Recommended Posts

با تشكر از آقا نجف و ديگر كاربران عزيز و علاقمند
عرض كنم

بعداز جنگ دوم جهاني كلا 11 تيپ زير دريايي نظامي كمتر از 500 تن به توليد نهايي رسيده و تحويل نيروهاي نظامي كشورشان شدند

كه ليست آنها بر حسب نام كشور و تيپ و تعداد به شرح ذيل مي باشد.

آمريكا ( T1 - فروند 2)
اسراييل ( GAL -فروند 3 )
آلمان ( Type 201 - فروند 4 و Type 202 - فروند 2 و Type 205 - فروند 13 و Type 206 - فروند 18 و Type 207 - فروند 15)
يوگسلاوي ( Una - نامعلوم)
كره شمالي ( SANGO -فروند 36 و YUGO - فروند 6)
و كشور عزيزمان ايران ( قدير - 10 فروند و نهنگ - 1 فروند )

البته چين هم پروژهايي زيادي( لااقل 6 مورد) در اينباره داشته ولي اطلاع دقيقي از فعاليت عملياتي زير دريايي هاي فوق در وب موجود نيست .

و در آخر اينكه
در حال حاضر از ميان زير دريايي هاي فوق فقط در نيروهاي نظامي ايران و كره (و در حد حدس و گمان تيپ YUGO در ويتنام ) يگانهاي مزبور هنوز به فعاليت خود ادامه مي دهند و
در ساير كشور ها زير دريايي هاي فوق از خدمت عملياتي ( و نه آموزشي ) خارج شده اند .

بدرود

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام بر دوستان عزیز
یه متن انگلیسی میذارم درباره سامانه MAD و سعی می کنم خودمم ترجمه اش کنم

ASW Sensors

Sensors Detecting the stealthy submarine starts with maintaining a tool kit of different sensors. Each sensor has specific applications that counters different submarine operations. Many of these sensors complement and corroborate each other to enhance ASW effectiveness. Air ASW sensors are divided into two basic types; acoustic and non-acoustic. In some foreign services, these acoustic and non-acoustic sensors are commonly referred to as wet- and dry-end sensors,

Non-acoustic sensors augment the detection capability provided by acoustic sensors. These sensors use radar to detect exposed periscopes and hull surfaces, electro-magnetic systems to intercept the radar emissions from submarines, infra-red receivers to detect the heat signatures of surfaced submarines, or Magnetic Anomaly Detectors (MAD) to sense small changes in the Earth's magnetic field caused by the passage of a submarine. This sophisticated technology is further enhanced by vigilant lookouts who are carefully scanning the turbulent ocean surface for submarine periscopes and wakes.
Radar Sensors

Radar sensors have been used since World War II for the detection of surfaced or snorkeling submarines. Back then, submarines relied upon their batteries for submerged operations. Eventually their batteries would become drained to the point where they were forced to return to the surface and operate their diesel engines to re-charge the battery. While surfaced, the submarine was extremely vulnerable to detection by both radar and visual sensors. The addition of a snorkel enabled the submarine to operate its battery-charging diesel engines while minimizing its exposure to radar and visual sensors. Additionally, the background clutter of the surrounding ocean waves limited radar and visual detection. Also, the development of submarine-based electro-magnetic sensors provided the submarine commander with suffficient warning to dive if approaching radar emissions were detected.

Eventually, nuclear submarines where developed which eliminated the need to periodically recharge the batteries. Despite this significant advance, not all nations were able to build nuclear submarines due to financial and technological reasons. Those nations which remain committed to diesel power have pursued technology which limits the number of times the submarine has to recharge its batteries. However, many submarine commanders must still use their periscopes to provide final visual classification of targets prior to attack. Because of this requirement for target verification, radar systems are still used to detect submarine periscopes.

Today's airborne radar systems must be lightweight yet sufficiently capable for ASW operations, long-range detection and surveillance of surface vessels, airborne navigation, and weather avoidance. For that purpose, many Air ASW radar systems use different radar frequencies, scanning speeds, transmission characteristics, pulse lengths, and signal processing methods that reduce background sea clutter and enhance radar returns from exposed pericopes and submarine hulls. The hostile submarine using electro-magnetic sensors, however, can still detect ASW aircraft radar emissions at a much greater distance than the aircraft can detect the submarine by radar. Nevertheless, the threat of radar detection is sufficient to keep the submarine submerged. Radar systems now used aboard U.S. Navy ASW aircraft include the AN/APS-115 (P-3C), AN/APS-124 (SH-60B), and AN/APS-137 (S-3B, some P-3Cs).
Magnetic Anomaly Detection (MAD) Sensors

MAD sensors are used to detect the natural and manmade differences in the Earth's magnetic fields. Some of these differences are caused by the Earth's geological structures and sunspot activity. Other changes can be caused by the passing of large ferrous objects, such as ships, submarines or even aircraft through the Earth's magnetic field. MAD sensor operation is similar in principle to the metal detector used by a treasure hunter or the devices used by utility companies to find underground pipes.

For ASW purposes, the ASW aircraft must almost be essentially overhead or very near the submarine's position to detect the change or anomaly. The detection range is normally related to the distance between the aircraft sensor ("MAD head") and the submarine. Naturally, the size of the submarine and its hull material composition normally determines the strength of the anomaly. Additionally, the direction travelled by both the aircraft and the submarine relative to the Earth's magnetic field is also a factor. Nevertheless, the close proximity required for magnetic anomaly detection makes the MAD system an excellent sensor for pinpointing a submarine's position prior to an air-launched torpedo attack.

In order to detect an anomaly, the MAD head of the aircraft tries to align itself with the noise produced by the Earth's magnetic field. Through this alignment, the noise appears as a near-constant background noise value which enables the operator to recognize any contrasting submarine magnetic anomalies from the background noise. However, any rapid changes in aircraft direction or the operation of certain electronic equipment and electric motors can produce so much aircraft electro-magnetic noise that makes the detection of the submarine's magnetic signature virtually impossible. Special electronic circuitry is enabled to compensate and null out this aircraft magnetic noise. Additionally, the MAD head is placed the farthest distance away from all the interfering sources. That is why the P-3C Orion aircraft has its distinct tail stinger or "MAD boom". On the S-3B, a similar MAD boom is installed and is electrically extended away from the aircraft during MAD operations. Additionally, the SH-60B extends a towed device called a "MAD bird" to reduce aircraft magnetic noise. With continuing advances in both compensation and sensor technology, the detection ranges for MAD sensors may be enhanced for the search and localization phases of ASW missions. Currently all naval ASW aircraft use variations of the AN/ASQ-81 MAD system. A few P-3C aircraft use an advance MAD system, the AN/ASQ-208, that uses digital processing.
Electro-Magnetic (EM) Sensors

Electro-Magnetic (EM) sensors passively scan the radio frequency spectrum for intentional electronic transmissions from hostile forces. These electronic emissions originate from land sites, ships, and aircraft. They can also be detected from submarines. By comparison, Air ASW EM sensors are sophisticated versions of radar detectors used to sense police radar gun signals. The difference, of course, is that Air ASW EM sensors provide all the details necessary to classify and localize the type of electro-magnetic emission that has been detected.

Since the radio-frequency spectrum is extremely cluttered with both hostile, friendly, and neutral electronic emissions, ASW aircraft EM systems are designed to search mainly for radar signals. To further reduce the electronic clutter, signature libraries are used to selectively search for specific submarine radar signals while disregarding signals from friendly and neutral radar systems. Detection of electronic emissions, however, is dependent upon the submarine commander's gamble to operate the submarine radar. Although, EM systems are not normally one of the primary ASW sensors, its flexibility for detecting hostile aircraft and naval combatants at long ranges makes it an effective sensor for all air warfare missions. Its potential presence deters the operation of submarine radar systems forcing the submarine commander to rely on other less accurate sensors to find targets. EM systems installed on naval ASW aircraft include the AN/ALQ-78 and AN/ALR-66 series on the P-3C Orion, the AN/ALQ-142 on the SH-60B Seahawk, and the AN/ALR-76 on the S-3B Viking.
Infra-Red (IR) Sensors

Infra-Red (IR) sensors are used to detect the heat signatures that extend beyond the visible light spectrum. They are commonly called either FLIR (Forward Looking Infra-Red) or IRDS (Infra-Red Detection System). The major difference between FLIR and IRDS is that FLIR passively scans for IR sources forward of the aircraft whereas IRDS searches all around the aircraft. This passive sensor device must be cryogenically cooled in order to detect IR sources. The IR signature itself can be masked by warm waters and high humidity. When conditions permit, medium detection ranges can be obtained that are comparable or even better than normal visual search ranges. At night, the system works even better as long as there is a noticeable difference in temperature between the source and the background environment. IR systems for nighttime ASW operations have replaced the previous method of illuminating the ocean with either a searchlight or flares; active visual search methods. By using a passive system such as either FLIR or IRDS, the submarine commander has another dilemma to solve on whether to snorkel or surface during the night. Most ASW aircraft utilize the IR sensors not only for ASW, but also for maritime surveillance.

Visual Sensors

Many submarine contacts are still detected using visual scanning techniques. These techniques are sometimes augmented by sophisticated binocular and other electro-optical devices. Submarine commanders are still wary of being visually spotted and maintain a safe speed when their periscopes are exposed so that their telltale wake remains indistinct compared to the background sea clutter. The position of the Sun and the Moon as well as the direction of the ocean waves are all factors the submarine commander must consider in order to remain unobserved. In some regions of the world, phosphorescent marine organisms illuminate a submerged submarine allowing it to be visually spotted. Additionally, some aircrews may use night vision goggles to aid in visual detection at night.

ببخشید تصویر رو یادم رفت بگذارم براتون





[img]http://www.globalsecurity.org/military/systems/aircraft/asw3.htm[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ASW Sensors

Sensors Detecting the stealthy submarine starts with maintaining a tool kit of different sensors. Each sensor has specific applications that counters different submarine operations. Many of these sensors complement and corroborate each other to enhance ASW effectiveness. Air ASW sensors are divided into two basic types; acoustic and non-acoustic. In some foreign services, these acoustic and non-acoustic sensors are commonly referred to as wet- and dry-end sensors

حسگرهای ASW
سامانه آشکارساز یک زیردریایی رادار گریز جعبه ابزاری مشتمل بر حسگرهای مختلف است. هر حسگر کاربردهای خاص خود را برای درگیر شدن با انواع عملیات زیردریایی دارد. بسیاری از این حسگرها برای کارآمدتر ساختن ASW فعالیت یکدیگر را تکمیل و تقویت می کنند. حسگرهای ASW هواپایه به دو نوع اصلی دسته بندی می شود: صوتی و غیر صوتی که در برخی ارتش های جهان معمولا تحت عنوان حسگرهای سر خیس و سر خشک معروف اند.


Non-acoustic sensors augment the detection capability provided by acoustic sensors. These sensors use radar to detect exposed periscopes and hull surfaces, electro-magnetic systems to intercept the radar emissions from submarines, infra-red receivers to detect the heat signatures of surfaced submarines, or Magnetic Anomaly Detectors (MAD) to sense small changes in the Earth's magnetic field caused by the passage of a submarine. This sophisticated technology is further enhanced by vigilant lookouts who are carefully scanning the turbulent ocean surface for submarine periscopes and wakes.

حسگرهای غیرصوتی قابلیت آشکارسازی حسگرهای صوتی را تقویت می کند. این حسگرها برای شناسایی پریسکوپ های بیرون آورده شده از سطح دریا، سطح بدنه زیردریایی از رادار و از سامانه های الکترومغناطیسی جهت ردیابی امواج راداری ساطع شده از زیردریایی ها و از آشکارسازهای مادون قرمز برای تشخیص الگوهای حرارتی زیردریایی های نزدیک به سطح و همچنین از آشکارسازهای اغتشاشات مغناطیسی (MAD) برای دریافت تغییرات جزیی در میدان مغناطیسی زمین ناشی از عبور یک زیردریایی بهره می برند. کارایی این فناوری پیچیده توسط مراقبین هوشیار و دقیقی که سطح متلاطم اقیانوس را برای یافتن پریسکوپ و دماغه زیردریایی ها و تقویت و پشتیبانی می شود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگر حتی مثله زیردریایی های آلمانی باشه و بتونه افتخارات اونا رو کسب کنه معرکست
این زیر دریایی هایی که ایران از روسیه خریده چجورین ؟
اتمین ؟
تسلیحاتشون چیه ؟
عملکردشون چطوریه ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اين چه طرز صحبت با يه خانومه ؟ icon_arrowd icon_arrowd چه خبره همه دور برداشتن ؟ :mrgreen: از كجا معلوم افرادي مثل ميثم و ايراهيم حقوق بگير وزارت اطلاعات نياشن كه به اينجور سايتها سرك ميكشن و خودشونو كاربر نشون ميدن؟

در مورد امام زمان هم من با مينا موافقم . تا كي بايد اين جور حرف به خورد ما بره . اگه اما زمان حامي مظلومهاست پس چرا نمياد كمك افغانيا و ليبييايي ها ؟ :rose: فقط منتظره كه دنيا رو بي دردسر بگيره و نصف مردم دنيا رو به اسم كافر بكشه؟ icon_biggrin اين كه شد جنايت جنگي .اگه اما زمانتون اينه من يكي جلوش سر خم نمبكنم. به درد خودتون ميخوره.. icon_cheesygrin نه عزيز من اين حرفا مال 500 سال پيشه . ديگه به خورد حداقل من يكي نميره. بها الله هم از همين امام زمان بازي ها سو استفاده كرد و الان ميوه اون شده 3 مليون بهايي كه تو دنيا هستن. منافق شدن خودمو به خودم تبريك ميگم . الان ميتونين منو اخراج كنين ولي كاري نداره كه يه اكانت جديد بازكنم. با اينكه قوانين سايت رو نقض نكردم . :cry: :oops: :oops:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]از كجا معلوم افرادي مثل ميثم و ايراهيم حقوق بگير وزارت اطلاعات نياشن كه به اينجور سايتها سرك ميكشن و خودشونو كاربر نشون ميدن؟[/quote]
حقوق بگیر رو خوب اومدی! icon_cheesygrin


حالا یه سوال! از کجا معلوم شما حقوق بگیر موساد نباشی؟!!!

خوبی و بدی نت همینه که هیچ کس هویتش معلوم نیست. البته نه اینکه معلوم نیست؛ برای کاربرای عادی معلوم نیست. برای ما وزارت اطلاعاتیها (!!!!!!) معلومه! مواظب باش امشب نریزن خونتون!

ببخشید! نریز[b]یم [/b]خونتون! icon_arrowd icon_biggrin icon_arrowd

___________

باهوش! اگه ما اطلاعاتی بودیم نیازی نبود اولا عضو بشیم، ثانیا جواب پست بدیم!


دمت گرم. کلی خندیدم! تا حالا کسی بهم اینجوری تیکه ننداخته بود!
________________________________________________________________________________

درمورد اراجیفی هم که راجع به امام زمان (عج) گفتین (که بدون مدرک و رو هوا حرف زدن رو هر احمقی می تونه انجام بده؛ و لحن بیان هم نشون دهنده جهالته) فقط می تونم شما رو دعوت کنم به مطالعه.



یا حق

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]چه طرز صحبت با يه خانومه ؟ Evil or Very Mad Evil or Very Mad چه خبره همه دور برداشتن ؟ Evil or Very Mad از كجا معلوم افرادي مثل ميثم و ايراهيم حقوق بگير وزارت اطلاعات نياشن كه به اينجور سايتها سرك ميكشن و خودشونو كاربر نشون ميدن؟
[/quote]

icon_biggrin icon_arrowd :cry:

هی هی روزگار ...

برادر داداش اخوی خانم !؟؟؟ این دوستانی که اینجا جمع هستند ایضا خود این حقیر اقلا شش هفت سالی سابقه فروم بازی دارند یعنی چی ...

یعنی اینکه این فنی که شما میزنید بدلش دست ماست :rose:

icon_cheesygrin icon_arrowd :mrgreen: i_dont't_know

مخلص کلام زیاد خودشو ناراحت نکن ..! برای این خذعبلات اینجا [b]تره[/b] هم خرد نمیکنیم .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عجب ، فکر نمیکردم در این فروم هم از این خبرها باشه ! امیدوارم با مدریت صحیح مسئول سایت زودتر این مشکلات برطرف بشه.

__________


توی این تاپیک اطلاعات خوبی یادگرفتم :

Mad و IDAS که در کل سیستمهای جالبی هستند..

فقط یه سوال ؛

سیستمهایی مثل IDAS ، هدف خودشون رو چطور رهگیری میکنند ؟! مثلا موشک میثاق از یک لانچر دوش پرتاب شلیک میشه و تا لحظه های آخر هم باید اپراتور روی هدف لاک کنه ، پس تکلیف این سامانه ها چی میشه ؟ راستی این موشکها IDAS حسگر مادون قرمز دارند یا پردازش تصویر ؟

http://en.wikipedia.org/wiki/IDAS_%28missile%29

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]

وي همچنين از تحويل قريب‌الوقوع سريع‌ترين موشك‌هاي كروز با نام ظفر خبر داد و افزود: اين موشك‌ها در كنار ديگر سامانه‌ها مي‌تواند توان پدافندي كشور را تا حد زيادي ارتقا دهند.
[/quote]

مگه موشک پدافندی کروز هم وجود داره؟ با موتور راکتی که بهتر میشه هواپیما زد. تازه کروز خیلی هم گرونه. نکنه سوتی خبرنگاره؟ icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام مجدد و ببخشید از تاخیر در ترجمه مابقی متن
اول باید این پاراگراف آخر رو که یکی دو تا نقص داره تصحیح کنم (و بعد بقیه متن رو ترجمه می کنم)


Non-acoustic sensors augment the detection capability provided by acoustic sensors. These sensors use radar to detect exposed periscopes and hull surfaces, electro-magnetic systems to intercept the radar emissions from submarines, infra-red receivers to detect the heat signatures of surfaced submarines, or Magnetic Anomaly Detectors (MAD) to sense small changes in the Earth's magnetic field caused by the passage of a submarine. This sophisticated technology is further enhanced by vigilant lookouts who are carefully scanning the turbulent ocean surface for submarine periscopes and wakes.

حسگرهای غیرصوتی قابلیت آشکارسازی حسگرهای صوتی را تقویت می کند. این حسگرها برای شناسایی پریسکوپ های بیرون آورده شده از سطح دریا، سطح بدنه زیردریایی از رادار و از سامانه های الکترومغناطیسی جهت ردیابی امواج راداری ساطع شده از زیردریایی ها و از آشکارسازهای مادون قرمز برای تشخیص الگوهای حرارتی زیردریایی های نزدیک به سطح و همچنین از آشکارسازهای اغتشاشات مغناطیسی (MAD) برای دریافت تغییرات جزیی در میدان مغناطیسی زمین ناشی از عبور یک زیردریایی بهره می برند. کارایی این فناوری پیچیده توسط مراقبین هوشیار و دقیقی که سطح متلاطم اقیانوس را برای یافتن پریسکوپ و دماغه زیردریایی ها جستجو می کنند دو چندان می شود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
Eventually, nuclear submarines where developed which eliminated the need to periodically recharge the batteries. Despite this significant advance, not all nations were able to build nuclear submarines due to financial and technological reasons. Those nations which remain committed to diesel power have pursued technology which limits the number of times the submarine has to recharge its batteries. However, many submarine commanders must still use their periscopes to provide final visual classification of targets prior to attack. Because of this requirement for target verification, radar systems are still used to detect submarine periscopes.
بتدریج و با ظهور زیردریایی های هسته ای نیاز به شارژ منظم باتری ها برطرف شد. برغم این پیشرفت چشمگیر، بدلایل اقتصادی و فنی همه کشورها قادر به ساخت زیردریایی های اتمی نبودند. این کشورها که همچنان از موتورهای دیزلی در زیردریایی های خود بهره می گیرند به توسعه فناوری هایی پرداختند که دفعات شارژ باتری ها را به حداقل برساند. با این حال، بسیاری از فرماندهان زیردریایی ها هنوز برای بررسی اهداف پیش از حمله باید از پریسکوپ های خود استفاده کنند و بعلت نیاز به تایید اهداف، سامانه های راداری همچنان برای شناسایی پریسکوپ های زیردریایی ها مورد استفاده قرار می گیرند.

Today's airborne radar systems must be lightweight yet sufficiently capable for ASW operations, long-range detection and surveillance of surface vessels, airborne navigation, and weather avoidance. For that purpose, many Air ASW radar systems use different radar frequencies, scanning speeds, transmission characteristics, pulse lengths, and signal processing methods that reduce background sea clutter and enhance radar returns from exposed pericopes and submarine hulls. The hostile submarine using electro-magnetic sensors, however, can still detect ASW aircraft radar emissions at a much greater distance than the aircraft can detect the submarine by radar. Nevertheless, the threat of radar detection is sufficient to keep the submarine submerged. Radar systems now used aboard U.S. Navy ASW aircraft include the AN/APS-115 (P-3C), AN/APS-124 (SH-60B), and AN/APS-137 (S-3B, some P-3Cs).
امروزه برای اجرای انواع عملیات ASW ، شناسایی و پایش اهداف سطحی در مسافت های طولانی، ناوبری هوایی و پیش بینی اوضاع جوی سامانه های راداری هواپایه باید بقدر کافی سبک وزن باشند. بدین منظور، بسیاری از سامانه های راداری هوایی ASW از طیف وسیعی از بسامدهای راداری، سرعت های پایش، ویژگی های انتقال امواج، طول موج ها و روش های فرآوری سیگنال ها برای کاهش اغتشاش امواج اقیانوس و تقویت امواج برگشتی رادار از پریسکوپ ها و دماغه های زیردریایی ها بهره می برند. زیردریایی دشمن بهره مند از حسگرهای الکتورمغناطیسی بوده و با این حال قادر به شناسایی امواج راداری ASW در فاصله ای بسیار بیشتر از مسافتی است که هواپیما می تواند زیردریایی را در آن فاصله شناسایی کند. با این حال، تهدید شناسایی راداری برای در عمق نگاه داشتن زیردریایی ها کافی است. سامانه های راداری که در حال حاضر در هواپیماهای مجهز به ASW نیروی دریایی ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرند عبارت اند از: AN/APS-115 (P-3C) ، AN/APS-124 (SH-60B) و AN/APS-137 (S-3B و برخی از انواع P-3Cs)

Magnetic Anomaly Detection (MAD) Sensors

MAD sensors are used to detect the natural and manmade differences in the Earth's magnetic fields. Some of these differences are caused by the Earth's geological structures and sunspot activity. Other changes can be caused by the passing of large ferrous objects, such as ships, submarines or even aircraft through the Earth's magnetic field. MAD sensor operation is similar in principle to the metal detector used by a treasure hunter or the devices used by utility companies to find underground pipes.
آشکارسازهای اغتشاش مغناطیسی یا MAD
حسگرهای MAD برای شناسایی تغییرات طبیعی و ناشی از تداخلات (فعالیت های) انسانی در میادین مغناطیسی زمین مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از این تغییرات حاصل از ساختارهای زمین شناختی و فعالیت لکه های خورشیدی و برخی دیگر ناشی از عبور اشیا پولادی بزرگ جثه مانند کشتی ها، زیردریایی ها و حتی هواپیماها در میدان مغناطیسی زمین است. عملکرد حسگر MAD در اساس مشابه فلزیاب های مورد استفاده گنج یاب ها و یا ابزار و ادواتی مورد استفاده شرکت های خدماتی برای یافتن لوله های زیرزمینی است.
For ASW purposes, the ASW aircraft must almost be essentially overhead or very near the submarine's position to detect the change or anomaly. The detection range is normally related to the distance between the aircraft sensor ("MAD head") and the submarine. Naturally, the size of the submarine and its hull material composition normally determines the strength of the anomaly. Additionally, the direction travelled by both the aircraft and the submarine relative to the Earth's magnetic field is also a factor. Nevertheless, the close proximity required for magnetic anomaly detection makes the MAD system an excellent sensor for pinpointing a submarine's position prior to an air-launched torpedo attack.
برای اجرای عملیات ASW ، هواپیمای مجهز به ASW باید تقریبا بالای هدف زیرسطحی یا در فاصله بسیار نزدیکی به موقعیت زیردریایی حرکت کند تا بتوان تغییر و اغتشاش را تشخیص داد. مسافت ردیابی معمولا به فاصله میان حسگر هواپیما MAD head و و زیردریایی مربوط می شود. بطور معمول، ابعاد و ترکیب آلیاژ دماغه زیردریایی تعیین کننده قدرت اغتشاش است. بعلاوه، جهت حرکت هواپیمای ردیاب و زیردریایی نسبت به میدان مغناطیسی زمین عامل مهمی در این خصوص بشمار می آید. با این وجود، مجاورت مورد نیاز برای تشخیص اغتشاش مغناطیسی سامانه MAD را به حسگری کاملا مناسب برای تعیین موقعیت دقیق زیردریایی پیش از رهاسازی اژدر از هواپیما مبدل کرده است.
In order to detect an anomaly, the MAD head of the aircraft tries to align itself with the noise produced by the Earth's magnetic field. Through this alignment, the noise appears as a near-constant background noise value which enables the operator to recognize any contrasting submarine magnetic anomalies from the background noise. However, any rapid changes in aircraft direction or the operation of certain electronic equipment and electric motors can produce so much aircraft electro-magnetic noise that makes the detection of the submarine's magnetic signature virtually impossible. Special electronic circuitry is enabled to compensate and null out this aircraft magnetic noise. Additionally, the MAD head is placed the farthest distance away from all the interfering sources. That is why the P-3C Orion aircraft has its distinct tail stinger or "MAD boom". On the S-3B, a similar MAD boom is installed and is electrically extended away from the aircraft during MAD operations. Additionally, the SH-60B extends a towed device called a "MAD bird" to reduce aircraft magnetic noise. With continuing advances in both compensation and sensor technology, the detection ranges for MAD sensors may be enhanced for the search and localization phases of ASW missions. Currently all naval ASW aircraft use variations of the AN/ASQ-81 MAD system. A few P-3C aircraft use an advance MAD system, the AN/ASQ-208, that uses digital processing.
برای تشخیص یک اغتشاش، آشکارساز MAD هواپیما بتدریج خود را با اغتشاش تولید شده توسط میدان مغناطیسی زمین همسو می سازد و از همین طریق اغتشاش تولیدی بشکل یک نوسان تقریبا ثابت آشکار می شود که به کاربر سامانه امکان می دهد تا هر گونه اغتشاش مغناطیسی متفاوت ناشی از حضور و فعالیت زیردریایی ها را شناسایی کند. با این وجود، هر گونه تغییر جهت ناگهانی هواپیما یا عملکرد برخی موتورهای الکترونیکی ویژه می تواند چنان اغتشاش الکترومغناطیسی در درون هواپیما ایجاد کند که شناسایی الگوی اغتشاش مغناطیسی زیردریایی را تقریبا غیرممکن سازد. برخی مدارات الکترونیکی ویژه برای جبران و خنثی سازی این اغتشاش مغناطیسی درون هواپیما طراحی و بکارگیری شده اند. علاوه بر این، حسگر MAD در دورترین فاصله از کلیه ابزارآلات و منابع تداخل کننده در هواپیما نصب شده است و از همین رو، هواپیمای P-3C Orion دم نیشی شکل منحصربفردی دارد MAD boom. قطعه مشابهی نیز در هواپیمای S-3B طراحی و نصب شده است که در خلال عملیات MAD از لحاظ الکتریکی در برابر فعالیت هواپیما محافظت می شود. علاوه بر این، هواپیمای SH-60B از قطعه ای پنجه ای شکل تحت عنوان MAD bird برای کاستن از اغتشاش مغناطیسی هواپیما برخوردار است. با استمرار پیشرفت ها در فناوری های حسگر و خنثی سازی اغتشاش، مسافت شناسایی برای آشکارسازهای MAD در مراحل جستجو و مکان یابی ماموریت های ASW افزایش خواهد یافت. در حال حاضر، تمامی هواپیماهای مجهز به ASW نیروی دریایی ایالات متحده از طیف گسترده ای از سامانه های AN/ASQ-81 استفاده می کنند. معدودی از هواپیماهای P-3C نیز از سامانه پیشرفته AN/ASQ-208 استفاده می کنند که از فرآوری سینگال بصورت دیجیتال بهره می گیرد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.