در الجزایر چه گذشت؟

[Antiwar 3,222]

[color=blue]با سلام خدمت همه ی بزرگواران عزیز،

در این تاپیک قصد داریم گام گام وقایعی که در کشور الجزایر رخ داد را از زمان اشغال فرانسویان تا هم اکنون مورد بررسی قرار دهیم.
البته چون بنده خودم هیچ سر رشته ای در این زمینه ندارم سعی می کنم مقالاتی را از اطراف و اکناف پیدا کنم و در تاپیک قرار بدم.

در این رابطه دو خواهش از دوستان دارم :

1. اگر امکان دارد گام به گام با هم تاریخ را ورق بزنیم و با تاریخ مقالاتی که گذاشته می شود در تاپیک مشارکت کنید.
2. از بزرگوارانی که در زمینه های تاریخی دستی بر آتش دارند مثل برادر مصطفی، علی آقای بزرگوار، برادر ملتکه، اشتوکای عزیز و... همه ی کسانی که در اون سه نقطه قرار می گیرند خواهش می کنم حتما در بحث شرکت کنند و به صورت یادداشت هایی در هر مقطع تاریخی مطالبی که مهم هست رو اضافه کنند. (در ابعاد مختلف نظامی، سیاسی، فرهنگی تاریخی و...)
متشکرم[/color]
[align=center]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/2012_2_15_9_36_365B15D.jpg[/img][/align]

[b]باربروس اسپانیا را از الجزیره بیرون راند 1529[/b]

جام جم آنلاین: ۴۸۲سال پیش در روز ۲۱ مه سال ۱۵۲۹ میلادی خیرالدین باربروس با یک سپاه از ینی چری های عثمانی قلعه مستحکم اسپانیایی‌ها مشهور به پنون که در مقابل شهر الجزیره سربرافراشته بود را تصرف کرد.

باربروس پس از تصرف قلعه حاکم اسپانیایی آن را کشت و خود ارباب قدرتمند شهر الجزیره و نواحی پیرامونی آن شد.

از آن زمان تا هنگام اشغال الجزایر توسط فرانسوی ها ، باربروس و بازماندگانش با کشتی های تندرو حاکم مطلق العنان سواحل آفریقای شمالی شدند.

سلطان سلیم اول ، سلطان عثمانی به این دریانورد جسور ماموریت تصرف سواحل آفریقای شمالی را می دهد.

باربروس با ۲۰۰۰ ینی چری و کشتی های قدرتمند عثمانی ابتدا تونس را تصرف می کند و در همان دوران اسپانیایی ها به فکر تصرف سواحل آفریقای شمالی افتاده بودند.

آنها شهر الجزیره را تصرف کردند و پادشاه الجزایر از این شهر فرار کرد تا به دست اسپانیایی ها نیافتد.

سپس برای حفظ شهر الجزیره قلعه مستحکم پنون را برای مراقبت از شهر و سواحل آن بنا کردند.

تا اینکه باربروس و ینی چری هایش متوجه شهر الجزیره شدند.

آنها سپاهیان شارل کن امپراتور اسپانیا را در پای دیوارهای شهر الجزیره به سختی شکست دادند و اندکی بعد به قلعه مستحکم پنون حمله کردند.

به این ترتیب ، در روز ۲۱ مه سال ۱۵۲۹ میلادی خیرالدین باربروس دریانورد عثمانی با یک سپاه از ینی چری ها پس از شکست سپاهیان اسپانیایی قلعه مستحکم پنون را تصرف کردند و اسپانیایی ها را از شهر الجزیره و سواحل افریقای شمالی بیرون راندند.

اما حدود ۳۰۰ سال بعد این نوبت فرانسه بود که به بهانه های واهی به الجزایر حمله کرده و مدت بیش از یک قرن این کشور را به مستعمره اش تبدیل کند.
[url=http://ali70.com/7088]منبع[/url]

[color=indigo]منتقل شد
SHAHABESAGEB[/color]

[Antiwar 3,222]

جام جم آنلاين: 177 سال پيش ، در روز 14 ژوئن سال 1830 ميلادي نيروهاي فرانسوي در ساحل سيدي فروش در 25 كيلومتري شهر الجزيره از كشتي هاي جنگي خود پياده شدند.

شهر و سرزمين الجزيره در آن زمان از سه قرن پيش تحت مالكيت سلطان عثماني بود.
يك نايب الحكومه از سوي سلطان عثماني اداره امور را در دست داشت.


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/aljazaier1.jpg[/img][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/1008777346445B15D.jpg[/img]

اشغال الجزاير توسط فرانسوي ها كه هم براي فرانسه و هم براي الجزاير عواقب نامطلوبي داشت ، در نتيجه يك سوءتفاهم رخ داد.
در سال 1798 ، حكومت ديركتوار فرانسه براي تامين نياز ارتش ژنرال بناپارت كه مصر را تسخير كرده بود ، از نايب الحكومه الجزيره گندم خريداري كرد.
فرانسه اين گندم را از طريق دريافت يك وام از صرافان يهودي الجزيره خريد.
صرافان يهودي نيز براي دادن اين وام از بيگ والي شهر الجزيره تضمين گرفتند.


در سال 1827 ميلادي ، حسين بيگ الجزيره با دسته مگس پران خود ضربه اي به صورت فرانس دوال كنسول فرانسه كه فرد بي تعهدي بود زد ، زيرا دوال از بازپرداخت اين وام كه نزديك به 30 سال از زمان دريافت آن مي گذشت ، خودداري كرد.
پس از اين واقعه كنسول و كليه اتباع فرانسه الجزيره را ترك كردند.
وزير خارجه فرانسه ويلل خواستار عذرخواهي بيگ شد ، اما حسين پاسخي به درخواست او نداد.


اين اختلاف كماكان باقي بود تا اين كه شارل دهم پادشاه فرانسه ، پرنس ژول دوپولينياك ، يك سلطنت طلب افراطي را به مقام نخست وزيري منصوب كرد.
انتخاب پرنس ژول دوپولينياك كه بدون اطلاع اعضاي مجلس صورت گرفت موجب خشم افكار عمومي شد.


شارل دهم كه مي خواست اعتبار خود را بازيابد ، در يك سخنراني در 3 مارس 1830 طرح حمله براي تنبيه نايب الحكومه الجزيره را طرح كرد.
كنت لويي دوبورمون وزير جنگ به فرماندهي ارتش اعزامي به آفريقا منصوب گرديد.
ناوگان جنگي فرانسه در روز 25 مه سال 1830 از بندر تولون به سوي الجزيره به حركت درآمد.
اين ناوگان شامل 453 فروند كشتي 27000 ملوان و 37000 سرباز بود.


ناوگان فرانسه پس از رسيدن به شهر الجزيره ابتدا استحكامات اين شهر بندري را با توپ هاي خود بمباران كرد.
سپس سربازان فرانسوي در روز 14 ژوئن سال 1830 در ساحل سيدي فروش پياده شدند.
پس از حدود 20 روز نبرد سنگين سرانجام بيگ الجزيره در 5 ژوييه سال 1830 تسليم شد.


فرانسوي ها ثروت او كه حدود 48 ميليون فرانك بود را براي تامين هزينه اين جنگ مصادره كردند و سربازان فرانسوي دست به غارت شهر زدند.
اما اشغال الجزيره سودي براي شارل دهم نداشت و او چند هفته بعد درپي شورش هاي مردمي از سلطنت خلع شد.
به اين ترتيب ، در روز 14 ژوئن سال 1830 ميلادي پياده شدن نيروهاي فرانسوي در خاك الجزاير منجر به اشغال كامل اين سرزمين در چند سال بعد شد و جنگ هاي خونيني ميان نيروهاي فرانسوي و مبارزان الجزايري درگرفتند تا سرانجام الجزاير پس از سال ها مبارزه عليه استعمار فرانسه در سال 1962 ميلادي به استقلال دست يافت.


بهرام افتخاري
[url=http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100004058786]منبع[/url]

[rainbow 98]

[b]حکومت عثمانی‌ها[/b]

در سال 1516 سلطان سلیم، امیر الجزیره از از عروج و خیرالدین بربروس، دو برادر دریاسالار ترک برای بیرون راندن اسپانیایی‌ها از کشورش کمک خواست. عروج به الجزایر رفت و پس از کشتن سلیم و تصرف شهر، اسپانیایی‌ها را بیرون راند. خیرالدین، پاشالوک الجزایر را پس از مرگ برادرش در جنگ تلمسان(1517) بنیان نهاد که متعقابا به بیلیک الجزایر تبدیل شد. بربروس الجزیره را در 1524 از دست داد اما در سال 1529 مجددا موفق به فتح ان شد. سپس از سلطان سلیمان قانونی خواست تا رسما با پذیرفتن حاکمیت و سیادت خود بر الجزایر ان را به قلمرو امپراطوری ضمیمه کند.

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/457px-Barbarossa_Hayreddin_Pasha.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/thumb_457px-Barbarossa_Hayreddin_Pasha.jpg[/img][/url]

خیرالدین بربروس (بارباروسا)

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/403px-Arudsch-barbarossa.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/thumb_403px-Arudsch-barbarossa.jpg[/img][/url]

عروج بربروس

از ان پس الجزیره مهمترین مقر استقرار دریانوردان بربر شد. لشگرکشی 30000 نفره‌ی شارل پنجم شاه هاپسبورگ اسپانیا و روم مقدس به الجزیره در اکتبر سال 1541نیز راه بجایی نبرد. طوفانی سهمگین بسیاری از سربازان اسپانیایی را هلاک کرد و حسن اقا پاشای الجزایر اسپانیایی ها را شکست داد. شارل توسط تعدادی از شوالیه‌های مالتی‌اش از محاصره نجات داده شد و سر انجام در 3 دسامبر همان سال به بندری کوچک در جنوب اسپانیا رسید.
300 افسر، 8000 سرباز و ملوان، 17 کشتی گالئون و 150 کشتی ترابری تلفات این اردوکشی ناموفق بود.

هرچند الجزایر بخشی از امپراطوری عثمانی بود اما در اصل بصورت خودمختار اداره می‌شد. در قرن هفدهم میلادی به سبب حضور ان‌ها در سواحل مدیترانه که بطور فزاینده‌ای تحت کنترل کشتیرانی اروپاییان و در حمایت ناوگان انان بود، و دسترسی به مسیرهای بازرگانی عثمانی‌ها و اروپایی‌ها، راهزنی به مهمترین فعالیت تجاری ان‌ها مبدل گشت. تلاش‌هایی از سوی ملل مختلف برای مطیع کردن دزدان دریایی که کشتیرانی را در مدیترانه مختل کرده بودند و اکنون حوزه فعالیتشان در شمال تا ایسلند نیز میرسید، صورت گرفت. بمباران الجزایر در سال 1816 توسط قوای مشترک بریتانیا و هلند و جنگ‌های دریایی ایالات متحده -از سال 1801 تا 1815- از جمله این تلاشها بود.

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/800px-Martinus_Schouman_-_Het_bombardement_van_Algiers.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/thumb_800px-Martinus_Schouman_-_Het_bombardement_van_Algiers.jpg[/img][/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/Sm_Bombardment_of_Algiers2C_August_1816-Luny.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/thumb_Sm_Bombardment_of_Algiers2C_August_1816-Luny.jpg[/img][/url]

بمباران الجزیره در سال 1816

عثمانی‌ها دیواری سنگی با پنج دروازه بدور شهر کشیدند. بدور اسکله و قسمت‌های مشرف به دریا نیز دیوار کشیده شد. 5 جاده از هر دروازه شهر را تقسیم میکردند و روبروی مسجد کتشاوه بهم میرسیدند.در سال 1556 در بلندترین نقطه‌ی شهر یک پادگان نظامی برپا شد. جاده‌ای در امتداد شمال-جنوب شهر را به دو قسمت تقسیم میکرد. بخش بالایی ("الجبل" یا "کوه") که از مساکن 50 قوم مختلف همچون اندلسی‌ها، یهودیان، مغربی‌ها و امازیغ تشکیل می‌شد و بخش پایینی که مرکز اداری، اقتصادی و نظامی شهر به حساب می‌امد و اغلب، بزرگان ترک و طبقات بالای اجتماع در ان ساکن بودند.

در سال 1817، شهر توسط ناوگان مشترک انگلستان و هلند بفرماندهی لرد اکسموث بمبارن و ناوگان دزدان دریایی که در بندر لنگر انداخته بود نابود شد.

[b]حاکمیت فرانسه[/b]

تاریخ الجزیره سال 1815 تا 1962 به گسترده ترین بخش تاریخ الجزایر و روابط ان با فرانسه محدود شده است. در 4ام اکتبر سال 1830 فرانسوی‌ها به بهانه‌ی هتاکی به کنسول فرانسه –ضربه زدن دای الجزایر (حاکم) با مگس پران بصورت کنسول، بدلیل ناتوانی دولت فرانسه در پرداخت وامی که از دو تاجر الجزایری گرفته بود - به فرماندهی ژنرال بورمون به الجزایر حمله کردند. شهر در همان روز سقوط کرد و به پایتختی "الجزایر فرانسه" انتخاب شد.
در اوایل قرن بیستم این اروپاییان بودند که غالب جمعیت شهر را تشکیل میدادند. در سال 1930 لوکربیه، معمار فرانسوی، نقشه‌ی شهر را از نو طراحی کرد. او معتقد بود محله‌ی اروپاییان چیزی جز دیوارهای فروریخته و طبیعتی ویران شده نیست و ان را لکه‌ی ننگ می‌خواند. وی همچنین از اختلاق طبقاتی میان ساکنان اروپایی و افریقایی انجا شکایت داشت و وضع زندگی بومیان افریقایی را بسیار بد توصیف می‌کرد.
"متمدن شده‌ها، مانند موش‌هایی در سوراخ زندگی می‌کنند."
البته حاکمان فرانسوی نقشه‌های وی را نادیده گرفتند.
در جنگ جهانی دوم الجزیره اخرین شهری بود که طی "عملیات مشعل" از اشغال المان‌ها رهانده شد.
در سال 1962، پس از یک جنگ استقلال خونین که طی ان صدها هزار نفر -بین 500.000 تا 1.500.000 نفر تخمین زده می‌شود- بدست ارتش فرانسه و جبهه ملی ازادی کشته شدند، کشور الجزایر به پایتختی الجزیره اعلام استقلال کرد.

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/800px-Algiers_CNE-v1-p58-J.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10213/thumb_800px-Algiers_CNE-v1-p58-J.jpg[/img][/url]

شهر و بندر الجزیره 1920

مترجم : rainbow
منبع : wiki