Recommended Posts

19 hours قبل , MR9 گفت:

عجیب هست که کسی اینها را امروز ندید 

بالاخره بعد از 4 دهه ، اورلیکن های 35 م.م را متحرک سازی کردند !!!

در رژه از سامانه ی حفاظتی حائل نام برده شد. شاید منظور همین پدافند بوده. حالا خود این فکر متحرک سازی با یک سیستم یکپارچه و به فکر بودن برای پانتسیر ایرانی و تجربه هایی از این دست شاید به یک پدافند برد کوتاه کارا و ترکیبی از توپ و موشک تبدیل بشه که مثل خانواده سوم خرداد و طبس آبروداری کنه.

نقل قول

خودروی حامل موشک فاتح110/ذوالفقار از سه محور به چهار محور تبدیل شده

خیلی خوبه مجموعه ذوالفقار ( حامل و موشک ) دارند تبدیل به یک شخصیت مستقل میشن، مثل اسکندر روس ها. اینکه به این سمت میریم و در طول زمان کاستی ها دیده میشه و رفع میشه و به شکل یک مجموعه سلاح هامون ارتقا پیدا میکنند و در آینده همگی به مانند یک عضو مستقل ارتقا پیدا کنند در ورژن های متفاوت به نظر بخشی از ورود به بازار حرفه ای سلاح و تولیدش هست.

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
28 minutes قبل , alala گفت:

در رژه از سامانه ی حفاظتی حائل نام برده شد. شاید منظور همین پدافند بوده. حالا خود این فکر متحرک سازی با یک سیستم یکپارچه و به فکر بودن برای پانتسیر ایرانی و تجربه هایی از این دست شاید به یک پدافند برد کوتاه کارا و ترکیبی از توپ و موشک تبدیل بشه که مثل خانواده سوم خرداد و طبس آبروداری کنه.

سلام

ممنون از اطلاع رسانی

بله ، درست هست ، ولی یک نکته ای وجود دارد و ان نمایش توپ این سیستم هست ، ظاهرا " یک رادار جستجو هم برای این سامانه باید متحرک سازی شود ...... شاید هم نمونه اولیه هست و نیازمند تغییرات برای عملکرد بهینه

====

هر چند سیستم زیر قرار بود توسط ما درسالهای قبل از انقلاب خریداری شود و حتی گفته میشود که یکی وارد ایران شده و بعد ان را عودت دادند ، ولی برای دفاع از سیستم های بزرگتر مثل اس-300 یا باور 373 ، و حتی پشتیبانی از واحدهای زمینی ، نیازمند یک پیکربندی شنی دار مثل نمونه زیر هستیم ، چون توپوگرافی ایران ، یک شکلی هست که اجازه تحرک به پیکربندی های چرخ دار را همیشه نمی دهد

00d50fdd56fb220ff225d21ebb2fccd0.jpg

 

 

 

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

همیشه در هفته دغاع مقدس رونمایی بود الان خبری نیست کلا پارسال و امسال خشکسالی در زمینه رونمایی داشتیم

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 hours قبل , MR9 گفت:

سلام

ممنون از اطلاع رسانی

بله ، درست هست ، ولی یک نکته ای وجود دارد و ان نمایش توپ این سیستم هست ، ظاهرا " یک رادار جستجو هم برای این سامانه باید متحرک سازی شود ...... شاید هم نمونه اولیه هست و نیازمند تغییرات برای عملکرد بهینه

====

هر چند سیستم زیر قرار بود توسط ما درسالهای قبل از انقلاب خریداری شود و حتی گفته میشود که یکی وارد ایران شده و بعد ان را عودت دادند ، ولی برای دفاع از سیستم های بزرگتر مثل اس-300 یا باور 373 ، و حتی پشتیبانی از واحدهای زمینی ، نیازمند یک پیکربندی شنی دار مثل نمونه زیر هستیم ، چون توپوگرافی ایران ، یک شکلی هست که اجازه تحرک به پیکربندی های چرخ دار را همیشه نمی دهد

00d50fdd56fb220ff225d21ebb2fccd0.jpg

 

 

 

نقل قول که زیاد هست ولی شنیده ها حاکی از این هست که روسیه همراه اس 300 پیشنهاد سیستم کوتاه برد را  هم به ایران داده ولی ایران به نفع سیستم های ساخت داخل تمایلی به خرید نداشته . یک زمانی اورلینک با رادار اسکای گارد  ترکیب خیلی خوبی بودن . در مورد سیستمهای کوتاه برد توپخانه ای اگه به خاطرات کارکنان پدافند مراجعه کنیم زمانی که کمتر از یک دقیقه قبل از وقوع حمله اگر سمت و ارتفاع هدف از طریق رادار بهشون اطلاع داده میشد حتی با هدف گیری چشمی هم احتمال موفقیت خیلی بالاتر میرفت . در حال حاضر با توجه به آپگرید سیستمهای توپخانه ای با سامانه های اپتیکی و حذف خدمه و همچنین لینک شدن با رادارهای ارتفاع پایین ساخت داخل و ... و همچنین لینک شدن چند توپ با هم  میتونن با هر هدفی در محدوده برد درگیر بشن ولی شاید مشکل عمده ما در این زمینه نبود سیستم تغذیه مناسب هست و دوما نبود مهمات  هوشمند و واقعا سیستم پیچیده ای هم نیست و با یه مسافت سنج لیزری و کامپیوتر بالستیک و ... قابل دسترس هست برای مهمات هم الگوهای زیادی هست از مهمات میلینیوم بگیر تا مهمات جدید برای بوفورس های جنگ جهانی .  

در مورد موشکهای کوتاه برد هم ما سیستمهای اف ام 80 و خانواده آن از جمله شهاب ثاقب و حرز نهم و ... را در کشور داریم . ولی برای ترکیب با پدافند توپخانه ای باید به سمت داشتن من پد قدرتمند تر و غیر قابل اخلالتر برویم ولی در کل با توجه به موشکهای کروز دور ایستا که داری ورژن سیستم جنگ الکترونیک هم هستن من به شخصه ترجیح میدم که سمت ادغام این 2 واحد برای دفاع از مواضع ثابت لااقل در کوتاه مدت نریم . بیشتر مد نظرم هست سمت سیستمی مثل Luchnik-E بریم.( سامانه Luchnik-E میتواند بصورت جزیی از سیستم مدیریت نبرد با محوریت مراکز فرماندهی سیار چون- PU-12 عمل کند). هم ارزون هست هم قابل آپدیت وبا ساخت من پدی مثل ایگلای اس و ....و برتر از اون میتونیم قابلیت سیستم رو افزایش بدیم و در مقابل کروزها هم بسیار کاربردی هست البته  سامانه Strela-10M3 هم هست که کاربردی تر هست ولی این سیستمها برای جاهای کم اهمیت تر واقعا عالی هستند .  وقتی تونستیم همچین سیستمهایی بسازیم و به بلوغ کامل رسیدیم اون وقت میتونیم یک سیستم قابل اتکا بسازیم  برای حفاظت از اس 300 و رادارهای مهم ( که همگی در رینگ پدافند های دیگه هم هستن ) منطقی ترین کار اینه سمت سیستم امتحان پس داده تور بریم و اگه بتونیم خرید تور ام 2 هم داشته باشیم به هر تعداد نباید فرصتش رو از دست داد ( البته امیدوارم یک اراده قوی مثل باور برای ساخت سیستمی مثل تور ایجاد بشه چون واقعا پتانسیلش در کشور موجود هست )

  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 hours قبل , sezar گفت:

نقل قول که زیاد هست ولی شنیده ها حاکی از این هست که روسیه همراه اس 300 پیشنهاد سیستم کوتاه برد را  هم به ایران داده ولی ایران به نفع سیستم های ساخت داخل تمایلی به خرید نداشته .

سلام علیکم

خوب ، با توجه به بک گراند موجود ، باید همین طور باشد که می فرمایید ولی تمرکز بیشتر روی پیکربندی حامل بود و نه خود سیستم . تا جایی که اطلاع دارم ، به غیر از مجموع سامانه های تور ام- یک که روی پلتفرم شنی دار حمل می شوند ، بقیه روی پیکربندی های چرخ دار هستند ، البته هزینه خرید و تعمیر و نگهداری شنی دارها بیشتر هست ولی خوب ، تحرک بیشتری نسبت به پلتفرم های چرخ دار دارند ،ان هم  در کشور ما که تنوع جغرافیایی زیادی دارد . این توجه و اهمیت دادن به طراحی و تولید سیستم های جنگ افزاری منطبق بر محیط رزم کمتر از تولید انبوه  نیست .

بعنوان مثال ، یک تجربه از متحرک سازی هاوک

a_3_262.jpg

که با توجه به تجربه دفاع مقدس ، کل هزینه های مربوط به زیرسازی لازم برای استقرار سامانه های ثابت یا نیمه ثابت را به شکل قابل توجهی کاهش میدهد ،  مضاف برآن که قابلیت بقاء ان در برابر تهدیدات بیشتر شده  و کارایی افزون تری را به نمایش می گذرد

10 hours قبل , sezar گفت:

 وقتی تونستیم همچین سیستمهایی بسازیم و به بلوغ کامل رسیدیم اون وقت میتونیم یک سیستم قابل اتکا بسازیم 

برآیند  این  مواردی که فرمودید ، این هست که نقاط قوت را از شکل بالقوه به صورت بالفعل در بیاوریم .

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ضمن تشکر از کانال iranian_defensive_power که مثل همیشه دقیق، بی طرف و البته با حفظ انصاف نکات جالبی را همیشه استخراج میکنه از منابع مختلف، با دیدن مستند سکوی پرتاب دو چیزه که از همه بیشتر قابل توجه هست:

یکی مثل بارها اشاره شده حسرت و خسارتی است که از فقدان شهید طهرانی مقدم باید بخوریم و  متحمل شدیم به همراه دوستانشون و مجموعه ای که از دست دادیم چه در بعد انسانی و تحقیقاتی و به نظرم یکی از بزرگترین لطمه های نظامی ما بود بعد از جنگ و شاید در کنار سقوط هواپیمای فرماندهان نظامی در خلال جنگ بزرگترین حوادث.

یکی هم تصاویر نابی که از تاریخچه شاید بشه اسمش را گذاشت " جان_کندن" به معنای واقعی کلمه برای راه انداختن و ساخت موشکها که خود مستند و تصاویری که شاید برای بار اول پخش شد نشون میده که اگر همت و تلاشی همچون تلاش مجموعه این بخش در سایر بخش ها هم بود ( به یاد شهید ستاری که زود رفتند از بین ما ) حالا فقط موشکی نبود که بهش افتخار کنیم فقط.

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
47 minutes قبل , alala گفت:

اگر همت و تلاشی همچون تلاش مجموعه این بخش در سایر بخش ها هم بود ( به یاد شهید ستاری که زود رفتند از بین ما ) حالا فقط موشکی نبود که بهش افتخار کنیم فقط.

03-07-1397_12-46-15_q.jpg

تصویر تست پروژه سجیل 

از این دست موارد در زمان جنگ کم نداشتیم ، خیلی از موارد هم تا الان رسانه ای هم نشده ، ولی  چرا درس نمی گیریم  و تجارب موفق راتکرار نمی کنیم ؟؟؟؟؟!!!!!!

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, karmania20152015 گفت:

 

از عکسهای زیبا رژه.....

تفاوت کلاهک ها مشخصه

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, Skyhawk گفت:

قیام با کلاهک هدایت پذیر:

vlcsnap-2018-09-20-21h15m28s343.jpg

thumb_vlcsnap-2018-09-20-21h15m34s281.jpthumb_vlcsnap-2018-09-20-21h15m35s843.jpthumb_vlcsnap-2018-09-20-21h17m36s406.jpthumb_vlcsnap-2018-09-20-21h14m51s390.jp

 

قیام:

thumb_vlcsnap-2018-09-20-21h17m40s515.jpthumb_vlcsnap-2018-09-20-21h15m02s343.jp

 

نمونه اولیه خلیج فارس(برپایه نسل سوم فاتح 110):

thumb_vlcsnap-2018-09-20-21h15m52s859.jp

 

ذوالفقار:

thumb_vlcsnap-2018-09-20-21h15m19s984.jpthumb_vlcsnap-2018-09-20-21h14m59s265.jpthumb_vlcsnap-2018-09-20-21h14m55s765.jp
 

 

استتار موشک ها در بین عوارض زمین:

thumb_vlcsnap-2018-09-20-21h17m55s437.jpthumb_vlcsnap-2018-09-20-21h17m52s468.jpthumb_vlcsnap-2018-09-20-21h13m25s796.jp

 

همه ما از قدرت موشکی خبر داریم ولی به نظر من با توجه به سیستم های پدافند ضد بالستیک و نزدیکی دشمن و پایگاههاشون به ایران خیلی بیشتر از این حرفها باید روی قابلیت راکتهای دوربرد کار بشه تا حداقل با شلوغ کردن فضا شانس اصابت بالا بره ما لانچر های فکر میکنم 2 یا سه فروندی زلزال رو داریم ولی به نظر من کافی نیست ما حتما باید بریم سمت سامانه هایی مثل SY-400 یا A-300 

normal_a200_l1.jpg

normal_sy_400_l2.jpg

یا Type 03 یا PHL-03 

normal_phl03_l2.jpg

که اتفاقا خیلی راحت هم از کشور دوست و برادر چین قابل خرید هستند همونطور که کشورهای عربی منطقه هم برخی از این مدلها رو دارن که اتفاقا هدایت پذیر هم هستند و مدل ضد ناو هم دارن و برای صادرات هم عرضه میشوند تا 300 و 400 کیلومتر هم برد دارن . پاکستان هم خریده و به شدت دنبال تولید تحت لیسانسش هست حالا فکر کم عربستان هم بره بخره 20 تا لانچرش رو و بنادرت رو شخم بزنه ( اگه تا حالا نخریده باشه )  

حالا اونها پک 3 و ... دارن و یه تجربه کمی هم تو زدن توچکا و .... دارن ما چی داریم اگه قرار باشه چنگ و دندون نشون بدیم اونها هم خیلی بهترشو دارن فقط دلم میخواد یه نگاهی به لیست بلند و بالای سلاحهای دورایستایی که تو همین چند دقت خریدن بندازی به تعدادشونم نگاه کن اتفاقا ابزار حمل و استفاده شو هم دارن 

درست هست که ما هرمز رو داریم ولی طرف مقابل میتونه خیلی راحت بره از چین سامانه Weishi WS-2 (در این نوع خاص از مهمات ، راکت 400 میلی متری ، حاوی سه پهپاد انتحاری ضد رادار است که با رسیدن موشک به نقطه بیشینه (حداکثر) برد سلاح ، پهپادها رها شده و با جستجوی امواج ارسالی از فرستنده های راداری و یافتن آنها ، اقدام به انهدام رادارهای دشمن می کنند.)  و خیلی راحت باعث تحلیل رفتن توان راداری و پدافندی ما بشه 

یا مثلا چین راکت انداز Weishi WS-43  رو برای صادرات عرضه میکنه که ( توان شلیک موشک های کروز سبک و کوچک مسلح به کلاهک 44 پوندی (تقریبا 20 کیلوگرمی) را هم دارد ، که این موشک های کروز ، به کمک بالک های خود ، همانند یک پهپاد توانائی گشت زنی 30 دقیقه ای بر فراز آسمان را دارد.)  یک مقدار جستجو کردم مثلا اردن هم یکی از این مدلها رو خریده  

حرف من این هست این همه الگو هست چرا ما سمت اینا نمیریم که از همه نظر قدرت ما رو افزایش بده و طرف مقابل رو زمین گیر کنه . اگه فکر کنیم که یه روزی جنگ میشه باید مطمئن باشیم این سامانه ها در مقابل ما هم استفاده میشن . ما چه برنامه ای برای این جور سامانه ها داریم ؟؟؟؟؟؟

این که ما بیایم صرفا به داشتن موشک اکتفا کنیم و فکر کنیم دیگران ندارن واقعا احمقانه هست اتفاقا دارن و قوی تر از مال ما رو هم دارن . بخاطر همین موضوعات هست که دوستان میگن هیچ نیرویی جای نیروی دیگه رو نمیتونه بگیره و ....  

معذرت میخوام اگه زیاده روی کردم .

پاینده باد ایران

  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, sezar گفت:

همه ما از قدرت موشکی خبر داریم ولی به نظر من با توجه به سیستم های پدافند ضد بالستیک و نزدیکی دشمن و پایگاههاشون به ایران خیلی بیشتر از این حرفها باید روی قابلیت راکتهای دوربرد کار بشه تا حداقل با شلوغ کردن فضا شانس اصابت بالا بره ما لانچر های فکر میکنم 2 یا سه فروندی زلزال رو داریم ولی به نظر من کافی نیست ما حتما باید بریم سمت سامانه هایی مثل SY-400 یا A-300 

 

 

یا Type 03 یا PHL-03 

 

که اتفاقا خیلی راحت هم از کشور دوست و برادر چین قابل خرید هستند همونطور که کشورهای عربی منطقه هم برخی از این مدلها رو دارن که اتفاقا هدایت پذیر هم هستند و مدل ضد ناو هم دارن و برای صادرات هم عرضه میشوند تا 300 و 400 کیلومتر هم برد دارن . پاکستان هم خریده و به شدت دنبال تولید تحت لیسانسش هست حالا فکر کم عربستان هم بره بخره 20 تا لانچرش رو و بنادرت رو شخم بزنه ( اگه تا حالا نخریده باشه )  

حالا اونها پک 3 و ... دارن و یه تجربه کمی هم تو زدن توچکا و .... دارن ما چی داریم اگه قرار باشه چنگ و دندون نشون بدیم اونها هم خیلی بهترشو دارن فقط دلم میخواد یه نگاهی به لیست بلند و بالای سلاحهای دورایستایی که تو همین چند دقت خریدن بندازی به تعدادشونم نگاه کن اتفاقا ابزار حمل و استفاده شو هم دارن 

درست هست که ما هرمز رو داریم ولی طرف مقابل میتونه خیلی راحت بره از چین سامانه Weishi WS-2 (در این نوع خاص از مهمات ، راکت 400 میلی متری ، حاوی سه پهپاد انتحاری ضد رادار است که با رسیدن موشک به نقطه بیشینه (حداکثر) برد سلاح ، پهپادها رها شده و با جستجوی امواج ارسالی از فرستنده های راداری و یافتن آنها ، اقدام به انهدام رادارهای دشمن می کنند.)  و خیلی راحت باعث تحلیل رفتن توان راداری و پدافندی ما بشه 

یا مثلا چین راکت انداز Weishi WS-43  رو برای صادرات عرضه میکنه که ( توان شلیک موشک های کروز سبک و کوچک مسلح به کلاهک 44 پوندی (تقریبا 20 کیلوگرمی) را هم دارد ، که این موشک های کروز ، به کمک بالک های خود ، همانند یک پهپاد توانائی گشت زنی 30 دقیقه ای بر فراز آسمان را دارد.)  یک مقدار جستجو کردم مثلا اردن هم یکی از این مدلها رو خریده  

حرف من این هست این همه الگو هست چرا ما سمت اینا نمیریم که از همه نظر قدرت ما رو افزایش بده و طرف مقابل رو زمین گیر کنه . اگه فکر کنیم که یه روزی جنگ میشه باید مطمئن باشیم این سامانه ها در مقابل ما هم استفاده میشن . ما چه برنامه ای برای این جور سامانه ها داریم ؟؟؟؟؟؟

این که ما بیایم صرفا به داشتن موشک اکتفا کنیم و فکر کنیم دیگران ندارن واقعا احمقانه هست اتفاقا دارن و قوی تر از مال ما رو هم دارن . بخاطر همین موضوعات هست که دوستان میگن هیچ نیرویی جای نیروی دیگه رو نمیتونه بگیره و ....  

معذرت میخوام اگه زیاده روی کردم .

پاینده باد ایران

راهکار مقابله با پهپادهای انتحاری رو قبلا ارائه کردم(در بخش طرح های کاربران)که با این روش حتی پهپادهای غیر قابل شناسایی توسط رادار رو میشه رهگیری و منهدم کرد.

اما در خصوص راکت های هدایت پذیر اینکه فکر کنیم میشه به صورت موثر با این سلاح مقابله کرد اشتباهه! به هر حال جنگ برای هر دو طرف خسارت به دنبال داره و تا یه حدی میشه با خسارت ها مقابله کرد.ایشن

اگر میخوایم در جنگ احتمالی در برابر این تهدید خسارات رو کاهش بدیم باید برنامه ای برای تسخیر سریع سواحل دشمن داشته باشیم که اینکار به توان هوایی نسبتا بالا و در اختیار داشتن لندینگ کرافت و هاور کرافت های متعدد نیازمنده.

همچنین شاید بشه با استقرار رادار در جزایر خلیج فارس و پاسخ متقابل راکتی به آتشبارهای دشمن شدت حملات رو کاهش داد.

 

در کل نباید صرفا پدافندی فکر کرد و باید آفند رو هم در دستور کار قرار داد.

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.