EBRAHIM

بمب الکترومغناطیسی-EMP

Recommended Posts

البته این بمب انواع اتمی هم داره یعنی برای تولید انرژی لازم و حجمه الکترونی از انفجار هسته ای کوچک استفاده میکنه که در لحظات اولیه انفجار در کسری از میکروثانیه تمام الکترونهای آزاد شده در تولید طول موجهای بلند به سیم پیچ مخصوص رها میشن و یک حالت بسیار قدرتمند پر اثر اایجاد میشه و در نتیجه اون حتی نیروگاه های برق هم ممکنه از کار بیفتن در مورد تجهیزات الکترونیک که دیگه...
اونوقت دیگه جنگ الکترونیکی باقی نمیمونه .که بخواهید کاری انجام بدید . نمیدونم توی کدوم سایت بود اما از قول ایران نوشته بود که در صورت جنگ شهر نیویورک رو به emp nuclear تهدید کردن.... :lol: :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوشبختانه ايران نه فقط به كيفيت بلكه بيشتر رو كميت كار كرده كه قدرت ايران را در يه نبرد يا جنگ خيلي بيشتر مي كنه .
مثل اينه اينه كه يه نفر با پيشرفته ترين اسلحه (كيفيت) در مقابل 100 تا گرگ (كميت) قرار بگيره!
در صورت شروع يك جنگ بعيد نيست كه حتي ايران در خيابان هاي لس آنجلس با اونها بجنگه!!

اما من هنوز جواب سوالمو نگرفتم , آخرش ما مي تونيم يه ناو هواپيمابر آمريكا را با كلي F-18 به غنيمت بگيريم؟؟ :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بدک نیس که قبل از سوال کردن یه خورده مطالعات انجام بشه.
دوست عزیز یه ناوهواپیمابر آمریکایی حداقل 20تا 50 تا ناو به همراه خودش داره. از رزمناو و ناوشکن گرفته تا کشتی بیمارستانی و کشتی سردخونه ای و کشتی حمل سوخت و کشتی حمل و آب و......
حداقل محوطه حفاظتی یه ناو هواپیمابر در موقع عملیات(نه توی لنگرگاه) 200 مایل دریایی هست که توسط رادارهای پرنده ئی2 ، اسکن می شه. بعد از چتر هوایی بر فراز این ناوگان ناوهای جنگی به فاصله 5- تا 60 مایل دریایی یه حلقه به دور ناو سرفرماندهی می زنند.
حال شما فکر کن چه جوری از وسط اینا رد بشی... من هم می رم واست ناو درسته رو میارمش ایران.
راستی اگر ناوهواپیمابر رو گرفتی چه جوری می خوای هدایتش کنی توی دریا. آیا متخصص راکتور اتمی داری که بخواهی راکتورش رو کنترل کنی ؟ آیا متخصصین لازم برای رسوندن اون رو به بندر داری؟
یه ناوهواپیمابر آمریکایی معمولی دست کم 2000 پرسنل دریایی و حدود 1200 تا 1500 نفر پرسنل پروازی داره.
حالا تازه ناو رو با هواپیماش گرفتی. لوازم یدکی اش رو داری؟ لوازم یدکی هواپیماهاش رو داری؟ اورانیوم داری برای سوخت راکتورش؟ و هزارتا سوال دیگه......
خوب نقشه ات که کامل شد رضا رو در جریان بذار.
انشالله

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بهترین ترکوندن این ناوها با همین بمب هاست لونوقت دیگه حتی نمیتونن ارتباط ماهواره ای هم داشته باشن کلا از کار میفتن بعد میشه محاصرشون کرد تعداد ناوهای اطرافشون 20 تا 50 عدد نیست توی بعضی از عکسها اینطوری . در حالت استاندارد 6 ناو جنگی دارای پدافند موشکی قوی و یک ناوشکن بزرگ موشک انداز به همراه یک زیردریایی معمولا اتمی.


توی خلیج فارس میشه به دامشون انداخت اما توی دریایی عمان و اوقیانوس هند نه . به این دلیل که زیردریایی نمیتونه داخل بیاد چند تا بمب الکترومغناطیسی قدرتمند هم کار همه رو تموم میکنه فقط میمونه ناوچه ها و قایق های کوچک با تعداد زیاد در فاصله نزدیک تر زیردریایی های کوچک و در فاصله دورتر چند ناو جنگی بزرگتر با پشتیبانی هوایی اما این کار باید به سرعت انجام بشه و احتمالا خدمه باید قتل عام بشن تا قبل از رسیدن پشتیبانی از پایگاه های زمینی.

در کل روی بمب ئی ام پی بحث کنیم بهتره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]بدک نیس که قبل از سوال کردن یه خورده مطالعات انجام بشه.
دوست عزیز یه ناوهواپیمابر آمریکایی حداقل 20تا 50 تا ناو به همراه خودش داره. از رزمناو و ناوشکن گرفته تا کشتی بیمارستانی و کشتی سردخونه ای و کشتی حمل سوخت و کشتی حمل و آب و......
حداقل محوطه حفاظتی یه ناو هواپیمابر در موقع عملیات(نه توی لنگرگاه) 200 مایل دریایی هست که توسط رادارهای پرنده ئی2 ، اسکن می شه. بعد از چتر هوایی بر فراز این ناوگان ناوهای جنگی به فاصله 5- تا 60 مایل دریایی یه حلقه به دور ناو سرفرماندهی می زنند.
حال شما فکر کن چه جوری از وسط اینا رد بشی... من هم می رم واست ناو درسته رو میارمش ایران.
راستی اگر ناوهواپیمابر رو گرفتی چه جوری می خوای هدایتش کنی توی دریا. آیا متخصص راکتور اتمی داری که بخواهی راکتورش رو کنترل کنی ؟ آیا متخصصین لازم برای رسوندن اون رو به بندر داری؟
یه ناوهواپیمابر آمریکایی معمولی دست کم 2000 پرسنل دریایی و حدود 1200 تا 1500 نفر پرسنل پروازی داره.
حالا تازه ناو رو با هواپیماش گرفتی. لوازم یدکی اش رو داری؟ لوازم یدکی هواپیماهاش رو داری؟ اورانیوم داری برای سوخت راکتورش؟ و هزارتا سوال دیگه......
خوب نقشه ات که کامل شد رضا رو در جریان بذار.
انشالله[/quote]

رضا جان با اینکه در بعضی ارقام اشتباهاتی بود ( ناوها تا 5000 نیرو هم دارن ) ولی جواب جالبی بود. اگر ما بخواهیم اونو فقط نگه داری کنیم نیاز به بندرگاههای خاص برای حفظ و نگهداریشون هست. اگر اینطور بود یقینا امریکا تا حالا 2-3 تائی رو در این جنگها از دست داده بود. بهتر هست در مورد مناطقی که بیشترین کارائی برای پرتاب بمب الکترونیکی هست رو بحث کنیم؟
اصولا محاسبات برای تعیین تعداد بمبهای مورد نیاز بر اساس وسعت منطقه هست و یا عوامل دیگه ای هم دخالت داره؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شایدهزار بار توی این سایت ما بحث کردیم که عزیزان ناوهواپیمابر بغل ساحل وانمیسه که ما بخواهیم با کاتیوشا بزنیمش ولی دوستان انگار نمی خواهن(یا علاقه ندارن) که گوش بدن. ظاهرا آمریکایی ها هرچی احمق هست به درجه آدمیرالی می رسونند و بعدش هم یه ناوهواپیمابر می دهند دستش تا بره واسه خودش حال کنه.

برای استفاده از پالسهای الکترومغناطیسی باید یا موشک کروز دقیق داشته باشید که فکر نکنم برای ناوهواپیمابری که در فاصله 800 کیلومتری ایران قرارداشته باشه ما همچین موشک دقیقی در اختیار داشته باشیم. اما یه راه دیگه هم هست. یه بمب هیدروژنی در ارتفاع 50-60 کیلومتری زمین بالاسر ناو منفجر کنید . اونوقت می بینید که شیلدهایی که برای اجزای الکترونیکی این ناوها طراحی کرده اند کار می کنند یا نه؟

محض اطلاع دوستان عرض کنم که درهواپیماهای ویژه ای که برای روسای جمهور آمریکا و روسیه ساخته شده تا به عنوان پست فرماندهی در زمان جنگ اتمی بکار گرفته بشوند این مسئله رعایت شده و تمام تجهیزات در برابر پالسهای خارجی حفاظت شده اند. احتمال داره که از این حفاظها در جاهای دیگری هم مثه ناوها یا مناطق حساس نظامی استفاده شده باشه.

فکر تسخیر یه ناو فکر جالبیه اما فقط تخیل کافی نیس. باید یه کار احتمال انجام شدنش بررسی بشه. اگر قرار بود ناوهواپیمابر غنیمت گرفته بشه ژاپنی ها در جنگ جهانی دوم این کارو می کردند. نیروی دریایی ژاپن در جنگ جهانی دوم بعد از آمریکا و انگلیس قوی ترین نیروی دریایی جهان بود و حداقل 6 ناوهواپیمابر بزرگ و 7-8 تا ناوهواپیمابر کوچک داشت.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چرا نمیشه با این بمب ها زد پس خلاقیت و تفکر برای کشف راه حل در میدان جنگ به چه کار میاد صدها رو برای اینکار وجود داره .فرض کن یک ناو هواپیما بر در 1200 کیلومتری سواحل ایران قرار داره خوب یدونه کلاهک ئی ام پی قدرتمند روی موشک های شهاب نصب میکنیم در فاصله مناسب روی ناو میترکونیم مگر نمیدونی که نوعی از این موشک برای همین کار درست شده البته برای انداختن کلاهک های خوشه ای رو ناوهای هواپیمابر.زیردریایی ها هم میتونند اینکار رو بکنند مگه ندیدی کیلو موشک کروز پرتاب میکنه از 300 کیلومتر میتونه این ئی ام پی در زاویه بسیار مناسب روسر ناو تخلیه کنه.
در مورد محافظت ضد پالسهای خارجی و...قرار نیست که مکان رئیس جمهور آسیب ببینه کلی سیستم هدایت رادار و هواپیماهای مختلف رو و زیر عرشه این ناو قرار دارند تخلیه یکی از این بمب همه اونهارو یا موقت یا دائم از کار میندازه رادار هاشون سیستمهای رادیویی شون از کار میفته تمام کامپیوترها خراب میشن . معمولا جایگزین ها رو باید در اتاقکی خاص پوشیده از لایه های ضخیم سرب به قطر یک متر دولایه آلومینیومی و کاربید بور فیبر کربن و ... برای ضد نوترون بودن اما دوباره باید آنتن ها بیرون بیان از توی چنین محفظه های که فقط میشه مدیریت کرد برای ارتباط دوباره باید دیش های گردان و آنتنهای کوچک جایگزین بیرون بیان خوب دوبار و دوباره ئی ام پی بارونشون میکنیم بعد هم با خیال راحت از فاصله با همین غدیر کوچولو و کیلو بهمراه پشتیبانی هوایی اون 6 ناو و زیردریایی رو شکار میکنیم . خیلی راحت ولی ریسک و خسارت هم داره بدون اون که نمیشه .

رضا جان همون عشق کل کل :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
كل كل كه البته به جاي خودش! اما آرماني عزيز دوست داشت بحث پرتاب اي بمب رو دنبال كنه.
1- من برد اين بمبها رو نمي دونم ولي مي دونم كه برد اندكي دارند. يعني حوزه اثرشون كم هست.
2- تا اونجا كه من مي دونم هنوز اين جور بمبها به صورت خوشه اي ساخته نشده اند كه بخواهيم با موشك شهاب پرتابشون كنيم.
3- استفاده از بمب هيدروژني كاملا كارساز هست. در دهه 80 ترس آمريكا از اين بود كه با انفجار 4-5 تا بمب هيدروژني قوي در اطراف اين كشور روسها بتونند تمامي ارتباطات نظامي آمريكا رو قطع كنند.
4-در جنگ اول عراق مطمين هستم كه از اين بمبها در بغداد استفاده شده.
5- جنگ دوم عراق رو نمي دونم ولي احتمال مي دم كه استفاده شده باشه.
6- نمي دونستم كه براي حمل اي-بمب نمونه خاصي از موشكهاي شهاب ساخته شده. تبريك مي گم. حالا بمبش رو داريم.
7- همون جور كه گفتم اصلا اين آمريكايي ها خر هستند و عقلشون نمي رسه كه شايد كشورهاي ديگه هم از اين اسباب بازي ها درست كرده باشند. پس احتمال اينكه بخواهند با حملات الكترومغناطيسي مقابله كنند و ناوهوا و تجهيزات شون رو در برابر اين پالسها محافظت كنند صفر هست. احمق اند ديگه! بيچاره ها رو خدا بيشتر از اين عقل بهشون نداده. چيكار كنند؟
8-سوال آرماني عزيز درباره مناطقي بود كه كارايي اين بمبها بيشتر هست. تا اونجا كه من خوندم اين بمبمها رو بيشتر بر عليه اهداف ثابت مثل پستهاي فرماندهي مراكز مخابراتي پستهاي انتقال برق و.... بيشتر بكار مي برند. تا حالا نديدم كه جايي نوشته باشه برعليه اهداف متحرك مثه ناوهواپيمابر و اينها بكار برده بشه.
9- اگر موشك شهاب به سمت ناوهواپيمابر شليك بشه با توجه به سرعت تقريبا 70 كيلومتر در ساعت و اينكه ممكنه ناخداي احمق ناو تغيير جهت هم بتونه بده موشك شليك شده ما چگونه لوكيشن هدف رو تشخيص مي ده و بمب رو روي سرش مي ندازه.
10- همون جور كه هر كسي را بهر كاري ساخته اند بايد يادمون باشه كه هر بمب و موشكي رو هم بهر كاري ساخته اند.

پيشنهاد آخر من اين است كه با توجه به نياز اساسي نيروهاي نظامي مدرن به ماهواره وارتباطات ماهواره اي در زمان مورد نياز بياييم با بمب هيدروژني ماهواره هاشون رو توي فضا بتركونيم. اين جوري آسون تر نيس؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یه بار دیگه هم در جایی دیگه گفتم. در فیلم 11 یار اوشن اونها برای از کار انداختن برق وسیله ای رو از ازمایشگاه فیزیک دزدیدن که میتونست حدود 30-40 ثانیه ای برق رو از کار بندازه . ولی ترکیدنی نبود و فقط شارژژ بالایی رو میخواست.
این وسیله همون ای بمب بود؟ و تواناییش هم به همین مدت کم هست ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]- من برد اين بمبها رو نمي دونم ولي مي دونم كه برد اندكي دارند. يعني حوزه اثرشون كم هست.[/quote]
برد این بمب ها به توان تولید برقشون بستگی داره برای یک بمب پرقدرت یحتمل به چند مگاولت برق احتیاج داریم که نیازمندی تولید این انرژی با باطری یا ژنراتور فراهم نمیشه و برای اینکار از انفجار استفاده میکنند .
این انفجار ها معمولا هسته ای هستند تا با از بین رفتن پیوندهای اتمی مقادیر بسیار کثیری الکترون آزاد بوجود بیاد . این انفجار باید در مرکز یک سیم پیچ رخ بده تا در لحظات اولیه الکترونها آزاد شده میدان مغناطیسی شدید مورد نیاز برای کار رو فراهم کنند بعد از این یک اتصال رادیویی بلافاصله تمامی این انرژی تولید شده رو به طول موجهای بلند تبدیل میکنه پس همه این عملیات بصورت کاملا حساب شده و پیچیده با سرعت بالا در کثری از نانو ثانیه پس از انفجار رخ میده قبلا هم گفته بودم . در این حالت انرژِی بسیار کثیری تولید میشه که با کنترل و جهت دهی اون به این شکل که گفتم هیچ پدافندی نمیتونه موثر واقع بشه . بیشینه کشف این بمب ها به شهر لاس وگاس و خاموشی های مکرر به همراه سوختگی چراغها خرابی نیروگاه ها و ... در زمان آزمایشهای هسته اطراف این شهر بر میگرده تازه اون موقع حالت طبیعی باعث میشد ولی این حالت کنترل شده بسیار قدرتمند تره.یعنی با یک انفجار کوچک به همون قدرت میشه انرژیِ تولید کرد.

در مورد فاصله که فاصله انفجار تا شهر لاس وگاس هم که...

[quote]2- تا اونجا كه من مي دونم هنوز اين جور بمبها به صورت خوشه اي ساخته نشده اند كه بخواهيم با موشك شهاب پرتابشون كنيم.[/quote]
قرار نیست خوشه ای باشند یکی کافیه . بحث شهاب فقط برای پرتابه همین. فکر کنم شهاب همین تازه گی ها یاد گرفته خوشه ای پرتاب کنه قبلا که تکی بود اونهم یک تنی .
[quote]همون جور كه گفتم اصلا اين آمريكايي ها خر هستند و عقلشون نمي رسه كه شايد كشورهاي ديگه هم از اين اسباب بازي ها درست كرده باشند. پس احتمال اينكه بخواهند با حملات الكترومغناطيسي مقابله كنند و ناوهوا و تجهيزات شون رو در برابر اين پالسها محافظت كنند صفر هست. احمق اند ديگه! بيچاره ها رو خدا بيشتر از اين عقل بهشون نداده. چيكار كنند؟[/quote]
گفتم که این بمب از طریق امواج وارد میشه پس وقتی راداری وجو داشته باشه آنتنی هم هست وقتی به سمت ناو پرتاب میشه کلی هواپیما روش هست فقط به این توجه کن که هواپیمای روی باند دچار مشکل بشه تا کل کار ناو بهم بریزه حتی اگر اینطور هم نشه بازهم این امواج به اعماق ناو و اون قسمتهای حفاظت شده هم نفوذ میکنند اما با قدرت کمتر و دستگاهایی فوق حفاظت شده دچار شوک میشن که بیشتر دستگاهها اینطور نیستند مثلا سنسور ها کنترل و کامپیوتر های راکتور و کل دستگاههای رادیویی.
[quote] اگر موشك شهاب به سمت ناوهواپيمابر شليك بشه با توجه به سرعت تقريبا 70 كيلومتر در ساعت و اينكه ممكنه ناخداي احمق ناو تغيير جهت هم بتونه بده موشك شليك شده ما چگونه لوكيشن هدف رو تشخيص مي ده و بمب رو روي سرش مي ندازه.[/quote]
یکی به این بگه که فقط شهاب نبود انگار متن رو نخوندی نوشته بود موشک کروز از زیردریایی و یا شهاب حالا فکر میکنی چقدر طول میکشه که شهاب به اونجا برسه دو ساعت همش 5 تا 30 دقیقه اگر تخته گاز نره پس از محدوده اثر خارج نمیشه ضمن اینکه شهاب بهترین سیستم تغییر مسیر هم داره (استرینگ نازل رو دماغه)البته ناوها برای عملیات بصورت مستقر یا با سرعت کم حرکت میکنند و کلا این سرعت اسمیه .
[quote]پيشنهاد آخر من اين است كه با توجه به نياز اساسي نيروهاي نظامي مدرن به ماهواره وارتباطات ماهواره اي در زمان مورد نياز بياييم با بمب هيدروژني ماهواره هاشون رو توي فضا بتركونيم. اين جوري آسون تر نيس؟[/quote]

با این یکی کاملا موافقم حرف بجایی بود . میشه با همین روش در صورت فرستادن یک موشک و رها کردن چندین کلاهک مشابه در مدارات مختلف با تخلیه بار تمام ارتباطات رو قطع کرد . راستش آمریکا وقتی میخواست ارتباط شمال جنوب عراق رو قطع کنه بمب های حاوی کربن توی مدارات بالا منفجر کرد تا هم امکان بهره بردن از یونوسفر از بین بره هم اختلالات رادیویی و راداری زیادی ایجاد کنه که زیاد هم موفق نبود اما در صورت استفاده از بمب های پرقدرت اینچنین در مدارات برای نابود کردن دستگاه های مخابراتی همه چیز حتی سیستمهای خودشون هم بهم میریخت به همراه همسایه ها که دیگه...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آرمانی عزیز نمی دونم جواب سوالاتت رو گرفتی یا نه؟ ولی توضیح مختصری میدم. هر چند که تکراری هست
دستگاهی که در فیلم بود یه دستگاه آزمایشی برای ایجاد ئی ام پی بود. یعنی همون پالس الکترومغناطیسی. اگر برق یا الکترونیک خونده باشید میدونید که قطعات الکترونیکی نسبت به ولتاژی که روی پایه هایشون اعمال می شه حساس هستند. مثلا یه آی سی تی تی ال (که در صنایع کامپیوتر ازشون زیاد استفاده می شه) با ولتاژ 5 ولت کار می کنه.
حالا اگر شما یه جوری یه ولتاژ زیاد (مثلا 100 ولت) رو به این جور آی سی ها اعمال کنی خوب مسلما می سوزه. بقیه قطعات نیز قس علی هذا

ئی ام پی کاری انجام می ده که از نظر اصولی خیلی ساده اس. یعنی یه ولتاژ زیاد رو در یه زمان خیلی کوتاه القا می کنه روی قطعات و مدارها. هر هادی که به یه منبع تغذیه وصل باشه از قبیل آنتن ، دیش ، کابل برق و حتی خطوط ریز داخل مدارچاپی ها می تونند این ولتاژ القا شده رو بگیرند و به قطعاتی که بهشون متصل شده اند سرازیر کنند.

برای تولید ئی ام پی دو راه حل اساسی وجود داره.
1- استفاده از بمب های هیدورژنی
2- روشهای دیگه

در روش اول انفجار در جو یه برخورد سهمگین بین الکترونهای موجود در آتمسفر می کنه که در نهایت همون ئی ام پی رو می سازند. در روشهای دیگر همون اثر شبیه سازی می شه. یکی از اون روشها همونی هست که در فیلم 11 مرد اوشن بود. به صورت ساده می شه گفت که ابتدا باید یه ولتاژ زیاد بین دو تا صفحه خازن ایجاد بشه. بعد با یه اتصال کوتاه در زمان کوتاه یه جریان زیادی عبور کنه که این جریان خودش باعث ایجاد ئی ام پی می شه. البته این توضیح خیلی خیلی ساده شده قضیه است. برای این روش احتیاجی به انفجار و این جور کارها نیس فقط یه منبع برق زیادی لازم است. برد این روش هم محدود هست. اگر فیلم ماتریکس رو دیده باشید از ئی ام پی بر علیه اون هشت پاهای روباتیک استفاده می کردند.

یه روش دیگر هست که با استفاده از یه انفجار... توضیحش رو واریور عزیز داده........
در این روش همون جور که گفته شد دیگه احتیاج به منبع برق نیست. در ضمن پرتابل هم هست . یعنی می تونیم توی کلاهک یه موشک کروز بذاریمش و بووم
این یکی همونیه که آمریکا توی عراق ازش استفاده کرد. این هم البته بردش محدود هست.

اما درباره مدت اثر. وقتی یه قطعه الکترونیک سوخت دیگه سوخته و دستگاهی که باهاش کار می کنه از وضعیت عملیاتی خارج می شه. مثلا اگر این بمب در خط مقدم منفجر بشه تمام بیسیمها از کار می افتند واین از کار افتادن دائمی هست. مگر اینکه قطعات یدکی داشته باشیم و اون قطعات سوخته رو عوض کنیم.

به هر حال که بد چیزی هست. من همیشه وقتی دوستان می گن که می ریم با آمریکا می جنگیم(انشالله تعالی) با خودم می گم اگه یه دوتا از اینها رو در مرکز کنترل ترافیک تهران منفجر کنند چه اتفاقی می افته؟ فکر کنم مردم همدیگرو توی خیابون بخوردند. خدانیاره اون روز رو.....
به هرحال سوات ما همین قدر بود.... پاسخ به بقیه سوالات رو واگذار می کنیم به واریورخان

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
براي زدن ماهواره ها توسط بمب هيدروژني ما نياز داريم كه:
موشك بالستيكي بسازيم كه 12 تا 36 هزار كيلومتر در جو زمين طي طريق كنه
بمب اتمي بسازيم كه انرژي لازم براي بمب هيدروژني رو تامين كنه
بمب هيدروژني بسازيم!!!
كه همه ي اين موارد خارج از دسترسي و برنامه ي كاريه ايرانه..بعد تازه آقا هزينه هاشو بگووو....بجاي اينهمه هزينه هم ميتونيم روي طراحي و ساخت..يا خريد چند دسته جنگنده ي بروز و مدرن ياااا اون نشد سيستم پدافند موشكي قوي و مدرن يااااا اون نشد رادارهاي جديد و بروز براي مقابله با موشك هاي كروز و جنگنده هاي جديد .. هزينه كنيم!! :mrgreen:
كار روي بمب هاي الكترومغناطيسي هم ميتونه همچنان در پروژه هاي تحقيق و توسعه ي ما قرار داشته باشه براي آن روز ديگر!!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
منم یه پیشنهاد بدم
همونطور که همه میدونید ایران موشک سام 5 داره که یه کلاهک سنگین حمل میکنه برد رادارشم که زیاده فکر میکنید اگه در زمان حمله جنگنده های امریکایی به دسته های پروازیشون از این موشکها که دارای سر جنگی مجهز به کلاهک EMP بمب هست شلیک بشه (به دلیل برد زیاد موشک تاثیری رو سیستم های خودی نداره )اگه در فاصله چند کیلومتری این جنگنده ها هم که منفجر بشه تاثیری روی اونها میگذاره
فکر کنم برای از بین بردن موج حملات سنگین جنگنده های امریکایی و از دست ندادن اسمان برای نیروی هوایی خودمان راه مناسبی باشه

لطفا نظر تون رو بگید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]منم یه پیشنهاد بدم
همونطور که همه میدونید ایران موشک سام 5 داره که یه کلاهک سنگین حمل میکنه برد رادارشم که زیاده فکر میکنید اگه در زمان حمله جنگنده های امریکایی به دسته های پروازیشون از این موشکها که دارای سر جنگی مجهز به کلاهک EMP بمب هست شلیک بشه (به دلیل برد زیاد موشک تاثیری رو سیستم های خودی نداره )اگه در فاصله چند کیلومتری این جنگنده ها هم که منفجر بشه تاثیری روی اونها میگذاره
فکر کنم برای از بین بردن موج حملات سنگین جنگنده های امریکایی و از دست ندادن اسمان برای نیروی هوایی خودمان راه مناسبی باشه

لطفا نظر تون رو بگید[/quote]
پيشنهاد جالبيه به خوديه خود. سيستم اس 200 تا اونجا كه خوندم .. شوروي ازش همراه با كلاهك هسته اي استفاده ميكرد.چون دقت دقيقي نداشت با استفاده از شعاع تخريب بالاي اتمي كاربرد داشت. حالا همين روش ميتونه با كلاهك الكترو مغناطيسي استفاده بشه. من شك دارم با توجه به الكترونيك و پنهانكاري جنگنده هاي جديد اين سيستم اس 200 حتي بتونه يك پرنده ي مدرن رو از پا در بياره و بدردمون بخوره..ولي با توجه به اينكه توانستيم بومي سازييش كنيم..ميتونه به اين درد بخوره.
البته 2 تا چالش ديگه اين وسط هست و اونهم همانطور كه گفتيد بايد حداكثر در فاصله ي چند كيلومتري جنگنده هاي مهاجم باشه...با توجه به پشتيباني وسيع اونها توسط آواكس و رادارهاي مناسب..اونها قابليت تغيير به موقع خط پروازي رو دارند.
نكته بعدي هم سيستم شناسايي ضعيف رادار خود اين سيستمه. كه بتونه در مقابل جنگ الكترونيك خود مهاجمين دوام بياره و اصلا به موقع بتونه شناسايي كنه مهاجمين رو در منطقه ي مورد نظر... :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب اینکه خیلی خوب شد ئی ام پی رو می زنیم با همین موشک وسط آواکس و تمام....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.