تاپیک جامع دریابان شهید غلامعلی بایندر تاپیک جامع دریابان شهید غلامعلی بایندر

[Electro_officer 13,797]

بازی نجات بندر از دید همین عزیز ساخته شده. روحش شاد و یادش گرامی. خاک به سر رضاخان بی عرضه و خاک به سر همه‌ی اونایی که خودشون و کشورشون رو باور ندارند!!!

[mostafa_by 5,726]

ممنون از نظرات متفاوت دوستان گرامی؛

چون دایره و دامنه ی اعتراضات زیاد بود، با اجازه ی دوستان به جای اینکه خود دوستان رو مخاطب قرار بدم، اهم فرمایشات دوستان رو بند بند تقسیم کرده و پاسخم رو عرض می کنم :

[b]1- قیاس ایران با فنلاند و یونان[/b]

این قیاس، به غایت مع الفارقه!
فنلاند با کمک پنهانی آلمان و کمک مستقیم کشورهای حوزه ی اسکاندیناوی (دیگه از ارسال نیروی داوطلب چی بالاتر؟) و البته سرمای وحشتناک فنلاند و تاکتیک نوین آن روز که استفاده از تک تیراندازها بود (که بعدها در استالینگراد بلای جان ارتش نازی گردید)، موفق به توقف حرکت ارتش سرخ به درون خاکش شد، ولی نزدیک به 20 هزار مایل از خاکش رو از دست داد.
هرچند که بسیاری، ضعف تاکتیکی ارتش سرخ بعلت تصفیه ی گسترده ی اواخر دهه ی سی رو علت اصلی اون می دونستن.
ضمن اینکه بد نیست بدونیم مدافعین فنلاند نه تنها کم نبودن، بلکه رقم شگفت انگیز 450 هزار نفری رو تشکیل می دادن!

یونان هم مستقیماً با کمک انگلستان چند صباحی دووم آورد و در برابر ایتالیای فاشیستی مقاومت کرد. ولی با ورود چتربازان نازی، ورق برگشت و خیلی زود تسلیم شد و اساساً در قالب این قیاس نمی گنجه؛ حتی قیاس با فنلاند.

[color=#ff0000]اما یه سوال ساده از تمامی دوستانی که این قیاس رو انجام می دن می پرسم و انتظار پاسخی منطقی دارم.[/color]
[b]کدامین یک از این کشورها، همزمان و از شمال و جنوب (آنهم در مقیاس کشوری چون ایران که بین شمال و جنوبش بیش از هزار کیلومتر فاصله هست و امکان لجستیک همزمان این دو جبهه وجود نداره) مورد تهاجم دو ابرقدرت با ارتشی قدرتمند قرار گرفت که ما انتظار این نبرد رو داشته باشیم؟![/b]
ما در سال 67 که امریکایی ها از جنوب فشار نظامی کوچکی به ما وارد آوردن، عملاً میدان نبرد با عراق رو هم از دست دادیم! چرا که جنگیدن در دو جبهه، شاید تنها در شعار راحت باشه؛ ولی در عمل ...!
اگر در همان زمان صدام هم شوروی از شمال، امریکا از جنوب و صدام حسین از غرب به ایران حمله می کرد، به نظر شما لحظه ای تصور مقاومت به ذهن نظام می تونست خطور کنه؟!
اساساً تصور مقاومت و ایستادگی زمانی شکل می گیره که امید به موفقیت و پیروزی باشه.
والا در هر نبردی، باید تصور عقب نشینی رو تصوری خائنانه تلقی و کشته شدن تا آخرین سرباز رو منطقی ترین تصمیم بدونیم؛ حتی در نبردی که امکان پیروزی اون نیست؛ به سبک نبردهای ژاپن!!
البته بسیار امیدوارم دوستان باز یه استثناء تاریخی مثل واقعه ی کربلا رو ذکر نکنن که من موندم 1400 سال تاریخ اسلام رو دوستان چطور اینقدر ساده نادیده می گیرن و نقیض های فراوانش رو همچنین و تنها به یک واقعه می چسبن که آن هم در شرایطی خاص و به هدف و منطقی خاص و دلیلی خاص انجام گرفت!! ولی ...!!

ما داریم درخصوص واقعیات صحبت می کنیم! درخصوص پر کردن جبهه ای به وسعت شمال و جنوب کشور و ایجاد خط لجستیکی بیش از هزار کیلومتری!

در زمان جنگ، کدام کشور به ما کمک کرد؟ ایتالیای فاشیست؟ آلمان نازی؟ ژاپن امپراطور خورشید نشان؟
کدامین کشور به ما کمک می رسوند و ما رو از بلایای تانک ها و هواپیماها و کشتی های مجهز شوروی و انگلستان در امان نگاه می داشت و در برابرشون به ما تجهیزات برای مقابله ی متقابل می داد؟!!
اصلاً بفرمایین ارتش منظم ایران چند سال بود که تشکیل شده بود!!

از این هم می گذرم که اصل حمله ی این دو ابرقدرت، برق آسا و بدون انتظار ارتش و نظام ایران بوده!

لطفاً کمی منطقی تر و نظامی تر به قضیه نگاه بفرمایین.


[b]2- آلمان در جنگ جهانی اول چندان تسلیم نشد و در پی دو جنگ جهانی روی پای خود ایستاد.
پس عقب گرد تاریخی دروغ و مبالغه آمیزه.[/b]

آلمان نه تنها در جنگ جهانی اول تسلیم شد و معاهده ی تحقیرآمیز ورسای را پذیرفت و بخش هایی از خاکش جدا و به لهستان الحاق گردید و پروس شرقی در شمال لهستان قرار گرفت و راین لند در اختیار فرانسه و بالکل خاکش به چند قسمت و در دست چند پیروز جنگ افتاد، بلکه صنایع و زیرساخت اقتصادی اش بالکل نابود شد و تورمی 4 رقمی رو تجربه کرد که کار به جایی رسیده بود که از پول کاغذی به جای چوب برای تهیه ی آتش استفاده می شد و در ازای یک گونی پول، یک نان دریافت می گردید!

آلمان دهه ی بیست با کمک های اقتصادی ایالات متحده و البته با برنامه و نظم آلمانی، تا حدی به جبران و ساخت مجدد اقتصاد خود پرداخت که بحران مالی ایالات متحده و بازپس گرفتن منابع قرض داده شده به وایمار، آلمان رو مجدداً به زمین کوبید تا اینکه اندک اندک و با کمک سایر کشورها، کمی روی پای خود ایستاد.
پس از هیندنبرگ، این آدولف هیتلر بود که به اقتصاد آلمان پویایی بخشید و بیکاری را ریشه کن ساخت. ولی حیف که این توان، تنها معطوف به صنایع نظامی و یا صنایعی که غیرمستقیم مربوط به مسائل نظامی می شدن خلاصه شد و نتیجه اش رو در جنگ جهانی دوم دیدیم.

در جنگ جهانی دوم، ویرانی آلمان مقیاسی چند برابری پیدا نمود و اگر نبود طرح مارشال، امروزه آلمان کشوری در سطح یکی از کشورهای فقیر آسیایی می بود! کشوری که تنها نسبت مردان به زنان آن، یک به هشت بود و نیروی کار آن، اکثراً کشته شده و یا از کار افتاده شده بودند!!

ولی مهمتر از همه، غیرت و تعصب و البته برنامه و نظم آلمانی ها بود که به این کشور کمک نمود به یکی از قطب های صنعتی و اقتصادی حال حاضر جهان مجدداً تبدیل شه.

حالا ما داریم آلمان یا حتی ژاپن رو با چه کشوری مقایسه می کنیم؟ کشوری که نزدیک به 25 سال از پایان جنگش گذشته و حتی توان بازسازی مناطق جنگ زده اش رو نداره و در کلام مسئولین یکی از ترجیع بندهای توجیه مشکلاتش، «جنگ تحمیلی» هست؛ حتی در همین امروز!! کشوری که هنوز که هنوزه حتی به قدرت اقتصادی قبل از جنگش هم دست پیدا نکرده؛ چه برسه به افزایش این قدرت! حتی توان مهار تورم و آوردن آن به زیر 15 درصد را نداشته (تورم 11 و 10 درصدی را بخندید و فراموش کنید!). آنهم تورم سالیانه و نه مجموع! کشوری که بسیاری از صنایعش عملاً مربوط به چهل، پنجاه سال پیشه و همین دیروز رئیس جمهورش دستور توقف ساخت نیروگاه های تولید برق رو صادر کرده!

ما داریم یک کشور منظم، دارای برنامه و با اراده رو با ایران مقایسه می کنیم؟!!


[b]3- رضا خان نیت خیر نداشت و به همین خاطر هم خیانت کرده![/b]

این از اون دست تهمت هاست که مبناش بیشتر ایدئولوژیکه تا تاریخی!

چه کسی هست که ندونه ناموس حکومت پادشاهان، سرزمین شون هست. چه کسی برای یک وجب خاک خودش رو تلف کرده؟
اگر این دست شعارهای شوونیستی بین مردم رواج داده می شه، بیشتر از جانب حاکمیت هست تا باور حاکم! والا همان پادشاه معزول اگه حمله به خاک کشورش به منظور سرنگونی نظام مخالفش باشه، ازش حمایت هم می کنه!

مسلماً هر حاکمی برای حفظ تاج و تخت خودش هم که شده، به دفاع از خاکش می پردازه! حال می خواد یه بارون یا کنت در دوران قرون وسطی باشه و خاکش به وسعت یک قلعه یا یک شهر یا یک منطقه یا یک ایالت، یا اینکه حاکم یک کشور و یا امپراطوری بخش بزرگی از سرزمینش باشه.

پس اگر این رو بخوایم عامل خیانت بدونیم، تمامی پادشاهان و صاحبان ممالک در تمامی قرون و اعصار خائن هستن؛ الا حاکمان نظام جمهوری اسلامی!

اما بیایم قضیه رو از دیدگاه برادر alala که منطقی تر به موضوع نگاه فرموده و قضیه رو صرفاً درخصوص رضا خان و با استدلالی منطقی بیان فرمودن نگاه کرده و ببینیم آیا پاسخی براش داریم یا که خیر.

از اونجایی که لازمه ی اثبات یا عدم اثبات «اجنی آوردن رضا خان»، نیازمند بحث گسترده ی تاریخی هست، مثل برادرمون ازش می گذرم. ولی فکر نکنم اثبات یا عدم اثبات اجنبی آوردگی، کمکی به حل مسئله بکنه.

اما سوالی که دارم اینه که اگر رضا خان دلسوز کشور نبود، اینهمه کار عمرانی در طول کشور (که هنوز معادل این سی سال هم نشده حتی!!) رو در طی نزدیک به بیست سال انجام می داد؟ هیچ می دونین تمامی مبانی نوین اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و البته نظامی ما در دوره ی رضا خان انجام گرفته؟! حتی بسیاری از مواردی که به رضا خان خرده می گرفتن (مثل امتحان دادن و تعیین عیار روحانیون برای پوشیدن ردای روحانیت)، امروزه در کشور ما انجام می پذیره و کسی هم صداش درنمیاد و صرفاً عمل رضا خان، دشمنی و خیانت تلقی می شه (مثلاً دشمنی با روحانیت یا خلع لباس ایشان!!). درخصوص سرکوب داخلی در ادامه توضیحاتی رو عرض می کنم که از قضا یکی از مهمترین فرازهای عملکرد مثبت رضا خان بوده؛ ولو در لوای دیکتاتوری.
اگر رضا خان دلسوز کشورش نبود (حالا نمی گیم کشور! می گم به قول دوستان حفظ تاج و تخت سلطنتش و به رخ کشیدن کشور تحت امر خاندانش)، آیا به سان شاهان قجر نمی نشست و از روزگار لذت نمی برد و حرمسرایی عریض و طویل تشکیل نمی داد؟! آیا اینهمه بر سر کوچک و بزرگ وقایع این مملکت می جنگید؟!

بله! رضا خان دیکتاتور بود. شکی درش نیست. سیاه ترین دوره ی دیکتاتوری چند قرن اخیر در عصر دو دهه ای رضا خانه که کوچکترین صدای مخالف رو هم به بدترین شکل ممکن خفه می کرد.
رضا خان قلدر و زمین خوار بود و دهها درصد زمین های ایران رو به زور به نام خود و خاندان خود زده بود! شکی در این نیست.
رضا خان به دنبال حکومت میراثی برای فرزندانش بود! شکی در این هم نیست.
رضا خان با انحصار دین در ید روحانیت مشکل داشت! شکی در این هم نیست.
رضا خان برای اینکه به ایران مترقی برسد، الگو برداری کیلویی از کشور ترکیه داشت و حتی در برهه ای قانون منع حجاب را به زور به جامعه تحمیل کرد و عامل بسیاری از زشتی ها شد! شکی در این هم نیست!
رضا خان در سرکوب آزادی و دموکراسی نوپای پس از عصر مشروطه، بلندترین گام ها را برداشت و تلاش چندین دهه ای مبارزین آزادی را نیست و نابود کرد! شکی در این هم نیست!!

تمامی این ها، در تمامی منابع تاریخی؛ چه موافق و چه مخالف، ذکر شده و مورد تشکیک هم قرار نمی گیره!

مشکل از جایی آغاز می شه که ما این عملکرد و سابقه ی سیاه رو به پای مجموعه ی عملکرد رضا خان نوشته و تمامی اقدامات خوب و مفیدش برای ایران رو نادیده بگیریم و صرفاً از وی دیوی بی مصرف بسازیم که جز سرکوب ملت خود، هنر دیگری نداشت و خدمت دیگری نکرد!

از قضا با همین تعمیم دادن هست که عدم ایستادگی رضا خان در برابر دو ابرقدرت و تسلیم ایران را خیانت می دانیم! چرا که اگر رضا خان ایستادگی می کرد و شکست می خورد و ایران هم ویران می شد، باز نه تنها نام نیکی از خود به جای نمی گذاشت، بلکه امروز وی رو (بسان مردم ایتالیا در قبال موسولینی)، خود فروخته ای خائن می دونستیم که برای منافع آلمان نازی، کشور رو به ویرانی کشوند و دهه ها و بلکن صده ها به عقب برد و ما رو درگیر جنگی ساخت که جز ویرانی، حاصلی به همراه نداشت!!
دقیقاً همون نگاهی که ضد انقلاب نسبت به نظام و رهبرانش داره و به نظر ایشان، این رهبران خائن هستن؛ چون به خاطر منافع برخی کشورهای دیگه و یا شعارهای به زعم ایشان توخالی، ایران رو نابود و دهه ها به عقب برده ان و حاصل پیشرفت چند دهه ای ایران رو بر باد دادن!

حالا به نظر شما، این نگاه ضد انقلاب نسبت به ما و جنگ تحمیلی چقدر منطقیه؟!
بدونین الان نگاه شما نسبت به خیانت رضا خان هم دقیقاً به همین اندازه منطقیه!

ما قرار نیست از یک معادله ی A+B=C، به جواب دیگری برسیم و D رو برگزینیم. هرچند که از نتیجه خوشمون نیاد و باهاش مشکلات اساسی داشته باشیم.
هرچیز جای خود!


[b]4- ارتش رضا خان صرفاً برای سرکوب داخلی بود![/b]

این حرف زمانی می تونه درست و منطقی باشه که در داخل همه چیز گل و بلبل بوده باشه و این، رضا خان بوده که آتش به جان مردم انداخته!
اما نگاه به تاریخ، چیز دیگری رو به ما یادآور می شه!

ایران پس از شکست از اعراب، دیگر حکومت مستقل و تمام عیاری رو تجربه نکرد و گاه و بیگاه حکومت های محلی، اونقدر اقتداری پیدا می کردن که به نام ایران حکومت کنن. ولی بسیاری از بخش های ایران در دستان حاکمان محلی خود بود و عملاً ارتباطات چندانی نیز وجود نداشت.
اولین کسی که بعد از قرن ها ایران رو یکپارچه و متحد ساخت، کسی نبود جز سلطان صفوی، شاه اسماعیل که با ضرب و زور شمشیر و دین، تمامی ایران رو یکپارچه ساخت؛ به هر نحوی و با هر تفسیری.

پس از صفویه، باز ایران اندک اندک شروع به تجزیه شدن نمود. هرچند نادر شاه تلاش بسیاری برای حفظ اقتدار ایران انجام داد و حتی لشکرکشی های ایرانی رو مجددآً شاهد بودیم، ولی حکومت وی هم دوامی نداشت و در عصر زندیه نیز عملاً بخش هایی از کشور تنها در اختیار شاه زند بود؛ کما اینکه می دونیم وقتی آغا محمد خان حرکتش رو آغاز کرد، به شمال کشور رفت و در آنجا به تربیت نیرو و جمع آوری سپاه پرداخت که این موضوع، تنها در حکومت های غیرمتمرکز و خود مختار روی می ده.

پس از صفویه، اولین کسی که ایران رو بعد از سال های سال متحد ساخت، اولین سلطان سلسله ی قجر، یعنی خواجه ی تاجدار بود که از قضا وی نیز با زور و ضرب شمشیر و جنایات بیشمار، به این مهم دست زد.
اما ضعف حاکمان قجر و ورود بیگانگان و اندک اندک تجزیه ی خاک ایران، باز وضعیت نابسامانی رو برای کشور بوجود آورد. به گونه ای که در عصری که از آن رضا خان برآمد، شمال، شمال شرق، شمال غرب، جنوب، غرب، جنوب شرق، جنوب غرب و حتی بخشی از بخش های مرکزی کشور در اختیار حکومت های خودگردان بود و هریک برای خود قدرتی بهم زده بودند و عملاً ایران هزار پاره شده بود و سلسله ی قاجار، حاکم بر ناحیه ی محدودی؛ تقریباً از حد فاصل تهران تا اصفهان و بخش هایی از استان فارس بود و در سایر مناطق کوچکترین قدرت و اختیاری نداشت.

در این شرایط بود که رضا قلدر میر پنج در قالب یک قزاق، مرحله به مرحله پله های قدرت را دو تا یکی طی کرد و از قضا اولین و اصلی ترین خدمتش هم امنیتی بود که به کشور آورد.
وی، تمامی حکومت های محلی و تجزیه گر رو سرکوب و تمامیت ایران رو بهش برگردوند و حکومتی که تحت امر رضا خان و سلسله ی پهلوی قرار گرفت، بعد از یک قرن و نیم، مجدداً از شمال غربی تا جنوب شرقی، یکپارچه و متحد و تحت حاکمیت مرکزی قرار گرفت!

حالا بیایم صادقانه از خود بپرسیم که این عمل و حفظ حاکمیت کشور و سرکوب قدرت های گوشه و کنار، خدمت است یا خیانت؟

یعنی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران هم خیانت کرد که با تجزیه طلبان کرد و ترک و ترکمن و بلوچ و عرب جنگید و با سرکوب تمامی ایشان، به حفظ تمامیت ارضی کشور دست زد تا امروز شاهد حکومت مستقل بلوچستان، ترکمن، آذربایجان، کردستان و خوزستان نباشیم؟!

اگر ادعای ارزش داشتن تمامیت ارضی خاک کشور رو داشته باشیم و به این افتخار کنیم که بعد از 8 سال جنگ حتی یک وجب از خاک ایران جدا نشد، نمی تونیم این اقدام رو خیانت بدنیم! پس نمی تونیم اقدام رضا خان رو هم خیانت بدونیم!

قطعاً هم حفظ این تمامیت ارضی، با چیزی جز تفنگ و گلوله و بمب و سرباز میسر نگردید؛ چه در اون نظام، چه در این نظام.
حالا برخی انسانی تر رفتار کردن (مثل رهبران فعلی) و برخی ظالمانه تر و خشن تر (مثل رضا خان میر پنج یا آغا محمد خان). ولی نفس عمل ...!

پس حتی اگه این ارتش برای سرکوب هم بود، بزرگترین خدمت رو به کشور نمود.

اما مسئله این نیست.
رضا خان نیک می دونست ارتش عهد بوقی و بدون امکانات فعلی، پاسخگوی نظام نیست. دقیقاً همون دغدغه ای که عباس میرزا هم داشت و چقدر افسوس خورد که وی، ارتشی منظم و مجهز رو در اختیار نداره. همون دغدغه ای که امیر کبیر و میرزا حسین خان سپهسالار هم داشتن. حتی کسی چون ناصرالدین شاه!
ولی هیچ یک موفق به ایجاد این ارتش نشدن و حداکثر کاری که انجام شد، استخدام مستشاران روس و تربیت قزاق بود که البته خود روسیه هم به نسبت اروپا، از ارتشی منظم و نوین و مقتدر برخوردار نبود و شاهد این مسئله هم جنگ ها و شکست های پی در پی ارتش روس در طول تاریخ از ارتش های اروپایی و حتی بعضاً عثمانی بوده!

اولین کسی که بعد از قرن ها، آرزوی داشتن ارتشی منظم، مجهز و نوین و تحت امر حاکمیت مرکزی رو تحقق بخشید، کسی نبود جز رضا خان.
ولی این ارتش در شهریور 1320، ارتشی نوپا و تازه کار بود و حتی به خوبی استفاده از اون تجهیزات و ادوات رو هم بلد نبود! این نبود که ما با ارتشی میلیونی و کارکشته طرف حساب باشیم که ازش انتظار شق القمر داشته باشیم.

فراموش نکنیم اگه انقلابیون زحمت می کشیدن و به سبک بلشویک ها، ریز و درشت افسران و درجه دارن و ارتشی ها رو تیرباران می کردن و یا در دریا غرق می کردن و ...، در جنگ 8 ساله هیچ یک از فانتوم ها، تایگرها، تامکت ها و کبراهای ما با شعار الله اکبر پرواز نمی کرد و دشمن رو زمین گیر نمی کرد!
هیچ وقت عملیات غرور آفرین مروارید (که توسط ناخدای خائن!!!!! افضلی طرح ریزی شده بود) و ناوچه های پیکان و سهند و سبلان و امثالهم، امنیت خلیج فارس رو، ولو با قربانی کردن خود فراهم نمی کردن!
حتی نیروی زمینی، زرهی و توپخانه ی ارتش نیز امکان عملیات مشترک و یا حتی پشتیبانی و پدافند مناطق تصرف شده رو پیدا نمی کرد!!

ما داریم درخصوص ارتش منظم و نبرد دیده و آموزش دیده و تفاوتش با ارتش نوپا و تازه مجهز شده و ناکارآزموده صحبت می کنیم!
واقعاً چقدر انتظار از این ارتش داشتیم و داریم؟! آیا انتظارمون منطقی بوده؟!!


[b]5- اگر دشمن می دونست ما مقاومت می کنیم، خودش رو وارد معرکه نمی کرد![/b]

فرضیه کاملاً غلطه.
اولاً ما شواهد حرکت نازی ها در لهستان، بلژیک، یونان، دانمارک و هلند و یوگوسلاوی رو داریم که تماماً در برابر نازی ها مقاومت کردن و چه نازی ها می دونستن مقاومت می شه و چه نمی دونستن، تا آخر سر پیش رفتن. پس اصل این مسئله از پایه غلطه.
ثانیاً ما در جنگ دوم جهانی، بحثی فرا کشوری رو مدنظر داریم و از نظر کشورهای درگیر جنگ، هر عملکی که برای حفظ متحدینشون لازمه انجام بگیره، بلا درنگ انجام می شده و این نبوده که پس حیاتی ای چون ایران رو به خاطر مقاومت یه مشت قراق و ارتشی ناآزموده و کارنابلد و ضعیف و صرفاً مقاومت های محلی، نادیده بگیرن و بگن کل اتحاد جماهیر شوروی فدای جان یه مشت سرباز خط مقدم انگلیسی و روس!

ایران و مقاومتش که سهله! بد نیست تاریخ رو بخونین که انگلیس و امریکا برای فتح صرفاً جزیره ی سیسیل، چقدر تلفات دادن و چه نیروی عظیمی رو بکار گرفتن!
یا برای شکستن دیوار آتلانتیک و ایجاد جبهه ی دوم برای فشار به نازی ها و کمک به روس ها برای پیشروی از شرق، عظیم ترین عملیات آبی - خاکی تاریخ رو پی ریزی کردن و تلفات وحشتناکی هم دادن!

در تمامی این نبردها، نه تنها احتمال مقاومت بوده، که می دونستن نبردی خونین و پایانی نامعلوم در انتظارشونه!
ولی برای هزیمت دشمن، جز این راهی نبود و شک نکنین که برای نگاه داشتن جبهه ی شرق هم جز این، هیچ تصمیم دیگری اتخاذ نمی شد؛ ولو به قیمت نابود سازی تمامی ایران و خاکستر کردن اون.
بالاخره ارتش ایران از آلمان نازی که قوی تر نبود!
کل سیسیل که تجمع وحشتناک نیروهای آلمانی و ایتالیایی بود و با قدرتمندترین تجهیزات و ادوات محافظت می شد، در کمتر از 38 روز پاکسازی کامل گردید (نه صرفاً فتح!!).
حالا نمی دونم شعارهای دوستان که سه ابرقدرت شوروی، ایالات متحده و انگلستان «حداقل تا یکسال نمی تونستن ایران رو بطور کامل اشغال کنن» از کجا نشأت می گیره!

ولی حتی اگر افسانه ای و فوق شعاری بودن این حرف رو فراموش کنیم، مگر هدف از لشکرکشی و تهاجم به ایران، الصاق و ضمیمه کردن خاک ایران به یکی از این کشورها بود که نیاز به فتح کامل اون می رفت؟ تنها ایجاد خط لجستیکی جنوب به شمال و حفظ اتحاد جماهیر شوروی مدنظر بود که برای این کار هم نیازی به اشغال کامل ایران نبود! کما اینکه این امر هم انجام شد؛ چه با مقاومت و چه بدون اون.

===========================================

علی ای حال با شعار دادن یا خاک بر سر این و اون نثار کردن، مشکلی حل نمی شه.

پیشنهاد می کنم دوستان یکم از ایدئولوژی و احساسات فاصله بگیرن و سعی بفرماین عرایض بنده رو با استدلالات و منطق «نظامی» و «تاریخی» عنوان بفرماین.
اینطوری شاید بحث به نتیجه برسه. والا چیزی جز شعار نصیبمون نخواهد شد و دوباره در همین میز (Maze) هزارتوی فلانی خادم، فلانی خائن گرفتار خواهیم شد و جز صفر و یک، نخواهیم دید.

در آخر هم امیدوارم به تمامی مواردی که دوستان اشاره فرمودن، پاسخ داده باشم.
اما اگر نکته ای از چشم یا کلامم دور ماند، خواهشاً دوستان مجدداً عنوان بفرماین تا توضیح و نظر خودم رو عرض کنم.

===========================================

پ. ن : امیدوارم من هم مثل صادق زیبا کلام، محکوم به رضا خان پرستی و چه و چه نشم؛ به جرم دفاع از تاریخ و نه صرف رضا خان!!
والا به قول صادق زیبا کلام، من هم اگه در عصر رضا خان بودم، صد بار اعدام شده بودم!!!

[worior 25,822]

[quote]
اولاً ما شواهد حرکت نازی ها در لهستان، بلژیک، یونان، دانمارک و هلند و یوگوسلاوی رو داریم که تماماً در برابر نازی ها مقاومت کردن و چه نازی ها می دونستن مقاومت می شه و چه نمی دونستن، تا آخر سر پیش رفتن. پس اصل این مسئله از پایه غلطه.
[/quote]


[b]متاسفانه بنیاد غلطی برای مقایسه در نظر گرفتین که خلاف هر گونه استراتژی و بینش نظامی هست[/b] ، بلکه صرفا بر پایه چیزی برای مقایسه ، حرکت نازی در امتداد مرزهاشون بود و توسعه امکانات لجستیک و نیروی هوایی به تناسب پیشروی وجود داشت ، ... اما انگلستان در مرزهایی بسیار دور دست تر و از نظر برخورداری از لجستیک و پشتیبانی هوایی مشابه آلمان نازی بسیار ضعیف تر بود ، تا حدی که میشد تمامی مسیر های انتقالی منجمله راه آهن ، جاده ها و پل ها رو منهدم کرد ، و همچنین میشد دسترسی اونها به چاههای نفت رو زودتر قطع کرد تا پیشروی محدود و فرسایشی بشه ، این مر سبب میشد تا انگلستان مجبور بشه نیروهای بیشتری وارد صحنه بکنه و تعادل قول در سایر مناطق مورد مناقشه اش به هم بریزه ، تا آلمان در سایر معرکه ها درس بهتری بهش بده ، ...

[jalilnoori 360]

[right]آقا مصطفی لایک هام تمام شده ... حرف رو کامل زدی من فقط اضافه می کنم زمانیکه رضاخان به قدرت رسید جمعیت ایران به زیر 5 میلیون کاهش پیدا کرده بود وقت رفتنش 20 میلیون شده بود همین امنیت مالی و زندگی رو نشان می ده ...[/right]

[quote name='worior' timestamp='1357557836' post='292741']
[quote]
اولاً ما شواهد حرکت نازی ها در لهستان، بلژیک، یونان، دانمارک و هلند و یوگوسلاوی رو داریم که تماماً در برابر نازی ها مقاومت کردن و چه نازی ها می دونستن مقاومت می شه و چه نمی دونستن، تا آخر سر پیش رفتن. پس اصل این مسئله از پایه غلطه.
[/quote]


[b]متاسفانه بنیاد غلطی برای مقایسه در نظر گرفتین که خلاف هر گونه استراتژی و بینش نظامی هست[/b] ، بلکه صرفا بر پایه چیزی برای مقایسه ، حرکت نازی در امتداد مرزهاشون بود و توسعه امکانات لجستیک و نیروی هوایی به تناسب پیشروی وجود داشت ، ... اما انگلستان در مرزهایی بسیار دور دست تر و از نظر برخورداری از لجستیک و پشتیبانی هوایی مشابه آلمان نازی بسیار ضعیف تر بود ، تا حدی که میشد تمامی مسیر های انتقالی منجمله راه آهن ، جاده ها و پل ها رو منهدم کرد ، و همچنین میشد دسترسی اونها به چاههای نفت رو زودتر قطع کرد تا پیشروی محدود و فرسایشی بشه ، این مر سبب میشد تا انگلستان مجبور بشه نیروهای بیشتری وارد صحنه بکنه و تعادل قول در سایر مناطق مورد مناقشه اش به هم بریزه ، تا آلمان در سایر معرکه ها درس بهتری بهش بده ، ...
[/quote]جناب وریور بطور قطع اشغال ایران چه از جهت عمق زمین و چه شرائط اقلیمی کار ساده ای نبود ولی فرتموش نکنید نیازی به نیروهای بیشتر نبود تفاوت تجهیزات نیروهای متفق در حد بسیار زیادی بود این نیروی هوائی و زرهی اساسا نداشت و این یعنی هیچ ...

[worior 25,822]

[quote]
جناب وریور بطور قطع اشغال ایران چه از جهت عمق زمین و چه شرائط اقلیمی کار ساده ای نبود ولی فرتموش نکنید نیازی به نیروهای بیشتر نبود [b]تفاوت تجهی[color=#FF0000]زات نیروهای متفق در حد بسیار زیادی بود این نیروی هوائی و زرهی اساسا نداشت و این یعنی هیچ ... [/color][/b]
[/quote]


البته متن رو درست ننوشتید ، اما سوال اینجاست که چرا ؟ سوال اول من رو هم کسی پاسخ نگفت ، کاربرد این ارتش چی بود ؟!

[mostafa_by 5,726]

جناب واریور گرامی؛
اگه متن رو درست و کامل مطالعه می فرمودین، پاسختون درخصوص «کاربرد ارتش» رو دریافت می فرمودین.

درخصوص موردی هم که در پست قبلی فرمودین، بررسی تاریخ عملیات های نظامی جنگ دوم جهانی، بالاخص عملیات متفقین در خاک های اشغال شده توسط نازی ها و ژاپنی ها که بزرگترین مشکل، در اختیار نداشتن خاک برای پیاده کردن نیروها بوده، کفایت می کنه.
ان شاءالله وقتی بیشتر بررسی فرمودین، پاسخ این فرمایشتون رو هم خود خواهید داد.

[worior 25,822]

[quote]
درخصوص موردی هم که در پست قبلی فرمودین، بررسی تاریخ عملیات های نظامی جنگ دوم جهانی، بالاخص عملیات متفقین در خاک های اشغال شده توسط نازی ها و ژاپنی ها که بزرگترین مشکل، در اختیار نداشتن خاک برای پیاده کردن نیروها بوده، کفایت می کنه.
[/quote]

مصطفی جان صورت مسئله عوض نمیشه ، انگلستان در نقطه ای بسیار وسیع و دور تر از مرزهای خودش میجنگید ، همین الان اختلاف قدرت تسلیحاتی جنگجویان طالبان در برابر آمریکا و ناتو به مراتب بیشتر از دوره رضا خان هست ، مسئله اینجاست که اساسا کسی حاظر نمیشد برای بقای دولت رضا خانی بجنگه ، و ارتش هم از بنیه صنعتی لازم برخورد دار نبود که بخواد درگیری ایجاد کنه ، گذر زمان منهدمش میکرد ، لیکن وقتی به ساختار این ارتش نگاه میکنی کاری جز ازبین بردن قدرت ایلات و عشایر و همبستگی های قومی نداشته ، صرفا ابزار در جهت ایجاد نظم نظامی برای حکومت رضا خان بوده و بس ، که نه از داخل حمایت میشده و نه از خارج امکانات دریافت تجهیزات و سرپا نگه داشتن خودش رو داشته ، تاکید من بر اینه که خیانت رضا خان در سرکوب وحشیانه ایلات و اقوام بود ، یادمون نره که همین فرد در کودتا علیه مشروطه ملی گرایانه همین اقوام به قدرت میرسه ...

[komsomolets 640]

ممنون از توضیحات مفصل جناب مصطفی
در واقع کاربرد هر ارتشی امر دفاع هست، اما این دفاع و کلا طرح ریزی هر استراتژی نظامی، تابعی از استراتژی سیاسی یک کشوره. زمانی که هیأت حاکمه به این نتیجه رسید که مقاومت جز نابودی زیرساختهای تازه تأسیس کشور و نابودی تمام مملکتی که به تازگی و با مشقت احیا شده حاصل دیگه ای نداره، فرمان عدم مقاومت داد. هوشمندی و آینده نگری لازمه سیاسته. کشور نابود نشد، راه آهن عظیمش سالم موند، و به طور کلی تلفاتی داد که جبرانش راحتتر بود. و حتی موفق شد بابت اشغال کشورش هزینه هایی رو از اشغالگران مطالبه کنه.

[mahdi42 520]

[quote name='worior' timestamp='1357557836' post='292741']
[quote]
اولاً ما شواهد حرکت نازی ها در لهستان، بلژیک، یونان، دانمارک و هلند و یوگوسلاوی رو داریم که تماماً در برابر نازی ها مقاومت کردن و چه نازی ها می دونستن مقاومت می شه و چه نمی دونستن، تا آخر سر پیش رفتن. پس اصل این مسئله از پایه غلطه.
[/quote]


[b]متاسفانه بنیاد غلطی برای مقایسه در نظر گرفتین که خلاف هر گونه استراتژی و بینش نظامی هست[/b] ، بلکه صرفا بر پایه چیزی برای مقایسه ، حرکت نازی در امتداد مرزهاشون بود و توسعه امکانات لجستیک و نیروی هوایی به تناسب پیشروی وجود داشت ، ...[b] اما انگلستان در مرزهایی بسیار دور دست تر و از نظر برخورداری از لجستیک و پشتیبانی هوایی مشابه آلمان نازی بسیار ضعیف تر بود[/b] ، تا حدی که میشد تمامی مسیر های انتقالی منجمله راه آهن ، جاده ها و پل ها رو منهدم کرد ، و همچنین میشد دسترسی اونها به چاههای نفت رو زودتر قطع کرد تا پیشروی محدود و فرسایشی بشه ، این مر سبب میشد تا انگلستان مجبور بشه نیروهای بیشتری وارد صحنه بکنه و تعادل قول در سایر مناطق مورد مناقشه اش به هم بریزه ، تا آلمان در سایر معرکه ها درس بهتری بهش بده ، ...
[/quote]

خب انگلستان از مستعمره خود یعنی هندوستان کمک گرفت و سربازان زیادی (گفته میشه بیش از 50000 هزار نفر) رو اجیر کرد . درثانی اینجور که میفرمایین به قول برادر مصطفی کاری ژاپن وارانه باید میشد و ما کشور خودمون رو از بیخ نابود میکردیم که مثلا به دست انگلیسها نیوفته.این که نشد کار.

[worior 25,822]

[quote]
خب انگلستان از مستعمره خود یعنی هندوستان کمک گرفت و سربازان زیادی (گفته میشه بیش از 50000 هزار نفر) رو اجیر کرد . درثانی اینجور که میفرمایین به قول برادر مصطفی کاری ژاپن وارانه باید میشد و ما کشور خودمون رو از بیخ نابود میکردیم که مثلا به دست انگلیسها نیوفته.این که نشد کار.
[/quote]

متاسفانه مقایسه ها و بنیاد های نظری دوستان غلطه ، مگر المان نابود نشد ؟ مگر ژاپن نابود نشد ؟ خود انگلستان و لندن بیشترین آسیب بمباران رو دیدند ، درسدن با خاک یکسان شد ، اما ایران چی ؟ همون یک خط راه آهن جنوب هنوز ریل گذاری مجدد نشده ، من تقریبا ماهی 4 بار از این راه اهن میرم و میام ، پل های سنگی دقیقا مربوط به دوره رضاخان عینا دست نخوره باقی مونده ، بعضا ریل میشکنه و 5 ساعتی تاخیر میخوریم ، ...

مسئله اینجاست که اون 50 هزار نفر ، آب و غذا و مهمات و بنزین و گازوییل نمیخوان ؟ این افراد مزدور چقدر و تا کی میتونن بجنگند ؟ قابل افزایش به 100 هزار نفر هستن ؟ الان طالبان داره 10 سال با آمریکا میجنگه و هنوز این قائله ختم نشده .//.

[mostafa_by 5,726]

[quote name='worior' timestamp='1357559485' post='292749'][quote]درخصوص موردی هم که در پست قبلی فرمودین، بررسی تاریخ عملیات های نظامی جنگ دوم جهانی، بالاخص عملیات متفقین در خاک های اشغال شده توسط نازی ها و ژاپنی ها که بزرگترین مشکل، در اختیار نداشتن خاک برای پیاده کردن نیروها بوده، کفایت می کنه.[/quote]

مصطفی جان صورت مسئله عوض نمیشه ، انگلستان در نقطه ای بسیار وسیع و دور تر از مرزهای خودش میجنگید ، همین الان اختلاف قدرت تسلیحاتی جنگجویان طالبان در برابر آمریکا و ناتو به مراتب بیشتر از دوره رضا خان هست ، مسئله اینجاست که اساسا کسی حاظر نمیشد برای بقای دولت رضا خانی بجنگه ، و ارتش هم از بنیه صنعتی لازم برخورد دار نبود که بخواد درگیری ایجاد کنه ، گذر زمان منهدمش میکرد ، لیکن وقتی به ساختار این ارتش نگاه میکنی کاری جز ازبین بردن قدرت ایلات و عشایر و همبستگی های قومی نداشته ، صرفا ابزار در جهت ایجاد نظم نظامی برای حکومت رضا خان بوده و بس ، که نه از داخل حمایت میشده و نه از خارج امکانات دریافت تجهیزات و سرپا نگه داشتن خودش رو داشته ، تاکید من بر اینه که خیانت رضا خان در سرکوب وحشیانه ایلات و اقوام بود ، یادمون نره که همین فرد در کودتا علیه مشروطه ملی گرایانه همین اقوام به قدرت میرسه ...[/quote]

برادر واریور گرامی؛

اینکه حکومت رضا خان پشتوانه ی اجتماعی نداشت بلا شک صحیحه.
از اساس، هر حکومتی که بین مردم و دولت فاصله بیاندازه (خواسته یا ناخواسته) و مردم نسبت بهش بی تفاوت شن (یعنی توان تغییرش رو نداشته باشن و حکومت هم علاقه ای به تغییر و اصلاحات از خودش نشون نده و به زور و بازوش بنازه و در نتیجه مردم نسبت بهش بی تفاوت بشن)، از درون تهی شده و با اولین ضربات فرو می ریزه.
تمامی تاریخ سیاسی ایران از هخامنشیان تا حمله ی اعراب از یک سو و سپس حکومت های بعدی و حکومت های متمرکز تا به امروز از سوی دیگر، شاهد و گواه این مسئله هستن.

ولی ما در اینجا، قصد واکاوی مشکلات اجتماعی و علل و عوامل فروپاشی حکومت رضا خانی رو نداریم و صرفاً داریم واقعه ی سوم شهریور 1320 رو، بیشتر از لحاظ نظامی مورد بررسی قرار می دیم.

درخصوص سرکوب ایلات و عشایر هم توضیحات کلی ای رو عرض کردم. ولی نوپایی ارتش رضا خانی بر کسی پوشیده نیست.
نیک می دونیم همین شالوده ی مناسب ارتش رضا خانی بود که بعدها در قالب ارتش مجهز محمد رضا شاه، تبدیل به یکی از قطب های نظامی منطقه گردید و تقدیر الهی بر این بود که این ارتش تا بن دندان مسلح، حافظ انقلاب ملت ایران در برابر تهاجم وحشیانه ِ ارتش بعثی باشه.

یقیناً اگر محمد رضا شاه هم ارتش ایران رو از دهه ی چهل یا پنجاه، از ساختار قدیمی و نامنظم و غیرمتمرکز ارتش قدیم سعی می کرد به ارتش نوین و به روز تغییر بده، این ارتش شانسی در برابر ارتش عراق نمی داشت و به ناچار می بایست وقایع تلخ جنگ چالدران و جنگ 10 ساله و 2 ساله با روس ها و نبرد تن در برابر تکنولوژی رو تکرار و شاهد از دست رفتن خاکمون می بودیم.

پس نفس ارزش کار رضا خان در ایجاد یک ارتش منظم و مدرن، به هر نیت و منظوری که بوده، امر درستی بوده و شاید اگه جنگ دوم جهانی بیست، سی سال دیرتر رخ می داد یا بوجود آوردن این ارتش زودتر از این ها انجام می گرفت، قضایا فرق می کرد!

------------------------------------------------------------------------

علی ای حال بهتره از مدار توضیحات و توجیهات نظامی خارج نشیم و مسائل رو به دامنه های دیگه سوق ندیم.
انفجار خط لوله و پل و امثالهم هم هرچند در کمک غرب به شوروی می تونست موثر باشه، ولی آنقدر اثرگذار نبود که جلوی سقوط ایران رو بگیره!
ما هم قرار نبود براساس اون قاعده رفتار کنیم که «دیگی که برای من نجوشه، می خوام سر سگ توش بجوشه».
هرچند که بررسی تاریخ جنگ دوم جهانی، ما رو با آمار و ارقام حیرت آور ساخت و ساز پل ها و خطوط راه آهن و ... در زمان های عجیب و غریب و خارق العاده آشنا می کنه که حتی تصور کردنش هم بسیار سخت و بلکه ناممکن هست؛ چه برسه به انجامش!

پس اگر رضا خان یک تصمیم شجاعانه در زندگی اش گرفته باشه، همین تصمیمش بود که حداقل مثل کلنل قذافی و بشار اسد و صدام حسین، کشورش رو تا مرز ویرانی و نابودی کامل و حکومت کردن به هر قیمت و تحت هر شرایطی نبرد و وقتی فهمید که امکان و قدرت مقاومت نداره، بی آبرویی و تبعید و مرگ در غربت و هزار بدبختی رو به این وضعیت ترجیح داد؛ هرچند که از یک بابت خیالش راحت شد که پسرک جوانش، امکان حفظ تاج و تخت رو داره! والا وقتی متفقین حمله کردن، نیک می دونست که همین آرزو هم یه آرزوی بزرگ و نسبتاً محاله!! البته اگه همه چیز رو از همون نگاه فرضیه ی توطئه نبیینم که ...!

=======================================================

اگر زمانی و در تاپیکی دیگه، اقدامات فرهنگی و سیاسی رضا خان مورد بحث و بررسی قرار گرفت، بیشتر در خدمت خواهم بود.

[worior 25,822]

[quote]
پس اگر رضا خان یک تصمیم شجاعانه در زندگی اش گرفته باشه، همین تصمیمش بود که حداقل مثل کلنل قذافی و بشار اسد و صدام حسین، کشورش رو تا مرز ویرانی و نابودی کامل و حکومت کردن به هر قیمت و تحت هر شرایطی نبرد و وقتی فهمید که امکان و قدرت مقاومت نداره، بی آبرویی و تبعید و مرگ در غربت و هزار بدبختی رو به این وضعیت ترجیح داد؛ هرچند که از یک بابت خیالش راحت شد که پسرک جوانش، امکان حفظ تاج و تخت رو داره! والا وقتی متفقین حمله کردن، نیک می دونست که همین آرزو هم یه آرزوی بزرگ و نسبتاً محاله!! البته اگه همه چیز رو از همون نگاه فرضیه ی توطئه نبیینم که ...!
[/quote]

مسئله اینجاست که تصمیم شجاعانه ای نبود ، بلکه تحمیلی رو عاجزانه رو پذیرفت ، چرا که چنین مقاومتی نیاز به همراهی تمامی نیروهایی اجتماعی داره ، در همین جنگ ایران و عراق آمار شهدا و سیل نفراتی که به جنگ میرن ، تحت مقبولیت و مشروعیت ایدولوژی نظام حاکم انقلابی هست نه قدرت ارتش ، در صورتی که اساسا رضا خان خلاف این وضعیت رو تجربه کرده ، استبداد ایشون تمامی مشروطه چی ها ، آزادی خواهان و سران و روئسای اقوام رو قبال موثر در امنیت کشور رو سرخورده میکنه ، از طرفی ایلات که تا اون زمان تنها نیروهای حافظ مرزی و امنیتی بودند رو از بین میبره ، نفس هر چی مقاومت و ملی گرایی هست رو میگیره و کشور بدست ارتشی میسپارد که تنها حافظ نظام در برابر شورش های مشابه مشروطه است ، چه بسا در همون دوره حذف و تبعید رضا خان از قدرت مورد استقبال نیروهای سیاسی اجتماعی کشور قرار میگیره و یکی از آزادترین زمانها برای مدت کوتاهی در کشور حاکم میشه ، قیاس بشار و کلنل و .. هم با رضا خان در اون برهه جنگ جهانی مع الفارق هست ، چرا که دلایل حمله غرب به ایران ایجاد نظم و سامان لیبرالی جامعه نبوده و یک ضرورت نظامی محسوب میشده که باید با کمترین خسارت بدست می اومده ...

[mostafa_by 5,726]

واریور گرامی؛
علت نبرد هرچه که بوده، برای مهاجم بوده؛ نه برای مدافع!
مدافع یه چیز رو می دونه : کشورش مورد تهاجم واقع شده!
حالا چه بخاطر ضروریات جنگ جهانی باشه، یه حرکت به سوی نظام لیبرالی و چه به هر دلیل دیگه!

مگه بشار اسد یا کلنل قذافی یا صدام حسین و امثالهم، مقبولیت اجتماعی داشتن؟ مگه مردم در برابر مهاجمین بپا خاستن؟!
مسلماً ارتششون و معدود هوادارشون در برابر این تهاجمات قد علم کرده ان. همون ارتشی که پول می گرفته که ازشون دفاع کنه.
در نهایت هم وقتی تفاوت تسلیحاتی، ارتش رو مغلوب و تار و مار می کنه، مقاومت هم در هم می شکنه و چه و چه!!

ولی کسی که حاضر به ترک قدرت نباشه، هیچ رقمه کوتاه نمیاد و همیشه به آخرین ها امید داره!
مگه هیتلر نمی تونست یک سال زودتر ترک مخاصمه کرده و آلمان رو از ویرانی نجات بده؟ وقتی دیوار آتلانتیک فرو ریخت، دیگه هیچ شکی باقی نموند که آلمان سقوط خواهد کرد!
ژاپن همچنین! ایتالیا همچنین! حتی در جنگ اول جهانی هم شرایط جز این نبود!

امروز روز هم همینه. دیکتاتوری که حاضر به ترک قدرت نباشه، کشور رو تا آخرین نفس به ویرانی می کشه و در نهایت هم یا خودکشی می کنه، یا با هزار بدبختی لحظه آخری فرار می کنه!!
پس نه چیز عجیبی بود و نه نیاز به پشتوانه ی اجتماعی برای چنین مقاومت هایی داشت.

مادامی که ما، اصل و فرع علت تصمیم گیری رضا خان رو مدنظر قرار ندیم و دائماً یا در پی اثبات خیانتش برای پذیرش تسلیم و یا اطمینانش از اینکه پشتوانه ی اجتماعی نداره یا هر دلیل دیگری باشیم، از اصل تصمیم که تصمیمی نظامی و منطقی بود غافل خواهیم بود و بیشتر اسیر احساسات و یا نظریات فرعی خواهیم شد.

پس بهتره هر عامل رو در جای خودش مورد بررسی قرار داده و بهش وزن و اعتبار اندازه ی خودش بدیم.

[worior 25,822]

[quote]
مادامی که ما، اصل و فرع علت تصمیم گیری رضا خان رو مدنظر قرار ندیم و دائماً یا در پی اثبات خیانتش برای پذیرش تسلیم و یا اطمینانش از اینکه پشتوانه ی اجتماعی نداره یا هر دلیل دیگری باشیم، از اصل تصمیم که تصمیمی نظامی و منطقی بود غافل خواهیم بود و بیشتر اسیر احساسات و یا نظریات فرعی خواهیم شد.
[/quote]

آفرین ولی مدافع کی هست ؟ از کجا آمده و چطور آمده ، کی حامی اون هست و چه قدرتی داره ؟ و چرا نداره ؟ پس این نکته فراموش نکنین که این دولت استبدادی وابسته خیانتش در پذیریش تسلیم نیست بلکه در ذات وجودیش هست ، ...

واگرنه میشد در برابر صدام هم تسلیم شد ، خسارت کمی هم به ما نزد و شاید بیشتر از جنگ دوم در صورت درگیری، لیکن اعتبار و ارزشهای حاکم بر نیروهای عمل کننده در دفاع از نظام حاکم با دوره رضا خان تفاوت اساسی داره ، از این رو هست که میگم کارکرد ارتشی که رضا خان برپا کرد چیزی جز جاده صاف کنی حضور آسان متفقین نبود و همین امر سبب شد تا این نیروها معرکه را آسان بیابند واقدام به حمله کنند ، ...

[quote]پس بهتره هر عامل رو در جای خودش مورد بررسی قرار داده و بهش وزن و اعتبار اندازه ی خودش بدیم. [/quote]


شما قیاس های لازم رو از زمان های مختلف اخذ کردید و حالا میفرمایید که بهشون وزن اعتبار اندازه خودش بدیم !!

[zed 4,791]

با سلام خدمت همه دوستان گرامي
ايران قرار نبود در جنگ جهاني دوم بجنگد و اعلام بي طرفي کرده بود . انگلستان و شوروي اين بي طرفي را ناديده گرفتند و حمله کرده و خاک ايران را اشغال کردند . رضا خان عامل و نوکر انگليسيها بود و کليه سياستهاي آنها را در ايران اجرا کرد . انگليسيها هم ابتدا به زبان خوش از رضاخان خواستند اجازه تدارک ارتش سرخ از خاک ايران را بدهد و رضا خان به دليل اينکه احساس مي کرد آلمان نازي پيروز جنگ است با بهانه کردن بي طرفي اين اجازه را نداد . انگليسيها هم نوکر نا فرمان را همانطور که آورده بودند همانطور هم بردند .
نقل است زمان کمبوجيه يک قاضي رشوه گرفته بود . دستور داد او را کشتند و پوستش را کنده و سپس پر از کاه کردند و در دادگاه گذاشتند . بعد منصب پدر را به پسر داد و به او گفت هر وقت خواستي قضاوت کني اول به پدرت نگاه کن .
حکايت محمد رضا شاه و رضا خان هم همين است . چه نوکري بهتر از پسر نوکر نا فرمان که عاقبت سرکشي پدر را ديده بود .
احيانا اگر فاتحه اي براي رضا خان و لعنتي هم براي بايندور بفرستيد راه دوري نمي رود . چون او با عدم مقاومت مملکتي را از نابودي حتمي !!! نجات داد و اين با مقاومت خود و افرادش را به کشتن داد و کلي خانواده را داغدار کرد و کلي تجهيزات و تسليحات ايران را بي خود و بي جهت بر باد داد . با عرض پوزش از همه فرهنگ غرب هم اين است که وقتي نمي تواني جلو تجاوز را بگيري از آن لذت ببر !!! .