حمله شماره 25

[TANK 48]

تاريخچه عمليات‌هاي برون مرزي ترکيه

پارلمان ترکيه مجوز عمليات برون‌مرزي ارتش ترکيه در شمال عراق را به دولت اين کشور صادر کرد و آن را با رأي بالايي به تصويب رساند. اين در حالي است که اردوغان، نخست وزير ترکيه آن را به معني اقدام حتمي و سريع ندانسته و غرب هم از ترکيه خواسته تا خويشتنداري بيشتري از خود نشان دهد.
عمليات برون‌مرزي روشي بوده که ترکيه در طول دهه 1990 مرتباً از آن استفاده کرده و تعداد عمليات‌هاي برون‌مرزي درست و حسابي که ترکيه تاکنون در منطقه انجام داده، به 24 رسيده است.

اولين عمليات در سال 1983 انجام شد. وقتي که بين بغداد و آنکارا قرارداد همکاري و امنيت مرزي امضا شد، بغداد با اين قرارداد به نيروهاي مسلح ترک (TSK) امکان و اختيار تعقيب گرم را داد. در سايه اين قرار داد، حق ورود تا عمق 10 کيلومتري منطقه کسب گرديد. در تعقيب مورخ 25 مي 1983، 5000 الي 7000 نيروي نظامي تا حدود 5 کيلومتر از مرز عبور کردند. در جريان اين عمليات، ارتش عراق نيز يکسري تدابير به کار بست. در اين عمليات‌ها پايگاه‌هاي بارزاني نيز خسارت ديد و بين «پ.ك.ك» و بارزاني نزديکي شروع شد، حتي قرارداد همکاري نيز امضا شد.

در ماه اکتبرسال 1984 عمليات دوم انجام شد. عمليات 12 آگوست 1986 به دنبال حمله به پاسگاه چوکورجا و کشته شدن 14 نظامي انجام شد. در پي اين حمله، نيروي هوايي ترک تعدادي از پايگاه ها را زد. بنا به منابع بارزاني، در اين حملات 165 پيشمرگ کشته شد. در حمله هوايي مورخ 4 مارس 1987، کمپ‌هاي «پ.ك.ك» در اطراف ارا، سيرات آلاميش هدفگيري شدند. در اين حملات بود که بين بارزاني و «پ.ك.ك» اختلاف آغاز شد.

در فاصله سال هاي 1991 ـ 1988 عمليات هاي نظامي کمي هم به دليل اجازه ندادن عراق، متوقف شدند.
در آوريل سال 1991، نظاميان ترک به همراه يگان کماندويي از مرز عبور کردند. در تاريخ 21 ـ 5 آگوست نيز با پشتيباني نيروي هوايي، 24 نقطه که گمان مي رفت محل استقرار افراد «پ.ك.ك» باشند منهدم شدند. در عمليات جاروب (سوپورگه) در منطقه «دورژي» تماس نزديک روي داد.

در سال 1991 به کرات از مرز عبور شد. در عمليات‌هاي ماه اکتبر حمايت گروه‌هاي محلي کرد نيز جلب شد. نيروهاي امنيتي و اطلاعاتي ترک به صورت دايمي و ماندگار در شهرهاي دهوک، اربيل، زاخو و صلاح الدين مستقر شدند.
در فصل بهار سال 1992 کمپ‌هاي «پ.ك.ك» بمباران هوايي شد. متعاقب آن نيز عمليات زميني انجام شد. در ماه‌هاي مارس و مي نيز عمليات انجام شد.

در اکتبر سال 1992 حدود 15000 نيروي نظامي با پشتيباني نيروي هوايي و تانک از مرز عبور کردند. در اين درگيري ها حدود 450 عضو «پ.ك.ك» کشته شد که «پ.ك.ك» اين ادعاها را تکذيب کرد.
در طول سال 1994 چندين بار از مرز عبور شد. هدف، خنثي کردن افراد «پ.ك.ك» بود که تعدادشان 2000 نفر توصيف مي‌شد.
در ژانويه سال 1994 حملات هوايي نسبتاً گسترده بود و کمپ زلي هدفگيري شد. اين پايگاه براي افراد «پ.ك.ك» مهمات تامين مي کرد. در اين حملات بيش از 200 عضو «پ.ك.ك» کشته شد. ولي «پ.ك.ك» اين را هم تکذيب کرد. در آوريل سال 1994 نيز يک بار ديگر با مشارکت 5000 نيروي نظامي تا فاصله 15 کيلومتري از مرز عبور شد.
در عمليات مارس 1995 تعداد زيادي ژنرال نيز انجام وظيفه کردند. بيش از 35 هزار نيروي نظامي از مرز عبور کردند و بيش از 60 کيلومتر پيشروي کردند (عمليات چليک). 12 پايگاه «پ.ك.ك» هدفگيري شد

در سال 1995 نيز تشکيل منطقه حايل هدف تعيين شد. در جولاي سال 1995 از مرز عبور شد و اين عمليات ها يک ماه و نيم طول کشيد. در جريان اين عمليات‌ها بيش از 500 عضو «پ.ك.ك» کشته شد. «پ.ك.ك» اين رقم را تکذيب کرد. اين عمليات مخصوصاً از طرف اتحاديه اروپا به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. در همين دوره اختلافات بين «پ.ك.ك» و حزب دمکرات کردستان (KDP) به صورت درگيري هاي پراکنده ادامه يافت. در اين سال گاهي مواقع تعقيب‌هاي برون مرزي کوچک نيز اتفاق افتاد.

در بهار سال 1996 نيز عمليات برون مرزي انجام شد. زاب، هافتانين، کوه قمري و اطراف آن بمباران هوايي شد. در ماه جولاي يک بار ديگر اهداف تعيين شده بمباران شد. بارزاني ادعا کرد که در اين عمليات ها غيرنظاميان نيز کشته شده اند و ترکيه را متهم کرد. (عمليات آتماجاتوکات). در تابستان نيز پايگاههاي مستقر در سينات، تنگه آرسنيدي، بيرکي آودا، هافتانين و گله رش در هدف بودند. در اواخر آن سال «پ.ك.ك» با استفاده از خمپاره به يک پاسگاه حمله کرد که به دنبال آن توسط يک تيپ تعقيب شد.

در ماه مي سال 1997 نيز عمليات باليوز ( پتک) انجام شد. 35 هزار نيروي نظامي تحت پشتيباني نيروي هوايي در عمليات شرکت کردند. ارتش ترک در طول تابستان در شمال عراق ماند. در ادامه عمليات، بيش از 10 هزار نيروي کمکي و تقويتي نيز شرکت کردند. در ماه سپتامبر، ارتش دوباره وارد شمال عراق شد. عمليات ماه سپتامبر با شرکت 10 هزار نيروي نظامي و با پشتيباني تانک انجام شد. ارتش ترک در هفته دوم ماه سپتامبر بازگشت. در هنگام بازگشت، حدود 1000 نيروي نظامي در امتداد مرزها مستقر شدند. TSK در جريان اين عمليات‌ها دو دستگاه هليکوپتر خود را از دست داد.

در دسامبر سال 1997 وارد منطقه هاکورکه شدند (عمليات چکش). حدود 20000 نظامي در اين عمليات شرکت کردند. KDP نيز از نظاميان ترک حمايت نمود.
بهار سال 1998 باز هم فصل عمليات برون مرزي بود. عمليات مراد که با شرکت 15 هزار نيروي نظامي ترتيب داده شد.
در عمليات ساندويچ در سال 1999 هم بمباران هوايي و هم عمليات‌هاي زميني انجام شد. لولان و هاکورکه بمباران هوايي شدند.
در فاصله سال‌هاي 2003 ـ 1999 در اين منطقه عمليات دامنه‌دار انجام نشده است.

منبع: تابناك

[SAEID 2,833]

درگیری شدید و ورود ارتش ترکیه به شمال عراق بسیار به نفع کشورهای ایران و سوریه خواهد بود و با اصلاح قانون اساسی احتمال چرخش 180 درجه ای ترکیه از غرب به سوی ایران وجود خواهد داشت.

[Lich 12]

اگر ایران مداخله مستقیم کنه و بزنه پ.ک.ک رو نابود کنه با چندین حمله هوایی متوالی بهتره ولی من این رو ناشی از سیاست دکتر احمدی نژاد مبنی از اینکه وقتی یکی دیگه می تونه کارو انجام بده چرا ما هزینه و ریسک کنیم؟! :lol:

[hosseingmn 72]

ایران و ترکیه اگه با هم متحد بشن به طور کلی توازن قوا در منطقه رو به شکل جدیدی در میارن

[-KGB- 2]

فکر نکنم همچین چیزی ممکن باشه چون اونا علاقه خاصی دارن به اروپایی شدن و فکر کنم بدشونم نیاد عضو ناتو بشن

[-KGB- 2]

احتمالش فکر نکنم زیاد باشه ولی خدا رو چه دیدی ما که بخیل نیستیم ادم میون این همه گرگ یه چند تا دوست واقعی داشته باشه بد نیست البته به جز روسا چون اونا دوست نیستن مثل اسبی میمونن که هم از توبره میخوره هم از آخور :lol:

[SAEID 2,833]

با یه سرمایه گذاری رو ترکیه میتوان به تغییر رویه سیاسی این کشور امیدوار بود.

[-KGB- 2]

بابا سعید جان ول کن این سرمایه گذاری ها رو این همه تا حالا سرمایه گذاری کردیم به هیچ جا نرسیدیم تازه متحم به دخالت تو امور داخلی مملکتشونم شدیم :lol:

[mohammadsaeid 2]

ایران و ترکیه میتونند باهم یک قدرت جدید در منطقه به وجود بیاورند