تاپیک جامع بررسی نیروی دفاعی استرالیا تاپیک جامع بررسی نیروی دفاعی استرالیا

[TAHA-SH 1,640]

مسئله اینه که وقتی به یک کشورتجاوز بشه و تو جنگ شکست بخوره دیگه اصلا به حساب نمی اورندش - اصلا عراق له شده و اجازه و حریم ؟
ااینه آینده کشوری که یک احمق میاد به نابودی میکشونتش

ولی کلا طرف وزیر دفاعه حتما چپش پره که اینطوری حرف میزنه

[AMINKHANSARABI 7]

بابا غلط کرد خواسته نقش ابرقدرت رو بازی کنه ولش کنین به وزیر عراقی هم سفارش بکنیم حسابی بترسه هرچی خواستن مجانی بده خدمت اقا استرالیا هنوز جزیی از انگلیسه حتما روی مامان الیزابت حساب کرده

[F14AA 5,205]

مگه همین جوری الکیه که بخواد بمب اتم استفاده کنه ؟!!!!

امریکا با اون ابر قدرت بودنش تو کشورش کلی اینور و اونور میره تا اجازه استفاده از بمب اتم رو بگیره

یا همین اسرائیل اگه دست خودش بود تا حالا دنیا رو با بمب هاش شخم میزد .

اخه اینم خبر بود ؟؟؟

جوک سال بود .

[abijoon1 1]

مگه تو مسير بين المللي و كوريدور هوايي بين المللي نبوده؟

[100 2,715]

مگه تو مسير بين المللي و كوريدور هوايي بين المللي نبوده؟

سلام

البته کشور ها حق دارند مانع ورود هر هواپیمایی از هر کشوری که می خواهند به حریم هوایی کشورشون بشوند ... اینکه مسیر بین المللی اعلام شده باشه ، حق کشور ها رو از اعلام حاکمیت بر روی اون مسیر ها از بین نمی بره ...

در کل می شه گفت مسیر های بین المللی طبق اونچیزی که در ذهن شما هست ، بیشتر مسیرهایی هست که بر روی دریاهای آزاد برقرار هستند ، کسی حق اعلام حاکمیت بر اون مسیر ها رو نداره !!

[jalil_n 8]

استرالیا بزرگترین منابع اورانیوم رو داره که با اجازه آمریکا به بقیه کشورها می فروشه ولی نشنیده بودم اجازه سلاح هسته ای رو هم بهش داده باشن و داشته باشه ... در کل طرف موقع گفتن این سخنان اینقدر پرت و پلا گفته که ادعای هسته ای هم می تونه پرت و پلا باشه ... ولی خودمونیم اگه اینجوری هست که اون سری که اجازه عبور آنجلا مرکر رو از ایران ندادیم باید الان ناتو با هرچی داشته رو سرمون ریخته باشه که

[basijee 4,794]

به این نکته باید توجه کرد که تعدادی از نظامیان استرالیایی همراه با نیروهای آمریکایی در عراق حضور داشتند!

[morteza69hb 495]

بسم رب الهشدا

 

 

نیروی دفاعی استرالیا ( ADF )

 

بخش اول

مقدمه

استرالیا با نام رسمی قلمرو همسود استرالیا کشوری در نیمکره جنوبی است این کشور با ۷٬۶۸۶٬۸۵۰ کیلومتر مربع وسعت، ششمین کشور پهناور جهان است. استرالیا یکی از قلمروهای همسود است و در سال ۱۹۰۱ از بریتانیای کبیر استقلال یافته‌است. جمعیت استرالیا ۲۵ میلیون و ۵۱۲ هزار نفر و زبان ملی کشور انگلیسی است که در قانون کشور، برای آن، رسمیتی در نظر گرفته نشده‌است. بیشتر جمعیت استرالیا در حاشیه ساحل جنوبی، تمرکز دارد. بومیان استرالیا تا قبل از کشف توسط اروپایی‌ها از حدود ۶۵۰۰۰ سال پیش در آنجا سکونت داشتند. استرالیا از شش ایالت و دو سرزمین یا قلمرو (Territory) تشکیل شده‌است که اختیاراتشان کمتر از ایالت‌هاست.

 

محل قرار گیری کشور استرالیا

 

نیروی دفاعی استرالیا (ADF) سازمان نظامی مسئول دفاع از استرالیا و منافع ملی آن است. این نیرو از نیروی دریایی سلطنتی استرالیا (RAN) ، نیروی زمینی استرالیا ، نیروی هوایی سلطنتی استرالیا (RAAF) و چندین واحد از هر سه یگان ( tri-service )تشکیل شده است. ADF دارای بیش از 85000 پرسنل متشکل از نیروهای تمام وقت و ذخیره های فعال است و توسط وزارت دفاع و چندین نهاد غیرنظامی دیگر پشتیبانی می شود.

 

دفتر اصلی سازمان دفاع استرالیا که از نیروهای دفاعی استرالیا و نیروهای غیرنظامی پشتیبانی‌کننده وزارت دفاع استرالیا تشکیل شده‌است

 

 

نیروی دریایی سلطنتی استرالیا ( RAN)

 

نیروی زمینی استرالیا

 

نیروی هوایی سلطنتی استرالیا ( RAAF)

 

در دهه های اول قرن بیستم ، دولت استرالیا نیروهای مسلح را به عنوان سازمانهای جدا از هم ایجاد کرد. هر نیرو دارای یک سلسله مراتب فرماندهی مستقل بود. در سال 1976 ، دولت یک تغییر استراتژیک ایجاد کرد و ADF را ایجاد نمود تا نیروها را تحت یک ستاد واحد قرار دهد. با گذشت زمان ، درجه یکپارچگی افزایش یافته و ستادهای بین یگانی، تدارکات و موسسات آموزشی جایگزین بسیاری از موسسات تک خدماتی شده اند.

 

نشان ملی استرالیا ( Coat of Arms of Australia )

 

 

ADF از نظر فنی بسیار پیشرفته اما نسبتاً کوچک است. ( حذف بروکراسی اضافی باعث چالاکی نیرو شده و می تواند برای ما بسیار آموزنده باشد )  اگرچه 58،206 پرسنل تمام وقت و 29،560 رزرو فعال آن را بزرگترین ارتش در اقیانوسیه می کند ، اما از بیشتر نیروهای نظامی آسیایی کوچکتر است. با این وجود ، ADF با بودجه قابل توجهی بر اساس استانداردهای جهانی ( کاهش پرسنل برای بهینه سازی بین پرسنل-تجهیزات و تجهیر مناسب نفرات موجود با سرمایه گذاری حاصل از آن که میتواند تجربه ای مفید باشد ) پشتیبانی می شود و می تواند نیروهای خود را در چندین مکان خارج از استرالیا مستقر کند

 

نقش:

جایگاه حقوقی ADF بر اساس بخش های اجرایی دولت در قانون اساسی استرالیا است. بخش 51 (6) به دولت استرالیا این اختیار را می دهد که قوانین مربوط به دفاع از استرالیا و نیروهای دفاعی را وضع کند. ماده 114 قانون اساسی ایالات را از افزایش نیروهای مسلح بدون اجازه دولت مرکزی منع می کند و بخش 119 مسئولیت دفاع از استرالیا در برابر تهاجم را به دولت مرکزی می دهد و شرایطی را که دولت می تواند تحت آن نیروهای دفاعی را در داخل کشور مستقر کند ، تعیین می کند.

 

قانون اساسی استرالیا

 

بخش 68 قانون اساسی سلسله مراتب فرماندهی ADF را تعیین می کند. این بخش بیان می کند که "فرماندهی کل نیروهای دریایی و نظامی دولت استرالیا به عنوان نماینده ملکه به فرماندار کل واگذار شده است". در عمل ، فرماندار کل نقش فعالی در ساختار فرماندهی ADF ایفا نمی کند و دولت منتخب ADF را کنترل می کند. وزیر دفاع و چندین زیر مجموعه دیگر، این کنترل را اعمال می کنند. وزیر دفاع در بیشتر موارد به تنهایی عمل می کند ، اگر چه شورای امنیت ملی کابینه مسائل مهم را بررسی می کند. وزیر سپس به فرماندار کل توصیه می کند که در حالت عادی هیئت دولت طبق توصیه عمل می کند.  طبق قانون اساسی یا از نظر قانونی ، دولت مرکزی هرگز جهت تصمیم برای اعزام نیروهای نظامی به خارج از کشور یا رفتن به جنگ ، مجوز پارلمانی نگرفته است.

 

فرمانداری کل به عنوان نماینده ملکه بریتانیا در استرالیا

ژنرال دیوید هارلی به عنوان فرماندار کل که از سال 2019 منصوب شده است

 

اولویت های فعلی ADF در گزارش جامع دفاعی 2016 (Defence White Paper ) مشخص شده است که سه حوزه اصلی تمرکز را مشخص می کند. اولین مورد دفاع از استرالیا در برابر حمله یا تهدید مستقیم است. دومین اولویت کمک به امنیت جنوب شرقی آسیا و اقیانوس آرام جنوبی است. سومین اولویت کمک به ثبات در منطقه هند و اقیانوسیه و اصل "نظم جهانی مبتنی بر قوانین که از منافع ما حمایت می کند"، است. در گزلاش جامع دفاعی آمده است که دولت هنگام توسعه قابلیت های ADF برای هر سه اولویت، درجه اهمیت یکسانی را در نظر بگیرد ( توسعه متوازن هر سه نیرو، برای هم افزایی قابلیت آنها اهمیت زیادی دارد )

 

گزارش جامع دفاعی 2016

 

تاریخچه:

 

شکل گیری

استرالیا از زمان تاسیس فدراسیون استرالیا به عنوان یک ملت در ژانویه 1901 نیروهای نظامی خود را حفظ کرده است. اندکی پس از فدراسیون ، دولت استرالیا نیروی زمینی استرالیا و نیروی دریایی همسود را با ادغام نیروهای هر یک از ایالت ها تأسیس کرد. در سال 1911 ، دولت نیروی دریایی سلطنتی استرالیا را تأسیس کرد ، که نیروی دریایی همسود را در خود ادغام کرد. نیروی زمینی در سال 1912 سپاه پرواز استرالیا (Australian Flying Corps ) را تأسیس کرد که بعدا از آن جدا شد و نیروی هوایی سلطنتی استرالیا را در سال 1921 تشکیل داد. این نیروها با یک سلسله فرماندهی واحدی مرتبط نبودند، زیرا هر کدام به وزیر جداگانه خود گزارش می دادند و ترتیبات اداری جداگانه ای داشتند. این سه یگان در طول جنگ جهانی اول و دوم در سراسر جهان فعالیت کردند و در جنگ سرد نیز در درگیری های آسیایی شرکت کردند.

آتش بازی تشکیل فدراسیون استرالیا در سال 1901 ( به نوشته روی بنا توجه کنید )

خدمه پروازی سپاه پرواز استرالیا ( AFC ) در سال 1918

 

اهمیت جنگ اشتراکی (joint warfare ) برای ارتش استرالیا در طول جنگ جهانی دوم آشکار شد ، هنگامی که واحدهای دریایی ، زمینی و هوایی استرالیا اغلب به عنوان بخشی از فرماندهی واحد خدمت می کردند. به دنبال جنگ ، چندین افسر ارشد برای تعیین فرمانده کل قوا لابی کردند. دولت این پیشنهاد را رد کرد و این یگان ها کاملاً مستقل ماندند. عدم وجود یک قدرت مرکزی منجر به هماهنگی ضعیف بین یگان ها می شد و هر یک از نیرو های سه گانه بر اساس دکترین نظامی متفاوتی سازماندهی و عمل می کردند.

وزارت دفاع استرالیا

 

به دلیل ترتیبات ناکارآمد که به مانعی در برابر اقدامات نظامی در طول جنگ ویتنام تبدیل شده بود ، نیاز به ساختار فرماندهی یکپارچه مورد توجه بیشتر قرار گرفت ( یک نیروی یادگیرنده از هر تجربه ای برای اصلاح و  بهینه سازی خود استفاده می کند). سر انجام در سال 1973 ، وزیر دفاع ، آرتور تانگه ، گزارشی را به دولت ارائه کرد که توصیه می کرد ادارات جداگانه ای که هر یک از نیروها را پشتیبانی می کنند در یک وزارت دفاع ادغام شوند و پست ستاد فرماندهی نیروهای دفاعی ایجاد شود. دولت این توصیه ها را پذیرفت و نیروی دفاعی استرالیا در 9 فوریه 1976 تأسیس شد.

 

آرتور تانگه وزیر دفاع وقت استرالیا

 

 

پایان بخش اول

ادامه دارد ....

 

 

 

منابع : 

https://en.wikipedia.org/wiki/Australian_Defence_Force

https://fa.wikipedia.org/wiki/استرالیا

 

 

پی نوشت:

1- مسلما کار نیاز به اصلاحاتی دارد پس لطفا با نظرات و انتقادات خودتون، در بهبود اون کمک کنین
2- در صورت امکان تصاویر به گالری منتقل بشه، متاسفانه بنده اکانت گالری ندارم

[morteza69hb 495]

بسم رب الهشدا

 

 

نیروی دفاعی استرالیا ( ADF )

بخش دوم

 

دوره دفاع از استرالیا

 

تا دهه 1970 ، استراتژی نظامی استرالیا بر مفهوم دفاع مستقیم ( forward defence ) متمرکز بود ، که در آن نقش ارتش استرالیا همکاری با نیروهای متحد برای مقابله با تهدیدات در منطقه استرالیا بود. در سال 1969 ، هنگامی که ایالات متحده دکترین گوام ( Guam doctrine ) را آغاز کرد و انگلیسی ها از شرق سوئز عقب نشینی کردند ، استرالیا یک سیاست دفاعی جدید ایجاد کرد که بر خوداتکایی و دفاع از قاره استرالیا تأکید داشت. که به عنوان سیاست دفاع از استرالیا ( Defence of Australia Policy ) شناخته می شود. بر اساس این سیاست ، تمرکز برنامه ریزی دفاعی استرالیا حفاظت از رویکردهای دریایی شمال استرالیا ( تحت عنوان شکاف هوا و دریا) در برابر حمله دشمن بود.  در راستای این هدف ، ADF  تجدید ساختار یافت تا توانایی خود را در حمله به نیروهای دشمن از پایگاه های استرالیا و مقابله با حملات به قاره استرالیا افزایش دهد. ADF با افزایش قابلیت های RAN و RAAF و انتقال واحدهای منظم ارتش به شمال استرالیا به این مهم دست یافت.

 

دکترین نیکسون که به نام دکترین گوام شناخته می شود

 

عقب نشینی بریتانیا از شرق سوئز که به عنوان نقطه عطفی در تاریخ معاصر در نظر گرفته می شود

 

سیاست دفاع از استرالیا

 

تا این زمان ، ADF هیچ واحد نظامی برای استقرار عملیاتی در خارج از استرالیا نداشت. در سال 1987 ، ADF اولین استقرار عملیاتی خود را به عنوان بخشی از عملیات رقص موریس ( Operation Morris Dance ) انجام داد ، که در آن چندین کشتی جنگی و یک گروههان تفنگدار در پاسخ به کودتاهای فیجی در 1987 در آبهای فیجی مستقر شدند. این استقرار در حالی که به طور گسترده ای موفقیت آمیز بود ، ضرورت ADF را برای بهبود توانایی خود در واکنش سریع به رویدادهای پیش بینی نشده نشان می داد.

 

شناور آدلاید در عملیات رقص موریس

 

از اواخر دهه 1980 ، دولت به طور فزاینده ای از ADF تقاضا کرده تا نیروهای خود را در ماموریت های حفظ صلح در سراسر جهان مشارکت دهد. در حالی که اکثر این استقرارها تنها شامل تعداد کمی از متخصصان بود ، چندین مورد نیز به استقرار صدها نفر از پرسنل منجر شده است. ماموریت صلحبانی بزرگ در نامیبیا در اوایل 1989 ، کامبوج بین 1992 تا 1993 ، سومالی در 1993 ، رواندا بین 1994 و 1995 و بوگنویل در 1994 و از 1997 به بعد انجام شد.

عملیات صلحبانی استرالیا در کشورهای مختلف

مشارکت استرالیا در جنگ خلیج سال 1991 اولین باری بود که پرسنل استرالیایی از زمان تأسیس ADF به یک منطقه جنگی فعال اعزام شدند. اگرچه کشتی های جنگی و تیم غواصی که در خلیج فارس مستقر شده اند شاهد نبرد نبوده اند ، اما این نیروها قابلیت ها و ساختار فرماندهی ADF را مورد آزمایش قرار داده است. پس از جنگ ، نیروی دریایی ناوگان خود را به طور منظم در خلیج فارس یا دریای سرخ مستقر کرد تا تحریم های تجاری علیه عراق را اعمال کند.

 

مشارکت کنندگان در جنگ های خلیج فارس

 

اعزام به تیمور شرقی و قرن 21

 

در سال 1996 ، جان هوارد کمپین انتخاباتی حزب لیبرال را رهبری کرده و نخست وزیر شد. پس از آن ، اصلاحات قابل توجهی در ساختار نیرو و نقش ADF صورت گرفت. استراتژی دفاعی دولت جدید تأکید کمتری بر دفاع از استرالیا در برابر حمله مستقیم و تأکید بیشتر بر همکاری در ائتلاف با کشورهای منطقه و متحدان استرالیا برای مدیریت تهدیدات احتمالی امنیتی داشت. از سال 1997 ، دولت همچنین مجموعه ای از تغییرات را در ساختار نیروهای ADF به منظور افزایش نسبت یگان های رزمی به واحدهای پشتیبانی و افزایش کارآیی رزمی ADF اعمال کرد.

جان هوارد نخست وزیر وقت استرالیا

 

حزب لیبرال استرالیا

 

 

 

تجربیات ADF در هنگام استقرار در تیمور شرقی در سال 1999 منجر به تغییرات قابل توجهی در سیاست های دفاعی استرالیا و افزایش توانایی ADF برای انجام عملیات در خارج از استرالیا شد. این استقرار موفق اولین باری بود که یک نیروی بزرگ ADF در خارج از استرالیا از زمان جنگ ویتنام فعالیت می کرد و کاستی هایی را در توانایی آن برای استقرار و حفظ چنین عملیات نشان داد

اعضای استرالیایی نیروهای بین المللی در تیمور شرقی

 

در سال 2000 ، دولت گزارش جامع دفاعی جدیدی با عنوان دفاع 2000 - نیروی دفاعی آینده ما ( Defence 2000 – Our Future Defence Force )، منتشر کرد که تأکید بیشتری بر آماده سازی ADF برای استقرار در خارج از کشور داشت. دولت متعهد شد که با افزایش آمادگی و تجهیزات واحدهای ADF ، گسترش ADF و افزایش  واقعی بودجه دفاعی تا 3٪ در سال ، قابلیت های ADF را بهبود بخشد ؛ در عمل ، هزینه ها به طور واقعی در دوره 2012-13 سالانه به 2.3٪ افزایش یافت.  در سال 2003 و 2005 ، تمرکز بر به روزرسانی های دفاعی،بر عملیات اعزامی تأکید داشت که منجر به توسعه و نوسازی ADF شد.

 

از سال 2000 ، ساختار نیرو و قابلیت استقرار ADF در موارد متعددی مورد آزمایش قرار گرفته است. پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 به ایالات متحده ، استرالیا یک گروه  نیروهای ویژه و یک هواپیمای سوخت رسان  را برای عملیات در افغانستان و کشتی های جنگی را به عنوان عملیات اسلیپر به خلیج فارس اعزام کرد. در سال 2003 ، تقریباً 2000 پرسنل ADF ، شامل یک گروه وظیفه نیروهای ویژه ، سه کشتی جنگی و 14 هواپیمای F/A-18 Hornet ، در حمله به عراق شرکت کردند.

 

عملیات یازده سپتامبر

 

سربازان نیروی های ویژه استرالیایی

 

نیروهای استرالیایی در عملیات اسلیپر  در افغانستان

 

جنگنده F18/A استرالیا از اسکادران 75 در جنگ 2003 عراق

 

ADF متعاقباً در بازسازی عراق نیز مشارکت داشت. از سال 2003 تا 2005 این امر عمدتا محدود به یک گروه امنیتی بود که از سفارت استرالیا محافظت می کرد ( Security Detachment Iraq (SECDET Iraq) ) ، به همراه افسرانی در مقرهای چند ملیتی ، تعداد کمی هواپیماهای گشت و حمل و نقل دریایی ، و تیم های کنترل کننده ترافیک هوایی و پرسنل پزشکی. از سال 2005 تا 2008 یک گروه رزمی ارتش استرالیا به اندازه یک گردان (که در ابتدا  گروه وظیفه Al Muthanna انتخاب شد ، و بعداً گروه رزمی Overwatch (غرب) جای آنها را گرفت) در جنوب عراق مستقر شد. علاوه بر این ، تیم هایی از پرسنل ADF برای آموزش واحدهای نظامی عراق مستقر شدند. در راستای تعهد انتخابات 2007 ، دولت رود ( Rudd ) نیروهای میدانی خود را از عراق در اواسط سال 2008 خارج کرد و اکثر واحدهای باقی مانده استرالیا نیز سال آینده این کشور را ترک کردند.

 

Security Detachment Iraq (SECDET Iraq)

 

Al Muthanna Task Group

 

Overwatch Battle Group (West)

 

کوین رود نخست وزیر وقت استرالیا

 

ADF همچنین چندین عملیات را در مناطق نزدیک استرالیا در طول دهه 2000 انجام داد. در سال 2003 ، نیروهایی از هر سه یگان به عنوان بخشی از مأموریت کمک منطقه ای به جزایر سلیمان،( Regional Assistance Mission to Solomon Islands (RAMSI) ) به جزایر سلیمان اعزام شدند. اعزام منظم نیروهای استرالیا به جزایر تا سال 2017 ادامه داشت. بین دسامبر 2004 تا مارس ، 1400 پرسنل ADF در اندونزی به عنوان بخشی از عملیات کمک سوماترا ، که بخشی از واکنش استرالیا به زلزله ویرانگر اقیانوس هند در سال 2004 بود ، خدمت کردند. در ماه می 2006 ، تقریبا 2،000 پرسنل ADF در عملیات Astute به دنبال ناآرامی بین عناصر نیروی دفاعی تیمور شرقی، در تیمور شرقی مستقر شدند.  این استقرار در مارس 2013 به پایان رسید

 

سربازان نیروی زمینی در جزایر سلیمان

 

عملیات کمک به سوماترا ( Operation Sumatra Assist )

 

زلزله و سونامی 2004 هند

 

سربازان به هنگام گشت زنی در عملیات Astute در تیمور شرقی

 

از سال 2006 تا 2013 یک گروه ویژه ارتش استرالیا به اندازه یک گردان در استان ارزگان ، افغانستان فعالیت می کرد. این واحد در درجه اول وظیفه ارائه کمک برای بازسازی و آموزش نیروهای افغان را بر عهده داشت ، اما اغلب در جنگ نیز شرکت می کرد. علاوه بر این ، گروه هایی از نیروهای ویژه از سال 2005 تا 2006 و 2007 تا 2013 نیز مستقر شدند. سایر تجهیزات مخصوص ADF ، از جمله دسته  بالگردهای CH-47 Chinook و واحدهای راداری و کنترل ترافیک هوایی RAAF ، نیز به صورت دوره ای در کشور مستقر می شوند.  در مجموع 40 پرسنل ADF در افغانستان بین سالهای 2002 تا 2013 کشته و 262 نفر زخمی شدند.  پس از عقب نشینی نیروهای رزمی در سال 2013 ، تیم های آموزشی ADF برای آموزش نیروهای افغان در کشور مستقر هستند.

 

استان ارزگان افغانستان

 

بالگرد شنوک استرالیایی

 

 

دولت های حزب کارگر استرالیا (ALP) به رهبری نخست وزیران راد و جولیا گیلارد بین 2007 تا 2013 دو گزارش جامع دفاعی را سفارش دادند که در سال 2009 و 2013 منتشر شد. سند 2009 ، دفاع از استرالیا در قرن آسیا و اقیانوسیه: نیروی 2030 ، دارای تمرکز بر پاسخ به نفوذ سریع رو به رشد چین بود که شامل تعهداتی برای گسترش RAN ، از جمله خرید دوازده زیردریایی و افزایش هزینه های دفاعی تا 3 درصد در سال به صورت واقعی بود. با این حال ، این افزایش هزینه ها رخ نداد.  گزارش جامع دفاع 2013 موضوعات استراتژیک مشابهی داشت ، اما برنامه معتدل تری برای هزینه های دفاعی ارائه می داد که نشان دهنده محدودیت های مالی دولت بود. به عنوان بخشی از تعهد انتخاباتی ، دولت ائتلاف لیبرال -ملی ائتلاف گزارش جامع دیگری را در سال 2016 سفارش داد.  این سند همچنین شامل تعهد برای توسعه اندازه و قابلیت های ADF می باشد.

 

جولیا گیلارد نخست وزیر وقت استرالیا

 

گزارش جامع دفاعی سال 2013

 

تونی ابوت نخست وزیر ائتلاف لیبرال-ملی گرای استرالیا

 

از اواسط دهه 1970 عموماً توافقنامه ای دو جانبه بین ALP و ائتلاف ملی لیبرال-ملی در مورد نقش ADF وجود دارد. هر دو گروه سیاسی در حال حاضر از تمرکز ADF بر عملیاتهای اعزامی و  توسعه هدفمند بودجه تعیین شده در گزارش جامع دفاع 2016 حمایت می کنند.  ساختار گسترده نیروی ADF نیز تغییرات کمی را از دهه 1980 تجربه کرده است. به عنوان مثال ، در طول این دوره ، اصلی ترین تشکیلات رزمی ارتش سه تیپ بوده و RAAF به حدود 100 هواپیمای رزمی مجهز شده است. با این حال ، اکثر تجهیزات مورد استفاده یگان ها تعویض یا ارتقا یافته اند

گزارش جامع دفاعی 2016 استرالیا

 

 

 

پایان بخش دوم

ادامه دارد ....

 

 

 

منابع : 

https://en.wikipedia.org/wiki/Australian_Defence_Force

 

 

پی نوشت:

1- مسلما کار نیاز به اصلاحاتی دارد پس لطفا با نظرات و انتقادات خودتون، در بهبود اون کمک کنین
2- در صورت امکان تصاویر به گالری منتقل بشه، متاسفانه بنده اکانت گالری ندارم

[morteza69hb 495]

بسم رب الهشدا

 

 

نیروی دفاعی استرالیا ( ADF )

بخش سوم

 

عملیاتهای در جریان:

 

در دسامبر 2017 ، 2350 پرسنل ADF در عملیات در سرزمین استرالیا و خارج از کشور مستقر شدند.

ADF در حال حاضر چندین یگان در خاورمیانه مستقر کرده است. سهم ADF در مداخله نظامی علیه داعش با 780 پرسنل که به عنوان بخشی از عملیات بامیه مستقر شده اند ، بزرگترین تعهد خارجی را تشکیل می دهد. از دسامبر 2017 ، 6 عدد FA-18F Super Hornets  ، یک E-7A Wedgetail و یک هواپیمای سوخترسان KC-30A  برای حمله به اهداف داعش در عراق و سوریه مستقر شدند. حدود 300 پرسنل به عنوان بخشی از تلاش بین المللی برای آموزش نیروهای امنیتی عراق به عراق اعزام شدند و 80 نفر دیگر نیز به عنوان بخشی از گروه ویژه عملیات در این کشور حضور داشتند در آن زمان قرار بود سوپر هورنت ها در ژانویه 2018 بدون جایگزینی به استرالیا بازگردد

 

( Boeing 737 AEW&C (E-7A Wedgetail 

 

تعداد افراد مستقر در افغانستان 270 نفر در عملیات Highroad ، یک مأموریت آموزشی غیر رزمی است که از ارتش ملی افغانستان پشتیبانی می کند. یک ناوچه نیز در خاورمیانه در عملیات امنیتی دریایی در خلیج عدن و اطراف آن به عنوان بخشی از نیروهای دریایی ائتلاف مستقر شده است. گروه های کوچکی از  پرسنل استرالیایی نیز بخشی از مأموریت های صلح طلبانه در اسرائیل ، اردن ، مصر و سودان را تشکیل می دهند. ADF دارای 500 پرسنل دیگر مستقر در خاورمیانه برای پشتیبانی از عملیات در منطقه است.

ADF نقش خود را در فرماندهی سازمان ملل متحد در کره از طریق فرماندهی عناصر لجستیک UNC-Rear در ژاپن ادامه می دهد. به عنوان بخشی از عملیات آرگوس ، کشتی های جنگی و هواپیماها نیز از سال 2018 به طور دوره ای در شمال آسیا مستقر شده اند تا به اجرای تحریم ها علیه کره شمالی کمک کنند.

 

فرماندهی ملل متحد که برای اولین بار جهت حمایت از کره جنوبی تشکیل شد

 

البته واحدهای نظامی استرالیا، برای عملیات در منطقه نزدیک استرالیا نیز مستقر شده اند. تا دسامبر 2017 ، 500 پرسنل در عملیات های امنیتی دریایی درمجاورت شمالی استرالیا مستقر شدند و عملیات قاطع ( Operation Resolute ) را تشکیل دادند. واحدهای ADF استقرار دوره ای خود را در دریای چین جنوبی و جنوب غربی اقیانوس آرام انجام می دهند.  از اکتبر 2017 ، بیش از 80 سرباز استرالیایی برای آموزش نیروهای مسلح فیلیپین به فیلیپین اعزام شده اند.  شناورهای گشتی RAN و هواپیماهای گشت دریایی RAAF نیز به فیلیپین اعزام شده اند. این استقرار ممکن است شامل سرویس اطلاعات مخفی استرالیا در ادامه عملیات مخفیانه ضدتروریسم ADF در خاورمیانه باشد.

 

دفتر مرکزی سرویس اطلاعات مخفی استرالیا ( ASIS )

 

در 1 آوریل 2020 ، وزیر دفاع لیندا رینولدز عملیات کمک به COVID-19 را به عنوان بخشی از واکنش دولت به همه گیری COVID-19 در استرالیا اعلام کرد. در این عملیات 2200 پرسنل از هر سه نیرو در داخل کشور مستقر شدند تا به بخش های بهداشت ایالتی و منطقه ای در ردیابی تماس (  contract tracing )، مدیریت ، تدارکات و همچنین کمک به نیروی انتظامی برای شرایط قرنطینه اجباری کمک کنند.  با این حال ، در هیچ مقطعی ، ADF هیچ گونه نقش مستقیم در اجرای قانون را بر عهده نگرفت. 33 نفر از پرسنل نیز در وزارت امور داخلی ( Department of Home Affairs ) و خدمات استرالیا (Services Australia  ) برای کمک به تغییرات در عملیاتهای خود مستقر شده اند.

 

لیندا رینولدز وزیر دفاع وقت استرالیا

 

روندهای آینده:

تغییر محیط امنیتی استرالیا منجر به طرح خواسته های جدیدی از نیروهای دفاعی استرالیا می شود. اگرچه انتظار نمی رود که استرالیا با تهدید حمله مستقیم از سوی یک کشور دیگر روبرو شود ، اما گروه های تروریستی و تنش بین ملت های شرق آسیا امنیت استرالیا را تهدید می کند. به طور کلی ، دولت استرالیا معتقد است که باید در حفظ نظم مبتنی بر قوانین جهانی سهیم باشد. همچنین این خطر وجود دارد که تغییرات آب و هوایی ، ضعف رشد اقتصادی و عوامل اجتماعی باعث بی ثباتی در کشورهای جنوب اقیانوس آرام شود.

روند جمعیتی استرالیا در آینده بر ADF فشار خواهد آورد. بدون در نظر گرفتن عوامل دیگر ، پیری جمعیت استرالیا منجر به ورود تعداد کمتری از نیروهای احتمالی سالانه به بازار کار استرالیا می شود. برخی پیش بینی ها این است که پیری جمعیت منجر به کند شدن رشد اقتصادی و افزایش هزینه های دولت برای حقوق بازنشستگی و برنامه های بهداشتی می شود. در نتیجه این روندها ، پیری جمعیت استرالیا ممکن است وضعیت نیروی انسانی ADF را بدتر کند و ممکن است دولت را مجبور به بازآرایی تخصیص بخش هایی از بودجه دفاعی کند. تعداد کمی از جوانان استرالیایی به پیوستن به ارتش فکر می کنند و ADF باید برای جذب نیروها در برابر شرکت های بخش خصوصی که می توانند حقوق بیشتری ارائه دهند ، رقابت کند.

 

ترکیب جمعیتی استرالیا در سال 2017

 

ADF راهبردهایی را برای پاسخ به تغییرات محیط استراتژیک استرالیا ایجاد کرده است. در گزارش جامع دفاعی 2016 آمده است که "دولت مطمئن خواهد شد که استرالیا  برترین نیروی دفاعی منطقه باقی خواهد ماند، که دارای بالاترین سطح توانایی نظامی و پیچیدگی علمی و تکنولوژیکی است". بدین منظور ، دولت قصد دارد قدرت رزمی ADF را بهبود بخشد و تعداد پرسنل نظامی را افزایش دهد. این شامل معرفی فناوری ها و قابلیت های جدید می شود. ADF همچنین به دنبال بهبود قابلیت های اطلاعاتی و همکاری بین سرویس ها است.

در بخش بعدی به بررسی ساختار نیرو دفاعی استرالیا خواهیم پرداخت

 

 

 

پایان بخش سوم

ادامه دارد ....

 

 

 

منابع : 

https://en.wikipedia.org/wiki/Australian_Defence_Force

 

 

پی نوشت:

1- مسلما کار نیاز به اصلاحاتی دارد پس لطفا با نظرات و انتقادات خودتون، در بهبود اون کمک کنین

[morteza69hb 495]

بسم رب الهشدا

 

 

نیروی دفاعی استرالیا ( ADF )

بخش چهارم

 

 

ساختار نیروهای دفاعی استرالیا

نیروی دفاعی استرالیا و وزارت دفاع با یکدیگر سازمان دفاع استرالیا ( ADO ) را تشکیل می دهند که اغلب با عنوان "دفاع" نامیده می شود.  رئیس نیروی دفاعی ( CDF ) و دبیر وزارت دفاع، اداره ADO را به صورت دوفاکتو بر عهده دارند. وزارت دفاع دارای پرسنل غیرنظامی و نظامی است و شامل سازمان هایی مانند  سازمان اطلاعات دفاعی ( DIO ) و گروه علوم و فناوری دفاعی ( DSTG ) است.

 

ریاست نیروی دفاعی ( CDF )

سلسله مراتب فرماندهی

سلسله مراتب فرماندهی ADF در قانون دفاع (1903) و قوانین تابعه بعدی مشخص شده است. در این قانون آمده است که وزیر دفاع "کنترل و اداره کل نیروهای دفاعی را در اختیار خواهد داشت" و CDF ، دبیر وزارت دفاع و سران سه نیرو باید "مطابق با هرگونه دستورالعمل وزیر عمل کنند".  رئیسان ADO همچنین مسئول زیرمجموعه های کوچکی هستند که برای مدیریت عناصر خاصی از مجموعه دفاعی منصوب شده اند.  تحت وزارت موریسون ، دو وزیر در سطح کابینه از اوت 2018 مسئولیت مجموعه دفاعی را بر عهده دارند: وزارت دفاع در اختیار لیندا رینولدز است و دارن چستر وزیر پرسنل دفاع و وزیر امور کهنه سربازان است. علاوه بر این ، دو وزیر جوان وجود دارد: الکس هاوک معاون وزیر دفاع و ملیسا پرایس وزیر صنایع دفاعی هستند.

CDF بالاترین مقام در ADF است و فرماندهی نیرو را بر عهده دارد. CDF تنها افسر چهار ستاره در ADF است و یک ژنرال ، دریاسالار یا فرمانده نیروی هوایی است. CDF علاوه بر داشتن مسئولیت های فرماندهی ، مشاور نظامی اصلی وزیر دفاع است.  ژنرال آنگوس کمپبل CDF فعلی است و این موقعیت را در 1 ژوئیه 2018 به عهده گرفت.  هیو وایت ، دانشگاهی برجسته و معاون سابق وزیر دفاع در وزارت دفاع ، از ساختار فرماندهی کنونی ADF انتقاد کرده است. وایت استدلال می کند که وزیر نقش بسیار زیادی در تصمیم گیری نظامی ایفا می کند و به CDF و دبیر وزارت دفاع اختیارات لازم و کافی برای مدیریت موثر ADO را نمی دهد.

 

ژنرال آرگوس کمپبل در یونیفرم فرماندهی ( سابق ) نیروی زمینی و رئیس حال حاضر نیروی دفاع ( CDF) 

 

در ساختار فرماندهی فعلی ADF ، مدیریت روزانه ADF از فرماندهی عملیات نظامی متمایز است.  نیروها از طریق ADO اداره می شود و رئیس هر نیرو (فرمانده نیروی دریایی ، فرمانده نیروی زمینی و فرمانده نیروی هوایی) و مرکز فرماندهی هر نیرو، مسئول تربیت ، آموزش و حفظ نیروهای رزمی است. هر رئیس همچنین مشاور اصلی CDF در امور مربوط به مسئولیت نیروهای خود است. CDF ریاست کمیته فرماندهان نیروها را بر عهده دارد که شامل روسای نیروها ، معاون فرمانده نیروهای دفاعی و رئیس عملیات های مشترک (CJOPS) می شود.  CDF و فرماندهان نیروها، توسط مرکز فرماندهی یکپارچه ADF پشتیبانی می شوند که در 1 ژوئیه 2017 جایگزین مرکزهای فرماندهی جداگانه نیروها شد.

در حالی که تک تک اعضای هر نیرو، در نهایت به فرمانده نیروی خود گزارش می دهند ، فرماندهان عملیات نظامی را کنترل نمی کنند. کنترل عملیات ADF از طریق یک سلسله مراتب رسمی فرماندهی به ریاست CJOPS انجام می شود که مستقیماً به CDF گزارش می دهد. CJOPS فرمانده، فرماندهی عملیات ستاد مشترک (HQJOC) و همچنین نیروهای گروه رزمی مشترک موقت را بر عهده دارد. این نیروهای گروه رزمی مشترک شامل واحدهایی هستند که از نیروهای خود برای شرکت در عملیات یا تمرینات آموزشی انتخاب شده اند.

 

نیروهای مشترک

فرماندهی عملیاتی ADF توسط HQJOC انجام می شود ، که در تأسیساتی هدفمند در نزدیکی Bungendore ، نیو ساوت ولز واقع شده است. این مجموعه، یک ستاد مشترک است که شامل پرسنل سه نیرو است و شامل یک مرکز پیوسته کنترل مشترک با حضور نیروی انسانی است. نقش اصلی HQJOC "برنامه ریزی ، نظارت و کنترل" عملیات و تمرینات ADF است و بر اساس مجموعه ای از نقشه ها ، کارکنان عملیاتی و پشتیبانی سازماندهی شده است. HQJOC همچنین آمادگی واحدهای ADF را که به عملیات اختصاص مشغول نیستند را زیر نظر دارد و به توسعه دکترین نظامی استرالیا کمک می کند.

کارکنان و محل کار HQJOC

 

علاوه بر HQJOC ، ADF دارای فرماندهی عملیات مشترک دائمی است که مسئول رئیس عملیات های مشترک ( CJOPS ) است. فرماندهی عملیات مشترک (JOC) شامل دو ستاد است که مسئول گشت زنی در مرزهای دریایی استرالیا به صورت روزانه ، فرماندهی شمالی و فرماندهی مرز دریایی است. دیگر واحدهای JOC شامل گروه جنبش های مشترک ( Joint Movements Group ) و مرکز عملیات هوایی و فضایی است. در طول عملیات، واحدهای ADF و گروه رزمی مشترک به JOC اختصاص داده می شوند و HQJOC شامل افسران مسئول زیر دریایی و نیروهای عملیات ویژه است. ADF شامل تعدادی واحد عملیاتی و آموزشی مشترک است. از جمله آنها می توان به واحد پلیس نظامی مشترک و مدرسه آموزشی خدمه بالگردی مشترک اشاره کرد

آموزش پرواز در مدرسه آموزشی خدمه بالگردی مشترک

 

 

در ادامه به صورت مختصر به بررسی نیروهای سه گانه زمینی، دریایی سلطنتی و هوایی سلطنتی می پردازیم و در بخش های آینده نگاه دقیق تری به آنها خواهیم داشت

 

نیروی دریای سلطنتی استرالیا

نیروی دریایی سلطنتی استرالیا ( RAN ) شاخه دریایی نیروی دفاعی استرالیا است. RAN تقریبا 50 شناور جنگی به صورت عملیاتی از جمله ناوشکن ها ، ناوچه ها ، زیردریایی ها ، شناورهای گشتی، کشتی های کمک رسانی و همچنین تعدادی شناور فرعی فعالیت می کند. علاوه بر این ، RAN دارای نیروی بالگردهای رزمی ، لجستیکی و آموزشی است

ساختار RAN دارای دو بخش است. یکی فرماندهی عملیاتی برای فرماندهی ناوگان ، و دیگری فرماندهی پشتیبانی برای فرماندهی راهبردی نیروی دریایی است.  دارایی های نیروی دریایی توسط پنج "نیرو" اداره می شود که به فرمانده ناوگان استرالیا گزارش می دهند. اینها Fleet Air Arm ، Mine Warfare ، Clearance Diving ، Hydrographic ، Meteorological and Patrol Force ، Shore Force ، Submarine Force و Surface Force هستند.

 

فرماندهی ناوگان استرالیا

 

نیروی زمینی استرالیا

نیروی زمینی با سه عنصر اصلی سازماندهی شده است که به فرمانده نیروی زمینی گزارش می دهند. ستاد لشکر اول ، فرماندهی عملیات ویژه و فرماندهی نیروها. تا سال 2017 ، تقریباً 85 درصد از پرسنل نیروی زمینی در واحدهای تعیین شده برای فرماندهی نیروها حضور داشتند که وظیفه آماده سازی یگان ها و افراد برای عملیات را بر عهده داشت. ستاد لشکر اول،  مسئول فعالیتهای آموزشی در سطح بالا است و می تواند برای فرماندهی عملیات گسترده زمینی به کار گرفته شود.  فقط تعداد کمی از واحدها به طور دائم به لشکر اول اختصاص داده می شوند. که شامل گردان دوم ، هنگ سلطنتی استرالیا ( 2RAR ) است که نیروی پیشقراول نیروی دوزیست استرالیا را تشکیل می دهد ، یک هنگ سیگنال و سه واحد آموزش و پشتیبانی پرسنل.

 

Members of the 7th Battalion in a trench at Lone Pine, 6 August 1915

 

نیروهای اصلی نیروی زمینی استرالیا در تیپ ها گروه بندی شده اند. نیروهای اصلی متعارف آن سه تیپ رزمی معمولی هستند که بر روی یک ساختار مشترک سازماندهی شده اند. تیپ های 1 ، 3 و 7.  پشتیبانی واحدها در این آرایش بندی توسط یک تیپ هواپیمایی (تیپ 16 هوانوردی) ، یک تیپ پشتیبانی رزمی و ISTAR (تیپ 6) و یک تیپ لجستیک (تیپ 17) انجام می شود.  علاوه بر این ، شش تیپ ذخیره نیروی زمینی وجود دارد. این تیپ ها توسط لشکر 2 اداره می شوند و با سه تیپ رزمی معمولی "جفت" می شوند. تشکیلات تاکتیکی اصلی نیروی زمینی شامل گروه های جنگی تسلیحاتی است که از عناصری از واحدهای مختلف تشکیل شده است.

 

Joint Surveillance Target Attack Radar System (JSTARS)

 

فرماندهی عملیات ویژه ( SOCOMD )، فرماندهی یگان های نیروهای ویژه ارتش را بر عهده دارد. که شامل هنگ خدمات ویژه هوایی ، هنگ دوم کماندو ، هنگ اول تکاور ذخیره و هنگ مهندسی عملیات ویژه و همچنین واحدهای تدارکات و آموزش است.  واحدهای نیروهای ویژه ارتش از سال 2001 توسعه یافته و تجهیز شده اند و می توانند از طریق دریا ، هوا یا زمین مستقر شوند. تا سال 2014 ، فرماندهی عملیات ویژه شامل تقریباً 2200 نفر بود.

فرماندهی عملیات ویژه ( SOCOMD )

 

نیروی هوایی سلطنتی

نیروی هوایی سلطنتی استرالیا (RAAF) شاخه  هوایی ADF است. RAAF دارای هواپیماهای مدرن جنگی ، حمل و نقل  و شبکه ای از پایگاه ها در نقاط استراتژیک در سراسر استرالیا است

RAAF دارای یک فرماندهی عملیاتی واحدبه نام فرماندهی هوایی است. فرماندهی هوایی بازوی عملیاتی RAAF است و شامل گروه های رزمی هوایی ، گروه تحرک هوایی ، گروه نظارت و پاسخ ، گروه پشتیبانی رزمی ، مرکز نبرد هوایی و گروه آموزشی نیروی هوایی است.  هر گروه شامل چندین وینگ است

گروه آموزشی نیروی هوایی

 

RAAF دارای نوزده اسکادران پروازی است. چهار اسکادران رزمی ، دو اسکادران گشت دریایی ، شش اسکادران حمل و نقل ، شش اسکادران آموزشی (شامل سه یگان تبدیل عملیاتی و اسکادران آموزش کنترل هوایی مسقیم) و همچنین یک اسکادران کنترل و پیش اخطار هوابرد و اسكادران كنترل کننده نهایی حملات مشترك ( JTAC ). یگانهای زمینی حامی این اسکادرانهای پرنده شامل سه اسکادران پشتیبانی رزمی ، سه اسکادران نیروهای امنیتی و طیف وسیعی از اطلاعات ، کنترل ترافیک هوایی ، ارتباطات ، رادار و واحد پزشکی است.

 

Boeing E-7A Wedgetail in Australian service

 

JTAC استرالیایی در سال 2016

 

 

 

 

 

پایان بخش چهارم

ادامه دارد ....

منابع : 

https://en.wikipedia.org/wiki/Australian_Defence_Force

تعدادی از تصاویر از اینترنت گردآوری شده و از منبع اصلی نیست

 

پی نوشت:

1- مسلما کار نیاز به اصلاحاتی دارد پس لطفا با نظرات و انتقادات خودتون، در بهبود اون کمک کنین