Recommended Posts

مي شه بپرسم مبني ادعاي قوي تر شدن حزب ا... چيه؟ من تو بعضي از منابع از تضعيف اين نيرو شنيده بودم اما تقويت نظامي نه اگه كليتي مي دونين بگين. (منظورم قدرت نظاميه نه روحي!)


شما مثل اینکه از بیشتر شدن تعداد موشک های حزب الله و توانایی تولید موشک های پیشرفته در اونجا و همچنین تحویل موشک های پیشرفته تر به این گروه خبردار نشدی؟! :lol: :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این israel لی ها مثل مار هایی هستن که بدون زهر ان فقط بلدن هیییسسسس هیسسسس کنن و کاملا بی ازارن :lol: (بر اساس تحقیقات خودم بر روی مارها چون که یه دامپزشکم) این به قول شما مردک هم جزو همون طبقه هستش از این رو هنوز سر کار نیومده داره برای حزب الله خط و نشون میکشه و سر و صدا میکنه این نشانه ی ترس این مردک از حزب الله هستش :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حالا اگه گزارش وینو گراد نبود یه چیزی،با وجود این گزارش چه جوری روش می شه یه همچین حرفی بزنه. :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عصر ايران : "سيمور هرش" نويسنده آمريکايی که موفق به کسب جايزه ادبی پوليتزر شده، حمله سال گذشته اسرائيل به تاسيسات هسته ای سوريه را هشداری به هم پيمانان سوری ها از جمله ايران دانست. شبکه خبری الجزيره در مصاحبه با اين خبرنگار جنجالي، دليل کم کاری رسانه های گروهی در پرداختن آشکار به مسئله بمباران تاسيسات هسته ای سوريه را تشريح کرد و درخصوص معنايی که اين اقدام برای خاورميانه داشته، توضيحاتی داد که با هم می خوانيم. چرا اسرائيل به اهداف سوريه حمله کرد؟ - توضيح دقيقی برای اين سوال ندارم، اما نکته قابل توجه اين است که اسرائيل و هم پيمان اصليش يعنی آمريکا تصميم گرفتند رسما در اين زمينه اظهار نظری نکنند و اين مسئله برای من جالب است که کشوري، کشور ديگر را بمباران کند و هيچ توضيحی درباره آن ندهد و تصور کند که کاملا محق به توضيح ندادن است. در سال 1981 زمانی که اسرائيل رآکتور اتمی "اسيراک" در عراق را بمباران کرد، اين مسئله را در بوق و کرنا کردند. اما در مورد سوريه، در ابتدا هيچ اظهار نظری نکردند و پس از چند هفته، خبرها کم کم درز کرد. چرا واکنش سوريه بسيار ناچيز بود؟ - اين مسئله برای سوری ها مجهول ماند. نخست به آنها گفته شد که حمله ای از سوی اسرائيل صورت گرفته، سپس ، پس از چند روز از بمباران تاسيسات خود مطلع شدند. در همين حال 4 يا 5 روز پس از وقوع بمباران، خبر دار شدند که بمب ها فرود آمده اند اما هيچ خسارتی وارد نشده است. سه هفته بعد، رئيس جمهوری سوريه گفت: تنها يک ساختمان آسيب ديده است. اما فاکتورهای ديگری نيز وجود دارد. درست مثل کره شمالي؟ - در مورد کره شمالی حدس من اين است که آنها سرگرم ساخت تاسيسات نظامی بودند. اما مردم سوريه دو مورد متفاوت را نقل کردند. يک عده گفتند که احتمالا اين تاسيسات شيميايی برای جنگ شيميايی بوده و برخی نيز گفتند که اين تاسيسات مخصوص موشک هايی با برد کم بوده است تا به حملات احتمالی اسرائيل پاسخ داده شود. اين درست است که برخی منابع به شما گفته اند وجود مدارکی اين فرضيه را تقويت می کند که آمريکا از اسرائيل خواسته تا پدافند هوايی سوريه را امتحان کند زيرا اين پدافند شبيه پدافند هوايی ايران است؟ - در ابتدا اين طرح توسط فرماندهان ستاد مشترک آمريکا و افراد مستقر در دفتر معاون رئيس جمهوری اين کشور مورد بررسی قرار گرفته بود. در فصل تابستان، ماه ها قبل از شروع عمليات، از اين روند اندکی آگاهی کسب کردم. در آن زمان صحبت هايی بود مبنی بر اينکه سوريه توان راداری و سيستم های کنترل فرماندهی خود را ارتقاء بخشيده است. آنها می گفتند که سوری ها رادارهای ضد هواپيمايی شبيه آنچه اکنون در ايران نصب شده، دارند. بدين ترتيب اين حمله راهی برای آزمايش رادار سوری ها محسوب می شد. شما می توانيد به راحتی به سوريه سفر کنيد. اين کشور کوچک تنها 17 ميليون نفر جمعيت دارد. اما پرواز بر فراز سايت های ايران برای آزمايش رادارهای مستقر در اين کشور، به شليک منجر خواهد شد. اسرائيلی ها با مصونيت بر فراز خاک سوريه پرواز می کنند و اين کشور عکس العمل زيادی نشان نمی دهد. دستيابی به اطلاعات در اين مورد در اسرائيل کار آسانی نيست. آنها صحبت کردن در اين زمينه را ممنوع کرده اند و سانسور نظامی در مورد اين موضوع اعمال شده است. با اين حال برخی به من گفتند: مطالب گفته شده در مورد رادار حقيقت ندارد. آنچه از دوستان آمريکايی و سوريم دريافتم، اين بود که تنها هدف اسرائيلی ها بمباران بود. آنها دنبال مکان رادارها نبودند. آيا اين حمله به عنوان اقدام بازدارنده برای ايران تلقی می شود؟ - يقينا همين طور است. آمريکايی ها با اين حمله به ايرانی ها فهماندند که عليرغم انتشار گزارش سازمان های اطلاعاتی خود، برای حمله آماده هستند و در اين راستا از حمايت اسرائيل نيز برخوردارند. به نظر شما انتخابات رياست جمهوری آمريکا تغييری در سياست خارجه اين کشور به ويژه نسبت به اسرائيل، ايران و سوريه در بر خواهد داشت؟ - به نظر من در صورت پيروزی مک کين تغييری رخ نخواهد داد. وی حتی از تغيير رويه جنگ نيز سخنی به ميان نياورده است. در مورد اسرائيل نيز پيش بينی اين مسئله بسيار دشوار است. همانطور که می دانيد ميزان نفوذ يهوديان در آمريکا بالاست. در مورد آنچه بوش از خود برجای گذاشت چه می انديشيد؟ - بوش بيش از هر کس که من می شناسم، دنيا را به وحشت انداخت. دنيا اکنون به صحنه پرخطری تبديل شده است. مشاهده شکننده بودن اوضاع کنونی بسيار وحشتناک است. اوضاع در لبنان، سوريه و ايران خوب پيش نمی رود. ما نمی توانيم با مردمی که دوستشان نداريم مذاکره کنيم. اما بايد اين کار را انجام دهيم. اين تنها راه برای حل مشکلات است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
همون حمله ای که به حزب الله کرد بسش بود . این حرف ها دیگه قدیمی شد آقایان اسرائیل . شما جلوی حزب الله وایسید ایران پیشکش . اسرائیل اگر قدرت داشت جلوی حزب الله وایمیساد ولی نداشت . مطمئن باشید اگر این حمایت های آمریکا نبود الان اسرائیل روی نقشه وجود نداشت . بعد میان می گن دشمنی ما با اسرائیل از کی شروع شد بیا این هم یک مشکل ما نگفتیم . :lol: :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حزب الله لبنان اعلام کرد که عماد مغنیه، یکی از رهبران ارشد این گروه در انفجاری در دمشق کشته شده است. این گروه اسرائیل را در این امر مقصر دانسته است. دفتر نخست وزیری اسرائیل در بیانیه ای اعلام کرد که این کشور هیچ دخالتی در انفجار دمشق و کشته شدن عماد مغنیه نداشته است. عموما باور بر این است که عماد مغنیه در موج گروگان گیری اتباع کشورهای غربی در لبنان طی دهه 1980 دست داشته است. خبرنگاران می گویند که وی طی سال های گذشته، پنهان شده و از سوی آمریکا و اسرائیل مورد تعقیب بود. هنوز دولت های سوریه و اسرائیل واکنشی نسبت به مرگ عماد مغنیه نشان نداده اند. برخی تحلیلگران می گویند که مرگ عماد مغنیه، ضربه سهمگینی به حزب الله لبنان، ایران و سوریه وارد می کند. پلیس سوریه رسانه ها و مردم را از محل انفجار در محله کفر سوسه دمشق دور نگه داشته است. یک فرد مقیم این محله به خبرگزاری رویتر گفت: "نیروهای پلیس و امنیتی سریعا به محل انفحار آمدند و مردم منطقه شوکه شده اند، ما در سوریه به چنین اتفاق هایی عادت نداریم." یک شاهد دیگر نیز به همین خبرگزاری گفت: "نیروهای امنیتی، جسد مغنیه را از محل خارج کردند." دمشق، پایتخت سوریه طی سال های اخیر شاهد انفجارهای بمب بوده است که عامل برخی از آنها را اسرائیل و برخی را گروه های شبه نظامی اسرائیلی دانسته اند. عماد مغنیه یکی از چند نفری بود که از سوی آمریکا به ربودن هواپیمای "ترنس ورلد ایرلاینز" در مسیر آتن به رم متهم شد. در این حادثه یک افسر نیروی دریایی آمریکا کشته شد. تلویزیون المنار که متعلق به حزب الله لبنان است اعلام کرده که جسد عماد مغنیه، پنجشنبه 14 فوریه به خاک سپرده خواهد شد. در همان روز قرار است در بیروت مراسم سومین سالگرد ترور رفیق حریری نیز برگزار شود. دنيا اگه لال نشده اين رو هم محكوم كنه در ضمن اين فرمانده يكي از مغزهاي متفكر بوده و ضربه بسيار سختي به حزب ا... خورده

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
رجانيوز:ترور "عماد مغنيه" مستلزم صرف زمان و هزينه بسيار و تلاش هاي شبانه روزي گروه هاي اطلاعاتي بوده است. به گزارش رجانيوز به نقل از برنا، يک کارمند ارشد بخش برون مرزي "موساد" در گفتگو با اشپيگل، ترور "عماد مغنيه" را نتيجه کار اطلاعاتي طاقت فرسا و صرف هزينه هاي هنگفت دانست. وي در ادامه گفت: "مغنيه" پرونده اي بود که هرگز بسته نمي شد. او توانسته بود در طول سال ها فعاليت خود چنان از ديد رادارهاي اطلاعاتي "اسرائيل" مخفي بماند که موساد مستأصل شود. با اين حال او همواره جزو اهداف اصلي در طرح هاي ترور موساد بوده است. وي همچنين افزود: با توجه به اينکه اين ترور در مرکز شهر دمشق روي داده، چنين کاري بدون به کارگيري لشکري از ماموران، رابطين، مخبران محلي و مهمتر از همه تکنولوژي بالا در ردگيري هدف ممکن نبوده است. اين کارمند ارشد موساد که نويسنده روزنامه "هاآرتص" چاپ تل آويو نيز هست معتقد است چنين عملياتي بزرگترين عمليات ترور موساد از تاريخ تشکيل آن بوده است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
رجانيوز:روزنامه "هاآرتص" در شماره صبح امروز خود طي گزارشي اعلام کرد که نيروهاي امنيتي برخي کشورهاي عربي در ترور شهيد "عماد مغنيه"، فرمانده نظامي حزب الله لبنان دست داشته اند. به گزارش رجانيوز به نقل از برنا، "هاآرتص" در گزارش خود به مليت هيچ يک از اين نيروهاي امنيتي عرب اشاره اي نکرد. گفتني است از سوي ديگر "وليد المعلم" وزير خارجه سوريه روز گذشته طي مصاحبه اي خبري اعلام کرده بود که تحقيقات و بررسي ها در اين زمينه ادامه دارد و مراحل پاياني خود را پشت سر مي گذارد. وي در ادامه افزود: نتايج در آينده اي نزديک اعلام خواهد شد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
منم فکر کنم کار اعراب باشه. چون برای اوّلین بار بود که اسراییلی ها ترور رو به گردن نگرفتن. اونا که از اینکار ترسی ندارن. خوشحالی کردن هم دلیل نمیشه. Mr.Fox

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان فریب نقشه صهیونیستها رو نخورید. کار خود صیهونیستها هست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
و جالب اینجاست که این "نیروهای امنیتی عرب" عرضه ی این کارها رو هم ندارند! شاید منظورش عربستان بوده؟! :lol: نیروهای به اصطلاح امنیتی عربستان فقط دنبال شیعیان هستند که دستاشون یا گردنشون رو قطع کنند! عرضه کار دیگه ای که ندارند!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
صد در صد کار اسرائیل هست اگر سازمان های عربی می خواستن کاری انجام بدن،کسای بهتری برای کشتن بودن ولی کشته شدن عماد مغنیه فقط به نفع اسرائیله. :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
كار كه كار اسراييله ولي بعضي از اين اعراب با اسراييل دستشون تو يه كاسه است :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
كار خود اسراييل چون اين كشور هاي عربي خيلي ترسو تر از اين هان جرات اين كار را نداشتند :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برادران عرب ما در خيانت و خنجر از پشت زدن يد طولاني دارند.همين الان از حزب الله هم دل خوشي ندارند.اين كه بگيم بي عرضه هستند اشتباه است.اما نادان هستند و نمي فهمند كه دشمن اصلي صهيونيست ها هستند نه حزب الله. اين بي عقل ها بجاي افتخار به حزب الله كه داره جور تمام دنياي اسلام رو در برابر دشمنان اسلام ميكشه از پشت به اون خنجر ميزنن. اين وهابي هاي بي عقل كه ادعاي درك قرآن را دارند از قاعده نفي سبيل هيچ چيز نفهميدند.و نمي دونن كه مصداق اصلي اين قاعده در قران حزب الله است نه القاعده برادر كش. :lol: به نظر من اين ترور ناجوانمردانه كار همين اعراب نادانه كه در جهت منافع اسراييل و براي ضربه زدن به حزب الله طرح ريزي و اجرا شد. اينها درك نمي كنند كه اگر سد حزب الله نباشه آيا اينها مي تونن در برابر ارتش اسراييل براي 6 روز مقاومت كنند؟ :lol: icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط Phantom3
      موشکDelilah یک موشک الکترو اپتیکال می باشد که در اسرائیل و توسط صنایع نظامی این رژیم (IMI) به منظور هدف قرار دادن اهداف متحرک و غیر متحرک ساخته شده است.موشک Delilah نام سری موشک های گوناگون اسرائیل می باشد که توسط IMI ساخته شده اند.این موشک در اصل به عنوان یک تله هوایی ساخته شده بود، اما در دهه 1990 نوع تهاجمی و ضربتی از این موشک عرضه شد که توسط F-16 ها و F-4E های آپگرید شده ، که نقش جنگنده های هجومی را ایفا می کردند ، استفاده می شد.نوع ضد رادار این موشک از نوع هواپرتاب می باشد. این گونه از نیمه دهه 60 میلادی وارد خدمت شد. وظیفه این نمونه یافتن سایت های راداری در هنگامی بود که این رادار ها در حال کار بودند و با این کار آنها را یافته و نابود می کرد.

      Delilah-1
      این گونه از نوع هواپرتاب می باشد و در رده موشک های کروز قرار می گیرد . این موشک دارای یک موتور توربو جت بود و این موتور توربوجت به آن این امکان را می داد تا با درنگ کردن درست به خوبی هدف قرار دادن اهداف متحرک ، اهداف با استتار بسیار خوب را نیز مورد هدف قرار دهد.که این ویژگی این موشک را به یک موشک ایده آل برای نابودی سایت های سام تبدیل کرده است.این موشک دارای بردی برابر 150 کیلومتر است و توانایی نابود اهداف ، چه دریایی و چه زمینی را دارد.هدایت خودکار به کار رفته درآن به خوبی سیستم های هدایتی INS/GPS می باشد که به موشک امکان انجام ماموریت های خود اتکا را می دهد.این موشک توانایی تطبیق با سرهای جنگی گوناگون را دارد و نیز می تواند توسط بسیاری از هواگرد ها حمل شود.این موشک توانایی شلیک از هواگردها ، بالگردها یا لانچر های زمینی را دارد. اندازه جمع و جور این موشک به آن این امکان را می دهد که توسط بالگردهای سیکورسکی UH-60A و SH-60B حمل شود.این موشک سر جنگی کوچک ولی موثر حمل می کند که به آن امکان هدف قرار دادن و نابودی اهداف با کمترین خطر را می دهد.این موشک نخستین بار توسط اسرائیل در جولای و آگوست 2006 ، یعنی درجنگ با لبنان، استفاده شد.این موشک در این جنگ توسط F-16D پرتاب می شد.



       
       
       
      Delilah-2
      این موشک با سرمایه گزاری چین درحال توسعه و ساخت توسط اسرائیل می باشد .این موشک از موتور Bet Shemesh Sorek 4 استفاده می کند که تراستی معادل 800 پوند ایجاد می کند. این ویژگی به موشک این امکان را می دهد که برد بیشتر و سر جنگی بزرگتری داشته باشد.




      Delilah-GL
      این موشک یک موشک زمین پرتاب می باشد که در اصل نوع تغییر یافته موشک کروز Delilah است و بردی معادل 250 کیلومتر دارد که ممکن است برد واقعی آن نباشد ، یعنی امکان دارد این موشک بردی بیش از 300 کیلومتر داشته باشد .
      این موشک با سر انفجاری متعارف 30 کیلوگرمی مسلح می شود اما توانایی حمل انواع دیگری را نیز دارد. این موشک توسط GPS هدایت می شود و توانایی گشت در منطقه جنگی را قبل از تایید هدف دارد.

      مترجم :Phantom3
      استفاده از این مطلب تنها با ذکر نام مترجم و لینک به سایت Military.ir مجاز می باشد.
    • توسط farmandekoll
      F-117 نایت هاوک (شاهین تاریکی) نخستین هواپیمای عملیاتی است که به منظور استفاده از فناوری پنهانکاری طراحی شد. طراحی منحصر بفرد این هواپیمای تک سرنشینه تواناییهای استثنایی را به این هواپیمای تهاجمی می افزاید. اندازه این هواپیما در حدود F-15 ایگل می باشد که دو موتور توربو فن F404 که هرکدام نیرویی معادل 48 کیلو نیوتون (10800 پوند) ایجاد می کنند دارد. هم چنین دارای کنترل با سیم می باشد. قابلیت سوختگیری هوایی برد نایت هاوک را افزوده و آن را به یک سلاح بازدارنده و ترساننده ی ایالات متحده تبدیل کرده است. توانایی حمل انواع سلاح ها با سیستمهای ناوبری و حمله یکپارچه و سیستمهای الکترونیک پروازی ( اویونیک) موثر بودن این هواپیما را در عملیات مختلف اثبات می کند و بار کاری خلبان را کم می کند. کشیدن نقشه های با جزییات ریز برای عملیات روی نقاط با پدافند سنگین و قوی با استفاده از سیستم طراحی نقشه خودکار به ارزشهای این هواپیمای منحصر بفرد می افزاید.اولین F-117 در سال 1982 تحویل داده شد و آخرین تحویل در سال 1990 بود. تصمیم تولید F-117 در سال 1978 گرفته شد. اولین پرواز آن در سال 1981 انجام شد.

      جزییات :


      وظیفه : هواپیمای تهاجمی پنهانکار

      سازنده : لاکهید

      استفاده کننده : نیروی هوایی ایالات متحده

      موتور : دو موتور توربو فن بدون پس سوز F404-GE-F1D2 با قدرت 48 کیلو نیوتن (10800پوند)

      ابعاد : طول 10.08 متر، ارتفاع 3.78 متر، دهنه بال 13.20 متر

      اوزان: وزن خالی آن 13.381 کیلوگرم برآورد شده است، حداکثر وزن برخاست 13.814 کیلوگرم

      اجرا : حداکثر سرعت 0.98 ماخ یا 1040 کیلومتر بر ساعت(656 مایل بر ساعت)، سقف پرواز 15.240 متر برآورد شده است ( 50000 پا)

      سلاحها : تا 2268 کیلوگرم (5000 پوند) انواع بمب های هدایت شونده، موشکهای هوا به زمین، موشکهای زد رادار یا موشکهای هوا به هوای AIM-9 که در یک جایگاه درونی حمل می شوند.




    • توسط onin
      در ۲۵ فوريه ۵(۱۹۲۵ اسفند ۱۳۰۴) اولين خلبان ايراني كه كلنل احمدخان نخجوان نام داشت يك هواپيماي برژت -۱۹ را با پرچم و نشان ايران از فرانسه به پايگاه قلعه مرغي تهران پرواز داد. كلنل نخجوان در فرانسه دوره ديده بود و فقط ۲۰۰ ساعت پرواز داشت. بدين ترتيب در اين تاريخ اولين هواپيماي نيروي هوايي ايران با خلباني يك ايراني مرزهاي بين المللي را درنورديد و به فضاي پروازي ايران رسيد. در اين زمان ديگر خلبانان ايراني تحت نظارت يك استاد خلبان آلماني به نام «شفر» در ايران دوره مي ديدند. خريد هواپيما قسمت آسان كار بود. آموزش خلبانان براي پرواز كردن با آنها، نفرات پشتيباني زميني براي نگهداري و تعمير آنها و ساختن فرودگاه ها قسمت سخت كار بود كه زمان هم مي برد. در همين دوره زماني نيروي هوايي ايران از قالب يك اداره كوچك در ستاد فرماندهي ارتش خارج شده و به يك نيروي جداگانه تبديل شده بود كه «نيروي هوايي ارتش شاهنشاهي ايران» نام گرفته بود؛ اولين فرمانده نيروي هوايي ايران هم كسي نبود به جز كلنل احمدخان نخجوان. در سال ۱۹۲۴ (۱۳۰۳) اولين گروه از دانشجويان دوره خلباني و تكنسين پرواز به روسيه و فرانسه فرستاده شدند. بعدها در سال ۱۹۲۹ (۱۳۰۸) ايران ۱۵ خلبان داشت كه شش نفر از آنها در مدرسه پرواز ايستر فرانسه و ۹ نفر ديگر در مدرسه پرواز سباستوپول روسيه آموزش خلباني ديده بودند. در اين سال IIAF مخفف Imperial Iranian Air Force داراي ۳۳ فروند هواپيما از ۹ مدل مختلف بود. طي ۱۵ سال به يعني تا آغاز جنگ جهاني دوم بيش از ۳۰۰ هواپيما از ۱۸ مدل مختلف در اختيارنيروي هوايي ايران بود. در همان زمان هشت پايگاه هوايي كه مدارس آموزش خلباني و يك مركز آموزش تعميرات و نگهداري را شامل مي شدند ساخته شده بود. يك كارخانه مونتاژ هواپيما به نام «شهباز» هم ساخته شده بود كه قادر بود سه مدل مختلف هواپيما را مونتاژ كند. در سال ۱۹۴۱ (سوم شهريور ۱۳۲۰) بي طرفي ايران در جنگ جهاني دوم نقض شد و نيروهاي هوايي و دريايي انگليس و روسيه از شمال و جنوب به ايران حمله كردند. نيروي هوايي جوان ايران كه به تازگي به ساختن ساختارهاي اساسي خود مشغول شده بود، تحت هيچ شرايطي توانايي رويارويي با اين نيروي عظيم و توانمند را نداشت. با اين وجود تعدادي از پرسنل جوان اين نيرو تصميم به مقابله با بيگانه گرفتند و با كنترل پادگان قلعه مرغي دو هواپيما از اين پادگان به خلباني سروان وثيق و استوار شوشتري كه با شليك ضدهوايي مواجه شده و به ناچار آسمان تهران را ترك كردند. نيروهاي ائتلاف انگليس و روسيه كنترل دو پايگاه هوايي ايران را در دست گرفتند. آنها به ترتيب در مهرآباد و قلعه مرغي مستقر شدند. از نيروي هوايي جوان ايران تقريباً هيچ چيز باقي نماند. پس از پايان جنگ ارتش بريتانيا ايران را ترك گفت اما ارتش روسيه از ترك ايران سر باز مي زد و كنترل شمال ايران را در اختيار داشت. سه ماه پس از اين اتفاق نيروهاي سرخ روسيه ايران را ترك گفتند. پس از اين نيروي هوايي ايران هميشه به عنوان نيروي برتر در خاورميانه شناخته مي شود. موقعيت استراتژيك ايران توسط آمريكا ناديده گرفته نشد و آمريكا از اوايل دهه ۱۹۶۰ شروع به فروش تعداد زيادي از هواپيماهاي پيشرفته خود به ايران كرد. در سال ۱۹۶۵ ميلادي ايران اولين هواپيماجت خود با نام اف - ۸۴ جي جت ثاندر دريافت كرد. در سال ۱۹۶۵ هواپيماهاي اف-۵ فريدم توسط ايران خريداري شدند و به دنبال آن در سال ۱۹۶۸ اف-۴ فانتوم هم به ايران فروخته شد. در سال ۱۹۷۰ ايران داراي قوي ترين نيروي نظامي در منطقه بود. قبول فروش هواپيماهاي فوق پيشرفته اف-۱۴ اي تام كت به همراه موشك هاي پيشرفته اي آي ام - ۵۴ فينيكس از سوي آمريكا به ايران نشان دهنده روابط بسيار گرم بين ايران و آمريكا بود. در پي وقوع انقلاب اسلامي در سال ۱۹۷۹ دكترين و استراتژي نظامي ايران تغيير يافت و ايران ديگر به خريد تسليحات پيشرفته و گرانقيمت علاقه نشان نداد و همين باعث ايجاد نوعي تغيير قدرت در منطقه شد. ايران ديگر نه تنها دوست صميمي آمريكا نبود، كه به خاطر سياست هاي امپرياليستي و ضد انساني آمريكايي به دشمن اصلي آن تبديل شد. آمريكا و ديگر كشورهاي غربي تحريمي نظامي عليه ايران اتخاذ كردند. كمك هاي آمريكا قطع شده بود و نيروي هوايي ايران از فرار و بركناري افسران زمان شاه رنج مي برد كه همين امر به پايين آمدن سطح سرويس دهي در نيروي هوايي منجر شده بود. به دليل تحريم تسليحاتي ايران و نرسيدن قطعات مورد نياز، آمار عملياتي نيروي هوايي ايران سريعاً رو به كاهش بود. پس از انقلاب نيروي هوايي به «نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران» كه خود ارتشيان به آن «نهاجا» مي گويند تغيير نام داد. نام انگليسي آن هم Islamic Republic of Iran Air Force است كه به اختصار IRIAF خوانده مي شود. در همين اوضاع و احوال عراق با مناسب يافتن فرصت درصدد برآمد تا با حمله به ايران قسمت هاي وسيعي از خاك ايران را ضميمه قلمرو خود كند؛ به همين خاطر در ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ (۳۱ شهريور ۱۳۵۹) با يورشي عظيم به خاك ايران از طريق هوا، زمين و دريا جنگ تحميلي هشت ساله را عليه ايران آغاز كرد. جنگ با حمله هوايي نيروهاي عراقي به شش پايگاه نيروي هوايي ايران و چهار پادگان آغاز شد و همزمان چند لشكر و تيپ مستقل عراق در چهار محور از طول ۷۰۰ كيلومتر مرز مشترك با ايران به عمق خاك ايران يورش بردند. اولين حمله هوايي عراق چندان موفقيت آميز نبود. دلايل آن را مي توان به برنامه ريزي ناكافي و نادرست عمليات، نداشتن اطلاعات كافي از اهداف و استفاده نامناسب از بمب هاي جي پي(بمب هايي كه هدف خاصي ندارند و براي انهدام كلي به كار مي روند) برشمرد. در مهرآباد يك هواپيماي اف-۴ اي در هنگام جابه جايي براي در امان ماندن از حملات دشمن دچار سانحه شد و از همدان هم گزارش هايي در مورد خسارت يك فروند اف-۴ رسيد. اولين عمليات هوايي ايران در پاسخ اين حمله و بلافاصله پس از آن در خاك عراق موفقيت آميز بود. در اين عمليات چهار فروند هواپيماي اف-۴ به پايگاه دريايي الشعبيه در نزديكي بندر ام القصر حمله بردند. اين چهار فروند هواپيما كه ۴۵۰ كيلوگرم بمب بر سر اين پايگاه ريختند عمليات خود را از پايگاه بوشهر شروع كردند. در ميان اهداف چندباطري موشك ضد كشتي وجود داشت. اين عمليات تلافي جويانه نيروي هوايي ايران به قدري سريع بود كه خط پدافند عراق در طول مسير پرواز دچار غافلگيري شده بود. روز بعد در عملياتي غيرقابل باور ۱۴۰ فروند از جنگنده ها و جنگنده بمب افكن هاي ايران به ويژه اف-۴ و اف-۵هاي پايگاه هاي بوشهر، همدان و تبريز توانستند با نفوذ خود به خاك عراق تلفات سنگيني به پايگاه ها و تاسيسات نظامي عراق وارد كنند. در اولين روزهاي جنگ چندين حمله هوايي ديگر به تاسيسات نظامي عراق از قبيل ام القصر انجام شد. در يكي از اين حملات دو فروند اف-۴ كه هر كدام شش بمب جي پي ۳۴۰ كيلوگرمي حمل مي كردند به تاسيسات نظامي دريايي و كشتي هاي موشك انداز عراق حمله بردند. در حدود ۲۰ دقيقه بعد يك فروند هواپيماي آر اف-۴ اي عكس هاي شناسايي از منطقه گرفت كه نشان مي داد كشتي ها و تاسيسات بندري دچار صدمات و خسارات سنگيني شده اند. تاكتيك كلي در طول انجام چنين عمليات هايي رسيدن به هدف از راههاي مختلف، انجام يك پاپ -آپ بيش از رسيدن به هدف و شيرجه زدن روي هدف براي انهدام آن است. در هنگام بازگشت دو اف-۴ يكي از آنها توسط يك موشك سام مورد اصابت قرار گرفت كه باعث آسيب ديدن برخي از سيستم هاي آن شد اما همچنان مي توانست پرواز كند. اما آتش خاموش كن ها كار نكردند و بال راست - محل اصابت موشك - آتش گرفت. باند فرود نزديك ترين پايگاه هوايي هم به دليل هجوم اوليه ارتش عراق براي فرود مناسب نبود و به همين خاطر مجبور به فرود در يك باند ناآماده با سرعت بالا شد. چرخ ها تركيدند و هواپيما در حالي كه سرنشينان آن اجكت كرده بودند از انتهاي باند خارج شد. بعدها اين هواپيما با تعويض بال و ديگر تعميرات دوباره به جنگنده هاي مورد استفاده در جنگ پيوست. اين تعويض بال كه اولين بار در ايران انجام مي شد را مي توان نقطه آغاز انجام كارهاي غيرممكن در نيروي هوايي دانست. در اولين ماههاي جنگ «نهاجا» تلاش هاي خود را به جلوگيري پيشرفت نيروي زميني ارتش عراق معطوف كرده بود. جنگنده هاي ايراني براي اين كار با استفاده از راكت هاي ضد زره دانه به دانه تانك ها و زره پوش هاي عراق را شكار مي كردند و حتي گاهي اوقات تا ارتفاع سه تا چهار متر زمين هم پايين مي آمدند. در مقابل عراق هم از هواپيماهاي ميگ-۲۱ و ميگ-۲۳ براي پوشش نيروي زميني خود استفاده مي كرد كه اين پوشش به ناچار منجر به درگيري هوايي بين ايران و عراق مي شد كه مي توان پيروزي هاي ايران در اين زمينه را بيشتر از عراق دانست. مخصوصاً در اوايل جنگ كه آنها در مقابل هواپيماهاي اف-۱۴ ايران توانايي انجام هيچ عملي را نداشتند كه در اواخر جنگ با خريد ميراژ اف-۱ از فرانسه توانستند كمي جنگ هاي هوايي را متعادل كنند. جنگ تحميلي عليه ايران علاوه بر خسارات و تلفات جانبي بسيار، دستاوردهاي ارزنده اي براي نيروي هوايي ايران داشت. نيروي هوايي در اين هشت سال توانست به تكنولوژي ساخت بسياري از قطعات مورد نياز خود دست يابد و در برخي موارد به خودكفايي برسد.
    • توسط onin
      http://www.pinetreeline.org/planes/B-52-10.jpg هواپیمای بمب افکن B-52، بمب افکنی دور برد و در کلاس سنگین وزن است که می تواند گونه های مختلفی از ماموریت ها را به انجام برساند. این هواپیما قادر به پرواز در سرعت های بسیار بالا، البته زیر سرعت صوت و در ارتفاع بالغ بر 50,000 پا پرواز بوده و توانایی حمل بمب های هسته ای یا اتمی و همچنین بمب های معمولی را نیز دارد. http://www.saceliteguard.com/images/B-52 H dropping M-117 750 pound bombs.jpg هواپیمای بی 52 برای مدت بیش از 35 سال تنها بمب افکن دارای سرنشین سنگین وزن ایالات متحده بوده است. این بمب افکن، قادر به پرتاب و شلیک بیشتر سلاح های موجود است و حتی بدین صورت، بیم آن می رود که پس از به روز ساختن سیستم های اویانیکی و پیشرانه ها و دیگر قمست های آن، این هواپیما تا سال 2045 نیز در خدمت باشد. البته این بمب افکن آمریکایی را BUFF که مخفف عبارت Big Ugly Fat Fellow و به معنای مرد چاق گنده زشت است، نیز می نامند. اولین مدل هواپیمای بی 52 در سال 1954، اولین پرواز خود را انجام داده و مدل B آن نیز در سال 1955 وارد خدمت گشت. به طور کلی 744 بمب افکن بی 52 ساخته شده و آخرین گونه آن نیز که مدل H نامیده می شود، در سال 1962 تحویل شد. این بمب افکن استراتژیکی، دارای بردی برابر با 14,162 کیلومتر است که از این رو، هواپیمایی میان قاره ای یا کانتیننتال گفته می شود. البته این برد، در حالت بدون سوخت گیری هوا به هوا اندازه گیری شده است، و در غیر این صورت، برد این هواپیما، با سوخت گیری هوا به هوا می تواند نا محدود باشد. در این هواپیما، از مدل جی به بعد تغییراتی در شکل بدنه مانند کوتاه تر شدن سکان عمودی یا همان پایدار کننده عمودی آن داده شد. http://www.militarypictures.info/d/294-3/B-52.jpg این بمب افکن سنگین ساخت شرکت بوئینگ بوده و از هشت موتور توربوفن پرات اند ویتنی TF-33 هر یک با قدرت کشش بیش از 7000 کیلوگرم بهره می برد. بالاترین سرعتی که این هواپیما قادر به دستیابی به آن است، حدود 0/8 ماخ بوده که معادل 650 مایل بر ساعت نیز می باشد. هدایت این هواپیمای بمب افکن بر عهده 5 خدمه بوده که سیستم صندلی خدمه ها، از توانایی اجکت یا پرتاب کردن در مواقع خطر نیز برخودار است. لازم به ذکر است که قیمت تمام شده این هواپیمای غول پیکر، حدود هفتاد و چهار میلیون دلار می باشد.
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.