نگاهی بر برنامه ی موشکی سوخت جامد ایران

[sorena_ir_army 924]

[quote]به نظرم بايد در زمينه موشكي و هواپيمايي به طور مساوي كار كنيم تا پيشرفتمون در زمينه خودكفايي توي سلاح كلي بشه نه اينكه موشك ها بدن ولي نيروي هوايي هم خيلي خوبه.ما كه قرار نيست فقط با اسراييل و امريكا بجنگيم.بايد توجه بيشتري به نيروي هوايي بشه[/quote]
به بعد هوایی هم توجه می شود اما به علت پیچیده بودن و هزینه ی بالاتر طرح ها خیلی دیر تکمیل می شوند در کل در تمام دنیا این گونه است نه فقط کشور ما گرچه ما خیلی چیزها را از صفر شروع کردیم اما اگر بتوانیم پله های اول رو محکم برداریم می توانیم فاصله ی صنعت هوایی کشورمون رو با دنیا به طور محسوسی کاهش بدهیم.دلیل این که ما در صنعت موشکی خوب پیشرفت کردیم یکی به علت این بود که از همان سال های اول جنگ به فکر خودکفایی در صنعت موشکی افتادیم و دومی هم این که هزینه ی تحقیقات موشکی کمتر از هزینه ی تحقیقات روی طرح های هوایی است.

[copout 465]

اخ دوست دارم یه روز که اخبار نگاه میکنم بگن که ایران موشکی با برد 10000کیلومتر ازمایش کرد

[fardamg 3]

مقاله بسیار جامع و عالی بود... از "اسپهبد " عزیز ممنونیم.
راستی اگر در برنامه رژه31 امسال تغییری داده نشه قرار هست نسل جدید از موشک سجیل رونمایی بشه
راستی فکر نکنم ایران بخواد تولید موشک های سوخت مایع رو کاهش بدهد... نگه داری موشک های سوخت جامد بسیار مشکل و خطرناک هست.

[vjvj2000 1]

شرمنده يه سوال...چرا از روش tvc توي هيچ موشك زمين به هواي ايراني استفاده نمي شه...؟

[hadi222 36]

[quote][quote]سلام دوستان.......تو سایت گلوبال درباره شهاب 4و5و6و7و8.......خلاصه با تمام مشخصات زده ....سرکاریه یا واقعا ایران برنامه برای ادامه سری شهاب داره[/quote]
همش ساخته و پرداخته ی ذهن غربی هاست.نسل اینده ی موشک های ایران مطمئنن بر پایه ی موشک هایی مثل:قیام برای هدف های دور و فاتح 110 برای هدف های نزدیک خواهد بود.من احتمال می دهم در اینده ی نه چندان دور باید شاهد رونمایی از موشک هایی بدون بالک و سوخت جامد در کلاس برد متوسط و برد بلند باشیم.د[size=24]ر ضمن اینجوری که در نیروهای مسلح ما جا افتاده است قرار برای هر محصول جدیدی یک نام جدید هم انتخاب شود که به نظر من اصلآ جالب نیست و نامگذاری به صورت سری خیلی بهتره.[/size]

جناب اسپهبد بنده منبع کتبی ندارم که در اختیار شما و دوستان قرار بدهم اما از چیزی که گفتم اطمینان دارم.[/quote]
دوست عزیز این موضوع که جدیدا برای هر محصول اسم جدید می زارن علت داره
وقتی شهاب 1 و 2 و 3 ساخته شد خیلی ها از جمله همین گلوبال سیکیوریتی طرح هایی رو از شهاب4 و 5 ارائه دادن(مسلما چرندیات) که تمام این طرح ها که ادعا می شد در ایران پیگیری میشه برد هایی تا اون سره اروپا(4000 تا 6000 ) داشتند
از سری بودن اسم موشک های ایرانی برای ایران هراسی استفاده میشد
دائم به جهان القا میشد که وقتی ایران شهاب 4 رو بسازه می تونه فلان بکنه بسار بکنه
این شد که قرار شد برای هر سلاحی اسامی متفاوتی گذاشته بشه تا ضمن اینکه کارشناسان پیغام رونمایی اون سلاح رو بگیرند از اون ازمایش ها در ایران هراسی استفاده نشه

=================
جناب mahdavi3d بابت فیلم ممنونم

[k_Alavi 101]

تشکر از جناب اسپهبد بابت مقاله و عکس ها.
------------------------------
اگر اشتباه نکنم تا حالا Jet Vane ها روی سجیل دیده نشده‌اند و ساختنشون برای موشک های سوخت جامد با این تراست بالا کار خیلی سختیه. بخصوص اون زائده ها روی موشک (اولی؟) رو عده ای می گفتند برای تغییر مسیر موشک استفاده می‌شه. مثلاً اینجا [url]http://forden.armscontrolwonk.com/archive/2104/sejil-reconsidered[/url]
(در مورد جت وین ها هم اینجا رو بخونید فکر کنم که جالب باشه: [url]http://forden.armscontrolwonk.com/archive/2408/pcs-1-jet-vane-hypothesis[/url])
-------------------------------
سوالی که هست اینکه غیر از جت وین ها ز روش‌های دیگه ‌TVC (شبیه قسمت دوم سفیر) برای موشک‌های جامد میشه استفاده کرد؟ چون سجیل رو به احتمال خیلی زیاد خودمون طراحی کردیم شاید با توجه به تجربه سفیر امکان اضافه کردن همچین کنترلی بر عکس شهاب ها امکان پذیر باشه.
در نتیجه تراست بیشتر و دقت احتمالی بالاتر...
------------------------------
سجیل شاید هیجان انگیز ترین چیزی باشه که ایرانی‌ها تا حالا توسعه دادند! یه سجیل سه مرحله ای قشنگ تا لندن می رسه...

[Aspahbod 2,776]

چند جا گفته شده از روش سفیر نمیشه توی جو غلیظ زمین استفاده کرد. به علاوه این روش خیلی هزینه بره و نمیصرفه چنین موشکی ساخته بشه. توی اون بر آمدگی ها هیدرازین با فشار بالا هست که باعث دور شدن مرحله ی اول از دوم موقع جدا شدن میشه.

من قبلا این مقاله رو خونده بودم و توی نظراتش اگه نگاه کنین میبینید که میگن مثل موشک های دیگه ی ایرانی جت وین ها آخر از همه نصب شدن. یه فیلم جدید از سجیل پیدا شد که برای یه لحظه جت وین ها رو نشون میداد. به نظر می رسه ایران جت وین های گرافیتی خودشو با یه لایه از آلیاژ های تنگستن پوشونده (با وجود این که تنگستن توی ایران یافت نمیشه ولی ایران از اون توی گلوله های تانک انرژی جنبشیش استفاده می کنه پس از یه جایی اون رو گیر میاره) تا نسبت به سوختن موتور های سوخت جامد مقاوم کنه. به هر حال این روش هزینه بره و نمیتونه برای هر موشکی استفاده بشه.

[TAHA-SH 1,640]

[quote][quote name="fardamg"]مقاله بسیار جامع و عالی بود... از "اسپهبد " عزیز ممنونیم.
راستی اگر در برنامه رژه31 امسال تغییری داده نشه قرار هست نسل جدید از موشک سجیل رونمایی بشه
راستی فکر نکنم ایران بخواد تولید موشک های سوخت مایع رو کاهش بدهد... نگه داری موشک های سوخت جامد بسیار مشکل و خطرناک هست.[/quote
[/quote]
من برعکس شنیدم- نگهداری موشک با سوخت جامد راحت تر از سوخت مایع است- سوخت مایع هم مشکل نشت داره هم باید درحرارتهای مناسب نگهداری بشه بهمین دلیل معمولا در زمان طولانی از موشک تخلیه میشه و زمان استفاده تزریق میشه(لااقل قبلا اینطور بود)توی کوبا موشک ضد هوائی سوخت مایع بعلت طولانی بودن زمان تزریق به سمت یو دو شلیک نمی شد که یک دفعه خود کاسترو رفت و قبلا دستور آماده باش داد و دکمه اون رو خودش زد و شلیک کرد-

[vjvj2000 1]

[quote]مقاله بسیار جامع و عالی بود... از "اسپهبد " عزیز ممنونیم.
راستی اگر در برنامه رژه31 امسال تغییری داده نشه قرار هست نسل جدید از موشک سجیل رونمایی بشه
راستی فکر نکنم ایران بخواد تولید موشک های سوخت مایع رو کاهش بدهد... نگه داری موشک های سوخت جامد بسیار مشکل و خطرناک هست.[/quote]


فكر كنم مي خواستي بر عكس بگي اخوي...آخه سوخت مايع هم فاسد مي شه...هم احتمال انفجار داره...واسه همين معمولا نمي شه موشك رو آماده نگه داشت خيلي...موقع عمليات سوختو تزريق مي كنن...

[ahmadi 39]

[quote]موشک سجیل پس از تست موفقیت آمیز نتایج جالبی را در کشور های غربی در بر داشت. سایت گلوبال آن را کپی موشک شاهین 2 پاکستان و بر پایه ی ام 11 دانست. جالب این است که شاهین و سجیل تفاوت های فاحشی در اندازه و شکل دارند که نویسندگان گلوبال نتوانستند یا نخواستند آن را ببینند. چند سایت دیگر ادعا کردند که موشک کپی موشک جریکو 2 اسرائیلی است! گفته می شود موتور این موشک در آفریقای جنوبی توسعه پیدا کرده ولی ابعادش با سجیل یکی نیست. به نظر می رسد غربی ها نمی خواهند باور کنند ایران به تنهایی توانسته یک موشک پیشرفته بسازد. به طوری که Norbert Brügge که یک محقق آلمانی است ادعا می کند که موشک سجیل از موتور یک موشک ضد بالستیک روسی کنسل شده به نام 5Ya27 استفاده میکند و می گوید: "من نمیتوانم باور کنم ایران بدون انتقال تکنولوژی توانسته باشد چنین موشکی را بسازد. تنها موشک های سوخت جامد دنیا با قطر 1.25 متر موشک جریکو 2 اسرائیلی و موشک 5Ya27 روسی است. در تمام موشک های بالستیک ایران ردپای آشکار تکنولوژی خارجی مشاهده شده است". او توضیح نداد که ایران چگونه توانسته طرح ساخت این موشک کنسل شده ی قدیمی را از روسیه به دست اورد و چرا خروجی موتور سجیل اصلا مثل خروجی موتور موشک مد نظر او نیست یا شاید هم توضیحی برای ادعای خنده دار خودش نداشت.[/quote]البته غربی‌های اسم و رسم دارتر و باانصاف وجود داشتند که به کاملاً ایرانی بودن سجیل اشاره کنند، مثل جناب فوردن:
http://forden.armscontrolwonk.com/archive/2305/sejil-significance

ترجمه از من:
«از من خواسته شده تا اهمیت پرتاب سجیل را بیان کنم. اول از من پرسیده شد که کدام یک از گزینه‌های زیر از یک نقطه نظر فنی مهم‌ترین جنبه هستند:
- چندمرحله‌ای بودن؟
- سوخت جامد بودن؟
- سیستم هدایت ظاهراً جدید؟

البته همه‌ی این‌ها مهم هستند. ولی من می‌خواهم یک جنبه‌ی کمی متفاوت دیگر هم به آن‌ها اضافه کنم. به نظر من، دو تا از مهم‌ترین «پیشرفت‌های» فنی که توسط سجیل نشان داده شده‌اند در وهله‌ی اول روی سکوی پرتاب معلوم نیستند. یا شاید بهتر باشد بگویم که آن‌ها در جلوی چشم ولی پنهان هستند:

۱) پرتاب سجیل تأیید می‌کند (اگر نیازی به تأیید بود) که ایران [i]دو[/i] گروه مهم توسعه‌ی موشک دارد؛ یکی گروه سوخت مایع و این یکی، یک گروه بزرگ توسعه‌ی سوخت جامد. قطعاً این دو از خیلی دارایی‌ها و منابع مشترک هم استفاده می‌کنند ولی در عین حال هر یک نیاز به تخصص‌های خودشان هم دارند. ایران یک برنامه‌ی خیلی فعال راکت‌های هدایت نشده‌ی سوخت جامد داشته است (مثل خانواده‌ی راکت‌های زلزال) ولی سجیل نشان‌دهنده‌ی بروز آن‌ها در صحنه‌ی راهبردی است. این که ایران این دو گروه متخصص آموزش دیده را دارد بسیار بسیار مهم است.

۲) سجیل همچنین نشان‌دهنده‌ی یک پیشرفت عمده در توانایی‌های بومی تولید است. سفیر، پیشرفته‌ترین موشک سوخت مایع ایران، به وضوح متکی بر فناوری وارد شده از روسیه است (مرحله‌ی دوم به وضوح از موتورها و توربوپمپ‌های روسی استفاده می‌کند). ممکن است که تنها قطعات وارد شده‌ی سجیل جت وین‌ها (پره‌های جت) باشند، ولی حتی آن‌ها هم ممکن است در داخل تولید شده باشد.»

نظرات زیر مطلب هم جالب هستند.

[Stuka 8,826]

[quote]ایران جت وین های گرافیتی خودشو با یه لایه از آلیاژ های تنگستن پوشونده (با وجود این که تنگستن توی ایران یافت نمیشه ولی ایران از اون توی گلوله های تانک انرژی جنبشیش استفاده می کنه پس از یه جایی اون رو گیر میاره) تا نسبت به سوختن موتور های سوخت جامد مقاوم کنه. به هر حال این روش هزینه بره و نمیتونه برای هر موشکی استفاده بشه.[/quote]

مثل اينکه کلا هاي جت وین هاي فلزي کنار گذاشته شدند همچنين گرافيتي. در سجيل از جت وین هاي سراميکي( کربيد سليسيوم) استفاده شده که هم خورده نميشه هم دماي ذوب بسيار بلايي داره ,در کشور هم موجوده .

[Thundar 1,700]

دوستان میشه یه توضیح مختصر در مورد جت وین و بردار تغییر رانش بدن

[Zapata 0]

جت وين چيه ميشه واضحتر بگيد ؟

[Aspahbod 2,776]

اونایی که میپرسن جت وین چیه:
تصویر زیر رو ببینید:
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Wz8K14_RB3.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Wz8K14_RB3.jpg[/img][/url]

این خروجی موتور موشک اسکاد هست. اون 4 تا شیئ سفید که جلوی خروجین جت وین هستن. موشک هایی مثل اسکاد با بالک کنترل نمیشن. بالکشون ثابته. بلکه جت وین ها یه کم می چرخن و جهت گار های خروجی موتور رو عوض میکنن. اینم به نوبه ی خودش باعث تغییر جهت موشک میشه.
جت وین ها باید بتونن دمای زیادی رو تحمل کنن. خصوصا اگه موتور ما موتور سوخت جامد باشه. موتور های سوخت جامد به طور متوسط 2.5 برابر بیشتر گرما تولید میکنن. برای همین ساختنشون سخته.

[koloot 642]

به نظر میرسه موشک اسکاد را روی آجر تو حیاط پشتی گذاشتن !