امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

Mehrdad-h ممنون
منم به شدت به این سلاح علاقه دارم ! خیلی زیباست و البته خوش دست.
لوله ی این سلاح تلسکوپی هست که باعث میشه لگد اسلحه رو بگیره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[right]خیلی جالب بود مخصوصا اون سوت سگ و تبدیل فرکانس صدا ولی اصلا بهش نمیاد اینقدر کشنده باشه. در حالت رگبار چی؟[/right]
[right]راستی خدمت خوش بگذره[/right]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[right][color=#0000cd]ممنونم مهرداد جان.[/color][/right]

[right][color=#0000cd]آباکان یکی از پیشرفته ترین سلاح های هجومی ساخت روسیه است که از نظر قابلیت ها و فناوری های به کار رفته در اون با نمونه های غربی اون نیز برابری می کنه. قابلیتهای آباکان به مراتب بالاتر از کلاشنیکفهای سری الکساندروویچ صادراتی است. ضمن اینکه این سلاح در اصل برای استفاده توسط نیروهای ویژه روسیه طراحی شده است نه صادرات. طراحی عالی لوله و تسهیم مناسب نیروی پس زنی اسلحه و به تبع آن دقت بالاتر اسلحه یکی از برتری های شاخص این اسلحه می باشد.[/color][/right]
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[right][size=5]عجب چیزیه بی انصاف[/size][/right]
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[size=5][b][u]آشنایی با اسلحه هجومی Nikonov AN-94[/u][/b][/size]

[size=5][b]سلاح هجومی An-94 [/b][b]در سال 1994 توسط نیروی زمینی و وزارت کشور روسیه به عنوان جایگزین احتمالی اسلحه کلاشنیکوف[/b][b] AK-47 [/b][b]برگزیده شد.عبارت[/b][b] AN [/b][b]در نام این اسلحه مخفف کلمات آفتامات نیکونوا به معنی سلاح خودکار نیکونوف می باشد.[/b][/size]
[size=5]کار طراحی این سلاح توسط یک طراح روسی به نام گنادی نیکونف و در کارخانه دولتی ایزماش در اواخر دهه1980 و اوائل 1990 انجام شد.این اسلحه که در ابتدا با نام پیش نمونه ASN شناخته می شد ، در اوائل دهه 1990 در رقابت نیروی زمینی روسیه شرکت کرد و توانست پس از شکست دادن رقبای خود وارد خدمت نیروهای نظامی روسیه شود.در ابتدا قرار بود AN-94 جایگزین تمامی و یا دست کم بیشتر AK-74 های در حال خدمت در روسیه شود ، اما چندی بعد مشخص شد که انجام این کار به دلائل مختلفی و بویژه به دلائل اقتصادی و هزینه ای غیرممکن است.[/size]

[size=5][url="http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Rifle/Nikonov_AN-94/Izhmash_Nikonov_AN-94_GP-34.jpg"]http://www.militaryp...AN-94_GP-34.jpg[/url][/size]

[size=5]این اسلحه در حال حاضر و سلاح های مدل AK همچنان ستون فقرات اصلی ارتش روسیه را تشکیل میدهند و پیش بینی می شود همچنان برای سالها در خدمت باقی بمانند. درباره AN-94 نظرات مختلفی وجود دارد.این اسلحه در مقایسه با طراحی کلاشنیکوف تفاوت های بسیاری داشت و به دلیل ساز و کار عملکردی ویژه ی خود به نام رفت و برگشتی با پالس متغیر(BBSP) شناخته می شود. این نام در ابتدا ممکن است کمی گیج کننده و گمراه کننده به نظر برسد، بویژه که اگر همراه با سیستم عملکرد گاز باروت AN-94 بیاید.در ادامه سعی میکنیم این سیستم را تا حد ممکن به زبان ساده تشریح کنیم. بهسازی عمده انجام شده در AN-94 در مقایسه با AK-74 ، حالت شلیک دو تیر یا کاملا خودکار افزوده شده است.حالت شلیک دوتیر با نرخ آتش بالایی انجام می شود و یک تیرانداز ماهر می تواند در این حالت با یک بار چکاندن ماشه از فاصله 100 متری هر دو تیر را به یک نقطه بزند.این توانمندی می تواند تاثیر بسزایی در افزایش مرگ آوری ، قابلیت بازدارندگی و توانایی نفوذ در زره نسبت به حالت شلیک تک تیر ایجاد کند.ضمن اینکه دقت شلیک در مقایسه با حالت تک تیر تغییر چندانی نخواهد داشت.[/size]

[size=5][url="http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Rifle/Nikonov_AN-94/Izhmash_Nikonov_AN-94_GP-34.jpg"]http://www.militaryp..._AN-94_FSB1.jpg[/url][/size]

[size=5]حالت شلیک کاملا خودکار AN-94 شامل دو مرحله می شود: در مرحله اول دو گلوله نرخ آتش بالا شلیک می شوند و پس از آن مابقی گلوله ها با نرخ آتش پائین تری به سمت هدف روانه می شوند تا زمانی که تیرانداز دستش را از روی ماشه بردارد یا خشاب کاملا خالی شود .در حالت شلیک تک تیر یا کاملا خودکار ،AN-94 برتری چندانی بر AK-74 ندارد.اما سوالی که مطرح می شود این است که آیا واقعا نتایج حاصل از طرح AN-94 آنقدر ارزش دارد که پیچیدگی آن را توجیح کند؟ پاسخ دادن به این سوال چندان ساده نخواهد بود. یک سرباز حرفه ای می تواند از حالت شلیک دوتیر برای افزایش احتمال پیروزی خود بهره گیری کند، اما برای این که یک سرباز بتواند به درجه ای از مهارت و تخصص دست پیدا کند باید زمان و هزینه بسیاری صرف شود. برخلاف بیشتر طرح های رقیب همچون AK-74 یا M16 آمریکایی، AN-94 از نظر تجهیزات داخلی به هیچ وجه سازگار با کاربر(user-friendly) نمی باشد و یادگرفتن نحوه باز و بست و اقدامات تعمیراتی آن هفته ها و بلکه ماه ها زمان می برد.ضمن اینکه ساخت و تعمیر هزینه و نگهداری آن نیز نسبت بهAK-74 بسیار پرهزینه تر است.با توجه به این مطالب می توان تا حدودی حدس زد که چرا این اسلحه جالب و کارامد نتوانسته کاربرد وسیعی داشته باشد.از سوی دیگر ، تنها این واحدهای ویِژه هستند که می توانند از امتیازات و توانمندی های AN-94 استفاده کنند.[/size]
[size=5]البته تجربه نشان داده که AN-94 نقاط ضعف دیگری نیز دارد.یکی از این نقاط ضعف ، خواص ارگونومیکی آن است که به اندازه دیگر بخش های اسلحه به آن توجه نشده و می توانست بسیار بهتر از این باشد.شکل قبضه و خشاب انحنا دار اسلحه نمی توانند راحتی کامل تیرانداز را فراهم کنند.سایت چشمی عقبی روزنه دید که هیچ گونه حفاظی برای جلوگیری از ورود گرد و غبار روی آن تعبیه نشده است و تمیز کردن آن در شرایط رزمی بسیار مشکل می باشد.یکی دیگر از نقاط ضعف این اسلحه لبه های تیز آن است که دائم به لباس گیر می کند و می تواند روی پوست تیرانداز خراش بیاندازد.پایه نصب نارنجک انداز در زیرلوله طرحی غیرمعمول دارد، چرا که یک پل بزرگ بین قنداق و پرتابگر قرار می دهد.قنداق اسلحه در حالت تاشده چکاندن ماشه را مشکل می کند و استفاده از برگه ناظم آتش به صورت جدا از اهرم حالت ایمن تعبیه شده ، مشکل است، بویژه در هنگام خیس شدن اسلحه، از سوی دیگر، همانطور که پیشتر گفته شد ، حالت شلیک دو تیر آن بسیار دقیق است و در زمینه کارایی نهایی نسبت به حالت شلیک تک تیر برتری بسیاری دارد.[/size]

[size=5][url="http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Rifle/Nikonov_AN-94/Nikonov-AN-94.jpg"]http://www.militaryp...konov-AN-94.jpg[/url][/size]

[size=5][b]تشریح فنی سلاح هجومی AN-94[/b][/size]
[size=5]ساز و کار کلی عملکرد AN-94 تقریبا همان سیستم عملکردی گاز باروت، گلنگدن چرخشی با مسیر حرکت بلند پیستون می باشد.لوله و محفظه گاز روی بدنه نصب می شود، ضمن اینکه بدنه حمال گلنگدن رفت و برگشتی با گلنگدن چرخشی کوتاه را نیز در بردارد. لگد آلات متحرک می تواند در داخل محفظه نصب شده در مقابل فنر ارتجاع بدنه اعمال شود.این فنر در زیر بدنه، در انتهای محفظه و در سمت چپ قرار گرفته است و به همین دلیل خشاب نسبت به خط عمودی به سمت راست انحنا دارد. میله زیر لوله شبیه به محفظه گاز است ، در واقع هدایت کننده جلویی برای مجموعه لوله متحرک است.این میله برای نصب پایه نارنجک انداز نیز به کار می رود.اهرم مسلح سازی به طور مستقیم و از سمت راست به حمال گلنگدن وصل می شود. سیستم تغذیه اسلحه نیز یک سیستم غیرمعمول است ، چرا که باید گلوله ها را از خشاب ثابت خارج کرده و به داخل بدنه در حال لگد زدن هدایت دهد، برای این منظور یک سیستم تغذیه دو مرحله ای روی AN-94 نصب می شود که از یک مسیر تغذیه وصل شده به انتهای بدنه در یک میله تشکیل شده است.این میله برای تغذیه گلوله ها از داخل خشاب به مسیر تغذیه کاربرد دارد.[/size]

[size=5][url="http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Rifle/Nikonov_AN-94/an94-11.jpg"]http://www.militaryp...-94/an94-11.jpg[/url][/size]

[size=5][b]اما تشریح کلی نحوه عملکرد AN-94 [/b][b]بدین ترتیب است:[/b][/size]
[size=5]فرض کنیم خشاب کاملا پر است و خزانه خالی است و مجموعه بدنه/لوله در حالت جلویی خود قرار گرفته است.با کشیدن دسته مسلح سازی به سمت عقب، حمال گلنگدن نیز به سمت عقب حرکت کرده و گلنگدن را از حالت قفل خارج کرده و می چرخاند.همزمان میله تغذیه که از طریق یک کابل فولادی و یک قرقره حرکت می کند و نخستین گلوله را از خشاب بیرون کشیده و در مسیر تغذیه داخل بدنه قرار می دهد.در همین زمان یک عملکرد دیگر نیز رخ می دهد و آن مسلح شدن چخماق نصب شده در داخل بدنه مسلح سازی می باشد.با رها شدن دسته مسلح سازی ، گلنگدن به سمت جلو حرکت می کند و گلوله را از مسیر تغذیه وارد خزانه می کند و لوله را قفل می نماید.اکنون اسلحه آماده شلیک است.[/size]
[size=5]وقتی برگه ناظم آتش در حالت شلیک کاملا خودکار قرار بگیرد و ماشه چکانده شود ، این اتفاقات روی می دهد: به محض اینکه گلوله از دریچه گاز عبور می کند، همان ساز و کار عملکردی سیستم های عمل کننده با گاز باروت رخ می دهد. از آنجا که مجموعه گلنگدن نسبتا سبک است و حجم فشار گاز با دقت تعیین می شود، مجموعه گلنگدن به سرعت به عقب باز می گردد و با باز کردن قفل لوله ، پوکه مصرف شده را بیرون می کشد و به بیرون از اسلحه پرتاب می کند.به دلیل ضربات ناشی از لگد، مجموعه بدنه لوله در داخل اسلحه شروع به حرکت رو به عقب کرده و فنر ارتجاع را می فشارد. همزمان میله تغذیه به سرعت گلوله بعدی را از خشاب بیرون کشیده و در مسیر تغذیه قرار می دهد.مجموعه گلنگدن ، تحت فشار فنر اصلی و فنر ضربه گیر، به سمت جلو حرکت می کند و دومین گلوله را از مسیر تغذیه در داخل خزانه قرار می دهد.به محض اینکه گروه گلنگدن ، لوله را قفل می کند ، چخماق به صورت خودکار رها می شود و گلوله دوم با نرخ آتش تئوریکی 1800تیر در دقیقه شلیک می شود.[/size]

[size=5]در این لحظه، بدنه همچنان در داخل محفظه حرکت رو به عقب دارد.وقتی گلوله خارج دوم شلیک شده و از اسلحه خارج می شود، سیکل لگد گروه بدنه/لوله متوقف می شود و چخماق در حالت مسلح شده باقی می ماند، در این لحظه تیرانداز برای نخستین بار، لگد حاصل از دو شلیک را به طور همزمان احساس می کند، یعنی در واقع پس از شلیک نخستین گلوله هیچ لگدی به وی وارد نمی شود.سیکل مسلح سازی دوباره طبق روش ذکر شده ادامه می یابد.اما چخماق تا وقتی که واحد لگدزنی حرکت رو به جلوی خود را آغاز نکند، نگه داشته می شود.اگر اسلحه در حالت شلیک دو تیر تنظیم شده باشد، چخماق تا وقتی که ماشه رها و دوباره چکانده شود، در حالت مسلح شده باقی خواهد ماند.اگر اسلحه در حالت شلیک تک تیر باشد، چخماق به صورت خودکار در حالت نرخ آتش پائین قرار خواهد گرفت و پس از هر سیکل لگد کامل رها خواهد شد.[/size]

[size=5][url="http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Rifle/Nikonov_AN-94/an-94-max1.jpg"]http://www.militaryp.../an-94-max1.jpg[/url][/size]

[size=5][b]دیگر ویژگی های AN-94 [/b][b]عبارتند از:[/b][/size]

[size=5]محفظه پلیمری تقویت شده با فایبر گلاس، یکپارچه با محافظ های دست،محفظه قرار گیری خشاب با قابلیت پذیرش خشاب های سازگار با AK-74 استاندارد با گنجایش 30 یا 45 گلوله ، ضمن اینکه امکان استفاده از خشاب های جعبه ای 60 تیری جدید نیز وجود دارد.سیستم سایت هدفگیری AN-94 با دیگر همتایان آن تفاوت دارد و متشکل است از مگسک جلویی، محافظ قابل تنظیم و سایت دیوپتری ستاره شکل عقبی با 5 سوراخ،برای تنظیم فاصله، قسمت ستاره شکل چرخانده شده و در مقابل روزنه مورد نظر در بالای بدنه قرار می گیرد. ریل نصب دوربین چند منظوره در حالت استاندارد به سمت چپ بدنه وصل می شود/برگه تعیین شلیک(ناظم آتش) یا حالت ایمن دارای دو کنترل جداگانه هستند.اهرم ایمنی در داخل حفاظ ماشه قرار می گیرد و برگه ناظم آتش یک سوئیچ کوچک است که در بالای حفاظ ماشه و در سمت چپ بدنه قرار دارد. برگه ناظم سه حالت دارد: حالت ایمن(S) و حالت شلیک(F) و حالت دو تیر(A).[/size]
[size=5]قنداق اسلحه از جنس پلاستیک بسیار فشرده ساخته شده است و برای کاهش اندازه اسلحه می توان آن را به سمت راست تا کرد اتصال∞ شکل وصل شده به دهانه تمیز سازی خودکار می باشد.در صورت لزوم می توان این فشارشکن را به راحتی از اسلحه جدا نمود.در قسمت پایه نصب سایت جلویی، یک پایه نصب سرنیزه در سمت راست وجود دارد و بنابراین سرنیزه روی صفحه افقی در سمت راست دهانه قرار می گیرد.بدین ترتیب ، می توان در هنگام وصل بودن سرنیزه نیز از نارنجک انداز استفاده کرد.(چیزی که در اسلحه کلاشنیکف ممکن نیست)[/size]

[size=5][url="http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Rifle/Nikonov_AN-94/an94-21.jpg"]http://www.militaryp...-94/an94-21.jpg[/url][/size]

[size=5][b]ویژگی هاِی اسلحه An-94 :[/b][/size]
[size=5]کالیبر:39× 5.45 میلی متر
عملکرد: گاز باروت، گلنگدن چرخشی، گروه لوله-بدنه متحرک با عملکرد لگد تاخیری
طول کلی: 946 میلی متر(728میلی متر با قنداق تا شده)
طول لوله: 405 میلی متر
گنجایش خشاب: 30 گلوله
وزن اسلحه بدون خشاب: 85/3 کیلوگرم
نرخ آتش دوره ای: 1800 و 600 تیر در دقیقه(متغیر)
حداکثر برد کارآمد: 700متر[/size]
[size=5]به نقل از وبلاگ آموزش نظامی[/size]
[size=5][url="http://www.militaryparsi.ir/ground-industries/1389-09-11-18-11-44/individual-weapons/898-Nikonov-AN-94.html"]منبع[/url][/size]






[color=#ff0000][size=6]ادغام شد[/size][/color]

[color=#ff0000][size=6]ALI[/size][/color]
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بهترین حسن این سلاح اینه که میتونه سرما و گرمای شدید رو تحمل کنه اما هنوز ایرادات اصلی کلاش رو داراست البته از اسلحه ای که با این قیمت تولید میشه انتظار دیگه ای هم نمیشه داشت .
بهترین نوع کلاش به نظر من نمونه پایین است .
اگر خواستید دربارش توضیح میدم .[img]http://billstclair.com/blog/images/century-arms-bullpup-617x266.jpg[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[center][size=5][b]بسم الله الرحمن الرحیم[/b][/size][/center]
[b]اسلحه ای که اشک صهیونیست هارادرآورد+عکس [/b]
[size=4]سلاح ایرانی خیبر[/size]

[size=4] [/size]

[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/1~13.jpg[/IMG]
[size=4]سلاح خیبر ساخت صنایع دفاعی ایران در سال ۱۳۸۰ طراحی و در سال ۱۳۸۱ به مرحله تولید رسید این سلاح به سلاح ملی اقتدار ملی معروف شده است .
خیبر را می توان مدل تغییر شکل یافته اسلحه S-5.56 ایران به یک اسلحه بولپاپ دانست که اسلحه s-5.56 همان CQ چینی می باشد[/size]
[size=4]اسلحه خیبر با فشار گاز باروت لود می شود و قابلیت انتخاب حالت های شلیک را نیز دارد. این سلاح از سیستم فشار مستقیم گاز باروت استفاده می کند که مشابه اسلحه ام-۱۶ می باشد. قبضه پلیمری این سلاح هم با محافظ ماشه بزرگ تر شده در زیر محافظ استوانه ای شکل لوله نصب شده است. کلید انتخاب حالت ضامن / آتش سلاح هم در سمت چپ سلاح و در پشت محل اتصال خشاب به سلاح و دور از قبضه قرار گرفته است .خروج پوکه از سمت راست صورت می گیرد و سیستم تغذیه سلاح هم از خشاب های مشابه اسلحه ام-۱۶ استفاده می کند . کلید رها کننده خشاب در سمت راست محل اتصال خشاب به سلاح قرار گرفته است که مانند ام-۱۶ است. سایت های نشانه روی از نوع باز یا ساده بوده و سایت عقبی بر روی یک دسته حامل قرار دارد. تجهیزات اضافی هم شامل دوپایه های سبک وزن جدا شونده و سر نیزه است. این سلاح در ۳ مدل کارابین ( کماندویی ) با لوله کوتاه … استاندارد با لوله معمولی و مخصوص تک تیر اندازان و شلیک دقیق آن با لوله بلند تولید می شود…
احتمالا نارنجک انداز زیر لوله و دوربین های نشانه روی چندگانه بر این سلاح نصب می شوند.در ضمن از این اسلحه فقط در نیروی انتظامی و سپاه پاسداران استفاده می شود.[/size]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/2~7.jpg[/IMG]

[size=4]این هم عکس تمام مدلهای خیبر که اسم مدل آخر آن سما می با شد[/size]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/3~4.jpg[/IMG]
[size=4]مشخصات :
خیبر ۲۰۰۲ سلاح اتوماتیک تهاجمی BOLLPUP سبک با کالیبر ۵/۵۶ میلی متر است
با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح می گردد .
این سلاح دارای برگه ناظم آتش چهار وضعیتی شامل ضامن . تکتیر. سه تیر. و رگبار می باشد .
برگه ضامن سلاح روی حرف Sدر وضعیت ضامن .
روی ۱ در وضعیت تک تیر .

روی ۳ در وضعیت سه تیر
روی A در وضعیت رگبار می باشد .
*- این سلاح دارای دو نوع دستگاه نشانه روی است که روی دستگیره حمل قرار دارد .
*- از دسته حمل این سلاح می توان برای نصب دوربین و دوربین دید در شب به منظور بالا بردمن دقت آتش استفاده نمود .
*- هنگامی که این سلاح با دوربین استفاده می گردد با یستی سلاح بر روی دو پایه قرار گیرد و از آن به عنوان سلاح تک تیر انداز استفاده گردد.
*- لوله این سلاح قابل تعویض است .
*- این سلاح عقب نشینی کم . دقت بالا . وزن کم و درجه اطمینان بالایی دارد .
*- ساختار این سلاح به گونه ای است که به سادگی قابل تعمیر و نگهداری می باشد .
*- سر نیزه و دو پایه نیز قابل نصب بر روی سلاح می باشد .

جنس بدنه عقب خیبر از پلاستیک است.[/size]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/4~4.jpg[/IMG]
[size=4]نامگزاری قطعات سلاح خیبر :

۱- شعله پوش
۲- لوله
۳- ریگلاتور گاز

۴- دستگیره حمل
(پایه روزنه دید و نوک مگسک )
۵- دستگیره آتش
۶- محل قفل سر نیزه
۷- حلقه بند قلاب قسمت جلو

۸- دو پایه
۹- حافظ ماشه
۱۰- ضامن قبظه ای

۱۱- ماشه
۱۲- خشاب
۱۳- ضامن خشاب گیر (از سمت راست )

۱۴- ناظم آتش
۱۵- حلقه بند قلاب قسمت عقب
۱۶- تکیه گاه قنداق[/size]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/5~2.jpg[/IMG]
[size=4]مختصات سلاح خیبر:
کالیبر: ۵۶/۵ میلی متر
مکانیزم مسلح شدن : گاز غیر مستقیم
عمل چفت شدن: چرخشی با قفل کامل

نوع خشاب : ۲۰ و ۳۰ تیری
طول سلاح با لوله بلند: ۷۸۰ میلی متر
لوله متوسط : ۷۳۰ میلی متر
لوله کوتاه : ۶۸۰ میلی متر
تعداد خان: ۶ عدد راست گرد
سرعت دهانه: ۹۵۰ – ۹۰۰ متر بر ثانیه

برد نهایی: ۲۵۰۰ متر
برد موثر ( با لوله بلند ): ۴۵۰ متر
نواخت تیر علمی : ۸۰۰ تا ۸۵۰ تیر در دقیقه
نواخت تیر عملی : ۱۲۰ – ۱۸۰ تیر در دقیقه
وزن: ( با لوله بلندو خشاب ۳۰ تیری خالی) ۳۷۰۰ کیلوگرم[/size]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/6~4.jpg[/IMG]
[size=4]معایب خیبر:[/size]
[size=4]۱-نام خیبر (نام قلعه ی یهودیان) اصلا برای سلاح دستی مناسب نیست.اگر قرار به نامگذاریهای مذهبی(و در برخی موارد فقط عربی) هست نام ذوالفقار برای یک سلاح هجومی مناسبتر به نظر[/size]
[size=4]میرسد.[/size]
[size=4]۲-اگر تغییر کالیبر استاندارد نیروهای مسلح از ۷٫۶۲ به ۵٫۵۶ مد نظر بود میشد از طرحی مثل GALIL , VALMET یا INSAS استفاده کرد که هم قیمت تولید پایینتری نسبت به M-16 دارد و هم کار با ان[/size]
[size=4]ساده تر است.در ضمن فشنگهای AK-47 در جنگ شهری بر فشنگهای ۵٫۵۶ برتری دارند.این را سربازان امریکایی درگیر در عراق میگویند.[/size]
[size=4]۳-سلاح M-16 با قیمت ساخت بالا (به گفته ی نجار ۱۴۰۰ دلار) و کارکرد بسیار نامناسب در شرایط محیطی بد و با توجه به شرایط محیطی ایران که پر از دشت و کویر (گرد و خاک) است بد ترین انتخاب[/size]
[size=4]ممکن بود.[/size]
[size=4]۴-چون M-16 از طرح کلاسیک استفاده میکند تنها پوکه ها را از سمت راست پرتاب میکند ولی خیبر که سلاحی بولپاپ است نمیتواند توسط افراد چپ دست استفاده شود.علاوه بر این وجود نداشتن[/size]
[size=4]روپوش لوله در مدلهای اولیه واقعا مشکل بزرگی است.[/size]
[size=4]۵-در خیبر از قطعات سلاحهای زیادی استفاده شده.برای مثال:دستگیره ی اتش MP-5 . دوپایه ی G-3 تکتیرانداز.سیستم ماشه و لوله و گلنگدن و فشنگ کش و مگسک M-16 . سرنیزه کلاشنیکف[/size]
[size=4]چینی.[/size]
[size=4]۶-خیبر از امکانات جانبی کمی استفاده میکند مثل:دوربینهای قدیمی M-16 .سرنیزه ای که گفتم.و احتمالا نوعی نارنجک تفنگی.در ضمن امکان استفاده از نارنجک اندازهای ۴۰ میلیمتری برای خیبر[/size]
[size=4]وجود ندارد.[/size]
[size=4]۷-خیبر تقریبا یک M-16 است که کاراییش کمتر شده.با توجه به نکاتی که گفتم به نظر میرسد استفاده از مدلهای جدید کلاشنیکف که وسایل جانبی زیاد در کنار قیمت پایین دارند منطقی تر باشد.[/size]
  • Upvote 9
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یه سرهنگی میگفت بعد از جنگ سیو سه روزه ام شونزده های مختلفی متعلق به کوماندو های صهیون رو فرستادن ایران برای مهندسی معلوس ولی فقط از الیاژش استفاده کردن
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مثل این که نمونه ی 2002 ی این سلاح منسوخ شده و الان داره از نمونه ی 2009 استفاده میشه درسته؟
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام و عرض تبریک بابت ورودتان به سایت

در ابتدا بگم که خیبر 2002 تولید انبوه نمیشود ، سما که نمونه ارتقا یافته آن است در دستور کار قرار دارد
[quote]اسلحه ای که اشک صهیونیست هارادرآورد+عکس [/quote]
تیتر شما کاملا پوپولیستی و غیر واقعی می باشد ؛ این سلاح به جز موارد نادری که در نمایشگاه ها و بعضا در دست نیرو های فیگور گرفته دیده شده ، سابقه ای ندارد ! نه در جنگی شرکت کرده و نه صادراتی دارد . تولید انبوه این سلاح هم در ابهام است ...هدف از طراحی این سلاح جایگزینی برای سلاح های ژ3 ارتش بوده و از سال 2003 گونه های مختلف این سلاح به ارتش تحویل داده شده است !

[quote]
[right][background=rgb(248, 248, 255)]خیبر را می توان مدل تغییر شکل یافته اسلحه S-5.56 ایران به یک اسلحه بولپاپ دانست که اسلحه s-5.56 همان CQ چینی می باشد[/background][/right]


[/quote]
خیبر در واقع یک تولید صفر تا صد نیست ، خیبر یک کیت پلاستیکی تبدیل نورینکو سی کیو های چینی به بولپاب هستش !
[quote]اسلحه خیبر با فشار گاز باروت لود می شود و قابلیت انتخاب حالت های شلیک را نیز دارد. این سلاح از سیستم فشار مستقیم گاز باروت استفاده می کند که مشابه اسلحه ام-۱۶ می باشد.[/quote]
[quote]
[right][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]خیبر ۲۰۰۲ سلاح اتوماتیک تهاجمی BOLLPUP سبک با کالیبر ۵/۵۶ میلی متر است[/background][/font][/color][/right]

[right][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح می گردد .[/background][/font][/color][/right]
[/quote]
این جا یک تناقض میبینیم ، سلاح خیبر با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح میشود !
[quote]*- هنگامی که این سلاح با دوربین استفاده می گردد با یستی سلاح بر روی دو پایه قرار گیرد و از آن به عنوان سلاح تک تیر انداز استفاده گردد.[/quote]
استفاده از سایت اپتیکی به خودی خود دلیلی بر نیاز به دو پایه یا استفاده به عنوان دور زن و تکتیر انداز نیست ، انواع مختلف سایت های اپتیکی وجود دارند ...
[quote]*- ساختار این سلاح به گونه ای است که به سادگی قابل تعمیر و نگهداری می باشد .[/quote]
اتفاقا این سلاح از سیستم فیدینگ ام 16 استفاده میکند که نیاز به نظافت بالایی دارد و در استفاده از گلوله های باروت سیاه با مشکل مواجه میشود ... ویرایش شده در توسط mohammaddanger
  • Upvote 15
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام
بنده اسلحه ای رو ترجیح می دم که خون صهیون ها رو در بیاره نه اشکشون رو ...

http://ranger.paiiz.ir/wp-content/uploads/2012/04/Kheybar.jpg

این کلاش زیر اگه دسته ش رو تغییر بدهند و یک قنداق تلسکوپی هم روش بزارند چیز جالبی می شه ... ویرایش شده در توسط 100
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]خیبر در واقع یک تولید صفر تا صد نیست ، خیبر یک کیت پلاستیکی تبدیل نورینکو سی کیو های چینی به بولپاب هستش ![/quote]

این مورد من یکی رو که به خنده انداخت. یه دور بهش فکر کنین متوجه میشین "چی" گفتین.
  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نخست ورودت به سایت را شادباش می گویم دوست عزیز
خیبر بیشتر اشک خود ما را درآورد که هر از چندی خبری از آن می شنویم و در عین حال که از ضعف های آن تا حدی آگاهی داریم اما چون خواهان به کارگیری طرحی بومی هستیم هنوز به آن و بهسازی های احتمالی آن چشم امید دوخته ایم ویرایش شده در توسط ssadeghs
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Aspahbod' timestamp='1378405941' post='336483']
این مورد من یکی رو که به خنده انداخت. یه دور بهش فکر کنین متوجه میشین "چی" گفتین.
[/quote]
http://www.militaryfactory.com/smallarms/detail.asp?smallarms_id=234
یه دور بخونش !
خیبر از اجزای سی کیو ها یا اس 5.56 ها استفاده میکنه ، لوله ، سایت نشانه روی سیستم فیدینگ و ...
اگر اشتباه میکنم بفرمایید ؟
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ضمن تشکر از شما دوست گرامی، اطلاعات این تاپیک در مورد سلاح خیبر خیلی دقیق نیست و عکس پنجمی و پاراگراف آخرش هم از من سرقت شده و در این وبلاگ قرار گرفته که البته به نظرم ایرادی نداره فقط بهتر بود اسم میلیتاری رو میاوردن.
برای مثال با توجه به عکس زیر میشه فهمید که خیبر با فشار غیر مستقیم مسلح میشه نه مستقیم.
به شماره 3 دقت کنید:
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/images_281029.jpg[/IMG]
در ضمن این سلاح اصلا عملیاتی نشده که بخواد اشک اسراییلیها رو دربیاره. از اون گذشته کشوری که بعضی از مشهورترین سلاحهای دنیا(از جمله یوزی، گلیل، تاور، نگو و ...) رو میسازه از این سلاح کپی شده آزمایشی و ناکارآمد اشکش درنمیاد.
اینم دوتا عکس دیگه برای اثبات ادعای من:
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/IMG_0071.JPG[/IMG]
[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10027/IMG_0068.JPG[/IMG]
  • Upvote 15
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
    • توسط Azarakhsh
      مهر: فرمانده نیروی هوایی روسیه از تصمیم این کشور برای ساخت سیستم جدید دفاع هوایی با نام اس-500 خبر داد.

      "الکساندر زلین" امروز سه شنبه با اعلام این مطلب گفت : اس 500 مدل ارتقا یافته اس 400 محسوب می شود.

      به گفته فرمانده نیروی هوایی روسیه، سیستم اس 500 قادر است تمامی هدف های بالستیک وایرنگر تا فاصله پنج کیلومتری را تنها در ظرف چند ثانبه منهدم کند.

      زلین در پایان گفت : تنها روسیه قادر به ساخت چنین سیستم دفاعی است.

      بر اساس این گزارش، سیستم های دفاعی مدل اس، از پیشرفته ترین سیستم های دفاع هوایی محسوب می شود؛ بطوری که در یک سال گذشته شایعات مربوط به فروش سیستم موشکی اس 300 روسیه به برخی کشورهای منطقه سر و صدای زیادی به پا کرده و موجب نگرانی رژیم صهیونیستی نیز شده است.

      http://www.asriran.com/fa/pages/?cid=80745
    • توسط farmandekoll
      بعد از ظهور جنگنده رهگیر Su-27 و آشکار شدن تواناییهای بالقوه آن( بخصوص در برابر نمونه غربی یعنی F-15 Eagle) روسیه در پی تغییر و بهبود این جنگنده متناسب با نیازها و خواستهای مشتریان شد. در نتیجه مدلهای مختلفی از این هواپیما طراحی و عرضه شد که یک گروه از آنها جنگنده سوخوی Su-30 بود که به کشورهای هند، چین، اندونزی، ویتنام و مالزی صادر شد. در ادامه به معرفی انواع مختلف Su-30 می پردازیم.

      Su-30 : جنگنده رهگیر دو سرنشینه

      این مدل که در واقع Su-27PU می باشد - بعدها Su-30 خوانده شد – در اواخر دهه 80 میلادی به عنوان جنگنده رهگیر دور برد و پست فرماندهی هوایی توسعه و ظهور یافت.در شروع پروژه Su-27UB هواپیمای آموزشی رزمی به عنوان پایه این مدل انتخاب شد. زیرا این مدل هم مزیت های رزمی Su-27 و هم دو سرنشینه بودن را داشت. برای برآورده کردن برد زیاد امکان سوختگیری هوایی به Su-27UB داده شد. سیستمهای اویونیک( الکترونیک پروازی) آن بهبود یافت. سیستمهای ویژه ارتباطی و هدایتی برای فرماندهی پروازهای جمعی با جنگنده های تک سرنشینه Su-27 نیز بر روی این هواپیما قرار داده شد. در کاکپیت عقب یک نمایشگر بزرگ CRT ( نمایشگرهایی مانند تلویزیون) قرار داده شد که به لیدر آرایش، اطلاعات تاکتیکی مانند هدف ها و رهگیر ها را نشان می دهد. سیستمهای ناوبری و پرواز با سیم نیز ارتقا یافته اند. فقط تعدادی از این هواپیما در نیروی هوایی روسیه وارد خدمت شدند.


      Su-30MK : جنگنده چند منظوره دو سرنشینه


      در سال 1993 سوخوی نمونه های نخستین Su-30 را به نمونه اثباتگر برای به فروش رساندن مدل های چند منظوره که Su-30MK خوانده می شدند، تبدیل کرد. MK که در آن M به جای Modified و K به جای Commercial (در زبان روسی) است نشان می دهد که این نمونه برای بازار صادراتی توسعه یافته است. در هسته این مدل سیستم کتنرل آتش چند منظوره ارتقا یافته با توجه به درخواست مشتریان قرار داده می شود. توانایی هوا به زمین هواپیما به طور قابل ملاحظه ای ارتقا داده شده است و موشکها و بمب های متنوعی نیز برای انتخاب تسلیحات آن افزوده شده است. برای نقشهای هوا به هوا موشک میان برد RVV-AE ( R-77 اَدر یا آمرامسکی) با سیستم هدایت راداری فعال قابلیت نصب پیدا کرده است.

      Su-30K و Su-30MKI: فلانکر های دو سرنشینه هند

      هند اولین خریدار جنگنده Su-30MK بود. برای برآورده کردن نیازهای هند، Su-30MKI توسعه یافت. Su-30MKI تفاوت قابل توجهی با Su-30MK دارد. بطوریکه در آن کانارد(پیش بال) و دو موتور AL-31 جدیدتر با توانایی تغییر بردار رانش قرار داده شده است که مانور پذیری هواپیما را بسیار بالا برده است. این موتور ها با تراست 130 کیلو نیوتون هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت (2 ماخ ) می رساند. دریچه موتورها قابلیت چرخش تا 15 درجه افقی و عمودی را دارد. البته موتور های نمونه Su-30K دارای سیستم تغییر بردار رانش نمی باشند. رادار Su-30MKI ، NIIP N011M بوده که همان رادار استفاده شده در جنگنده Su-35 و Su-37 می باشد و سازگار با انواع موشکهای هوا به زمین و هوا یه هوا از جمله R-60 آفید، R-73 آرچر، R-27 آلامو و R-77 اَدر را می باشد. سیستمهای ناوبری و نمایشگر های سربالا نیز با سیستمهای ساخت سکستانت اویونیک فرانسه جایگزین شده اند.



      Su-30MKK : جنگنده چند منظوره دوسرنشینه چین

      Su-30MKK چندمنظوره، دوسرنشینه و برای چین توسعه یافته است.این مدل نیز مانند Su-30MKI دارای کاکپیت دو سرنشینه بوده که از نمایشگرهای چند منظوره در آن استفاده شده است. بعلاوه این مدل دارای توانایی سوختگیری هوایی می باشد. در این مدل از بالهای بزرگتر Su-35 برای جای دادن سوخت بیشتر استفاده شده است. Su-30MKK فاقد کانارد بوده و موتور آن مانند دیگر مدلها توربو فن Al-31F بدون سیستم تغییر بردار رانش می باشد که البته از نمونه MKI تراست کمتری تولید می کند (122.58 کیلو نیوتون) که هواپیما را به حداکثر سرعت 2125 کیلومتر در ساعت(2 ماخ ) می رساند. رادار Su-30MKK، N001VE بوده که سازگار با موشک R-77 اَدر می باشد. این هواپیما مانند دیگر هم خانواده های خود قادر به حمل طیف وسیعی از موشکهای هوا به زمین و هوا به هوا می باشد که در 12 جایگاه تعبیه شده قرار می گیرند. از دیگر سلاحهای قابل حمل این مدل می توان به R-60، R-73 آرچر و R-27 آلامو به همراه یک توپ 30 میلیمتری با 150 توپ اشاره کرد. همچنین حداکثر وزن برخاست با تقویت ارابه فرود و بدنه به 38000 کیلوگرم افزایش یافته است. در سال 1999 سوخوی، T10PU-5 ( نمونه اولیه Su-30) را به مدل MKK تغییر داد و اولین پرواز آن در 9 می 1999 انجام شد. در ادامه در 19 می همان سال تولید Su-30MKK با شماره سریال 501 آغاز شد.




  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.