اخبار عمومی اخبار عمومی منطقه و جهان

[sina12152000 59]

بدیهی است چه کسانی این آثار را غارت می کنند : وطن فروشانی که دم از میهن پرستی می زنند و باید هم کشوری معلوم الحال مثل انگلیس میزبان اینگونه حراجی ها باشد. :lol:

[Parviz 8]

مسئله خروج آثار باستاني ايران از كشور در عين غم انگيز بودن حقيقتي دردناك را نيز بما ياد آور ميكند ، كسانيكه از موزه هاي لوور درپاريس يا انگليس و آمريكا ديدن كرده اند مسلما از ديدن اين همه آثار بي نظير تاريخي در خارج از كشور بهت زده شده اند ولي در كنار اين بهت زدگي وقتي دقت ، ظرافت و وسواس خارجي ها براي حفظ آثار باستاني ما را ميبينند در عين غمگين شدن در دل ميگويند ، همان بهتر كه اين آثار به اين خوبي در اين موزه ها محفوظ بماند ، بعنوان مثال ، شما ميتوانيد در موزه لوور پاريس يك ديوار كامل از بناي تخت جمشيد را ببينيد كه بمراتب سالم تر و زيبا تر از ديوارهاي اين بناي تاريخي در داخل كشور نگهداري و حفظ ميشود ، بيننده بي اختيار به اين فكر ميكند كه اگر اين ديوار در داخل ايران بود طعمه تيشه سود جويان يا كلنگ كينه توزان نميشد ، آيا اگر انگليس ها مجسمه بودا را از افغانستان خارج ميكردنند بهتر از اين نبود كه قرباني تحجر و بي فرهنگي طالبان شد ، در كشور خود ما هم اگر بيداري مردم نبود تمام تخت جمشيد قرباني كوردلان همفكر طالبان ميشد ، چند ماه پس از پيروزي انقلاب خلخالي معروف كه براي خلوت كردن زندان عادل آباد به شيراز آمده بود چنين خوابي را براي تخت جمشيد ديده بود كه رسيدن اين خبر به پايگاه هفتم شكاري و ترابري ميرفت كه به يك نا آرامي و درگيري مسلحانه بينجامد كه با وساطت ريش سفيدان شهر سر و صدا ها خوابيد ، اين مشكل تنها مشكل ما يا افغانستان نيست ، آثارباستاني مصر ، آمريكاي جنوبي و كشورهاي افريقائي نيز بيشتر توسط مردم همين كشورها تخريب شد و يا به غارت رفت ، نميدانم شما ماجراي گنج يافت شده در كوه هاي لرستان موسوم به كلماكره را شنيده ايد يا نه ( اميد وارم نام را درست نوشه باشم ) ، اين گنج چند سالي پس از انقلاب توسط مردم محلي در غاري پيدا شد ، ميگويند با ارزش ترين گنجي بود كه تا كنون كشف شده ( بخصوص از نظر ميزان طلا ، نقره و سنگهاي قيمتي ) ، كشف اين گنج تا مدتها مخفي نگه داشته شد ، مقدار زيادي از مجسمه ها و جواهراتي كه ارزش باستانيشان حتي از قيمت طلاي بكار برده شده بيشتر بودند ذوب شده و بفروش رسيدند و اين ابتداي كار بود چون پس از فاش شدن اين ماجرا مقدار بيشتري از اين گنج گران بها توسط عده اي از مقامات سرقت شد و بالاخره و خيلي دير دولت دخالت كرد و كار حتا به اعدام چند نفري هم كشيد ، دوستان ساكن لرستان بخصوص خرم آباد حتما اين ماجرا را شنيده اند ، وقتي قرار است مردمي چنين بلائي را بسر مدارك شناسائي تاريخي خود مياورند همان بهتر كه اين آثار در موزه هاي بزرگ جهان حفظ شوند ، حقيقت تلخي است .

[SAEID 2,832]

نخیر همان بهتر نیست که این آثار در نزد بیگانه باشد. آثار تاریخی دقیقا مانند ناموس یک ملت محسوب میشود و نمیتوان به بهانه محافظت آنرا به بیگانه سپرد. در مورد تخریب این آثار توسط مردم میتوان به عدم شناخت مردم از تاریخ خویش اشاره کرد که با فرهنگ سازی و حفاظت از آثار تاریخی قابل حل میباشد.

[-KGB- 2]

به نظر منم لااقل الان اونجا باشن بهتره البته توجه داشته باشید الان و زمان حال منظورم هست چونکه اینجا اونقدری که تهدید علیه این اثار هست فرست نیست یک روز میخوان سد بزنن یک روز دیگه ریل قطار پس فردا فرودگاه و و و و و هزار تا از این و ها

[-KGB- 2]

...

[demolotion 3]

ميدونم اين تاپيك ربطي به ايني كه من مي خواهم بگم نداره ولي نميدونم كجا مطرحش كنم :lol: كسي از ليزرهاي امريكا كه ميگن ميتونه از آمريكا ايران رو بزنه اطلاعاتي داره؟ميگن اين كار با تابش ليزر به لايه ي اوزون و بازتاب اون انجام ميگيره :lol:

[sardar 1]

بابا این ها همه اش تو بازی ژنرال ها خلاصه می شود. برای برای این گونه لیزر قدرتمند آنچنان نیرویی لازم است که در حین رفت و برخورد در هنگام برخورد با هوا و جو از قدرت تخریب آن نکاهد. البته تازگی ها یک چیزهایی در مورد برخورد مایکرو شنیده ام ولی فکر نکنم :lol:

[TANK 48]

وی این اظهارات را پس از بازگشایی ساختمان جدید سفارت عربستان در کویت بیان کرد.
عصر ایران- ولیعهد عربستان در سخنانی ادعا کرد: "مقامات ایرانی دست به اظهارات تحریک آمیزی علیه کشورهای منطقه خلیج (فارس) می زنند که این امر در راستای منافع آنها نخواهد بود."

به گزارش عصر ایران (asriran.com) به نقل از روزنامه سعودی عرب نیوز، شاهزاده "سلطان بن عبدالعزیز آل سعود" که همزمان معاون نخست وزیر و وزیر دفاع عربستان است روز گذشته درباره تهدید ایران برای حمله به کشورهای خلیج (فارس) در واکنش به حمله احتمالی آمریکا به این کشور گفت: "این به نفع ایران نیست که دست به اظهارات تحریک آمیزی علیه کشورهای منطقه بزند."

ایران پیش از این تهدید کرده در صورت تجاوز نیروهای خارجی ، مواضع دشمن در هر نقطه ای که باشد را هدف قرار خواهد داد.

ولیعهد عربستان در پاسخ به این سئوال که آیا عربستان اجازه خواهد داد آمریکا از پایگاه های نظامی واقع در خلیج (فارس) برای حمله به ایران استفاده کند افزود: "عربستان بستر یا پایگاه هیچگونه نیروی خارجی در جهان نیست."

شاهزاده سلطان همچنین بر موضع دولت های عربی درباره جزایرسه گانه ایران تاکید و ادعا کرد: "سه جزیره ابوموسی، تنب بزرگ و کوچک که توسط ایران اشغال شده متعلق به امارات متحده عربی است!"

وی این اظهارات را پس از بازگشایی ساختمان جدید سفارت عربستان در کویت بیان کرد.

[f117 6]

با اين روداري برادران مسلمان :lol: :lol: :( اون تهديد رو بايد عملي كنيم .

[GOLDEN-CROWN 20]

نیروی هوایی عربستان به این قدرت رسیده که iriaf رو در 2 روز نابود کنه.

[SAEID 2,832]

حالا نمیشه تخفیف بدی بشه سه روز؟! :lol:

[hosseingmn 72]

ولیعهد عربستان ایران را اشغالگر خواند

ولیعهد عربستان بی جا کرد.

[hosseingmn 72]

كسي از ليزرهاي امريكا كه ميگن ميتونه از آمريكا ايران رو بزنه اطلاعاتي داره؟ميگن اين كار با تابش ليزر به لايه ي اوزون و بازتاب اون انجام ميگيره Laughing

زیاد قضیه رو جدی نگیرید اینها بیشتر شبیه داستانهای علمی تخیلیه تا واقعیت.

[Parviz 8]

...



پرویز جان احترام خود را نگهدارید. ویرایش شد.
SAEID

[Ahmad6644 8]

[align=center]دست نوشته‌هاي خبرنگار فارس ؛ هرات: من نيز روزگاري در ديار تو بودم [/align]


[align=center][/align]

[align=center]خبرگزاري فارس: هفته پيش به دياري سفر كردم كه روزگاري جزئي از كشورم بود و اينك در آتش ناامني ناشي از حضور اشغالگران مي‌سوزد. [/align]

به گزارش خبرنگار اعزامي خبرگزاري فارس به هرات، برگزاري هفدهمين اجلاس شوراي وزيران سازمان همكاري اقتصادي (اكو) در هرات و شركت "منوچهر متكي" وزير امور خارجه كشورمان در اين اجلاس، فرصتي پيش آورد تا به همراه چند خبرنگار، عكاس و تصويربردار قدم به دياري بگذارم كه روزگاري جزيي از كشورم بود ولي دست پليد استعمار آن هم از نوع انگليسي‌اش آن را از پيكره‌ ايران ربود.
هرات در دوران صفوي مهم‌ترين شهر و مركز خراسان محسوب مي‌شد. اين ولايت همواره مورد طمع ازبكان بود و چندين بار نيز به دست آنها افتاد ولي سلطه ازبكان بر اين سرزمين ديري نپاييد.
پس از سقوط صفويان، هرات مدتي در اشغال طايفه "ابدالي" بود و به دست "نادرشاه افشار" افتاد ولي پس از مرگ نادر، ‌افغان‌ها بر هرات مسلط شدند. در 1249 هجري قمري "عباس ميرزا" از سوي "فتحعلي شاه قاجار" مامور باز پس‌گيري هرات از افغان‌ها شد ولي مرگ عباس ميرزا در راه مشهد اين كار را ناتمام گذاشت.
"محمدشاه قاجار" نيز براي فتح هرات تلاش كرد ولي ناكام ماند تا اينكه در زمان "ناصرالدين شاه قاجار"، دوست محمد خان حاكم كابل و قندهار، هرات را تصرف كرد كه در اين زمان نيروهاي ناصرالدين شاه تحت فرمان "حسام السلطنه" هرات را به محاصره در آورده و در سال 1273 هجري قمري اين شهر به ايران بازگردانده شد.
در همين زمان با مداخلات بريتانيا در جنوب ايران و بحراني شدن روابط ايران و بريتانيا، عهدنامه‌اي در 1273 هجري قمري (1857 ميلادي) بين نماينده ايران و سفير بريتانيا در پاريس به امضاء رسيد و قرار شد نيروهاي بريتانيا از بنادر و جزاير جنوب ايران خارج و در عوض ايران نيز سپاهيان خود را از هرات فراخواند. پس از اين عهدنامه ايران استقلال افغانستان را به رسميت شناخت و هرات ضميمه افغانستان شد.
دياري كه مدفن شعرا و ادباي بزرگي چون خواجه عبدالله انصاري، جامي و ... است. قدم كه بر خاك آن (هرات) مي‌گذاري احساس غربت نمي‌كني، چرا كه زبان شيرين فارسي در هر كوي و برزن به گوش مي‌رسد. سر در مغازه‌ها و ... همه نشاني از اين زبان دارد و اين آهنگ مدام در گوش آدمي نجوا مي‌كند كه "تو در اين سرزمين غريبه نيستي."
براي عزيمت به هرات از سمت مشهد، بايد از شهرهاي فريمان، تربت جام و تايباد عبور كني تا به مرز دوغارون برسي. مسافت 220 كيلومتري را با خودرو طي كرديم تا به مرز دوغارون - هرات رسيديم. پيش از رسيدن به مرز صف طولاني كاميون‌ها و تريلرها كه درصدد انتقال كالا به آن سوي مرز بودند، توجهم را به خود جلب كرد.
اين سو ايران است و آن سو افغانستان. آري آن سو روزگاري از اين خاك بود ولي امروز در ناامني، جنگ، اشغال و ... غوطه‌ور است.
با خودرويي كه برايمان در نظر گرفته شده بود رهسپار هرات شديم. فاصله 120 كيلومتري دوغارون به هرات را از طريق جاده‌اي طي كرديم كه توسط جمهوري اسلامي ايران احداث شده است.
در مسير منتهي به هرات به آبادي‌هايي از جمله "اسلام قلعه" برخورديم با خانه‌هاي گلي گنبدي شكل با بادگيري‌هايي كوچك. جالب‌ترين نكته نصب آنتن ماهواره بر روي پشت بام برخي از اين خانه‌هاي گلي بود و آن زمان بود كه تهاجم فرهنگي به عينه ديده مي‌شد.
در اين مسير تنها چند آبادي بود و ديگر هيچ؛ شن بود و شن.
از راننده پرسيدم مردم اين منطقه به چه كاري مشغولند، گفت: مردم اين منطقه بيشتر از قاچاق مواد مخدر امرار معاش مي‌كنند. روزها را با نشستن در كنار جاده سپري كرده و شب‌ها را به قاچاق مي‌گذرانند.
دكل‌ها و تير برق‌هايي كه ايران به منظور انتقال برق در جاده نصب كرده بود، اقدامات ارزنده ايران در بازسازي افغانستان را به يادم آورد.
دست فروش‌ها و دوره گرده‌ها در كنار جاده مشغول داد و ستد بودند؛ از كفش و لباس دست دوم گرفته تا ... .
پس از طي مسير و در مدخل ورودي شهر هرات تا چشم كار مي‌كرد كاميون‌ها، تريلرها، خودروهاي فرسوده و جديد به چشم مي‌خورد، به عبارتي "عبدل آباد" خودمان.
وارد شهر شديم، ساختمان‌هايي با معماري جديد، البته نه خيلي مدرن، در كنار خانه‌هاي قديمي خودنمايي مي‌كرد. كوي و برزن‌هاي خاك گرفته اين شهر را سپري كرده و وارد سركنسولگري ايران در هرات شديم. ساختماني با قدمتي بيش از 70 سال (1315 هجري شمسي) كه با گذشت جنگ‌ها و اشغال‌هايي كه افغانستان در طي 30 سال گذشته تجربه كرده، همچنان پابرجاست.
پس از صرف ناهار عازم مركز فرهنگي ايران در هرات كه هنوز تكميل نشده است، شديم كه ناگهان چشمم به دو خودروي زرهي نيروهاي اشغالگر افتاد. از گرفتن عكس برحذر شدم.
حضور نيروهاي اشغالگر و نيروهاي امنيتي و انتظامي افغانستان چهره شهر را امنيتي كرده بود، به نحوي كه در گوشه گوشه شهر شاهد حضور گسترده اين نيروها بوديم. شنيده بودم حتي اقدام به بازرسي بدني مي‌كنند ولي چون برچسب اجلاس بر ماشين ما نصب شده بود خوشبختانه از بازرسي بدني مصون بوديم.
البته صابون بازرسي به تن گروه خبري اعزامي از ايران نيز خورد.
آن زماني كه براي ديدار متكي و كرزي رئيس جمهور افغانستان به "خانه جهاد" كه بر روي تپه‌اي در منطقه تاريخي "تخت صفر" توسط "اسماعيل خان" والي قبلي اين شهر بنا شده بود، رفتيم و سگ تيم محافظ رئيس جمهور كيف‌هاي ما را بازرسي كرد.
چشمم به يكي از محافظان كرزي كه حمايلي پر از خشاب بر تن داشت، خورد و او در واكنش به نگاه من نارنجك‌هايي نيز كه در جيب بغلش بود، نشانم داد.
البته نيروهايي اسپانيايي متعلق به ايساف نيز در محوطه اطراف اين ساختمان با خودروهاي زرهي خود حضور داشتند.
از حضور نيروهاي آمريكايي در هرات پرسيدم و پاسخ شنيدم كه آنها در پايگاه "شيندند" حضور دارند. افغانستان داراي دو فرودگاه نظامي در "بگرام" واقع در پروان و "شيندند" در هرات است.
در طول اين سفر بحث كشت و قاچاق مواد مخدر و مبارزه با اين پديده مخرب مدام ذهنم را درگير خود كرده بود. برطبق اطلاعاتي كه به دست آوردم محل اصلي كشت ترياك در استان "هلمند" است.
سازمان ملل در ژوئن سال جاري ميلادي طي گزارشي اعلام كرد: وضعيت كشت خشخاش و توليد مواد مخدر در افغانستان و به ويژه استان هلمند به حدي نگران كننده است كه اين استان جنوبي افغانستان هم اكنون به عنوان مهم‌ترين و بزرگ‌ترين توليد كننده مواد مخدر در جهان شناخته مي‌شود.
براساس گزارش سازمان ملل، ميزان توليد مواد مخدر به ويژه هروئين در استان هلمند برابر با مواد مخدر توليد شده در ساير استان‌هاي افغانستان است.
گزارش سازمان ملل در ادامه مي‌افزايد: ميزان هروئين توليد شده در افغانستان برابر با هروئيني است كه در كلمبيا، مغرب و برمه توليد مي‌‌شود.
با "سونا نيلوفر" نماينده ولسي جرگه از ولايت اروزگان به گفتگو نشستم و وي درباره كشت مواد مخدر، گفت: زماني كودك بوديم تخم ترياك در افغانستان وجود داشت ولي به اين حد كشت نمي‌شد اما در حال حاضر به دليل قيمت بالاي آن كشت آن رو به افزايش است.
از حضور طالبان يا به قول افغان‌ها "طالب" سؤال كردم و بار ديگر نام ولايت هلمند را شنيدم. اين ولايت از جمله ولايات ناآرام افغانستان است كه گروه طالبان در اغلب نقاط آن حضوري فعال دارند. البته ولايات قندهار، پكتيا و پكتيكا نيز از حضور طالبان بي بهره نبوده‌اند.آمريكايي‌ها با وعده برقراري دموكراسي و در راستاي ساقط كردن طالبان به اين كشور لشكركشي كردند ولي اخبار حكايت از رشد دوباره اين گروه دارد.
"نسيم نيازي" نماينده ولسي جرگه از ولايت هلمند نيز اين ولايت را ناامن خواند و گفت: به دليل حضور طالبان در اين منطقه، زماني كه بدون مامور و براي سركشي به شهرهاي دورافتاده اين ولايت مي‌روم از برقع استفاده مي‌كنم تا شناسايي نشوم.
نيلوفر هم از وضعيت نامطلوب زنان افغانستان در دوران طالبان سخن گفت و افزود: در آن زمان زنان حتي براي خريد مايحتاج اوليه زندگي خود نمي‌توانستند از خانه خارج شوند.
هنگام ترك هرات شاهد صف اتباع افغان در مقابل سركنسولگري ايران براي دريافت ويزا بودم. "محمدعلي نجفي منش" سركنسول ايران در هرات درباره صدور ويزا به افاغنه به منظور سفر به ايران گفت: برخي روزها تا حدود 2 هزار ويزا نيز صادر مي‌كنيم.
و سفر به اين ديار به پايان رسيد و من بي نصيب از كسب دانسته‌هاي بيشتر درباره آن، شايد بعداً فرصتي پيش آيد شايد هم ... .