Recommended Posts

تانک ارماتا توپ 125 م م داره.قراره بعدا روش توپ 152 م م نصب کنن.تانک تی 72 و فرزندانش هم تانک سنگین حساب میشه.تانک ابرامز هم تانک سنگین حساب میشه موضوع استاندارد شرقی وغربی هست.

 

 

 

 

 

در این سایت به اندازه ی کافی مطلب در مورد تانک ارماتا هست . اولا که توپ 125 اشاره  شده شما . یک توپ موقتی بود . این در هر مقاله ای اشاره شد . دوم شما یکم قیاس مناسبی از ابعاد دو نوع تانک سنگین  و سبک ندارید . بنده گفتم  سنگین یا سبک بودن تانک ربطی به برتری تانک نداره .

این لینک عکس مربوط به ابعاد :

http://8pic.ir/images/71a9xoml3mmnmfa06b7t.jpg

 

این لینک هم کاملا ذکر کرده تفاوت تانک سبک و سنگین . البته مقاله ای بسیار کامل در مورد تان تی 14 ارماتا :

http://www.military.ir/forums/topic/29243-%D8%A2%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%AA%D8%A7-%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D8%B1%D9%85%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87/

ویرایش شده در توسط Navard
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نمایش توانمندی های دفاعی ایران در نمایشگاه بغداد

منبع مشرق

 

یه سری تصاویر هم بیرون اومده که تو گزارش مشرق نیست و کیفیت خوبی نداره ولی من میزارم.

\

 

 

81991150-70570547.jpg

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/0s39_2.png]thumb_0s39_2.png[/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/d8yi_3.png]thumb_d8yi_3.png[/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/eb0_4.png]thumb_eb0_4.png[/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/xlx7_1.png]thumb_xlx7_1.png[/url]

ویرایش شده در توسط rezatizi
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوست عزیز سلام

من هم باهاتون هم عقیده ام!

فرمایشتون کاملا درست، صحیح و منطقی است منتها نه برای شرایط فعلی

چرا؟

در حالت منطقی و اصولی و درستش، دقیقا باید بنا به فرمایش شما عمل بشه و نباید نزاجا و یا هر ارگان رزمی دیگه وارد این مقوله پشتیبانی فنی مستقل بشه و درعوضش به آموزش، تاکتیکها، نوآوری و خلاقیت در فرماندهی، رزمایش و.. بپردازه منتها اینجا یه چیزی میلنگه که گاها ارگانها مجبور به حرکت در این مسیر انحرافی میکنه یا بهتر بگیم اونها رو سوق میده به جداشدن و دور شدن هرچه بیشتر از وزارت دفاع و تلاش برای سرپا ایستادن و اتکا بخودشون نه به وزارت دفاع

ناخرسندم که بگم:

متاسفانه تفکر حاکم، خط مشی، دیدگاه، طرز تفکر و سیاستهای حاکم بروزارت دفاع به شکل وحشتناکی ایراد دارن

اونها به ارتش و سپاه نه با دید نیروهای مسلحی که باید ازشون حمایت کنه (و وظیفه قانونیش هم هست) نیگاه میکنه بلکه در دید ودجا و پرسنلش، سپاه و ارتش "مشتری" هستند و باید تا جایی که میتونه ازشون بکنه(با زبون رایج و حاکم در بازار های جهان سومی و با دید و منش بازاری میشه همون: "مشتری رو باید دوشید"!!!)

 

متاسفانه در  این مقوله انحصار مطلق تک  ارگانی حاکم بلامنازع هستش و رقیبی هم در بازار وجودنداره! بالطبع بر مبنای جبر موجود و مجموعه قوانین و مقررات نیروهای مسلح مجبور به انتحاب اجباری ودجا برای کارهاشون بعنوان پشتیبان و تامین کننده هستن (اوضاع سپاه کمی بهتر از ارتشه البته فقط کمی!! قضیه انفجار پایگاه امام علی و..یادمون نرفته)

در ارایه کارها به ودجا، جدای از سنگ اندازی ها و اذیت های اداری و بورکراسی رایج مملکت، نامناسب بودن عملکرد و خدمات ارایه شده و یا دسته کم  عدم رضایت بقول خودشون "مشتری"!!!! در خدمات دریافت شده از ودجا، گرون بودن خدمات، تاخیرهای زیاد، عدم پاسخگویی پس از خدمات و... همه و همه دست بدست هم دادن تا متاسفانه ارگانهای رزمی ما مجبور بشن برخلاف اصول منطقی رزم و حتی گاها برخلاف میل باطنیشون به سمت طراحی، ساخت، تولید و خود پشتیبانی و خود اتکایی حرکت کنن!!

خوب بر طبق اصول نظامی گری حق اعتراض هم ندارن و اینه که گاها بدنبال راه فرارهایی برای دور زدن ودجا میگردن(البته چند جایی بصورت آشکار و نیمه آشکار گلایه و انتقادات و اعتراضهاشون بیان کردن وچندموردش هم رسانه ای شد که مهمترینش در حضور مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا بود)

 

یه موضوعی رو بیان میکنم میتونین یک ادعا از طرف من تصورش کنین:

یکی از اصلی ترین دلایل به نتیجه نرسیدن ذوالفقارهمین قظیه ودجا بود که نزاجا میخواست یه طورایی دورش بزنه!!! (تلاش برای حل یه ایراد با یه حرکت اشتباه دیگه!)

چرا که نزاجا اومده بود ذوالفقار رو ساخته بود حالا باید اونو تحویل ودجا بده(دانش تولیدشو) بعد بره التماس کنه برایخرید( تعداد ، قیمت ، کیفیت، زمان تحویل دهی، قطعات یدکی، سرویسهای پس از فروش و ...) اینه که هی داره میپیچونه به یخال خام خودش شاید بتونه راه فراری پیدا کنه و خودش مستقلا بره توی کار(بعید میدونم حتی یک درصد هم بتونن موفق بشن، اینجا باز سپاه با داشتن  ارگانهای تحت امر جانبی مثه قرارگاه خاتم و سایر شرکتها و بخشها، دستش به مراتب بازتره اما ارتش نه)

شما در بحث صاعقه ، جماران ، دماوند، میدجتها، فاتح و.. بوضوح این  بیماری مزمن ودجا روبالاخص در  زمینه ارتش میبینید (البته منکر زحمات بسیاری ازعزیزان درودجا بویژه در حوزه هوافضا نمیشم، نیروهای انسانی زحمتشونو دارن میکشن منتها متاسفانه سیساست و باور غلطی بربدنه مدیریتی ودجا حاکمه که نیروهای رزمی ما روبه خروج از مسیر منطقی حرکتیشون سوق میده)

 

شما همون صاعقه رو در نظر بگیرین:

طراحی و ساختش در نهاجا صورت گرفت و بعد نهاجا دانش تولید اونو طبق دستور صریح قانون منتقل کرد به ودجا

بعدش چی شد؟

تاخیر در ساخت!

گرون شدن هزینه تولید! (و خرید برای نهاجا)

کارشکنی و دست اندازهای بوروکراسی

کاهش کیفیت!

بوروکراسی  و سنگ اندازی و سردوونی!

و....

این شد که بعد اینهمه سال همون تعداد مندرج در قرارداد اولیه هم هنوز تحویل داده نشده!

 

ودجا نیازمند یک بازنگری و تحول اساسی در منش و تفکر و خط مشیه تا شاید بتونیم کمی به استانداردهای سخت افزاری و نرمافزاری رایج و مورد نیاز نزدیک بشیم

 

در کنار بحث تحول ساختاری و تفکری و قانونی" و به همچنین نظارتی" در ودجا، نباید از ضرورت  تحول در نیروهای رزمی(بویژه در مبحث فرماندهی ، مدیریت و تفکر) و بالاتر از هردوی اینها " خصوصی سازی صنعت دفاعی کشور" غافل شد

بویژه " خصوصی سازی صنعت دفاعی کشور" که هم میتونه یکی از عوامل رشد و شکوفایی اقتصاد و صنعت باشه، هم با  برچیدن انحصارمطلق و یگانه دولتی موجود در صنعت دفاعیمون راه پیشرفتمونو هموارتر کرده و نیروهای رزمیمونو هم به مسیر اصولی حرکتشون برگردونه

 

به نظر من برای کوتاه مدت و بصورت اضطراری با اعمال نظارت و بازرسی های سختگیرانه بر ودجاو همه جانبه میشه این معضل رو کنترل کرد، تا در دراز مدت با خصوصی سازی و تدوین مجموعه قوانین وراهکارهای منطقی، علمی و عملی کلا این معضل برطرف بشه (انشا الله)

 

 

اما در پایان حرفهام بازهم  تایید میکنم فرمایشتون رو که نیروهای رزمی نباید از وظیفه خودشون غافل شده و به  امور دیگه ای مشغول بشن که وظیفه ارگان و سازمان دیگه ای هستش

 

یکی از علل قیمت های بالای مجموعه هایی مثل وزارت دفاع یا ارگان های دولتی، بالا بودن میزان هزینه سربار است 

شاید از نظر ساخت هزینه آنچنان بالا نباشد و خوب تلقی گردد ولی بعد از این که هزینه های جا و نیروها حساب می شود ناگاه هزینه ها سرسام آور می شود 

چون مجموعه می خواهد بقیه ی هزینه های کناری خود را از این پروژه در آورد در حالی که این هزینه ها به این تولید مربوط نبوده و تنها بار بردوش آن محسوب می شود 

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوست عزیز سلام

من هم باهاتون هم عقیده ام!

فرمایشتون کاملا درست، صحیح و منطقی است منتها نه برای شرایط فعلی

چرا؟

...

 

 

 

تمام صحبت های شما کاملا درست هست. بنده هم به شخصه این مسائلی که مطرح کردید رو دیدم.

 

ولی اشتباه رو با اشتباه نباید جبران کرد، همون جایی که ایراد داره باید به فکر رفعش افتاد. و البته مسئله سر خود ارتش یا سپاه نیست، از بالاتر باید این مشکل حل بشه. 

 

با این وضعیت الان یک سری وظائف به ارتش و سپاه محول شده که وظیفه اصلیشون نیست و خوب این خواه یا ناخواه انرژی و تمرکز اونها رو از وظائف اصلیشون منحرف می کنه. 

اتفاقا در شرایط فعلی این وظائف جدید ارتش و سپاه در توسعه محصولات شده اهم بر وظایف اصلیشون و الان پز و افتخار ارتش و سپاه شده رونمایی این سلاح یا اون سلاح اتفاقا تو همین فروم هم دوستان بر این اساس این نیروها رو ارزیابی و تعریف و تمجید و یا شماتت می کنن، در حالی که نباید مساله ارتش و سپاه این چیزها باشه. 
 
انرژی مثلا بخش تحقیقات ارتش به جای اینکه سالیان سال صرف طراحی و توسعه ذولفقار بشه و حالا برسه اول راه که چطور تولید انبوهش کنم نهایتا باید صرف این بشه که شرایط و تاکتیک های نبرد رو برای تانک اصلی میدان نبرد ارزیابی کنه، تانک ها و فناوری های مرتبط مدرن دیگر کشورها و دشمنان احتمالی رو ارزیابی کنه، سامانه های ضد تانک مدرن روز دنیا رو بررسی کنه و نهایتا الزامات و خواسته های خودشون رو از یک تانک مطابق با نیازهای داخلی و با توانایی با مقابله با تهدیدات به روز رو برای سازندگان تعریف و ارائه بده.
 
اتفاقا در حال حاضر میبینم همین بخش یعنی تعریف الزامات یا طراحی مفهومی اولیه تسلیحات بومی دچار کاستی هست. چرا که اونی که قراره طراح باشه درک صحیحی از شرایط فعلی نبرد نداره اونی هم که نیروی عملیاتیه شناخت صحیحی از فناوری های روز تسلیحاتی دنیا نداره، همون سازنده خودش گاها با ایده برداری موردی یه چیزی توسعه می ده حالا از کاربر میخواد که بیاید اینو استفاده کنید. سفارش و تعریفی از سوی کاربر برای طراح به اون شکل سازمان یافته وجود نداره. 
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

شک نکنید اگر سپاه و ارتش با هم هماهنگی کنند و نیروی متحد تشکیل بدهند هیچ ارتشی در دنیا توانایی مقابله باهاشونو ندارند...سپاه و ارتش باید یگانی مثل کلله سبز ها بسازند .ولی بصورت مشترک  و تجهیزاتشون قدیمی نباشه مثل ام 16 ...بهترین اصلحه هارو توی بازار سیاه بگیرند براشون و بهترین لباس های نظامی با بالاترین تکنولوژی و یک یگانی باشه که وقتی اسمش بیاد تو ارتش هاای جهان تنشون بلرزه...برای مثال برای تمرینات باید کشور های خارجی ببرنشون....بهتره برای تمرین در سرما به روسیه برند و نزدیکی قطب تمرین کنند و برای گرما به مصر  یا عمان برند حتی زاهدان هم خوبه....برای مناطق کوه پایه و دارای رطوبت و بارانی چین جای عالی هستش و میتونن برای  تمرین چریکی به سوریه برند و  همچنین میتونن با نیرو های ویژه چین و روسیه و حتی کره جنوبی هم رزمایش مشترک و تمرین مشترک بگذارند...البته هند هم جنگل های خوبی داره که دست خالی بفرستنشون ...یه جورایی باید جان سخت بشوند...نظر شخصی منه..بهتره البته محققان سپاه و ارتشم یکی بشوند.

  • Upvote 8
  • Downvote 25

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام

اتفاقا در شرایط فعلی این وظائف جدید ارتش و سپاه در توسعه محصولات شده اهم بر وظایف اصلیشون و الان پز و افتخار ارتش و سپاه شده رونمایی این سلاح یا اون سلاح اتفاقا تو همین فروم هم دوستان بر این اساس این نیروها رو ارزیابی و تعریف و تمجید و یا شماتت می کنن، در حالی که نباید مساله ارتش و سپاه این چیزها باشه. 

 

در تایید و پیرو فرموده شما ، قبلاً هم عرض کرده بودم ، ارتش ، سپاه ، نیروی انتظامی ، مصرف کننده هستند و نه تولید کننده و طراح و سازنده ، این تفکر اشتباه هست که فکر کنیم نیرویی که باید یک سلاح را به کار بگیرد ، حتماً باید سازنده و ارتقاء دهنده آن هم باید باشد .

 

 

باید صرف این بشه که شرایط و تاکتیک های نبرد رو برای تانک اصلی میدان نبرد ارزیابی کنه، تانک ها و فناوری های مرتبط مدرن دیگر کشورها و دشمنان احتمالی رو ارزیابی کنه، سامانه های ضد تانک مدرن روز دنیا رو بررسی کنه و نهایتا الزامات و خواسته های خودشون رو از یک تانک مطابق با نیازهای داخلی و با توانایی با مقابله با تهدیدات به روز رو برای سازندگان تعریف و ارائه بده.

 

کاملاً این مساله ای که فرمودید صحیح هست . الزام نیرو ، سنجش تهدید ، بررسی نیازها و اعلام آن به شرکتهای سازنده است و در نهایت تعریف تاکتیکهایی که باید سخت افزار مورد نظر بر اساس آن بکار گرفته شوند .

 

 

 

اتفاقا در حال حاضر میبینم همین بخش یعنی تعریف الزامات یا طراحی مفهومی اولیه تسلیحات بومی دچار کاستی هست. چرا که اونی که قراره طراح باشه درک صحیحی از شرایط فعلی نبرد نداره اونی هم که نیروی عملیاتیه شناخت صحیحی از فناوری های روز تسلیحاتی دنیا نداره، همون سازنده خودش گاها با ایده برداری موردی یه چیزی توسعه می ده حالا از کاربر میخواد که بیاید اینو استفاده کنید. سفارش و تعریفی از سوی کاربر برای طراح به اون شکل سازمان یافته وجود نداره. 

 

این فرموده شما هم بطور خلاصه در قالب " آینده نگری در نیروهای مسلح" قرار دارد . گمشده ای که اگر پیدا شود ، ( به معنی بازتعریف وظایف و ماموریتها ) آن وقت شاهد تحول اساسی ، فارغ از موارد حاشیه ای خواهیم بود .

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر من هوانیروز هنگ مرزی هم باید ایجاد بشه. هر چند که امروزه چه سپاه و چه هنگ مرزی دارای هلی کوپتر های لجستیکی هستن ولی از نظر دسترسی به هلی کوپتر های تهاجمی در مضیقه هستن. علاوه بر این به نظر من باید روی توپخانه و زرهی هنگ مرزی باید یه کارهایی صورت بگیره
  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

شک نکنید اگر سپاه و ارتش با هم هماهنگی کنند و نیروی متحد تشکیل بدهند هیچ ارتشی در دنیا توانایی مقابله باهاشونو ندارند...سپاه و ارتش باید یگانی مثل کلله سبز ها بسازند .ولی بصورت مشترک  و تجهیزاتشون قدیمی نباشه مثل ام 16 ...بهترین اصلحه هارو توی بازار سیاه بگیرند براشون و بهترین لباس های نظامی با بالاترین تکنولوژی و یک یگانی باشه که وقتی اسمش بیاد تو ارتش هاای جهان تنشون بلرزه...برای مثال برای تمرینات باید کشور های خارجی ببرنشون....بهتره برای تمرین در سرما به روسیه برند و نزدیکی قطب تمرین کنند و برای گرما به مصر  یا عمان برند حتی زاهدان هم خوبه....برای مناطق کوه پایه و دارای رطوبت و بارانی چین جای عالی هستش و میتونن برای  تمرین چریکی به سوریه برند و  همچنین میتونن با نیرو های ویژه چین و روسیه و حتی کره جنوبی هم رزمایش مشترک و تمرین مشترک بگذارند...البته هند هم جنگل های خوبی داره که دست خالی بفرستنشون ...یه جورایی باید جان سخت بشوند...نظر شخصی منه..بهتره البته محققان سپاه و ارتشم یکی بشوند.

فیلم زیاد نگاه میکنی نه؟؟؟؟

بیخیال بابا اگه تکاور ها سرنوشت جنگ رو مشخص میکردند العان جمهوری اسلامی وجود نداشت دلتا فورس اول انقلاب ایران رو نابود میکرد

  • Upvote 6
  • Downvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

«سرگئی چمزوف» مدیر اجرایی کارخانه اسلحه سازی «روستک» پس از تأخیرهای مکرر در ارسال سامانه پدافند موشکی اس-300، در آخرین موضع گیری در این زمینه گفت که سامانه مزبور تا انتهای سال جاری میلادی یعنی حداکثر تا 10 دی ماه 1395، برای خریدار ایرانی ارسال خواهد شد.

 
روسیه در حال حاضر مدل های پیشرفته تری از سامانه پدافند موشکی اس-300 را طراحی و بکارگیری کرده ولی آنطور که چمزوف می گوید، ایران تا پایان سال جاری میلادی همان مدلی را که ابتدا سفارش داده بود یعنی مدل PMU-1 را تحویل خواهد گرفت.
 
 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فیلم زیاد نگاه میکنی نه؟؟؟؟

بیخیال بابا اگه تکاور ها سرنوشت جنگ رو مشخص میکردند العان جمهوری اسلامی وجود نداشت دلتا فورس اول انقلاب ایران رو نابود میکرد

دوست عزیز به جرئت میگم کلاه سبز ها از دلتا فورس بهترن/..شما زیاد فیلمای هالیوودی نگاه میکنی که دلتافورس رو شاخ میدونی....  منظور من یگ گروه کمانده  1000 نفره نیست...منظور من یک  یگان 20000 نفری از اون کماندو هاست....که باید اموزش ببینند...برای رزمایش مشترک 500 تاشونم ببرن خوبه..بقیه هم میرن در داخل کشور  تعلیم میبینند..مثلا   دشت های لرستان ..کویر لوت  ارتفاعات شهر کرد و زاهدان میتونه جای خوبی برای رزمایش هاشون باشه.......دلتافورس هم یک گروه ضربت عملیات های سری و فوق محرمانس اما  منظور من یک یگان بزرگ برای جنگ های متعارف منظم است....درضمن نیروهای ایرانی امکانات دلتافورس رو داشتند شک نکنید سرباز وظیفه ما 2 برابر اونا تو  عملیات ها موفقتر بودند..با منفی دادنتونم تعجب کردم چون احتمالا تو عمرتون از کلاه سبزا جیزی نشنیدید و فقط کال اف دیوتی بازی کردید

ویرایش شده در توسط MA5
  • Upvote 4
  • Downvote 15

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوست عزیز به جرئت میگم کلاه سبز ها از دلتا فورس بهترن/..شما زیاد فیلمای هالیوودی نگاه میکنی که دلتافورس رو شاخ میدونی....  منظور من یگ گروه کمانده  1000 نفره نیست...منظور من یک  یگان 20000 نفری از اون کماندو هاست....که باید اموزش ببینند...برای رزمایش مشترک 500 تاشونم ببرن خوبه..بقیه هم میرن در داخل کشور  تعلیم میبینند..مثلا   دشت های لرستان ..کویر لوت  ارتفاعات شهر کرد و زاهدان میتونه جای خوبی برای رزمایش هاشون باشه.......دلتافورس هم یک گروه ضربت عملیات های سری و فوق محرمانس اما  منظور من یک یگان بزرگ برای جنگ های متعارف منظم است....درضمن نیروهای ایرانی امکانات دلتافورس رو داشتند شک نکنید سرباز وظیفه ما 2 برابر اونا تو  عملیات ها موفقتر بودند..با منفی دادنتونم تعجب کردم چون احتمالا تو عمرتون از کلاه سبزا جیزی نشنیدید و فقط کال اف دیوتی بازی کردید

دوست عزیز

خیالبافی کافیه.

شما اصلا میدونی هزینه ی آموزش و تجهیز 20000 کوماندو در حد کلاه سبزها چقدر خواهد شد؟

هیچ کشوری در حال حاضر چنین یگانی با استعدادی که شما گفتید رو نداشته و نخواهد داشت. اصلا ماهیت این نیروها و وظایفشون ایجاب میکنه که دستچین شده و بحد نیاز باشند. کیلویی که نیست.

اصلا میدونید استعداد یگان KSK ارتش آلمان با اونهمه آموزش و عملیات موفق چقدره؟ چیزی بین 400 تا 500 اوپراتور... همینطور کشورهای دیگر چون یگان Col Moschin ایتالیا و ... بیش از این هم نیاز نخواهند داشت.

برای ما هم بر اساس مخاطرات موجود و توان آموزشی و لجستیکی و عملیات های تعریف شده یگانهای نیروی مخصوص و چترباز و تکاور تعریف شدن. بیش از اونهم نتیجه ای نداره و تحمیل هزینه و در دراز مدت نابود کننده است.

در نوشتن و نظر دادن کمی عقلانیت و شرایط رو هم لحاظ کنید.

  • Upvote 8
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوست عزیز

خیالبافی کافیه.

شما اصلا میدونی هزینه ی آموزش و تجهیز 20000 کوماندو در حد کلاه سبزها چقدر خواهد شد؟

هیچ کشوری در حال حاضر چنین یگانی با استعدادی که شما گفتید رو نداشته و نخواهد داشت. اصلا ماهیت این نیروها و وظایفشون ایجاب میکنه که دستچین شده و بحد نیاز باشند. کیلویی که نیست.

اصلا میدونید استعداد یگان KSK ارتش آلمان با اونهمه آموزش و عملیات موفق چقدره؟ چیزی بین 400 تا 500 اوپراتور... همینطور کشورهای دیگر چون یگان Col Moschin ایتالیا و ... بیش از این هم نیاز نخواهند داشت.

برای ما هم بر اساس مخاطرات موجود و توان آموزشی و لجستیکی و عملیات های تعریف شده یگانهای نیروی مخصوص و چترباز و تکاور تعریف شدن. بیش از اونهم نتیجه ای نداره و تحمیل هزینه و در دراز مدت نابود کننده است.

در نوشتن و نظر دادن کمی عقلانیت و شرایط رو هم لحاظ کنید.

دوست عزیز حرف شما درسته یجورایی....اما شما دقت کن به حرفای من...برای ابرقدرت شدن در پیاده نظام قاعدتا نیاز به چنین یگانی هست..هزینشم صد درصد زیاده کی گفته کمه؟؟اما این هزینه در بلند مدت باعث میشه بهترین نیروی زمینی ممکن رو داشته باشیم  درسته که اگه ما یه یگان فوق سری مثل دلتافورس داششته باشیم  برا هر عملیات ده تا 12 نفر هم زیاده..اما منظور من ساختار نیروی زمینیه نه یک یگان برای عملیات های محرمانه و حساس ...وگرنه در سخت ترین عملیات ها دلتافورس بیشتر از 12 نفر نمیتونه ببره.چون ماهیت عملیات که ضربتی هست از بین میره اما بنده گفتم ساختار و استخون بندی نیرو زمینیمون باید افرادی باشن که صخره نوردی بلد باشند یخ نوردی بلد باشن. شرایط بیابان و جنگل رو بدونن ..مثل سربازان کره شمالی که اکثرا جان سخت هستند...پس بخاطر اینکه   منظورو خوب متوجه نشدید 100 تا دیسلایک نزنید

  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.