تاپیک جامع خانواده موشکهای هوابه زمین ستار(sattar ) تاپیک جامع خانواده موشکهای هوابه زمین ستار(Sattar )

[MOHAMMAD 6,333]

اين مطلب بايد توي تسليحات هوايي زده ميشد نه اخبار.

---------------

آقا محمد عزيز، تفكر طراحي اين موشكها( خانواده ستار) به 20 سال قبل و نيازهاي زمان جنگ بر مي گرده، ممكنه الان با برخي از نيازهاي روز همخواني نداشته باشه ولي مقدار زيادي را پوشش خواهد داد. ضمن اينكه قدرت سر جنگي موشكهاي ستار بسيار بيشتر از اين دو موشكي هست كه فرموديد و اساسا وظيفه اين دو موشك درگيري با تانكها و تجهيزات زرهي دشمن هست ولي موشكهاي خانواده ستار براي درگيري با هدفهاي بزرگتر و راهبردي تري هستند، اگرچه توانايي درگيري با هر نوع هدف زرهي و نابودي اون رو دارند.

اف 5 ها مي تونن با نصب غلاف نشانگذار 4 تا 6 عدد از اين موشكها رو حمل كنن.

البته در صورت نصب 6 عدد برد آنها كم خواهد بود.( بدليل عدم امكان نصب مخزن سوخت خارجي)


-----------------


[quote][color=#ffa500]منتقل شد به بخش نیروی هوای[/color]
[color=#ffa500]00Amin[/color][/quote]

[hamedof 5,183]

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196467_765.jpg

چقدر شکل اسنایپر پاد های لاکهید مارتینه!
یه مقایسه بکنید:
http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/ELEC_Sniper_PANTERA_Pod_lg.jpg

[Life 230]

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، انهدام هدف به صورت دقیق خواسته اصلی از اجرای یک عملیات بمباران هوایی است. در سال های گذشته برای افزایش اطمینان از این موضوع، با چندین هواپیما به یک هدف حمله می شد که هر یک نیز چندین بمب را رها می کردند اما علاوه بر مصرف مهمات زیاد برای یک هدف، هر چه تعداد هواپیماهای درگیر در یک عملیات بیشتر شود، احتمال اصابت ضربات پدافند دشمن بیشتر شده، آمادگی برای اجرای عملیات های بیشتر در گستره وسیع تر کاهش یافته و عمر عملیاتی ناوگان نیز زودتر به پایان می رسد.

همچنین هزینه انهدام یک هدف نیز بالا خواهد بود چه از نظر مهمات مصرفی و چه پشتیبانی های لازمه از هواپیماهای درگیر در عملیات که شامل موارد حمایت هوایی توسط شکاری ها، سوخت رسان ها و تعمیرات می تواند باشد.

استفاده از مهمات هدایت شونده دقیق باعث شد تا ایده "یک مهمات برای یک هدف" شکل بگیرد. منظور ما از مهمات در اینجا شامل دو نوع است: بمب و موشک. روش های هدایت راداری، لیزری، اپتیکی و ماهواره ای از جمله راه های هدفگیری و هدایت دقیق هستند که در این گزارش به معرفی نمونه های هدایت لیزری ساخت کشورمان می پردازیم.

روش پر استفاده در هدایت لیزری مهمات هواپرتاب به این ترتیب است که یک کاربر از طریق یک نشانه گذار، پرتو لیزر را به هدف تابانده و بازتاب این پرتو که به سمت بالا به شکل یک قیف جهت گرفته است توسط جستجوگر(seeker) موجود در سر موشک دریافت شده و بر مبنای تشخیص اختلاف زاویه این پرتو با مسیر موشک، فرامین هدایتی برای تصحیح مسیر آن ارسال می شود تا با حرکت به داخل این قیف مجازی، موشک به طور دقیق، یعنی با خطای کمتر از یک متر به هدف برخورد نماید.

در این روش که هدایت نیمه فعال لیزری نامیده شده نشانه گذار باید تا لحظه برخورد موشک، روی هدف تمرکز داشته باشد. در صورتی که این عمل نشانه گذاری توسط هواپیما اجرا شود، با توجه به محدودیت های مانوری ایجاد شونده برای حفظ دقت نشانه روی، عملاً این هواپیما فلج بوده و احتمال مورد اصابت قرار گرفتن آن زیاد است. البته برای رفع این مشکل نیز راه حل های مختلفی از جمله اصلاح راهکنش(تاکتیک) مورد استفاده وجود دارد که به آن نمی پردازیم.

برای اولین بار بمب های هدایت لیزری در دهه 1960 در آمریکا توسعه داده و در جنگ ویتنام به کار گرفته شد. بعدها موشک های هدایت لیزری نیز ساخته شدند تا قابلیت های این نوع هدایت دقیق با برد و سرعت بیشتر موشک ها ترکیب شود. در واقع هر چند موشک ها گرانتر از بمب ها هستند اما برد بالاتر آنها هواپیمای شلیک کننده را از خطر پدافند دشمن بیشتر مصون داشته و سرعت بالای موشک ها نیز مدت زمان مورد نیاز برای فرایند نگه داشتن پرتو لیزر روی هدف را کاهش می دهد.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196464_939.jpg
دقت بمب هدایت لیزری(GBU-24) در اصابت به هدف

در جنگ تحمیلی 8 ساله عراق علیه کشورمان، نسل اول بمب های هدایت لیزری که پیش از انقلاب خریداری شده بودند مورد استفاده قرار گرفت. البته به دلیل تعداد نچندان زیاد این بمب ها و خطر ایجاد شونده برای هواپیمای نشانه گذار، هم در عملیات های بمباران لیزری تلفاتی بر پیکره نهاجا وارد شده و هم این مهمات نمی توانست به طور گسترده و همه جانبه به کار رود. از طرفی کارایی بالای موشک های هدایت لیزری که در اختیار دشمن بعثی قرار داشت و بعدها انهدام ناوشکن سهند و آسیب دیدن سبلان در درگیری با آمریکا توسط تسلیحات هدایت شونده لیزری نقش این مهمات در نبردهای جدید را بیش از پیش آشکار کرد.

با درک نیاز به این مهمات هدایت دقیق و ارزش بیشتر موشک ها، با زحمات شهید ستاری فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش، پروژه عصر67 در این سال در نیروی هوایی ارتش آغاز شد تا نمونه هایی از موشک و بمب هدایت لیزری ساخته شود. از 4 محصول معرفی شده این برنامه 3 نمونه موشک ستار-3/2/1 بوده و یک نمونه که بیشتر شبیه بمب ها است. این موشک ها که به یاد سرلشگر شهید منصور ستاری به این نام خوانده می شوند در حالی ساخته و آزمایش شدند که پیش از آن موشک های هدایت لیزری در کشور موجود نبودند.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196463_831.jpg
موشک ستار-1، اولین محصول پروژه عصر67

موشک ستار-1 نمونه ای با برد کوتاه تا متوسط بوده، از یک بدنه استوانه ای، چهار بال ذوزنقه ای ثابت در میانه طول بدنه و چهار بالک متحرک در انتهای آن برای کنترل موشک از ناحیه دم برخوردار است. اطراف جستجوگر لیزری موجود در در دماغه آن نیز توسط بدنه پوشانده شده. محل اتصال بال ها به بدنه نیز از ضخامت بیشتری نسبت به بقیه سطح بال برخوردار است.

سرعت موشک ستار-1 نامشخص است هر چند که سطح ساده بال نشان دهنده این است که احتمالاً این موشک برای سرعت های مافوق صورت در نظر گرفته نشده یا در صورت مافوق صوت بودن، طراحی بال ساده انجام شده است. پیشران این موشک نیز قاعدتاً باید از نوع سوخت جامد باشد که خروجی(نازل) آن در انتهای بدنه مشهود است. برد دوراستایی این موشک 15 تا 20 کیلومتر عنوان شده است.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196469_426.jpg
شلیک نمونه ای از ستار-1 از جنگنده بمب افکن اف-4ئی فانتوم نهاجا

در نمونه ستار-2، شاهد تغییرات مهمی در پیکربندی موشک هستیم که مهمترین آنها استفاده از بالک های کنترلی در جلوی موشک برای کنترل پیشبال(کانارد) به جای کنترل دم است. کنترل پیشبال برای کاهش نیروی مقاوم یا پسا در پرواز مافوق صوت مفید است. این روش کنترل با توجه به نیاز به گشتاور کم برای تغییر زاویه بالک و طول بازوی گشتاور تولیدی مناسب، دارای سرعت پاسخ بسیار بهتری در برابر فرامین ارسالی از کنترلر در قیاس با سطوح کنترلی دم هستند که برای یک پرتابه سریع روش مناسبی است.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196468_573.jpg
موشک ستار-2

بال های ستار-2 که نسبت به نمونه قبلی کوچکتر شده در ناحیه اتصال به بدنه، ضخامت قابل توجهی داشته و زاویه تندتری نسبت به لبه حمله(لبه جلویی) بال دارد که طرحی مشابه «ریشه بال امتداد یافته» را تداعی می کند که به نوبه خود مزیت هایی در زوایای پروازی مختلف دارد. گفتنی است کوچکتر شدن بال ها که تماماً ثابت هستند نسبت به نمونه قبل به معنی تولید نیروی برآ(لیفت) کمتر است بنابراین ستار-2 یا سبکتر از نمونه قبل بوده ویا بایستی با استفاده از پیشران قوی تر به سرعت های بالاتری برسد تا نیروی برآی کافی حاصل شود.

همچنین شکل مقطع بال شباهت قابل توجهی با مقاطع بال مناسب برای سرعت های مافوق صوت دارد بنابراین اگرچه از سرعت دقیق این موشک اطلاعی در دست نیست اما از این شواهد و طرح ساده بال می توان حدس زد سرعت موشک ستار-2 مافوق صوت باشد. در اینصورت این موشک هم سریع تر و هم چابک تر از نسل قبلی خود است. اما اگر سرعت آن مادون صوت هم باشد، طرح ساده ای برای آن انتخاب شده است.

در این نسل علاوه بر جستجوگر دیده شده در ستار-1، نوع تراز شده معروف به پیووی-2 نیز دیده شده است. این نوع، ساختار ساده تر و قابلیت اطمینان بیشتری دارد. در این نمونه بهبود یافته از ستار-2، از بالک های کنترلی جدید در دماغه استفاده شده که زاویه حمله لبه جلویی آنها بیشتر است.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196462_476.jpg
جستجوگر از نوع پیووی-2 در دماغه موشک ستار-2

نسل سوم از موشک های هدایت لیزری ستار، با بهسازی نسل دوم اما نه دگرگونی های ساختاری بوجود آمده است. بال های ستار-3 به طور کلی مشابه ستار-2 است با این تفاوت که یک بخش متحرک در لبه فرار و نوک بال وجود داشته و لبه حمله آن یکپارچه و بدون امتداد و زاویه متفاوت در محل نصب است. بال های این نمونه نسبت به ستار-2 جلوتر نصب شده اند و شکل آنها نیز با سرعت های مافوق صوت تطابق دارد.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196466_114.jpg
موشک ستار-3

در بیشتر نمونه های به نمایش در آمده از ستار-3، جستجوگر لیزری به کار رفته در آن از نوع پیووی-2 بوده هر چند که در مواردی هم بدون آن دیده شده است. اینطور که در تصاویر دیده می شود قطر بدنه هر سه نمونه موشک های ستار باید با هم برابر باشد اما طول ستار-3 نسبت به نمونه های قبلی تا حدودی کمتر به نظر می رسد. بر اساس گمانه زنی ها برد ستار 2و 3 نیز دست کم از 15 تا 20 کیلومتر و جرم سرجنگی آنها بالغ بر 225 کیلوگرم است.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/21/198295_345.jpg
ستار-3 بدون جستجوگر تراز شده

تا کنون در بین موشک های ستار، نسل اول و سوم بیشتر نمایش داده شده اند ولی چند سالی است یک نمونه با نام ستار که شباهت ظاهری به بمب های هدایت لیزری دارد نیز به عنوان محصول پروژه عصر67 دیده می شود. البته وجود یک خروجی(نازل) در انتهای بدنه آن این تصور را به وجود می آورد که این نمونه کوچک و سبک نیز موشک بوده و برای کاربری های خاص خود توسعه یافته است.

این نمونه دارای بال های ذوزنقه ای با دهانه بزرگ در انتهای بدنه، یک سر جنگی مشهود در میانه بدنه که با سرجنگی بمب های 226.5 کیلوگرمی ام-کی-82 تطابق دارد و بالک های کنترلی در دماغه به همراه جستجوگر تراز شده(نوع پیووی-2) است.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196465_603.jpg
نمونه شبیه بمب های هدایت لیزری؛ خروجی مشابه یک پیشران راکتی در انتهای بدنه دیده می شود

نکته قابل توجه دیگر در زمینه این موشک های هدایت دقیق، طراحی و ساخت یک نمونه نشانه گذار لیزری نصب شونده در زیر بدنه هواپیما است. نشانه گذارهای نسل قبلی به صورت یک تفنگ بودند که در کابین عقب هواپیما قرار داشته و هدفگیری از طریق آن صورت می گرفت. محدودیت های فیزیکی در کابین خلبان، مانع از افزایش برد نشانه گذاری می شد که یکی از شرایط لازم آن بزرگتر شدن ابعاد این وسیله بود.

با استفاده از نمونه جدید سامانه هدفگیری لیزری هر چند وزن بیشتری داشته و به نیروی مقاوم آیرودینامیکی تجهیزات بیرونی هواپیما می افزاید می توان از مسافت های بیشتری عمل نشانه گذاری روی هدف را به انجام رساند.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196467_765.jpg
نشانه گذار لیزری جدید

همچنین امکان هدفگیری توسط پهپادها و ارسال اطلاعات به هواپیماهای شلیک کننده موشک نیز اقدامی مهم در جهت حفظ بیشتر هواپیما از خطرات پدافند دشمن است.

به جز این نمونه های مختلف ستار، چند نمونه موشک هدایت لیزری روسی نیز در اختیار نیروی هوایی ارتش قرار دارد که بر روی بمب افکن تاکتیکی سوخو-24 و احتمالاً جنگنده میگ-29 به کار می روند. اما با توجه به محدودیت خریدهای تسلیحاتی، ساخت نمونه های بومی از این نوع موشک های هدایت شونده که توسعه و بهسازی آنها در آینده نیز ممکن است اقدامی شایسته برای ایجاد توانایی بالاتر در انهدام اهداف با مهمات کمتر و در زمان کوتاه تر بوده است.

تا به امروز موشک های ستار، که به کارگیری آنها روی جنگنده های اف-4 و اف-5 نهاجا اعلام شده مکمل تسلیحات جنگنده بمب افکن های کشورمان بوده و نیاز به خرید از خارج را برطرف کرده اند. این پروژه گامی موفق در این زمینه محسوب شده و روند توسعه ای آن از نمونه اول تا آخرین نمونه از نشانه های ارزش بالای این پروژه است زیرا مطالعه و بهسازی یک سلاح برای رسیدن به کارایی مطلوب به مراتب از طراحی و ساخت اولیه آن مهمتر است.

منبع : http://www.mashreghnews.ir/fa/news/144173

[Goebbels 38,204]

ستار صرفا در حد پروژه با چند نمونه آزمایشی باقی ماند و مثل قاصد و بمب های ریتارد هیچگاه عملیاتی نشد و جز آزمایشات اولیه که انجام شده ، دیگر هیچ وقت شلیکی از آن ندیدیم. (بر خلاف قاصد)

[mahdavi3d 14,067]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تكراري![/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.military.ir/forums/topic/22116-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D9%84%D8%AD-%D8%B4%D8%AF%D9%86-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%C2%AB/page__hl__%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1[/font][/size]

[VenomSnake 8,260]

به نظر من برای نیازهای دوران جنگ تحمیلی هم ناکافی هست. نگاهی به تواناییهای شیلکا و رولند بندازید. با برد 20 کیلومتر نمیشه امنیت هواپیما رو تضمین کرد. تازه اگر هدف چیزی مثل

پالایشگاه یا مقر فرماندهی باشه که ریسک حمله خیلی بیشتر از ریسک حمله به تانکهای دشمن هست چرا که محافظت از تاسیسات زیربنایی و نظامی قطعا خیلی بالاتر از محافظتی هست که

از یک گردان زرهی میشه. البته در اون دوران برای هدف قرار دادن تانکها موشک AGM-65 با برد بالای 16 کیلومتر وجود داشت. برای بمباران پالایشگاهها هم هیچ چیز به اندازه بمب

خوشه ای کارساز نیست. برای نابود کردن اهداف مهم نظامی مثل انبارهای تدارکات و مهمات و بانکرهای فرماندهی و ... بمب هدایت لیزری بهتر جواب میده. پس با توجه به این مسایل

میبینیم که این پروژه بیشتر شبیه سرهم کردن یک سلاح آزمایشی با استفاده از قطعات و تجهیزات موجود 20 سال پیش بوده و برای همین هم اصلا عملیاتی نشده. امروزه موشک دور ایستا

حداقل باید 250 کیلومتر برد داشته باشه. مثل SLAM ER

[arminheidari 24,407]

[quote]میبینیم که این پروژه بیشتر شبیه سرهم کردن یک سلاح آزمایشی با استفاده از قطعات و تجهیزات موجود 20 سال پیش بوده و برای همین هم اصلا عملیاتی نشده. امروزه موشک دور ایستا[/quote]

این موشک عملیاتی نشد ؟ چرا؟
جایگزین این موشک در سیستم ایران چه بود ؟

[MOHAMMAD 6,333]

[quote]به نظر من برای نیازهای دوران جنگ تحمیلی هم ناکافی هست. نگاهی به تواناییهای شیلکا و رولند بندازید. با برد 20 کیلومتر نمیشه امنیت هواپیما رو تضمین کرد[/quote]

تعجب مي كنم! شيلكا با برد 2.5 كيلومتر و رولند با برد 8 كيلومتر قاعدتا نميتونن تهديد خيلي اساسي براي سلاحي با برد 16 تا 20 كيلومتر باشند، ضمن اينكه اين 2 پدافند داراي محدوديت برد نيز هستند.

[quote]
تازه اگر هدف چیزی مثل

پالایشگاه یا مقر فرماندهی باشه که ریسک حمله خیلی بیشتر از ریسک حمله به تانکهای دشمن هست چرا که محافظت از تاسیسات زیربنایی و نظامی قطعا خیلی بالاتر از محافظتی هست که

از یک گردان زرهی میشه[/quote]

درسته ولي در تاكتيكها و روشهاي حمله و آناليز اونها مساله پدافند دشمن ديده شده و بدقت بررسي ميشه و مسلما روشي براي حمله استفاده ميشه كه كمترين احتمال آسيب را داشته باشه. ولي خب استعدادي هم كه براي حمله به يك تاسيسات زيربنايي به كار ميره قطعا متفاوت از استعدادي هست كه براي حمله به يك گردان زرهي به كار ميره.

[quote]
برای بمباران پالایشگاهها هم هیچ چیز به اندازه بمب

خوشه ای کارساز نیست.[/quote]

بمبهاي خوشه اي هم كه ايران در آن زمان داشت به هيچ وجه به درد يك حمله اساسي و كار درست به پالايشگاهها نمي خوردند، بمبهاي CBU-71B و BL-755 داراي بمبلتهاي كوچك و نسبتا ضعيفي هستند كه به هيچ وجه نمي توانستند آسيب عمقي به تاسيسات يك پالايشگاه وارد كنند، بله، آسيب گسترده اي وارد ميشد؛ ولي نه با عمق مناسب.

[quote]برای نابود کردن اهداف مهم نظامی مثل انبارهای تدارکات و مهمات و بانکرهای فرماندهی و ... بمب هدایت لیزری بهتر جواب میده[/quote]

خب برد بمب كه كمتر از موشك هست؟!

[VenomSnake 8,260]

[quote name='MOHAMMAD' timestamp='1345105041' post='265140']
[quote]به نظر من برای نیازهای دوران جنگ تحمیلی هم ناکافی هست. نگاهی به تواناییهای شیلکا و رولند بندازید. با برد 20 کیلومتر نمیشه امنیت هواپیما رو تضمین کرد[/quote]

تعجب مي كنم! شيلكا با برد 2.5 كيلومتر و رولند با برد 8 كيلومتر قاعدتا نميتونن تهديد خيلي اساسي براي سلاحي با برد 16 تا 20 كيلومتر باشند، ضمن اينكه اين 2 پدافند داراي محدوديت برد نيز هستند.

[quote]
تازه اگر هدف چیزی مثل

پالایشگاه یا مقر فرماندهی باشه که ریسک حمله خیلی بیشتر از ریسک حمله به تانکهای دشمن هست چرا که محافظت از تاسیسات زیربنایی و نظامی قطعا خیلی بالاتر از محافظتی هست که

از یک گردان زرهی میشه[/quote]

درسته ولي در تاكتيكها و روشهاي حمله و آناليز اونها مساله پدافند دشمن ديده شده و بدقت بررسي ميشه و مسلما روشي براي حمله استفاده ميشه كه كمترين احتمال آسيب را داشته باشه. ولي خب استعدادي هم كه براي حمله به يك تاسيسات زيربنايي به كار ميره قطعا متفاوت از استعدادي هست كه براي حمله به يك گردان زرهي به كار ميره.

[quote]
برای بمباران پالایشگاهها هم هیچ چیز به اندازه بمب

خوشه ای کارساز نیست.[/quote]

بمبهاي خوشه اي هم كه ايران در آن زمان داشت به هيچ وجه به درد يك حمله اساسي و كار درست به پالايشگاهها نمي خوردند، بمبهاي CBU-71B و BL-755 داراي بمبلتهاي كوچك و نسبتا ضعيفي هستند كه به هيچ وجه نمي توانستند آسيب عمقي به تاسيسات يك پالايشگاه وارد كنند، بله، آسيب گسترده اي وارد ميشد؛ ولي نه با عمق مناسب.

[quote]برای نابود کردن اهداف مهم نظامی مثل انبارهای تدارکات و مهمات و بانکرهای فرماندهی و ... بمب هدایت لیزری بهتر جواب میده[/quote]

خب برد بمب كه كمتر از موشك هست؟!
[/quote]

در مورد برد شیلکا و رولند باید به این مساله توجه کنید که هواپیما قرار نیست بعد از شلیک سر جاش بمونه. با توجه به شکل بسیار ابتدایی غلاف لیزری ایرانی(اگر واقعی باشه) که به نظر میاد چیزی مثل هدفگیر

دماغه SU-25 هست و قابلیت چرخش سریع مثل SNIPER و LITENING رو نداره هواپیما باید در راستای شلیک موشک مسیری رو طی کنه و خودش رو در معرض شلیک پدافند قرار بده.

به نظر من استفاده از جستجوگر تلویزیونی برای موشکی با برد 20 کیلومتر برای F-4E ایرانی بهتره چون میتونه به سرعت تغییر مسیر بده و لازم نیست نشانه گذار رو روی هدف نگه داره.

البته اگر غلافی مثل DAMOCLES یا LITENING روی جنگنده نصب بشه مشکل برطرف میشه.

در مورد حمله به اهداف زرهی حق با شماست ولی زمانه عوض شده سلاحها هم عوض شدن. الان یه HARRIER میتونه حداقل 12 تا موشک BRIMSTONE ببره ولی ما سلاح موثرمون هنوز AGM-65

هست که فانتوم با اون عظمتش میتونه 6 تاش رو ببره!

برای حمله به اهداف استراتژیک هم از سلاحهای جدید مثل STORM SHADOW و TAURUS و SLAM ER و JSOW و JASSM استفاده میکنن و دیگه نیازی به ورود جنگنده به تور پدافند نیست.

در مورد بمبهای خوشه ای درست میفرمایید ولی منظور من اینه که سلاحی مثل ستار به هیچ وجه سلاح خاص و مدرنی نیست که انقدر بزرگش کردن. زمان جنگ ایرانیها اکثرا از بمبهای سقوط آزاد برای هدف

قرار دادن پالایشگاهها استفاده میکردند و نیازی به این سلاح نبود. منظور من این هست که اوایل جنگ تمام تسلیحات لازم برای جنگ با عراق در اختیار ایران بود ولی بعد از گذشت زمان و خالی شدن انبارها سعی

شد با وصله پینه کاری موجودی انبارها کمی از فشار جنگ کاسته بشه. مثلا طرحی مثل همین ستار برای رفع نیاز بوده نه اینکه سایت مشرق بیاد جوری بنویسه که من فکر کنم جنگنده های ما به سلاحی فوق مدرن

مجهز شدن. شکر خدا چندین سال هست که فقط ماکت پروژه های دوران جنگ رو (هر سال با تغییر رنگ) همراه با تانک ذ-3 در رژه میبینیم و اثری از عملیاتی شدنشون نیست.

برای جبران برد کم بمبهای هدایت لیزری فکر میکنم طرحی مثل عصر 67 (البته به شرط واقعی بودنش) خیلی بهتر باشه تا ستار. البته اگر قرار باشه اونهم بمب Mk82 با وزن 227 کیلو گرم رو 20 کیلومتر حمل

کنه چندان چنگی به دل نمیزنه. برای مقایسه مثلا طرح اسکیپر رو ببینید که بمب Mk83 با وزن 460 کیلوگرم رو به برد 25 کیلومتر میرسونه.

هدف کلی من اینه که بگم انقدر با به به و چه چه کردن خودمون رو گول نزنیم. بله ستار ارزش خودش رو داره و جای قدردانی داره که فرماندهان نیروی هوایی وسط جنگ علاوه بر طرح ریزیهای جنگی به فکر

تولید نیازهاشون بودن ولی حتی اگر نمونه ستار-3 هم امروز عملیاتی بشه دیگه به درد ما نمیخوره. یا مثلا بمب قاصد که به نظر میاد عملیاتی شده باشه از تکنولوژی دوران جنگ ویتنام استفاده میکنه و قطعا کشور

سازنده راه مقابله با محصولات خودش رو بهتر از کپی کننده میدونه.

[MOHAMMAD 6,333]

[quote]
در مورد برد شیلکا و رولند باید به این مساله توجه کنید که هواپیما قرار نیست بعد از شلیک سر جاش بمونه. با توجه به شکل بسیار ابتدایی غلاف لیزری ایرانی(اگر واقعی باشه) که به نظر میاد چیزی مثل هدفگیر

دماغه SU-25 هست و قابلیت چرخش سریع مثل SNIPER و LITENING رو نداره هواپیما باید در راستای شلیک موشک مسیری رو طی کنه و خودش رو در معرض شلیک پدافند قرار بده.[/quote]

درست می فرمایید استاد عزیز، ولی اگه حداکثر برد موشک ما و سرعت اونو در نظر بگیریم، به نظر میرسه پس ار برخورد بمب، باز هم هواپیما بتونه قبل از رسیدن به منظقه قرمز موشک دشمن، دور برنه و دور بشه. هر چند که با این فرض در هر حمله احتمالا فقط میشه به یک هدف ( با یک یا چند موشک) حمله کرد.

[quote]
الان یه HARRIER میتونه حداقل 12 تا موشک BRIMSTONE ببره ولی ما سلاح موثرمون هنوز AGM-65

هست که فانتوم با اون عظمتش میتونه 6 تاش رو ببره![/quote]

باز هم درست می فرمایید ولی این را هم در نظر بگیرید که محدودیت حمل موشک ماوریک توسط فانتوم نرم افزاری هست نه سخت افزاری، و اون هم چیزی نیست که قابل رفع نباشه، و شاید هم برای روز مبادا رفع شده باشه، فانتوم هم می تونه حداقل 12 موشک را به اضافه مخزن سوخت 2300 لیتری (در پایلون مرکزی) حمل کنه، به همراه 4 موشک اسپارو و 2 تا 4 موشک ساید ویندر.

[quote]به نظر من استفاده از جستجوگر تلویزیونی برای موشکی با برد 20 کیلومتر برای F-4E ایرانی بهتره چون میتونه به سرعت تغییر مسیر بده و لازم نیست نشانه گذار رو روی هدف نگه داره.[/quote]

برای این منظور هم خانواده قاصد گزینه خوبی هست، خصوصا قاصد 2 با برد 50 کیلومتر( ارتفاع بالا) و قاصد 3 ( موتوردار) با برد 100 کیلومتر.

[quote]
زمان جنگ ایرانیها اکثرا از بمبهای سقوط آزاد برای هدف

قرار دادن پالایشگاهها استفاده میکردند و نیازی به این سلاح نبود.[/quote]

چیز بهتری نداشتیم اخوی، فانتومهای دی مجهز به غلاف لیزری که معمولا در هر عملیاتی تلفات می دادند( بدلیل پلت فرم و نوع خاص هدایت بمبهای جی بی یو 10 نیروی هوایی) و در همان اوایل جنگ بدلیل تلفات بالا وظیف بمب ریزی لیزری از عهده شون برداشته شد، می موند ماوریک که اون هم قدرت سر جنگیش کم بود و تازه بدلیل فرم خرج گود که داشت خیلی به درد اهداف غیر زرهی نمی خورد، پس چیز دیگه ای غیر از بمبهای سقوط آزاد نمی موند، دقیقا همون محدودیتی که آرژانتین در نبرد مالویناس داشت و با بمب سقوط آزاد به جنگ ناوشکن می رفت!

[quote]
منظور من این هست که اوایل جنگ تمام تسلیحات لازم برای جنگ با عراق در اختیار ایران بود ولی بعد از گذشت زمان و خالی شدن انبارها سعی

شد با وصله پینه کاری موجودی انبارها کمی از فشار جنگ کاسته بشه.[/quote]

از فرد مطلعی مثل شما چنین صحبتی بعیده، میشه بدونم ما چه تسلیحات هدایت شونده تلویزیونی( غیر از ماوریک A ) یا لیزری( غیر از جی بی یو 10) در ابتدای جنگ داشتیم؟

[quote]
مثلا طرحی مثل همین ستار برای رفع نیاز بوده نه اینکه سایت مشرق بیاد جوری بنویسه که من فکر کنم جنگنده های ما به سلاحی فوق مدرن

مجهز شدن.[/quote]

بله درسته، ستار برای رفع نیاز بوده ولی اینطور نیست که دیگه چنین نیازی وجود نداشته باشه و ما بریم سراغ چیز دیگری، بله ، باید سراغ سلاحهای بهتری رفت و قبول بفرمایید همین موشکهای خانواده ستار برای پوشش خیلی از اهداف مفید هستند.

[quote]برای جبران برد کم بمبهای هدایت لیزری فکر میکنم طرحی مثل عصر 67 (البته به شرط واقعی بودنش) خیلی بهتر باشه تا ستار.[/quote]

عصر 67 که اسم همون پروژه ستار هست؟

[quote]
البته اگر قرار باشه اونهم بمب Mk82 با وزن 227 کیلو گرم رو 20 کیلومتر حمل

کنه چندان چنگی به دل نمیزنه. برای مقایسه مثلا طرح اسکیپر رو ببینید که بمب Mk83 با وزن 460 کیلوگرم رو به برد 25 کیلومتر میرسونه.[/quote]

طرح قاصد یک هم بمب MK-84 به وزن 1000 پوند را به برد بالای 20 کیلومتر می رسونه.

[quote]ثلا بمب قاصد که به نظر میاد عملیاتی شده باشه از تکنولوژی دوران جنگ ویتنام استفاده میکنه[/quote]

خب ایده خوبی بوده و هنوز هم داره جواب میده، بمبهای نسل جدید با بهبود تکنولوژی پردازش تصویر روز به روز در ایفای وظایف خودشون موفقتر هستند و کشور ما هم در زمینه پردازش تصویر در عرصه جهانی حرف برای گفتن داره.

[Skyhawk 16,545]

فکر میکنم که هر سلاحی جایگاه خاص خودشو داره و نمیشه با مسلح سازی هواپیما به موشک کروز یا بمب دور ایستا تصور کرد که دیگه به سلاح های دیگه احتیاج نیست!
موشک ها و بمب های هدایت لیزری یکی از دقیق ترین سلاح ها به شمار میان که نمیشه ازشون چشم پوشی کرد! به عنوان مثال در جایی که سیستم های هدایت ماهواره ای و همچنین الکتروپتیکال( در اثر استتار هدف) دچار اخلال شدن شاید مطمئن ترین و کم خطرترین راه استفاده از موشک ها و بمب های هدایت لیزری هست!در واقع تنها دو راه وجود داره که اولی بمباران با بمب های سقوط آزاد و دومی استفاده از تسلیحات هدایت لیزری هست!

نکته اصلی راهکار استفاده از این تسلیحاته که یه خلبان خیلی خوب ازشون اطلاع داره ! مثلا یکیش پرواز در ارتفاع بالا(حدودا 7 کیلومتر) برای در امان ماندن از پدافند های کوتاه برد هست! البته در اینصورت هواپیما از تیرس توپهای کوتاه برد و موشک های کوتاه برد( مثل رولند و موشک های دوشپرتاب) خلاص میشه و وارد محدوده موشک های میانبرد میشه که بازهم راهکارهایی مثل جمینگ و استفاده از دیکوی (در صورتی که که موشک از پشت و یا طرفین به هواپیما نزدیک بشه) و شاید چند راه دیگه وجود داره.
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/2059565.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_2059565.jpg[/img][/url]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/2059568.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_2059568.jpg[/img][/url]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/Eurofighter1_30536a.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_Eurofighter1_30536a.jpg[/img][/url]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/Eurofighter.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_Eurofighter.jpg[/img][/url]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/AIR_Rafale_Mirage-200D_Atlis-II_Afghanistan_lg.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/thumb_AIR_Rafale_Mirage-200D_Atlis-II_Afghanistan_lg.jpg[/img][/url]

تسلیحات هدایت لیزری حتی در لیست تسلیحات قابل حمل اف 35 هم وجود دارن.
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/F35ctolstores~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_F35ctolstores~0.jpg[/img][/url]



نکته ای که وجود داره اینه که موشک های سری ستار در پروژه عصر 67 طراحی شدن و با توجه به نمایش نوع جدید موشک ستار ( احتمالا ستار 4) احتمالا هنوز هم این پروژه ادامه داره!

[Skyhawk 16,545]

پروژه عصر 67 :


ستار 1:











ستار 2:





ستار 3:




















ستار4 :










ناشناس:

[Skyhawk 16,545]

پروژه عصر 67 :


ستار 1:











ستار 2:





ستار 3:




















ستار4 :










ناشناس:

[rezamad 144]

اگر نشان لیزری دست ما باشد حتما نیاز نیست روی هدف زوم کنیم
شما با لیزر هدف می گیرید اما کنار هدف را در نظر می گیرید
در ابتدا سیستم های هشدار تانک متوجه نمی شوند اما وقتی موشک به نزدیکی هدف رسید
نشانه لیزری را روی هدف می آوریم
یا موشک را طوری در مسیر قرار می دهیم که در حال عبور برای رسیدن به هدف برخورد کند


ولی در مجموع حق باشماست می بایست سیستم های لیزری دوباره چک و بازسازی شوند

 

در خاطرات خلبانان اف 4 می خوندم که 4 فروند به طرف هدف می رفتند یکی که لیدر محسوب می شد قفل می کرد و بقیه شلیک می کردند
و این هواپیما لیدر بود که همه را هدایت می کرد
اما مشکل اساسی این روش هدف راحت شدن لیدر برای پدافند بود

حال اگر ایران بتواند پهباد های رادار گریزش را در حالت لیدر قرار دهد هوپیما ها موشک ها را در مسافتی دورتر شلیک می کنند بدون این که در معرض پدافند قرار بگیرند
تازه زدن پهباد کمی سخت تر است و اگر زدنش هم زدنش زیاد ضرر نکردیم اف 4 که سقوط نکرده است تازه اگر موشک ها نزدیک شده باشند احتمال برخوردشان زیاد است

الان دیگه 1 هواپیما هم هدف میگیره هم شلیک میکنه به دور از پدافند اون مال قبل بود

[hasanali 140]

تصاویر قابل رویت نیست

ویرایش شده در اسفند 97 توسط amirhosaingh
غلط املایی