امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]

منابعی مثل ایتارتاس در این مورد ، ارزیابی پایداری موشک رو مرتبط به افزایش عمر عملیاتی موشک دونسته اند . اما موضوعی که در رسانه های روسی راجع به این تست روش تاکید شده ، [b]اصابت به هدف با دقت مورد نظر[/b] هست .

میدونید که اصولا وقتی میگن دایره خطای یک موشک مثل Topol-M در حدود 350 متر هست ، منظور حداکثر دایره خطاست که در حداکثر برد اتفاق میافته (در مورد این موشک در برد 10500 کیلومتر) یعنی دایره خطای موشک در برد کمتر از حداکثر بردش کمتره ، حالا تست یک موشک اونهم تو یک پنجم حداکثر بردش میتونه چه معنی داشته باشه ؟ روسها احتمالا دارن امکان نقطه زنی با موشک های قاره پیما رو بررسی میکنند !

برد 2000 کیلومتر که در آزمایش اخیر تست شد و فاصله ی بین Kaputsin Yar و Sary shagan هست ، برای پوشش دادن تمام المان های سپر دفاع موشکی آمریکا در اروپا کافیه . برای همین احتمالا کرملین در حال بررسی و ارتقا موشکهای قاره پیمای سری Topol جهت نقطه زنی المان های سپر دفاع موشکی از داخل خاک اصلی روسیه بعنوان یک گزینه ی ذخیره در صورت شکست سامانه ی موشکی کوتاه برد Iskander در انهدام این اهداف هست .

حالا تو این موضوع یکی دقت موشک در برد پایین و یکی پایداری بالا و بررسی مولفه های مسیر حرکت موشک (Flight Trajectory) برای مقابله با سامانه های ضدموشکی یا مقابله با ناپایداری احتمالی (چون مسیر حرکت موشک در برد های پایین خیلی جمع تر میشه) اهمییت پیدا میکنه . (توجه داشته باشید تاسیسات Sary Shagan در اصل یک تاسیسات تست سیستمهای دفاع موشکی ارتش روسیه هست و در حال حاضر حداقل یک رادار اخطار زودهنگام موشکی نوع Dnepr بطور فعال در سایت راداری Balkhash این مرکز عملیاتی میباشد که تحت کنترل مرکز 820ام اخطار سریع ارتش روسیه است . با توجه به قابلیت های این مکان ، برای روسها یک محل ایده آل جهت ارزیابی تکنیک های مختلف برای مقابله و انهدام موثر المان های سپر دفاع موشکی هست)

با این تفاسیر بنظرم باید منتظر تست های کوتاه برد دیگر موشکهای قاره پیما به طرف تاسیسات Sary shagan از طرف روسها باشیم که ببینند اصلاحاتی که روی موشک انجام میخوان بدن موثر واقع شده یا نه .[/quote]
تعبیر قابل تاملی است. فقط چند موضوع هست که تردید ایجاد می کنه.
اول این که اگر موشک اسکندر که کوتاه برد هست را سامانه ی دفاع ضد موشکی بتونه ناکارآمد بکنه، موشکی به این عظمت رو قاعدتا باید راحت تر بتونه از کار بندازه. خصوصا این که این موشک چون اصولا برای بردهای میان قاره ای طراحی شده احتمال قوسی که طی می کنه دارای ماکسیمم ارتفاع بلندتری خواهد بود (مخصوصا که برد را کاهش زیادی دادیم) که همین فرصت بیشتری رو در اختیار سامانه ی دفاعی برای هدف گیری قرار میده. از این اثری که بر جا گذاشته تقریبا میشه یقین کرد که موشک یک قوس با ارتفاع بسیار بالا رو طی کرده.

ثانیا به نظر میرسه اصلاه چنین کاری صرفه ی اقتصادی نداشته باشه و اگر روس ها کمی روی سامانه های میان برد گذشته ی خودشون کار کنن احتمالا بتونن یک موشک تر تمیز با هزینه ی خیلی کمتر درست کنن. بجای این که از این غول بی شاخ و دم بهره ببرن که مخصوص تسلیحات هسته ایست.

ثالثا درسته که ضریب خطا با کاهش برد کاهش میابه ولی بعید می دونم منظور این باشه که با هر کاهش بردی. چنین موضوعی مثلا شما فرض کن ما با سجیل بخوایم یک هدف رو در 300 کیلومتری بزنیم، آیا موشک نقطه زن میشه؟ چنین کاهش ضریب خطایی معمولا مخصوص هدایت های ابتدایی مثل اینرسیایی است، در حالی که نقطه زنی احتیاج به هدایت های خاص دیگه داره که اگر اون روش های هدایت در فاز نهایی وجود داشته باشه شاید خیلی تفاوتی نکنه که موشک 7000 کیلومتر بره یا 2000 کیلومتر. از اون جایی که توپل یک موشک استراتژیک هسته ایست بعید می دونم روی نقطه زنیش اصلا کار کرده باشند همون 300 متر از سرش هم زیاده.

رابعا حتی اگر بخوان از همین روش استفاده کنن قاعدتا باید یک فکری برای این دسته گلی که تو آسمون به بار میاره بکنن. وگرنه اصلا این نیاز به رادار پیش اخطار نداره خودش قبل اومد یک 30 ثانیه ای خبر میده. یا باید سوختش رو کاهش بدن یا یک مرحلش رو کم کنن یا....

البته این سوالات به عدم تخصص بنده هم بر می گرده که اگر بزرگواری شود و توضیح داده شود بسیار ممنون میشم.

یک نکته هم به نفع نظر شما به ذهنم رسید. با توجه به کلاهک خوشه ای توپل میشه با یک موشک چندین سامانه ی راداری و ضد موشکی در منطقه را از رده خارج کرد که امتیاز بالایی است.
============================
نظر برادر واریور هم بسیار جدی است، خصوصا اون دو صفحه اویشن ویک که گذاشتن. متنش رو به سختی میشد خوند ولی احتمال تکرار چنین موضوعی میره. به ویژه اگر توجه داشته باشیم که ماهواره ی غول آسای آمریکا که قابل بازیافت هست (اسمش یادم نیست) همین چند روز قبل از مدار بازگشته بود و احتمال داره دوباره فرستاده شده باشه سر جاش یا اینکه نقصی پیدا کرده باشه یا روسا کار دستش داده باشن. سکوت آمریکایی ها کمی مشکوکه.
==========================
آقای مهدوی آیا در هیچ یک از پرتاب های دیگه چنین پدیده ای با این وسعت جغرافیایی دیده شده؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من مخالفم،:$ چون برعكس تصور ما كه اجسام معلق در فضا پخش كه نميشند هيچ تازه جذب هم ميشند براي مثال بعضي سيارك ها از تجمع ميلياردها تكه سنگ بوجود مياد، فيلم واكنش مواد رو اگه پيدا كردم براتون ميگذارم، آنتروپي تو فضا مثل زمين نيست;-)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]من مخالفم،:$ چون برعكس تصور ما كه اجسام معلق در فضا پخش كه نميشند هيچ تازه جذب هم ميشند براي مثال بعضي سيارك ها از تجمع ميلياردها تكه سنگ بوجود مياد، فيلم واكنش مواد رو اگه پيدا كردم براتون ميگذارم،[/quote]پديده‌ِ مورد اشاره شما اصولا مقياسش (scale اش) با موضوع مورد بحث ما متفاوت است.
فرايند جمع شدن مواد، تحت تاثير گرانش‌شان، يك فرايند تدريجي است و چه بسا به صدها يا هزاران سال زمان احتياج دارد.

[quote]آقای مهدوی آیا در هیچ یک از پرتاب های دیگه چنین پدیده ای با این وسعت جغرافیایی دیده شده؟[/quote]خوب يك نمونه‌اش را گذاشتم ديگر... icon_wink
گاز در ارتفاع زياد (چند 100 كيلومتر) در فضاي خالي و به صورت بسيار وسيع پخش مي‌شود و مخصوصا اگر زمان زيادي از غروب خورشيد تگذشته باشد، به صورت واضحي مي‌درخشد و اگر نور خورشيد هم نباشد در اثر نور ناشي از فعاليت موتور موشك، مي‌درخشد... و به اين ترتيب از فواصل بسيار دور هم ديده مي‌شود....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
واقعا عجيب است چون در مشهد هم ما ديديم؟؟؟؟؟ يعني تو بيشتر نقاط كشور ديده شده؟؟؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]من مخالفم،:$ چون برعكس تصور ما كه اجسام معلق در فضا پخش كه نميشند هيچ تازه جذب هم ميشند براي مثال بعضي سيارك ها از تجمع ميلياردها تكه سنگ بوجود مياد، فيلم واكنش مواد رو اگه پيدا كردم براتون ميگذارم،[/quote]پديده‌ِ مورد اشاره شما اصولا مقياسش (scale اش) با موضوع مورد بحث ما متفاوت است.
فرايند جمع شدن مواد، تحت تاثير گرانش‌شان، يك فرايند تدريجي است و چه بسا به صدها يا هزاران سال زمان احتياج دارد.

[quote]آقای مهدوی آیا در هیچ یک از پرتاب های دیگه چنین پدیده ای با این وسعت جغرافیایی دیده شده؟[/quote]خوب يك نمونه‌اش را گذاشتم ديگر... icon_wink
گاز در ارتفاع زياد (چند 100 كيلومتر) در فضاي خالي و به صورت بسيار وسيع پخش مي‌شود و مخصوصا اگر زمان زيادي از غروب خورشيد تگذشته باشد، به صورت واضحي مي‌درخشد و اگر نور خورشيد هم نباشد در اثر نور ناشي از فعاليت موتور موشك، مي‌درخشد... و به اين ترتيب از فواصل بسيار دور هم ديده مي‌شود....[/quote]

مهدوی عزیز؛ به نظر بنده بحث اصلی سر جهت و موقعیت پدیده است. تو پست قبلی هم عرض کردم.

جهت شمال غرب رشت! دیده شدن در ایران تا فلسطین؛ درحالیکه من خبری از مثلا ازبکستان یا کشورهای همجوارش نشنیدم.

دوستانی که در غرب کشور این پدیده رو دیدن، در چه سمتی بوده؟ (همشهری ها کمک کنین!)

[color=red]_________ ویرایش شده: _____________[/color]

راستی، تو فیلمی که مربوط به اردبیل می شد، فیلمبردار در لحظات آخر فیلم گفت انگار داره به سمت ما میاد! این حرف یعنی این جسم درحال پایین اومدن بوده (یعنی همزمان که داره به سمت راست حرکت می کنه، ارتفاعش هم کم میشه)

من عکس هایی از این فیلم رو برای دوستانی که ندیدن میذارم. (هرچند زحمت فیلمش رو هم قبلا دوستان کشیدن!)

[color=red]_________ دوباره ویرایش شده: _____________[/color]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1%7E49.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1%7E49.JPG[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/2%7E42.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_2%7E42.JPG[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/3%7E24.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_3%7E24.JPG[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/4%7E16.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_4%7E16.JPG[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/5%7E18.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_5%7E18.JPG[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/6%7E10.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_6%7E10.JPG[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/7%7E13.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_7%7E13.JPG[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/8%7E11.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_8%7E11.JPG[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/9%7E9.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_9%7E9.JPG[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10%7E10.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_10%7E10.JPG[/img][/url]


[b]یه نکته:[/b] دقت کردین این تصاویر، شباهتی به تصاویر خبر اول تاپیک ندارن؟!!!


[url=http://www.khabaronline.ir/Images/News/Larg_Pic/18-3-1391/IMAGE634747099587845740.jpg]تصویر اولیه در خبرگزاری[/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[b]محدوده تست[/b]
حالا قضاوت با خودتان است...
[align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/topol-m_range_07.jpg[/img]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/topol-m_range_07.jpg]لينك عكس[/url][/align]

اين تاپيك هم داره مثل تاپيك "سفر به ماه" ميشه! icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
mahdavi3d نه عزیز این پدیده ای که میگم تحت تاثیر گرانش نیست بلکه از خصوصیات مواد در فضا است و مثلا وقتی نمک رو در فضا پخش کنی به سرعت به طرف یکدیگر میرند و یک جسم پایدارتر رو تشکیل میدهند و به دقیقه هم نمی کشد چه برسد به سال!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]mahdavi3d نه عزیز این پدیده ای که میگم تحت تاثیر گرانش نیست بلکه از خصوصیات مواد در فضا است و مثلا وقتی نمک رو در فضا پخش کنی به سرعت به طرف یکدیگر میرند و یک جسم پایدارتر رو تشکیل میدهند و به دقیقه هم نمی کشد چه برسد به سال![/quote]بنده كه تاكنون به چنين پديده‌اي در مورد نمك برخورد نكرده‌ام. اما احتمالا مورد مد نظر شما، يك پديده الكترواستاتيكي است كه باز هم در حوزه بحث اينجا نيست. icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نمک رو نری توی اتاق پخش کنی بعد بگی اتفاقی که نیفتاد! باید بری توی فشای خارج جو icon_wink
البته خیلی از بحث ها راجع به این تاپیک نبود ... icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

سوالات کمی نامربوط

جایی توی این مملکت هست که حضور پرنده ها و هواپیماهای ناشناس را به اون اعلام کنیم ؟
بطور مثال من دیشب یک نقطه نورانی را که به نظر نمی رسید هواپیمای مسافری باشه و در ارتفاع بالا پرواز می کرد ، خارج از کریدور پروازی معمولی هواپیماهای مسافری دیدم .

اصلا جایی هست که بشه کریدور یا مسیر پرواز هواپیماهای مسافری را در ایران دید و بدونیم نورهایی که توی آسمان می بینیم داخلشن یا نه ؟!

باید نگران همچین مسائلی باشیم یا نه ؟! این مسائل حله و فقط از دیدنشون لذت ببریم؟!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شما فقط لذت ببرم ، سیستم های پدافندی همه عال هستند و من که یه 2-3 سال با دوربین دو چشمی آسمون رو رصد می کدم می تونم بهت قول بدم 99/99 درصد از این نورهای نور ستارگان هستند ولی به خاطر ساختار جو چشمک می زنند و .... icon_wink
یادش بخیر چه دوران خوبی بود ، شب تا صبح بیدار بودیم icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان و مخصوصا جناب Antiwar عزیز ، متن زیر ایمیل Oberg ، کارشناس شبکه MSNBC هست که عرایض بنده در مورد ماهیت این تست و سوخت اضافی بخاطر تست کوتاه برد رو تایید میکنه :

"حرکت مارپیچی شی مذکور یک ویژگی بصری معمول موشکهای بالستیک روسی هست که بیشتر از 30 سال در پرتابهای این موشکها قابل رویت هست . بنظر میرسه در این تست ، [color=red]مسیر حرکت با یک مانور پیچشی جهت تخلیه سوخت اضافی موشک برای تست های کوتاه برد موشکهاست . از اونجاییکه شما نمیتونید یک موتور سوخت جامد رو خاموش کنید. برای جلوگیری از از دست دادن هدف باید راهی برای خالی کردن سریع سوخت پیدا کنید .

یکی از این راهها ، باز کردن دو دریچه در طرفین موشک (در حالیکه موتور موشک روشن هست) میباشد . این دو دریچه که در جهت مخالف یکدیگر قرار گرفته اند ، سوخت و تراست اضافی رو به بیرون خارج میکنند ، بدون اینکه باعث منحرف شدن موشک بشن. [/color]

بررسی دقیق سانحه ی معروف 2009 نروژ ، دو جریان خروجی تراست اضافی از طرفین شی مرکزی و در جهت های مخالف رو نشون میده . یک روش دیگر برای کنترل تراست ، بستن یک گام دریچه اصلی موتور و سپس باز کردن اون هست که در مدت بسته بودن در اصلی ، تمام تراست از دو دریچه خارج میشه و از این طریق میشه سرعت موشک رو به هر میزان دلخواه کاهش داد .

[color=red]تست اخیر موشکی روسیه از تاسیسات تست موشک Kapustin Yar کنار رودخانه ی ولگا انجام شد . این مرکز از سال 1947 فعال بوده اما تست موشکهای قاره پیما از این مرکز غیرمعمول هست ، جهت این موشک به طرف شرق و هدف آن تاسیسات Sary Shagan در قزاقستان هست که در حالت عادی برای تست رادارهای اخطار سریع و موشکهای ضدموشک بالستیک طراحی و ساخته شده . فاصله ی بین این دو مرکز به سختی به 2000 کیلومتر میرسه که [b]بوضوح نشون میده این تست ، تست موشک نبوده ، بلکه تست کلاهک و Penaid های اون (سیستمهای کمک نفوذ مانند Decoy و Jammer ها) که برای نفوذ در سیستم ضدموشکی آمریکا طراحی شده ، بوده است . [/b]

[b]این تست به یک مسیر حرکت (تراجکتوری) بسیار غیرعادی موشک منجر شده که در اون موشک باید به حداکثر سرعت ممکن (در اثر فشرده شدن مسیر حرکت) برسه (این افزایش سرعت در اصل باعث سختتر شدن کشف و رهگیری موشک و کلاهک ها میشه) ، بدون اینکه هدفش رو از دست بده[/b] .[/color]

http://cosmiclog.msnbc.msn.com/_news/2012/06/08/12114090-ufo-widely-seen-in-middle-east-skies-linked-to-russian-missile-test?lite

فاصله ی قزاقستان با اسراییل به اون اندازه که فکر میکنید زیاد نیست و موشک حتی با وجود انحراف زمین ، خیلی زود به بالاتر از خط افق در اسراییل رسیده

یک فاکتور دیگه اینه که ما الان در ماه ژوئن قرار داریم که نزدیک به زمان نیمه شب خورشید در عرضهای جغرافیایی بالایی زمین میباشد . این یعنی نور خورشید در طول شب از طرف قطب شمال جریان پیدا میکنه . چیزی که باعث ایجاد نور پس زمینه در آسمان قزاقستان خواهد شد . این پارامترهای تصادفی میتونه باعث ایجاد پدیده ای که در خاورمیانه مشاهده شد ، بشه"

جناب Ehsan عزیز ، بنده از ترکیب سوخت موشکهای سری Topol اطلاعی ندارم و فکر هم نمیکنم این اطلاعات حداقل تا امروز اطلاعاتی در دسترس عموم باشه ، اما مسلما نور دیده شده و پارامترهایی مثل خیره کنندگی و ... که در اثر انفجار سوخت مرحله سوم به وجود اومده وابستگی مستقیمی به مواد استفاده شده در ترکیب سوخت داره و همونطور که میدونید ، سوخت موشکها چیزهای معمولی مانند Kerosene یا غیره نیستند که انتظار آشنایی با خصوصیات واکنش اونها در مجاورت با عوامل اکسید کننده داشته باشیم .

اما میتونم این مثال ساده رو براتون بزنم که همونطور که در شیمی دبیرستان داشتیم که براده ی منیزیم (درست گفتم؟) در مجاورت با آتش نوری خیره کننده تولید میکنه ، مطمئنا انفجار شبه اتمی و نور خیره کننده ای که دوستان ازش حرف میزنن در اثر استفاده یک ماده ی خاص در ترکیب سوخت موشک های توپول بوده .

...................................................................................................................

میثم جان اینکه در نزدیکی های قزاقستان (مثلا ازبکستان و ...) چیزی دیده نشه کاملا طبیعی هست . تقریبا تمام فرآیند گازهای خروجی در اثر موتور موشک و پخش شدن و انفجار و غیره در بالای مختصات جغرافیایی آستارخان یا نهایتا در 200 کیلومتری شرقش اتفاق میافته که برای ایران و فلسطین و سوریه و ترکیه کاملا قابل مشاهده هست ، اما در طرف قزاقستان تنها کلاهک ها سقوط میکنند که نه تراستی دارند نه گاز خروجی که بشه مشاهده شون کرد .

عکسی که از مراحل جدا شدن Stage های موشک Bulava در صفحات قبل گذاشتم رو مشاهده بفرمایید . مرحله ی سوم موشک تقریبا در آسمان آستراخان جدا میشه و احتمالا در اثر انحراف در مسیرش به طرف جنوب و بهبهان (در صورتی که خبر سقوط شی در بهبهان رو معتبر و مربوط به این قضیه بدونیم) حرکت کرده که در این فاصله ، سوخت اضافی خروجیش هم در جو پخش کرده و سوزونده

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تشکر از چکای عزیز و آقای مهدوی، توضیحات واضح و قانع کننده بود. ممنون

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]سلام

سوالات کمی نامربوط

جایی توی این مملکت هست که حضور پرنده ها و هواپیماهای ناشناس را به اون اعلام کنیم ؟
بطور مثال من دیشب یک نقطه نورانی را که به نظر نمی رسید هواپیمای مسافری باشه و در ارتفاع بالا پرواز می کرد ، خارج از کریدور پروازی معمولی هواپیماهای مسافری دیدم .

اصلا جایی هست که بشه کریدور یا مسیر پرواز هواپیماهای مسافری را در ایران دید و بدونیم نورهایی که توی آسمان می بینیم داخلشن یا نه ؟!

باید نگران همچین مسائلی باشیم یا نه ؟! این مسائل حله و فقط از دیدنشون لذت ببریم؟!![/quote]

من هم سوالی مثل برای شما داشتم
چنین جایی هست این موارد رو گزارش داد
یه زمانی که شبها به پشت بوم خونه میرفتم سر یه ساعت خاص همیشه 3~4 تا هواپیما رد میشد تو ارتفاع پایین بودند و فاصه خیلی کم نصبت به هم داشتند پشت سر هم میرفتند
چراغ های ناو بری همشون روشن بود و اینطوری بود که اولی یه هواپیمایی بزرگی بود با یدونه چراغ زرد بزرگ جلوش
بعد دو تا هواپیمای بعدی هم که پشت سرش می اومدند کوچیک تر بودند
گه گاهی هم یه چهارمی بود که فقط دو تا چراغ داشت
حالتی هم که چراغ ها داشتند کاملا نشون می داد که باید هواپیمایی باشه
با این موضوع همیشه در گیر بودم جوابی هم براش پیدا نکردم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=brown][size=18]یک مقام آگاه نظامی در گفت‌وگو با فارس:
"شیء نورانی" از شرق افغانستان به سمت سرزمین‌های اشغالی رفته است[/color][/size]

[color=blue]خبرگزاری فارس: یک مقام آگاه در نیروهای مسلح گفت: شیء نورانی که پنجشنبه در آسمان ایران دیده شد، از شرق افغانستان به سمت سرزمین‌های اشغالی فلسطین رفته است.[/color]

یک مقام آگاه در نیروهای مسلح در گفتگو با خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس، در خصوص شیء نورانی که اخیرا در آسمان منطقه رویت شده، گفت: این شیء نورانی که پنجشنبه شب حدود ساعت 22:30 در فضای ایران نیز مشاهده شده بود، مسیر خود را تا رژیم اشغالگر قدس ادامه داده و پس از آن خبری از این شیء در دسترس نیست.

وی همچنین اظهار داشت: مبدا مشاهده این شیء نورانی مربوط به شرق افغانستان بوده به طوری که تا سرزمین‌های اشغالی ادامه داشته است.

[url=http://farsnews.com/newstext.php?nn=13910320001060]منبع[/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.