امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

ممنون بابت مقاله ولی تیتر را باید مبنوشتید فالکروم های تبریزی محافظان ایران نه فالکروم های ایران محافظان تبربز!
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام به همه.بچه ها باید بدونید که هر چی تا به حال در مورد خرید این میگ ها گفته شده یه شایعه هست.شاید خنده تون بگیره اگه بگم این میگها از روسیه خریداری نشده بلکه از هند خریداری شده.
در مورد قطعات میگ هم باید گفت که مثل قطعات پیکان های قدیمیه.قطعه یه هواپیما به هواپیمای دیگه نمیخوره.حتی موتورشون.و وقتی یه قطعه خراب میشه نمونه شو با شماره سریال هواپیما میفرستن روسیه تا اونجا از روش بسازن.در مورد رادار و قطعات الکتریکیش هم باید گفت که بعضی وقتا روشون چسب میریزن تا نتونی ازش کپی برداری کنی(روی کیت ها)
هواپیما های امریکایی در این مورد مشکلی ندارن.میتونین تجهیزاتشونو به هم وصل کنین.ولی روسا خیلی......
در مورد کیفیت ساختشون هم که بگم هواپیما های ما اونقدر پر واز دشوار داشتن که بدنشون داغون شده.و به بدنه جدید احتیاج دارن.ولی اکثرا اورهال شدن و قدرت پروازی 1000 ساعت رو دارن.و اینکه سال پیش به خاطر سقوط یه میگ 29 در تهران مجبور شدن دو تا میگ رو بفرستن تبریز(برای اطمینان)
البته اینکه هواپیما های ما زیاد خوب نیستن شکی وجود نداره.اما یه خلبان خوب میتونه با شتر مرغ هم پرواز کنه.ما خلبان های خیلی خوبی داریم.و استاد خلبان های خوب.این اطلاعات کاملا موثقه.امید وارم موفق باشین

بچه ها درمورد دود خروجی این هواپیما هم باید بگم این هواپیما از سوخت مخصوصی استفاده میکنه که تو ایران نیست.اما به دلیل شبیه بودن این سوخت با سوخت جنگنده f5 سوخت این هواپیما رو روی میگ استفاده میکنن.که یکم مشکل میاره.و اونم ایجاد حرارت بیشتر.دود بیشتر.و درست نسوختن سوخت هست.که باعث ایجاد واماندگی احتمالی رو هواپیما میشه

در مورد ساخت این هواپیما هم باید گفت خیلی ها فکر میکنن ساخت هواپیما مثل ساخت ماشین هست.اگه یه پیچ رو درست نبندید ممکنه هواپیما سقوط کنه.ما تقریبا سه تا از اذرخش هامون رو همینطوری از دست دادیم.و اینکه کیفیت ساخت این میگ ها از مال روسیه عقب تره.هم بدنه و هم دستگاه های داخلی.ما هنوز هم در رادار اف 14 ها مشکل داریم.و الان هم که میبینین این رادار ها کار میکنن از سایه سر اسراعیلی هاست.اونا تو جنگ به خاطر دشمنیشون با عراق هم رادار های اف 14 رو ساپرت کردن هم بعضی تجهیزات موشک هاگ رو.
جنگنده ساعقه رو با کمک چند تا دوست چینی کپی کردیم.و جنگنده اذرخش رو دوستان چینی برامون ساختن.البته تو ساختش کمک خیلی زیادی کردن.مطمعنا تو ساخت جنگنده قاهر هم اونا کمک کردن.
و در مورد کسانی که میگن ما چقدر بدبختیم که پیشرفت نمیکنیم باید گفت بدبختی ما اینجاست که کنار زمین میشینیم دعا میکنیم که خدایا بیا زمینمونو شخم بزن و بکار و اب بده تا ما محصول رو جمع کنیم.تنبلیم.خودمون باید یه کاری بکنیم تا خدا هم ما رو ساپورت کنه.
و در مورد دوستانی که میگن امریکا تو 80 سال به اینجا رسید و ما هم باید از صفر شروع کنیم باید گفت که این تفکرات مزخرفه.ما 30 سال پیش جلو تر از اینی بودیم که هستیم.(در صنعت نظامی)
ما نمیتونیم بیایم اول هواپیمای نسل 2 بسازیم و بیایم بالا تر.ما باید به فکر ساخت جنگنده های نسل 4 باشیم تا بتونیم 10 سال بعد نسل 5 رو بسازیم.در مورد اس 300 هم باید گفت که هیچ موشکی از این خانواده به ایران تحویل داده نشده.و ایران چند تا رو احتمالا از اذربایجان یا سوریه اورده

اینکه نیرو هوایی کارشو خیلی خوب انجام داده شکی نیست.با هیچی کارشونو پیش میبرن.تعداد هواپیما های ایران خیلی کمتر شده.ولی با این حال پرواز هاشونو دارن.و در مورد موشک هی اس 300 باید چیز دیگه ای رو بگم.سری موشک های اس 300 به بعد تغییرات زیادی ندارن.یعنی موشک اس 300 و اس 400و اس 500 یا موشک انتی 2500 زیاد فرق نمیکنن.اصل موشک همونه.این کار فقط تبلیغاته.یه کشور برا اینکه بتونه محصولات نظامی خودشو بفروشه باید دست به این کارا بزنه.تفاوت اینها اکثرا تو قیافه و بعضی از سیستم های راداریشونه.وگر نه روسیه از دورات فروپاشی شوروی پیشرفت زیادی نداشته.همین هواپیمای تی 50 که ساخته از تجهیزات الکترونیکی سوخو 47 استفاده میکنه.در واقع شوروی خیلی وقت پیش اینو ساخته.در مورد ایران هم باید بگم حفاظت از اسمان کشور مختص هواپیما نیست.تقریبا همه چی موشکی شده.و ایران قصد داره پرونده نیرو هوایی رو بپیچه.نیرو هوایی به عنوان یه نماد میمونه و حراست اصلی رو پدافند انجام میده.اگه یکم استراتژی نظامی بلد باشین میفهمین که این واقعیت داره


IRIAF-MiG29-001.jpg

نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، از سال 1991 به بعد، تعداد 18 فروند میگ MiG-29A و 7 فروند گونه دوسرنشینه میگ MiG-29UB را تحویل گرفته است. این هواپیماها پس از قراردادی که در ژوئن 1990 بین دولت ایران و روسیه به امضا رسید، تحویل نیروی هوایی ایران داده شد. میگ MiG-29 نخستین و تنها جنگنده رهگیری است که پس از جنگ ایران و عراق خریداری شد و براساس برنامه قرار بود که به‌عنوان جایگزین برای F-14 تامکت‌های از دست رفته درطی جنگ و زمین‌گیر شده به‌علت در دسترس نبودن قطعات یدکی، وارد خدمت شوند. این قرارداد به‌عنوان بخشی از برنامه بزرگ نیروی هوایی برای بازسازی قدرت جنگنده‌های نیرو، پس از جنگ، در زمان فرماندهی سرتیپ «منصور ستاری» بر نیروی هوایی بسته شد و اجرایی گردید. دراصل و براساس همان برنامه بزرگ، قرار بود 48 فروند فالکروم برای ایجاد پوشش دفاع هوایی شهرهای بزرگ «تهران»، «شیراز» و «تبریز» وارد کشور شوند اما این روند به‌علت کمبود بودجه ایران، با تحویل همان ارقامی که در ابتدا ذکر شد به پایان رسید.

میگ MiG-29 پس از ورود به ایران، لباس دو گردان شکاری تاکتیکی و گردان 11 شکاری تاکتیکی در پایگاه یکم شکاری تهران و گردان 23 شکاری تاکتیکی در پایگاه دوم شکاری تبریز وارد خدمت شدند. براساس مفاد قرارداد، تعداد 400 نفر از مستشاران، متخصصان فنی و معلم روس وارد ایران شدند تا عملیات جنگنده‌های میگ MiG-29 را درطی 7 سال پشتیبانی کنند. برهمین اساس، روس‌ها متعهد گردیدند که نیروی هوایی ایران را برای کاربری فالکروم درطی 25 سال یا 25 هزار ساعت پرواز، از لحاظ قطعات یدکی و کمک‌های فنی، پشتیبانی کنند.

هواپیماهای میگ MiG-29 تحویل داده شده به ایران درواقع هواپیماهای کارکرده نیروی هوایی روسیه بودند که تقریبا نیمی از آنها به آخرین ساعات پروازی تعیین شده توسط شرکت سازنده رسیده بودند. با اتمام این ساعت پرواز، براساس تخمین منابع نظامی، حداقل 2 فروند میگ MiG-29A و 4 فروند میگ MiG-29UB به‌علت به پایان رسیدن زندگی عملیاتی‌شان، زمین‌گیر شده و وارد انبارها گردیدند. در ادامه، شرکت سازنده روس موفق نشد که دستورالعمل‌های فنی را برای افزایش ساعت و سیکل پروازی میگ MiG-29 به ایران و نیروی هوایی ارتش تحویل دهد. درنتیجه نبود این دستورالعمل‌ها، متخصصان فنی نیروی هوایی نتوانستند در زمان استاندارد و با طی ساعت کار فنی تعیین شده، کار تعمیرات اساسی و بهسازی فالکروم‌های مزبور را به پایان برسانند و درنتیجه، این فرایند مقداری به درازا کشید.

فرماندهان نیروی هوایی که برای راه‌اندازی فالکروم‌های زمین‌گیر شده خود، وجود دستورالعمل‌ها را ضروری و اجتناب‌ناپذیر می‌دانستند، تلاش خود را برای به‌دست آوردن این کتاب‌ها از تمام منابع موجود و در دسترس در سراسر دنیا به‌کار بستند.

با این‌حال از اواسط دهه 90 تاکنون، ایران توانسته است بدون کمک مستشاران روس و با تکیه بر توان داخل کشور و متخصصان زبده در درون نیروی هوایی، چک‌های دوره‌ای و سبک این جنگنده را انجام دهد. نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، در راستای تجهیز و تکمیل وسایل زمینی ناوگان فالکروم‌های خود، با توجه به عدم توانایی روس‌ها در تامین این تجهیزات، دست به خرید آن از دیگر کشورهای صاحب میگ MiG-29 زدند.

IRIAF-MiG29-003.jpg

همزمان کوشش‌هایی برای بهسازی و ارتقای قابلیت‌های فالکروم در نیروی هوایی ایران به جریان افتاد. یکی از این بهسازی‌ها، تجهیز میگ MiG-29 به لوله سوخت‌گیری هوا به هوا بود که در افزایش برد عملیاتی این جنگنده تاثیر به‌سزایی داشت. وجود لوله سوخت‌گیری هوایی، درحالی که هواپیما به مخازن سوخت خارجی مجهز نیست و متکی به مخازن سوخت داخلی است از تاثیر عملیاتی پایینی برخوردار است. پس می‌بایست بر روی میگ MiG-29های ایرانی که توانایی حمل مخازن سوخت خارجی نداشتند، این قابلیت ایجاد می‌شد. با توجه به این‌که تصمیم فرماندهان نیروی هوایی ایران بر افزودن مخازن سوخت خارجی به جنگنده، این توان صنعتی در داخل ایران موجود نبود، کشور بلاروس به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین کاربران میگ MiG-29، مورد توجه قرار گرفت و پس از مذاکرات انجام شده بین مسوولان ذی‌ربط دو کشور و دو نیروی هوایی، تعدادی مخازن سوخت خارجی 1520 لیتری که در قسمت مرکزی زیر بدنه نصب می‌شد، از بلاروس خریداری گردید.

همان‌طور که قبلا ذکر شد، طبق دستورالعمل‌های این جنگنده، با به پایان رسیدن عمر هواپیماهای میگ MiG-29 ایرانی، برخی از این هواپیماها از فهرست جنگنده‌های عملیاتی خارج شده و به درون انبارها هدایت شدند. نخستین گونه فالکروم که از رده پروازی خارج شد، یک فروند میگ MiG-29UB متعلق به گردان 23 شکاری بود که در سال 2006 سیکل پروازی خود را به پایان رساند. در ادامه، یک فروند UB دیگر، به‌همراه یک فروند میگ MiG-29A از همان گردان در سال 2007 به رده هواپیماهای بازنشسته پیوست. در تابستان سال 2008، یک فروند گونه UB از گردان 11 شکاری در مهرآباد با رسیدن زمان انجام تعمیرات اساسی، از فهرست هواپیماهای عملیاتی خارج شد تا در ادامه، در بهار 2009 هم یک فروند دیگر از هواپیماهای آموزشی میگ MiG-29UB به وی بپیوندد.

با زمین‌گیر و غیرعملیاتی شدن این تعداد فالکروم بود که نیروی هوایی به فکر آغاز برنامه سنگین تعمیرات اساسی میگ MiG-29 به‌صورت بومی افتاد. درنتیجه این تصمیم فرماندهان نیروی هوایی، تاسیسات تعمیر و نگهداری میگ MiG-29 در تهران و تبریز با همکاری نزدیک با شرکت «صنایع هواپیمایی ایران» (IACI) بهسازی، انجام تعمیرات اساسی و بازگردان به رده پروازی هواپیماهای زمین‌گیر را به‌عهده گرفتند.

IRIAF-MiG29-002.jpg

«ولادیمیر پوتین» که در اکتبر 2007 و با هدف انجام مذاکره با دولت ایران برسر مسایل حقوقی دریای خزر وارد تهران شد، درکنار چانه زدن‌های سیاسی و دیپلماتیک، یک قرارداد به ارزش 150 میلیون دلار که به موجب آن، می‌بایست 50 دستگاه موتور توربوفن RD-33 ساخته شده توسط شرکت «ماشین‌سازی چرنشیف مسکو» تحویل نیروی هوایی ایران داده می‌شد. ایران در مذاکرات برای خرید این تعداد موتور، به طرف روس توضیح داد که این موتورها را برای پروژه داخلی توسعه و ساخت جنگنده «آذرخش» نیاز دارد. ولی گمان می‌رود که ایران از موتورهای خریداری شده برای راه‌اندازی هواپیماهایی که ساعت پرواز موتورشان به پایان رسیده و زمین‌گیر شده‌اند، بهره‌برداری نموده است. تحویل این موتورها از سال 2008 آغاز شده است.

آغاز برنامه

با در دستور کار قرار گرفتن کار بهسازی و تعمیرات اساسی در برنامه جاری مرکز تعمیر و نگهداری میگ MiG-29 در تهران، این مرکز درخواست ارسال یک فروند میگ MiG-29UB غیرپروازی گردان 23 شکاری که مدت‌ها بود در انبار قرار داده شده بود را به تبریز ارسال کرد و مسوولیت انجام تعمیرات اساسی آن را به‌عهده گرفت. با ورود میگ مزبور به تهران، کار بر روی آن به‌همراه آغاز برنامه راه‌اندازی دو فروند میگ MiG-29A وارد مرحله اجرایی شد.

دو فروند میگ MiG-29A درحالی به مرکز تعمیرات فالکروم تهران تحویل داده شدند که در شرایط فنی بسیار بدی به‌سر می‌بردند. با این‌حال، تلاش برای بازگرداندن این هواپیماها به شرایط پروازی آغاز گشت. با اتمام عملیات تعمیر و نگهداری مرکز تهران و تکمیل برنامه بهسازی بر روی یک فروند فالکروم گونه A، خلبان آزمایشگر در سپتامبر 2008 هواپیما را از مرکز مزبور تحویل گرفت و «پرواز عملکردی» (FCF) 30 دقیقه‌ای میگ MiG-29 مزبور را با موفقیت به پایان رساند.

فالکروم دیگر از مرکز مزبور در تهران بیرون آمد و در بهار 2010 به خدمت در نیروی هوایی بازگشت. هم‌زمان، مرکز تعمیر و نگهداری فالکروم در تبریز نیز خبر اتمام انجام تعمیرات اساسی بر روی یک فروند میگ MiG-29UB را به اطلاع فرماندهان نیروی هوایی رساند. تبریزی‌ها در این میان فعال‌تر ظاهر شده و دومین فالکروم تعمیر اساسی شده را نیز در ژوئن 2010 وارد خط پرواز کردند. این هواپیما در سال 2001 صدمات عمده دیده بود و به‌علت نبود قطعات یدکی، به‌مدت بیش از 8 سال از پرواز دور مانده بود.

IRIAF-MiG29-004.jpg

هم‌اکنون نیز شرکت صنایع هواپیمایی ایران (صها)، با همکاری مراکز فنی نیروی هوایی در تبریز و تهران، بهسازی، ارتقا و تعمیراساسی فالکروم‌های ایرانی را ادامه می‌دهد. گزارش‌های تاییدنشده‌ای از کمک روس‌ها به شرکت صنایع هواپیمایی ایران (صها) در مهرآباد برای انجام تعمیرات اساسی میگ MiG-29 وجود دارد. با وجود کمبود قطعات یدکی، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از سال 2008 تاکنون موفق شده است تعداد 5 فروند فالکروم را از انبارها بیرون کشیده و روانه خط پرواز کند. براساس برنامه‌ای بلندمدت، نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران تصمیم دارد هواپیماهای زمین‌گیر موجود را تنها با تکیه بر توان فنی متخصصان نیروی هوایی و شرکت صنایع هواپیمایی ایران (صها)، به شرایط پروازی بازگرداند.

منبع: ganjejang.com (به نقل از ماهنامه Air Force Monthly شماره 269)

سلام به همه.بچه ها باید بدونید که هر چی تا به حال در مورد خرید این میگ ها گفته شده یه شایعه هست.شاید خنده تون بگیره اگه بگم این میگها از روسیه خریداری نشده بلکه از هند خریداری شده.


در مورد قطعات میگ هم باید گفت که مثل قطعات پیکان های قدیمیه.قطعه یه هواپیما به هواپیمای دیگه نمیخوره.حتی موتورشون.و وقتی یه قطعه خراب میشه نمونه شو با شماره سریال هواپیما میفرستن روسیه تا اونجا از روش بسازن.در مورد رادار و قطعات الکتریکیش هم باید گفت که بعضی وقتا روشون چسب میریزن تا نتونی ازش کپی برداری کنی(روی کیت ها)
هواپیما های امریکایی در این مورد مشکلی ندارن.میتونین تجهیزاتشونو به هم وصل کنین.ولی روسا خیلی......
در مورد کیفیت ساختشون هم که بگم هواپیما های ما اونقدر پر واز دشوار داشتن که بدنشون داغون شده.و به بدنه جدید احتیاج دارن.ولی اکثرا اورهال شدن و قدرت پروازی 1000 ساعت رو دارن.و اینکه سال پیش به خاطر سقوط یه میگ 29 در تهران مجبور شدن دو تا میگ رو بفرستن تبریز(برای اطمینان)
البته اینکه هواپیما های ما زیاد خوب نیستن شکی وجود نداره.اما یه خلبان خوب میتونه با شتر مرغ هم پرواز کنه.ما خلبان های خیلی خوبی داریم.و استاد خلبان های خوب.این اطلاعات کاملا موثقه.امید وارم موفق باشین

بچه ها درمورد دود خروجی این هواپیما هم باید بگم این هواپیما از سوخت مخصوصی استفاده میکنه که تو ایران نیست.اما به دلیل شبیه بودن این سوخت با سوخت جنگنده f5 سوخت این هواپیما رو روی میگ استفاده میکنن.که یکم مشکل میاره.و اونم ایجاد حرارت بیشتر.دود بیشتر.و درست نسوختن سوخت هست.که باعث ایجاد واماندگی احتمالی رو هواپیما میشه

در مورد ساخت این هواپیما هم باید گفت خیلی ها فکر میکنن ساخت هواپیما مثل ساخت ماشین هست.اگه یه پیچ رو درست نبندید ممکنه هواپیما سقوط کنه.ما تقریبا سه تا از اذرخش هامون رو همینطوری از دست دادیم.و اینکه کیفیت ساخت این میگ ها از مال روسیه عقب تره.هم بدنه و هم دستگاه های داخلی.ما هنوز هم در رادار اف 14 ها مشکل داریم.و الان هم که میبینین این رادار ها کار میکنن از سایه سر اسراعیلی هاست.اونا تو جنگ به خاطر دشمنیشون با عراق هم رادار های اف 14 رو ساپرت کردن هم بعضی تجهیزات موشک هاگ رو.
جنگنده ساعقه رو با کمک چند تا دوست چینی کپی کردیم.و جنگنده اذرخش رو دوستان چینی برامون ساختن.البته تو ساختش کمک خیلی زیادی کردن.مطمعنا تو ساخت جنگنده قاهر هم اونا کمک کردن.
و در مورد کسانی که میگن ما چقدر بدبختیم که پیشرفت نمیکنیم باید گفت بدبختی ما اینجاست که کنار زمین میشینیم دعا میکنیم که خدایا بیا زمینمونو شخم بزن و بکار و اب بده تا ما محصول رو جمع کنیم.تنبلیم.خودمون باید یه کاری بکنیم تا خدا هم ما رو ساپورت کنه.
و در مورد دوستانی که میگن امریکا تو 80 سال به اینجا رسید و ما هم باید از صفر شروع کنیم باید گفت که این تفکرات مزخرفه.ما 30 سال پیش جلو تر از اینی بودیم که هستیم.(در صنعت نظامی)
ما نمیتونیم بیایم اول هواپیمای نسل 2 بسازیم و بیایم بالا تر.ما باید به فکر ساخت جنگنده های نسل 4 باشیم تا بتونیم 10 سال بعد نسل 5 رو بسازیم.در مورد اس 300 هم باید گفت که هیچ موشکی از این خانواده به ایران تحویل داده نشده.و ایران چند تا رو احتمالا از اذربایجان یا سوریه اورده

اینکه نیرو هوایی کارشو خیلی خوب انجام داده شکی نیست.با هیچی کارشونو پیش میبرن.تعداد هواپیما های ایران خیلی کمتر شده.ولی با این حال پرواز هاشونو دارن.و در مورد موشک هی اس 300 باید چیز دیگه ای رو بگم.سری موشک های اس 300 به بعد تغییرات زیادی ندارن.یعنی موشک اس 300 و اس 400و اس 500 یا موشک انتی 2500 زیاد فرق نمیکنن.اصل موشک همونه.این کار فقط تبلیغاته.یه کشور برا اینکه بتونه محصولات نظامی خودشو بفروشه باید دست به این کارا بزنه.تفاوت اینها اکثرا تو قیافه و بعضی از سیستم های راداریشونه.وگر نه روسیه از دورات فروپاشی شوروی پیشرفت زیادی نداشته.همین هواپیمای تی 50 که ساخته از تجهیزات الکترونیکی سوخو 47 استفاده میکنه.در واقع شوروی خیلی وقت پیش اینو ساخته.در مورد ایران هم باید بگم حفاظت از اسمان کشور مختص هواپیما نیست.تقریبا همه چی موشکی شده.و ایران قصد داره پرونده نیرو هوایی رو بپیچه.نیرو هوایی به عنوان یه نماد میمونه و حراست اصلی رو پدافند انجام میده.اگه یکم استراتژی نظامی بلد باشین میفهمین که این واقعیت داره
  • Upvote 3
  • Downvote 39

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عجب پس بچه های نیروی هوایی دارن بیکار میشن . شما لازمه با آقای سهیل یه مناظره داشته باشی 99 درصد مشکلات سایت در زمینه شایعه ها حل میشه .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایران قصد داره پرونده نیرو هوایی رو بپیچه.



این قسمت حرفت واسه نشون دادن سطح سوادت کلا کافیه ! ...

اینجا فیس بوک نیست ....

طبق حرف های شما روسیه باید 500 تا خط تولید حداقل داشته باشه برای جنگنده هاش ...

  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='raminh0' timestamp='1386579624' post='352194']
سلام به همه.بچه ها باید بدونید که هر چی تا به حال در مورد خرید این میگ ها گفته شده یه شایعه هست.شاید خنده تون بگیره اگه بگم این میگها از روسیه خریداری نشده بلکه از هند خریداری شده.
در مورد قطعات میگ هم باید گفت که مثل قطعات پیکان های قدیمیه.قطعه یه هواپیما به هواپیمای دیگه نمیخوره.حتی موتورشون.و وقتی یه قطعه خراب میشه نمونه شو با شماره سریال هواپیما میفرستن روسیه تا اونجا از روش بسازن.در مورد رادار و قطعات الکتریکیش هم باید گفت که بعضی وقتا روشون چسب میریزن تا نتونی ازش کپی برداری کنی(روی کیت ها)
هواپیما های امریکایی در این مورد مشکلی ندارن.میتونین تجهیزاتشونو به هم وصل کنین.ولی روسا خیلی......
در مورد کیفیت ساختشون هم که بگم هواپیما های ما اونقدر پر واز دشوار داشتن که بدنشون داغون شده.و به بدنه جدید احتیاج دارن.ولی اکثرا اورهال شدن و قدرت پروازی 1000 ساعت رو دارن.و اینکه سال پیش به خاطر سقوط یه میگ 29 در تهران مجبور شدن دو تا میگ رو بفرستن تبریز(برای اطمینان)
البته اینکه هواپیما های ما زیاد خوب نیستن شکی وجود نداره.اما یه خلبان خوب میتونه با شتر مرغ هم پرواز کنه.ما خلبان های خیلی خوبی داریم.و استاد خلبان های خوب.این اطلاعات کاملا موثقه.امید وارم موفق باشین

بچه ها درمورد دود خروجی این هواپیما هم باید بگم این هواپیما از سوخت مخصوصی استفاده میکنه که تو ایران نیست.اما به دلیل شبیه بودن این سوخت با سوخت جنگنده f5 سوخت این هواپیما رو روی میگ استفاده میکنن.که یکم مشکل میاره.و اونم ایجاد حرارت بیشتر.دود بیشتر.و درست نسوختن سوخت هست.که باعث ایجاد واماندگی احتمالی رو هواپیما میشه

در مورد ساخت این هواپیما هم باید گفت خیلی ها فکر میکنن ساخت هواپیما مثل ساخت ماشین هست.اگه یه پیچ رو درست نبندید ممکنه هواپیما سقوط کنه.ما تقریبا سه تا از اذرخش هامون رو همینطوری از دست دادیم.و اینکه کیفیت ساخت این میگ ها از مال روسیه عقب تره.هم بدنه و هم دستگاه های داخلی.ما هنوز هم در رادار اف 14 ها مشکل داریم.و الان هم که میبینین این رادار ها کار میکنن از سایه سر اسراعیلی هاست.اونا تو جنگ به خاطر دشمنیشون با عراق هم رادار های اف 14 رو ساپرت کردن هم بعضی تجهیزات موشک هاگ رو.
جنگنده ساعقه رو با کمک چند تا دوست چینی کپی کردیم.و جنگنده اذرخش رو دوستان چینی برامون ساختن.البته تو ساختش کمک خیلی زیادی کردن.مطمعنا تو ساخت جنگنده قاهر هم اونا کمک کردن.
و در مورد کسانی که میگن ما چقدر بدبختیم که پیشرفت نمیکنیم باید گفت بدبختی ما اینجاست که کنار زمین میشینیم دعا میکنیم که خدایا بیا زمینمونو شخم بزن و بکار و اب بده تا ما محصول رو جمع کنیم.تنبلیم.خودمون باید یه کاری بکنیم تا خدا هم ما رو ساپورت کنه.
و در مورد دوستانی که میگن امریکا تو 80 سال به اینجا رسید و ما هم باید از صفر شروع کنیم باید گفت که این تفکرات مزخرفه.ما 30 سال پیش جلو تر از اینی بودیم که هستیم.(در صنعت نظامی)
ما نمیتونیم بیایم اول هواپیمای نسل 2 بسازیم و بیایم بالا تر.ما باید به فکر ساخت جنگنده های نسل 4 باشیم تا بتونیم 10 سال بعد نسل 5 رو بسازیم.در مورد اس 300 هم باید گفت که هیچ موشکی از این خانواده به ایران تحویل داده نشده.و ایران چند تا رو احتمالا از اذربایجان یا سوریه اورده

اینکه نیرو هوایی کارشو خیلی خوب انجام داده شکی نیست.با هیچی کارشونو پیش میبرن.تعداد هواپیما های ایران خیلی کمتر شده.ولی با این حال پرواز هاشونو دارن.و در مورد موشک هی اس 300 باید چیز دیگه ای رو بگم.سری موشک های اس 300 به بعد تغییرات زیادی ندارن.یعنی موشک اس 300 و اس 400و اس 500 یا موشک انتی 2500 زیاد فرق نمیکنن.اصل موشک همونه.این کار فقط تبلیغاته.یه کشور برا اینکه بتونه محصولات نظامی خودشو بفروشه باید دست به این کارا بزنه.تفاوت اینها اکثرا تو قیافه و بعضی از سیستم های راداریشونه.وگر نه روسیه از دورات فروپاشی شوروی پیشرفت زیادی نداشته.همین هواپیمای تی 50 که ساخته از تجهیزات الکترونیکی سوخو 47 استفاده میکنه.در واقع شوروی خیلی وقت پیش اینو ساخته.در مورد ایران هم باید بگم حفاظت از اسمان کشور مختص هواپیما نیست.تقریبا همه چی موشکی شده.و ایران قصد داره پرونده نیرو هوایی رو بپیچه.نیرو هوایی به عنوان یه نماد میمونه و حراست اصلی رو پدافند انجام میده.اگه یکم استراتژی نظامی بلد باشین میفهمین که این واقعیت داره

سلام به همه.بچه ها باید بدونید که هر چی تا به حال در مورد خرید این میگ ها گفته شده یه شایعه هست.شاید خنده تون بگیره اگه بگم این میگها از روسیه خریداری نشده بلکه از هند خریداری شده.
در مورد قطعات میگ هم باید گفت که مثل قطعات پیکان های قدیمیه.قطعه یه هواپیما به هواپیمای دیگه نمیخوره.حتی موتورشون.و وقتی یه قطعه خراب میشه نمونه شو با شماره سریال هواپیما میفرستن روسیه تا اونجا از روش بسازن.در مورد رادار و قطعات الکتریکیش هم باید گفت که بعضی وقتا روشون چسب میریزن تا نتونی ازش کپی برداری کنی(روی کیت ها)
هواپیما های امریکایی در این مورد مشکلی ندارن.میتونین تجهیزاتشونو به هم وصل کنین.ولی روسا خیلی......
در مورد کیفیت ساختشون هم که بگم هواپیما های ما اونقدر پر واز دشوار داشتن که بدنشون داغون شده.و به بدنه جدید احتیاج دارن.ولی اکثرا اورهال شدن و قدرت پروازی 1000 ساعت رو دارن.و اینکه سال پیش به خاطر سقوط یه میگ 29 در تهران مجبور شدن دو تا میگ رو بفرستن تبریز(برای اطمینان)
البته اینکه هواپیما های ما زیاد خوب نیستن شکی وجود نداره.اما یه خلبان خوب میتونه با شتر مرغ هم پرواز کنه.ما خلبان های خیلی خوبی داریم.و استاد خلبان های خوب.این اطلاعات کاملا موثقه.امید وارم موفق باشین

بچه ها درمورد دود خروجی این هواپیما هم باید بگم این هواپیما از سوخت مخصوصی استفاده میکنه که تو ایران نیست.اما به دلیل شبیه بودن این سوخت با سوخت جنگنده f5 سوخت این هواپیما رو روی میگ استفاده میکنن.که یکم مشکل میاره.و اونم ایجاد حرارت بیشتر.دود بیشتر.و درست نسوختن سوخت هست.که باعث ایجاد واماندگی احتمالی رو هواپیما میشه

در مورد ساخت این هواپیما هم باید گفت خیلی ها فکر میکنن ساخت هواپیما مثل ساخت ماشین هست.اگه یه پیچ رو درست نبندید ممکنه هواپیما سقوط کنه.ما تقریبا سه تا از اذرخش هامون رو همینطوری از دست دادیم.و اینکه کیفیت ساخت این میگ ها از مال روسیه عقب تره.هم بدنه و هم دستگاه های داخلی.ما هنوز هم در رادار اف 14 ها مشکل داریم.و الان هم که میبینین این رادار ها کار میکنن از سایه سر اسراعیلی هاست.اونا تو جنگ به خاطر دشمنیشون با عراق هم رادار های اف 14 رو ساپرت کردن هم بعضی تجهیزات موشک هاگ رو.
جنگنده ساعقه رو با کمک چند تا دوست چینی کپی کردیم.و جنگنده اذرخش رو دوستان چینی برامون ساختن.البته تو ساختش کمک خیلی زیادی کردن.مطمعنا تو ساخت جنگنده قاهر هم اونا کمک کردن.
و در مورد کسانی که میگن ما چقدر بدبختیم که پیشرفت نمیکنیم باید گفت بدبختی ما اینجاست که کنار زمین میشینیم دعا میکنیم که خدایا بیا زمینمونو شخم بزن و بکار و اب بده تا ما محصول رو جمع کنیم.تنبلیم.خودمون باید یه کاری بکنیم تا خدا هم ما رو ساپورت کنه.
و در مورد دوستانی که میگن امریکا تو 80 سال به اینجا رسید و ما هم باید از صفر شروع کنیم باید گفت که این تفکرات مزخرفه.ما 30 سال پیش جلو تر از اینی بودیم که هستیم.(در صنعت نظامی)
ما نمیتونیم بیایم اول هواپیمای نسل 2 بسازیم و بیایم بالا تر.ما باید به فکر ساخت جنگنده های نسل 4 باشیم تا بتونیم 10 سال بعد نسل 5 رو بسازیم.در مورد اس 300 هم باید گفت که هیچ موشکی از این خانواده به ایران تحویل داده نشده.و ایران چند تا رو احتمالا از اذربایجان یا سوریه اورده

اینکه نیرو هوایی کارشو خیلی خوب انجام داده شکی نیست.با هیچی کارشونو پیش میبرن.تعداد هواپیما های ایران خیلی کمتر شده.ولی با این حال پرواز هاشونو دارن.و در مورد موشک هی اس 300 باید چیز دیگه ای رو بگم.سری موشک های اس 300 به بعد تغییرات زیادی ندارن.یعنی موشک اس 300 و اس 400و اس 500 یا موشک انتی 2500 زیاد فرق نمیکنن.اصل موشک همونه.این کار فقط تبلیغاته.یه کشور برا اینکه بتونه محصولات نظامی خودشو بفروشه باید دست به این کارا بزنه.تفاوت اینها اکثرا تو قیافه و بعضی از سیستم های راداریشونه.وگر نه روسیه از دورات فروپاشی شوروی پیشرفت زیادی نداشته.همین هواپیمای تی 50 که ساخته از تجهیزات الکترونیکی سوخو 47 استفاده میکنه.در واقع شوروی خیلی وقت پیش اینو ساخته.در مورد ایران هم باید بگم حفاظت از اسمان کشور مختص هواپیما نیست.تقریبا همه چی موشکی شده.و ایران قصد داره پرونده نیرو هوایی رو بپیچه.نیرو هوایی به عنوان یه نماد میمونه و حراست اصلی رو پدافند انجام میده.اگه یکم استراتژی نظامی بلد باشین میفهمین که این واقعیت داره
[/quote]
بسم رب شهدا
کاش برای ورود به سایت یه تست شعور میگرفتن
این باید خودشو به چندجا معرفی کنه بخدا باعث پیشرفت علم میشه بر شیطون لعنت بعد میرن از قبرس وارد میکنن! ویرایش شده در توسط samalizade
  • Upvote 4
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
[color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]سلام به همه.بچه ها باید بدونید که هر چی تا به حال در مورد خرید این میگ ها گفته شده یه شایعه هست.شاید خنده تون بگیره اگه بگم این میگها از روسیه خریداری نشده بلکه از هند خریداری شده.[/right][/font][/color]
[/quote]

دوست گرامی فالکرومها از روسیه خریداری شده اند و از نمونه های صادراتی هم نیستند! _ این جمله رو به نقل از یکی از اساتید بنده که برای آموزش پرواز با این پرنده به پایگاه هوایی کوبینکای روسیه اعزام شده بودند، بیان کردم!
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

raminh0

میخواستم جوابی ارسال کنم ولی پشیمان شدم icon_cheesygrin

حیف هست که وقتمو تلف کنم! منفی های دوستان کفایت میکنه!

  • Upvote 9
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


بسم رب شهدا
کاش برای ورود به سایت یه تست شعور میگرفتن
این باید خودشو به چندجا معرفی کنه بخدا باعث پیشرفت علم میشه بر شیطون لعنت بعد میرن از قبرس وارد میکنن!


عزیز شما هم دست به توهین ات خوب هست ها
من خودم از اولین کسایی بودم که به این پست منفی دادم ولی دلیل بر توهین نمیشه
و کلا نباید به کسی توهین کرد هر چه قدر هم که اشتباه کنه
با اون 3 نفر هم که به پست شما مثبت داداند هم هستم
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فالکروم ها از روسیه خریداری شده اند؛ در ابتدا قرار بود تعدادی از فالکروم ها به نیروی هوایی سپاه(سابق) تحویل بشه و تعدادی از افسران سپاه هم آموزش خلبانی را دیدند که بعدها با تغییر برنامه به دلایل نامعلومی و تحویل تمامی جنگنده ها به ارتش این خلبانان از سپاه به ارتش منتقل شدند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


سلام به همه.بچه ها باید بدونید که هر چی تا به حال در مورد خرید این میگ ها گفته شده یه شایعه هست.شاید خنده تون بگیره اگه بگم این میگها از روسیه خریداری نشده بلکه از هند خریداری شده.
در مورد قطعات میگ هم باید گفت که مثل قطعات پیکان های قدیمیه.قطعه یه هواپیما به هواپیمای دیگه نمیخوره.حتی موتورشون.و وقتی یه قطعه خراب میشه نمونه شو با شماره سریال هواپیما میفرستن روسیه تا اونجا از روش بسازن.در مورد رادار و قطعات الکتریکیش هم باید گفت که بعضی وقتا روشون چسب میریزن تا نتونی ازش کپی برداری کنی(روی کیت ها)
هواپیما های امریکایی در این مورد مشکلی ندارن.میتونین تجهیزاتشونو به هم وصل کنین.ولی روسا خیلی......
در مورد کیفیت ساختشون هم که بگم هواپیما های ما اونقدر پر واز دشوار داشتن که بدنشون داغون شده.و به بدنه جدید احتیاج دارن.ولی اکثرا اورهال شدن و قدرت پروازی 1000 ساعت رو دارن.و اینکه سال پیش به خاطر سقوط یه میگ 29 در تهران مجبور شدن دو تا میگ رو بفرستن تبریز(برای اطمینان)
البته اینکه هواپیما های ما زیاد خوب نیستن شکی وجود نداره.اما یه خلبان خوب میتونه با شتر مرغ هم پرواز کنه.ما خلبان های خیلی خوبی داریم.و استاد خلبان های خوب.این اطلاعات کاملا موثقه.امید وارم موفق باشین

بچه ها درمورد دود خروجی این هواپیما هم باید بگم این هواپیما از سوخت مخصوصی استفاده میکنه که تو ایران نیست.اما به دلیل شبیه بودن این سوخت با سوخت جنگنده f5 سوخت این هواپیما رو روی میگ استفاده میکنن.که یکم مشکل میاره.و اونم ایجاد حرارت بیشتر.دود بیشتر.و درست نسوختن سوخت هست.که باعث ایجاد واماندگی احتمالی رو هواپیما میشه

در مورد ساخت این هواپیما هم باید گفت خیلی ها فکر میکنن ساخت هواپیما مثل ساخت ماشین هست.اگه یه پیچ رو درست نبندید ممکنه هواپیما سقوط کنه.ما تقریبا سه تا از اذرخش هامون رو همینطوری از دست دادیم.و اینکه کیفیت ساخت این میگ ها از مال روسیه عقب تره.هم بدنه و هم دستگاه های داخلی.ما هنوز هم در رادار اف 14 ها مشکل داریم.و الان هم که میبینین این رادار ها کار میکنن از سایه سر اسراعیلی هاست.اونا تو جنگ به خاطر دشمنیشون با عراق هم رادار های اف 14 رو ساپرت کردن هم بعضی تجهیزات موشک هاگ رو.
جنگنده ساعقه رو با کمک چند تا دوست چینی کپی کردیم.و جنگنده اذرخش رو دوستان چینی برامون ساختن.البته تو ساختش کمک خیلی زیادی کردن.مطمعنا تو ساخت جنگنده قاهر هم اونا کمک کردن.
و در مورد کسانی که میگن ما چقدر بدبختیم که پیشرفت نمیکنیم باید گفت بدبختی ما اینجاست که کنار زمین میشینیم دعا میکنیم که خدایا بیا زمینمونو شخم بزن و بکار و اب بده تا ما محصول رو جمع کنیم.تنبلیم.خودمون باید یه کاری بکنیم تا خدا هم ما رو ساپورت کنه.
و در مورد دوستانی که میگن امریکا تو 80 سال به اینجا رسید و ما هم باید از صفر شروع کنیم باید گفت که این تفکرات مزخرفه.ما 30 سال پیش جلو تر از اینی بودیم که هستیم.(در صنعت نظامی)
ما نمیتونیم بیایم اول هواپیمای نسل 2 بسازیم و بیایم بالا تر.ما باید به فکر ساخت جنگنده های نسل 4 باشیم تا بتونیم 10 سال بعد نسل 5 رو بسازیم.در مورد اس 300 هم باید گفت که هیچ موشکی از این خانواده به ایران تحویل داده نشده.و ایران چند تا رو احتمالا از اذربایجان یا سوریه اورده

اینکه نیرو هوایی کارشو خیلی خوب انجام داده شکی نیست.با هیچی کارشونو پیش میبرن.تعداد هواپیما های ایران خیلی کمتر شده.ولی با این حال پرواز هاشونو دارن.و در مورد موشک هی اس 300 باید چیز دیگه ای رو بگم.سری موشک های اس 300 به بعد تغییرات زیادی ندارن.یعنی موشک اس 300 و اس 400و اس 500 یا موشک انتی 2500 زیاد فرق نمیکنن.اصل موشک همونه.این کار فقط تبلیغاته.یه کشور برا اینکه بتونه محصولات نظامی خودشو بفروشه باید دست به این کارا بزنه.تفاوت اینها اکثرا تو قیافه و بعضی از سیستم های راداریشونه.وگر نه روسیه از دورات فروپاشی شوروی پیشرفت زیادی نداشته.همین هواپیمای تی 50 که ساخته از تجهیزات الکترونیکی سوخو 47 استفاده میکنه.در واقع شوروی خیلی وقت پیش اینو ساخته.در مورد ایران هم باید بگم حفاظت از اسمان کشور مختص هواپیما نیست.تقریبا همه چی موشکی شده.و ایران قصد داره پرونده نیرو هوایی رو بپیچه.نیرو هوایی به عنوان یه نماد میمونه و حراست اصلی رو پدافند انجام میده.اگه یکم استراتژی نظامی بلد باشین میفهمین که این واقعیت داره

سلام به همه.بچه ها باید بدونید که هر چی تا به حال در مورد خرید این میگ ها گفته شده یه شایعه هست.شاید خنده تون بگیره اگه بگم این میگها از روسیه خریداری نشده بلکه از هند خریداری شده.
در مورد قطعات میگ هم باید گفت که مثل قطعات پیکان های قدیمیه.قطعه یه هواپیما به هواپیمای دیگه نمیخوره.حتی موتورشون.و وقتی یه قطعه خراب میشه نمونه شو با شماره سریال هواپیما میفرستن روسیه تا اونجا از روش بسازن.در مورد رادار و قطعات الکتریکیش هم باید گفت که بعضی وقتا روشون چسب میریزن تا نتونی ازش کپی برداری کنی(روی کیت ها)
هواپیما های امریکایی در این مورد مشکلی ندارن.میتونین تجهیزاتشونو به هم وصل کنین.ولی روسا خیلی......
در مورد کیفیت ساختشون هم که بگم هواپیما های ما اونقدر پر واز دشوار داشتن که بدنشون داغون شده.و به بدنه جدید احتیاج دارن.ولی اکثرا اورهال شدن و قدرت پروازی 1000 ساعت رو دارن.و اینکه سال پیش به خاطر سقوط یه میگ 29 در تهران مجبور شدن دو تا میگ رو بفرستن تبریز(برای اطمینان)
البته اینکه هواپیما های ما زیاد خوب نیستن شکی وجود نداره.اما یه خلبان خوب میتونه با شتر مرغ هم پرواز کنه.ما خلبان های خیلی خوبی داریم.و استاد خلبان های خوب.این اطلاعات کاملا موثقه.امید وارم موفق باشین

بچه ها درمورد دود خروجی این هواپیما هم باید بگم این هواپیما از سوخت مخصوصی استفاده میکنه که تو ایران نیست.اما به دلیل شبیه بودن این سوخت با سوخت جنگنده f5 سوخت این هواپیما رو روی میگ استفاده میکنن.که یکم مشکل میاره.و اونم ایجاد حرارت بیشتر.دود بیشتر.و درست نسوختن سوخت هست.که باعث ایجاد واماندگی احتمالی رو هواپیما میشه

در مورد ساخت این هواپیما هم باید گفت خیلی ها فکر میکنن ساخت هواپیما مثل ساخت ماشین هست.اگه یه پیچ رو درست نبندید ممکنه هواپیما سقوط کنه.ما تقریبا سه تا از اذرخش هامون رو همینطوری از دست دادیم.و اینکه کیفیت ساخت این میگ ها از مال روسیه عقب تره.هم بدنه و هم دستگاه های داخلی.ما هنوز هم در رادار اف 14 ها مشکل داریم.و الان هم که میبینین این رادار ها کار میکنن از سایه سر اسراعیلی هاست.اونا تو جنگ به خاطر دشمنیشون با عراق هم رادار های اف 14 رو ساپرت کردن هم بعضی تجهیزات موشک هاگ رو.
جنگنده ساعقه رو با کمک چند تا دوست چینی کپی کردیم.و جنگنده اذرخش رو دوستان چینی برامون ساختن.البته تو ساختش کمک خیلی زیادی کردن.مطمعنا تو ساخت جنگنده قاهر هم اونا کمک کردن.
و در مورد کسانی که میگن ما چقدر بدبختیم که پیشرفت نمیکنیم باید گفت بدبختی ما اینجاست که کنار زمین میشینیم دعا میکنیم که خدایا بیا زمینمونو شخم بزن و بکار و اب بده تا ما محصول رو جمع کنیم.تنبلیم.خودمون باید یه کاری بکنیم تا خدا هم ما رو ساپورت کنه.
و در مورد دوستانی که میگن امریکا تو 80 سال به اینجا رسید و ما هم باید از صفر شروع کنیم باید گفت که این تفکرات مزخرفه.ما 30 سال پیش جلو تر از اینی بودیم که هستیم.(در صنعت نظامی)
ما نمیتونیم بیایم اول هواپیمای نسل 2 بسازیم و بیایم بالا تر.ما باید به فکر ساخت جنگنده های نسل 4 باشیم تا بتونیم 10 سال بعد نسل 5 رو بسازیم.در مورد اس 300 هم باید گفت که هیچ موشکی از این خانواده به ایران تحویل داده نشده.و ایران چند تا رو احتمالا از اذربایجان یا سوریه اورده

اینکه نیرو هوایی کارشو خیلی خوب انجام داده شکی نیست.با هیچی کارشونو پیش میبرن.تعداد هواپیما های ایران خیلی کمتر شده.ولی با این حال پرواز هاشونو دارن.و در مورد موشک هی اس 300 باید چیز دیگه ای رو بگم.سری موشک های اس 300 به بعد تغییرات زیادی ندارن.یعنی موشک اس 300 و اس 400و اس 500 یا موشک انتی 2500 زیاد فرق نمیکنن.اصل موشک همونه.این کار فقط تبلیغاته.یه کشور برا اینکه بتونه محصولات نظامی خودشو بفروشه باید دست به این کارا بزنه.تفاوت اینها اکثرا تو قیافه و بعضی از سیستم های راداریشونه.وگر نه روسیه از دورات فروپاشی شوروی پیشرفت زیادی نداشته.همین هواپیمای تی 50 که ساخته از تجهیزات الکترونیکی سوخو 47 استفاده میکنه.در واقع شوروی خیلی وقت پیش اینو ساخته.در مورد ایران هم باید بگم حفاظت از اسمان کشور مختص هواپیما نیست.تقریبا همه چی موشکی شده.و ایران قصد داره پرونده نیرو هوایی رو بپیچه.نیرو هوایی به عنوان یه نماد میمونه و حراست اصلی رو پدافند انجام میده.اگه یکم استراتژی نظامی بلد باشین میفهمین که این واقعیت داره



بی شک دروغ میگی :)
من حالا در فکرم چرا؟ دنبال اون انگیزه هستم :))
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


کلا فانتوم ها به جزء برای زدن داعش ، کاربرد دیگه ای براشون متصور نیستم !



والا بر خلاف نظر شما که محترم است ، و براساس تجارب نیروی هوایی ترکیه ، یونان ، رژیم صهیونیستی ، اگر یک ارتقاء درست و هدفدار روی فانتوم ها صورت بگیرد ، به نظر بنده هنوز می تونند خدمت کنند . البته شاید برای درگیری های داگفایت مناسب نباشند ولی برای اجرای حملات فامد هوا به زمین مناسب خواهند بود .

از یاد نبریم ، زمانی که دو آلمان متحد شدند ، بخشی از میگ های -29 آلمان شرقی به لوفت وافه منتقل شد و این نیرو با اجرای آزمایشاتی به این نتیجه رسید که فانتوم ها در یک درگیری نزدیک هیچ شانسی نخواهند داشت ولی لوفت وافه با وارد کردن میگ ها در اسکادران های اف-4 ، آنها را بصورت ترکیبی مورد استفاده قرار می داد ، یعنی فانتوم با استفاده از رادار قدرتمند و موشکهای آمرام و میگ -29 هم بعنوان یک جنگنده ایده آل برای رزم نزدیک ، فانتوم ها وظیفه کشف مهاجمان را در فواصل دور برعهده داشته و میگ ها هم ماموریت نابودی آنها را در صورت نزدیک شدن بیش از حد مهاجم به فرمیشن ترکیبی فوق .

البته اشکال عمده ای که وجود داشت ، یکی مداومت پروازی کم فالکروم ها و ایجاد توانایی در آنها برای لینک شدن با تجهیزات فانتوم ها بود .

در ضمن ، درحدود 8 یا 10 سال قبل ، مقاله ای مطالعه می کردم در مورد ارتقاء تامکت های نیروی هوایی که در آن نویسنده مدعی شده بود که متخصصین در صدد هستند یا می توانند عمر سازه این پرنده ها را تقریبا" 0 ( صفر) کنند ، موتورهای آن را ارتقاء داده یا تعویض کنند و ..... ، خوب وقتی روی پرنده پیچیده ای مثل اف-14 این کار امکان پذیر هست ، بطور مسلم ، چنین برنامه هایی ( درصورت واقعیت داشتن ) روی ایرگاردها ، فانتوم ها ، میگ ها هم به شکل منطقی می بایست انجام گرفته باشد یا بگیرد .
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
22 hours قبل , MR9 گفت:

گزارش اورهال جنگنده های میگ-29 فالکروم نیروی هوایی ارتش

با تشکر ویژه از هموطنان ترک و گیلک که از صدر مشروطه تا امروز با کمک یکدیگر تاواریش ها را شکست دادند :D

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.