جنگنده - رهگیر میگ-21 فیشبد جنگنده - رهگیر میگ-21 فیشبد ( MiG-21/Fishbed)

[Reza6662 37]

[align=center]MiG-21 Lancer ، نيزه اندازي توانا[/align]

[align=center][/align]

شركت روماني‏ - اسرائيلي البيت آئروستار (Elbit-Aerostar) تعداد 110 فروند ميگ21 قديمي نيروي هوايي روماني را مدرنيزه كرد. اين ميگ21 جديد، اكنون به نام Lancer (نيزه‏انداز) شناخته مي‏شود.

لنسر گامی است بزرگ براي نيروي هوايي روماني در جهت همكاري بهتر و بيشتر با ناتو، تا اين كشور هرچه سريعتر بتواند با رسيد به استانداردهاي ناتو، به عضويت اين سازمان درآيد. یکی از دلائلی که رومانی تصمیم گرفت جنگنده های قدیمی میگ21 خود را بهینه سازی کند این بود که ایالات متحده تنها جنگنده های قدیمی F-16A/B (تحویل نشده به پاکستان) را به رومانی پیشنهاد داد. رومانی تعداد 18 فروند MiG-29A در اختیار دارد که سیستم های الکترونیک و راداری ضعیف و TBO پائین این جنگنده، مانع خرید مجدد تعداد دیگری میگ29 از روسیه شد.

در آئرواستار 1100 نفر از کارشناسان زبده روی برنامه ی ارتقاء میگ21 کار می کنند. یکی از مشکلات بزرگ مهندسان این برنامه ی ارتقاء، کمبود اطلاعات طراحی سازه در مورد میگ21 روسی بود. ولی به دلیل این که آئرواستار به عنوان یک مرکز تعمیرات اساسی تجربیات زیادی از میگ21 داشت و همچنین تجارب عالی مهندسین اسرائیلی در انجام مهندسی معکوس، کمک زیادی به پیشرفت این برنامه نمود. اکنون کشور رومانی با صرف کمترین هزینه، مالک یک جنگنده ی تمام عیار نسل چهارم شده است!! و با توجه به موفقیت بسیار زیاد طرح، مجارستان نیز خواهان ارتقاء میگهای21 خود شده است.


برنامهء مدرنيزاسيون
برنامه‏ي جاه طلبانه‎ي مدرنيزه سازي كه اواسط دههء 90 به وسيلهء دولت روماني آغاز شد، اكنون در مراحل پاياني خود است. طبق اين برنامه 100 فروند از مدلهاي قديمي M و MF و BiS ميگ21 و همچنين 10 فروند نوع آموزشي و دونفرهء مدل U به سطح تكنولوژيك بسيار بالا ارتقاء مي‏يابند. كل اين پروژه، رقم بسيار مناسب 320 ميليون دلار را بالغ مي‎‏شود.

اكنون 4 پايگاه هوايي روماني با تعداد سورتي بيش از 30000 عدد، فعال و عملياتي مي‏باشند. مقايسه‏ي ميزان ساعات پروازي كه با مدلهاي قديمي ميگ21 تنها به 30 ساعت در سال محدود بود، اكنون با ورود لنسر، سه برابر شده است.

اكنون جنگنده‏اي چندمنظور با امكان پرواز در هرگونه شرائط آب و هوايي در اختيار است كه پيشتر با مدلهاي ضعيف و قديمي ميگ21 ، بسياري از اين پروازها امكان‏پذير نبودند. قابليتهاي پروازي و آويونيك (آلات و نشان‏دهنده‏هاي اطلاعات پرواز) استثنايي جنگنده‎ي جديد، اكنون با سطح تكنولوژيك جنگنده‏‎هاي پيشرفته‏ي ناتو برابري مي‏كند. اكنون خلبانان نيروي هوايي روماني مي‏توانند در ماموريتهاي پيچيده و مهم نظير شناسايي ليزري اهداف و حملات بسيار دقيق با بمبهاي هدايت شونده‏ي ليزري شركت نمايند كه اين امر با امكانات جنگنده‏هاي جديد ناتو برابر مي‏كند.

[align=center][/align]

لنسر اكنون به ستون قابل اطميناني براي نيروي هوايي روماني تبديل شده است. اين جنگنده براي روماني، نقش اصلي دفاع هوايي، ايجاد برتري هوايي در فواصل نزديك و امور آموزشي را به طور كامل برعهده گرفته است.
لنسر قادر است هم از تسليحات غربي نظير موشكهاي هوا به هواي سايدوايندر استفاده كند و هم از موشكهاي هوا به هواي روسي نظير R-60 يا R-73 بهره بجويد و هم قادر است از تسليحات اسرائيلي نظير موشكهاي هوا به هوايي پايتون3 و بمبهاي هدايت شونده‏ي 250 يا 500 پاوندي حمل و استفاده كند.

همچنين سيستم‏هاي ضدالكترونيك (ECM) ، غلافهاي شناسايي و جاسوسي در لنسر گنجانده شده‏اند. خطاي شناسايي رادار به 7 ميل در راديان كاهش يافته است و خطاي اصابت بمبهاي ليزري بين 1 تا 2 متر مي‏باشد.
مكانهاي نامتقارن و مشكل‏ساز نصب تسليحات در ميگ21 روسی، اكنون اصلاح شده‏اند و اين امر لنسر را قادر مي‏سازد انعطاف‏‎پذيري بيشتري در حمل تسليحات داشته باشد.

از 110 جنگنده‏ي ميگ21، تعداد 85 فروند جهت انجام عمليات بر عليه اهداف زميني (Ground Attack) با ردارد ويژه‏ي مسافت ياب زميني و 25 فروند هم جهت دفاع هوايي با رادار مخصوص EL/M-2032 ساخت شركت التاي اسرائيل (Elta) مجهز شده‏اند. اين رادار تواناي معادل رادار F-16C را به لنسر در دفاع هوايي مي‏بخشد.
همچنين تجهيزاتي جهت افزايش ايمني در هنگام پرواز شبانه و قابليت پرواز در شرائط گوناگون آب و هوايي به لنسر افزوده شده است. همچنين در پروژه‏ي لنسر، ساخت دستگاه شبيه‏ساز كامل براي امور آموزشي خلبانان ميگ21 انجام پذيرفت.


كابين بسيار پيشرفته و غيرقابل باور
ايجاد يك محيط دوستانه بين خلبان و كابين (man-machine cockpit interface) توسط صنايع البيت اسرائيل انجام پذيرفته است. يك نمايشگر HUD (سربالا)، كنترلهاي HOTAS (كنترل جنگنده بدون برداشتن دست از اهرم كنترل اصلي) و دو نمايشگر تلويزيوني (LCD) با ابعاد 5×5 اينچ ساحت البيت اسرائيل از جمله‏ي ادوات جديد است.
يكي از اين نمايشگرهاي تمام رنگي جهت نمايش اطلاعات پروازي و ناوبري و ديگري كه نمايشگر تك رنگ است جهت نمايش اطلاعات راداري استفاده مي‏شود.

[align=center][/align]

همچنين چراغ‏هاي هشداردهنده و كليدهاي استارت كه در كابين ميگ21 در اطراف آلات نمايشگر پروازي پراكنده نصب شده بودند، اكنون در كنار هم جمع‏آوري شده‏اند.


[align=center][/align]
[align=center]کابین ابتدایی میگ21[/align]

شركت البيت سيستمز، سيستم‏هاي جديدي چون مكان‏ياب جهاني (GPS) و رادارهاي جديد و همچنين دو خط انتقال اطلاعات پروازي (Data Bus) از نوع MiL-Std 1533 يكي براي تسليحات و ديگري براي سيستم‏هاي الكترونيك پروازي كه به يك كامپيوتر بسيار پيشرفته و چندمنظوره متصل مي‏باشند را بر روي لنسر نصب كرده است. سيستم جديد ناوبري ساخت ماركني، يك ژيروسكوپ بسيار دقيق، سيستم فرود با استفاده از آلات بسيار دقيق و تجهيزات VOR/DME از جمله ادوات نصب شده‏ي ديگر مي‏باشند.

VOR= Very high frequency Omni direction Radio range
DME= Distance Measuring Equipment

با حذف بسیاری از تجهیزات آنالوگ و قدیمی روسی که صفحه ی نمایش میگ21 را شلوغ کرده بود، دید خلبان به طرز عالی بهبود یافته است. همچنین برای نوع دو کابینه، کاناپی جدیدی برای کابین عقب ساخته شد که از جنس پلکسی گلاس (پلاستیک شفاف) ساخت آئروستار بود. در کاناپی روسی کابین عقب، از نوار پهن فلزی حاوی پریسکوپ حجیم متحرک و سنگین استفاده شده بود.


بهینه سازی موتور و بدنه
بهينه‏سازي موتورها و بدنه نيز بر عهده‏ي شركت آئرواستار گذاشته شده است. در جریان این برنامه، موتورهای قدیمی R-13 ساخت تومانسکی تعمیر اساسی شدند. بالها و سکانهای افقی و عمودی باز شده، تعمیر و یا تعویض شدند. همچنین سیم کشی کل هواپیما دوباره انجام شد. تمامی تجهیزات زائد روسی برداشته شد و اصلاحات اساسی در داخل کابین به منظور قابلیت نصب نمایشگرهای LCD و سیستم های آویونیک جدید انجام شد.

[align=center][/align]

همچنین برخی تغییرات اساسی در سازه ی هواپیما انجام شد. برای مثال بخشی از بدنه ی هواپیمای جهت نصب منحرف کننده های Chaf و Flare به طور کامل تغییر یافت. براي تعيين كارايي سيستم‏هاي جديد، از خلبانان رومانيايي و اسرائيلي بر روي دو فروند هواپيماي مشابه (يكي در تاسيسات البيت در حيفا و ديگري در كارخانه‏ي آئرواستار روماني) استفاده شده است. آزمونهاي پروازي تا سال 1997 و برنامه‏ي آزمايش هماهنگي تسليحات جديد با سيستم‏هاي كنترلي نصب شده در سال 1998 با موفقيت انجام شدند.

[align=center][/align]

در هنگام پرواز در هوای ابری، سقف قابل فرود از 600 متر در میگ21 به 300 متر در لنسر کاهش یافته است که این میزان در برنامه بهسازی مجدد تا 100 متر نیز کاهش خواهد یافت. این ارتقاء، نیاز به سوخت را در هوای نامساعد و ابری کاهش می دهد و خلبان، زمان کمتری برای فرود صرف خواهد کرد. بنا به گفتهء مدير برنامهء لنسر در وزارت دفاع روماني، لنسر از نظر سيستم‏هاي پروازي، جنگ‏افزار و الكترونيكي با جنگنده‏ي F-16C يا ساير جنگنده‏هاي پيشرفتهء نسل چهارم مطابقت مي‏كند. خلبانان ميگ21 كه با لنسر پرواز كرده‏اند، مي‏گويند اين ديگر يك ميگ قديمي و ناتوان نيست بلكه يك جنگندهء كاملن جديد مي‏باشد. آنها ادعا مي‏كنند اين جنگنده در نتيجه‏ي كاهش بار فكري خلبان، به وي فرصت مي‏دهد تا توجه بيشتري به رزم هوايي يا زميني داشته باشد.


سیستم پیشرفته DASH
يكي از مهترين مواردي كه بايد خلبانان ميگ21 با پرواز هواپيماي لنسر عادت كنند، استفاده از سيستم نمايشگر روي شيشه‏ي كابين جلو (نمايشگر سربالا يا HUD) و سيستم بسيار پيشرفته‏ي نمايشگر روي كلاه پروازي (DASH) ساخت مي‏باشد. در سيستم DASH ، اطلاعات نمايشگر HUD به داخل نمايشگر كوچكي بر روي كلاه خلباني منتقل مي‏شوند.
سيستم (DASH= Display And Sight Helmet) ساخت شركت البيت سيستمز اسرائيل است.

[align=center][/align]
[align=center]The DASH helmet allows the pilot to fly head-up and off-boresight[/align]

در هواپيماي ميگ21 ، هدايت هواپيما مستلزم دقت بسيار بيشتر در هنگامي بود كه خلبان سر خود را بالا آورده و بيرون را نگاه مي‏كرد. ولي در لنسر با استفاده از كلاه پروازي DASH ، كنترل جنگنده بسيار ساده‏تر شده و خلبان كنترل هواپيما را از دست نمي‏دهد. ترکیب کلاه پروازی DASH و موشک پایتون3 ، کارایی جنگنده را در نبردهای داگ فایت به شدت افزایش داده است. این کلاه، خلبان لنسر را قادر می سازد بدون تغییر جهت پرواز هواپیما، به سوی اهداف قفل کرده و به سمت آنان شلیک کند. این امر به خلبان لنسر این امکان را می دهد که به اهداف هوایی در دو سمت چپ و راست خود، همزمان شلیک کند! صنایع البیت اسرائیل به روش مهندسی معکوس، کلاه خلبانی فوق را با موفقیت با موشکهای روسی R-60 و R-73 تطبیق داده است. این کلاه پروازی را می توان برای ماموریتهای شناسایی – عکسبرداری و ماموریتهای هوا به زمین، مورد استفاده قرار داد.

همچنین با ژیروسکوپ جدید لنسر، می توان با استفاده از مسلسلهای 23 میلی متری، خط برخورد محاسبه شده ی گلوله ها را بدست آورد و به طور مداوم مسیر پروازی پیش بینی شده (قبل از شلیک!) گلوله ها را روی نمایشگر HUD مشاهده کرد. بدین ترتیب دقت هدفگیری با مسلسل به شدت افزایش می یابد. هدفگیر چشمی جدید مشابه مدل استفاده شده در F-16E است. اما کلاه DASH ، تکنولوژی بسیار جدیدی است که تنها در J-10 چینی استفاده شده است و صنایع البیت در حال فروش تکنولوژی این سیستم به ایالات متحده می باشد!!


سیستم رادار و الکترونیک
رادار بسیار پیشرفته ی پالس - داپلر EL/M-2032 ساخت شرکت التای اسرائیل، توانایی رهگیری همزمان 8 هدف را می دهد! این رادار، کارایی جنگنده را در ماموریتهای هوا به هوا به شدت افزایش داده است. رادار اصلی میگ21 بردی معادل 20 کیلومتر دارد! و می تواند هدفها را تنها از فاصله ی 10 کیلومتری رهگیری نماید! اما اکنون رادار جدید، بردی برابر 80 کیلومتر دارد و می تواند اهداف هوایی را در فاصله ی بین 60 تا 80 کیلومتری کشف نماید. به منظور تطبیق دماغه ی میگ21 با رادار جدید اسرائیلی، یک پوشش جدید برای دماغه ی میگ21 طراحی شد.
مدل Ground Attack یا ضربتی این جنگنده (مخصوص عملیات بر علیه اهداف زمینی) تنها مجهز به یک رادار مسافت یاب ساخت التا می باشد.

لنسر همچنین قادر به حمل یک غلاف مخصوص عملیات جاسوسی – اکتشافی و عکسبرداری (Photo Reconnaissance pod) و یک غلاف نشانه گذاری لیزری (Laser Designator pod) ساخت صنایع رافال اسرائیل می باشد که به این جنگنده، توانی برابر یا حتا بیش از RF-4E می دهد! لنسر یک گیرنده ی هشدار راداری SPS-20 ساخت اسرائیل و یک سیستم پخش کننده ی Chaf و Flare (جهت انحراف موشکهای شلیک شده به طرفش) و یک غلاف ضدعمل الکترونیک (ECM) دارد. به جهت جلوگیری از ایجاد اخلال در سیستم های مخابراتی، در لنسر از دو سیستم با قابلیت کار در فرکانس های متفاوت استفاده شده است. این سیستم های ساخت شرکت Reutech (آفریقای جنوبی) هستند. همچین یک سیستم هشدار دهندهء بسیار جالب با صدای انسان و به زبان رومانیایی نیز بر روی این جنگنده نصب شده است.

سیستم بسیار پیچیده استخراج اطلاعات عملیات (در حد F-15E) شامل یک دستگاه ضبط تصاویر ویدیویی کابین خلبان (Cockpit Video Recorder) ، بخش عملیات زمینی را قادر می سازد تا به طور دقیق بداند که چه عملی درست انجام شده یا غلط بوده است و چگونه باید اصلاح شود! نوارهای ویدیویی حاصل از پرواز فرمیشن 4 فروند لنسر می تواند با یکدیگر هماهنگ گردد و به طور همزمان به نمایش درآید! اطلاعات سیستم HUD به همراه اطلاعات سیستم راداری روی یک نوار کاست ضبط می شود. این نوار در سیستم های زمینی ساخت البیت جهت آگاهی دقیق خلبانان از اتفاقات هنگام پرواز به نمایش در می آید. سیستم شناسایی دوست از دشمن (IFF) یا Identification Friend or Foe با سیستم های موجود در ناتو هماهنگ شده است تا لنسر بتواند در مانورهای نظامی ناتو شرکت کند.

برنامهء نرم افزار تبدیل تغییرات فیزیکی حاصل از پرواز بر روی سنسورهای هواپیما به زبان JAVA نوشته شده است و این امکان را می دهد که خلبان تنها با زدن یک کلید، واحد نشان دهنده ی سرعت را از کیلومتر بر ساعت به نات یا مایل بر ساعت تبدیل کند یا ارتفاع سنج به جای متر از واحد فوت، ارتفاع پروازی را بر روی LCD نمایش دهد!!

سيستم جديد دو خطی انتقال اطلاعات پروازي (Data Bus) از نوع MiL-Std 1533 این امکان را می دهد که به طور قابل توجهی از مقدار سیم کشی درون جنگنده کاسته شود. با توجه به زیاد شدن ادوات الکترونیکی، یک مولد نیروی کمکی جریان الکتریکی جدید و یک سیستم کنترل محیطی جدید، جایگزین سیستم بسیار ابتدایی روسی شد.


تسلیحات
جایگاههای 2 تایی حمل مهمات در میگ21 ، در مدل لنسر به 3 قلاب افزایش یافته اند. همانطور که پیشتر ذکر شد موشکهای هوا به هوای R-60 و R-73 و راکت اندازهای UB32، موشکهای هوا به هوای اسرائیلی پایتون3 و مجموعه ی هدایت کننده ی بمب با سیستم Infrared (حرارت یاب) ساخت صنایع البیت اسرائیل، بمب های هدایت شونده ی لیزری (مشابه GBU12) و بمبهای سقوط آزاد Mk-82 و Mk-83 از جمله ی مهمات قابل حمل توسط لنسر هستند. پایلونهای زیر بدنه ی میگ21 نیز به طور کامل جهت حمل جنگ افزارهای جدید، تعویض شده اند.

[align=center][/align]
[align=center]پایتون3[/align]



[align=center][/align]
[align=center]راکت اندازهای UB32[/align]


منابع:
http://www.defense-update.com/news/lancer.htm
http://www.ainonline.com/Publications/farn/farn_02/farn_o2d1_100thmig21pg41.html

[mohamad 5]

ميگ 21، پير اردك زشت! نويسنده: آرمان میگ 21، پر تولید ترین هواپیمای جنگنده جت جهان است که تا به حال طراحی و ساخته شده است. سریع، کوچک و چالاک است و تا حال، سینه آسمان اروپا، آسیا، آفریقا و حتی آمریکا را شکافته و با مدرن ترین و کشنده ترین جنگنده ها هم روبرو شده است. رکوردهایی که این جنگنده تا به حال کسب کرده است، گاه تا رکوردهایی که جنگنده ای مثل فانتوم به دست آورده پیش می رود. میگ 21 فیش بد، به خاطر رادار قدرتمند یا سیستم های الکترونیکی گران قیمت مشهور نشده است. بلکه این پرنده، هواپیمای یک خلبان زبده است و مانند موم، در دست یک خلبان با تجربه نرم است. موتورهای اعتماد پذیر، نگهداری آسان و قابلیت های زیاد در برابر این ویژگی ها، همه و همه دست به دست هم داده اند تا یکی از مشهور ترین جنگنده های جهان را به عرصه نبرد بیاورند. در این مقاله، مطالبی را در مورد این هواپیما، خصوصیات و مدل های مختلف آن از نظر می گذرانیم: در حدود سال های 1956، غربیها تصویر های ناواضحی به وسیله هواپیماهای جاسوسی خود از هواپیمای جدیدی به دست آوردند که برای آن به منزله تهدیدی اساسی به شمار می رفت. پس از چندی، غربیها پی بردند که هواپیمای جدیدی در شوروی در دست طراحی است که فعلاً دو مدل از آن ساخته شده است. آن دو مدل، در حقیقت مدل های آزمایشی یک جنگنده رهگیر جدید بودند که قرار بود به زودی به تولید انبوه برسد. مدل نخست، Ye-2 نام داشت و برای اولین بار در فوریه ی 1955 نخستین پروازش را انجام داد. این نمونه، دارای بال هایی شدیداً پس گرا بود. نمونه ی دوم، Ye-5 نام گذاری شده و به موتورهای AM-9Ye مجهز شده بود. اما چون این موتورها برای به پرواز درآوردن این نمونه قدرت کافی نداشتند، از یک موتور راکتی هم در کنار این موتور برای نخستین پرواز در سال 1956 استفاده نمود. ناگفته نماند که این مدل، از بال های مثلثی شکل، که بعدها تمام مدل های میگ 21 بدین شکل در آمدند، استفاده می کرد. مدت ها غربیها بر این عقیده بودند طرح دوم با نام فیش بد لغو و طرح نخست با نام فیس پلیت آغاز شده است. اما مدتی بعد، کاملاً خلاف این عقیده ثابت شد و معلوم گردید که تولید فیش بد آغاز شده است. سرانجام، یکی از میگ 21 ها در سال 1959 به سرعت 2.05 ماخ دست پیدا کرد و بدین گونه نخستین جنگنده روسی شد که توانست از سرعت دو ماخ عبور نماید. MiG-21 های نسل اول یا First Generation مدل های نمونه میگ 21 دارای موتورهای بسیار اعتماد ناپذیر و ناسازگار با سرعت های بالا بودند. در اولین نمونه های تولید انبوه که با نام نسل اول شناخته می شد، این موتورها با موتورهای نمونه قویتر RD-11 تعویض گشته و بدین گونه میگ 21 نخستین اصلاح خود را پشت سر گذاشت. نسل نخست فیش بد دارای سکان عمودی بزرگتر، کاناپی جدیدتر، یک توپ قویتر، قطب نمای رادیویی، خلبان خودکار، سیستم IFF یا تشخیص دوست از دشمن و رادیوی چند کاناله بود. همچنین این مدل از میگ های 21 که با حرف F شناسایی می شوند، می توانستند دو موشک AA-2 آتول را زیر بال های خود حمل نمایند. به زودی، این مدل از فیش بد به کشورهای عضو پیمان وروشو صادر شد. به دلیل نبود مدل آموزشی این هواپیما، نیروی هوایی برخی از کشورها مانند المان شرقی، مجبور به آموزش خلبانان خود با همان مدل تک سرنشینه بودند. همین دلیل، موجب تولید میگ 21 مدل U شد که یک مدل آموزشی دو سرنشینه بود. این مدل، از سوی ناتو به «مونگول» معروف شد. تعدادی از فیش بد ها به کشورهایی چون چین و چکسلواکی نیز صادر شدند که هر دوی این کشورها، با دریافت اجازه تولید این هواپیما، خود به مونتاژ فیش بد مشغول شده و تعداد فراوانی از این هواپیما را تولید و وارد خدمت نیروی هوایی خود نمودند. کشورهای ایران، عراق، سریلانکا، زیمبابوه، تانزانیا و آلبانی از دریافت کنندگان بعدی این مدل فیش بد بودند. MiG-21 های نسل دوم یا Second Generation نسل دوم میگ 21، اصلاحاتی دیگر را برای بهبود برد این هواپیما و همچنین امکان انجام نبرد در هر شرایط آب و هوایی شامل می شد. مخروطی که در ابتدای دماغه میگ 21 قرار گرفته بود، تا اندازه زیادی برای جای دادن نخستین نسل رادارهای هواپیمای فیش بد، بزرگتر شد. چرخ های فرود، به منطور تحمل وزن بیشتر، بزگتر و همچنین از نظر مقاومت نیز به مقدار زیادی تقویت شدند. جالب این جاست که میگ 21 های مدل P، PF، PFM و SPS فاقد توپ دماغه هواپیما بودند. در ابتدا، شرکت مکدانل داگلاس هم در مورد فانتوم دچار همین اشتباه شد و توپی را برای هواپیمای فانتوم به صورت فابریک تعبیه نکرد. این تفکر بر این اساس بود که با توسعه موشک های نزدیک برد هوا به هوا، دیگر نیازی به توپ های دماغه هواپیما نیست. این ایده، در سال های بعد کاملاً رد شد، چنانکه اجباراً روی تمام هواپیماهای نسل بعد، وجود توپ یک امر اجتناب ناپذیر بود. مدل PF هواپیمای میگ 21، از موتورهای نسبتاً قویتری استفاده می کرد و همچنین، با کمک رادار ابتدایی خود، قادر به شلیک موشک گرمایاب AA-2 آتول بود. میگ 21 مدل PFV یک مدل ویژه از هواپیمای فیشبد بود که مخصوصاً برای ویتنام شمالی و مطابق با شرایط آب هوایی همیشه بارانی و مرطوب طراحی شده بود. میگ 21 هایی که تحویل نیروی هوایی هند شدند، قابلیت آن نصب یک توپ را به صورت جدا و در زیر بدنه داشتند. MiG-21 های نسل سوم یا Third Generation شاید نفرت انگیزترین هواپیمای فیشبد به نظر خلبانان، این نسل از میگ ها 21 باشد. این مدل از میگ 21، برد بیشتری دارد و این ویژگی مثبت را مدیون توانایی حمل بیش از 2620 لیتر سوخت است. این مدل، که با بیشتر با کد M و MF شناخته می شود، می تواند در حالتی که مخازن سوخت کاملاً پر باشند، دو موشک AA-2 اتول را حمل نماید. این تعداد در حالت حمل 850 لیتر سوخت، به چهار عدد موشک آتول افزایش می یابد. با این اوصاف، این هواپیما سنگین تر و کم تحرک تر است و در مانورهای هوایی، به خوبی ضعف عملکرد آن مشخص می شود. همین ضعف باعث شد تا یک مدل تکمیلی از این هواپیما با نام MiG-21 MF تولید شود که به موتورهای نیرومندتری مجهز بود و تا حدودی ضعف ناشی از وزن زیاد را می پوشاند. همچنین، مدل MF رادار جدیدتری نسبت به مدل های قبلی دارد. یکی دیگر از گزینه های اضافه شده در این مدل، سیستم خلبان اتوماتیک برای حفظ ارتفاع است که حدود زیادی خلبان را در ماموریت های طولانی یاری می کند. در طی جنگ افغانستان و جنگ ایران و عراق این مدل، نقش بسیار موثری را ایفا نمود. جالب این که این هواپیما، توانست در جنگ تحمیلی یک فروند اف-14 تامکت ایرانی را ساقط نماید. همین هواپیما با اویونیک غربی، می تواند موشک های ماترا را نیز حمل کند. MiG-21 های نسل چهارم یا Fourth Generation آخرین نسل هواپیماهای فیشبد، نسل چهارم این هواپیماهاست که با کد bis شناخته می شوند. این مدل، حاصل نتایج عملکرد تمام هواپیماهای نسل های پیشین است که با تجهیزات نسبتاً امروزی و سیستم های جدیدتر عرضه شده است. این مدل از موتوری کاملاً نیرومند به قدرت 16.000 پوند تراست بهره می جوید که کاملاً ضعف های ناشی از کمبود نیرو را رفع می نماید. همچنین، بیشتر تجیهزات اویونیکی یا الکترونیک پروازی آن از هواپیمای به مراتب پیشرفته تر میگ 23 به عاریت گرفته شده اند. آلمان شرقی از جمله دارندگان عمده این مدل به شمار می آید. MiG-21 2000، نسل نامشخص میگ 21 شرکت لاهاو که یک شرکت اسرائیلی فعال در زمینه تعمیر و نگهداری هواپیماست، با بهبود و تعویض بسیاری از تجهیزات میگ 21 فیشبد، این رهگیر کوچک را به یک جنگنده عالی برای حملات زمینی و همچنین یک رهگیر به مراتب قدرتمندتر از نمونه اصلی فیشبد تبدیل کرده است. این شرکت با نصب ایونیک غربی بر روی این هواپیما، ویژگی های این هواپیما را به میزان زیادی بهینه سازی نموده است. کاناپی یک پارچه، سیستم دست روی استیک یا HOTAS که بدون جدا شدن دست خلبان از استیک هدایت، می تواند سیستم های اساسی را کنترل کند، HUD یا سیستم نمایشگر اطلاعات پرواز در جلوی دید خلبان از موارد جدیدی هستند که بر روی میگ 21 نسل جدید نصب شده است. جالب است بدانید که این هواپیما به سیستم DASH نیز مجهز شده است. سیستم DASH یا Display And Sight Helmet شامل یک کلاه و تعدادی سنسورهای جانبی است که خلبان با بر سر نهادن این کلاه، می تواند تنها با نگاه کردن به هدف، روی هدف قفل نماید و دیگر نیازی به چرخاندن دماغه به سمت هدف برای قفل موشک نیست. در این سیستم زاویه چرخش سر خلبان نسبت به محور هواپیما محاسبه شده و با توجه به آن زاویه حرکت هدف نیز معین شده و رادار هواپیما موقعیت هدف را تشخیص می دهد. میگ 21 هواپیمایی بسیار تاثیر گذار در عرصه هواپیماهای نظامی بوده و علی رغم کاستی های متعدد آن، اثرات آن غیر قابل اغماض است. از این هواپیما تا کنون بیش از 7.500 فروند ساخته شده که به خدمت بیش از 33 کشور دنیا در آمده اند. میگ 21، نتیجه درسهایی بود که روس ها از جنگ کره موسوم به «جنگ جت ها» آموخته بودند. عملکرد رادار میگ 21 به دلیل وجود ورودی هوا در دماغه آن، شدیداً محدود است، اما ویژگی هایی چون سبک بودن قدرت مانور زیاد مانع از خودنمایی زیاد این نقایص بودند. با وجود قدمت زیاد این هواپیما، فیشبد هنوز در نیروی هوایی بسیاری از کشور ها فعال است. انگار میگ 21 نمی خواهد هیچگاه به پرواز خود پایان بدهد. icon_frown :) icon_frown :)

[behzad 7]

تو جنگ تحميلي هم ما از اين ميگ ها خيلي ضربه خورديم!

[deserthawk 5,518]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

هواپیمای MiG E-8)Ye-8) یک پیش نمونه رهگیر خط مقدم نبرد برای نسل جدید جنگنده های میگ در دهه 1960 بود. مرحله طراحی پروژه  در سال 1960 بر مبنای باز طراحی گسترده هواپیمای MiG-21PF شروع شد.

 

هواپیمای E-8

این هواپیما برای بهبود MiG-21PF و تجهیز آن به موتور R-21F-300 با تراست 7.200  کیلوگرم در نظر گرفته شده بود. در طی سال 1960و  فاز طراحی هواپیما، این هواپیما به دلیل آنکه برای سیستم تسلیحاتی S-23 انتخاب شده بود طرحی مشابه با MiG-23 را نیز داشت.
سیستم تسلیحاتی S-23 شامل موارد زیر بودند: رادار Sapfir-1 با تشعشع فازی (در مرحله دوم Sapfir-II با تشعشع شبه پیوسته)، دو موشک K-23، سایت ASP-PF، جهت یاب مادون قرمز Spektr.
در سال 1961 هواپیمای E-8 به دلیل اینکه سیستم تسلیحاتی S-23 هنوز آماده نبود، به عنوان هواپیمای MiG-21M با رادار TsD-30TP، سایت مادون قرمز Samotsvet و دو موشک K-13 طراحی و تولید شد.

 

نمونه اولیه در کارخانه

مهمترین نکته ویژگی های این هواپیما بازطراحی قسمت جلوی هواپیما، تعبیه ورودی هواپیمای مشابه آنچه که امروزه در هواپیمای یوروفایتر تایفون دیده می شود، کانارد در جلوی هواپیما و طراحی دوباره بدنه در قسمت عقب برای قرار دادن موتور جدید در آن بود. بسیاری دیگر از ویژگی های آن از صندلی پرتاب شونده جدید تا سکان بهبود یافته و باله جدید در قسمت زیرین عقب بدنه متفاوت از نمونه MiG-21PF بودند.

باله عقبی در زیر هواپیما

مهمترین تفاوت های این هواپیما با Mig-21PF به شرح زیر بود:
موتور جدید R-21F-300 با نازل های کاملا متغیر پلک مانند نصب شدند
ورودی هوای دو بعدی به همراه لبه های عمودی متغییر تعبیه شد
دماغه و قسمت های عقبی بدنه دوباره طراحی شدند و مخازن حمل سوخت برای اولین بار در تاریخ این شرکت قابل جدا سازی از بدنه طراحی شدند.
بال ها و دم با ارتقا از میگ-21 برای بدنه این هواپیما انتخاب شدند
سیستم بازیابی خلبان دوباره طراحی شد و صندلی SK-3 روی آن نصب شد.
دم افقی 150 میلیمتر پایینتر آورده شد و کانارد نیز نصب شد.
یک مخزن سوخت خارجی با ظرفیت حمل 600 لیتر سوخت در پایلون شکمی نصب شد.

 

جزئیات بیشتر از هواپیما

دو پیش نمونه (Ye-8/1 وYe-8/2) در سال 1962 ساخته شدند. این پیش نمونه ها در موارد جزئی با هم تفاوت داشتند. نمونه Ye-8/1 در طی مراحل تست به علت خرابی موتور از بین رفت.
هواپیمای E-8/1 (Ye-8/1) در سال ژانویه 1962 ساخته شد و در 13 ژوئن اولین پروازش را با خلبان آزمایشی موسولوف انجام داد. 25 پرواز برای بررسی عملکرد موتور انجام شد. در 11 سپتامبر هواپیمای E-8/1 در یک سانحه نابود شد. دلیل تصادف خرابی دیسک مرحله ششم کمپرسور موتور و در ادامه خرابی سیستم هیدرولیک و مخزن سوخت اعلام شد که باعث شد هواپیما آتش بگیرد.
هواپیمای E-8/2 در می 1962 تولید و در 22 ژوئن برای پرواز آماده شد. در 29 ژوئن پروازهای تست با خلبانی فدوتوف انجام شد. 11 پرواز انجام شد.
پروژه Ye-8 به دلایل نامعلومی در سال 1963 کنسل شد ولی این نمونه برای تست تکنولوژی های نسل جدید فیشبد و فلاگرها مورد استفاده قرار گرفت.

 

نقشه فنی کلی هواپیما

 

تصاویر بیشتری از این هواپیما:

 

 

منابع:

http://www.testpilot.ru/russia/mikoyan/e/8/e8_e.htm

http://www.militaryphotos.net/forums/showthread.php?67694-MiG-E-8

http://www.aviastar.org/air/russia/mig-e8.php

تمامی حقوق متعلق به گردآوردنده و مترجم و وبسایت میلیتاری می باشد

[Arash 7,048]

اطلاعات در مورد رادار این هواپیما

 

http://www.military.ir/forums/topic/24385-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1-sapfir-23e-izdelie-323e-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%DB%8C-%D9%85%DB%8C%DA%AF-23/

[armagdon 3,964]

چقدر شکل اف 16 و جنگنده ملی پاکستان هست

[iron_man63 5,700]

کاش میشد چند تا از این طرح های قدیم شوروی رو پس ابدیت کردن در ایران تولید میکردیم شبیه یوروفایتر تایفون هم هست به نظر از این هواپیما در ساختش الگو برداری شده
حتی دریچه ورودیش شبیه ساب گریپن هست

[msg13 2]

iron_man63 ايران داره قاهر ميسازه ( البته در حال طراحي و ساخت ) بعد تو مي گي بريم هواپيمايي كه براي 50 تا 60 سال پيشروخود روس ها استفاده نكردنو اپديت كنيم بعد استفاده كنيم. اگه قرار به اين كار باشه مثلا su30 يا su35  يا  su34 كه خيلي خيلي كاربردي و مورد نياز نيرو هوايي هست ميگيرن

[mina68 78]

چقدر طرح زیبایی داره نسبت به طرح متداول فیشبد اگه تولید میشد فکر میکنم با توجه به اینکه دماغه داری فضای بیشتری برا نصب رادار بزرگتر و دارای برد بیشتر میشد و همچنین امکان استفاده از موشکهای هدایت راداری بیشترو در برد بالاتری رو پیدا میکرد دارای کارایی بسیار بهتری از میگهای ۲۱ متداول بودو حتی میتونست یک مدل صادراتی موفق باشه کلا میگ ۲۱ با توجه به طراحی ساده و ارزان و با کارایی نسبتا بالا تقریبا تو شرق میشه گفت مثل اف۱۶ بود که جای ارتقای زیادی داشت و میتونست با ارتقاهایی تا بحال هم تو خط تولید بمونه و حداقل به کشورهایی با بودجه محدود نظامی صادر بشه

iron_man63 ايران داره قاهر ميسازه ( البته در حال طراحي و ساخت ) بعد تو مي گي بريم هواپيمايي كه براي 50 تا 60 سال پيشروخود روس ها استفاده نكردنو اپديت كنيم بعد استفاده كنيم. اگه قرار به اين كار باشه مثلا su30 يا su35 يا su34 كه خيلي خيلي كاربردي و مورد نياز نيرو هوايي هست ميگيرن

اخه مشکل اینجاست که کشور روسیه نمیاد تکنولوژی جنگنده های ویشرفته ای مثل سوخو۳۰ و۳۵رو به ما انتقال بده و ما هم برای تولید داخلی یهو نمیتونیم بیایم جنگنده ای در حد سوخو۳۵تولید کنیم اتفاقا اون دوستمون نظر خیلی خوبی داده بود کشور ما مثل الگوی چین بیاد طرحهای کنار گذاشته شده ای مثل همین طرح رو از روسیه خریداری و پس از انتقال تکن‌لوژی بسته به نیاز و شرایط کشورمون اونو ارتقا و تجهیز کنه بنظر من اگه میگ ۲۳رو بخوبی تجهیز و ارتقا بدی چیزی از اف۱۶کم نداره و جای ارتقا داره کما اینکه میگ۲۳پی در خدمت ارتش روسیه بخوبی قابل مقایسه با اف۱۶ای بوده ویرایش شده در تیر 95 توسط mina68

[scorpion57 4,099]

چگونه اویونیک مدرن می تواند جنگنده های قدیمی را در نبردهای امروزی در صحنه رقابت حفظ کند

                                                           

                                                                                                   میگ21(فیشبد)

نقش اویونیک و پادهای پیشرفته در دنیای امروز 

(میگ 21=بیسون)

جنگنده نسل دوم MiG-21   در سال 1959  اولین نبردش را در طول جنگ ویتنام تجربه کرد، از زمانی که  در نیروی هوایی شوروی وارد خدمت شد، دستخوش به روز رسانی های گسترده ای شد و امروزه به طور گسترده توسط بیش از 22 کشور در سراسر جهان استفاده می شود. . در حالی که انواع اصلی این جنگنده مدت‌ها منسوخ تلقی می‌شدند،اما این پلت فرم تا سال 2013 در حال تولید بود و با  به‌روزرسانی‌های گسترده، به عنوان یک هواپیمای جنگی مدرن زنده ماند. در واقع، جنگنده JF-17 که امروزه توسط چین و پاکستان تولید می شود، مشتق مستقیم میگ-21 است و با ارتقای گسترده از جمله رادار پیشرفته AESA ، موتورهای جدید، مواد کامپوزیتی در بدنه هواپیما و با  استفاده  برخی از بهترین موشک های هوا به هوا در جهان به وجود آمده است . این پلتفرم علیرغم قدمت اولیه خود می تواند از اکثر جنگنده های نسل چهارم بهتر عمل کند.  امروزه MiG-21 توسط اغلب تحلیلگران غربی منسوخ شده است،اما  این پتانسیل را دارد که به اندازه کافی ارتقا یابد و در دستان یک خلبان کار بلد در برابر هواپیماهای مدرن تر و سنگین تر بسیار کشنده باشد. این امر توسط نیروی هوایی هند با موفقیت نشان داده شد، که از ناوگان MiG-21 ساخت شوروی خود برای به چالش کشیدن جنگنده های برتر برتر هوایی سنگین آمریکایی F-15 در طول رزمایش جنگی " Cope India" استفاده کرد.(سال2018) https://en.wikipedia.org/wiki/Cope_India

 

                                         

جنگنده‌های MiG-21 هند، اگرچه به پیچیدگی JF-17 یا J-7G چینی نیستند، اما هنوز بسیار توانا هستند. این جنگنده‌ها که با نام MiG-21 Bison شناخته می‌شوند، مجهز به رادارهای پیشرفته Phazotron Kopyo، اطلاعات روی کلاه helmet mounted sights, و لینک داده‌های تاکتیکی tactical data linksهستند - ویژگی‌هایی که معمولاً فقط در جنگنده‌های نسل چهارم یافت می‌شوند.  این جنگنده ها برای حمل موشک های هوا به هوا  پیشرفته ساخت روسیه R-27 و R-77وR73 ارتقا یافتند که به جنگنده های MiG-21 هندی قدرت شلیک قابل توجهی داد و آنها را برای درگیری های فراتر از برد بصری بسیار توانمند ساخت. شاید مهم‌تر از همه، تجهیز این جنگنده‌ها به غلاف‌های پارازیت  پیشرفته( EL/L8222) self escort jamming pods که تشخیص آن‌ها توسط رادار در برد طولانی را بسیار دشوار می‌کند و این امکان را به این جنگنده می دهد تا به طور موثر از حسگرهای دشمن در بردهای طولانی دور کند، آنها را دور بزند و حتی آنها را کور کنند و در نتیجه پیشرفت های قابل توجهی در بقای آنها ایجاد کند.

                

                                                                                                        غلاف( EL/L8222)

اندازه کوچک میگ 21 و قابلیت های رادار گریز آن  در تمرینات رزمی بر علیه اف-15 های آمریکایی بسیار موثر بود و جنگنده های هندی توانستند در بردهای کوتاه بدون شناسایی با جت های آمریکایی درگیر شوند و جنگنده های سنگین تر را در خطر قرار دهند. موقعیت جنگنده‌های میگ همراه با helmet mounted sights و موشک‌های هوا به هوا پیشرفته، برای جنگنده‌های F-15 آمریکایی چالشی کاملاً غیرمنتظره و بسیار جدی ایجاد کردند .جنگنده‌های پیشرفته‌تر دهلی مانند Su-30MKI  هنگام درگیری با جنگنده های برتری هوایی یعنی F-15 ها به طور قاطع شکست خوردند.

 جنگنده‌های MiG-21 هند توانستند از غلاف‌های پارازیت خود برای برتری نسبت به جنگنده‌های بسیار پیچیده‌تر و سنگین‌تر استفاده کنند. اگر جنگنده‌ها به سامانه‌های جستجو و ردیابی مادون قرمز پیشرفته (IRST) مجهز می‌شدند، احتمالاً نه تنها می‌توانستند با اف-15های آمریکایی درگیر شوند، بلکه می‌توانستند به طور قاطع در درگیری پیروز شوند.. 

 

جنگنده های مجهز به سامانه های IRST نه تنها قادر به سکوت راداری هستند، بلکه قادر به شلیک موشک های هوا به هوا بدون قفل رادار نیز هستند. اما قفل های رادار   توسط جنگنده دشمن شناسایی می شود و به آنها زمان می دهد تا با مانورهایی فرار کنند، شلیک موشک با استفاده از ردیاب مادون قرمز زمان پاسخ بسیار کمتری را به اهداف می دهد. این امر میگ-21 را نسبت به F-15(سال2018)که نه تنها فاقد IRST بلکه فاقد رادار AESA است، برتری مؤثری می‌دهد. ترکیب Eagle از سطح مقطع راداری بسیار بزرگتر و امضای راداری بالاتر تشخیص آنها را نسبت به MiG-21 بسیار ساده تر کرد. عملکرد MiG-21 هند در برابر F-15 هنگامی که مجهز به غلاف های پارازیت پیشرفته بود، پتانسیل این جنگنده را در صورت ارتقاء مناسب  تهدیدی برای هواپیماهای رزمی مدرن و نخبه نشان داد.استفاده از سیستم های IRST می توانست یک نتیجه یک طرفه به نفع MiG-21 در برابر ایگل های سنگین تر و مدرن تر که خود فاقد چنین سیستم های پیشرفته ای هستند.به دست دهد

                      

                                                                                     بیسون هندی مجهز به موشک راداریR77و فرو سرخR73

سیستم‌های IRST به‌طور مشخصی در برابر جنگ الکترونیک مصون هستند، و ابزار مطمئن‌تری برای حفظ آگاهی موقعیتی برای جنگنده‌ها فراهم می‌کنند. پیامدهای موفقیت MiG-21 با غلاف های پارازیت و پتانسیل آن در هنگام حمل سیستم های جستجو و ردیابی مادون قرمز، بسیار زیاد است. در حالی که تحلیلگران غربی انتظار دارند جنگنده های نخبه ایالات متحده مانند F-15 و F-18E برای درگیر کردن جنگنده های قدیمی دوران جنگ سرد در جاهایی مانند شبه جزیره کره مشکل کمی داشته باشند، ارتقاء نامتقارن بسیار مقرون به صرفه مانند غلاف های پارازیت و ... سیستم‌های IRST می‌توانند به خوبی برای جنگنده‌های قدیمی مانند MiG-21های کره شمالی نیز تغییر ایجاد کند و به آن‌ها اجازه دهد تا تهدیدی قابل توجه برای جنگنده‌های مدرن‌تر باشند - به ویژه زمانی که به موشک‌های هوا به هوای مدرن مانند R-27 مجهز شوند.

ادامه دارد.. ..

ویرایش شده در شهریور 3 توسط scorpion57