معاهده آخال؛ جدايي آسياي ميانه از ايران

[sorena_ir_army 924]

نمی دونم از چی گلگی کنم.
از شاهان بی کفایت عصر قاجار یا از پستی دشمنان قسم خورده ای که هر گاه زورشان رسید پنجه ای بر سیمای زیبای این سرزمین انداخته اند.
قطعآ از ننگین ترین دوره های تاریخی ما جدا شدن قفقاز جنوبی در زمان دوره ی قاجار است زیرا ما سرزمین هایی را از دست دادیم که هم مردمانش اریایی بودند و هم طبیعتش خوش و خرم بود.
تنها راه باز گرداندن این تکه های جدا شده استفاده از قدرت نظامی در هنگام جنگ احتمالی یا استفاده از عملیات روانی برای متمایل کردن مردم این سرزمین ها به دولت مرکزی ایران است البته ان زمان ما بایستی تبدیل به یک غول سیاسی،نظامی،علمی و صنعتی شده باشیم.

[b_hoseinpour 2]

هر کس و در کجای دنیا خواسته یا ناخواسته موجب شده که بخشی از این سرزمین از دست بره حتی لیاقت فحش و ناسزا هم نداره
برای شخص من مثل جدا کردن یکی از اعضای خانواده هم نیست مثل جدا کردن یک بخش از یک بدنه و وقتی یک همچنین مطلبی میخونم تمام وجودم مالامال از نفرت به اون شخص میشه

نقل همین حرفه که امروز اگه بخوان کوچکترین تعرضی به این مملکت با هر چقدر قوا که میخوان بیارن بکنن من یکی اولین نفری هستم که میرم برای داوطلبی جنگ

لااقل بعدا حسرت این رو نمیخورم که کاری حتی کوچک و کم ارزش از دستم برمیومد و لی انجامش ندادم

مرگ بر خائنین به مملکت

من تو حکمت این همه خائن به ایران موندم که چطور کشور ما اینقدر بی لیاقت و خائن داشته و داره که به راحتی اجازه میدن از این دست اتفاقات برای ما بیافته و چطور همین کثافتهایی به مسند قدرت میرسن

از مردی به تدبیر وکفایت آقا محمد خان قاجار با اون حد از سیاست و خشونت ( درسته خیلی از کارهاش بد بوده اما تاریخ رو بخونین ببینین برای رسیدن به هدفش چقدر تلاش میکرده تازه طرف خواجه هم بوده ) ، یک همچنین خاندانی جای تعجب و صد البته نفرین داره ( کاش بقیه هم مثل آقا محمد خان خواجه بودن ، مثل اینکه مرد بودن تو این خاندان کیمیا بوده ) !!

یک سری حیوون بودن که فقط به فکر امیال حیوانیشون بودن نه به فکر مملکت فقط خور و خواب و خشم و شهوت نه یک ذره مردونگی نه یک ذره غیرت هیچی هیچی

امیدوارم تا ابد در آتش جهنم جزقاله بشن

[komsomolets 640]

کسی منکر بی کفایتی شاهان قاجار نیست اما مسئله اینه که هر کسه دیگه ای هم جای اونا بود اوضاع به طور کلی فرقی نمیکرد: غرب با انقلاب سرمایه داریش شیوه نوین تولید اتخاذ کرده بود که کالاها رو خیلی بیشتر و سریعتر و ارزونتر از ما تولید میکرد. در نتیجه تمام بازارهامونو ازمون گرفت و حتی بازار داخلیمونم قبضه کرد. مثلا منسوجات ما که یه زمانی کالای لوکسی بود واسه غربیها، اما حالا نساجی انگلیس بازار خود ایرانو هم گرفته بود و ما وارد کننده پارچه های اونا شده بودیم. در نتیجه اونا ثروتمندتر و ما ضعیفتر میشدیم و سطح قدرتمونم به همین نسبت فاصله میگرفت. کشور دیگه درآمدی نداش حتی تا جایی که شاه مملکت واسه عیاشی خودش هم پول کافی نداشت و مجبور بود هی به این قدرتها امتیاز بده. جنگ دوم ایران و روس به فتوای علما بود نه عزم شاه و مردم شجاعت زیاد نشون دادن و جنگیدن و عباس میرزای ولیعهد هم شجاع و با کفایت بود. ولی ما هیچ وقت نمیتونستیم روسها رو کامل شکست بدیم چون دیگه ظرفیت اینکارو به دلایل بالا از دست داده بودیم. شما اگه به عثمانی هم نگاه کنید میبینید که اونها هم در نهایت به همین علت عقب موندگی اقتصادی دچار فروپاشی و هزیمت شدن!