بمب افکن استراتژیک راکول بی- 1 لنسر ( rockwell b-1 lancer) بمب افکن استراتژیک راکول بی- 1 لنسر ( Rockwell B-1 Lancer)

[Haj_Rezvan 11,197]

در تکمیل صحبت های Blaze عزیز باید بگم به این بالها اصطلحا بال دلتا گفته می شود
یعنی همون بال های متغیر
استفاده کنندگان از ابن بالها ک
بمب افکن بی1 رهگیر اف14 تامکت واف111
میگ27 سوخو17میگ23سوخو24 سوخو22 توپولوف22ام توپولوف160 و تورنادو

[ali24 8]

با ابهته خوشم اومد ازش٠ ببينم با ماشين من تاخت ميزنن؟

[reza4087 2,036]

سلام
عکس هوایماهای بال متغیر
su 17


tornado


tu 22


tu 160


f 14

su 22

b 1


f 111


mig 23


mig 27


su 24

[Haj_Rezvan 11,197]

عالی بود! فوق العاده

[ali24 8]

مرسي666666

[call-of-duty 245]

دستت درد نکنه مرسی.
بال متغیر فناوری بسیار جالب و مفیدی هست.

[SHAHRZAD 52]

هواپیمای B-1B با مقدورات حمل 22 موشک کروز دارای کلاهک اتمی از قدرت تخریبی وحشت انگیزی برخوردار است . این هواپیما طوری طراحی شده است که قادر به نشست و برخاست در فرودگاه های دورافتاده و حتی باندهای خزش کم عرض نیز می باشد . هرچند نیروی هوایی آمریکا ادعا می کند که برنامه تولید هواپیماهای استراتژیکی B-1B در چهارچوب هزینه های پیش بینی شده در سال 1981 همچنان به پیش می رود ولی هر روز که می گذرد دستیابی به کلیه حقایق درباره این موضوع برای پژوهشگران مشکلتر می شود .
هزینه تولید صد فروند هواپیمای عملیاتی B-1B برای نخستین بار در سال 1981 مبلغ 20560 ملیون دلار برآورد گردید با توجه به ارزش برابری دلار در آن سال چنین تخمین زده می شد که مخارج تولید این هواپیما نهایتاً 29300 میلیون دلار بالغ شود اما از آن زمان تاکنون میزان تورم از عدد 2 رقمی به یک رقمی تنزل یافته است در نتیجه هزینه پیش بینی شده برای این پروژه هم می بایست از 29300 میلیون دلار به 28000 میلیون دلار تقلیل یابد آیا تنها با توجه به این مطلب می توان تخمین زد که هزینه پروژه B-1B در چهارچوب تعیین شده کنترل می شود ؟
آنطور که از شواهد بر می آید بودجه های پیش بینی شده برای سال های مالی هم تاکنون در روال دلخواه بوده است اختصاص 2100 میلیون دلار در سال مالی 1983 دربرگیرنده هزینه بررسی ها و تولید 7 فروند هواپیما بوده است 6900 میلیون دلار بودجه تصویبی در سال 1984 به مصرف تولید 10 فروند هواپیمای دیگر رسید . نقطه نهایی اختصاص بودجه برای این پروژه در سال مالی 1985 بود که برای ساخت 34 هواپیما حداقل 8200 میلیون دلار مورد درخواست بود . جلب موافقت کنگره برای تصویب این مبالغ هنگفت مشکلات زیادی را در بر داشت بویژه اینکه آن سال سال انتخابات ریاست جمهوری نیز بود .
**********************
دو سیستم الکترونیکی پروازی بسیار پیچیده برای آفند و پدافند هنوز هم از نظر اهمیت در راس تجهیزات ضروری و مورد نیاز برای هواپیمای B-1B قرار دارند . ارزیابی سیستم های مذکور به عنوان مهم ترین ماموریت در پروازهای دومین نمونه هواپیمای آزمایشی B-1B در نظر گرفته شده است . هواپیمای اخیر در سال 1982 چند پرواز در نمایش هوایی ( فَرن بِرا ) انجام داد و از آن زمان تا چندین سال بعد به منظور بهسازی و انجام پاره ای تغییرات در پایگاه هوایی ادواردز واقع در کالیفرنیا مستقر گردید . در همین حال اولین هواپیمای آزمایشی از برنامه های تعیین شده پیشی گرفت و تا سال 1990 اولین مرحله ارزیابی را که شامل حدود 35 ساعت پرواز بود پشت سر گذاشت . در این پروازها تغییرات به عمل آمده به منظور بهبود سیستم های کنترل هواپیما هر چه بیشتر مد نظر بوده است از جمله آن ها می توان بهسازی در سطوح آرایش دُم متحرک - مناسب با وزن بیشتر و قابلیت مانور بهتر را ذکر کرد . همچنین با بکارگیری سطوح مکمل حالت آیرودینامیکی ( SPOILERS ) محدودیت هایی که برای تغییر زاویه شهپرهای دُم وجود داشت در کلیه مراحل پروازی برداشته و اصلاح گردید .
پس از آنکه در سه نوبت یکی از موتورهای هواپیما ضمن پرواز از کار افتاد این مسئله نیز مورد بررسی قرار گرفت که آیا B-1B قادر خواهد بود در شرایط اضطراری تنها با بهره گیری از یک موتور در ارتفاع مناسب پرواز کند ؟ زیرا با تدابیری که به عمل آمده بود بنزین اضافه در هوا تخلیه شده در نتیجه وزن هواپیما کاهش یافته بود . از تغییرات دیگری که بر روی B-1B انجام گرفته اضافه کردن مکانیزم های متحرک جدید به سیستم تغییر زاویه بال ها بود که از محاسن آن کاهش حدود 680 کیلوگرم فشار بر بدنه هواپیما می شد البته با انجام این عمل مرکز ثقل هواپیما هم تغییر می کرد که این هم مورد توجه قرار گرفته و کار بایسته درباره آن انجام شد.
بر اساس برنامه ریزی های انجام شده قرار بود دومین نمونه آزمایشی هواپیمای B-1B پس از خاتمه ماموریت های تعیین شده در ارتباط با ارزیابی کارایی سیستم های گوناگون موقتاً از خدمت خارج شود . هواپیمای مذکور مجددا! به منظور آزمایش مقدورات حمل موشک های هوا شلیک ( کروز ) پروازهای خود را آغاز کرد .
یکی از آخرین و طولانی ترین مراحل در برنامه ارزیابی های پروازی دهه 1990 اختصاص به آزمایش های گوناگون برای حمل و رها کردن مهمات مختلف داشت که برای این مرحله بیش از 100 پرواز در نظر گرفته شده بود مهماتی که در این مرحله مورد آزمایش و ارزیابی قرار گرفته بود عبارت بودند از :
بمب 227 کیلوگرمی MK82
مین دریایی MK36DST
بمب های اتمی B-61 B-83
هر محفظه مهمات گنجایش 28 بمب MK82 را داشت که هر یک از این بمب ها را می شد با توجه به شرایط در زمان دلخواه از هواپیما رها کرد .
هفت فروند اولیه از هواپیماهای عملیاتی B-1B که وارد خدمت شدند دارای مقدورات حمل موشک های کروز نبودند بلکه مجهز به سیستم های حمل و رها کردن بمب های سقوط آزاد و موشک های تهاجمی بُرد کوتاه بودند . این هواپیماها پس از آنکه صدمین فروند از هواپیماهای B-1B از خط تولید خارج شد با انجام تغییراتی دارای مقدورات حمل و رها کردن موشک کروز گردیدند.
**************
همانطور که اشاره شد مهمترین ماموریتی که برای دومین هواپیمای آزمایشی B-1B در برنامه ارزیابی در نظر گرفته شده بود آزمایش سیستم های الکترونیکی آفندی و پدافندی در شرایط گوناگون پروازی بود . ارزیابی این سیستم ها که با مشارکت دو کمپانی بویینگ و اِیتون تولید شده بودند در طول 380 ساعت پرواز انجام شد .
یکی از نکاتی که در پروازهای فوق مورد تاکید قرار گرفت آزمایش های گوناگون درمورد بهره برداری از سیستم رادار پیشرفته و پیچیده ای بود که در قسمت پوز هواپیما جای سازی شده بود سیستم مذکور نوع تغییر یافته ای از رادار APG-66 بود که در هواپیماهای F-16 استفاده می شد . یکی از مزایای این نوع رادار این بود که مسیر پروازی را نقشه برداری کرده و تصاویر حاصله را بر روی صفحه تلویزیونی داخل هواپیما منعکس می کرد در نتیجه خدمه پروازی از تماس با ایستگاه های رادار زمینی به منظور ناوبری و تعیین موقعیت بی نیاز می شدند .
در اوت 1985 سیستم الکترونیکی پدافندی موسوم به ALQ-161A مورد آزمایش قرار گرفت . یکی از موارد استفاده از این سیستم تامین تسهیلات لازم برای فرود در شرایط دید نامناسب بدون بهره گیری از دستگاه های ناوبری مستقر در روی زمین بود زیرا یکی از قابلیت های مهم و در خور توجه هواپیمای B-1B مقدورات نشست و برخاست آن در باندهای پروازی دورافتاده و غیر آماده بود .
برخاستن از زمین با حداکثر وزن 216360 کیلوگرم و همچنین سوخت گیری در پرواز نیز یکی از مراحلی بود که انجام آن در برنامه های ارزیابی پیش بینی شده بود مقدورات شلیک موشک های تهاجمی دارای بُرد کوتاه هم در سپتامبر 1985 مورد آزمایش و ارزیابی قرار گرفت . آخرین مرحله ای که در برنامه ارزیابی های B-1B در نظر گرفته شده بود پرواز آن با همکاری هواپیماهای مجهز به رادار پرنده و سیستم های هشدار دهنده سریع موسوم به آواکس بود که در این مرحله کلیه سیستم های الکترونیکی پروازی آفندی و پدافندی در شرایط تهدید همه جانبه از سوی دشمن مورد آزمایش قرار گرفت .
**********************
[color=olive][u]هواپیمای B-1B و موشک های کروز[/u][/color]
توقف تولید موشک های هواشلیک کروز در مرز 17000 عدد به جای 43000 عدد این سوال را مطرح ساخت که آیا موشک کروزی از نوع پیشرفته تر و با بُرد افزون تر برای هواپیمای B-1B در نظر گرفته شده است و یا تولید موشک های قبلی مجدداً توسط کمپانی بوئینگ آغاز خواهد شد ؟
بهر صورت چنین چیزی طرح ریزی شده بود که هواپیمای B-1B شماره 2 از ژوئیه سال 1985 برنامه ارزیابی حمل موشک های هواشلیک کروز را به مدت 9 ماه انجام دهد هواپیمای B-1Bدارای مکقدورات حمل موشک های کروز در محفظه های داخل بدنه و همچنین در مقرهای زیر بال ها بود .
لازم به توضیح است که ابتدا ظرفیت حمل 30 موشک کروز برای این هواپیما در نظر گرفته شده بود به هرحال قدرت تهاجمی و تخریبی حتی یک فروند هواپیمای B-1B مجهز به 20 موشک کروز دارای کلاهک های اتمی آنقدر زیاد و وحشت انگیز بود که می توان واژه غیر قابل تصور را به آن اطلاق کرد .
تمرین های پروازی مربوط به حمل و شلیک موشک کروز در این نوع هواپیما از اوت 1986 شروع شد و در سپتامبر 1987 تکمیل گشت کلیه هواپیماهای B-1B نهایتاً تا ژوئن 1988 به مرحله دارا بودن قابلیت کامل عملیاتی رسیدند .
نیروی هوایی آمریکا در راه تحقق پروژه تولید B-1B مراحل دشواری را پشت سر گذاشت در این راه کارخانه های سازنده هواپیمای مذکور و سیستم های وابسته به آن همواره تحت فشار بوده اند ولی با وجود آنچه ذکر شد هواپیماهای B-1B به صورت بازویی بسیار پرقدرت استراتژیکی در خدمت نیروی نظامی مخوف آمریکا در آمد .
از آنجا که به هیچ وجه نمی توان تضمین کرد که در یک بحران فزاینده بین المللی کاربرد همه جانبه موشک های استراتژیکی امری الزامی نخواهد بود بنابراین نیروی هوایی آمریکا جنگ افزار پرنده ای در اختیار گرفت که می توانست در کمترین زمان ممکن ان را از قاره آمریکا به سوی هدف های مورد نظر به پرواز در آورد .
هواپیمای B-1Bآنچنان طرح ریزی شده بود که قادر بود هر نقطه ای از جهان را با سلاح های گوناگون از بمب های آهنین گرفته تا موشک های دوربُرد مجهز به کلاهک های اتمی مورد تهاجم قرار دهد .

[BISKIVIT 1,731]

دست درد نکنه . عکس هم بزاری ثواب داره !

[master1986 135]

با سلام

من دنبال کار ثوابم

[ops 2,259]

اخ جون ثواب





http://chamorrobible.org/images/photos/gpw-20060914-UnitedStatesAirForce-100224-F-6911G-067-chaff-flares-two-B-1B-Lancer-bombers-New-Mexico-20100224-large.jpg

[MOHAMMAD 6,333]

تکراری هست:

http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=1764

[SHAHRZAD 52]

سلام
بله تیتر تکراری هست اما مطالب دو تایپیک با هم فرق دارند
دوستان اگر لطف کنند مقاله رو با دقت مطالعه بفرمایند متوجه خواهند شد

[mamali 4]

هواپیمای بی 1بی، از خانواده بمب افکن های سنگین وزن آمريكايی است که به عنوان جایگزینی برای هواپیمای بی 52 تولید شد. مدتها تفکر بر این بود که باید جانشینی شايسته که بتواند به خوبی از عهده وظیفه بمب افکن قدیمی و پا به سن گذاشته بی 52 بر آید، طراحی و توليد شود.
چرا که هواپیمای بوئینگ 52، بمب افکنی بسیار قدیمی و متعلق به دهه پنجاه بود که جواب گوي نیازهای نیروی هوایی را نمی داد و همه روزه چند عدد از آن ها به جمع هواپیماهای از رده خارج شده با بازنشسته به موزه های هوایی سپرده می شدند. به خصوص با اعلام طرحی جدید برای بمب افکنی مدرن ملقب به بلک جک توسط شوروی سابق، دیگر برای نیروی هوایی آمریکا بمب افکن های پیر بی 52 حرفی برای گفتن نداشتند. در این جا بود که با ارئه طرح هواپیمای فوق مدرن B1-A، کارخانه راک ول اینترنشنال وظیفه تولید آن را بر عهده گرفت، اما پس از چندی، متخصصان متوجه آسیب پذیری بسیار بالای این بمب افکن در مقابل رادار شدند و در نتیجه تصمیم بر آن گرفته شد که گونه ای جدیدتر با امکانات بیشتر و ویژگی رادار گریزی بیشتر عرضه شود.
هواپيماي بمب افكن بي-۱ اي
نهایتاً موجب طراحی و تولید هواپیمای B1-B شد. هواپیمای B1-B یک بمب افکن دوربرد و میان قاره ای است که قابلیت شلیک انواع موشک های هوا به سطح ASM مانند کروز و بازه گوناگونی از بمب های همه منظوره و یا هدایت شونده و بمب های هسته ای را نیز دارا است. این بمب افکن بسیار پیشرفته، می تواند بدون سوخت گیری مجدد، از یک قاره به قاره ای دیگر سفر کند، ماموریت خود را انجام داده و سپس مراجعت کند. یکی از ویژگی های چشم گیر این بمب افکن، بالهای متغیر آن است که از تکنولوژی جمع شوندگی برای سرعت های بالا استفاده می کند.

 

بمب افكن بي-۱بي همراه چند جنگنده ديگرهمچون پدري مهربان
در این فناوری، با عقب رفتن بال ها در سرعت های بالا، فشار وارده بر آنها کم شده در نتیجه از میزان پسای اضافی که بالها در سرعت های بالا تولید می کنند کاسته می شود. مزیت دیگر بال متغیر این است که برای برخاست، می تواند بالهای خود را به میزان حداکثر باز کرد تا با سرعت کمتری توانایی تیک آف وجود داشته باشد. هواپیمای B1-B از چهار موتور توربوفن F-101 GE با سیستم پس سوز استفاده می کند که توانایی کشش هر یک حدود 13500 کیلوگرم است. به دلیل داشتن چنین موتورهای قدرتمندی است که این هواپیما را می توان جز هواپیماهای مافوق صوت به حساب آورد، چرا که این بمب افکن می تواند با سرعت حداکثر 1.2 ماخ در سطح دریا پرواز کند که از این لحاظ نیز برتری قابل توجهی نسبت به هواپیمای B-52 دارد. این هواپیما طولی قریب به 44 متر داشته و عرض آن با بالهای کاملا باز حدود 40 متر بوده و با بالهای بسته به حدود 23 متر می رسد. حداکثر وزن برخاست این هواپیما بالغ بر 200 تن است که رقم جالبی است.
اولین مدل این هواپیما در سال 1985 تحویل شد و بعد از آن از سال 1986 به خدمت نیروی هوایی آمریکا در آمد و تا به امروز در سمت خود باقی است، هر چند که به تدریج ظهور بمب افکن هایی چون B-2 عرصه را بر وی تنگ کرده اند. این هواپیما برای پرواز به چهار خدمه شامل خلبان اصلی، افسر تهاجم، افسر دفاع نظامی و فرمانده هواپیما نیاز دارد. همچنین سقف پروازی این هواپیما، (يعنی حداکثر ارتفاعی که هواپیما قابلیت پرواز را دارد) حدود 9100 متر یا 3000 فوت است. قیمت این هواپیما بيش از 200 میلیون دلار است که رقم واقعاً سر سام آوری براي دارنده آن است و هزینه نگهداری آن نیز نسبتاً چیزی از قیمت آن کم ندارد. البته برنامه هایی برای بهینه سازی و بهبود بخشی از امکانات و توانایی های این بمب افکن قدرتمند و مخوف در دست تکمیل است که تا چند ماه آینده کامل شده و باز شاهد هواپیمای بمب افكن پیشرفته تر و توانمندتری از پیش باشيم.
بمب افكن بي-۱بي در حال شكستن ديوار صوتي
مشخصات:
نوع كاربري: بمب افكن سنگين

كارخانه سازنده:راك ول اينترنشنال

تعداد خدمه: 4 نفر شامل 1نفر خلبان اصلي و 1 افسر تهاجم و يك نفر افسر دفاع نظامي و فرمانده هواپيما

اخرين قيمت: 283 ميليون دلار

نيروي محركه: 4 عدد موتور توربوفن مدل F-101-GE-102 جنرال الكتريك با پس سوز و 30000پوند تراست در هر كدام با پس سوز

طول: 44.5 متر

عرض: در حالت باز 41.8 متر و در حالت بسته 24.1 متر

ارتفاع: 10.4 متر

وزن خالي:86180 كيلو گرم

حداكثر وزن:216630 كيلو گرم

حداكثر سرعت:1448 كيلومتر بر ساعت يا 1.34 ماخ

حداكثر ارتفاع پروازي: بيشتر از 30000 فوت

حداكثر برد: اين بمب افكن داراي قابليت سوخت گيري هوايي است و قابليت قاره پيمايي دارد

توضيحات: بمب افكن بي-1 اي براي اولين بار در تاريخ 23 دسامبر سال 1974 پرواز كرد و نمونه اوليه مدل بي-1بي در تاريخ 18 اكتبر سال 1984 پرواز كرد

http://fighterplan.blogfa.com/post-32.aspx