Recommended Posts

[quote][quote]به نظر بنده سيستم الكترواوپتيكال يه مشكل عمده داره و اون اينكه در آسمان ابرى و غبار آلود فكر نكنم بتونه درست عمل كنه. نظر دوستان درين زمينه چيست.[/quote]

سلام

ورودتون رو تبریک میگم.

به این شدتی که فکر می کنید ، نیست.

این سیستمها از طول موجهای خاصی از امواج IR استفاده می کنند که کمترین کاهش را در محیطهای آلوده به گرد و غبار ، رطوبت و . . . دارند.[/quote]

عليكم سلام

شما خسته نباشيد برادر محمد.

اين امواج IR يا Infra- Red Radiation امواجي هستند كه سيستم هاي هدايت حرارتي يا Heat - Seeking missile guidance از او ن براي رديابي هدف استفاده ميبره٬ البته عمل كرد اون هم طوريست كه با استفاده از يك detector كه انرژي IR را به جريان برقي تبديل ميكند كه بعدآ جريان توليد شده توسط ديگر بخشهاي الكترونيكي موشك پروسس ميشود. و يكي از نمونه هايش هم موشك دوش پرتاب استنگر است.

اما سيستم هدايت اوپتيكي از همون نور معمولي(نه انرژي حراتي يا IR) كه سطح اجسام منعكس مي شود براي رديابي اهداف استفاده ميكنند.

با اين حال اياميتوان گفت كه سيستم هدايت الكترو اوپتيكي با سيستم هدايت حراراتي يا يكي است؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]با اين حال اياميتوان گفت كه سيستم هدايت الكترو اوپتيكي با سيستم هدايت حراراتي يا يكي است؟[/quote]

مقدمه شما کاملا صحیح هست، اما تنها در نسل اول سیستمهای الکترو اپتیکی فقط از طول موج مریی استفاده می شد و در نسل های بعدی اونها ( منجمله این موشک) از هر دوسیستم مریی و IR استفاده میشه.

ضمن اینکه طول موجهای مادون قرمز هم خودشون دارای طیف بندی ( طیف نزدیک و طیف دور ) هستند که هر کدام کاربرد خاصی دارند.

اونجا هم نوشتم که:

[quote]این سیستمها از [color=red]طول موجهای خاصی[/color] از امواج IR استفاده می کنند که کمترین کاهش را در محیطهای آلوده به گرد و غبار ، رطوبت و . . . دارند.[/quote]

موفق باشید.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[align=justify]اگه فقط توطيف نور كار كنه و نه حرارتي كه فقط تو روز قابل استفادست به علاوه به راحتي فريب مي خوره فكر نكنم اين طور باشه حتما از جستجوگر مادون قرمز استفاده مي كنه
البته اگه مي شد از [size=18][color=brown]طريق پهباد يا ماهواره يا .... روي هدف نشانه گذاري كرد[/color][/size] خيلي بهتر بود و درصد موفقيت افزايش پيدا مي كرد[/align]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]به نظر بنده سيستم الكترواوپتيكال يه مشكل عمده داره و اون اينكه در آسمان ابرى و غبار آلود فكر نكنم بتونه درست عمل كنه. نظر دوستان درين زمينه چيست.[/quote]

بستگي به نوع سنسور داره .

اينفرارد 3 رده موج داره كه دو تا از اونها رو بايد بصورت اكتيو نگاه كني (يعني يك منبع توليد نورش بايد وجود داشته باشه) و يك رده كه بهش ميگن FAR INFRARED يعني اينفرارد دور (كه منظور طول موج بلند تر هست) نيازي به منابع توليذ نور نداره و فيلم برداري از اون بصورت غير فعال يا پسيو انجام ميشه . اصطلاح ترمال براي دوربين هاي اين رده بكار ميرن اما خوب خودش هم مشكلاتي داره . و اين دوربين ها بدون نياز به خوردشيد و ماه و لامپهاي ثانويه طول موجهاي حرارتي بدن يا موج هاي مادون قرمز گرمايي ناشي از حبس دما داخل اشياء رو بسته به فاصله تشخيص ميده.
ولي مثلا از پشت ابرهاي غليظ درختان و ديوار ها نميتونيد اين امواج رو ببينيد چرا كه بسيار ضعيف ميشن.اگر ديده باشيد توي مانور ها روي پهبادهاي هدف منابع حرارتي ميبندند تا حرارت موتور هواپيما رو شبيه سازي كنه .

به همين خاطر ميان از يك سري سنسور هاي پيشرفته تر استفاده ميكنند . يعني يه كاري روي اين دوربينا يا سنسورها انجام ميدن كه حساسيتشون ميبره بالا ! .

چون اين امواج از نوع مادون قرمز هستند كه از منابع حرارتي خارج ميشن ميشه با سرد كردن سنسور ها اين امواج رو بهتر دريافت كرد .

بنابراين صفحات سنسور رو كه در ابعاد ميكروبلومتر ساخته ميشن رو سرد ميكنند و اين سرما بايد يكپارجه و دقيق باشه اون هم بصورت كرايوجنيكال (يعني در حدود 160 درجه زير صفر يا بيشتر !)

اين سرد سازي باعث افزايش شديد حساسيت سنسور ها ميشه و ميتونه پشت ابرها و حتي لايه هايي نازك پوششي هم بشه .

داخل كشور دوربين هاي تبير 40 تا 150 با استفاده تكنولوژي سنسورهاي ميكروبلومتري غير سرد ساخته ميشه ! و گونه هاي خنك كاري شده هم وجود داره كه به نظر ميرسه وارداتي هستند .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
وقتی سر موشک و هوای اطراف آن در اثر سرعت گداخته است، آیا استفاده از دوربین های ترمال یا ای آر اصلا معنی می دهد؟ هوای اطراف موشک باید دمای خیلی بالایی داشته باشه! این ها مثل نویز های بسیار قوی عمل خواهد کرد.
سرعت موشک و حرارت باعث نمی شه هوای اطراف نوک موشک مانند عدسی شکست های نوری ایجاد کنه؟ با این فرض دقت دوربین های تصویری زیر سوال نیست؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]DEXON جان ما خيلي بهتر از اين رو ساختيم ، یک دفعه گفتم دیگه هم نمیگم ، ما خیلی زودتر از چین از موشک های بالستیک برای زدن ناوهواپیمابر استفاده میکردیم ! icon_cool[/quote]

komando59دعزیز بالستیک داریم تا بالستیک! مدل چینی بسیار پیشرفته تر هست شما یک نگاه به برد هردو بنداز.... icon_eek[/quote]

با سلام و عرض صبح بخير خدمت دوستان و برادر عزيزم جناب DEXON ! B)

داداش شما داري يه موشك 300 كيلومتري رو با يه موشكي كه بردش چندين برابر اينه مقايسه ميكني ؟ داداش برد كه به تنهايي نشان دهنده پيشرفته بودن يك موشك نیست ، شاید این موشک 300 کیلومتری ما بسیار پیشرفته تر از اون مدل 1700 کیلومتری چین باشه ، در ضمن ما هنوز موشک بردبلندمون رو ندیدیم که با موشک چینی مقایسش کنیم و نظر بدیم که پیشرفته هست یا خیر ولی در هر صورت ما سابقه بیشتری در ساخت این چنین موشک هایی داریم و مطمئنن با توجه به قدرتمون در صنایع موشکی موشکی بهتر از موشک چینی رونمایی خواهد شد ! :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر بنده نمونه دیگری از موشک خلیج فارس با سیستم و بردی متفاوت بزودی رونمایی خواد شد. icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان من یه مقدار فکر کردم در مورد کلاهک فاتح که به نظر می رسید جدا میشه و تو عکسا نشد. چند تا فرضیه به ذهنم رسید گفتم ببینم نظر دوستان چیه.
1: کلاهک این موشک درست کار نکرده. با توجه به این که یه سیکر جدید رو موشک نصب کردن شاید مهندسی کلاهک تغییر کرده و جدا نشده. شایدم اصلا کلاهکا ضریب احتمال جدا شدنشون اون قدرام بالا نیست (مثلا از هر 10 موشک یه موشک کلاهکش جدا نمیشه).
2: این موشکو جوری ساختن که کلاهکش جدا نشه دشمنا رو فریب بدن
3: کلا موشک فاتح کلاهک جدا شونده داره. اما موشک خلیج فارس به علت نیاز به مانور های سنگین تر تو فاز آخر و ناکافی بودن بالچه های کوچیک جلویی، کلاهک جداشونده نداره.
4:دوربین های فارسنیوز چندان تعریفیم ندارن و به علت سرعت زیاد کلاهک اونو کشیده تر نشون میدن.
5:موشک فاتح کلا کلاهک جداشونده نداره.

من یکی قبلا چند تاعکس دیدم که فکر کنم نشون بدن کلاهک فاتح جدا شونده اس. عکسای خلیج فارسم همون زیگ زاگ های ریز کنار کلاهکو نشون میدن که بهترین توضیح واسشون همون جداشونده بودن کلاهکه. حالا نظر دوستان چیه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تبريك ميگم به تمامي كاركنان و تلاش گران عزيز كشورمون كه ما رو سربلند و از دشمن زهر چشم ميگيرن اميدوارم هر روز شاهد رونمايي از هرنوع سلاح هاي نظامي باشيم . icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]Aspahbod داداش گزينه اول احتمال نداره ، اصلا امکان نداره ! icon_eek[/quote]

چرا؟ چون صنایع نظامی ما خیلی عالین؟ سلاح های ساخت هر کشوری احتمال خطا دارن. این احتمال برای کشوارای دارای صنعت پیشرفته تر کمتره و باید واقع بین باشیم صنایع نظامیمون اون قدرا هم دقیق و پیشرفته نیستن.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نه دوست عزیز آخه ارتباطی بین این دو تا سیستم یعنی جستجوگر کلاهک و سیستم جدا کننده وجود نداره کلاهک قبل از شروع به کار سیستم جستجو (نزدیک شروع حرکت نزولی) باید جدا بشه

اون بحث دوربین هم منتفیه..

احتمال نیاز به مانور سنگین هم بعید میدونم باشه چون این موشک باید تا نزدیکی های هدف بیاد و فقط یک مانور در حد چند صدمتر انجام بده

در ضمن این که کلاهک جدا بشه و یا نه خیلی بحث هست، یعنی اگه قراره موشک تو فاز پایانی با کلاهک جدا شده هدایت بشه منطقا فرامین کنترلی با حالتی که کلاهک جدا نشده کاملا متفاوت هست و اون موشک احتمال زیاد یا به خطا میره و یا دقتش بسیار پایین میاد.

باز گزینه3 یا 5 امکانپذیر هستن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]به نظر بنده سيستم الكترواوپتيكال يه مشكل عمده داره و اون اينكه در آسمان ابرى و غبار آلود فكر نكنم بتونه درست عمل كنه. نظر دوستان درين زمينه چيست.[/quote]

بستگي به نوع سنسور داره .

اينفرارد 3 رده موج داره كه دو تا از اونها رو بايد بصورت اكتيو نگاه كني (يعني يك منبع توليد نورش بايد وجود داشته باشه) و يك رده كه بهش ميگن FAR INFRARED يعني اينفرارد دور (كه منظور طول موج بلند تر هست) نيازي به منابع توليذ نور نداره و فيلم برداري از اون بصورت غير فعال يا پسيو انجام ميشه . اصطلاح ترمال براي دوربين هاي اين رده بكار ميرن اما خوب خودش هم مشكلاتي داره . و اين دوربين ها بدون نياز به خوردشيد و ماه و لامپهاي ثانويه طول موجهاي حرارتي بدن يا موج هاي مادون قرمز گرمايي ناشي از حبس دما داخل اشياء رو بسته به فاصله تشخيص ميده.
ولي مثلا از پشت ابرهاي غليظ درختان و ديوار ها نميتونيد اين امواج رو ببينيد چرا كه بسيار ضعيف ميشن.اگر ديده باشيد توي مانور ها روي پهبادهاي هدف منابع حرارتي ميبندند تا حرارت موتور هواپيما رو شبيه سازي كنه .

به همين خاطر ميان از يك سري سنسور هاي پيشرفته تر استفاده ميكنند . يعني يه كاري روي اين دوربينا يا سنسورها انجام ميدن كه حساسيتشون ميبره بالا ! .

چون اين امواج از نوع مادون قرمز هستند كه از منابع حرارتي خارج ميشن ميشه با سرد كردن سنسور ها اين امواج رو بهتر دريافت كرد .

بنابراين صفحات سنسور رو كه در ابعاد ميكروبلومتر ساخته ميشن رو سرد ميكنند و اين سرما بايد يكپارجه و دقيق باشه اون هم بصورت كرايوجنيكال (يعني در حدود 160 درجه زير صفر يا بيشتر !)

اين سرد سازي باعث افزايش شديد حساسيت سنسور ها ميشه و ميتونه پشت ابرها و حتي لايه هايي نازك پوششي هم بشه .

داخل كشور دوربين هاي تبير 40 تا 150 با استفاده تكنولوژي سنسورهاي ميكروبلومتري غير سرد ساخته ميشه ! و گونه هاي خنك كاري شده هم وجود داره كه به نظر ميرسه وارداتي هستند .[/quote]

با عرض سلام٬
تشكر از توضيحات جناب واريور و ديگر دوستان٬

يه چيز ديگر ميخواهم به گفته هاي جناب واريو اضافه كنم و اون اينكه سيستم هدايت گرامايي از بخش ديگر بنام [u]اي ار او پتيكال فلتر[/u] هم براي شناخت طول امواج مادون قرمز استفاده ميكنند. وظيفه [u] اي ار اوپتيكل فلتر[/u] طوريست كه امواج خاصي را (نظر به طول موج آن) اجازه ورد به سنسور ميدهد و ما بقيه را مانند امواج گراماي سصح زمين٬ امواج منعكسه گراماي خورشيد و ... را دفعه ميكند و همچنان هدايت گر را قادر ميسازد تا قسمت هاي مختلف هدف رو از هم تفكيك كند.

سه تا عكس كه دوتا اون تصاويريست كه توسط ترمال دوربين گرفته شده و يكي ديگرش هم كه عكس خود ترمال دوربين است خواستم بگذارم اينجا و لي نتوانستم.

يه دوستي ميگه عكسها چطوري اينجا گذاشته ميشه؟








[img]http://[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]نه دوست عزیز آخه ارتباطی بین این دو تا سیستم یعنی جستجوگر کلاهک و سیستم جدا کننده وجود نداره کلاهک قبل از شروع به کار سیستم جستجو (نزدیک شروع حرکت نزولی) باید جدا بشه

اون بحث دوربین هم منتفیه..

احتمال نیاز به مانور سنگین هم بعید میدونم باشه چون این موشک باید تا نزدیکی های هدف بیاد و فقط یک مانور در حد چند صدمتر انجام بده

در ضمن این که کلاهک جدا بشه و یا نه خیلی بحث هست، یعنی اگه قراره موشک تو فاز پایانی با کلاهک جدا شده هدایت بشه منطقا فرامین کنترلی با حالتی که کلاهک جدا نشده کاملا متفاوت هست و اون موشک احتمال زیاد یا به خطا میره و یا دقتش بسیار پایین میاد.

باز گزینه3 یا 5 امکانپذیر هستن[/quote]

1: فکر کنم منظور منو اشتباه متوجه شدید. من میگم شاید چون یه سری قطعه ی اضافی تو کلاهک کار گذاشته شده یه قطعه خوب کار نکرده. مثلا یه قطعه که قرار بوده 10 درجه بچرخه فقط تونسته 5 درجه بچرخه.

2: چرا به نظرتون امکان نداره برای گیج کردن تحلیل گرای نظامی غربی این موشک آزمایشی رو با کلاهک غیر جدا شونده ساخته باشن؟

3: شاید بالچه ها برای اون مانور در حد چند صد متر هم کافی نیستن. یادمون باشه سرعت موشک در حال سقوط زیاد تر از سرعت عادی موشکه. حالا فاتح 110 هدفش متحرک نبود بنابر این نیازی به مانورای این چنینی تو فاز آخر نداشت.

4: شاید. ولی اگه دقیق نگاه کنین میبینید که بالچه های جلویی تو تصاویر آخر دیده نمیشن ولی تو تصاویر اول چرا. همچنین شکل موشک تو تصاویر آخر بیشتر شبیه یه مخروط کشیده شده اس تا استوانه. ولی خوب این مورد احتمالش از همه کمتره.

5: پس چرا اون زیگ زاگ های ریز کنار کلاهک رو کار گذاشتن؟

امید وارم به یه نتیجه ی خوب برسیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
Aspahbod عزيز این موشک چندین سال پیش ساخته شده و الان عملیاتی هست ! icon_eek
این موشک ها رو قبل از اینکه عملیاتی کنن صدها و شاید هزاران آزمایش روشون انجام دادن ، بعد شما میگی کلاهکش جدا نشده ؟ انگار که بگی موشک موتورش روشن نشه ، جدا شدن کلاهکم عین همین روشن شدن موتوره و از یکی از مراحل اصلی هست و شاید از بین 100 تا موشک یکیشم اینجوری نشه ! داداش به شما توصیه میگنم به مطالعه درباره نیروی موشکی ایران ، تا بفهمی وقتی داری اسم صنایع موشکی و بهتره بگم صنایع نظامی ایران رو به زبون میاری مو به تنت سیخ شه و بفهمی که صنایع نظامی ایران از پیشرفته ترین و دقیق ترین صنایع نظامی دنیا هستن ! در ضمن شما یه جا نوشتی :

[color=red]اصلا کلاهکا ضریب احتمال جدا شدنشون اون قدرام بالا نیست[/color]

داداش ضریب احتمال جدا شدن یعنی چی ؟! به خدا این جدا شدن کلاهک از مراحل اصلی کاره موشکه مگه میشه یکی جدا بشه یکی نشه ، اگه این اتفاق بیفته اصلا موشک منحرف میشه ، چون محاسبات برخورد برای برخورد موشک بدون تنه هست و اگر این وزن اضافی تنه هم باشه که کلا منحرف میشه و همه محاسبات به هم میخوره ! icon_cool

و در مورد هدایت کلاهک بگم که ، چه تنه باشه چه نباشه موشک میتونه با درصد خطای برابر به هدف بخوره ! ( اگه خواستید بگید که توضیح بدم ! )

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.