شمشیر و انواع آن

[Black_Angel 230]

جناب فتح دست شما درد نکنه..
همین دیشب یاد تاپیکتون افتادم می خواستم بپرسم چرا تاپیکو ادامه ندادین...
اومدم دیدیم کاملش کردی
نکنه ذهن بچه ها رو از راه در میخونی

[F_35B 15]

البته فکر نمیکنم امروز واحدها یا اصناف شمشیر سازی در ایران باشه یا مونده باشه که مثل چین یا ژاپن بتونه شمشیری بسازن که بشه بش نام ایرانی اطلاق کرد

با تشکر از دوست عزیز اوپرای خودمون و Reichsmarschall بابات عکسها و توضیحات کاملش

[fath 4,686]

[quote]جناب فتح دست شما درد نکنه..
همین دیشب یاد تاپیکتون افتادم می خواستم بپرسم چرا تاپیکو ادامه ندادین...
اومدم دیدیم کاملش کردی
نکنه ذهن بچه ها رو از راه در میخونی [/quote]
خواهش می کنم .
آره ذهن هم می خونم ؛ دعا هم می نویسم خواستی بگو برات دعا هم می نویسم ، سحر از بین برنده چشم بد ، جن گیری ورمالی و......
[quote]البته فکر نمیکنم امروز واحدها یا اصناف شمشیر سازی در ایران باشه یا مونده باشه که مثل چین یا ژاپن بتونه شمشیری بسازن که بشه بش نام ایرانی اطلاق کرد

با تشکر از دوست عزیز اوپرای خودمون و Reichsmarschall بابات عکسها و توضیحات کاملش[/quote]
حرفی می زنین دوست عزیز شمشیر سازی کجا بود.
فقط برخی جاها که رسالت خطیر تولید قمه و شمشیر برای ارزال محترم رو دارن فعال هستن

توی چین هم اثر چندانی نمونده چون کلا خود فدراسیون جهانی ووشو زده چشم کل هنرهای رزمی چین رو در آورده و بتدیلش کردن به نمایشهای به درد نخور.
اما در ژاپن هنوز به تعداد محدود و بیشتر به خاطر جنبه آنتیک و عتیقه بودن تولید میشه.
.
سعی می کنم بخشی هم در مورد روند تولید این سلاح ها و روشهاشون بزنم

[fath 4,686]

بعد از قرار دادن یک مقاله کوتاه و موجز در مورد شمشیرها الان می خوام شمشیرهایی رو که خود حقیر بهشون علاقه خاص دارم بزارم و دلایل اون رو هم عرض می کنم.ابتدا تصاویر رو قرار میدم و سپس توضیحاتی عرض می کنم.
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/8408c92d0484dc52dac508ca32431327.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_8408c92d0484dc52dac508ca32431327.jpg[/img][/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/ChineseHanSwordMasahiro.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_ChineseHanSwordMasahiro.jpg[/img][/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/high-quality-handmade-chinese-sword-han-jian_120638648207.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_high-quality-handmade-chinese-sword-han-jian_120638648207.jpg[/img][/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/sw-198.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_sw-198.jpg[/img][/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Forged-Folded-Han-Dynasty-Sword-Jian-TZ52371-.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Forged-Folded-Han-Dynasty-Sword-Jian-TZ52371-.jpg[/img][/url]

این شمشیرها در واقع شمشیرهای جی ان چینی هستن اما نه اون شمشیرهایی که الان به عنوان شمشیرهای صرفا فانتزی و نمایشی برای اجرای فرم در ووشو استفاده میشن بلکه شمشیرهایی که در دنیای باستان بسیار رعب آور و کشنده بودن و در دست جنگاوران چینی برای صدها پیام آور مرگ و یا عدالت و جوانمردی بودن.

من علاقه خاصی به این رده از شمشیرها دارم هر چند در دنیای شمشیرها هر شمشیری خواص خود را دارد و در یکی از ویژگیها دارای توان بالایی است اما این شمشیر عصاره شمشیرهای دنیا هست به نظر من.

کاتانا بسیار برنده و قوی است اما سنگینی آن اجازه استفاده سریع از آن را در درگیریهایی که تعداد دشمن بسیار زیاد است نمی دهد و سرعت پایینی دارد.
شمشیرهای کره ای تقلیدی از شمشیرهای چینی و کاتانا به صورتی ناشیانه هستن که هیچگاه توان هیچ کدام از شمشیرهای مورد نظر رو بهدست نیاورن.
دائو شمشیری سریع و قوی است اما زیبایی و سرعت جی ان را ندارد.
شمشیرهای عربی و مغولی از نبود ارگونومی به شدت رنج می برند و هندلینگ بسیار ضعیف اونها اجازه استفاده سریع از این رده رو نمیده اما برندگی بالایی دارند.
شمشیرهای آنگلوساکسونی که کلا شمشیر نیستن بیشتر چماق هستن
شمشیرهای رومی هم هندلینگ ضعیفی و طولی کوتاه دارن و بیشتر شبیه به قمه هستن.
اما شمشیرهای یونانی رو شاید بعد از شمشیرهای جی ان بتوان به عنوان شمشیرهایی قابل اعتنا مطرح کرد.

اما عصاره شمشیرهای دنیا جی ان و دلایل اون.
دسته این شمشیر بین ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر هست و به همین دلیل باعث ایجاد وزنی سنگین در پشت دست مبارز میشه این فاصله و وزن باعث ایجاد نوعی تعادل در وزن تیغه و دسته میشه و عین این می ماند که شمشیر زن دقیقا وسط شی طویل را در دست بگیرد و این مورد باعث کنترل راحتتر اون شی میشه.
این خصیصه باعث این میشه که هندلینگ این شمشیرها در دست فرد بسیار عالی باشه و به نوعی اثر سو در مچ فرد نداشته باشه.و اجازه پیچیش و چرخش راحت و سریع شمشیر را فراهم می کند.و در نهایت اجازه بالا بردن سرعت عمل در شمشیر زنی می شود.
در عین حال این خصیصه باعث ارگونومی و جفت و جور شدن شمشیر با بدن شمشیر زن می شود به شکلی که شمشیر مانند عضوی از اعضای مبارز در می آید و شمشیر زن تسلط بسیار بالایی روی شمشیر خودش و ضربات وارد شده دارد.

سیبک انتهای دسته به شکلی طراحی شده است که در عین زیبایی و هندلینگ بهتر شمشیر بسیار محکم است و در مواقع لزوم توان استفاده از آن ره عنوان سلاحی برای ضربه زدن را به شمشیر زن می دهد.و در عین حال تیغه شمشیر که از میان دسته تا این سیبک کشیده شده است را به خوبی نگه می دارد که این عامل یعنی یکپارچگی تیغه تا سیبک هم هندلینگ را بالا برده و هم در توزین وزن تاثیر مثبت دارد.

محافظ دست به شکل مربع مستطیل با اشکال بسیار زیبا طراحی شده است که هم هنز سازندگان خوش ذوق آن را می رساند و هم در عین حال محافظخوبی از دستان به عمل می آورد و در حین خستگی در زمانهای طولانی شمشیر زن توان قرار دادن انگشت اشاره بر روی آن را دارد.(این روش روشی معمول در شمشیر زنی چینی است که هم باعث کنترل بهتر شمشیر و هم باعث رفع خستگی شمشیر زن در ناحیه دست می شود).

و اما تیغه این شمشیر که بلندای آن اجازه درگیری با دشمن از فواصل دور را به شمشیر زن می دهد و همچنین برندگی بسیار بالایی در کنار سرعت حیرت آور دارد.
تیغه این شمشیر دو لبه است و اجازه استفاده از هر دو طرف و حملات در زوایا و جهت های مختلف را می دهد که با شمشیرهای تک لبه امکان استفاده از این تکنیک وجود ندارد.فرضا شمشیر کاتانا تک لبه است و به همین دلیل همیشه باید در ضربه زدن لبه شمشیر را به هدف وارد کرد و این علاوه بر سرعت کم ذاتی آن مشکل دگیری نیز می افزاید.

تیغه از ابتدا تا انتها دارای پهنایی خوبی است که در انتهای شمشیر به اندازه خیلی کمی از این پهنا کاسته می شود اما آنچنان مشهود نیست اما این اندازه آنقدر تاثیر دارد که برش شمشیر را قوی و عمیق کند.در عین اینکه پهنای زیاد این شمشیر اجازه میدهد تیغه در درگیرهای طولانی دوام بیشتری داشته باشد چراکه در زمان اصابت ضربات به آن فشار را در طول و پهنای تیغه تقسیم می کند.

در نهایت باید به ذوق و هنر سازندگان شمشیر اشاره کرد که ظرافت ، زیبایی ، برندگی ، سرعت و قدرت را در این شمشیر در کنار علم ارگونومی وهندلینگ قرار داده و شاهکاری بس عظیم خلق کرده اند.اما حیف و صد حیف که هنرهای رزمی چین در طی چند صده گذشته به طرفی حرکت کرده و حتی می کند که به نمایشهایی صرف تبدیل شده اند.

اما یکی از خواس این شمشیر در عین برندگی و زیبایی همانطور که اشاره شد سرعت بالای آن است و مورد بعدی غنای تکنیکی این رده از شمشیر به شکلی که اساتید برجسته توان اجرای ضربای بسیار گوناگون را با این شمشیر دارند که در هیچ نوع دیگری امکان نیست و حتی در آنها این حرکات موجود نیست.
این شمشیر طوری طراحی شده است که در میدانهای نبردی که درگیری بسیار پر دامنه و در عین حال تعداد افراد دشمن بسیار زیادتر از شمشیر زن است با ظرافت بتواند دشمنان را از پا در آورده و جان حامل خود را نجات دهد.تکنیک های مورد استفاده این شمشیر حتی می تواند زمانی که در دست استادی کامل قرار گیرد تمام شمشیر زنان دنیا را غافل گیر و دچار مشکلات فراوان برای بقای خود کند.

در تصاویر اول تا چهارم می توانید اوج هنر و کارایی را به وضوضح ببینید به شکلی که ذهن هر بیننده ای را درگیر زیبایی خود می کنند.
امیدوارم از مقاله حقیر خوشحال شده باشید و تنها فکر می کنم یک پست دیگر در این مقاله نداشته باشیم.

نویسنده :فتح
استفاده بدون ذکر منبع و نام نویسنده شرعا و قانونا ممنوع می باشد.

[SSADEGHS 3,041]

این شمشیر های چینی و ژاپنی یک مشکلی دارند : لبه ای برای حفاظت از مچ دست ندارند

[fath 4,686]

[quote]این شمشیر های چینی و ژاپنی یک مشکلی دارند : لبه ای برای حفاظت از مچ دست ندارند[/quote]
ببخشید دیر جواب میدم.
در شمشیرهای ژاپنی (کاتانا) محافظ دسته دایره ای شکل یا مربع بزرگی هست که حفاظت خوبی از دست شمشیر زن می کنه. در انواع چینی هم مثل دائو و یا حتی جی ان این نوع محافظ دسته معمول هست.
اما موضوع اصلی مهارت شمشیر زنان باستانی چین هست و همون اندازه کوچک هم برای اونها کافی بوده چونکه اونها در شمشیر زنی شمشیر رو عین عضوی از بدن می دونستن و شما وقتی می خواهید از دست خود استفاده کنید دقیقا می دانید کجای دست را می خواهید به تنه دشمن بزنید مچ را نوک انگشت را و......

[VenomSnake 8,260]

با تشكر از فتح عزيز و تمام دوستاني كه به من بدقول لطف داشتن. فكر كنم برادر فتح ميخواست با

يكي از همون شمشيرهايي كه دوستشون داره (همون عكسها) باري رو از روي گردنم برداره! البته

حق هم داره چون خيلي تاخير داشتم. از تمام دوستان عذر ميخوام.

بريم سراغ سپاه اشكاني

نكته‌ي جالب در مورد اشكانيان اينه كه كمتر(تقريبا هيچي) در مورد شمشير پارتي صحبت شده و

سربازان وحشت زده‌ي رومي فقط تعداد زياد تيرهاي پرتاب شده و همچنين ابهت سواره نظام پارتي

رو بيان كردن تقريبا هيچ اشاره‌ي مستقيمي به نوع سلاح اشكانيان نشده. در كل تاكتيك جنگ و

گريز پارتي بيشتر توجه روميها رو جلب كرده تا نوع سلاحشون. البته استفاده‌ي پارتيها از سواره نظام

سنگين باعث شد روميها هم به فكر استفاده از همين نوع سواره نظام بيفتن. تنها در آثار ساساني

مثل نقش برجسته‌ي فيروزآباد (پيروزي اردشير بابكان بر اردوان پنجم) و برخي بشقابهاي ساساني

ميشه اشكانيها و نوع تجهيزاتشون رو به شكل مستند مشاهده كرد.

به هر حال همونطور كه گفتم هيچ اطلاع دقيقي از شمشير اشكاني در دست نيست چون اصلي

ترين و مهمترين سلاح پارتيها، كمان و نيزه بوده و رديف بعدي خنجر براي محافظت قرار داشته و اين

هم بخاطر تاكتيك نظامي استفاده از كمانداران سواره و سواره نظام ضربتي سنگين (كاتافركت) بوده.

نكته‌ي ديگه اينه كه اشكانيان از سپاه دائمي و متمركز استفاده نميكردن و سلاح و لباس هر قومي

كه در نبرد شركت ميكرده با بقيه تفاوت داشته.

با تمام اين مسايل، ديدن تصاوير زير خالي از لطف نخواهد بود.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Tabriz_Sasanian_Plate_2_.jpg[/img]
پيروزي اردشير بابكان بر اردوان پنجم و آغاز اولين حكومت ديني در ايران

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/firuzabad_relief1_3.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/firuzabad_relief1_4.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/firuzabad_relief1_2.jpg[/img]
پروزي اردشير بر اردوان در نبرد هرمزدگان(نقش برجسته‌ي فيروز آباد)

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Ardachir_relief_Firuzabad_1.jpg[/img]
نماي كامل به صورت واضحتر

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/59-1.jpg[/img]
استفاده از فنون رزمي در حين سواركاري(متاسفانه اطلاعي از هيچ يك از اين فنون وجود ندارد)

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Parthian-Sassanian-joust-at-Firizabad-224-AD3.jpg[/img]
نقاشي بازسازي نبرد هرمزدگان از روي نقش برجسته‌ي فيروز آباد‌( شماره 2 اشكاني است)

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/ParthianHorseman.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/103466.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Parthian_1%7E0.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/step37mwcy5.jpg[/img]
كمانداران اشكاني با مهارتي بالا در تيراندازي

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Amazon_Parthian_Shot.jpg[/img]
زن كماندار پارتي

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Kuban_Cossack_executes_a_Parthian_Shot_in_the_Age_of_Rifle.jpg[/img]
تاثير كمانداران پارتي بر قزاقهاي كوبان

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Cataphract_01.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Cataphract_04.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/n6_s4_p2.gif[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/parth1.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/parthian_army%7E0.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Parthian%2520Empire%2520Battles%2520with%2520the%2520Roman%2520Empire.jpg[/img]
انواع زره هاي سپاه اشكاني

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/parth4.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/parth3.jpg[/img]
قبايل تشكيل دهنده‌ي سپاه اشكاني

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/d4585533x.jpg[/img]
شمشير، خنجرها و سرنيزه‌ي منسوب به پارتيان

با توجه به تصاوير بالا جاي تعجبي نيست كه اشكانيها كمتر از شمشير استفاده ميكردن. بخاطر

داشتن زره فلسي يا حلقوي فاقد مفصل (كه حركت سرباز رو كند و خشك ميكنه) استفاده از

شمشير چندان راحت نيست. يكي از علل شكست پارتها از ساسانيان همين تفاوت زره هست.

ساسانيها از زره توري بافته شده استفاده ميكردند و اين زره چنان پيشرفته و موثر بود كه بعد از

اشغال ايران توسط اعراب، زره تمام سپاهيان جهان اسلام از روي همين تورها ساخته شد و تا

اواسط دوران قاجار مورد استفاده قرار گرفت.

[fath 4,686]

ممنونم جناب رایش اطلاعات خیلی جالب و خوبی بود هر چند داشتم کم کم به این فکر می افتادم که با همون شمشیرهای چینی بیام سراغتون.

[fath 4,686]

با سلام خدمت دوستان عزیز.
این تاپیک رو مدت ها پیش تهیه دیده بودم اما به عللی رها شده بود و بخش پایانی اون مونده بود. ان شاء الله این بخش رو هم تقدیم دوستان می کنم باشه که مورد نظر قرار بگیره.

[color=#ff0000][b]بخش پایانی روش های ساخت شمشیر:[/b][/color]
در بخش های قبلی با نگاهی تاریخی به انواع رده های شمشیر پرداختیم و با تکیه بر جغرافیای ملل به معرفی انواه شمشیرهای آنها نگاهی انداخیتم. اما در این بخش تکیه خود را بر روش های ساخت شمشیر متمرکز می کنیم.
بشر از اولین دوران های زندگی خود بر زمین موجودی ابزار ساز بوده و یکی از وجوه تفاوت بنیادی انسان و غیر انسان هم همین صنع او بوده و هست. تا جایی که فصلی کاملا متفاوت بر روی آدمی گشوده شده و با پیشرفت ابزارها امروز در دنیای تکنولوژی قرار گرفته ایم.
از قدیم الایم انسان های اولیه سعی داشته اند از داشته های طبیعی و سرزمینی خود برای ساخت مسکن و از همه مهمتر ابزار استفاده کنند و به طور طبیعی هر قوم و نژادی بنا بر موادی که در طبیعت خود در دسترس داشته اقدام به ساخت ابزار می کرده.

مدت ها طول کشید تا بشر بتواند عناصر و مواد مختلف را از هم تشخیص دهد و مزایا و نواقص مواد طبیعت را درک کند و از آنها استفاده کند. اما تنها مواد طبیعی در استفاده از مواد موثر نبوده بلکه توانایی علمی و همچنین ابزار سازی آدمی هم در ساخت ابزار تاثیر داشته. به عنوان مثال زمانی که هنوز انسان آتش را نتوانسته بود مهار و به کار گیرد انتظاری گزاف است که بتواند به ذوب فلزات دست بزند و زمانی که به توان ساخت کوره های نسوز نرسیده بوده است نمی شود به فکر ذوب فلزات با درجه ذوب بالا مانند آهن بود.

اما در گذر زمان آدمی این توان را به دست آورد و پس از استفاده از سنگ و استخوان حیوانات برای ساخت ابزار بخصوص ابزاری دفاعی یا جنگی به وجود فلزات پی برد و مشغول استفاده از آن شد. شاید اولین فلزاتی که انسان دست به ساخت ابزار از آنها زد مس و برنز بود ولی به آرامی به توسعه علمی آدمی و کشف سنگ آهن ذوب فلزات بیشتر مد نظر قرار گرفت و ساخت ابزار آهنی بیشتر شد.

در همین حین قدما متوجه شده بودند که ترکیب فلزات و مواد دیگر با هم می تواند ویژگی هایخاصی به آنها بدهد و به آرامی کشف کرده بودند که مثلا استفاده از کربن می تواند سختی آهن را بسیار بیشتر کند. اما شکنندگی آن را هم افزایش می دهد. همچنین خود برنز به نوعی نشان از ترکیب فلزات مختلف برای دست یافتن به ماده ای سخت تر است.

اما در دوره رشد و شکوفایی به آرامی آهن و ذوب و ابزاری سازی از آن به موضوعی طبیعی در میان انسان ها تبدیل شد و حال تمدنی بیشتر می توانست پیشرفت کند و به همسایگان خود دست اندازی و یا به خوبی از خود دفاع کند که توان ساخت آلیاژهای ویژه را بدست آورده باشد.
مرحله اول در ساخت شمشیرهای خوب دست یافتن به فرمول مناسب برای ساخت شمشیر بود که با آنچه گفته شد در دسترس آنها قرار گرفت اما هنوز ابتدای راه بود چراکه فرایند ساخت نیز در این کار موثر و مهم بود. اینکه در چه نوع کروه ای فلز را باید حرارت داد، این حرارت چه میزان باشد، آیا قالب گیری شمشیر بهتر است یا شکل دهی آن و....

هر کدام از کشورها به نوعی فرایند خاص خود را برای ساخت شمشیر استفاده می کردند و می توانستند به خواص و پایداری خاصی در نوع فلز شمشیرهایشان دست پیدا کنند.
اولین فرایندی که به توضیح آن می پردازم فرایندی است که ژاپنی ها برای ساخت شمشیر استفاده می کرده اند.

اولین موضوع میژان ترکیب کربن برای سختی فولاد بوده که بنا به تجربه این کار انجام میشده اما ابزار سازان قدیم فهمیده بودند که تغییر دمای ناگهانی و شدید موجب از دست رفتن کیفیت آهن می شود و باعث ایجاد حالت تردی و شکست در ساختار کلی آن است به همین دلیل به این فکر می کردند که این تغییر حرارت و دما و همچنین روال شکل دهی شمشیر به آرامی صورت بگیرد.
همچنین کشف کرده بوند که اگر تیغه ای آب نخورد به راحتی شکسته می شود و نیاز است به اندازه کافی با رطوبت نیز تماس مستقیم داشته باشد.

ژاپنی ها برای اینکه تیغه شمشیرهای خود را با این متد بسازند دست به تدبیر خاص زده بوند و آن استفاده از نوعی گل برای خنگ کردن آرام تیغه شمشیر بود. در این روش پس از ذوب و شکل دهی اولیه فلز در طی زمان چکش کاری تیغه هر بار که فلز را در کوره قرار می دادند و آن را خارج می کردند به آرامی با لایه ای گل روی بدنه تیغه را می آغشتند تا به آرامی این تیغه سرد شود و ایجاد شکستگی در آن بروز نکند.

دومین موضوعی که ژاپنی ها در تهیه کاتانا در دستور کار داشتند این بود که فلز تیغه شمشیر را به جای قالب ریزی اولیه مانند شمشیرهای آنگلوساکسونی و... شمش کردن فلز و سپس گرم کردن و چکش کاری کردن بوده است. ولی تدبیر بسیار جالبی دیگر نیز اندیشیده بودند تا فلز به صورت لایه هایی بسیار زیاد در آید چیزی در حدود 16 تا 32 هزار لایه فلز روی هم...
متعجب نشوید روش کار به این صورت است که هر بار شمش فلز را با چکش کاری کشیده و به صورت مستطیل در آورده و سپس همین مستطیل را از وسط تا کرده و روی هم می گذاشته اند و مجددا پس از سرد شدن این فلز آن را در کوره قرار داده و طی یک مرحله دیگر چکش کاری مجددا به شکل مستطیل در می آورده اند.
این کار 13 یا 14 بار انجام می شده استو با احتساب توان 2 در هر مرحله لایه های روی هم تیغه به 16 یا 32 هزار می رسیده و ساختاری لایه لایه به وجود می آورده.
اما خاصیت این لایه های روی هم این بوده که اگر گسستی هم در ساختار فلز رخ می داده کنار هم قرار گرفتن و حرارت دیدین لایه های مجاور این نقیصه را پوشش می داده و اجازه گشترس این ترک به تمام فلز را نمی داده و به همین دلیل فلز بسیار محکمو با ساختار بلوری مرتب و کنار هم و همچنین منعطف می شده است.

پس از انجام این روش تیغه به طور طبیعی کشیده می شده و در مراحل فراوانی با حرارت دادن، چکش زدن، آب دادن در برخی مراحل و گل کاری در برخی دیگر به آرامی تیغه را شکل دهی می کرده اند و در نهایت شما شاهد تیغه ای بسیار برنده ، محکم و منطف خواهید بود.
این شمشیرها به همین دلیل بسیار ساختار فلزی قوی و محکمی دارند و هم اینکه قابل گفتن است تیغه را به جای تیز کردن با سوهان و.... ابتدا با چکش کاری شکل می داده و سپس تنها با سنباده نرمی تیز می کرده اند.
این شمشیرها در برندگی واقعا وحشتناک عمل می کنند.

در دنیا چندین تمدن روش های ابداعی خود را به کار می برده اند و معمولا شمشیرهای آنها بسیار معروف و کارا بوده است.
منتهی ژاپن به دلیل جزیزه ای بود و دور افتادن از دنیای متمدن هیچگاه شمشیرهایش تا صده های پیش که ارتباطات بیشتر شد شهرت و استفاده جهانی پیدا نکرد.

از کشورهای صاحب سبک در ساخت شمشیر می توان به هند اشاره کرد که در طول تاریخ مشهور به ساخت شمشیرهایی بسیار خوب بوده و بعد از آن ایران دارای شمشیرهای خوبی بوده است.
دلیل شهرت ایران تسلط ایران بر شام و اتخاذ نوع فلزکاری آنجا بوده اس.
سوری ها هم به این موضوع پی برده بودند که ساخت تیغه های محکم، منطعف و برنده مستلزم ریخته گری و سپس چکس کاری و همچنین خنگ شدن تیغه در زمان طولانی است و به همین سبب روشی به مانند ژاپنی ها استفاده می کردند ولی این روش کمی متفاوت بوده است.
شامی ها برای ساخت تیغه شمشیر های ایرانی آنها را پس از در آوردن از کوره و چکش کاری در هوا می چرخانده اند تا به آرامی با جریان هوا خنک شوند و هر چند بار هم آنها را آب می داده اند. با این روش تیغه های شمشیر بسیار عالی می ساخته اند.

اما بسیاری از حوزه های تمدنی چون توان ساخت بسیار پیشرفته شمشیر در زمان خود را نداشته اند معمولا در ساخت شمشیر از همان روش عادی و معمول استفاده می کرده اند به این شکل که ابتدا فلز را ذوب و افزودنی های لازم را برای به دست آوردن آلیاژ مخصوص به آن افزوده و سپس از همان ابتدا در قالب یک شمش بلند و شمشیر مانند رخیته گری می کرده و سپس آن را مقداری چکش کاری می کرده اند تا به شکل شمشیر کاملی در آید و سپس آن را با سوهان و... تیز می کرده اند.
در طول مراحل ساخت هر بار که چکس کاری می کرده اند شمشیر را آب نیز می داده اند. این روش در بهرترین حالت تیغه های خوبی تحویل می داده ولی کیفیت آنها قابل مقایسه با شمشیرهای هندی، ایرانی و ژاپنی نبوده است.

همچنین قابل ذکر است که برخی از آهنگران و صنعتگران تاریخی به خوبی درک کرده بوند که چکش کاری فراوان می تواند ساختار تیغه و به طور کلی فلز را بسیار منسجم تر و بدون شکست و ایراد می کند و به همین دلیل معمولا ساختن شمشیرهای فوق العاده روزها و شاید هفته ها زمانبر بود اما شمشیری در شان نجیب زاده یا شاهی را می ساختند.

امیدوارم این مطلب مورد نظر دوستان قرار بگیرد.


[color=#ff0000][b]نویسنده: فتح.[/b][/color]
[color=#ff0000][b]استفاده از مطلب تنها با ذکر آدرس دقیق و نام نویسنده شرعا و قانونا مجاز می باشد.[/b][/color]

[SSADEGHS 3,041]

جناب فتح ركوردي بر جا گذاشتيد بالاخره بعد از دو سال تاپيك خاتمه يافت

[fath 4,686]

[quote name='SSADEGHS' timestamp='1404557088' post='390544']
جناب فتح ركوردي بر جا گذاشتيد بالاخره بعد از دو سال تاپيك خاتمه يافت
[/quote]

ممنون
یکی دو تا دیگه هم هست باید اونها رو هم تمام کنم البته نمی دونم امسال برسم یا نه اگر نشد تا سال آینده تمام میشن

[mahdimousavi 836]

من شمشیر می خوام

[mahdiarmy 2,581]

اونوقت قمه های این لات و لوت های خودمون از لحاظ ظاهری تو کدوم دسته قرار میگیره ؟

[Stuka 8,826]

قمه یک شمشیر کوتاه هست که اهالی قفقاز هم ازاون استفاده میکنند و قدمتش هزار سال هست مل شمشیرهای کوتاه ایرانیان و سکاها .

[fath 4,686]

[quote name='mahdimousavi' timestamp='1404568877' post='390582']
من شمشیر می خوام
[/quote]
شمشیر می خوای چکار بچه...

ولی جدی میگم دوستان غیر از طبیعت گردی و کوهنوردی و... هیچوقت چاقو و قمه و... حمل نکنید به هیچ وجه و اگر به فکر سلاح دفاعی هم هستید یا لری کردی حال کنید و گرزی چماقی چیزی با خودتون داشته باشین یا برین دنبال اسپری فلفل و نمی دونم باتون کشویی
دلیلش هم این هست که متاسفانه چاقو ... به دلیل برندگی اگر رگ و پی رو بگیره به راحتی تاندوم و رگ و سرخ رگ و رباط و... رو قطع می کنه و آسیب بدی می زنه ولی باتوم و چوب و و.... اینطور نیست.
از طرفی آدم برخی اوقات عصبانی میهش و ممکنه با این سلاح های سرد کار دست خودش بده.

[quote name='mahdiarmy' timestamp='1404570229' post='390591']
اونوقت قمه های این لات و لوت های خودمون از لحاظ ظاهری تو کدوم دسته قرار میگیره ؟
[/quote]
اونا کلا شمشیر نیستن دیگه اسمشون با خودشون هست قمه...