رادارهای LPI پایانی بر موشکهای ضد رادار

[Morteza313 286]

موشکهای ضد رادار یا به عبارت بهتر "ضد تشعشع" هرچند بر خلاف تصور عموم قادر نبودند و نیستند تا با یک شلیک یک سایت موشکی زمین به هوای پیشرفته را از صحنه نبرد خارج سازند، اما به هر حال از جنگ ویتنام و پیدایش موشکهای AGM-45 شرایک، تا نبرد عراق در سال 2003 یک کابوس وحشتناک برای نیروهای پدافند هوایی به شما می رفتند؛ بعد از جنگ بالکان و اثبات توانمندی سیستمهای پایه راداری برای در امان ماندن از آسیب موشکهای ضد رادار، در آخرین گام معرفی مفهومی با نام LPI به عنوان اختصاری برای عبارت Low Probabilty of Interception Radar یا رادارهایی با احتمال رهگیری پائین اخرین امیدها را هم برای استفاده موثر از موشکهای ضد رادار در صحنه های نبرد نوین نقش بر آب کرد.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/ORD_AGM-88E_AARGM_Launch_F-18D_lg.jpg[/img]
شلیک موشک د رادار AGM-88 هارم

همانطور که از نام این رادارها پیداست، رادارهای LPI رادارهایی هستند که احتمال رهگیری انها توسط سیستمهای ESM بسیار پایئن است، در واقع رادارهای LPI را می توان رادارهای پنهانکار نامید. با توجه به مشخصه بارز رادار مبنی بر ارسال سیگنال، در ابتدا پنهانکاری رادارها ناممکن به نظر می رسد اما در حقیقت این امر با استفاده از تکنیک های خاص امکان پذیر است. تکنیک هایی که برای پنهان کردن یک رادار از گیرنده های راداری به کار میرود از قرار زیر است:

1- استتفاده از آنتنهای عریض تر و یا آنتنهای آرایه فازی برای حداقل سازی تشعشعات رادار در خارج از راستای رادار
2- استفاده از حداقل توان خروجی رادار برای اجرای ماموریت
3- اجرای رژیم کنترل تشعشع و روشن نمودن رادار تنها در زمان مورد نیاز
4- استفاده از تکنیک کمپرس سازی امواج، با این روش امواج در پیک های زمانی کوتاه در یک ناحیه از فضا تجمیع می شوند که این روش علاوه بر امکان ایجاد هزاران نوع موج در یک فرکانس مشخص امکان تشخیص رفتار رادار و ثبت آن که لازمه پروسه رهگیریست را از سیستم ESM دشمن سلب می نماید
5- افزایش پهنای باند رادار و متمرکز کردن انرژی امواج رادار در یک بازه فرکانسی گسترده تر، این روش انرژی متمرکز روی هر فرکانس را کاهش می دهد لذا رهگیری رادار برای سیستمهای دشمن سخت تر می گردد
6- گسترده تر کردن مشخصه های سیگنال مانند فرکانس، فرم سیگنال و فرکانس تکرار سیگنال و جهش نامنظم و بی برنامه بین فرمهای مختلف رادار برای عوض کردن امضای رادار و جلوگیری از رهگیری آن

رادارهای LPI تا کنون در هیچ میدان رزمی حضور نداشته اند اما آزمایشات واقعی در شرایط رزمی نشان می دهد این رادارها یک دردسر واقعی برای عملیاتهای سرکوب دفاع هوایی می باشند، در واقع آزمایشات یک موسسه بریتانیایی نشان می دهد یک رادرا معمولی که در حالت عادی با استفاده از گیرنده های عادی با حساسیت منفی 60 دسی بل در برد 250 کیلومتری قابل کشف است تنها با استفاده از تکنیکهای کنترل انرژی مفهوم LPI برد کشف خود را به کمتر از 3 کیلومتر کاهش می دهد، چنین راداری برای سیستمهای پیشرفته اخطار راداری در جنگنده ها با حساسیت منفی 40 دسی بل غیر قابل شناسایی خواهد بود.


استفاده از یک رادار LPI سه تاثیر عمده بر صحنه نبرد دارد:
1- ابزارهای جنگ الکترونیک مانند جنگنده های گراولر و یا پراولر دشمن را از کشف سیگنال رادار و ایجاد اخلال در آن عاجز می نماید
2- در صورت قفل راداری روی یک هدف مشخص، هدف از تشخیص قفل راداری سیستم LPI ناتوان خواهد بود و قل از اجرای هرگونه مانور اهتراز یا جنگ الکترونیک غافلگیرانه طعمه موشک خواهد شد،
3- رادار با توجه به امضا های متفاوت و کاهش برد رهگیری به کمتر از برد موشکهای زمین به هوا برای موشکهای ضد رادار غیر قابل رهگیری خواهد بود


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/EA-18G_at_Whidbey_April_2007%7E0.jpg[/img]
رادارهای LPI یک دردسر جدی برای جنگنده های اخلالگر مثل گراولر خواهند بود

[b]رادارهای LPI در ایران[/b]

از کشوری با سیستم رسانه ای و سیستم حفاطت اطلاعاتی نظامی مثل ایران بیان دارا بودن مفهوم LPI توسط رادارهای تولید داخل بسیار بعید است، اما در رادارهای ساخته شده یا بهینه سازی شده در ایران یک نکته برجسته وجود دارد. تمرکز اصلی در ارتقا یا تولید این رادارهای قبل از آنکه به اندازه رادار، نوع دیشها و سایر مشخصه ها باشد به دیجیتال سازی رادار و استفاده از قطعات و زیر مجموعه های جدید برای یک پارچه کردن مفاهیم اطلاعاتی در رادارها است، و این درحالی است که مفاهیم LPI به جز یک مورد یعنی اندازه دیش برای کنترل برون ریزی های رادار هیچکدام مفاهیم سخت افزاری نیستند. در بدبینانه ترین شرایط یعنی لحاظ نکردن مفاهیم LPI در رادارهای ساخت داخل رادارهای موجود با توجه به خروجی ها و کنترل گرهای دیجیتالی به سرعت می توانند به رادارهای LPI تبدیل گردند.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/mersad6.jpg[/img]
کنترل تملم دیجیتال رادارهای سیستم پدافندی مرصاد

در این میان اما یک رادار داخلی قابل توجه است، رادار آرایه پلنار سیستم دفاع ضد کروز مصباح که جدیدا معرفی گشته و عکسهای بسیار محدودی از آن موجود است با توجه به ساختار ارایه های پلنار که تمام واحدهای گیرنده و فرستنده را در یک آرایه خود به صورت مجتمع دارند و هر واحد می تواند در یک فاز خاص به اجرای مامورت بپردازد دارای خاصیت ذاتی LPI هستند زیرا هر قسمت از انرزی رادار معطوف یک فاز و یک نوع سیگنال خاص می شود لذا جمع بندی این سیگنالهای ضعیف متفاوت و با امضای متفاوت برای سیستمهای شناسایی بسیار سخت خواهد بود. طبق سخنان فرمانده نیروی دریایی رادارهای نصب شده بر روی نسل اینده ناوچه های کلاس جماران از نوع رادارهای آرایه پلنار خواهد بود.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/radar_m_2.jpg[/img]
رادار سیستم مصباح

آخرین مورد قابل توجه در باره رادارهای LPI در ایران به یک رادار نسبتا قدیمی بر می گردد، رادار کاشف، نمونه تولید تحت لیسانس رادار باند S چینی YLC-6. این رادار در ایران یک توات بسیار مهم دارد. این رادار در داخل کشور به یک گیرنده جدا مجهز شده این گیرنده علاوه بر اینکه می تواند امواج منحرف شده توسط پنهانکارها را تشخیص دهد با قرار گرفتن در فاصله ای مناسب می تواند برد رادار را افزایش دهد و با این شیوه امکان کشف رادار را کاهش دهد، به عبارت بهتر اگر یک سیگنال عادی کاشف برای رادار از 150 کیلومتری و برای ESM دشمن با همان حساسیت رادار از 300 کیلومتری قابل شناسایی باشد، با قرار دادن این گیرنده ها در 200 کیلومتری فرستنده اصلی کاشف، می توان سیگنال برگشتی از جنگنده دشمن را در دهها کیلومتر قبل از انکه به حوضه تشخیص راداری برسد کشف نمود. این شاید ابتکاری ترین راه برای LPI سازی هر نوع راداری در جهان باشد.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/8o01il063rgiok8n6v7%7E0.jpg[/img]
گیرنده های سیستم کاشف

نتیجه گیری:
امروزه شناسایی امواج پنهانکار در دستور کار متخصصین پردازش سیگنال جهان است، کسی از فردای علم پردازش سیگنال خبر ندارد لذا نمی توان برای تشخیص رادارها یک حکم قطعی داد، اما قطعا در نبردهای آینده گزاره ای به نام قفل کردن روی رادار و استفاده از موشکهای ضد تشعشع علیه رادارها بی معنی خواهد بود، و شاید به همین دلیل است که نیروی های هوایی بلوک غرب به سمت استفاده از شبکه های یک پاچه اطلاعاتی و ترکیب شناسایی به وسیله ابزارهایی چون Joint STAR و بمبهای دور ایستای JASSM و GBU-39 برای عملیاتهای اینده سرکوب دفاعی حرکت می کنند. ابزارهایی که قطعا به اندازه موشکهای ضد رادار در صحنه نبرد تاثیر گذار نخواهند بود.




[color=darkblue]منتقل شد به الکترونیک هوایی
LAST-WAR[/color]

[wilhelm 235]

بسیار عالی بود.با تشکر

[mahdavi3d 14,067]

[quote]رادارهای LPI تا کنون در هیچ میدان رزمی حضور نداشته اند اما آزمایشات واقعی در شرایط رزمی نشان می دهد این رادارها یک دردسر واقعی برای عملیاتهای سرکوب دفاع هوایی می باشند، در واقع آزمایشات یک موسسه بریتانیایی نشان می دهد یک رادرا معمولی که در حالت عادی با استفاده از گیرنده های عادی با حساسیت منفی 60 دسی بل در برد 250 کیلومتری قابل کشف است تنها با استفاده از تکنیکهای کنترل انرژی مفهوم LPI برد کشف خود را به کمتر از 3 کیلومتر کاهش می دهد، چنین راداری برای سیستمهای پیشرفته اخطار راداری در جنگنده ها با حساسیت منفی 40 دسی بل غیر قابل شناسایی خواهد بود.[/quote]بسيار جالب توجه است.
به نظرم پدافند زميني با وجود چنين امكاني، قابليت خوبي در دفاع خواهد داشت.

[yosef-su 0]

خوب ،جالب ،عالی ،اما :
1-یه چیزی در مورد یکی تسلیحات ساخت داخل (دقیقا یادم نمیاد کدوم) گفته بودن مختصات هدف رو نگهداری میکنه و اگه رادار خاموش بشه هم باز می تونه بزنتش
2-(که دراصل اولیه)این بریتانیا ای ها خیلی به خودشون زحمت دادن چونکه شهید ستاری فرمانده فقید نیروی هوایی خیلی وقت پیش زمان جنگ این به فکرشون رسیده بود

[TAHA-SH 1,643]

ضمن تشکر از شما دوست عزیز
بنا به اظهار نظر رئیس سابق جهاد خودکفائی سپاه- ایران توانائی شناسائی رادار LPI هواپیما ها را در 70 کیلومتری دارد که نشان از داشتن توانائی بسیار بالای تجهیزاتی در رادارهای پسیو ما است
به نظر می رسد این عدد هم شامل بحث حفاظت اطلاعات بوده و کمتر از عدد اسمی است بنابراین تخمین حدود 100 کیلومتر منطقی است
درجدیدترین نوع موشک هارم توانائی شناسائی گستره بسیار بیشتری از امواج راداری و بویژه رادارهای جدید آرایه فازی دیده شده و بنابراین نمیتوان از نفوذ ناپذیری این رادارها نسبت به موشکهای ضد رادار اطمینان داشت-ازجمله ارتقاءهای انجام شده در این رادار ارتقاء نرم افزاری و حفظ سوابق پرتوهای قبلی و استفاده از رادار موج میلیمتری است که شکل هندسی هدف را به حافظه سپرده و به هیچ وجه اخلال در امواج راداری موجب انصراف و گم کردن هدف نمیشود

[M-ATF 4,314]

مرتضی عزیز سپاسگذار از شما.

فکر می کنم با توجه به پیشرفت های موشک های ضد تشعشع، همون اصول ساده خودکششی و متحرک بودن و همچنین چند لایه ای بودن سیستم های پدافندی زمینی از مطمئن ترین روش ها برای مقابله با موشک های ضد تشعشع باشه.

[worior 25,947]

با تشکر فراوان ..

مرتضی جان یه نکته رو در مورد اون کاشفی که عکسش رو گذاشتی بگم .
هر چند که تکنولوژی روز به روز برای هر کاری چاره ای پیدا میکنه ؛ ولی بد نیست اشاره ای به کاربرد های گپ فیلر هم داشته باشیم :

گپ فیلر یا فاصله پر کن ها رادار معمولی هستند با کمی تفاوت .
این رادار ها فواصلی که بیم رادار پوشش نمیدهد را پر میکنند این فواصل میتواند در نگاه به پشت خط افق ؛ کمک به مشاهده هدف توسط رادار اصلی ورای موانع طبیعی باشد اما اثر مهم این رادار ها یکسان سازی تشعشعات در محیط است .

این رادارها سیگنالی مترادف با سیگنال رادارهای دیگر منتشر میکنند و با پخش ان در یک محیط از چند زاویه مانع از توانایی کشف موقعیت هدف توسط جستجوگرهای هارم خواهند شد . بدین صورت که پترن یکسانی در محیط نسبت به امواج بوجود می آید و گیرنده ها توان تفکیک موقعیت دقیق منبع تشعش را نخواهند داشت .
این کار سبب میشود تا در فواصل بلند جنگنده های حامل هارم نتوانند موشکی را بر روی موقعیتی خاص هدف گیری و شلیک کنند .

این رادار ها برد های کمتری نسبت به پیش اخطار های مادر دارند و با فاصله های معینی نسبت به رادار اصلی در بردی امواج ارسال میکنند که برایند آن با رادار مادر یکی باشد و جمله اطلاعاتی را که بدست میاورند با رادار مادر یکی میکنند ، برای مثال اگر رادار اصلی 250 کیلومتر برد داشته باشد رادار گپ فیلر بردی معادل 150 کیلومتر و در فاصله 100 کیلومتری از رادار اصلی قرار خواهد گرفت ؛ بنابراین نه تنها پوشش تشعشات در محیط حفظ میشد بلکه دید رادار مادر نیز وسعت میابد ..
رادارهای کاشف در تعداد بسیار بالا با چنین هدفی در سازمان رزم پدافند هوایی بکار گرفته شده اند .

[msta 3]

آیا ایران درتولید این نوع رادارها خودکفاست؟

[mortezave 1]

اگه یه تاپیک جامع در مورد رادارهای تولید ایران و رادارهای موجود خارجی وجود داشت خیلی خوب میشد...

[Mohammad_89 45]

شما سیگنال یک ماهواره رو از 36000 کیلومتر اونورتر میتونید دریافت کنید ، اون وقت یه رادار که در حال جست و جو و اکتساب هدف هست رو نمیشه از 200-300 کیلومتری دید ؟! همه اینها بستگی به حساسیت گیرنده موشک ضد تشعشع داره.

موشک های ضد تشعشعی که در حال حاظر وجود داره ، بسیار پیشرفته هستند و کلا پایه موشک ضد تشعشع بر حساسیت دریافت و قدرت پردازش سیگنال هست..علاوه بر اون در موشکهای ضد تشعشع نسل جدید از حسگر های دیگه هم استفاده میشه تا دقت بالا بره..

رادارهای پیش اخطار فعال که کلا تعطیل هستند و بسیار آسیب پذیر ، برای اینکه هم توان زیادی ارسال میکنند ، هم پهنای باند محدودی دارند ، ابعاد بزرگی دارند ، تحرک پذیری معمولا خیلی کم هست..کلا این نوع رادار ها یه طعمه خوب محسوب می شوند...

رادارهای کنترل آتش رو میشه با سیستم های Adaptive در امانشون نگه داشت..تازه اگر در محدوده دریافتی گیرنده موشک ضد تشعشع ، امواجی رو پخش نکنند..

تنها راهی که از نظر من میتونه کاربردی باشه ، استفاده وسیع از رادارهای وسیع با قدرت بالای پردازش اطلاعات هست که بتونن مثل یه رادار پیش اخطار با دقت نسبتا خوب کارایی داشته باشند..علاوه بر اون استفاده از موشکهای پدافندی با آشیانه یابی فعال هم یک مسئله ضروری برای سیستمهای پدافندی مدرن هست..یک موشک کاملا خود مختار...

[PersianKing 1,129]

يك سؤال خارج از بحث امّا مرتبط داشتم از دوستان متخصص:
واحد رادارى رو مى شه با موشك/بمب هاى شكار اهداف زمينى(معمولى) مورد هدف قرار داد ديگه؟ با اين حساب وقتى
تسليحاتى داريم كه از حدود 100 كيلومترى مى تونه به صورت شليك كن و فراموش كن به واحد رادارى يورش ببره(دقيقاً مثل
اين كه بخواهيم يك كاميون/تانك رو از بين ببريم) ٬ با اين تكنيك بايد مى تونيم هر رادارى رو مورد حمله قرار بديم ديگه؟ در اين
روش ما اين امتياز رو داريم كه اغلب اين موشك/بمب ها توانايى درگيرى با اهداف داراى سرعت(اغلب زير 65 كيلومتر بر ساعت)
رو دارند امّا موشك هاى ضد تشعشع با آن كه سرعت بسيار زيادى دارن(تا بتوانند به موقع هدف رو نابود كنند) امّا برايشان
درگيرى با يك هدف متحرك تعريف نشده! پس حتّى اگر موقعيت رادار رو به حافظه بسپرند و بتوانند به نزديكى محل استقرار
رادار خودشون رو نزديك كنند ٬ امّا باز امكان گم كردن رادار رو دارند وقتى كه رادار مقدارى از جاى قبلى خودش دور شده باشه.

[align=center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10%7E65.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_10%7E65.jpg[/img][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/118606310456l600.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_118606310456l600.jpg[/img][/url][/align]

[i][size=13][b]*[/b][/size]توى پست دوستان اشاره شده بود كه موشك هاى جديد رو مجهز به رادارهاى ميلى مترى هم كرده اند ٬ آيا براى همين جابجايى
رادار اون رو بهش اضافه كرده اند؟ كه طبق همون ايده اى كه مطرح كردم بتونند مثل يك هدف زمينى عادى٬ رادار رو كشف و
مورد اصابت قرار بدهند؟
[size=13][b]*[/b][/size] [size=11]عكس ها تزئينى هستند ؛ صرفاً جهت رساندن منظورم...[/size][/i]

[worior 25,947]

کسی تصویری از جستجوگر هارم نوع E نداره ؟

[Morteza313 286]

توAUS هست ابراهیم جان، چه طور؟

[worior 25,947]

[quote]توAUS هست ابراهیم جان، چه طور؟[/quote]

میتونی عکسش رو بزاری اینجا ؟

[Morteza313 286]

شرمنده سعی کردم، لامصب شیپینگ همه چی رو بسته نمیشه

پ.ن: از یه منبع دیگه


[img]http://imagery.vnfawing.com/archive/Weapons/AGM-88/p0233.jpg[/img]