آموزش مقابله با جراحات

[usame-bin-laden 52]

در یک موقعیت اضطراری که فردی مجروح می شود اولین موردی که باید سریعا رسیدگی شود جلوگیری از خونریزی است. در اینجا روش هایی را برایتان ذكر می كنم كه در صورت در دسترس نبودن لوازم امدادی به كارتان می آید. زخم های برش مانند که بر اثر تماس با اجسام برنده به وجود می آیند معمولا اگر عمیق نباشد کم خطر تر از زخم های کوچک اما عمقی است. در مواردی که وسایل و تجهیزات امدادی در اختیار ندارید باید با استفاده از روش هایی که در زیر می آید جلوی خونریزی را بند آورد. اگر جراحت بر اثر گلوله یا فرو رفتن جسم نوک تیزی در پوست باشد محل جراحت را باید با سوزاندن ضد عفونی کرد و جلوی خونریزی آن را گرفت. سوزاندن زخم نباید بسیار شدید باشد و خود عامل جراحت گردد و از طرفی هم باید با حرارت آن چنان کافی زخم را سوزاند که بافت های اطراف زخم سوخته و خونریزی بند آید. راه دیگر استفاده از آب نمک رقیق است. این روش زخم را ضد عفونی می کند اما جلوی خونریزی را نمی گیرد. به یاد داشته باشید که همیشه قبل از انجام اقدامات حیاتی برای جلوگیری از خونریزی همواره محل جراحت را با دست فشار دهید. اگر مسلح هستید می توانید با باز کردن یک فشنگ و ریختن باروت آن بر روی زخم محل زخم را ضد عفونی کنید اما مواظب باشید تا باروت را روی زخم های تازه و بسیار باز نریزید تا وارد بدن و جریان خون نشود. اگر شکر در دسترس داشتید می توانید کمی از آن را بر روی زخم بپاشید تا به کمک خاصیت اسمزی آن به لخته شدن خون در محل کمک کنید. برای زحم های بریدگی و سطحی که باز هستند بهترین روش بخیه زدن آن است. به یاد داشته باشید تا زخم را نبسته و بخیه نزده اید از سوزاندن آن یا مداواهای مشابه جدا خودداری نمائید زیرا ممکن است باعث بدتر شدن زحم شده و حتی در صورت بهبودی جای بسیار بدی را بر جای بگذارد. برای بستن و بخیه کردن این گونه زخم ها در صورت نداشتن نخ و سوزن می توان با روش های دیگری نیز زخم را بست. یکی از این روش ها استفاده از مورچه های سرباز مورچه های بزرگ بیابان است. با گرفتن چند تا از آن ها آن ها را دانه دانه برداشته و پس از اینکه دوسر زخم را به هم رساندید سر مورچه را بر روی زخم گرفته تا مورچه محل زخم را گاز بگیرد به گونه ای که هر کدام از آرواره ها یک طرف زخم را گرفته و پس از گاز گرفتن 2 سر زخم را محکم به هم بگیرد. پس از اینکه مورچه گاز گرفت با 2 ناخن خود سر مورچه را از بدنش جدا کرده و اجازه دهید سرش بر روی محل زحم بماند. جدا کردن سر مورچه باعث می شود که آرواره های آن برای مدت طولانی منقبض بماند. به این ترتیب تمام محل زخم را بخیه بزنید. در صورتی كه خون زیادی از شما رفته باشد و احساس بی حالی می كنید با درست كردن 200 سی سی آب نمك بسیار رقیق آن را به خود از طریق رگ دست تزریق كنید. تزریق باید به صورت بهداشتی باشد و آب هم نباید كثیف باشد. این روش كمك می كند تا خون سازی با سرعت بیشتری انجام شود. ( توجه كنید آب نمك باید بسیار رقیق باشد ) در مواقعی كه نیش حشره یا زخم كوچك شما را آزار می دهد با خراش دادن یك درخت كمی از شیره آن را بر روی زخم بمالید. اگر پوست شما ساییده شده و یا بر اثر حرارت انفجار سوخته و قرمز شده است ابتدا كمی الكل بر روی آن بریزید و سپس با كمی خاكستر روی آن را بپوشانید.

[usame-bin-laden 52]

در مورد مقابله با جراحت گلوله اولین اقداماتی كه باید بكنید به ترتیب زیر است : 1- از میزان هوشیاری مصدوم با خبر شوید 2- به او روحیه بدهید و بگویید طوری نشده و حتی بگویید سوسول بازی نكند تا فرد مصدوم از حالت یك فرد مغلوب خارج شده و روحیه بگیرد و اجازه ندهید فرد مصدوم محل زخم خود را ببیند یا لمس كند. 3- امدادگر را خبر كنید 4- محل زخم گلوله را بررسی كنید و مطمئن شوید كه جای دیگری از مصدوم گلوله نخورده است و با توجه به محل برخورد گلوله اقدام كنید. اگر گلوله به سر خورده باشد : گاهی گلوله به سر یك فرد برخورد می كند به مغزش نمی خورد مانند گلوله هایی كه به كنار سر برخورد می كنند یه به گوش و یا به قسمت های پایینی سر مانند دهان و لپ برخورد می كند اما به نخاع نمی خورد... اینگونه مصدومان اگر گلوله باعث خراش یا جراحت جزئی شده باشد معمولا به دلیل جراحت روی سر فكر می كنند مرده اند و شدیدا شوكه می شوند... باید با آن ها صحبت كنید و سریعا وی را نزد امدادگر ببرید. اگر گلوله باعث شكستگی استخوان جمجمه شده است بدون دست زدن به شكستگی امدادگر را خبر كنید و اگر نیاز هست مصدوم را جا به جا كنید مواظب باشد سرش تكان نخورد زیرا هر آن احتمال آسیب دیدن مغز به وسیله استخوان شكسته یا تراشه های آن هست. این گونه مصدومان معمولا یا بیهوش میشوند یا هزیان می گویند و از درد می نالند. اگر گلوله به دهان و لپ و یا گونه پایینی برخورد كرده است معمولا امید كمی برای زنده ماندن مصدوم وجود دارد...این مصدومان حال بسیار وخیمی دارند و نمی توانند حرف بزنند و درد بسیار شدیدی را تحمل می كنند. استخوان آن ها شكسته و خرد شده است و خونریزی شدیدی دارند ( تازه اگر گلوله به نخاع یا پل مغزی آن ها اصابت نكرده باشد ). باید هرچه سریعتر او را نزد امدادگر ببرید. از شما كار بیشتری ساخته نخواهد بود. اگر گلوله به گردن برخورد كرده باشد : در این موارد اگر گلوله به نخاع برخورد كند فرد را از گردن به پایین فلج می كند و او همانند یك تكه گوشت بی حركت بر زمین خواهد افتاد و توان تكان خوردن ندارد. گلوله اگر حتی باعث پارگی شاهرگ نشده باشد هنجره و گلو و نای را سوراخ كرده است كه آن ها و اطراف آن ها هم رگ های پر فشاری وجود دارند. این مصدومان معمولا چند دقیقه ای بیشتر زنده نخواهند ماند. آن ها توان حرف زدن ندارند و تنها با دهان باز سعی می كنند حرف بزنند اما تنها با هر بار تلاش برای حرف زدن با صدای خرناس مانندی از دهان خود خون بالا می آورند. برای تنفس كردند با هر دم و باز دم تنها خون به ریه خود وارد می كنند و حالت سرفه و خفگی باعث سرفه كردن آنها می شود كه جز بیرون پاشیدن خون از گردن كار دیگری انجام نمی دهد گردن آن ها خونریزی شدیدی خواهد داشت. شما در مواجهه با این مصدومان ضمن خبر كردن امدادگر جز اینكه با مصدوم صحبت كنید ( او صدای شما را خواهد شنید ) و از او بخواهید حرف نزند و او را آرام كنید كار دیگری از دستتان ساخته نخواهد بود. معمولا بر زخم این افراد مورفین میپاشند تا بدون درد این دنیا را ترك كنند. اگر گلوله به سینه برخورد كرده باشد : در مواردی كه گلوله ای به سینه برخورد می كند اول باید اطمینلن حاصل كنید كه گلوله به قلب برخورد كرده است یا نه...زیرا بر خلاف فیلم های هالیوودی ( لعنت بر این فیلم ها كه آموزش نمی دهند هیچ بله باعث گمراهی نیز می شوند ) در مواردی كه گلوله به قلب برخورد می كند شخص مصدوم حتی تا 4 دقیقه هم ممكن است زنده بماند...اما به حتم خواهد مرد. یك پلیس ایتالیایی پس از درگیری با سارقان مسلح گلوله ای به قلبش برخورد می كند. او بر زمین می افتد و پس از فرار سارقان خود را كشان كشان به خودرو اش می رساند و موضوع را پشت بیسیم اعلام می كند و تقاضای آمبولانس می كند و چند ثانیه بعد در كنار خودرواش روی زمین بیسیم به دست تمام می كند. اگر گلوله به قلب اصابت كرده بود ضمن صحبت با وی و آرامش دادن به او در صورت در دسترس بودن امدادگر یا مورفین مورفین بر زخمش بپاشید تا در آرامش و بدون درد فوت كند. اما اگر گلوله به جناغ سینه برخورد كرده بود اما قلب را سوراخ نكرده بود باید ضمن فشار دادن محل زخم امدادگر را خبر كنید. چك كنید كه آیا گلوله خارج شده است یا نه. در صورت خروج گلوله از پشت مطمئن شوید كه نخاع آسیب ندیده باشد. اگر نخاع آسیب دیده بود مصدوم را سریعا به عقب منتقل كنید. هرگز فشار دست خود را از روس زخمش بر ندارید. اگر گلوله به یكی از شش ها اصابت كرده بود مریض را به پهلو بخوابانید طوری كه شش گلوله خورده پایین باشد و اگر به شخص حالت خفگی داد اجازه دهید سرفه كند و خون را از دهانش بیرون بریزد... باید شخص را به پهلو بخوابانید تا خون باعث خفگی اش نشود. از شما تا رسیدن امدادگر كار بیشتری ساخته نیست... اگر امدادگر نبود روی زخم را مرتبا خشك كنید و سپس پارچه ای را روی آن فشار دهید و سعی كنید خونریزی را تا حدودی بند بیاورید. اجازه حركت را به فرد مصدوم ندهید. اگر مصدوم هنوز پر انرژی و هوشیار است می توانید از او بخواهید خودش پانسمان یا پارچه را بر زخمش فشار دهدو در این مدت شما مشغول انجام كار دیگری شوید... اگر اصلا امدادگر نبود و اوضاع شخص مصدوم بدتر شد و خونریزی بند نیامد یا زخم عفونت كرد با داغ كردن شیئی محل زخم را بسوزانید تا هم ضدعفونی شود و هم خونریزی بند بیاید. اگر گلوله به شكم یا روده ها برخورد كرده باشد : در برخورد با این مصدومان باید هرچه سریعتر امدادگر را خبر كنید. اگر گلوله دیواره معده را شكافته باشد باید هر وقت مصدوم خواست خون بالا بیاورد او را به كنار بخوابانید تا خون وارد ریه اش نشود. محل زخم را فشار دهید. اگر گلوله باعث پارگی رگ های حیاتی شده باشد معمولا شانس كمی برای مصدوم وجود خواهد داشت و از نشانه های آن خونریزی شدید و غیر عادی از دهان و محل زخم است. سعی كنید محل زخم را چه در ورود و چه در خروج تمیز نگاه دارید و تا آمدن امدادگر با فرد مصدوم صحبت كنید. فانسقه و كمر بند مهماتش را حتما باز كنید. او باید كاملا آزاد تنفس كند و معده اش نباید زیر فشار باشد. اگر گلوله به روده برخورد كرده بود در صورتی كه قسمتی از روده ها از زخم بیرون زده بود از دست زدن به آن و یا تلاش برای برگرداندن روده ها به داخل بدن مصدوم جدا خودداری كنید. محل زخم را تمیز نگاه دارید و تا رسیدن امدادگر با مصدوم صحبت كنید. از دادن آب یا غذا هر چقدر هم كم باشد به مصدوم جدا خودداری كنید. در صورت نبودن امدادگر با قرار دادن پارچه ای تمیز روی محل زخم و روده و با فشار ملایم بر آن از بدتر شدن آن جلوگیری كنید و مصدوم را سریعا به عقب منتقل كنید. كار دیگری از شما ساخته نخواهد بود. اگر گلوله به پا اصابت كرده بود : مصدوم را بخوابانید و به او اجازه ندهید حركت كند... در این موارد امدادگر را خبر كنید اما با نبود امدادگر هم از شما كار هایی ساخته خواهد بود. اگر گلوله با استخوان خورده بود و از طرف دیگر خارج شده بود ضمن شستن و بستن زخم بدون حركت دادن پا مصدوم را به عقب منتقل كنید. اگر خونریزی بند نمی آمد و بسیار شدید بود نشانه پارگی شاهرگ پا است. در این موارد در یك عمل جراحی كوچك چند دقیقه ای از مصدوم بخواهید تكان نخورد و به دیگران بگویید تا دست و پاهایش را بگیرند با چاقویی تمیز كمی از زخم را بشكافید و سعی كنید سر شاهرگ پاره شده را پیدا كنید. شاهرگ پاره شده به طور پیاپیخون از خود بیرون میریزد.... در این موارد معمولا شاهرگ پاره شده به داخل و به طرف بالا كشیده می شود.و خود را در مجرایی كه قرار داشته بالا كشیده و جمع می كند. سعی كنید با انبر دست و یا دست خود سر رگ را گرفته و محكم ( نه خیلی محكم ) رو به پایین بكشید. اگر توانستید سر شاهرگ را كه خونریزی می كند گره بزنید موفق شده اید اگر نه كه شخص حتما خواهد مرد. اگر گلوله به استخوان خورده باشد و گیر كرده باشد باید حتما حتما گلوله را از بدن خارج كنید و همچنین تراشه های استخوان را و سپس زخم را شسته و ببندید و با آتل آن را ثابت كنید و در نهایت مصدوم را سریع به عقب منتقل كنید... منبع: http://iranmilitary.blogfa.com/