Recommended Posts

برادر نستور با تشکر از توضیحات شما! ولی من که طرفدار آغاز یک جنگ هم هستم بی دلیل حرف نمی زنم! icon_cool ببینید هر جنگی یک بودجه می خواد! الان فکر می کنم، فکر می کنم لطفا دوستان گیر ندن! بودجه نظامی ایران برای یک جنگ 52 تا 58 میلیارد دلار باشه! ببینید ما اگر بخواییم پیروز یک جنگ باشیم! بهرحال باید ضربه رو طوری وارد کنیم که دشمن خود از ادامه جنگ منصرف بشه! اینطوری هم زیر ساخت های ما حفظ می شه هم این بودجه زبون بسته کمتر دود می شه! :lol: بهرحال هر جنگی نیاز به پشتیبانی لجستیکی داره و تنها سلاح مد نظر نیست! حتی اگر بخواهیم به عملیات های چریکی هم دست بزنیم باز به مقدار اندکی پشتیبانی لجستیکی نیاز داریم! خوب حالا پیشنهاد من که نظر خیلی از کارشناسان غربی نیز هست در پایین شرح می دم! اسرائیل بطور حتم به تنهایی وارد جنگ با ایران نمی شه! و حداقلکم از پشتیبانی شدید نظامی آمریکا حتی اگر خودش مستقیما به جنگ وارد نشه و همچنین بعضی کشور های احمق حوضه خلیج فارس و اتحادیه اروپا بهره می بره! حمله هوایی اسرائیل احمقانه ترین کار ممکن است! چون سیستم های راداری ما به قدری پیشرفته هستند که قادر به ردیابی هرگونه جنگنده نسل 4.5 و حتی 5 هستند! تعجب نکنید! حتی اگر سیستم های رادار قادر به ردیابی این اهداف به محض ورود به حریم هوایی ایران نشند که کلا بعید می دونم! ردارهای نصب شده در سوریه هر گونه حمله از جانب اسرائیل رو از مسیر سوریه، عراق و ترکیه به ما هشدار می ده! خوب برمیگردیم به بحث! حال فرض کنیم کشورهای حوضه خلیج فارس یک یا چندین دالان هوایی رو در اختیار اسرائیل قرار می دند و حتی براشون سوختگیری هم می کنند! بدون شک سوخت گیری می کنند! خوب این جنگنده های برادران صیهونیست! به قدرتمندرین پدافند خاورمیانه در این منطقه نزدیک می شند! سایت های پدافندی مستقر در جزایر سه گانه ایرانی، بوشهر، بندر عباس و اهواز! (اگر تونستند به اونجا برسند!). و همچنین پایگاههای شکاری دزفول و بندر عباس با چندین فروند نوع از هواپیماهای که برادران اسرائیلی رو از دیدنشون سورپرایز می کنه از اونها استقبال می کنند! لازم است باز به سیستم مانیتورینگ منطقه اشاره کنم! چندین نوع پهباد هم که جنوب غرب ایران رو بصورت آنلاین پوشش می دهند هم از تحرکات دشمن بخوبی اطلاع رسانی می کنند! همچنین اون ماهواره تحقیقاتی که چند وقت پیش توسط کاوش-1 به جو فرستاده شده حامل یک سری تجهیزات برای آبسرو دقیق منطقه هست که اون هم خودش کلی کمک اطلاعاتی به ما می کنه! خوب این استراتژی دفاعی احتمالی ما در صورت حمله از جانب جنوب غرب هست! اگر دوستان مایل باشند ادامه می دیم!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب ليچ عزيز به نظرت پول اين نفت 130 دلار تا حالا كجا رفته ؟؟؟؟ مظمپنا شما فكر نمي كني كه ما اين 58 ميليارد دلار رو بخواهيم در طول جنگ جمع كنيم ؟؟ اون پول الان كنار گذاشته شده . براي اينكه اين براي بستن تنگه هرمز مشكل داخلي نداشته باشه ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مسکو، 5 تیر، خبرگزاری «نووستی»/ منابع نزدیک به ایران روز چهارشنبه اطلاع دادند که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران موشک های دور برد خود را سمت برخی از تاسیسات استراتژیکی اسرائیل رهنمون کرده است. از جمله روزنامه الوطن عربستان به نقل از فرمانده سپاه اطلاع داد که "تاسیسات اسرائیلی نشانه گرفته شده اند". به احتمال زیاد در شمار آنها رآکتور هسته ای در دیمون نیز قرار دارد.

روز گذشته خبری دروغین درباره آغاز بمباران تاسیسات هسته ای ایران داده شد که سبب هیاهو در بازارهای بورس شد. سپس منابع رسمی ایران و اسرائیل این اخبار را تکذیب کردند.

روز چهارشنبه سردار محمد حجازی گفت: اگر شما (متجاوزین اسرایلی) قصد دارید به ایران حمله کنید، دست و پای مصنوعی با خود بیاورید چرا که بی دست و پا خواهید ماند.

NEWSru Israel به نقل از DPA اطلاع می دهد که حجازی گفت: دولت "جرج بوش" رئیس جمهور آمریکا آخرین روزهای عمر خود را می گذراند و از این رو نمی تواند "پروژه" جدیدی را آغاز کند، یعنی به جمهوری اسلامی حمله کند. وی گفت: "اما اگر آنها می خواهند حمله کنند، شکست سختی خواهند خورد.

مدتی قبل نیروی هوایی اسرائیل رزمایشی گسترده انجام داده بود که در رسانه ها "تمرین نهایی" پیش از حمله به تاسیسات هسته ای ایران نام گرفت. در تهران معتقدند که اسرائیل سعی در اعمال فشار روانی بر این کشور دارد.

روز گذشته مشخص شد که در آینده نزدیک نظامیان ایرانی نیز مانوری برگزار می کنند که در راستای آماده سازی برای پاسخگویی به حمله احتمالی است. در این رزمایش نیروهای هوایی، دریایی و زمینی و نیز نیروهای بسیج شرکت می کنند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مثل اینکه این بار اوضاع خیلی خیته nerd مثل اینکه این مانوری که اسرائیل داد خیلی قابل توجه بوده که مقامات ایرانی به فکر یک رزمایش دیگه بودند . یه چند روزیه اوضاع و جنگ روانی مثل قبلا نیست . thinking اگر واقعا هم اکنون اسرائیل رو نشانه گرفتیم باید بگم که این بهترین کار ممکن است . این بهترین کاری بود که سپاه کرد چراکه اگر حمله شد تا بخوایم موشک ها رو بر پایه نصب کنیم و به منطقه مذکور ببریم و سوختگیری کنیم و ... کلی وقت می بره . ولی با این وضعیت دیگه خیلی زود می شه به اسرائیل جوابی کوبنده داد . همونطور که گفتم اخبارات این چند روز اخیر خیلی مشکوکه thinking یا این یه جنگ روانی با یه شیوه جدیده یال واقعا خبری است که فکر کنم به احتمال 70 درصد این یک جنگ روانی تازه است . مگر مرد باشند که حمله کنند . waitung

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بله,..... خواهش میکنم,..... میتونن تشریف بیارن
تصویر


ما همه جوره در خدمتیم از منو پائین انتخاب کنن[/color]

تصویر


[color=blue]کافیه سفارش بدن چی میل دارن شهاب 1و2و3ویا...[/color]

تصویر


تصویر


[[color=redاون وقت دیگه مادر بگرید ][/color][color=red]


تصویر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عکس دومی درست نیست . البته خیلی ببخشیدا . عکس دومی که تصویر اخر موشک با برد 10000 هزار کیلومتر رو نشون داده اون تصویر یه خرده اشکال داره . موشک توپول ام روسی که بیش از 10 هزار کیلومتر برد داره اونقدر بزرگ نیست ولی اون موشکی که ما در اون عکس می بینیم 3 برابر شهاب 3 است . icon_cool

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

عکس دومی درست نیست .

البته خیلی ببخشیدا .

عکس دومی که تصویر اخر موشک با برد 10000 هزار کیلومتر رو نشون داده اون تصویر یه خرده اشکال داره .

موشک توپول ام روسی که بیش از 10 هزار کیلومتر برد داره اونقدر بزرگ نیست ولی اون موشکی که ما در اون عکس می بینیم 3 برابر شهاب 3 است .

:oops:

با سلام
دوست من کاملا با شما موافقم
متن بالا حالت طنز داره icon_cool
بابا ما خودمون میدونیم :lol:
به هر حال ممنون که تذکر دادی
با تشکر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دمه سپاه گرم خيلي كار خوبي كردن اون رزمايش هم بايد زودتر انجام بشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
رزمايش نيروهاي مسلح كاملا به موقع هست . براي نشون دادم آمادگي خودمون اين مانورها هر چند سال يك بار بايد به صورت خيلي گسترده انجام بشه. همه ما ايراني ها سربلندي و شكوه هر چه بيشتر نيروهاي مسلح كشورمون رو آرزومنديم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

همچنین اون ماهواره تحقیقاتی که چند وقت پیش توسط کاوش-1 به جو فرستاده شده حامل یک سری تجهیزات برای آبسرو دقیق منطقه هست که اون هم خودش کلی کمک اطلاعاتی به ما می کنه!

1-کی گفته که ایران با کاوشگر-1 ماهواره به مدار فرستاده،راکت های کاوشی محموله شون به زمین برمیگرده(در این فیلم:Kavoshgar-1در چند لحظه آخر محموله رو در حال بازگشت نشون می ده،که البته پخش فیلم در زمانی شروع میشه که محموله به زمین می رسه):
تصویر
2-گیریم که ایران ماهواره فرستاده باشه،ماهواره باید در حد KH-11 باشه که (در صورت داشتن تکنولوژی) به اندازه یک اتوبوس هست و موشک پرتاب شده توانایی پرتاب این ماهواره رو نداره.

همون پهپاد ها توانایی بیشتری داره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خوب ليچ عزيز به نظرت پول اين نفت 130 دلار تا حالا كجا رفته ؟؟؟؟
مظمپنا شما فكر نمي كني كه ما اين 58 ميليارد دلار رو بخواهيم در طول جنگ جمع كنيم ؟؟ اون پول الان كنار گذاشته شده . براي اينكه اين براي بستن تنگه هرمز مشكل داخلي نداشته باشه ...

با اين پول برنج و سيب چيني و نارنگي و پرتقال پاكستاني و برنج تايلندي و شكر به اندازه مصرف 20 سال مملكت و بنزين و ... وارد كرديم . پول رو مسپولين ميريزن تو حساب ذخيره ارزي يه نگاه بنداز ببين اين حساب 58 ميليارد دلار توش پول هست يا نه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بي زحمت يه شهاب 3 با سس اضافي برا تلاويو بپيچونيد... مببرم :lol: icon_cool

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

همچنین اون ماهواره تحقیقاتی که چند وقت پیش توسط کاوش-1 به جو فرستاده شده حامل یک سری تجهیزات برای آبسرو دقیق منطقه هست که اون هم خودش کلی کمک اطلاعاتی به ما می کنه!

1-کی گفته که ایران با کاوشگر-1 ماهواره به مدار فرستاده،راکت های کاوشی محموله شون به زمین برمیگرده(در این فیلم:Kavoshgar-1در چند لحظه آخر محموله رو در حال بازگشت نشون می ده،که البته پخش فیلم در زمانی شروع میشه که محموله به زمین می رسه):
تصویر
2-گیریم که ایران ماهواره فرستاده باشه،ماهواره باید در حد KH-11 باشه که (در صورت داشتن تکنولوژی) به اندازه یک اتوبوس هست و موشک پرتاب شده توانایی پرتاب این ماهواره رو نداره.

همون پهپاد ها توانایی بیشتری داره.


برادر شما منظور من رو اشتباه متوجه شدی! منظور بنده آبزرور بود نه ماهواره جاسوسی!! icon_cool

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با اين پول برنج و سيب چيني و نارنگي و پرتقال پاكستاني و برنج تايلندي و شكر به اندازه مصرف 20 سال مملكت و بنزين و ... وارد كرديم . پول رو مسپولين ميريزن تو حساب ذخيره ارزي يه نگاه بنداز ببين اين حساب 58 ميليارد دلار توش پول هست يا نه؟



البته كه در اين حساب يك چنين پولي نيست چون اين كار يه ريسك هستش . اين پول فقط صرف ذخيره آذوقه ضروري مردم حداقل براي 6 ماه و همچنين ذخيره مقداري قابل توجهي مهمات در مكان هاي پراكنده صرف شده . ضمنا دوست من دولت هيچ وقت اين پول رو در حساب ذخيره ارزي نگه نمي داره چون وقتي مردم از يك طرف يك حساب ذخيره ارزي با 60 ميليارد دلار رو ببينند و از يك طرف هم اوضاع بد اقتصادي در داخل ببينند باعث افزايش نارضايتي عمومي از حكومت مي شه و ما هيچ وقت نبايد فراموش كنيم اين مردم ما هستند كه بايد تاثيرات بعد از جنگ رو تحمل كنند پس نبايد سطح نارضايتي عمومي در ميان توده مردم بالا بره . پس در نتيجه دولت اين پول رو در جايي كه هيچ كدام از رسانه ها به اون دسترسي نداشته باشند نگه داري مي كنه .
هر چيز رو هركس نبايد بدونه .


سلام نستور.
چرا فكر ميكني دنيا به نفت بسته/



چرا وابسته نباشه ؟ همين آلان با نفت 130 دلار همه جا اعتصاب مي كنند بنزي داره به ليتري 2 دلار مي رسه . كارخانه ها و نيروگاه ها هنوز در بسياري از نقاط دنيا با سوخت هاي فسيلي كار مي كنند . انواع وسايل حمل نقل هم همينطور به نظرت اگه تنگه هرمز بسته بشه نفت به 250 دلار در هر بشكه مي رسه يا نه ؟
و باز هم بايد بگم كه در غرب هم مردم بايد تاثيرات جنگ رو تحمل كنند و وقتي نفت به 250 دلار برسه ركود اقتصادي در دنيا حتمي هست اون موقع هستش كه درآمد ميانگين پايين مياد ولي سوخت دو برابر مي شه و اين يعني يك حد بالا از نارضايتي عمومي و فشار براي پايان جنگ

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط Phantom3
      موشکDelilah یک موشک الکترو اپتیکال می باشد که در اسرائیل و توسط صنایع نظامی این رژیم (IMI) به منظور هدف قرار دادن اهداف متحرک و غیر متحرک ساخته شده است.موشک Delilah نام سری موشک های گوناگون اسرائیل می باشد که توسط IMI ساخته شده اند.این موشک در اصل به عنوان یک تله هوایی ساخته شده بود، اما در دهه 1990 نوع تهاجمی و ضربتی از این موشک عرضه شد که توسط F-16 ها و F-4E های آپگرید شده ، که نقش جنگنده های هجومی را ایفا می کردند ، استفاده می شد.نوع ضد رادار این موشک از نوع هواپرتاب می باشد. این گونه از نیمه دهه 60 میلادی وارد خدمت شد. وظیفه این نمونه یافتن سایت های راداری در هنگامی بود که این رادار ها در حال کار بودند و با این کار آنها را یافته و نابود می کرد.

      Delilah-1
      این گونه از نوع هواپرتاب می باشد و در رده موشک های کروز قرار می گیرد . این موشک دارای یک موتور توربو جت بود و این موتور توربوجت به آن این امکان را می داد تا با درنگ کردن درست به خوبی هدف قرار دادن اهداف متحرک ، اهداف با استتار بسیار خوب را نیز مورد هدف قرار دهد.که این ویژگی این موشک را به یک موشک ایده آل برای نابودی سایت های سام تبدیل کرده است.این موشک دارای بردی برابر 150 کیلومتر است و توانایی نابود اهداف ، چه دریایی و چه زمینی را دارد.هدایت خودکار به کار رفته درآن به خوبی سیستم های هدایتی INS/GPS می باشد که به موشک امکان انجام ماموریت های خود اتکا را می دهد.این موشک توانایی تطبیق با سرهای جنگی گوناگون را دارد و نیز می تواند توسط بسیاری از هواگرد ها حمل شود.این موشک توانایی شلیک از هواگردها ، بالگردها یا لانچر های زمینی را دارد. اندازه جمع و جور این موشک به آن این امکان را می دهد که توسط بالگردهای سیکورسکی UH-60A و SH-60B حمل شود.این موشک سر جنگی کوچک ولی موثر حمل می کند که به آن امکان هدف قرار دادن و نابودی اهداف با کمترین خطر را می دهد.این موشک نخستین بار توسط اسرائیل در جولای و آگوست 2006 ، یعنی درجنگ با لبنان، استفاده شد.این موشک در این جنگ توسط F-16D پرتاب می شد.



       
       
       
      Delilah-2
      این موشک با سرمایه گزاری چین درحال توسعه و ساخت توسط اسرائیل می باشد .این موشک از موتور Bet Shemesh Sorek 4 استفاده می کند که تراستی معادل 800 پوند ایجاد می کند. این ویژگی به موشک این امکان را می دهد که برد بیشتر و سر جنگی بزرگتری داشته باشد.




      Delilah-GL
      این موشک یک موشک زمین پرتاب می باشد که در اصل نوع تغییر یافته موشک کروز Delilah است و بردی معادل 250 کیلومتر دارد که ممکن است برد واقعی آن نباشد ، یعنی امکان دارد این موشک بردی بیش از 300 کیلومتر داشته باشد .
      این موشک با سر انفجاری متعارف 30 کیلوگرمی مسلح می شود اما توانایی حمل انواع دیگری را نیز دارد. این موشک توسط GPS هدایت می شود و توانایی گشت در منطقه جنگی را قبل از تایید هدف دارد.

      مترجم :Phantom3
      استفاده از این مطلب تنها با ذکر نام مترجم و لینک به سایت Military.ir مجاز می باشد.
    • توسط farmandekoll
      F-117 نایت هاوک (شاهین تاریکی) نخستین هواپیمای عملیاتی است که به منظور استفاده از فناوری پنهانکاری طراحی شد. طراحی منحصر بفرد این هواپیمای تک سرنشینه تواناییهای استثنایی را به این هواپیمای تهاجمی می افزاید. اندازه این هواپیما در حدود F-15 ایگل می باشد که دو موتور توربو فن F404 که هرکدام نیرویی معادل 48 کیلو نیوتون (10800 پوند) ایجاد می کنند دارد. هم چنین دارای کنترل با سیم می باشد. قابلیت سوختگیری هوایی برد نایت هاوک را افزوده و آن را به یک سلاح بازدارنده و ترساننده ی ایالات متحده تبدیل کرده است. توانایی حمل انواع سلاح ها با سیستمهای ناوبری و حمله یکپارچه و سیستمهای الکترونیک پروازی ( اویونیک) موثر بودن این هواپیما را در عملیات مختلف اثبات می کند و بار کاری خلبان را کم می کند. کشیدن نقشه های با جزییات ریز برای عملیات روی نقاط با پدافند سنگین و قوی با استفاده از سیستم طراحی نقشه خودکار به ارزشهای این هواپیمای منحصر بفرد می افزاید.اولین F-117 در سال 1982 تحویل داده شد و آخرین تحویل در سال 1990 بود. تصمیم تولید F-117 در سال 1978 گرفته شد. اولین پرواز آن در سال 1981 انجام شد.

      جزییات :


      وظیفه : هواپیمای تهاجمی پنهانکار

      سازنده : لاکهید

      استفاده کننده : نیروی هوایی ایالات متحده

      موتور : دو موتور توربو فن بدون پس سوز F404-GE-F1D2 با قدرت 48 کیلو نیوتن (10800پوند)

      ابعاد : طول 10.08 متر، ارتفاع 3.78 متر، دهنه بال 13.20 متر

      اوزان: وزن خالی آن 13.381 کیلوگرم برآورد شده است، حداکثر وزن برخاست 13.814 کیلوگرم

      اجرا : حداکثر سرعت 0.98 ماخ یا 1040 کیلومتر بر ساعت(656 مایل بر ساعت)، سقف پرواز 15.240 متر برآورد شده است ( 50000 پا)

      سلاحها : تا 2268 کیلوگرم (5000 پوند) انواع بمب های هدایت شونده، موشکهای هوا به زمین، موشکهای زد رادار یا موشکهای هوا به هوای AIM-9 که در یک جایگاه درونی حمل می شوند.




    • توسط onin
      در ۲۵ فوريه ۵(۱۹۲۵ اسفند ۱۳۰۴) اولين خلبان ايراني كه كلنل احمدخان نخجوان نام داشت يك هواپيماي برژت -۱۹ را با پرچم و نشان ايران از فرانسه به پايگاه قلعه مرغي تهران پرواز داد. كلنل نخجوان در فرانسه دوره ديده بود و فقط ۲۰۰ ساعت پرواز داشت. بدين ترتيب در اين تاريخ اولين هواپيماي نيروي هوايي ايران با خلباني يك ايراني مرزهاي بين المللي را درنورديد و به فضاي پروازي ايران رسيد. در اين زمان ديگر خلبانان ايراني تحت نظارت يك استاد خلبان آلماني به نام «شفر» در ايران دوره مي ديدند. خريد هواپيما قسمت آسان كار بود. آموزش خلبانان براي پرواز كردن با آنها، نفرات پشتيباني زميني براي نگهداري و تعمير آنها و ساختن فرودگاه ها قسمت سخت كار بود كه زمان هم مي برد. در همين دوره زماني نيروي هوايي ايران از قالب يك اداره كوچك در ستاد فرماندهي ارتش خارج شده و به يك نيروي جداگانه تبديل شده بود كه «نيروي هوايي ارتش شاهنشاهي ايران» نام گرفته بود؛ اولين فرمانده نيروي هوايي ايران هم كسي نبود به جز كلنل احمدخان نخجوان. در سال ۱۹۲۴ (۱۳۰۳) اولين گروه از دانشجويان دوره خلباني و تكنسين پرواز به روسيه و فرانسه فرستاده شدند. بعدها در سال ۱۹۲۹ (۱۳۰۸) ايران ۱۵ خلبان داشت كه شش نفر از آنها در مدرسه پرواز ايستر فرانسه و ۹ نفر ديگر در مدرسه پرواز سباستوپول روسيه آموزش خلباني ديده بودند. در اين سال IIAF مخفف Imperial Iranian Air Force داراي ۳۳ فروند هواپيما از ۹ مدل مختلف بود. طي ۱۵ سال به يعني تا آغاز جنگ جهاني دوم بيش از ۳۰۰ هواپيما از ۱۸ مدل مختلف در اختيارنيروي هوايي ايران بود. در همان زمان هشت پايگاه هوايي كه مدارس آموزش خلباني و يك مركز آموزش تعميرات و نگهداري را شامل مي شدند ساخته شده بود. يك كارخانه مونتاژ هواپيما به نام «شهباز» هم ساخته شده بود كه قادر بود سه مدل مختلف هواپيما را مونتاژ كند. در سال ۱۹۴۱ (سوم شهريور ۱۳۲۰) بي طرفي ايران در جنگ جهاني دوم نقض شد و نيروهاي هوايي و دريايي انگليس و روسيه از شمال و جنوب به ايران حمله كردند. نيروي هوايي جوان ايران كه به تازگي به ساختن ساختارهاي اساسي خود مشغول شده بود، تحت هيچ شرايطي توانايي رويارويي با اين نيروي عظيم و توانمند را نداشت. با اين وجود تعدادي از پرسنل جوان اين نيرو تصميم به مقابله با بيگانه گرفتند و با كنترل پادگان قلعه مرغي دو هواپيما از اين پادگان به خلباني سروان وثيق و استوار شوشتري كه با شليك ضدهوايي مواجه شده و به ناچار آسمان تهران را ترك كردند. نيروهاي ائتلاف انگليس و روسيه كنترل دو پايگاه هوايي ايران را در دست گرفتند. آنها به ترتيب در مهرآباد و قلعه مرغي مستقر شدند. از نيروي هوايي جوان ايران تقريباً هيچ چيز باقي نماند. پس از پايان جنگ ارتش بريتانيا ايران را ترك گفت اما ارتش روسيه از ترك ايران سر باز مي زد و كنترل شمال ايران را در اختيار داشت. سه ماه پس از اين اتفاق نيروهاي سرخ روسيه ايران را ترك گفتند. پس از اين نيروي هوايي ايران هميشه به عنوان نيروي برتر در خاورميانه شناخته مي شود. موقعيت استراتژيك ايران توسط آمريكا ناديده گرفته نشد و آمريكا از اوايل دهه ۱۹۶۰ شروع به فروش تعداد زيادي از هواپيماهاي پيشرفته خود به ايران كرد. در سال ۱۹۶۵ ميلادي ايران اولين هواپيماجت خود با نام اف - ۸۴ جي جت ثاندر دريافت كرد. در سال ۱۹۶۵ هواپيماهاي اف-۵ فريدم توسط ايران خريداري شدند و به دنبال آن در سال ۱۹۶۸ اف-۴ فانتوم هم به ايران فروخته شد. در سال ۱۹۷۰ ايران داراي قوي ترين نيروي نظامي در منطقه بود. قبول فروش هواپيماهاي فوق پيشرفته اف-۱۴ اي تام كت به همراه موشك هاي پيشرفته اي آي ام - ۵۴ فينيكس از سوي آمريكا به ايران نشان دهنده روابط بسيار گرم بين ايران و آمريكا بود. در پي وقوع انقلاب اسلامي در سال ۱۹۷۹ دكترين و استراتژي نظامي ايران تغيير يافت و ايران ديگر به خريد تسليحات پيشرفته و گرانقيمت علاقه نشان نداد و همين باعث ايجاد نوعي تغيير قدرت در منطقه شد. ايران ديگر نه تنها دوست صميمي آمريكا نبود، كه به خاطر سياست هاي امپرياليستي و ضد انساني آمريكايي به دشمن اصلي آن تبديل شد. آمريكا و ديگر كشورهاي غربي تحريمي نظامي عليه ايران اتخاذ كردند. كمك هاي آمريكا قطع شده بود و نيروي هوايي ايران از فرار و بركناري افسران زمان شاه رنج مي برد كه همين امر به پايين آمدن سطح سرويس دهي در نيروي هوايي منجر شده بود. به دليل تحريم تسليحاتي ايران و نرسيدن قطعات مورد نياز، آمار عملياتي نيروي هوايي ايران سريعاً رو به كاهش بود. پس از انقلاب نيروي هوايي به «نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران» كه خود ارتشيان به آن «نهاجا» مي گويند تغيير نام داد. نام انگليسي آن هم Islamic Republic of Iran Air Force است كه به اختصار IRIAF خوانده مي شود. در همين اوضاع و احوال عراق با مناسب يافتن فرصت درصدد برآمد تا با حمله به ايران قسمت هاي وسيعي از خاك ايران را ضميمه قلمرو خود كند؛ به همين خاطر در ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ (۳۱ شهريور ۱۳۵۹) با يورشي عظيم به خاك ايران از طريق هوا، زمين و دريا جنگ تحميلي هشت ساله را عليه ايران آغاز كرد. جنگ با حمله هوايي نيروهاي عراقي به شش پايگاه نيروي هوايي ايران و چهار پادگان آغاز شد و همزمان چند لشكر و تيپ مستقل عراق در چهار محور از طول ۷۰۰ كيلومتر مرز مشترك با ايران به عمق خاك ايران يورش بردند. اولين حمله هوايي عراق چندان موفقيت آميز نبود. دلايل آن را مي توان به برنامه ريزي ناكافي و نادرست عمليات، نداشتن اطلاعات كافي از اهداف و استفاده نامناسب از بمب هاي جي پي(بمب هايي كه هدف خاصي ندارند و براي انهدام كلي به كار مي روند) برشمرد. در مهرآباد يك هواپيماي اف-۴ اي در هنگام جابه جايي براي در امان ماندن از حملات دشمن دچار سانحه شد و از همدان هم گزارش هايي در مورد خسارت يك فروند اف-۴ رسيد. اولين عمليات هوايي ايران در پاسخ اين حمله و بلافاصله پس از آن در خاك عراق موفقيت آميز بود. در اين عمليات چهار فروند هواپيماي اف-۴ به پايگاه دريايي الشعبيه در نزديكي بندر ام القصر حمله بردند. اين چهار فروند هواپيما كه ۴۵۰ كيلوگرم بمب بر سر اين پايگاه ريختند عمليات خود را از پايگاه بوشهر شروع كردند. در ميان اهداف چندباطري موشك ضد كشتي وجود داشت. اين عمليات تلافي جويانه نيروي هوايي ايران به قدري سريع بود كه خط پدافند عراق در طول مسير پرواز دچار غافلگيري شده بود. روز بعد در عملياتي غيرقابل باور ۱۴۰ فروند از جنگنده ها و جنگنده بمب افكن هاي ايران به ويژه اف-۴ و اف-۵هاي پايگاه هاي بوشهر، همدان و تبريز توانستند با نفوذ خود به خاك عراق تلفات سنگيني به پايگاه ها و تاسيسات نظامي عراق وارد كنند. در اولين روزهاي جنگ چندين حمله هوايي ديگر به تاسيسات نظامي عراق از قبيل ام القصر انجام شد. در يكي از اين حملات دو فروند اف-۴ كه هر كدام شش بمب جي پي ۳۴۰ كيلوگرمي حمل مي كردند به تاسيسات نظامي دريايي و كشتي هاي موشك انداز عراق حمله بردند. در حدود ۲۰ دقيقه بعد يك فروند هواپيماي آر اف-۴ اي عكس هاي شناسايي از منطقه گرفت كه نشان مي داد كشتي ها و تاسيسات بندري دچار صدمات و خسارات سنگيني شده اند. تاكتيك كلي در طول انجام چنين عمليات هايي رسيدن به هدف از راههاي مختلف، انجام يك پاپ -آپ بيش از رسيدن به هدف و شيرجه زدن روي هدف براي انهدام آن است. در هنگام بازگشت دو اف-۴ يكي از آنها توسط يك موشك سام مورد اصابت قرار گرفت كه باعث آسيب ديدن برخي از سيستم هاي آن شد اما همچنان مي توانست پرواز كند. اما آتش خاموش كن ها كار نكردند و بال راست - محل اصابت موشك - آتش گرفت. باند فرود نزديك ترين پايگاه هوايي هم به دليل هجوم اوليه ارتش عراق براي فرود مناسب نبود و به همين خاطر مجبور به فرود در يك باند ناآماده با سرعت بالا شد. چرخ ها تركيدند و هواپيما در حالي كه سرنشينان آن اجكت كرده بودند از انتهاي باند خارج شد. بعدها اين هواپيما با تعويض بال و ديگر تعميرات دوباره به جنگنده هاي مورد استفاده در جنگ پيوست. اين تعويض بال كه اولين بار در ايران انجام مي شد را مي توان نقطه آغاز انجام كارهاي غيرممكن در نيروي هوايي دانست. در اولين ماههاي جنگ «نهاجا» تلاش هاي خود را به جلوگيري پيشرفت نيروي زميني ارتش عراق معطوف كرده بود. جنگنده هاي ايراني براي اين كار با استفاده از راكت هاي ضد زره دانه به دانه تانك ها و زره پوش هاي عراق را شكار مي كردند و حتي گاهي اوقات تا ارتفاع سه تا چهار متر زمين هم پايين مي آمدند. در مقابل عراق هم از هواپيماهاي ميگ-۲۱ و ميگ-۲۳ براي پوشش نيروي زميني خود استفاده مي كرد كه اين پوشش به ناچار منجر به درگيري هوايي بين ايران و عراق مي شد كه مي توان پيروزي هاي ايران در اين زمينه را بيشتر از عراق دانست. مخصوصاً در اوايل جنگ كه آنها در مقابل هواپيماهاي اف-۱۴ ايران توانايي انجام هيچ عملي را نداشتند كه در اواخر جنگ با خريد ميراژ اف-۱ از فرانسه توانستند كمي جنگ هاي هوايي را متعادل كنند. جنگ تحميلي عليه ايران علاوه بر خسارات و تلفات جانبي بسيار، دستاوردهاي ارزنده اي براي نيروي هوايي ايران داشت. نيروي هوايي در اين هشت سال توانست به تكنولوژي ساخت بسياري از قطعات مورد نياز خود دست يابد و در برخي موارد به خودكفايي برسد.
    • توسط onin
      http://www.pinetreeline.org/planes/B-52-10.jpg هواپیمای بمب افکن B-52، بمب افکنی دور برد و در کلاس سنگین وزن است که می تواند گونه های مختلفی از ماموریت ها را به انجام برساند. این هواپیما قادر به پرواز در سرعت های بسیار بالا، البته زیر سرعت صوت و در ارتفاع بالغ بر 50,000 پا پرواز بوده و توانایی حمل بمب های هسته ای یا اتمی و همچنین بمب های معمولی را نیز دارد. http://www.saceliteguard.com/images/B-52 H dropping M-117 750 pound bombs.jpg هواپیمای بی 52 برای مدت بیش از 35 سال تنها بمب افکن دارای سرنشین سنگین وزن ایالات متحده بوده است. این بمب افکن، قادر به پرتاب و شلیک بیشتر سلاح های موجود است و حتی بدین صورت، بیم آن می رود که پس از به روز ساختن سیستم های اویانیکی و پیشرانه ها و دیگر قمست های آن، این هواپیما تا سال 2045 نیز در خدمت باشد. البته این بمب افکن آمریکایی را BUFF که مخفف عبارت Big Ugly Fat Fellow و به معنای مرد چاق گنده زشت است، نیز می نامند. اولین مدل هواپیمای بی 52 در سال 1954، اولین پرواز خود را انجام داده و مدل B آن نیز در سال 1955 وارد خدمت گشت. به طور کلی 744 بمب افکن بی 52 ساخته شده و آخرین گونه آن نیز که مدل H نامیده می شود، در سال 1962 تحویل شد. این بمب افکن استراتژیکی، دارای بردی برابر با 14,162 کیلومتر است که از این رو، هواپیمایی میان قاره ای یا کانتیننتال گفته می شود. البته این برد، در حالت بدون سوخت گیری هوا به هوا اندازه گیری شده است، و در غیر این صورت، برد این هواپیما، با سوخت گیری هوا به هوا می تواند نا محدود باشد. در این هواپیما، از مدل جی به بعد تغییراتی در شکل بدنه مانند کوتاه تر شدن سکان عمودی یا همان پایدار کننده عمودی آن داده شد. http://www.militarypictures.info/d/294-3/B-52.jpg این بمب افکن سنگین ساخت شرکت بوئینگ بوده و از هشت موتور توربوفن پرات اند ویتنی TF-33 هر یک با قدرت کشش بیش از 7000 کیلوگرم بهره می برد. بالاترین سرعتی که این هواپیما قادر به دستیابی به آن است، حدود 0/8 ماخ بوده که معادل 650 مایل بر ساعت نیز می باشد. هدایت این هواپیمای بمب افکن بر عهده 5 خدمه بوده که سیستم صندلی خدمه ها، از توانایی اجکت یا پرتاب کردن در مواقع خطر نیز برخودار است. لازم به ذکر است که قیمت تمام شده این هواپیمای غول پیکر، حدود هفتاد و چهار میلیون دلار می باشد.
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.