پاپ بنديکت شانزدهم؛ سربازداوطلب هيتلر

[copout 465]

عالیجناب (بندیک شانزدهم)، یک کاتولیک آلمانی است که در جوانی، سابقه ی همکاری با هیتلر و فاشیست ها را داشته و اینک در پیری، در کنار صهیونیست ها قرار می گیرد و هرگز جنایت ها و اشغال گری ها را از نازیسم تا امپریالیزم آمریکا را هرگز محکوم نکرده است.
پاپ بندیکت شانزدهم یا کاردینال «یوزف آلویس راتسینگر»، در آوریل 1927م، در «باواریای آلمان» متولد شد.
پدرش مأمور پلیس بود. زادگاه راتسینگر در خاک اتریش و درست همانجایی واقع بود که هیتلر از آنجا به قدرت رسیده بود. راتسینگر از شکنجه ها و کشته شدن اعضای جنبش مقاومت ضدهیتلر کاملاً اطلاع داشته است، زیرا محل زندگی او یکی از کانونهای مقاومت علیه نازیسم بوده است.
«جان آلن»، مورخ و شرح حال نویس، درباره زندگی پاپ جدید نوشته است:
«ترانشتاین» محل زندگی راتسینگر جوان، پناهگاه مخالفان هیلتر بوده و زمانی مرکز یهودی کشی، شکنجه، دستگیری و اعدام عوامل ضدنازی هم بوده است و راتسینگر جوان دقیقاً می توانسته مبارزه با نازیسم را برگزیند. در این میان یکی از پسرعموهای او هم به دست نیروهای هیتلری کشته شده بود. اما جالب این است که راتسینگر جوان در آن دوران نه مقاومت در برابر هیتلر را برگزید و نه مخالفت با نازیسم را، برعکس تصمیم عجیبی گرفت.
9- پاپ جدید، سرباز داوطلب هیتلر
علیرغم آن که نه پدر و مادر و نه هیچ یک از بستگان راتسینگر حاضر به همکاری با نازیسم نشده بودند، اما راتسینگر داوطلبانه به نیروی فاشیست ملحق شده و برای هیتلر جنگیده است.
در اوائل دهه 1940 میلادی رهبران کلیسای کاتولیک اصولاً همکاری با نازیسم در آلمان و فاشیسم در ایتالیا را موعظه می کردند و اسناد اخیر نشان دهنده ی روابط نزدیکی است که پاپ پیوس دوم رهبر وقت واتیکان با برلین و رم یعنی نازی ها و فاشیست ها داشته است. این حادثه در زندگی پاپ امروزی اهمیت زیادی دارد.
با آن که پاکسازیهای ضدنازیستی در آلمان و اروپا پس از جنگ بین المللی دوم تحت فشار لابی یهودیان آلمان به حدی بوده که حتی کسی که در نزدیکی اردوگاه نگهداری یهودیان زندگی می کرده هرگز اجازه دست یابی به مقام حساسی را نیافته است. پس چگونه است که غرب از انتخاب راتسینگر به مقام پاپی علیرغم سوابق هیتلری اش حمایت کردند؟ راتسینگر همه ی نوجوانی و جوانی خود را در فضایی خشن، خونین و سرشار از شکنجه و سرکوب و در خدمت نازی ها گذرانده و سؤال این است که چرا او به عنوان یک نازی جوان پس از سقوط نازی ها، نه تنها حذف نشد، بلکه در خدمت سیاست های جدید غرب قرار گرفت؟
10- ریاست بر دادگاه مدرن تفتیش عقاید واتیکان
نکته ی جالب دیگر در زندگی پاپ جدید آن است که این عضو سابق جوانان حزب هیتلر نازی که امروز با عنوان پاپ بندیکت شانزدهم بر عالیترین مسند کلیسای کاتولیک تکیه زده است، قبل از انتخاب به عنوان پاپ، در واتیکان، مسئول ادارهای شناخته شده با عنوان «شورای عقیدتی کلیسای کاتولیک» بوده است. در واقع، این عنوان ساده، وارث ساختاری کهن در تشکیلات کلیسای کاتولیک است. یعنی دادگاه تفتیش عقاید!
دادگاههای تفتیش عقاید به وسیله پاپ اینوسنت چهارم در سال 1252 میلادی تأسیس شدند و طی پنج قرن، بر اساس تخمینها بین یک تا ده میلیون انسان به حکم این دادگاهها در سراسر اروپا به قتل رسیدند که بسیاری از آنها زنده زنده سوزانده شدند. اداره ی مرکزی تفتیش عقاید کلیسای کاتولیک رم، در سال 1542م، به وسیله پاپ «پاول سوم» تأسیس شد. یعنی سیصدسال بعد از آن که اگنوسنس چهارم این ارگان را در تمام اروپا به وجود آورده بود.
از سال 1569م، پلیس اعتقادی پاپ در «پالیس» در نزدیکی واتیکان مستقر شد. بر روی سر در قرارگاه به دستور پاپ «پیوس پنجم» این شعار نوشته شده بود: «این ساختمان برای مبارزه با جادوگری و تبلیغ، برای توسعه مذهب کاتولیک بنا شده است.»
مجمع مقدس رم و انگیزیسیون عمومی نامی بود که تا سال 1908م، به این قرارگاه تفتیش عقاید اطلاق می شد. اما به واسطه ی کشتارها و جنایاتی که ذیل این نام صورت گرفته بود در این سال به خاطر لزوم ظاهری آراسته تر نام آن عوض شد. 1965م، اداره تفتیش عقاید سابق، به اداره ی مقدس و سپس به نام ساده شورای عقیدتی کلیسای کاتولیک تغییر نام یافت. گرچه نام و روشهای این اداره عوض شد ولی هدف، همچنان باقی مانده است. در زمانی که کاردینال یوزف راتسینگر ریاست شورای عقیدتی کلیسای کاتولیک و سرپرستی امور آرشیو عظیم پرونده ها و صورتجلسه های دادگاههای تفتیش عقاید واتیکان را به عهده داشت، سخت گیری بی چون و چرای او و پافشاری وی بر معیارهای سختگیرانه واتیکان، زبانزد خاص و عام بود. انعطاف ناپذیری او بارها از سوی کسانی چون «هانس کونگ» متکلم مسیحی و مدرس دانشگاههای سوئیس و «ایگین درومان» متکلم مسیحی کاتولیک و روانکاو آلمانی مورد انتقاد قرار گرفت. انتقادهای شدید این دو سرانجام موجب طرد آنها از کلیسای کاتولیک و لغو مجوز تدریس در دانشکده ی الهیات مسیحی شد. کاردینال راتسینگر نه تنها در گذشته با طرفداران الهیات رهایی بخش کلیسای کاتولیک آمریکای لاتین که پشتیبان مبارزه علیه دیکتاتوری های راست و چپ این سرزمینها بودند، شدیداً مخالفت می کرد، بلکه همانند سلف خود درخواست شمار عظیمی از مسیحیان را که همواره خواهان برگزاری آیین مشترک عشای ربانی مسیحیان کاتولیک و پروتستان بودند، نپذیرفت. حتی زمانی که پاپ «ژان پل دوم» رهبر پیشین کاتولیکهای جهان، در سال 1998 میلادی خواستار گشایش آرشیو اسرار واتیکان برای استفاده مورخان و محققان شد تا حداقل بخشی از تاریخ سر به مهر کلیسای کاتولیک گشوده شود، کاردینال راتسینگر، به عنوان کلیددار این آرشیو، حاضر نشد پرونده های مربوط به مباحث بحران مدرنیسم در کلیسای کاتولیک و الهیات رهایی بخش را در دسترس پژوهشگران قرار دهند. او دادخواهی های روحانیان منتقد و تجدید نظرخواه را که از کلیسای کاتولیک طرد شده بودند را مسدود گذاشت. به دشواری میتوان تصور کرد که نظراتی که کاردینال یوزف راتسینگر در زمان ریاست بر شورای عقیدتی کلیسای کاتولیک بدون هیچ گونه انعطاف و تسامحی بر آنها تأکید داشت. امروزه که او زعامت کلیسای کاتولیک را عهده دار شده است، دچار دگرگونی بنیادی شده باشد. پروفسور هانس کونگ صاحب کرسی پایه های اعتقادی الهیات دانشگاه «توبینگن» یکی از قربانیان تفتیش عقاید مدرن به ریاست پاپ فعلی است. چون او در غیر قابل خطا بودن (عصمت) پاپ، تشکیک کرده بود، مرکزیت علوم اعتقادی کلیسا (همان تفتیش عقاید) در سال 1979م، با تدریس او مخالفت کرد و او کرسی دانشگاهی خود را از دست داد. البته پرونده سازی برای او به سال 1957م، بر میگردد که هنوز دانشجوی الهیات بود و برای او مخفیانه و زیر شمارهای در آرشیو تفتیش، پرونده سازی میشد که نشان دهنده بخش سانسور و کتابهای ممنوعه است البته کونگ تنها نبود. با تعداد دیگری از دانشمندان علوم دینی نیز مانند او رفتار شد.
11- پاپ علیه کشیش های انقلابی «الهیات رهایی بخش»
راتسینگر (پاپ بندیکت شانزدهم) به ویژه طرفداران «الهیات آزادیبخش» آمریکای جنوبی را بدون هیچ ملاحظه ای تحت تعقیب قرار داده است. او آن ها را به جرم گرایش های عدالتخواهانه و ضدّ سرمایه داری و ضدّ آمریکایی به داشتن عقاید مارکسیستی متهم میکند. پدر «بوف» از کلیسای «فرانسیسکان» مقدس و یکی از مبلغان الهیات آزادیبخش که به طور قاطع، از کلیسا حمایت از محرومان را طلب می کرد، در دهه هشتاد از تدریس، انتشارات و حق سخنرانی منع شد. او در سال 1992م، مجبور شد لباس کشیشی را از تن بیرون آورد. از همین رو بود که «توماس لانگ»، کشیش کلیسای کاتولیک که اکنون ریاست گروه انگلیسی در دانشکده «توماس نلسون» را برعهده دارد به هنگام انتخاب راتسینگر به مقام پاپی با اظهار تعجب از این انتخاب، اعلام داشت که اعتقاد دارد راتسینگر حتی از ژان پل دوم نیز متعصّب تر و محافظه کارتر است. وی گفت: «راتسینگر فردی بود که بر کنار کردن بسیاری از متألهان کاتولیک از جمله «هانس کونگ»، «ماتیوفاکس» و «چارلز کاران» نقش داشت، چرا که این افراد برخی از تعالیم کلیسا را زیر سؤال برده بودند.«
12- پاپ بندیکت؛ راست افراطی پیروز می شود
واکنشهای منفی به انتخاب راتسینگر به عنوان پاپ حضور راتسینگر در واتیکان اکنون به معنای ادامه ی قرار گرفتن قدرت کلیسای کاتولیک در پشت ارتجاعیترین و راستگراترین بخش قدرتهای سیاسی و نظامی در سطح جهان است. اندیشه های راست افراطی راتسینگر به گونه ای است که حتی خبرگزاری «رویتر» انتخاب او را به عنوان «پیروزی راست دگماتیک» ارزیابی کرده است. خبرگزاری فرانسه نیز گزینش راتسینگر، که نام «بنوای شانزدهم» را بر خود نهاده، به عنوان «تداوم ژان پل دوم» ارزیابی کرده و معتقد است که خطوط دگماتیک و جزمگرایی که پاپ سابق درباره ی مسائل اجتماعی و مذهبی اتخاذ کرده بود با این گزینش با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت.
خبرگزاری رویتر درباره ی سوابق پاپ جدید می نویسد که او با شدت تمام بر ضد الهیات رهایی بخش مبارزه کرد. برعلیه بی عدالتی اجتماعی و رژیم های نظامی مبارزه می کرد. «روبن دری» الهیدان آرژانتینی و استاد دانشگاه «بوینس آیرس» معتقد است که انتخاب راتسینگر ضربه ای دیگر به کاتولیک هایی است که امیدوار بودند کلیسا در مسیر اصلاحات حرکت کند. به گفته ی وی راتسینگر، بدترین انتخاب ممکن بود. او نماینده بدترین جنبه های شخصیت ژان پل دوم است، بدون آن که جنبه های مثبت او را داشته باشد. «لئونارد بوف» کشیش و نظریه پرداز الهیات رهایی بخش که در سال 1992م، زیر فشار کلیسا و شخص راتسینگر ناگزیر شد لباس کشیشی را از تن خارج کند، معتقد است: «راتسینگر هر عقیده شخصی که داشته باشد و هر نقشی که به او داده شده باشد ناگزیر خواهد بود به مسائل آمریکای لاتین توجه کند. چرا که آینده مسیحیت به آمریکای لاتین بستگی خواهد داشت.»
منتقدان راتسینگر می گویند: «او مدافع منع هرگونه بحث و مناظره در داخل کلیسا است.» «ولفگانگ کوپر» صاحب نظر امور دینی در آلمان، پیش از انتخاب او گفت که: «این کاردینال میتواند به چهرهای تفرقه انگیز بدل شود.»
وی پیش از اعلام نتایج و معرفی کاردینال راتسینگر به عنوان پاپ گفته بود: «فکر می کنم اگر کاردینال راتسینگر پاپ شود، احتمال دارد میان رهبران کلیسا و اهل دیانت فاصله ی زیادی ایجاد شود. در حالی که بسیاری از کاتولیکها خواهان کشیشها و اسقفهایی هستند که در دل مردم جا بگیرند.»
همانگونه که پیشتر متذکر شدیم «توماس لانگ»، رئیس گروه انگلیسی در دانشکده ی «توماس نلسون» معتقد است: «انتخاب راتسینگر به عنوان پاپ برای متألهان کاتولیکی که خواستار بحث و بررسی ایده ها هستند، انتخاب خوبی نیست و تأثیرات ناامیدکننده ای به دنبال دارد.» «دیموند توتو» اسقف اعظم آفریقای جنوبی و برنده جایزه صلح نوبل یک روز پس از تعیین پاپ جدید در واکنش به انتخاب راتسینگر گفت: «اگر او در زمره ی کاردینالهایی بود که رهبر جدید کاتولیکهای جهان را انتخاب کرده بودند، به «یوزف راتسینگر» رأی نمی داد.»
وی ضمن متعصّب خواندن رهبر جدید کاتولیکها افزود: «امیدواریم پاپ به این موضوع واقف باشد که دنیایی که در آن زندگی می کنیم به سرعت کوچکتر و مسائل آن در هم تنیده تر میشود و کلیسای کاتولیک می تواند نقش مهمی در تغییر مفاهیم اخلاقی جهان داشته باشد.»
او با اشاره به این واقعیت که جهان عرصه ی چندگانگی دینی است، گفت: «خدا مسیحی نیست و ما نیاز به رهبرانی داریم که از گفتگوی دینی استقبال کنند.» اسقف اعظم آفریقای جنوبی اضافه کرد: «نباید اجازه بدهیم که دین باعث جدایی مردم شود.»
در همین حال حزب دمکرات مسیحی آفریقا نیز در واکنش به انتخاب پاپ جدید کاتولیکها گفت: «به اعتقاد ما راتسینگر کفش بزرگی به پا کرده است.»
«بوته لزی» رهبری حزب آزادی «اینکادا» نیز اظهار امیدواری کرد، پاپ جدید در مسیر نزدیک کردن کشورهای شمال و جنوب گام بر دارد. «ریچارد هریس» اسقف «آکسفورد»، انتخاب راتسینگر را یک گزینش اشتباه خواند. به ادعای هریس که وابسته به کلیسای انگلیکن است، انتخاب راتسینگر فرصت ایجاد شده در واتیکان را برای گزینش رهبری مناسب به هدر داد.
13- پاپ، نفرت و ترس از اسلام
سوء پیشینه ی پاپ در اهانت به اسلام، همزمان با انتقادات شدید رهبران مسلمان از پاپ بندیکت شانزدهم به خاطر اظهاراتش طی یک سخنرانی در آلمان، «راهول تاندون»، خبرنگار امور مذهب «بی.بی.سی» به تشریح دورانی که پاپ بندیکت به عنوان کاردینال در کلیسا به فعالیت مشغول بود، پرداخت. «تاندون» گفت: «این اولین بار نیست که پاپ بندیکت به خاطر اظهاراتش درباره اسلام در کانون انتقادها قرار میگیرد. حتّی قبل از این که وی به سمت پاپ، رهبر کاتولیکهای جهان منصوب شود، به عنوان فردی افراطی، شناخته شده بود و به نظر می رسید وی با تلاش پاپ ژان پل دوم برای گسترش گفتوگوها با دنیای اسلام مخالف بود. پاپ بندیکت در زمانی که به عنوان کاردینال در کلیسا مشغول به فعالیت بود، با پیوستن ترکیه به اتحادیه ی اروپا مخالفت کرد و گفت ترکیه به یک دامنه ی فرهنگی متفاوت، تعلق دارد و اگر این کشور به اتحادیه ی اروپا بپیوندد اشتباه بزرگی در روند حرکتی تاریخ جهان صورت گرفته است. او اتحاد این کشور با اروپا را موجب تضعیف ریشه های مسیحیت در این قاره ارزیابی کرد.»
در همین زمینه روزنامه «دیلی تلگراف» چاپ لندن در مقاله ای فاش کرد که پاپ بندیکت شانزدهم قبل از کسب مقام رهبری کاتولیکهای جهان در سخنرانی خود در کلیسایی که نام وی بر آن نهاده شده است، مدعی شده بود که روزنامه آمریکایی «نیویورک سان» نیز به مقایسه ی «پاپ ژان پل دوم» و «بندیکت شانزدهم» پرداخته و نوشته است: «در همان نگاه اول نیز متوجه میشویم، شیوه پاپ بندیکت شانزدهم در مقابل اسلام با رویه ی پاپ ژان پل دوم متفاوت است. پاپ قبلی که در اولین سفر خود به سوریه در سال 2001 م، از یک مسجد دیدار کرد در رویارویی با اسلام بسیار محتاطتر عمل می کرده است.»
پاپ بندیکت!! در سال 1996م، نوشت که اسلام برای مطابقت با زندگی مدرن (فرهنگ غربی)، مشکلاتی دارد. سال گذشته نیز پاپ بندیکت از رهبران مسلمان نسبت به افتادن جوانان مسلمان به تاریکی بربریسم و تروریزم جدید، انتقاد کرد. بیشتر کارشناسان مسیحی نیز معتقدند که پاپ بندیکت باید تصویر روشنی از روابطی که امیدوار است بین کلیسای کاتولیک و اسلام گسترش یابد، ارائه داده و به طور رسمی از جهان اسلام عذرخواهی کند. کاری که در صورت تن دادن به آن عملاً مقام عصمت ادّعایی خود ساخته پاپ را که قابل جمع با همکاری های او با فاشیزم و صهیونیزم نیز باشد، با چالشی عظیم در جهان مسیحیت مواجه خواهد ساخت.

[img]http://up2.iranblog.com/images/oj94esry2va9tcu2th4.jpg[/img]


آیا پاپ بندیکت شانزدهم، یک ماسون است؟

در اینجا عکسی واقعی از پاپ را می بینید که با یکی از خونخواران عصر ما، به روش ماسونی دست می دهد:

[img]http://up2.iranblog.com/images/mz61ez72x8sn1ow0u29.png[/img]

حال این ابلیسک(obelisk) را در میدان واتیکان بنگرید:

[img]http://up2.iranblog.com/images/v4fzt19rwqbkpbj6lkal.jpg[/img]

این این سنبل را روی شال پاپی ببینید و آنرا با سنبل بعل که در هازور اسرائیل یافت شده است مقایسه کنید:

[img]http://up2.iranblog.com/images/6o1fmtx34ia5jd1ovsti.jpg[/img]

[img]http://up2.iranblog.com/images/kjhdbvjkyg8hc02yoa0.jpg[/img]

[img]http://up2.iranblog.com/images/owfa93mpjw6j1zhux47f.jpg[/img]

خودتان قضاوت کنید!



http://www.ngoic.ir/forum/showthread.php?t=446
http://www.ermia-mbf.blogfa.com/post-74.aspx

[einstein 19]

تو مستند ظهور هم به اشک نازی بدن ایشون اشاره میشه

وای که چه آشوبی بشه اگه کتابخانه ی ممنوعه ی واتیکان بیافته دست مردم

واقعا اگه انجیل برنابا نسخه ی اصلی باشه ، یا حتی نسخ اصلی و قدیمی تورات پیدا شه ؟؟؟؟