شمشیر و انواع آن

[Ernesto_Rommel 11,417]

با تشکر از وقتی که گذاشتی برای توضیحات

گفته ی شما صحیح هست اما در بعضی جاها بنده موافق نیستم

ضمن اینکه بنده معتقد نیستم ووشو به صورت رقص دراومده و از این بابت سخنی نگفتم هرچند خیلی ها حرکات زائد و نمایشی این رشته های در هم پیچیده که امروزه به اسم ووشو خطاب میشه (که روی خوده این کلمه هم بحث دارم !) به دلایل کاملا منطقی نمایشی میدونند

ولی بنده بحثم این هست :»

هنر رزمی چیست ؟

توانایی دفاع از خود و از بین بردن شی که خطری برای شما ایجاد کرده است و حال ممکن است شما براساس یک سلسله مراتب پیش بری ممکنم هست خیر
مثل رفتن به دبستان و طی کردن اجباری 5 پایه
هنرهای رزمی تعریف ش از نظر من این هست اما خوب اونایی که خودشونو استاد این رشته ها مینمامند شدیدا سعی دارند اونو به شرق اسیا بچسبونند و کلا یک سلسله حرکات که توی شائولین به صورت خصوصی اموزش داده میشده و بعد کم کم رشد پیدا میکنه رو که شامل ده ها مرحله س که واقعا شاید نصف شونم لازم نباشه یاد میگیرند و البته هر استان و ایالت چین یه سبک برا خودش میزنه و کلی حرکت عجیب غریب بهش اضافه میکنه


به عبارت بهتر الان هنر رزمی یعنی حتما شما باید 55 مدل حرکت پا روی هوا بزنی و امثالهم حال اینکه از نظر من هنر رزمی یعنی هنر جنگیدن

این تعریف کلی رو در نظر بگیریم حالا براساس دفاع و تهاجم رو حساب کنیم

میخوام اینو برسونم که هنرهای رزمی یک سری تکنیک های خاص با اسامی مثل پنجه ببر و ... به صورت صرف نیست

دقیقا منظورم اینه که شما حتی کف گرگی ، زیر یک خم گرفتن و ... که در نبردهای اون موقع رسم بود و نیز مهمتر از همه تکنیک های استفاده از شمشیر و نوع ضربات خودش هنر رزمی محسوب میشه

از این لحاظ قطعا ایرانیان و همسایگانش در هنرهای رزمی سرامدتر هستند

نمیدونم چطوری برسونم منظورم رو ... ببینید ، هنرهای رزمی چینی شامل بسیاری فنون در سبک های مختلف میشه که یا با سلاح سرد هستند یا با دست خالی

بسیار هم غنای تکنیکی داره و بسیاری کشورها بر حسب همسایگی و... ازشون به ارث بردند

قدمت این رشته هم به قول خودتون سه هزار سال هست

درسته ؟

خوب بنده میگم همزمان در کشورهای این ور دنیا ، هنرهای رزمی با سبکی کاملا متفاوت رسم بوده که لزوما لگد های بالا تنه و امثالهم جزشون نبوده ولی کاملا در میدان های جنگ استفاده میشدند و همه رو هم باهاش شکست میدادند حالا میخواد طرف استاد کونگ فو هم بوده باشه


برای خلط مبحث نشدن یه پرانتز باز میکنم که الان کونگ فو ، تای چی چوان و ووشو ! همه یکی حساب شدند که رو خوده اینم بحث هست چون ما شائولین جنوبی و شمالی و ... داریم که هر کدام هزار سبک توش هست و قمر در عقرب هست اوضاع



بنده فرمایش شما رو صحیح میدونم :
[b]
تقدم و تاخیر تکنیکی یکی از راه ها هست و یکی هم خودش روش شناسی مبارزاتی.
در نوع اول با نگاه تارخی می فهمن که کدام هنر و فنونش قدیمی تر و متقدم هستن و با این درک دیگه نمیشه اونها رو زیر مجموعه هنری متاخرتر قرار داد.
روش دوم سبک و روش شناسی ریشه ای هست که در اون شما دنبال مولفه های اصلی هنر می گردید و از روی اونها قابل تشخیص هست که پیچیدگی این هنر چقدر ریشه اون چه رشته یا هنر دیگه ای بوده.
همین اندازه به شما بگم من میتونم اثبات کنم که ک[/b]

اما من دارم میگم دقیقا در همین زمان ! این ور جهان که شامل ایران و اسپارت و .. قبل ایران و اسپارت و زمان سومریان و اشوریان میشده هنرهای رزمی دیگری که امروزه متاسفانه کمتر شناخته شدند مرسوم بوده که با تعریف هنرهای رزمی یکسان هست



اینو میخوام بگم


بعضی اصول بدیهی هست ، مثل فیزیک ! اما همین فیزیک هم همیشه اصول ش شکسته میشه !
تاریخ و تاریخ سازی که دیگه جای خود داره !
اونی که من میدونم و دیدم تا دهه 70 و فراگیر شدن فیلم ها کمتر کسی راجبه هنرهای رزمی چینی مطالبی به جد میگفت و یا تاریخ اونو به درستی نمیدونستند
بعدها یواش یواش هنرهای رزمی چینی کاملا شناخته شدند برای غرب چیزیکه برای کشورهای خاورمیانه باستان هم رخ نداد

امیدوارم دقیقا منظورم رو رسونده باشم ، تحقیقات باستان شناسی و تاریخ شناسی به دلایل مختلف روی این مناطق و سبک رزمی شون انجام نشد کامل ولی با همون اندک مسایل هم میشه به نبرد جدی با اندیشه اولین بودن هنرهای رزمی چینی رفت






مثال هنرهای رزمی مثال شطرنج بازی هست که از بس ذهن ش رو به کار انداخت روش جدیدی رو در شطرنج به کار گرفت وقتی با افتخار اعلامش کرد یهو همه گفتند اوهوکی این ماله فلان استاد هست ! از روش کپی زدی حال اونکه حقیقتا روح شم خبر نداشت اصلا این استاد هست یا نه ؟


اما خوب اصراری ندارم برای اثبات عقیده ام

یا حق

[fath 4,687]

[quote]ضمن اینکه بنده معتقد نیستم ووشو به صورت رقص دراومده و از این بابت سخنی نگفتم هرچند خیلی ها حرکات زائد و نمایشی این رشته های در هم پیچیده که امروزه به اسم ووشو خطاب میشه (که روی خوده این کلمه هم بحث دارم !) به دلایل کاملا منطقی نمایشی میدونند

ولی بنده بحثم این هست :»

هنر رزمی چیست ؟

توانایی دفاع از خود و از بین بردن شی که خطری برای شما ایجاد کرده است و حال ممکن است شما براساس یک سلسله مراتب پیش بری ممکنم هست خیر
مثل رفتن به دبستان و طی کردن اجباری 5 پایه
هنرهای رزمی تعریف ش از نظر من این هست اما خوب اونایی که خودشونو استاد این رشته ها مینمامند شدیدا سعی دارند اونو به شرق اسیا بچسبونند و کلا یک سلسله حرکات که توی شائولین به صورت خصوصی اموزش داده میشده و بعد کم کم رشد پیدا میکنه رو که شامل ده ها مرحله س که واقعا شاید نصف شونم لازم نباشه یاد میگیرند و البته هر استان و ایالت چین یه سبک برا خودش میزنه و کلی حرکت عجیب غریب بهش اضافه میکنه


به عبارت بهتر الان هنر رزمی یعنی حتما شما باید 55 مدل حرکت پا روی هوا بزنی و امثالهم حال اینکه از نظر من هنر رزمی یعنی هنر جنگیدن

این تعریف کلی رو در نظر بگیریم حالا براساس دفاع و تهاجم رو حساب کنیم

میخوام اینو برسونم که هنرهای رزمی یک سری تکنیک های خاص با اسامی مثل پنجه ببر و ... به صورت صرف نیست

دقیقا منظورم اینه که شما حتی کف گرگی ، زیر یک خم گرفتن و ... که در نبردهای اون موقع رسم بود و نیز مهمتر از همه تکنیک های استفاده از شمشیر و نوع ضربات خودش هنر رزمی محسوب میشه

از این لحاظ قطعا ایرانیان و همسایگانش در هنرهای رزمی سرامدتر هستند [/quote]
دقیقا همون مطلبی هست که من در پست پیش اشاره کردم و اونم تلقی اشتباه شما از هنر رزمی هست که جاش این تاپیک نیست حالا که دستم به تایپ رفته قول میدم یه تاپیک در این مورد بزنم.
ولی به طور کلی تعریف شما اشتباه هست از هنر رزمی.
[quote]نمیدونم چطوری برسونم منظورم رو ... ببینید ، هنرهای رزمی چینی شامل بسیاری فنون در سبک های مختلف میشه که یا با سلاح سرد هستند یا با دست خالی

بسیار هم غنای تکنیکی داره و بسیاری کشورها بر حسب همسایگی و... ازشون به ارث بردند

قدمت این رشته هم به قول خودتون سه هزار سال هست

درسته ؟

خوب بنده میگم همزمان در کشورهای این ور دنیا ، هنرهای رزمی با سبکی کاملا متفاوت رسم بوده که لزوما لگد های بالا تنه و امثالهم جزشون نبوده ولی کاملا در میدان های جنگ استفاده میشدند و همه رو هم باهاش شکست میدادند حالا میخواد طرف استاد کونگ فو هم بوده باشه [/quote]
باز بر می گرده به تعریف درست بالا که موکول به زدن تاپیک بنده هست.
[quote]برای خلط مبحث نشدن یه پرانتز باز میکنم که الان کونگ فو ، تای چی چوان و ووشو ! همه یکی حساب شدند که رو خوده اینم بحث هست چون ما شائولین جنوبی و شمالی و ... داریم که هر کدام هزار سبک توش هست و قمر در عقرب هست اوضاع
[/quote]
باز تلقی شما اشتباه هست و به دلیل عدم شناخت دقیق در موردشون.
همونطور که عرض کردم در هنرهای رزمی چینی سبک ها و روش ها خیلی زیاد هستن ولی همه اونها در دو قالب کلی می گنجن یکی شائولین یکی وودانگ و بقیه شاخه ها و زیر شاخه ها از این دو هستن به شکلی این دو نظام هستن و بقیه زیر نظام و سیستم در نظر گرفته میشن.
با توضیح بنده در تاپیک هنرهای رزمی متوجه میشین که تشتت ظاهری در هنرهای چینی به اون شکلی نیست که شما فکر می کنین.

در مورد ووشو و تلقی شما هم در پیام برای من بفرستین ببینم مد نظرتون چی هست از کلمه ووشو و اون چیزی که امروز دیده میشه.
[quote]
بنده فرمایش شما رو صحیح میدونم :

تقدم و تاخیر تکنیکی یکی از راه ها هست و یکی هم خودش روش شناسی مبارزاتی.
در نوع اول با نگاه تارخی می فهمن که کدام هنر و فنونش قدیمی تر و متقدم هستن و با این درک دیگه نمیشه اونها رو زیر مجموعه هنری متاخرتر قرار داد.
روش دوم سبک و روش شناسی ریشه ای هست که در اون شما دنبال مولفه های اصلی هنر می گردید و از روی اونها قابل تشخیص هست که پیچیدگی این هنر چقدر ریشه اون چه رشته یا هنر دیگه ای بوده.
همین اندازه به شما بگم من میتونم اثبات کنم که ک

اما من دارم میگم دقیقا در همین زمان ! این ور جهان که شامل ایران و اسپارت و .. قبل ایران و اسپارت و زمان سومریان و اشوریان میشده هنرهای رزمی دیگری که امروزه متاسفانه کمتر شناخته شدند مرسوم بوده که با تعریف هنرهای رزمی یکسان هست [/quote]
باز موضوع تعریف شما هست که این نتیجه رو میده.
[quote]بعضی اصول بدیهی هست ، مثل فیزیک ! اما همین فیزیک هم همیشه اصول ش شکسته میشه ! [/quote]
مشکل اصلی همیشگی شما اصولا باید در مثال زدن توجه خاص داشت و احتیاط کرد حوزه علوم طبیعی رو نباید با حوزه علوم انسانی و تاریخ و.... هر چیز غیر علوم طبیعی خلط کرد یا قاطی.چون نظام ها و اصول حاکم بر اونها فرق می کنه.
[quote]
تاریخ و تاریخ سازی که دیگه جای خود داره !
اونی که من میدونم و دیدم تا دهه 70 و فراگیر شدن فیلم ها کمتر کسی راجبه هنرهای رزمی چینی مطالبی به جد میگفت و یا تاریخ اونو به درستی نمیدونستند
بعدها یواش یواش هنرهای رزمی چینی کاملا شناخته شدند برای غرب چیزیکه برای کشورهای خاورمیانه باستان هم رخ نداد
[/quote]
به این معنا نیست که هنر رزمی چین ریشه نداره و مادر نیست و یا یک کل ساخته شده از مقداری روش و تشتت سبکی هست لزوما.اما در مورد این موضوع تبلیغات و شناخت هنرهای رزمی بله درست هست و دلایل خاص خودش رو داره که جای بحث هست.
[quote]امیدوارم دقیقا منظورم رو رسونده باشم ، تحقیقات باستان شناسی و تاریخ شناسی به دلایل مختلف روی این مناطق و سبک رزمی شون انجام نشد کامل ولی با همون اندک مسایل هم میشه به نبرد جدی با اندیشه اولین بودن هنرهای رزمی چینی رفت

مثال هنرهای رزمی مثال شطرنج بازی هست که از بس ذهن ش رو به کار انداخت روش جدیدی رو در شطرنج به کار گرفت وقتی با افتخار اعلامش کرد یهو همه گفتند اوهوکی این ماله فلان استاد هست ! از روش کپی زدی حال اونکه حقیقتا روح شم خبر نداشت اصلا این استاد هست یا نه ؟ [/quote]

نه فکر نمی کنم با همون هایی که میگین به نبردش بشه رفت چراکه در این وادی هیچ کس نمی تونه این ادعا رو بکنه مثلا شما بخواین همین فرضیات خودتون رو ارائه بدین که بله در تاریخ مثلا در همون زمان ایرانیها قوی بودن و حمله می کردن و بردن وچندین کشور رو نابود و یا چندین سپاه رو شکست دادن.....(خوب این قبول هست و منم باهاش مشکلی ندارم لزومش هم داشتن توان رزمی بالا هست که مبرهن و روشن هست مثل روز اما مبنی بر این نیست که هنر رزمی مدون داشتن وتا امروز باقی مونده) ؛ خیلی راحت به شما میگن خوب هنر رزمیتون رو الان بیارین یا ورزش رزمیتون رو تا مقایسه کنیم با چیزی که ما داریم می بینید که دست تمام دنیا خالی هست.

در مورد شطرنج و ارتباطش با هنرهای رزمی چین:
این که فرمودین روش جدید خلق کرده که کلا اشتباه هست یک استاد می تونه یک سناریو و یا یک تاکتیک خاص در ظطرنج درست کنه اما پاشنه آشیل کجاست؟؟؟؟؟
موضوعی که بهش دقت نکردین هر کسی در بازی شطرنج بر اساس اصول وضعی این بازی تاکتیک و سناریوی جدید می سازه یعنی به عبارت دقیقتر در قالب [color=red]یک نظام فکری واحد[/color].
اگر شما اصول دو بازی شطرنج رو به هم بریزین اصولا هیچگاه شباهت مانندی به وجود نمیاد چطور مثلا شطرنجی باشه با همین قوانین فعلی و یک شطرنج دیگه با همون مهره ها و زمین منتها با تفاوت حرکات مثلا اسب به جای ال ۴تابره جلو یکی به طرفین ، سرباز سه تا حرکت کنه و..... در این دو بازی هیچ مشابهتی به وجود نمیاد اصولا چون دو قالب دو نظام فکری هست.
حال صفحه ای رو در نظر بگیرین که اصلا قوانین مصوب نداره چه تفاقی در بازی رخ میده؟؟
هیچی خیلی ساده فرد یکی از مهرهاش رو بر میداره شاه رو می زنه میگه بازی تمام میگین چرا میگه اصولی که حاکم نیست خوب در این وضعیت سرباز من میتونه پرواز کنه وشاه تو رو بزنه.

قضیه این هست در تمام دنیا نظام فکری و عملی برای رشد هنر و ورزش رزمی وبه وجود نیومده بجز در شرق آسیا برای همین در دنیا فقط هنرهای اونها باقی مونده و خواهد موند یعنی هنر مختص اونهاست و ما هم به همراه کل دنیا حاکم بر ورزشهای رزمی.

[mihandost 412]

با سلام
يا ايران در طول تاريخ شمشيري منحصر بفرد نداشته است . اگر داشته لطفا توضيح دهيد .

[fath 4,687]

جناب mihandost اگر توجه کرده باشید مقاله چند بخشی هست در دو بخش پیش چین ،‌ژاپن ، کره ، مغول ها ، اعراب و اروپاییان رو از نظر سیر روال تحول تاریخ شمشیرها بررسی کردیم و در بخش بعدی یونان ، روم و ایران رو قرار میدم.

البته از اول در این مورد هم مطلب بود دوستانی که بار اول مقاله رو دیدن می دونن ولی عکس ها منتقل نشده بود و خود پست هم اینقدر طولانی بود که یکدفعه توان خواندن کاملش نبود برای همین نخواستم بحث شهید بشه و ایران رو گذاشتم تا حسابی در موردش بنویسم.

[Ernesto_Rommel 11,417]

اپرا جان انشالله در فرصتی دیگر مفصل بحث میکنیم

راجبه تلقی بنده از هنرهای رزمی ، دقیقا عین بحث اینکه ایا چینی ها اولین بودند ؟ یا مثلا هندی ها ؟ یا ایرانی ها ؟ یا اشوری ها ؟ (که یک سرچ هم بکنید مطالب جالبی راجبه هندی ها پیدا میکنید)
بنده عقیده م راجبه هنرهای رزمی این هست ، ضمن اینکه :

Martial arts are extensive systems of codified practices and traditions of combat, practiced for a variety of reasons, including self-defense, competition, physical health and fitness, as well as mental and spiritual development.


اصلا اصل پیدایش هنر رزمی در کشوری چون ژاپن در سبک جوجیتسو ، دفاع کشاورزان از خودشون بوده در مقابل راهزنان

حالا تاپیک رو بزنید ببینیم مفهوم هنر های رزمی از نظر بقیه چی هست ... ولی من این مفهوم رو بیشتر قبول دارم

هنر رزمی هرچی که باشه ساخته شده براساس دفاع از خود و دیگران در مقابل تهاجمات بیگانه گان و دشمنان حالا در کشورهایی که بوداپرست و ... هستند اومدن عنصر فلسفی رو اضافه کردند و امثالهم بحثی جداست ولی نظر من راجبه هنر رزمی همینه


ارتش ایران در زمان هخامنشیان سبک رزمی خودش رو داشته که بیشترین تاکیدش رو چرخش شمشیر و وارد کردن ضربات پا در صورت نیاز به پایین تنه و یا مشت به سر و گردن حریف بوده

اما متاسفانه محققین به دلیل مسایلی اصلا واکاوی نکردندش ...

من میگم این خودش یک هنر رزمی هست ....

[fath 4,687]

[quote]
Martial arts are extensive systems of codified[b][color=red] practices and traditions of combat[/color],[/b] practiced for a variety of reasons, including self-defense, competition, physical health and fitness, as well as mental and spiritual development[/quote]
معنی این جمله رو توجه کنین و بعد متن های بالا رو بخونین متوجه میشین بنده هم عرض کردم در کشورهای دیگه بر اساس تمرین و ممارست رزم رو فرامی گرفتن ولی این هنر رزمی نیست این ورزش رزمی هست و یا به عبارت دقیقتر تمرین رزم.
[quote]اصلا اصل پیدایش هنر رزمی در کشوری چون ژاپن در سبک جوجیتسو ، دفاع کشاورزان از خودشون بوده در مقابل راهزنان [/quote]
این موضوع فقط می تونه شامل حال جوجیتسو و هنرهای ژاپنی بشه وگرنه نین جوتسو و تاریخچه اش مطرح میشه که سیستمی خارج از جوجیتسو هست و همچنین تارخ جوجیتسو قابل مقایسه با تاریخ هنرهای رزمی در چین نیست.
[quote]حالا تاپیک رو بزنید ببینیم مفهوم هنر های رزمی از نظر بقیه چی هست ... ولی من این مفهوم رو بیشتر قبول دارم

هنر رزمی هرچی که باشه ساخته شده براساس [color=red]دفاع از خود و دیگران[/color] در مقابل تهاجمات بیگانه گان و دشمنان حالا در کشورهایی که بوداپرست و ... هستند اومدن عنصر فلسفی رو اضافه کردند و امثالهم بحثی جداست ولی نظر من راجبه هنر رزمی همینه


[color=red]ارتش ایران در زمان هخامنشیان[/color] سبک رزمی خودش رو داشته که بیشترین تاکیدش رو چرخش شمشیر و وارد کردن ضربات پا در صورت نیاز به پایین تنه و یا مشت به سر و گردن حریف بوده

اما متاسفانه محققین به دلیل مسایلی اصلا واکاوی نکردندش ...

[color=red]من میگم این خودش یک هنر رزمی هست[/color] ....[/quote]
مواردی رو که قرمز کردم مهم هست مورد اول و دوم اشاره شما به ورزش رزمی و تمرینات رزم و جایگزینی اون با مفهوم هنر رزمی هست.

در مورد ارتش ایران هم جز در بعد از اسلام نمیشه مبنای دقیقی رو مطرح کرد چون اصولا مکتوباتی باقی نمونده و صرف باستانشناسی نمیشه روش های رزمی اون زمان رو درک کرد الحمداله نه نقاشی باقی مونده نه سنگ نگاره ای ونه چیزط زیاد دیگه ای از دولت سر اعراب مهاجم به ایران تنها منبع شاهنامه هست که اونم توضیحاتی کلی در مورد سلاح داده و برخی مبارزات که ما باز نمی دونیم بر چه اساسی بوده نوعی کشتی بوده شبیه جودو و جوجیتسو همراه با ضربه یا نوعی دفاع و حمله با ضربات دست و پا.

[Ernesto_Rommel 11,417]

و حکایت همچنان باقیست

انشالله در فرصتی اگر شد حضوری با همدیگه مفصل صحبت میکنیم

فدایت

خسته نباشید مطالب خوبی بود

یا حق

[benny 0]

نمی دونم چرا، ولی عاشق شمشیر سامورائی ام. یادمه تو یه مستند که در مورد شمشیر بود شمشیر سامورائی تونست تمام شمشیر های رغیبشو مثل کره ببره.
گاهی اوقات ساخت این شمشیر تا یک سال طول میکشه چون ظرافت خیلی زیادی توی اون به کار میره، مثلا برای خنک کردن فولاد گداخته به جای اینکه اونو مثل بقیه شمشیرا مستقیم تو آب بزنن با یه برس کوچیک یه لایه گل رو اون می مالن تا آهسته، آهسته خنک بشه.
همونطور که تو مقاله اشاره شد این شمشیر به صورت لایه به لایه اونم چیزی حدود 16 تا 32 هزار لایه تشکیل شده، حالا حساب کنید برای هر لایه چه قدر وقت صرف میشه.
قیمتشم که به خاطر محدود بودن تولیدش سر به فلک میکشه، البته اصلاش که توسط استادا ساخته میشه.

[fath 4,687]

ان شا الله در مورد فرایند ساخت انواع شمشیر نیز مطلبی کوتاه خواهم زد. جناب benny اما حق با شماست نوع طراحی و بدنه کاتانا طوری طراحی شده که برندگی وحشتناکی داره و همونطوری که در متن اشاره شد می تونه به راحتی گشوت و رگ و پی بدن رو همراه استخوان ببره.

اما کمی سرعت و تکنیک به کار گیری اون بنا به همین طراحی ضعیفتر از انواع چینی هست.

[maalek 18]

برادر فتح گرامي
خسته نباشي واقعا مطالب جامع و خوبي بود
از اون دست مطالب كه تو تو اين سايت فقط ميشه پيداش كرد
خيلي وقت بود كه دنبال يه همچين مطلبي بطور يكجا وكامل بودم

[seyedmohammad 10,525]

با تشكر از اپراي كبير !
در ضمن برادر [color=red]اپرا ![/color] (الان داري موهاتو ميكني ؟)
به نظرم كاتانا هميشه بايد با دو دست گرفته بشه و باهاش ضربه زده بشه كه اين فاصله درگيري رو و همينطور پوزيشن هاي ضربه زدن رو محدود ميكنه همينطور شمشيرهاي صليبيون . اما شمشيرهاي عربي و چيني بيشتر با يك دست به كار برده ميشن و اين معايب رو ندارن .
ممنون

[fath 4,687]

ممنون جناب مالک
[quote]با تشكر از اپراي كبير !
در ضمن برادر اپرا ! (الان داري موهاتو ميكني ؟)
به نظرم كاتانا هميشه بايد با دو دست گرفته بشه و باهاش ضربه زده بشه كه اين فاصله درگيري رو و همينطور پوزيشن هاي ضربه زدن رو محدود ميكنه همينطور شمشيرهاي صليبيون . اما شمشيرهاي عربي و چيني بيشتر با يك دست به كار برده ميشن و اين معايب رو ندارن .
ممنون
[/quote]
به به برادر فراری سیدممد!!!! آقا دیگه کم کم می خواستیم از این اعلامیه ها هست به دیوار می زنن با بچه ها بزنیم به دیوار و توش اینو بنویسیم:
[b]WANTED[/b]
بله درست می فرمایین و دلیل هم نوع طراحی شمشیرها هست.
در کاتانا همونطور که عرض شد سنگین طراحی شده و برای همین مقداری تمایل به جلو داره برای اینکه در دست جفت و جور بشه بهترین حالت گرفتن با دو دست هست ؛ البته امکان یک دستی گرفتن هم هست ولی در دست هندل نمیشه و نمیشه با دقت و قدرت باهاش ضربه زد و سرعت اون به شدت پایین میاد.
در عین حال همونطوری که فرمودین گرفتن با دو دست باعث جمع شدن بدن و پاها و محدودیت در جابجایی و تحرک شمشیر زن میشه.خوب در شمشیر زنی سرعت در مبارزه فاکتوری بسیار مهم هست چراکه بسته به نوع سلاح که برنده هست حتی ضرباتی کم جان هم می تونه باعث بریدگی و خونریزی بشه و به تحلیل قوا انجامیده بشه بعضا در قدیم تیغه شمشیر رو زهر آلود ه میکردن که این وضعیت رو بدتر میکرده.
در چین علم طب و دارویی پیشرفت زیادی داشته به شکلی که توان ساخت زهر ، سموم و داروهایی داشتن که فرضا باعث بیهوشی سریع ،‌بی حسی ، و یا انواع تاثیرات دیگه بشه و در مرحله آخر مرگ.
به همین دلیل شاید در مبارزاتی که زرهی در کار نیست برتری با شمشیر زن سریع و غنی از تکنیک و فن است به همین دلیل در این نوع مبارزه چینی ها حرف اول و آخر رو می زنن بسته به نوع طراحی شمشیر مورد استفاده شون.
حتی دائ و نن دائو با وزن سنگینی که نسبت به بقیه شمشیر ها دارن سریع هستن و توان شمشیر زنی با یک دست رو به دلیل طراحی و هندلینگ خوبشون به شمشیر زن میدن.

اما در مبارزه با جنگجوی حاوی زره باید ضرباتی سنگین و برنده وارد کرد که شمشیر کاتانا در این بخش کارا هست.

شمشیر آنگلوساکسونی بیشتر شبیه چماقه تا شمشیر و بنا به طراحی بسار ضعیفی که داره نیازمند مبارزه با دو دست هست که اونم به دلیل حمل زره بوده.اما در کل طراحان خیلی ضعیفی بودن وگرنه برای برش زره هم میشه شمشیرهای بهتری استفاده کرد.

[VenomSnake 8,260]

با توجه به علاقه‌ى دوستان به شمشيرها و هنر رزم ايراني خواستم مطلبي ارسال كنم.

(توجه: دوستاني كه تحت تاثير قلم به مزدان پان عرب/تركيست قرار دارن بهتره بيخودي مطلب رو

نخونن. آره رفقا كلا تمدن ايران باستان، توهم پهلوي و نقشه‌ي استعمار و صهيونيزم و استكبار

و فراماسونها و يهود و ... بوده و فقط اين اعراب جاهلي عزيز بودن كه قبل از حضرت آدم(ع) اينجا

سكونت داشتن و ما همگي توهم هستيم. من كه الان به اسم يك ايراني تاپيك مينويسم هم

توهم هستم. تاريخم هم توهمه. فقط شما بوديد و هستيد و خواهيد بود)

سپاههاي هخامنشي، اشكاني و ساساني همگي اگر قدرت اول دوران خودشون نبودن حداقل از

بزرگترين نيروهاي نظامي جهان باستان به حساب ميومدن. ولي تاكيد من بيشتر از همه روي

سپاه ساساني هست چرا كه هم مستندترين سلسله‌ي پيش از اسلامه و هم به نسبت دوران

خودش قويترين نيروي نظامي تاريخ ايران محسوب ميشه. درگيري با هونها و تركان در شمال،

كوشانيها و هپتاليها در شرق، اعراب در جنوب و سپاه عظيم روم در غرب همه و همه ثابت ميكنه

كه نيروي نظامي ايران قطعا نيرويي مجهز، آموزش ديده و سازماندهي شده بوده. از همه‌ي اين

دشمنان مهمتر روم بود كه تقريبا تمام اروپاي امروزي، آسياي صغير و شمال آفريقا رو در اختيار

داشته ولي در نبرد با سپاه ساساني چندين بار دچار تلفات سنگيني ميشه و در چند مورد

فرماندهان و حتي امپراتورانش رو از دست ميده. والريان، ژوليان و احتمالا گورديان سوم همگي

در جنگ با ساسانيان كشته شدن. شكست عظيم كراسوس در مقابل سورن اشكاني هم نبايد

فراموش بشه. ولي در كل درگيريهاي روم با ايران ساساني خيلي شديدتر از ايران اشكاني بوده.

شرمنده كه الان بحث رو تموم ميكنم ساعت 3 صبحه و انشاالله بقيه‌‌ي مطلب رو فردا ارسال ميكنم.

[fath 4,687]

[quote]با توجه به علاقه‌ى دوستان به شمشيرها و هنر رزم ايراني خواستم مطلبي ارسال كنم.

(توجه: دوستاني كه تحت تاثير قلم به مزدان پان عرب/تركيست قرار دارن بهتره بيخودي مطلب رو

نخونن. آره رفقا كلا تمدن ايران باستان، توهم پهلوي و نقشه‌ي استعمار و صهيونيزم و استكبار

و فراماسونها و يهود و ... بوده و فقط اين اعراب جاهلي عزيز بودن كه قبل از حضرت آدم(ع) اينجا

سكونت داشتن و ما همگي توهم هستيم. من كه الان به اسم يك ايراني تاپيك مينويسم هم

توهم هستم. تاريخم هم توهمه. فقط شما بوديد و هستيد و خواهيد بود)

سپاههاي هخامنشي، اشكاني و ساساني همگي اگر قدرت اول دوران خودشون نبودن حداقل از

بزرگترين نيروهاي نظامي جهان باستان به حساب ميومدن. ولي تاكيد من بيشتر از همه روي

سپاه ساساني هست چرا كه هم مستندترين سلسله‌ي پيش از اسلامه و هم به نسبت دوران

خودش قويترين نيروي نظامي تاريخ ايران محسوب ميشه. درگيري با هونها و تركان در شمال،

كوشانيها و هپتاليها در شرق، اعراب در جنوب و سپاه عظيم روم در غرب همه و همه ثابت ميكنه

كه نيروي نظامي ايران قطعا نيرويي مجهز، آموزش ديده و سازماندهي شده بوده. از همه‌ي اين

دشمنان مهمتر روم بود كه تقريبا تمام اروپاي امروزي، آسياي صغير و شمال آفريقا رو در اختيار

داشته ولي در نبرد با سپاه ساساني چندين بار دچار تلفات سنگيني ميشه و در چند مورد

فرماندهان و حتي امپراتورانش رو از دست ميده. والريان، ژوليان و احتمالا گورديان سوم همگي

در جنگ با ساسانيان كشته شدن. شكست عظيم كراسوس در مقابل سورن اشكاني هم نبايد

فراموش بشه. ولي در كل درگيريهاي روم با ايران ساساني خيلي شديدتر از ايران اشكاني بوده.

شرمنده كه الان بحث رو تموم ميكنم ساعت 3 صبحه و انشاالله بقيه‌‌ي مطلب رو فردا ارسال ميكنم.[/quote]

به به جناب رایش
خوب برادر حالا اینهایی که نوشتی در جواب کی و برای چی بود
در مورد شمشیرهای ایرانی من چند بار هست که عرض کردم در این تاپیک که از ابتدا مطالبی بود اما حقیر موکول کردم به تحقیق بیشتر و اتفاقا جالبترین بخش همین بخش شمشیرهای ایران هست.

[100 2,717]

سلام

برادر فاتح جان خودمان ...

یک سوالی دارم ، این شمیشیر های ایرانی رو که گذاشتی همون شمشیرهای دوران پیش از هخامنشیان هستند ( چون تو تمام عکس ها اسمل لرستان بود و یافته های لرستان تقریبا مال قبل از هخامنشیان هستند )

اونوقت چرا شمشیر های زمان ساسانی و حتی شمشیر های بعد از اسلام که در ایران رواج داشت رو نزاشتی !؟

یه راست رفتی 2500 سال قبل !!!

بگذریم

در مورد قمه های کوچک و دو لبته که هنوز هم استفاده می شه هم یه چیزی بنویس ... گویا این قمه ها از یادگارهای زمان هخامنشیان هستند ... البته خارجی ها بهشون می گن شمشیر کوتا/کوچک پارسی !!!


اینم انواع شمیشر ///

http://en.wikipedia.org/wiki/Types_of_swords

...........

البته شمشیر های پارسی گونه های خاصی داشتند ...

http://www.gnwtc.com/wea141.JPG

http://images.honesty.com/imagedata/h/500/92/25009201.jpg

http://images.honesty.com/imagedata/h/500/90/25009018.jpg

http://www.ancientresource.com/images/persian/luristan/luristan-sword-0611142b.jpg

البته عکس بالایی اشک مرا در آورد ... به وب سایتش مراجعه کنید ... گفته برای فروش !!!

http://www.ancientresource.com/lots/persian/ancient-persian-weapons.html

اینم شمشیری که می گن اسکندر حمل می کرد و از نوع شمشیر های پارسی هست ... البته ادعا شده

http://www.swordsdirect.com/ci268lg.jpg


اینم هست که می تونید اسم سازنده ش رو پائینش ببیند ( در تصویر بعدی )
http://www.vikingsword.com/vb/attachment.php?attachmentid=3527&stc=1
http://www.vikingsword.com/vb/attachment.php?attachmentid=3528&stc=1