ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و چین ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و چین( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

[951 13,892]

با سلام

صرفا جهت یک خنده ی فلسفی...

 

[HRA 3,841]

1 ساعت پیش, 7mmt گفت:

 

طبق گفته خود شما در پست قبلی، هزنیه ارسال هر کانتینر تو کوریدور -از شنژن تا دویسبورگ- قراره برسه به 4500 دلار

چند درصد از کل این مسیر ازخاک ایران می گذره که بخواد 1000 دلارش به ایران برسه؟

اونم تازه در حالی که اکثر زیر ساخت ها و سرمایه گذاری ها تو مسیر از سمت طرف چینی تامین میشه که به این معنیه که بخش قابل توجهی از اون 4500 دلار مجدد به خود چینی ها می رسه

 

این چیزهایی است که در منابع آمده است ، اما الان در گوگل مپ فاصله را از مسیر ایران بررسی کردم چیزی در حدود 9000 کیلومتر مسافت (البته کمی بیشتر) بین این دو منطقه است که فکر کنم با کانتینر 20 فوتی 500 دلار بخواند . البته ما باید موارد زیادی را بررسی کنیم ، مثلا ببینیم به ازای طولانی یا کم شدن مسیر در کشورهای گوناگون ، عوارض چقدر کم یا زیاد می شود ، مسیرهای جایگزین چگونه خواهند بود و بالطبع آن رقابت به وجود می آید و ... . 

[Ghalam 3,284]

این قرارداد  ، همون نتایج حمله مغول رو برای ایران داره ....

 

زمان برجام ما رو به افراطی گری متهم کردید ، حالا هم به تحت تاثیر غرب بودن .... ولی حقیقت چیز دیگری است 

 

 

انشاالله که از ین پروژه ی شخصی آزاد شدم ، یک پست مفصل تر می گذارم

[Ghalam 3,284]

یک زمانید( ۷ - ۸ سال پیش ) در آبادان بازاری به نام بازار چینی ها بود ....اونقدر جنس بدون گمرکی با دامپینگ فروختن که تقریبا تمامی تولیدی های خرد در اون مناطق ورشکست شدن ،   حتی ته لنجی فروش های آبادان هم بازارشون کساد شد و این وضع ادامه داشت تا یک سری اعتراضات شدید در آبادان و خرمشهر رخ داد و از ترس مردم بازار چینی ها محدود شد ..‌.

 

 

اون ۳۵ درصد تخفیف در فروش نفت و بازپرداخت دو سال به یوان ، همه و همه می شه دامپینگ که اقتصاد ایران رو نابود کنه ..‌‌. مثل دوران قاجاریه .... البته این باز ، هزینه دامپینگ رو هم خودمون قراره پرداخت کنیم

 

 

از وقتی خبر این قرارداد ۲۵ ساله اومد هم بورس داره سقوط آزاد می کنه .... هنوز قرارداد بسته نشده داره بدبختمون می کنه 

ویرایش شده در تیر 99 توسط Ghalam

[arminheidari 24,408]

5 hours قبل , HRA گفت:

 

سلام

 

 

حالا شما بفرمایید چرا چین نه و مثلا آلمان آری ؟

 

ممنون بابت متن خوبتان 

این قرارداد مثل هر قرارداد دیگری مزیت و عیب خود را دارد

ولی باتوجه به رشد و جایگاه چین نقاط قوتش را نمی توان نادیده گرفت

 

- از جمله بنادر و توسعه راه های جاده ای و ریلی بویژه در جنوب شرق کشور

- فروش نفت و امنیت صادرات به خریداری چون چین 

- استفاده از ارز یوان به جای دلار 

- همکاری در زمینه هواپیما، کشتی و تجهیزات نظامی 

- توسعه کشاورزی در جنوب شرق کشور

- و ...

 

اما عیب 

یک عیب میگم بقیه عیب همه تو دلش هستن

- تنبلی و عدم تلاش مسئولان 

 

مسئولانی که در صادرات کمک تولید کننده نمی کنند

مسئولانی که در واردات محصولاتی را وارد می کنند که رقیب داخلی دارد و از آوردن محصولات خام و مفید برای کشور تنبلی می کنند (تلاش برای سود آنی و زیاد)

مسئولانی که در روند کاغذ بازی (نیاز به زیر میزی ) رو طوری می کنند که هم چینی فرار میکنه هم ایرانی 

مسئولانی که در رسانه ها با بی سواد رسانه ای دست گل آب می دهند 

 

[aminf14 4,184]

عخه کدوم قرارداد خوب رو با چین بستیم که این دومیش باشه؟ انگار دوستان خرید اف 7 رو فراموش نکردند که فقط از نظر فیزیکی نیروی هوایی رو پوشش میده! یا خرید از چین رو فراموش کردید که با این تمهید بد مسئولان خیلی از مشاغل تعطیل شدند و جنس چینی بازارو گرفت. ربطی به شرق و غرب نداره. تجربه ثابت کرده اگه ایران از سر ناچاری با کشوری قویتر از خودش قرارداد ببنده اون قرارداد یه طرفه میشه و به زیان منافع ملی.

[mehdipersian 23,526]

16 minutes قبل , aminf14 گفت:

عخه کدوم قرارداد خوب رو با چین بستیم که این دومیش باشه؟ انگار دوستان خرید اف 7 رو فراموش نکردند که فقط از نظر فیزیکی نیروی هوایی رو پوشش میده! یا خرید از چین رو فراموش کردید که با این تمهید بد مسئولان خیلی از مشاغل تعطیل شدند و جنس چینی بازارو گرفت. ربطی به شرق و غرب نداره. تجربه ثابت کرده اگه ایران از سر ناچاری با کشوری قویتر از خودش قرارداد ببنده اون قرارداد یه طرفه میشه و به زیان منافع ملی.

خرید f 7 بهترین خرید ممکن از چین در آن زمان بود تولید بهتری نداشتند. 

 

[aminf14 4,184]

2 minutes قبل , mehdipersian گفت:

خرید f 7 بهترین خرید ممکن از چین در آن زمان بود تولید بهتری نداشتند. 

 

ما در قرارداد به منفعت فکر می کنیم و این مورد هیچ عایدی برای ما نداشت.

در ثانی چین جنگنده اف 8 رو هم داشت که خیلی بیشتر به کار میومد( دقیق اطلاع دارم که ما نخواستیم یا چین نداد).

[MR9 113,954]

5 hours قبل , AM4 گفت:

اینجا در صحبت شما یک سوال برای بنده پیش میاد که قالب و الگوی استانداردی در حوزه ای که اشاره کردید وجود نداره...

 

بسم ا... 

 

منظور این بود که اصل در سطح کلان ، همون موردی هست که عرض کردم ولی هر واحد سیاسی سعی می کند این الگو را به اصطلاح با مقتضیات و منافع خودش منطبق کند ، به همین دلیل در بیشتر اوقات ،  منافع کشورها ، در تضاد با هم هست ، چون هرکسی از دید خودش به این مساله نگاه می کند 

 

5 hours قبل , AM4 گفت:

در کشور آمریکا با وجود به ظاهر اختلافات در سیاست گذاری های مختلف احزاب سیاسی در زمینه امنیت ملی خیلی به هم نزدیک هستن و با همکاری کامل برای نیل اهداف ملی حرکت می کنند.
اندیشکده های متعددی وجود دارد در زمینه های مختلف که به حاکمیت مشاوره میدهند و نظرات و تفکرات خودشون رو در کنار گروه های لابی کننده و ... منتقل می کنند.

 

هر واحد سیاسی که تلاش می کند تا منافع ملی خودش را حداکثر سازی کند ، مجبور هست که  تحلیل ها و نگاه های موجود را سازماندهی و در قالب مخازن فکر  برای بررسی و تحلیل در اختیار کاربران و استفاده کنندگانش قرار دهد . بطور مثال لیست مخازن فکر چینی 

 

 

1- Beijing Social and Economic Research Institute / اولین مخزن فکر مستقل سیاسی چینی 

2- Boao Forum for Asia  

3-Center for China in the World Economy

4-China Center for International Economic Exchanges

5-Chinese Academy of Social Sciences

6-Development Research Center

7-State Council Research Office

ودر روسیه 

1- Center for Strategic Research

2-Russian International Affairs Council

3-The Russian Institute for Strategic Studies

و.....

 

چینی ها از 2000 سال قبل از میلاد که در اطراف رودخانه های یانگ تسه و هوانگ هو شروع کردند به کار کشاورزی تا الان در سطوح مختلف و با نگاه های متفاوت ، درگیر مساله امنیت خودشون بودند ، این در قرن 19 به یک شکل ، در قرن 20 به شکل دیگری و در حال حاضر هم به یک صورت متفاوت ، که به شکل خاص از ابتدای دهه 90 ( دوران جیانگ زمین تا امروز ) بوده ، اینها الان به این مساله اعتقاد دارند که برای حفظ امنیت ، باید محیط خارجی خودشون را رصد و پایش کنند ، برای همین دستور کار امنیت ملی انها که تا 1989 ، صرفا مبتنی بر دفاع بود ، به حال دفاع فعال ( ACTIVE DEFENCE ) در همه ابعاد تغییر وضعیت داد . این روند از دریچه دید طرف غربی ، سیاست تهاجمی چینی هاست که با رویه اقتصادی دارد جلو می رود که یک زمانی بصورت توسعه موشکهای بالستیک و تقویت نظامی بروز پیدا کرد ، یک زمانی بصورت همکاری های چند جانبه در قالب پیمان شانگهای و الان زبانه اژدها به خاورمیانه رسیده و ایران حلقه اول محسوب میشود که ایجاد ارتباط با ان به معنای ایمن شدن دروازه جنوبی چین هست ( این متن به نظرم در تبیین راهبرد چینی ها برای انعقاد قرارداد راهبردی با ایران هست )

 

 

 

 

[arminheidari 24,408]

خلاصه صحبت دوستان 

 

بر 18 تیر 1399 در 11:22 , arminheidari گفت:

حتما این قرارداد نکات مثبت داره و نکات منفی، نمیشه یک قرارداد رو کاملا مثبت یا منفی دانست

سوال اینه که این قرار داد چه دردهایی رو قرار است درمان کند؟

چرخش از دلار به یوآن منفعت داره و ضرر ولی در شرایط فعلی سودش از ضررش بیشتر هست،

از طرفی یادمان باشد که چین ارتباطش با اسرائیل بسیار بیشتر از محور مقاومت هست و ممکنه این ارتباط رو ابزار فشار بر مقاومت قرار بده

توسعه راه ها شبیه همون کاری هست که انگلیس انجام داد برای منفعت خودش بود ولی برای ما نفع داشت 

همچنین ما با چینی روبرو هستیم که دارد در اقتصاد از آمریکا پیشی می گیرد 

 

 

در سمت مقابل، این قرارداد موارد دیگری چون شفافیت و مبارزه با فساد و مبارزه با مسئول نماها رو نباید تحت شعاع قرار بده 

یا در بحث ضعف رسانه ای و فرهنگی باز کم کاری کنیم 

 

یکی از چیزهایی که در این قراردادها سر و صدا زیاد داره، بحث های قانون شبه کاپیتالاسیون و عدم نقض قانون کشور توسط بیگانه هست که معمولا کمترین بخش را دارد ولی به چشم ترین اثر است

 

-------------------

یک نکته به فکر تولید توسط کشور دیگه نباشید

تولید را خود ما فقط راه می تونیم بیندازیم

در حال حاضر هم تولید رو در چند بخش جلو برد، 1- کشاورزی و محصولات جانبی و بسته بندی اش 2- فناوری های نوین 

 

بر 18 تیر 1399 در 11:28 , ldmdff گفت:

ما فقط باید بهش نفت خام و محصولات پتروشیمی بفروشیم اونم که قراره خودش پالایشگاهاشو راه بندازه تمام منفعت ما در این قرارداد حمایت بین المللی چین ازمونه که قید شده منفعت دیگه ای نمیبینم همه کارای مملکت رو از این به بعد چین قراره انجام بده به جای دولت چین ماد یه سری کارخونه و مراکز تجاری راه رو راه میندازه تا 25 سال سود خالصشونو میگیره ما هم 25 سال عمله چینیها میشیم چرا چون باید تو بین المللی هوامونو داشته باشه 

 

بر 18 تیر 1399 در 11:52 , ldmdff گفت:

تا وقتی که یه پامون تو شورای امنیت باشه و طرفمون آمیکا باشه همیشه در برابر قدرتهایی مثل چین یا روسیه ضعف داریم و اگه بخوایم این وظعیت رو تغییر بدیم ابتدا باید سیاست داخلی یک بازنگری کلی بشه این خودی و غیر خودی حذف شه انحصار قدرت برداشته شه پدرخاندگی مدیریتی فساد و دزدی کلان باهاشون مقابله شه و اعتماد قشر متوسط به پایین رو به بدنه حکومت و تصمیماتش جلب کنیم . دولت و حکومتی که پشتیبانی مردم رو نداشته باشه همیشه دست به دامن اجنبیهنمونش همین دولت سر کار

 

بر 18 تیر 1399 در 13:19 , mehdipersian گفت:

در کل وقتی دشمنان ایران از این قرارداد ایران و چین خوششان نمی آید پس قرارداد خوبی هست

 

بر 18 تیر 1399 در 13:31 , AM4 گفت:

" ایران به بازگشت سرمایه گذاری های چین در بخش نفت ایران و توجه کند و چین و به استفاده بهینه از منابع مالی حاصل از فروش نفت به چین   توجه کند؟
یعنی پول ها بلوکه باقی میمونه و طرف چینی تصمیم میگیره چطوری استفاده کنه؟ 
بعد توجه کردن باید تعریف بشه! یعنی چی توجه کنه؟ ضمانتی هست؟
در صفحه 6, بحث درباره همکاری در پروژه های انرژی ایران؟! 
احداث شهرهای جدید. این شهر ها به چه منظور و  برای استفاده چه اشخاصی و در چه مکان هایی ساخته خواهند شد؟
منظور از شهر... غیر نظامی است؟ شهر و یا شهرک نظامی را هم میشه پادگان گفت.

 

بر 18 تیر 1399 در 13:31 , AM4 گفت:

در بند بعد منظور از همکاری در ایجاد مراکز صنعتی و خدماتی محور در بنادر و جزایر منتخب با هدف افزایش صادرات به منطقه چیه؟ صادرات کالا های چینی؟ یعنی چین میخواد بعضی از کالا های خودش رو به ایران Outsource کنه و با استفاده از کارگر های با حقوق کم و هزینه کم مواد اولیه بازار خاور میانه را به دست بگیره؟
توسعه همکاری نظامی دفاعی امنیتی در مبحث آموزشی به چه صورت خواهد بود؟
تعجبی درباره Secure کردن انرژی و نفت نیست ولی تجهیز مراکز ذخیره نفت و گاز و پتروشیمی در طرف ایرانی کمی عجیبه ولی در کل خیلی جالبه این بند. به چه میزان؟ مثل ذخیره استراتژیک امریکا؟
خط آهن زیارتی از پاکستان-ایران-عراق-سوریه و سایر پروژه های مرتبط ( چه پروژه هایی ) جالبه
در Belt & Road محور های جنوب-شمال و جنوب-غرب تنها شامل آسیای مرکزی و ترکیه و ارمنستان میشه؟ لبنان و عراق و سوریه و قطر چه با توجه به اینکه ریل و کریدور زیارتی قراره ایجاد بشه به هر حال.
توسعه خط ریل غرب به شرق از لحاظ استراتژیک قابل توجه هست ولی تامین گاز برای پاکستان و چین باید باز بشه؟ انتقال به عهده ایران هست تا CPEC؟
همکاری در توسعه منابع و انتقال انرژی در عراق هم حائر اهمیته.

 

بر 18 تیر 1399 در 13:31 , AM4 گفت:

نیروگاه های کوچک و زودبازده برای ایران و کشور های منطقه جالبه. میخوان تا چه زمانی دست یابن به اهداف؟ نفوذ چین و خوش بینانه ایران را در منطقه در چه زمانی و با چه شدتی میخوان دنبال کنن طرفین؟
توسعه سواحل مکران به چه صورت هست؟ شهر صنعتی تا چه اندازه ای؟ در کجا؟ پالایشگاه. پتروشیمی و فولاد  و ذوب آهن باز با چه ظرفیتی؟ انتخاب محل جالبه از طریفی که این مناطق در خط متقیم آتش ناوگان پنچم و گروه های ضربتی ناو هواپیمابر در اقیانوس هند و دریای عمان قرار داره. چه تدابیری برای دفاع و حفاظت از این دارایی های استراتژیک اندیشه شده چونکه میشه گفت ایران هم دیگه وابسته به خارک و تنگه برای صادرات نخواهد بود به خصوص با خطوط ریلی غرب به شرق.
توسعه 5G توسط شرکت های تلکام چینی خیلی جالبه و بعضا خطرناک با توجه با سابقه هواووی و ارتباطش با PLA. آیا تمام کشور زیر پوشش قرار میگیره؟ و مهمتر از این بیزینس ها په استفاده و بهره ای میتونند ببرند. آیا اینها مشخص شده؟

 

بر 18 تیر 1399 در 13:31 , AM4 گفت:

موتور های جستجو گر و پیام رسان های اجتماعی خیلی مهمه آیا میخوان مثل چین بومی سازی و کنترل اینرنت بکنند؟
تجهیز کاربر نهایی ( به صورت مجانی و توسط دولت؟ ) و تجهیزات ارتباط از راه دور خیلی مهمه.
توسعه نرم افزار پایه یعنی میخوان به امن سازی شبکه و استفاده همزمان از مایکروسافت و ویندوز و معادل چینی اون دست بزنند؟
بند 4ام درباره همکاری جهت توسعه طیف های رادیویی و هماهنگ سازی فرکانس های ماهواره ای هم جالبه در نوع خودش و جای برسی داره.
مکانیزم تسویه مالی-تجاری باید بیشتر برسی بشه؟ ضمانت و دارایی های سخت و یا پول بلوکه شده و نفت؟

 

بر 18 تیر 1399 در 14:10 , mehdipersian گفت:

برای شناخت بهتر قرارداد ایران و چین باید هدف گذاری کلی چین را در اقتصاد جهانی متوجه بشویم

 

طرح جاده ی جدید ابریشم شامل دو مسیر تجاری «کمربند اقتصادی راه ابریشم» و «راه ابریشم دریایی» است.

«کمربند اقتصادی راه ابریشم» در مسیر باستانی راه ابریشم چین را از طریق آسیای مرکزی، روسیه و خاورمیانه به اروپا متصل می‌کند.

«راه ابریشم دریایی»، چین را از طریق دریا به جنوب شرق آسیا و آفریقا مرتبط می‌کند.

کشور چین دچار مازاد تولید کالا از مسکن گرفته تا محصولات صنعتی هست و می خواهد از انرژی صنعت خودش مطمئن باشد.

 

بر 18 تیر 1399 در 14:10 , mehdipersian گفت:

ایران هم می تواند با سرمایه گذاری  های چین در صنعت حمل و نقل و انرژی و صنایع تولیدی و نظامی کشور تحول بزرگی را در اقتصاد و صنعت کشور ایجاد بکند. 

 

بر 18 تیر 1399 در 14:23 , arminheidari گفت:

برای درک دقیق تر و معیاری دقیق تر نیاز هست به سوالات زیر پاسخ دهیم،

پاسخی قابل اندازه گیری و ملموس نه بصورت جمله احساسی که در سایت های دیگه می بینیم مثل کشور رو فروختن

- چین دنبال چه منافعی هست؟  چه نیازی دارد؟ 

- ایران دنبال چه منافعی هست؟  چه نیازی دارد؟ 

- تهدیدات در این زمینه برای دو طرف چیست؟

- این قرارداد چه تغییری در صحنه بین الملل ایجاد می کند؟

- چطور این قرارداد خوب می شود چه طور بد؟

 

بر 18 تیر 1399 در 14:28 , ldmdff گفت:

برای اینکه ببینیم همه جوانب سودو زیان یک  قرارداد توسط ما و البته دولتمون بررسی میشه میتونیم یه سری به قراردادهای مربیان تیمهای فوتبالیمون بزیم و یا نه همین برجام رو نگاه کنیم ببینیم نتیجش چی شد ؟  من یکی که تمام تن و بدنم میلرزه شما رو نمیدمنم 

 

بر 18 تیر 1399 در 20:16 , aminf14 گفت:

وقتی از سر ناچاری و بسته شدن بازارهای جهانی بر روی ما به سمت قراردادی بریم و طرف قراردادم کشوری مارکسیستی باشه که در زمان مائو به گنجشک ها رحم نمی کردند باید ترسید.

 

20 hours قبل , Brave_Heart گفت:

منظور شما را از چگونگی توافق با چین متوجه نمی شوم. یعنی در توافقات دو جانبه میان دو کشور، یک طرف قرارداد باید تعهد بیست و پنج ساله به طرف مقابل بدهد؟ مگر امارات و چین، ژاپن و آفریقای جنوبی، آرژانتین و کانادا، ....بدون توافق بیست و پنج ساله با هم نمی توانند با هم مراودات اقتصادی داشته باشند؟ اصولا” تعریف شما از واژه استعمار چیست؟

 

20 hours قبل , mehdipersian گفت:

در کل سر و صدا کردن درباره ی این تفاهم نامه ی همکاری بیشتر از اینکه علمی و منطقی باشه سیاسی و پروپاگاندا هست. 

 

این تفاهم نامه به شدت به تحریم های آمریکا ضربه میزنه که باعث شده صدای های آشکا و پنهان آمریکایی ها دربیاد. 

 

9 hours قبل , HRA گفت:

یکی از مباحث مهم در مورد انرژی ، امنیت آن است . به امنیت انرژی از دو زاویه تولید کننده و مصرف کننده نگاه می شود . در مورد نفت و گاز یکی از شاخصه های امنیت از دیدگاه تولید کننده این است که مطمئن شود در طولانی مدت نفت و گازش خریدار دارد تا بر اساس آن بتواند طرح های بلند مدت خود را برنامه ریزی نماید . از دیدگاه مصرف کننده هم دسترسی آسان و مطمئن به منابع انرژی حائز اهمیت است

 

 

9 hours قبل , HRA گفت:

یکی دیگر از نکات مهم ، رقابت های منطقه ای و جهانی است . مشکلاتی که چینی ها با همسایه جنوبی خودشان یعنی هند دارند قاعدتا آنها را وارد عرصه هایی می کند که بتوانند همسایه خود را کنترل و یا تضعیف نمایند .

 

9 hours قبل , HRA گفت:

مورد بسیار مهم بعدی ، که محور اصلی کلان استراتژی چینی ها برای آینده می باشد ، جاده ابریشم جدید و خطوط ترانزیت بین المللی است که هزینه های حمل و نقل را به شدت کاهش می دهد . مثلا حمل یک کانتینر از دویسبورگ (در غرب آلمان) به چانگینگ (در شرق چین) از مسیر فعلی که از کانال سوئز عبور می کند در مدت 36 روز و با هزینه بالای 6500 دلار صورت می گیرد که با راه افتادن مسیر راه ابریشم جدید این کانتینر در مدت 15 روز با هزینه 4500 دلار حمل خواهد شد

 

6 hours قبل , MR9 گفت:

حالا اگر به جامعه ایران نگاه کنیم ( چه انهایی که در داخل هستند و چه انهایی در خارج حضور دارند و کمیت مشخصی از آنها ژست اپوزان را هم دارند ) عموما" ، به یک فوبیا مبتلا هستند . یک عده ای روسوفوبیا دارند (روس هراسی ) ، یک عده ای هم چینوفوبیا (چین هراسی)، یک عده ای هم فوبیای غرب ( غرب هراسی ) را بصورت یک کلیت ( شامل اروپای غربی ، ایالات متحده و ... )  و هر کدوم ازانها ،به مقتضیات زمان ، دچار این فوبیا می شوند .

 

6 hours قبل , MR9 گفت:

بطور مشخص ،در صورتی که تنبلی حاصل بشود  و صرفا" برای دهن کجی به محور غربی ، تخم مرغهای سبد امنیت ملی ج.ا ، بطور کامل در اختیار چینی هاو روسها قرار بگیرد ، قویا" درآینده نه چندان دور ، نه تنهامشکلی حل نخواهد شد ، بلکه زمینه های تهدید علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران نیز افزایش پیدا می کند

 

6 hours قبل , karmania20152015 گفت:

بستن هر گونه قرار داد بلند مدت در این سطح با چین ان هم در شرایط وخیم  اقتصادی و سیاسی حال حاضر  کشور  پناه بردن از ترس گرگ به اغوش شغال میباشد ابتدا بگذارید پیمان خزر که قرار به بررسی در مجلس قبل بود  و در هیاهو رسانه ای فراموش شد برای ملت ایران روشن شود سپس باغ دیگر را اباد کنید!

 

5 hours قبل , AM4 گفت:

دیگر بلوک های شرق و غرب و صرف رابطه با یک گروه از کشور ها و عدم رابطه با گروهی دیگر اشتباهی است که خودش امنیت ملی رو به خطر می اندازه و جلوی نیل اهداف ملی رو میگیره.
الان ما در موقعیت مطلوبی از هیچ لحاظ نیستیم و خودمون رو به اصطلاحی در گوشه رینگ گیر انداختیم بدون بیرون رفت چرا؟ 
این مشکل با غرب و عدم هیچ گونه رابطه بیشتر سیاسی است و وارد این موضوع نمیشم ولی همین دلیل نمیشه منافع خودمون رو هم راستا نکنیم و همکاری نداشته باشیم در موقعیت مناسب!
این هم  راستا سازی منافع ملی برای سود مند ترین رابطه یک هنر است و هنگامی که وارد یک مذاکره میشیم همواره این نقطه ضعف رو داریم که دست دیپلمات های ما بسته است و طرف مقابل این رو هم میدونه و سو استفاده کامل رو از این موضوع میبره. حالا تمامی بنده های این قرارداد مشخص نشده ولی گذاشتن تمام تخم مرغ های ما در سبد شرق به صرف دهن کجی و  امید اینکه چین و روسیه به خاطر ما اگر در منفعتشان باشد به ما پشت نمیکنند ساده لوحی هستش و آینده این کشور و مردم رو به خطر می اندازه... حالا باید دید برای اینکه پشت نشه به منافع ما چه امتیازاتی داده شده ولی باید به افزایش تنش ها بین چین و آمریکا و حضور چین در خاورمیانه و تلاش آمریکا برای جلوگیری از این موضوع کمی امید وار بود، آینده قضاوت خواهد کرد...

 

4 hours قبل , HRA گفت:

بله بین ایران و هند و روسیه کریدور NSTC برنامه ریزی شده است و در حال اجرای مقدماتی می باشد . اتفاقا سال گذشته یا 2 سال گذشته مسئولان آذربایجان (شمالی) به مسئولان ایرانی اعتراض می کردند که چرا اینقدر در راه اندازی این کریدور تعلل می کنند !!

 

2 hours قبل , arminheidari گفت:

این قرارداد مثل هر قرارداد دیگری مزیت و عیب خود را دارد

ولی باتوجه به رشد و جایگاه چین نقاط قوتش را نمی توان نادیده گرفت

 

- از جمله بنادر و توسعه راه های جاده ای و ریلی بویژه در جنوب شرق کشور

- فروش نفت و امنیت صادرات به خریداری چون چین 

- استفاده از ارز یوان به جای دلار 

- همکاری در زمینه هواپیما، کشتی و تجهیزات نظامی 

- توسعه کشاورزی در جنوب شرق کشور

- و ...

 

اما عیب 

یک عیب میگم بقیه عیب همه تو دلش هستن

- تنبلی و عدم تلاش مسئولان 

 

مسئولانی که در صادرات کمک تولید کننده نمی کنند

مسئولانی که در واردات محصولاتی را وارد می کنند که رقیب داخلی دارد و از آوردن محصولات خام و مفید برای کشور تنبلی می کنند (تلاش برای سود آنی و زیاد)

مسئولانی که در روند کاغذ بازی (نیاز به زیر میزی ) رو طوری می کنند که هم چینی فرار میکنه هم ایرانی 

مسئولانی که در رسانه ها با بی سواد رسانه ای دست گل آب می دهند 

 

49 minutes قبل , mehdipersian گفت:

خرید f 7 بهترین خرید ممکن از چین در آن زمان بود تولید بهتری نداشتند. 

 

 

[sasasasa 3,147]

یک نکته باید اشاره بشه. اون هم این است که به نظر من چین الان را با چین ده سال پیش  و یا حتی 5 سال پیش نمی توان مقایسه کرد. قبل از 5 سال پیش و یا حتی بسیار اخیر تر هدف چین توسعه اقتصادی از طریق تعامل با غرب بوده است. با این روش چین توانست بسیاری از کارخانه ها و تکنولوژی های غربی را به چین بکشاند. زرنگی که ما نکردیم. به عنوان مثال به صورت سنتی چین ندرتا قطعنامه های شورای امنیت را وتو میکرد(در حالیکه چند روز اخیر شاهد وتو قطعنامه پیشنهادی امریکا در مورد سوریه بودیم). به نظر من چین هم به این علت که مرحله توسعه اقتصادی را با موفقیت پشت سر گذاشته و هم به علت تهاجمی تر شدن سیاست امریکا در حال ورود به یک مرحله جدید است. در این مرحله به دنبال تشکیل یک بلوک اقتصادی و نظامی است. انها میدانند در غیر اینصورت بیشتر اجازه به انها داده نمی شود که جلو روند. به عبارتی به طرقی توسعه بیشتر انها توسط امریکا متوقف میشود.

امریکا بعد جنگ جهانی دوم کمک به توسعه اروپا کرد. همچنین کمک به توسعه ژاپن و کره هم نمود. به این طریق برای خود متحدانی قوی ایجاد نمود که الان یکی از عوامل قدرت امریکا هستند. چین هم میداند که یک دست صدا ندارد. و احتمالا در صدد تشکیل یک جبهه است.

ولی اخر کار تمام اینها به سیاست های خود ما بستگی دارد. اینکه چقدر عرضه داشته باشیم از این قرارداد استفاده کنیم و یا اینکه این قرارداد منجر به این شود که ما نفت بدیم کالای ارزان چینی بگیریم و صنعت بومی نابود شود. به اعتقاد من این نکته مهمترین مشکل این قرارداد است. اگر کالای مصرفی نگیریم چی بگیریم؟ ایا چین  توانایی انرا دارد که بتوان در حجم وسیع از ان دانش و کالای سرمایه ای گرفت؟ ایا میتوان مقداری از این یوان را به دلار تبدیل کرد؟ اینها سوال است.

[Ghalam 3,284]

5 minutes قبل , sasasasa گفت:

یک نکته باید اشاره بشه. اون هم این است که به نظر من چین الان را با چین ده سال پیش  و یا حتی 5 سال پیش نمی توان مقایسه کرد. قبل از 5 سال پیش و یا حتی بسیار اخیر تر هدف چین توسعه اقتصادی از طریق تعامل با غرب بوده است. با این روش چین توانست بسیاری از کارخانه ها و تکنولوژی های غربی را به چین بکشاند. زرنگی که ما نکردیم. به عنوان مثال به صورت سنتی چین ندرتا قطعنامه های شورای امنیت را وتو میکرد(در حالیکه چند روز اخیر شاهد وتو قطعنامه پیشنهادی امریکا در مورد سوریه بودیم). به نظر من چین هم به این علت که مرحله توسعه اقتصادی را با موفقیت پشت سر گذاشته و هم به علت تهاجمی تر شدن سیاست امریکا در حال ورود به یک مرحله جدید است. در این مرحله به دنبال تشکیل یک بلوک اقتصادی و نظامی است. انها میدانند در غیر اینصورت بیشتر اجازه به انها داده نمی شود که جلو روند. به عبارتی به طرقی توسعه بیشتر انها توسط امریکا متوقف میشود.

امریکا بعد جنگ جهانی دوم کمک به توسعه اروپا کرد. همچنین کمک به توسعه ژاپن و کره هم نمود. به این طریق برای خود متحدانی قوی ایجاد نمود که الان یکی از عوامل قدرت امریکا هستند. چین هم میداند که یک دست صدا ندارد. و احتمالا در صدد تشکیل یک جبهه است.

ولی اخر کار تمام اینها به سیاست های خود ما بستگی دارد. اینکه چقدر عرضه داشته باشیم از این قرارداد استفاده کنیم و یا اینکه این قرارداد منجر به این شود که ما نفت بدیم کالای ارزان چینی بگیریم و صنعت بومی نابود شود. به اعتقاد من این نکته مهمترین مشکل این قرارداد است. اگر کالای مصرفی نگیریم چی بگیریم؟ ایا چین  توانایی انرا دارد که بتوان در حجم وسیع از ان دانش و کالای سرمایه ای گرفت؟ ایا میتوان مقداری از این یوان را به دلار تبدیل کرد؟ اینها سوال است.

 

اگر قراره قراردادی بسته بشه ...

باید بند های فسخ قرارداد رو محکم و شفاف ببندند ...

علاوه بر این باید قانونی تصویب بشه که برای تصفیه ی یک وام یا بدهی ، از کشور طلبکار یا نهادهایی که درشون نفوذ داره ، دوباره وامی دریافت نشه ...

علاوه برا ین ، باید بندی بگذارند که دامپینپ یا هر اقدامی که منجر به ضرر با سوء قصد به اقتصاد ایران یا حاکمیت ایران بشه ، بنا به تشخیص ایران به صورت خودکار قرار داد رو کان لم یکن می کنه ...

 

 

اگر اونجوری که دوستان ادعا می کنند ( که ادعایی بیش نیس از نظر بنده ) « چین به دنبال امنیت انرژی و داشتن متحد هست » بنابراین باید بهاش رو بده ... مثلا توی بندهایی از قرارداد ، چین متحد به ساخت و انتقال تکنولوژی در حوزه ی سخت افزار های الکترونیک بشه ... و تمام کالاهای چینی باید حداقل با 10 درصد تعرفه وارد ایران بشوند ... اگر چین زیر چنین بار چنین بندهایی نره ، یعنی دنبال خری هست که ازش سواری بکشه ...

[aminf14 4,184]

ببینید مشکل عمده تر از این مسائل هست که از دریچه فوبیا یا اشتیاق به کشوری اون رو ببینیم. وقتی در کشوری جریان آزاد سرمایه گذاری وجود داره، کشورهای مختلفی به دنبال بهره وری از اون موقعیت های سرمایه گذاری هستند. وقتی رقابت باشه بالاترین مزیت و بهترین شرایط میتونه بالقوه نصیب ما بشه و بستگی به تبیر و کیاست مسئولین ایرانی داره ولی وقتی رقابتی نباشه مانور و بازارگرمی هم کم میشه و بقول اداری ها با ترک تشریفات سهم معدود کشورهای متقاضی من جمله چین میشه و در این حالت کشور متقاضی هست که به اصطلاح تاقچه بالا می زاره و انواع تخفیف ها رو می گیره از 30% تخفیف کلی، پرداخت هزینه به یوان که درصدی هم برای صرافی بر می داره و دیگر موارد که با مثلا ادعای ب بودن شرایط یا حتی شکرآب شدن روابط یا همکاری حتی وجه معامله رو به جای پول به ما محصولات کشاورزی، عروسک و محصولات پلاستیکی یا الکترونیکی یا دارو و واکسن و ... بده که از همین راه هم کلی سود می گیره و تخفیف شامل حال قراردادش میشه.  مشکل اصلی ما اینه ورای رقابت با دنیا، با عدم تدبیر در کلیه دولت ها و کمک ناخواسته به ایران هراسی کاری کردیم که رقابتی برای سرمایه گذاری در ایران و به ویژه حوزه فراورده های نفتی و پتروشیمی که پر سود هم هست، وجود نداره.

 

 

یه نکته در مورد سیاست چین که دوستان بهش اشاره کردند. چین به مانند روسیه یه دوره کشمکش ناموفق با غرب داشت. تا جایی که شرایط اونها خوب نبود ولی در نقطه عطف مناسبی سیاست پینگ پنگ حاکم شد و چین با هوشیاری و تدبیر با غرب تنش زدایی کرده و در باطن رویه خود رو ادامه داد. از شعار کاسته و به عمل اونها افزوده شد و امروزه شاهد هستیم که چین دیگر کشوری نیست که قابل چشم پوشی باشه و یکی از کشورهای مهم و تاثیرگذار در دنیا به شمار میاد.

ویرایش شده در تیر 99 توسط aminf14

[sasasasa 3,147]

19 minutes قبل , Ghalam گفت:

 

اگر قراره قراردادی بسته بشه ...

باید بند های فسخ قرارداد رو محکم و شفاف ببندند ...

علاوه بر این باید قانونی تصویب بشه که برای تصفیه ی یک وام یا بدهی ، از کشور طلبکار یا نهادهایی که درشون نفوذ داره ، دوباره وامی دریافت نشه ...

علاوه برا ین ، باید بندی بگذارند که دامپینپ یا هر اقدامی که منجر به ضرر با سوء قصد به اقتصاد ایران یا حاکمیت ایران بشه ، بنا به تشخیص ایران به صورت خودکار قرار داد رو کان لم یکن می کنه ...

 

 

اگر اونجوری که دوستان ادعا می کنند ( که ادعایی بیش نیس از نظر بنده ) « چین به دنبال امنیت انرژی و داشتن متحد هست » بنابراین باید بهاش رو بده ... مثلا توی بندهایی از قرارداد ، چین متحد به ساخت و انتقال تکنولوژی در حوزه ی سخت افزار های الکترونیک بشه ... و تمام کالاهای چینی باید حداقل با 10 درصد تعرفه وارد ایران بشوند ... اگر چین زیر چنین بار چنین بندهایی نره ، یعنی دنبال خری هست که ازش سواری بکشه ...

 

در قراردادی از این نوع که طرف مقابل چند صد میلیارد دلار هزینه میکنه عملا فسخ عیرممکن است چون ضرر رو کی تقبل کنه؟ در مورد تعرفه کالا یا دامپینگ فکر نکنم زیاد به این قرارداد مرتبط باشه یعنی احتمالا اختیار قرار دادن تعرفه دست ایران میمونه. اینها بیشتر از قرارداد به سیاست های مال و پولی خود ما بستگی داره. اصلا نیاز به تعرفه نیست. زمانیکه ما نفت میفروشیم و ارز حاصل رو در بازار ارز تزریق میکنیم عملا ارزش پول ملی رو بالا میبریم و این در اصل مثل سوبسید دادن به ورود کالای خارجی است. کاری که از سال 84 با افزایش قیمت نفت شروع شد و تا قبل از خروج امریکا از برجام ادامه داشت. با این کار بسیاری از صنایع از بین رفتند. راه ان این است که این ارز در بازار ارز تزریق نشود و ارزش پول ملی پایین بماند. تا کالای داخای توانایی رقابت داشته باشد.  ورود کالای مصرفی با ارز حاصل از صادرات غیرنفتی تامین شود (تقریبا مثل الان). ارزش پول ملی با ازدیاد صادرات نفتی زیاد شود. مانند تمام کشورهای غیر نفتی. و هزینه ریالی دولت بجای فروش ارز با مالیات تامین شود. ارز حاصل از این قرارداد در حساب دیگری واریز شده و فقط صرف ورود کالای سرمایه ای و تکنولوژی شود. ولی بعیده اینها از این عرضه ها داشته باشند.

[Ghalam 3,284]

4 minutes قبل , sasasasa گفت:

 

در قراردادی از این نوع که طرف مقابل چند صد میلیارد دلار هزینه میکنه عملا فسخ عیرممکن است چون ضرر رو کی تقبل کنه؟ در مورد تعرفه کالا یا دامپینگ فکر نکنم زیاد به این قرارداد مرتبط باشه یعنی احتمالا اختیار قرار دادن تعرفه دست ایران میمونه. اینها بیشتر از قرارداد به سیاست های مال و پولی خود ما بستگی داره. اصلا نیاز به تعرفه نیست. زمانیکه ما نفت میفروشیم و ارز حاصل رو در بازار ارز تزریق میکنیم عملا ارزش پول ملی رو بالا میبریم و این در اصل مثل سوبسید دادن به ورود کالای خارجی است. کاری که از سال 84 با افزایش قیمت نفت شروع شد و تا قبل از خروج امریکا از برجام ادامه داشت. با این کار بسیاری از صنایع از بین رفتند. راه ان این است که این ارز در بازار ارز تزریق نشود و ارزش پول ملی پایین بماند. تا کالای داخای توانایی رقابت داشته باشد.  ورود کالای مصرفی با ارز حاصل از صادرات غیرنفتی تامین شود (تقریبا مثل الان). ارزش پول ملی با ازدیاد صادرات نفتی زیاد شود. مانند تمام کشورهای غیر نفتی. و هزینه ریالی دولت بجای فروش ارز با مالیات تامین شود. ارز حاصل از این قرارداد در حساب دیگری واریز شده و فقط صرف ورود کالای سرمایه ای و تکنولوژی شود. ولی بعیده اینها از این عرضه ها داشته باشند.

 

بعله ... مثل این می مونه بگید « ما باید کار کنیم ، ولی نباید درآمد حاصل از کار کردن رو استفاده کنیم چون ممکنه چاق بشیم » ... عزیز دلم اگه قراره پول حاصل از فروش نفت رو به اقتصاد کشور تزریق نکنیم ، اصلا چرا صادر می کنیم !؟ چرا به خاطرش می خوای پکنچای جدید ببندیم !؟

 

ارز حاصل از این قرارداد استعماری از قبل تقسیم شده و قراره عزیزان به عنوان سهمشون از سفره ی انقلاب به لندن و کانادا انتقالش بدهند ... البته خدا می دونه چین چقدر رشوه برای بستن این قرار داد داده ...