گاه و بیگاه هم از زبان فرماندهان سپاه شنیده میشه برای مدت نامعلومی مسدود کرد (حتی نیاز چندانی به درگیری مرگبار هم وجود نداره چون ناوهایی که نمی تونن از خودشون در برابر موشک های ضد کشتی فراصوت دفاع کنن می خوان در برابر این وضعیت حالا که مجبور شدن برن لنگر بندازن تو پاکستان چه اقدام موثری انجام بدن!؟)؛ اون مشتری هایی که خواهان نفت باشن لازم باشه بشکه بغل میان سر مرز ایران صف میکشن چون کمترین پیامد چنین اقدامی سر به فلک کشیدن بهای نفته (و بدتر از اون بهای سوخت های فسیلی برای مصرف کننده غربی! من خودم شاهد بعضی از این صحنه ها در سرزمین حضرات یانکی بودم و می دونم وقتی به جیبشون فشار بیاد اون مردم تبدیل به چه جور کاراکترهایی میشن و به شما اطمینان میدم که دول فرنگی خیلی بهتر از ما به این نکات و جوانب و حواشی خطرناکش واقف هستن) اون هم در این شرایط که خیلی از فاتحان سابق سفید پوست شاد! دل تو دلشون نیست که یه وقت همه چیزهایی که بعد از دهه 90 روش سرمایه گذاری کردن و تداوم همون سنت امپریالیستی نوین باشه به باد فنا بره که انشاءالله هم میره. مجموعه ای از این داده های نظامی و اقتصادیه که باعث میشه غربی ها و مهم تر از همشون آمریکایی ها نتونن دست به هر اقدامی بزنن و در وضعیتی از سردرگمی و عصبانیت بسر ببرن.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]ولي يه سوال از برادران بزرگوار؛ بالاخص برادر سعيد و جناب رضا كياني دارم.

به نظر شما، ايا عربستان و كويت و امثالهم، بي‌طرف بودن؟ يعني واقعاً اين كشورها رو جزو دول متخاصم نمي‌دونين؟
همين كويتي كه ايران به كشتي‌هاش حمله مي‌كرد، به نظر شما داشت چيكار مي‌كرد؟ آيا مي‌دونين كه كويت داشت به نيابت از عراق، براي اين كشور نفت صادر مي‌كرد؛ فقط به اين دليل كه كشتي‌هاي عراقي مورد هجوم ايران قرار مي‌گرفت‌؟! البته اين، در جواب حمله‌ي عراقي‌ها به نفت‌كش‌هاي ايراني بود!!

يا همين عربستان سعودي! از روز اول، لجستيك مالي، اطلاعاتي، تجهيزاتي و ... عراق رو به عهده داشت تا زماني كه امريكا رأساً وارد نبرد شد و حمايت‌هاي اطلاعاتي‌اش رو به صدام تقديم كرد!

حالا با اين تفاصيل، آيا به نظر شما اين كشورها، جزو كشورهاي بي‌طرف بودن و ايران مرض داشت كه به نفت‌كش‌هاشون حمله كنه يا اينكه عقده‌ي فارسي سازي خليج فارس رو داشت؟!!

اين خوبه كه ما براساس حقايق حرف بزنيم. ولي اگه جانب انصاف رو رعايت نكنيم، بعيد مي‌دونم كه درخصوص حقايق حرف زده باشيم.[/quote]

نه بی طرف نبودن! برادر مصطفی از شما بعید هست که حمایت کننده رو با دشمن یکی بدونی و بعد بگی عربستان بی طرف نبود! به عراق کمک میکرد که میکرد این دلیل نمیشه ما وضعیت حمایتی رو به وضعیت جنگی علیه خودمون تبدیل میکردیم! اگر ایران عربستان رو دشمن میدونست هرگز حجاج رو به این کشور اعزام نمیکردیم که اون فاجعه رخ بده! هر چند در اون مورد هم خود ما تا حدودی مقصر بودیم! ایرانی رو شور بگیره دیگه داخل ایران و خارج ایران رو تشخیص نمیده و میریزن خیابون و شعار میدن و عربستان هم که منتظر بهانه و فاجعه ای رخ میده که تازه میفهمیم تو کشور دیگه نمیشه شعاربازی کرد.

یک وقت هست ما ابرقدرت باشیم و به کشوری که به دشمن ما کمک میکنه اخطار بدیم که اگر این روند رو ادامه بدی بهت حمله میکنیم! ولی ما که در همون عراق مونده بودیم و از وقتی که خواستیم وارد خاک این کشور بشیم هم تلفاتمون رفت بالا و هم پیروزیهای سابق کم تکرار شد و چند مورد هم مثل ولفجر8 و تصرف فاو هم که چون توان نگهداریش رو نداشتیم از دست دادیم و اون همه تلفات که برای این عملیات دادیم هم به هدر رفت.

اصلا به نظر من باید به تمام اون 40 کشور اعلام جنگ میکردیم! اینطوری خوب میشد! یک دفعه تمام دنیا جمع میشد و مثل آلمان نازی کارمون رو یکسره میکرد!

[quote]برادر سعيد عزيز.
شما هم گاهاً حرف‌هايي مي‌زنين!
يه زماني وقتي بنده مي‌گم نمي‌شه تنگه‌ي هرمز رو بست، شما طوري حماسي سخن مي‌فرمايين انگار كه به جاي امريكا، با كنيا (زادگاه مستر پرزيدنت امريكا) طرفيم!!!
مثلاً مي‌فرمايين كل خليج رو مين‌گذاري مي‌كنيم يا اولين ناو امريكايي رو كه كنار تنگه‌ي هرمز غرق كرديم، ديگه خود بخود تنگه بسته مي‌شه و ...!!!
ذره‌اي هم فكر نمي‌فرمايين كه اون وقت خودمون چه بايد كنيم؟!! يا اينكه اصلاً امريكا همين‌طور يه لنگه هوا منتظر مي‌شينه تا ما بخوايم اين كارا رو انجام بديم؟!!!

ولي زماني كه امريكا خودش وارد معركه شده و مثلاً مياد به بهانه‌ي اسكورت كشتي‌هاي نفت‌كش، يگان‌هاي ناو جنگي‌اش رو به رخ ايران مي‌كشه و اين وسط، به مين‌هاي دريايي برخورد مي‌كنه، از نظر شما همه‌چي تقصير ايران مي‌شه و ايران بده بوده و اصلاً ايران شروع كننده‌ي درگيري‌ها بوده و امريكا كه كاري به هيچ‌كس نداشته و ...!!!

من نمي‌دونم بايد هنگام صحبت با شما، كدوم سعيد رو مدنظر داشته باشم؟!! چون علي‌الظاهر نظرات شما داره بصورت روزانه تغيير مي‌كنه و هر روز، با يه نظر جديد و البته ناقض نظر قبلي مواجه مي‌شيم!![/quote]

درباره بستن تنگه هرمز در همون بحث توضیح لازم رو دادم و قیاس این شرایط با زمان جنگ ایران و عراق کار معقولی نیست چرا که اگر ما با آمریکا درگیر بشیم اولا این کشور اجازه صادرات نفت رو به ما نمیده و به اندازه کافی کشتی داره که نفتکشهای ما رو در اقیانوس هند توقیف کنه و ما هم توان اسکورت اونها رو نداریم. ولی جنگ با عراق شاید در اوایل برای بقای انقلاب بود ولی بعد از چند هفته و با زمینگیر شدن ارتش عراق از این حالت دراومد و به یک جنگ فرسایشی تبدیل شد که در اون نه انقلاب در حال از دست رفتن بود و نه اینکه عراق میتونست تهدیدی جدی علیه انقلاب باشه خصوصا عراقی که بعد از سال 61 به مدت چند سال در حال عقب نشینی بود و در این وضع آیا این منطقی هست که ما شرایط رو به حالتی تغییر میدادیم که تمام دنیا جلومون بایستن تا ما هم مجبور بشیم هر کاری انجام بدیم و نفتکشهای کویتی و سعودی رو بزنیم! یا بریم تو آبهای آزاد مین ریزی کنیم!

ولی در یک جنگ محدود اصلا عاقلانه نیست تنگه هرمز رو مسدود کنیم!

من در عجبم که شما هنوز فکر میکنی در صورت جنگ با آمریکا ایران همچنان به صادرات نفت میتونه ادامه بده و اگر تنگه هرمز رو ببندیم خودمون متضرر میشیم!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب سعید
شما تصور می کنید که آمریکا با ایران وارد یک جنگ محدود میشه؟ چرا؟ مگر آمریکا دچار جنون آنی شده که در یک درگیری کوچک مقیاس و به خیال باطل یانکی ها برای ارعاب و زجرخونی در خلیج فارس دچار خسارات جدی از قبیل هدف قرار گرفته شدن ناوها یا ناوچه هاش بشه!؟ اون هم برای هدفی که بعیده در این شرایط پاسخگوی تمنیات سلطه طلبانه کاخ سفید نشین ها باشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]جناب سعید
شما تصور می کنید که آمریکا با ایران وارد یک جنگ محدود میشه؟ چرا؟ مگر آمریکا دچار جنون آنی شده که در یک درگیری کوچک مقیاس و به خیال باطل یانکی ها برای ارعاب و زجرخونی در خلیج فارس دچار خسارات جدی از قبیل هدف قرار گرفته شدن ناوها یا ناوچه هاش بشه!؟ اون هم برای هدفی که بعیده در این شرایط پاسخگوی تمنیات سلطه طلبانه کاخ سفید نشین ها باشه.[/quote]

منظورم رو برعکس برداشت کردید.

منظور من این هست که آمریکا یا با ایران وارد جنگ نمیشه یا اگر شد یک جنگ تمام عیار و برای نابودی ایران خواهد بود و در این راه دیگه براش تلفات مهم نیست و به مساله ای حیثیتی مثل نبرد با ژاپن و آلمان در جنگ جهانی دوم تبدیل میشه که در اینصورت چون ما رو میخان به فنا بدن پس باید از هر اقدامی که میتونیم استفاده کنیم بخصوص بستن تنگه هرمز.

ولی اگر چنین نشه و فرض کنیم یک درگیری محدود بین ایران و آمریکا پیش بیاد اگر بیایم و از اهرمهای تشدید کننده مثل بستن تنگه هرمز استفاده کنیم این جنگ به نوع تمام عیار تبدیل میشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بسیار خوب، این حرف دیگری است. هر چند که رهبر ما بارها گوشزد کرده به این قبیل دول خارجی که ایران نه خواهان و نه آغازگر یک درگیری نظامی منطقه ایه اما بهتره با ایران شوخی شوخی جنگ نکنن چون بقول یکی از فرماندهان سپاه (تصور می کنم سردار رشید بودن) اونها ممکنه آغازگر جنگ باشن اما بطور قطع نه می تونن زمان ختم این جنگ رو تعیین کنن و نه کنترلی بر پیامدهای وسیع اون در منطقه و جهان خواهند داشت. ببینید آقا سعید، این روزها روزهایی شده که تو جیب هر کشور نقلی هم چند تا برگ مخصوص برای روز مبادا وجود داره ... ایران که جای خود داره؛ ما که از وضعیت و موقعیت حساس خودمون و سابقه روشن دشمنی برخی در این جهان با خودمون بخوبی خبر داریم بطور حتم فکر روزهای مبادا هم بودیم و هستیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کاملا اشتباه بود ما با عراق درگیر بودیم اینطوری بود.........

اونوقت آمریکا رو هم با خودمون در انداختیم و این همه شهید از جوشن و سبلان و.. icon_cool

اگه تنگه هرمز رو ببندیم کشورهای حاشیه دریای پارس رو هم با خودمون دشمن کردیم و این به نفع آمریکا است. icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان چند تا نکته باید عرض کنم.
اول اینکه باید دید در تعاریف ما و تعارف بین المللی دشمن به چه کسی گفته میشه.
در تعارف ما دشمن مشخص هست و ما می تونستیم همون زمان هم با داشتن فتوای امام و مراجع با مثلا عربستان هم درگیر بشیم اما خوب مصلحت نبود.
ولی در قوانین بین المللی کشور بی طرف به کشوری گفته میشه که به هیچ طرفی از طرفین درگیری به هیچ نحوی کمکی نکنه و در غیر این صورت میشه باهاش درگیر شد.خوب حالا آقا سعید چیز خوبی گفتن که اینا کمکمی کردن ولی نمی جنگیدن ولی موضوع اینجاست که برادر سعید ما حتی از این کشور و اردن و مصر و ۱۹ کشور اسیر داشتیم .
برخی از این اسرا رو تنها میشه به عنوان مستشار از این معادله حذف کرد مثلا روسیه و یوگسلاوی و ... اما در هر جنگی وجود سرباز از کشور ثالث در یک طرف درگیری به معنای درگیر شدن هست و این علاوه بر نکته ای بود که در بالا اشاره کردم.
پس می بینین که عملا چه از نظر بین المللی و چه از نشر تفکر انقلابی خودمون ما می تونستیم این اقدامات کویت و عربستان رو به عنوان درگیری در جنگ مد نظر قرار بدیم هر چند بعدش حتی درگیریهایی هم پیش اومد و اگر ما می خواستیم مته به خشخاش بزاریم باید عربستان هم مورد تفقد قرار می گرفت.

نکته دیگه اینکه برادر های من در دنیای امروز حمله به منافع کشوری در بیشتر مواقع به عنوان اعلام جنگ حساب میشه نمونه میزنم روسیه الان قانونی برای خودش داره که حمله سایبری به فضای سایبرش روبه معنای جنگ تلقی می کنه.

اما آقا سعید باور کن تقصیر آقا مصطفی نیست شما سعید سابق نیستین .سعید سابق خیلی معقولانه برخورد می کرد و اگر جو هم می گرفتش حداقل شور انقلابی بود ولی بعد از این همه مدت که اومدی در خیلی موارد برخورد احساسی می کنی و کمی هم در نظارت سایت داری ضعیف عمل می کنی .در ضمن نظراتت بسیار تغییر کرده با چند سال پیش.
به هر حال از ما گفتن بود برادر من.

اما در مورد این قطع نامه این قطعنامه مال خرداد 63 هست یعنی تقریبا میانه جنگ و درگیری ما عراق اما آمریکا زودتر از این مورخه نسبت به وارد کردن ناوهاش به خلیج فارس اقدام کرد در عین حال همون زمان نظر امام بر زدن بود که حالا جاش نیست.
اما اگر واقعا ایران از همون زمان مشکل ایجاد کرده بود(که برای عراق شاید کرده بود و عادی هست بالاخره جنگ هست و حلوا پخش نمی کنن و ضربه به منافع دشمن خیلی مهمه مخصوصا اگر شاهراه اقتصادیش رو ببندی) چرا همون زمان آمریکا و غرب وارد عمل نمیشن؟ چرا چند سال صبر می کنن تا این قطعنامه صادر و بعد چند سال بعد درگیر میشن.؟
آیا ایران از اول برای تمام این کشورها مشکل ایجاد کرده بود ؟
خوب منظور از این سوال ها اینه که نتیجه ای که به ذهن انسان رسوخ می کنه تنها این مورد هست که از ابتدای جنگ و به دلیل سیاست های موازنه آمریکا و شوروی این جنگ باید اینقدر طول می کشید تا دوطرف ایران و عراق ویران و قدرتشون تحلیل بره .
اما یه مشکل اینجا بود و اون اینکه اگر ایران روند ارسال نفت عراق به عنوان تنها عامل اقتصادی و پایه ای اقتصاد عراق رو قطع می کرد جنگ خیلی زودتر از این زمانی که الان برای ما تاریخ خاتمه شده جنگ به انتها رسیده بود.
اما ابتدا اونها با سیاست انتقال نفت توسط کویت و همچنین ساپورت مالی توسط عربستان و بقیه کشورها و کمک تسلیحاتی سعی کردن این مورد رو پوشش بدن .
موضوع بعدی هم این بود که در ابتدا آمریکا این توان رو نداشت که با اون تجهیزات و یا بهتر بگم تعداد کم ناو توی خلیج فارس درگیر بشه پس باید ابتدا زیر ساختها رو تامین و نیرو لجستیک می کرد در این مدت چند سال اونها ابتدا پایگاه های خودشون رو در منطقه قوی کردن و به شکلی جای پایی گیر آوردن و بعد از این مورد نیروهاشون رو لجستیک کردن و حیتی یه ناوگروه کامل برای این منطقه تشکیل و اعزام کردن و در منطقه هم جا پای قوی و لنگرگاه و اسکله فراهم و همچنین برای استفاده از فرودگاه ها کارهای لازم رو انجام دادن.

اما سوال بعدی اینکه چرا همون زمان که ایران برای این کشورها مشکل درست کرده بود اینها صداشون در نیامد برای اینکه واقعا در ابتدا ایران کاری با همه نداشت و این تنها تبلیغات اونهاست .

اما حالا با جواب دادن این سوال ها می فهمیم قضیه چیه.در واقع اگر متن این قطعنامه رو بخونیم می فهمیم که این قطعنامه در واقع یک حرکت به جلو پیش بینی شده در راستای سیاست های آمریکا و غرب بود که می تونستن برای آینده ابزاری برای حضور در منطقه پیدا کنن که هم بتونن روند ارسال انرژی رو کنترل کنن و همجنگ ایران و عراق رو فرسایشی کنن هم بتونن در منطقه بسط نفوذ بدن قدرت خودشون رو و از نزدیک کنترل روی منطقه و شوروی داشته باشن در حالی که شوروی هم چشم طمع به دنبال خلیج فارس داشت و نبود آمریکا به معنای ورود اونها میشد.

اونها با این قطعنامه تنها یک حرکت به جلو کردن و این از رو های خاص اونها سرچشمه می گیره مثلا شما در مورد تنظیم خطوط مرزی همین منطقه خودمون به سیاست های انگلیس توجه کنین می فهمین چطور برای آینده تخم نفاق و درگیری رو کاشتن.
به هر حال اگر از اول این موضوع صادق بوده که باید از همون ابتدا کاری می کردن در حالی که واقعا اینطوری که اونها میگن نبوده و اگر ایران هم برای کویت و عربستان مشکلی ایجاد کردبر اساس قوانین بین المللی حتی می تونست اعلام جنگ کنهبهشون.
در ضمن در خود بخش نامه به تاریخ ۳۱اردیبهشت 63 که تاریخ نامه این کشورها بوده اشاره کرده یعنی این کشورها تا این تاریخ مشکلی نداشتن ویا گزارش ندادن که این گزینه پذیرفتنی نیست که کسی بهش ظلم بشه اونم این اعراب و صداشون در نیاد و در عین حال می فهمیم که اولین ناوهای امریکا قبل از این تاریخ وارد خلیج فارس شدن پس موضوع تنها این مورد نیست و در بعداها هم همین نبود بلکه از اول آمریکا طبق طرح خاصی پیش می رفته.
بند اول قطعنامه اشاره به زندگی مسالمت آمیز کشورهای همسایه داره و این در حالی هست که این مورد تنها در حالی قابل اجراست(با همون قوانین سازمان ملل) که دو طرف در صدد ضربه زدن به هم نباشن و اگر حتی یکی درگیر شد یکی به هیچ نحوه علیه دیگری وارد کمک و یا حمله نشه گرنه این بند ارزش حقوقی نداره.

بند دوم اشاره به احترام کشورهای عضو به قوانین هست در حالی که می بینیم اولین کسانی که دارن این قوانین رو نقض می کنن خود این عربهای حاشیه هستن پس این بند این بخشنامه هم عملا از درجه اعتبار ساقط هست و قابل اجرا نیست.

بند سوم اشاره به عدم بکارگیر نیروی نظامی یا تهدید بر علیه هم هست در حالی که این بند مشکل ساختاری داره چون تعیین نکرده منظور در زمان جنگ هست و یا صلح اگر منظور صلح هست که همین معنی رو میده ولی در زمان جنگ تفسیر این بند فرق می کنه چون ما رو هم تهدید می کردن هم به دشمنمون کمک می کردن و هم به ما حمله نظامی با نیروهای نظامی کردن.

بند چهارم اشاره به بنادر کویت و عربستان داره در حالی که چند کشور با هم شکایت کردن هر چند شاید مشکل خاصی نداره ولی عرف این هست که کشور متظلم خودش نامه بنویسه نه استشهادیه جمع کنه.اونم باز این بند مشکل حقوقی داره چون هیچ اشاره ای به موضع ایران و نظرش و همچنین جوابش در مورد این قضیه نکرده یعنی عملا آقایون یکطرفه به قاضی رفتن و رای صادر کردن در حالی که اگر دلایل ایران رو می شنیدن که چرا اینها دارن به کشور عراق کمک می کنن و دارن براش نفت صادر می کنن که عملا یعنی کمک به عراق و یعنی جنگ نه تنها این بخشنامه نباید بر علیه ما بلکه باید بر علیه عربستان می بود.

بند پنجم به صراحت بیان می کنه که برای ما مهم نیست این قضیه به چه دلیل و برای چی هست مهم امنیت جاهن(که بی ربط هست) و اقتصاد پایدار اون هست و به درک که فلانی چه کرده و بهمانی چه ها.!!!!!و مورد بعدی اینکه باز داره تاکید می کنه ما متقاعد شدیم یعنی اگر حتی حمله ای هم نبوده اونها بنا به این نامه و امضای این استشهادیه متقاعد شدن و اجازه دفاع به طرف درگیر و ندادن.

مورد اول اشاره به قوانین بین المللی و حق کشتیرانی آزاد هست که قوانین بین المللی در واقع توسط خود عربستان و کویت نقض شده ومورد دوم هم ربطی نداره چون ایران عملا خیلی به کشتیهای عادی کاری نداره و تنها به محموله های اسلحه و نفت عراق گیر میداده(که البته نفت توسط این کشورها به نیابت صادر میشده)نه کشتیرانی در آبهای آزاد.

مورد دوم خیلی خنده داره چونن مورد اول رو که هنوز خوشددر هاله ای از ابهام هست دوباره داره تائید می کنه(عجب مچکرن از خودشون) و مورد دوم هم که شامل قوانین حقوقی نمی شه.

مورد سوم اشاره به تمامیت ارضی داره در حالی که ایران به هیچ کشوری جز عراق و مرزهاش حمله و ورود نداشته .
این دو بند در واقع دارن میگن که ایران به مرز و خاک کشورهای دیگه تجاوز و خطوط کشتیرانی رو مختل کرده که هر دو دروغی بزرگ هستن.

مورد چهارم باز مثل بندهای قبلی هست محکومیت یعنی چی وقتی مقصر مشخص نیست.

مورد پنجم درست هست ولی ایران می تونه طبق همین بند و صادرات نفت عراق به وسیله عربستان و کویت حتی با اونها وارد جنگ بشه پس این بند هم بار حقوقی نداره.

مورد ششم درواقع تمام جا پای بعدی رو مشخص کرده جلسه آتی یعنی جا برای حمله مجدد به ایران.

مورد هفتم خیلی جالب هست و اونها در طول این هشت سال خیلی سیاستشون مبتنی بر همین مورد بود چراکه هیچوقت به فکر پیدا کردن مقصر نبودن و تنها بر آتش بس تاکید می کردن و در این بخش نامه هم تنها می خوان با ایران برخورد بشه و ریاست سازمان پیگیر باشه تا این قطعنامه اونطوری که می خوان اجرا بشه.

و مود آخر قطعنامه در لفافه داره اجازه ورود ناوگانهای بیگانه برای غرب و امریکا رو صادر می کنه چون نظارت مستلزم داشتن اهرم برای کار هست .

بر اسا این مواردی که بنده از خود این قطعنامه عرض کردم می بینید که این قطعنامه کاملا یکطرفه خصمانه و در عین حال تهدید کننده ایران و در معنای ارسال نیروی نظامی برای ایران هست.

در مورد جنگ هم باید بگم به نظر دوستان اگر تنگه بسته میشد و یا نه اگر تنگه باز بود و روند صادرات نفت عراق متوقف میشد (برای کشوری مثل عراق که به جز نفت اقتصاد دیگه ای نداره) توسط ایران که خیلی راحت و شدنی بود به نظر شما عراق چقدر توان ادامه جنگ رو داشت؟
من به اطمینان میگم شاید چند ماه هم نمی توست دوام بیاره و شکست های بدی می خورد .پس چی میشه که این کشور 8 سال جنگ رو ادامه میده؟
و مورد بعدی در مورد جنگ اینکه باید بگم عمده توان نظامی عراق در جنوب بعد از فتح خرمشهر از بین رفت اون همه اسیر خودش دو سه تا لشگر بود حالا تلفات و فراریها هیچی و در عین حال شالوده سپاه عراق در این منطقه از هم پاشید نیروی هواییش هم که تلفات جبران ناپذیری خورده بود پس چطوری شد که ۱ ماه جنگ رو آتش بس قبول کرد صدام و چطور در این ۱ ماه بازشازی به سرعت باد انجام شد ؟
باید خدمت دوستان بگم این جنگ اگر دخالت خارجی نداشت در همون زمان با حمله مجدد ایران عراق نه تنها شکست می خورد بلکه سقوط هم می کرد.اینجاست که باید از خودمون سوال کنیم پس چه شد؟

در مورد آخر جنگ هم باید بگم میانه های جنگ ایران در تمام عملیاتهایی که جلو می رفت تنها دات بیشتر مواقع خاک خودش رو پس می گرفت تا جایی که حتی بعد از ۵۹۸ خیلی از مناطق در دست عراق بود (حالا حمله بعدی عراق بماند بعد از ۵۹۸) و تنها چند تا نقطه بی ارزش در دست ما بود مثل فاو که تمام تحلیل گران ارتش خلاف تحلیل گران سپاه این عملیات رو بی ارزش می دونن.(باز اینجا جاش نیست موضوع رو باز کرد)
در واخر جنگ هم مشکل تاکتیکی به وجود اومد و اون هم شاید اهمال برخی سران نظامی و سیاسی و یا حتی نفوذ برخی عوامل منافق بود چراکه طبق گزارش ارتش به امام در جنوب مواضع پدافندی تا حتی ۱۳ ردیف ایجاد شده بود و امکان حمله از این بخش نبود و برای همین سپاه برای گرفتن مناطق استراتژیک دست به عملیات فاو زد که شد مقتل نیروهای ایرانی.
در حالی که اگر از جبهه شمالی وارد میشدیم و یا حتی جبهه میانی شاید خیلی زودتر نسخه عراق پیچیده میشد.
این مورد رو یکبار به صورت مبسوط برای واریور جان و الکتروآفیسر توضیح دادم.

مورد بعدی اینکه صدام هیچ وقت به لاک دفاعی نمی رفت و عقب نشینی ها و آتش بس هاش هم بیشتر جنبه نفس گرفتن داشت.

در ضمن برادر سعید ادامه جنگ اجتناب ناپذیر بود و نظر امام هم بود پس درست نیست ما فکر کنیم بیشتر از این عارف بالله می دونیم.این حرف رو بعد از فتح خرمشهر هم میزدن ولی شدنی نبود به دلایلی و یکی از دلایل همین قوانین سازمان ملل بود و هست.

ببخشین روده درازی کردم فقط خواستم خود قطعنامه روباز کنم تا دوستان پی به این همه تناقض و حق کشی درش بشن و با ریسمان پوسیده این قطعنامه ها و این سازمان ملل توی چاه نرن که هر وقت و هر کسی و جایی به این طناب ربفته پایین یا دستش توی دست شیطان قرار گرفته یا افتاده ته چاه ویل و درک.

فردین خان شما که باز قاطی کردی برادر من .آخه برادر من نمیشه تو را به خدا کاری نکنی یک در میان به جون هم نی افتیم بده به خدا.زشته.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
رضا +1
سعید +1

و من نیز چیزی نمیگویم هرچند قبلا گفتم اما الانه سرتیپ ارمانی بیاد بگه شما انقلاب و اسلام و خون شهدا و همه چیز رو زیرپا گذاشتید و دارید راجبه اشتباهاتی که در زمان جنگ فکر میکردند فرماندهان درسته اشاره می کنید !

یک جمله رو هم خیلی حال کردم :
[color=red]
ولی چون به قول شما قدرت خودمون رو بیش از اندازه واقعی ش برآورد کرده بودیم فکر می کردیم که با این گونه عملیات نظامی می تونیم بی طرفی کویت و عربستان رو تضمین کنیم. یعنی بترسونیمشون [/color]

این براوردها در تاریخ جنگ بارها اتفاق افتاده و جالبه در تاریخ بعد جنگ هم یا لاپوشانی شده یا اضافه برسازمان بهش تزریق کردند که گاه به حدی میشه که سردار ایوانی بیاد بگه :

امروز طوری راجبه دفاع مقدس صحبت میکنند که گویا ما با عده ای گوسفند که تا تیراندازی میشد فرار میکردند طرف بودیم در حالیکه عراقی ها تا سرحد مرگ می جنگیدند و .... (نقل به مضمون هست و شفاهی)

راستی رضا تو وبلاگش دو سه تا پی دی اف از مجله نگین (همکار نمیخوان ؟ ) راجبه نیروی زرهی سپاه گذاشته که بسیار جالب توجه هست به خصوص برخی قسمتاش که حرف دل ماهاست ولی به دلایل نامعلوم حق گفتن شون رو نمیدن بهمون تو سایت یا میبندمون به ناف منافقین ! و گمراه شدگان

یا حق

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.