جت هاي جنگنده با سوخت زغال سنگ

[MahdiAIRFORCE 7]

[color=blue][b]نيروي هوايي ايالات متحده از هر ارگان نظامي ديگري سوخت بيشتري مصرف مي‌کند؛ طوري که در سال 2007 به تنهايي 3/11 ميليارد ليتر سوخت به ارزش 6/5 ميليارد دلار سوزاند؛ يعني 10 درصد کل سوخت مصرف شده در بازار هواپيمايي داخلي ايالات متحده. اگرچه قيمت نفت در ماه‌هاي اخير کاهش يافته، هيچ‌کس انتظار دوام اين کاهش قيمت را ندارد و آمريکا شديدا به دنبال سوخت جايگزين براي بنزين هواپيماهاست. ويليام اندرسون، معاون رئيس سابق نيروي هوايي آمريکا مي‌گويد: «تنها گزينه‌هاي موجود، نفت خام، گاز طبيعي و زغال‌سنگ هستند.» و اگر نگاهي به منابع طبيعي اين کشور بيندازيم گزينه مناسب، زغال‌سنگ خواهد بود. وي اضافه مي‌کند: «ما بزرگ‌ترين دارنده منابع نفتي يا گازي دنيا نيستيم، پس اين دو نمي‌توانند انتخاب مناسبي باشند. اما هر چه باشد عربستان زغال‌سنگ که هستيم!» نيروي هوايي همه تلاش خود را به کار گرفته تا اولين نيروگاه‌هاي بزرگ (Coal To Liquid CTL يا توليد زغال‌سنگ مايع) را ايجاد کند. اين ارگان براي توسعه بازار قصد دارد ديگر بخش‌هاي نظامي و حتي شرکت‌هاي هواپيمايي مسافربري را متقاعد کند تا در ناوگان خود از زغال‌سنگ مايع استفاده کنند. اما در اين بين مشکلاتي وجود دارد؛ مثلا اينکه اجراي اين برنامه مي‌تواند دو برابر سوخت‌هاي فعلي دي‌اکسيدکربن توليد کند و اين
نقطه ضعف موجب غيرقانوني شدن اين پروژه مي‌شود. در لايحه انرژي سال 2007 بندي به تصويب رسيد که دولت آمريکا را از سرمايه‌گذاري در سوخت‌هايي که بيش از حد مجاز گازهاي گلخانه‌اي توليد مي‌کنند، باز مي‌دارد.

يکي از مزاياي تبديل زغال‌سنگ به سوخت هواپيما اين است که توليدکنندگان، روش انجام اين کار را به خوبي مي‌دانند. در دهه‌20 دانشمندان آلماني روشي براي تبديل مواد خام مثل زغال‌سنگ و گاز طبيعي به سوخت مايع کشف کردند. در اين روش زغال‌سنگ را در مجاورت با بخار آب و اکسيژن قرار مي‌دهند که باعث متصاعدشدن گازهاي هيدروژن و منوکسيدکربن (هيدورکربن‌ها) مي‌شود. سپس اين گاز را ازطريق روشي به نام فيشر- تروپش (Fischer-Tropsch) در معرض مجموعه‌اي از کاتاليزورها قرار مي‌دهند تا به سوخت مايع تبديل شود. هيتلر از اين روش براي به حرکت درآوردن ماشين جنگي آلمان در جنگ جهاني دوم استفاده کرد. همچنين در طول دوران آپارتايد هنگامي که آفريقاي جنوبي با تحريم‌هاي بين‌المللي روبه‌رو شد، دولت آن کشور با استفاده از اين روش اقدام به توليد سوخت براي هواپيماهاي خود کرد. اما بايد مراقب بود! بعد از اينکه سوخت تهيه شد، بايد امن بودن هواپيماها با اين سوخت را دوباره آزمود. نيروي هوايي آمريکا هواپيماهاي بي 52 و سي 17 را براي استفاده نامحدود از مخلوط يکساني از سوخت مصنوعي تضمين کرده ‌است. هم‌اکنون بمب‌افکن بي 1 و جنگده‌هاي اف 15، اف 22 و کي‌سي 135 در حال آزمايش هستند و نيروي هوايي قصد دارد تا سال 2011 تمام ناوگان هوايي خود را براي استفاده از اين سوخت مورد تاييد قرار دهد. طرفداران استفاده از زغال‌سنگ مايع به خوبي مي‌دانند که زغال‌سنگ تصويري منفي در افکار عمومي بر جاي گذاشته و با گفتن اينکه اين سوخت پاک‌تر از نفت خام است با انتقادات مقابله مي‌کنند. استدلال آنها اين است که در طول فرايند تبديل زغال‌سنگ به گاز، اين سوخت تصفيه شده و ذرات کوچک مثل دي‌اکسيد‌سولفور و اکسيد‌نيتروژن که موجب باران اسيدي مي‌شوند از آن جدا خواهند شد. بنابراين از يک ديدگاه سوخت پاک‌تري است. اما در اين ميان مسائل مهمي ناديده گرفته شده‌است؛ در طول فرايندي که زغال‌سنگ استخراج و تبديل به سوخت هواپيما شود، دو برابر بيشتر از نفت خام دي‌اکسيدکربن توليد خواهد شد. اثرات بالقوه استفاده از زغال‌سنگ مايع طرفداران محيط زيست را نيز به تکاپو انداخته‌ است. براي همين سال 2007 هنري واکسمن، رئيس کميته انرژي و بازرگاني در مجلس نمايندگان بندي به لايحه انرژي اضافه کرد که دولت را از سرمايه‌گذاري در سوخت‌هاي آلاينده منع مي‌کند و اين شامل سوخت‌هايي مي‌شود که گازهاي گلخانه‌اي بيشتري نسبت به سوخت‌هاي موجود توليد کنند. راه‌هاي زيادي براي رسيدن به اين هدف وجود دارد اما هيچ کدام آسان نيستند. يکي از آنها بازيافت دي‌اکسيدکربن از طريق برگرداندن آن به فرايند فيشر-تراپش براي توليد سوخت بيشتر است. در هر صورت دي‌اکسيدکربن همانند سوخت‌هاي فسيلي حاوي کربن است. راه ديگر استفاده از اين دي‌اکسيدکربن، براي پرورش جلبک توليدکننده نفت است؛ روشي که حدودا يک سال پيش کرگ ونتر آن ‌را ابداع کرد . سوم اينکه کربن را به گازهاي صنعتي قابل‌استفاده تبديل کنيم . نيروي هوايي ايالات متحده پيش‌بيني مي‌کند که حداقل يک دهه طول خواهد کشيد تا بتوان از هر يک از اين فناوري‌ها در مقياس وسيع استفاده کرد. گزينه محتمل‌تر اينکه از دي‌اکسيدکربن در فناوري‌اي به نام «بهبود بازيابي نفت» بهره بگيرند. در اين فناوري ابتدا دي‌اکسيد‌کربن را به حالت مايع درآورده و آن را به چاه‌هاي نفت خشک‌ شده پمپ مي‌کنند تا از اين طريق نفت باقيمانده در آنها را استخراج کنند. اما خطر استفاده از اين فناوري در اين است که امکان دارد به جاي حل مشکل، بر پيچيدگي‌هاي آن بيفزايد زيرا انرژي مورد نياز براي مايع کردن دي‌اکسيدکربن از سوخت‌هايي حاصل مي‌شود که توليد کربن مي‌کنند. همچنين بايد پيامدهاي درازمدت آن را در نظر گرفت. براي مثال هيچ‌کس نمي‌داند که آيا دي‌اکسيدکربن از چاه نفت نشت خواهد کرد يا نه.

و اما سوال آخر اينکه آيا هواپيمايي آمريکا بايد بدون نگراني درباره کربن توليد شده از زغال‌سنگ استفاده کند يا به سوزاندن ميلياردها ليتر نفت ادامه دهد؟ عدم وجود جايگزين‌هاي مناسب جواب اين سوال را کمي دشوار مي‌کند. تايسون اسلوکوم يافتن منابع انرژي تجديدپذير براي سوخت هواپيما را بسيار سخت عنوان مي‌کند. او که مدير گروه «برنامه همگاني انرژي براي شهروند» است، مي‌گويد: «شما نمي‌توانيد روي يک هواپيماي جت صفحات خورشيدي نصب کنيد.»

اين مشکلات مي‌تواند حتي طرفداران دوآتشه محيط زيست را به استفاده از نفت متمايل کند. شوراي حفاظت از منابع طبيعي پيشنهاد مي‌کند که برنامه زغال‌سنگ مايع را به کلي کنار گذاشته و به جاي آن روي فناوري‌هاي موجود مثل اتومبيل‌هاي الکتريکي و هيبريدي سرمايه‌گذاري شود تا در مصرف نفت نيز صرفه‌جويي شود. با اين کار سوخت نفت بيشتري براي هواپيماهاي جت باقي مي‌ماند، هزينه کمتري صرف مي‌شود و زمان بيشتري براي تحقيقات درمورد سوخت‌هاي جايگزين خواهيم داشت. نهايتا اينکه سوخت‌هاي زيستي بدون کربن (biofuel) مي‌توانند راه‌حل مناسبي باشند. سال 2008 شرکت ويرجين آتلانتيک يک جمبوجت را با استفاده از سوختي که از نارگيل و نوعي نخل برزيلي به‌دست آمده بود، از لندن تا آمستردام به پرواز درآورد و در سپتامبر همان سال شاهد آغاز به کار گروه « مصرف‌کنندگان سوخت‌هاي هوانوري»، ائتلافي از شرکت‌هاي بوئينگ، ان‌آردي‌سي و چند شرکت هواپيمايي ديگر به همراه گروه‌هاي طرفدار محيط زيست بوديم. هدف اين گروه،تشويق توسعه سوخت‌هاي بدون کربن است. در اين احوال ارتش آمريکا شايد در آينده از سوخت‌هاي هيدروکربني يک قرن پيش استفاده کند.
[/b][/color]


[url=http://www.hamshahrimags.ir/NSite/FullStory/News/?Id=5324]منبع[/url]



[color=darkblue]منتقل شد به فناوری نیروی هوایی
LAST-WAR[/color]

[Aspahbod 2,776]

من جنگنده با سوخت الکل شنیده بودم. ولی ذغال سنگ !!!

ببینید کشور ها به چه کارهایی که متوسل نمیشن.

راستی منبعو نذاشتین.

[ALI 5,626]

[color=darkblue]خیلی جالب بود.

تلاش آمریکایی ها برای بهینه سازی مصرف سوخت هواپیماهایشان ، نشان از مدیریت اصولی منابع طبیعی و اقتصادی و همچنین آینده نگری این کشور

دارد که البته در آن درسی نهفته است برای سایر کشورها.


[quote]من جنگنده با سوخت الکل شنیده بودم.[/quote]


بله ، سوخو 39

سوخو 39 به جز سوخت جت ، می تواند با نفت سفید ، گازوئیل ، بنزین ، انواع سوخت های فسیلی با اکتان بالا و حتی نفت سیاه و الکل نیز پرواز کند.[/color]

[Moltke 1,442]

مضاف بر اين كه به شدت هم در پي تكنولو‍ژي سوخت هاي مركب و زيستي نيز مي باشند.
مدتي پيش در بخش اخبار ماهنامه صنايع هوايي آمده بود كه جنگنده اف-22 نيز با سوخت زيستي پرواز نموده است.البته بنده اطلاع چنداني در مورد سوخت هاي زيستي ندارم و از اساتيدي كه مطلعند مي خواهم كمي هم در اين مورد به بحث بپردازند چون با توجه به محدوديت منابع سوخت فسيلي در آينده نه چندان دور ، اين مساله اهميت بسياري خواهد يافت.

[copout 465]

الان که از گیاه سوخت تهیه میکنن این کار با صرفه تر نیست ؟

[crazy-doctor 7,023]

سلام
این سوخت ها از نظر ماهیت تفاوت چندانی با هم ندارند و کلا همه هیدرو کربن هستند منتهی همون طور که میدونید و از خواص کربن هست بی نهایت شکل های مختلف و پیوندهای متفاوت وجود دارد به علاوه وجود ناخالصی ها و بعضی عناصر و... روی کیفیت نهایی سوخت ها تاثیر میگذارد...

فناوری مورد نیاز برای این کار هم اکنون هم وجود دارد اما موضوع اصلی مسئله سود به هزینه هست کیفیت سوخت مورد نیاز برای موتورهای جنگنده الزاما باعث طولانی شدن فراوری و هزینه های مرتبط خواهد شد ... مطمئنا در سالهای اینده با افزایش قیمت نفت خام و بالا رفتن تقاضای جهانی کشور های دارای ذخایر بالای ذغال سنگ به سمت این منبع هیدروکربنی خواهند رفت چه اینکه بر عکس منابعی چون بیودیزل محدودیت در مواد اولیه و تولید وجود ندارد ..
[quote]
الان که از گیاه سوخت تهیه میکنن این کار با صرفه تر نیست ؟[/quote]
در واقع نه ...این سوخت ها یا الکلی هستند که از تخمیر اجزاء گیاهی به دست می ایند یا سوخت هایی که از دانه های روغنی تولید میشوند... که قابلیت تولید در مقدار بالا را ندارند
------------------------------------------------
یک طرحی بود برای دفن کردن دی اکسید کربن در بستر اقیانوس ( که به علت فشار بالا عملا به حالت جامد در میاد )...؟

[fardamg 3]

اگه اون طور باشه خورشید و انرژی هسته ای از همه یهتر هست...
شاید در آینده منبع انرژی ساخته یا پیدا بشه که تقریبا بی نهایت و همیشگی باشه...