تاریخچه هنرهای رزمی

[F14AA 5,205]

[quote name='IPS' timestamp='1341598070' post='259025']
[quote name='IPS' timestamp='1341563705' post='258963']
ما هم تکواندو کار کردیم هم بوکس هم کونگفو فایتینگ (یا همون ووشو سبک فانگ من چوان) و واقعا میگم بر خلاف اون چیزی که عوام فکر میکنند یک رزمی کار واقعی روحش آرامش میگیره و کمتر عصبی میشه و وقتی بیرون میره کمتر مضطرب هست .اما بخاطر عقاید مذهبی و انسانی و صلح طلبم فعلا فقط تو خونه کار میکنم چون به نظرم از نظر اخلاقی و انسانی خلاف اینه که انسان واسه قدرتمند شدن به جون حریف بیوفته کما اینکه خودم بار ها سر درد و خون دماغ داشتم و در مقابل دنده و پا شکوندم تو مبارزه و بعضی وقتا یه حس عجیب تنفر نسبت به حریفم میگرفتم و بی امان میزدم و همین یکمی از حالت انسانیت واقعی خارجم کرد و فعلا دنبال ورزش رزمی هستم که آرامش کامل همراه با معرفت و تکامل واقعی که شاخصه ی اصلی ورزش های رزمی هست رو بهم یاد بده.فعلا که فلسفه ی کاراته و آی کی دو منو به خودشون جذب کردند بچه ها کسی پیشنهادی داره بگه یا پی ام کنه.





یا علی
[/quote]



آقا کسی پیشنهادی چیزی واسه ما نداشت؟؟؟
[/quote]


[color=#0000cd]سلام[/color]

[color=#0000CD]اخوی شما یه خورده خشن تشریف داریااااااا [/color][color=#0000CD] [/color]

[color=#0000CD]اگه کاراته می خوای بری به نظر من کیو کشین یا کیو کوشین (نمیدونم از نظر املایی کدوم درسته )خوبه چون من تعریفش رو خیلی شنیدم و یه مبارزه ای با یکی از دوستانم داشتم و به سختی حریفش شدم .[/color]

[fath 4,686]

[quote name='IPS' timestamp='1341598070' post='259025']
[quote name='IPS' timestamp='1341563705' post='258963']
ما هم تکواندو کار کردیم هم بوکس هم کونگفو فایتینگ (یا همون ووشو سبک فانگ من چوان) و واقعا میگم بر خلاف اون چیزی که عوام فکر میکنند یک رزمی کار واقعی روحش آرامش میگیره و کمتر عصبی میشه و وقتی بیرون میره کمتر مضطرب هست .اما بخاطر عقاید مذهبی و انسانی و صلح طلبم فعلا فقط تو خونه کار میکنم چون به نظرم از نظر اخلاقی و انسانی خلاف اینه که انسان واسه قدرتمند شدن به جون حریف بیوفته کما اینکه خودم بار ها سر درد و خون دماغ داشتم و در مقابل دنده و پا شکوندم تو مبارزه و بعضی وقتا یه حس عجیب تنفر نسبت به حریفم میگرفتم و بی امان میزدم و همین یکمی از حالت انسانیت واقعی خارجم کرد و فعلا دنبال ورزش رزمی هستم که آرامش کامل همراه با معرفت و تکامل واقعی که شاخصه ی اصلی ورزش های رزمی هست رو بهم یاد بده.فعلا که فلسفه ی کاراته و آی کی دو منو به خودشون جذب کردند بچه ها کسی پیشنهادی داره بگه یا پی ام کنه.





یا علی
[/quote]



آقا کسی پیشنهادی چیزی واسه ما نداشت؟؟؟
[/quote]
من خدمتون پی ام دادم البته من پیشنهادم چیز دیگه ای بود ولی به جای دنبال ورزش بودن دنبال استاد خوب باشین.

[quote name='F14AA' timestamp='1341597416' post='259021']
[color=#0000cd]سلام [/color]

[color=#0000CD]ممنون از دوستان بابت توضیحاتشون [/color]

[color=#0000CD]جناب fath , قصد کوچ رو که ندارم ولی اگه میشه در مورد [/color][color=#ff0000]هاپکیدو [/color][color=#0000cd] یه خورده توضیح بدید ممنون میشم . [/color]

[color=#0000cd]در ضمن جناب 9km[/color] [color=#0000cd]جودو رو نمی دونم ولی تو کیک بوکس که حرکات نمایشی در کار نیست و فقط ضربات و کتک هست [/color][color=#0000cd]. [/color]

[color=#0000cd]راستی کسی از دوستان موی تای کار میکنه؟؟؟ [/color]
[/quote]
آیکیدو از رشته های ژاپنی هست که مبنای اون بر دفاع شخصی و قفل مفاصل هست و حرکات پرتابی بر اساس اهرم کردن حریف و حرکات حول محور چرخشی .این رشته به نوعی از رسته های قدیمی و شاید مادر جودو باشه ولی تمرکزش بیشتر بر روی حرکات کاربردی برای درگیری و رهایی از دست حریف هست و وزن حریف و هیکل و ...درش عامل مهمی نیتس چون تمرکز بر نقاط حساس حریف داره.
اما مشخصه اصلی این ورزش این هست که بیشتر بر واکنش تکیه داره یعنی همیشه شما در موضع دفاع هستین و منتظر برای اقدام حریف و بدل زدن شما یا همون واکنش شما در برابر کنش حریف.
در این ورزش ضربات و مبارزات چندان مورد توجه نیست و بیشتر بر قفل و مجبور کردن حریف به پایان درگیری متمرکز هست.

اما هاپکیدو ورزشی کره ای هست که از ریشه های تکواندو به حساب میآید این رشته در بخش دفاع شخصی با آیکیدو همپوشانی زیادی داره و خیلی مشترک هستند ولی تفاوت این رشته اینهست که در اون شما علاوه بر دفاع شخصی و قفل مفصل آموزش های کنش و حمله رو هم یاد می گیرد و در اون روش های مبارزاتی کیک بوکسینگ و... رو کامل پوشش میده.
به این دلیل می تونه نقش کیک بوکسینگ و آیکیدو رو همزمان برای شما بازی کنه.من مدتی کار کردم رشته خوبی هست و برای کسی که توان صرف ده ها سال برای یادگیری رشته های رزمی ریشه دار مثل ووشو و کاراته و جودو رو نداره خیلی عالی هست و جایگزینی برای رشته های تک محوری مثل کیک بوکس و فول کنتاک و کونگ فو توا هست.

موای تای بوکس تایلندی هست که تمرکزش بیشتر بر ضربات مبارزاتی با مبنای زانو و آرنج هست شاید گفت همون کیکی بوکس به همراه آرنج و زانو رشته قوی و مبارزات واقعا قدرتمندی داره و میشه اون رو هم خیلی زود یاد گرفت فقط نیاز هست در اون تمرین و ممارست به خرج داد.

[F14AA 5,205]

[color=#0000cd]ممنون جناب fath[/color] [color=#0000cd]از توضیحاتتون[/color]

[color=#0000CD]با نظر شما موافقم که باید به دنبال استاد خوب بود چون من هم این کار رو کردم و [/color][color=#0000cd]از استادم خیلی راضیم .چون همه فن حریفه و در عین یاد گرفتن کیک بوکس ,کمی ووشو و دفاع شخصی و... رو هم فرا میگیریم .[/color]

[fath 4,686]

جناب اف ۱۴ منظور بنده از استاد خوب در بعد رزمی نبود چون همه جا میشه رزمیدن رو یاد گرفت حتی به تنهایی و در خانه اما اگر استاد شما مکارم اخلاقی و بزرگی روح نداشته باشه شما رو به سیاهی و نابودی می کشانه .این تفاوت عمده ورزش رزمی و هنر رزمی هست.

[F14AA 5,205]

[quote name='fath' timestamp='1341601036' post='259037']
جناب اف ۱۴ منظور بنده از استاد خوب در بعد رزمی نبود چون همه جا میشه رزمیدن رو یاد گرفت حتی به تنهایی و در خانه اما اگر استاد شما مکارم اخلاقی و بزرگی روح نداشته باشه شما رو به سیاهی و نابودی می کشانه .این تفاوت عمده ورزش رزمی و هنر رزمی هست.
[/quote]

[color=#0000cd]اینو کاملا موافقم [/color]

[color=#0000CD]هر چند استاد خیلی مهمه ولی اگه هدف انسان چیزی به غیر از یاد گرفتن هنر و داشتن هنر رزمی باشه با وجود استاد خوب بازهم ادم به انحطاط و نابودی کشیده میشه . [/color]

[color=#0000CD]مهمتر از یادگیری فنون رزمی یا دیگر ورزش ها ,فراگیری مرام پهلوانی و تواضع و فروتنی هست.[/color]

[IPS 25]

سلام علیکم اجمعین . فتح جان هنوز بنده پی امی دریافت نکردم!!!! اما از لحاظ استاد هم استاد تکواندوم استاد قابلی بود و بیشتر رو مبارزه تمرکز داشت و با اینکه تازه شروع کرده بودم اما چون قبلا کنگفو کار میکردم با ارشد ها مبارزه میکردم و خداوکیلی میگم تنها دلیلی که تکواندو رو رها کردم یکم سوسول بودنش بود (با حفظ احترام به تکواندو کارها) مثلا بعد باشگاه وایمسادیم مبارزه ی آزاد میکردیم و یکیشون نبود که بتونه یه راند جلوم واسه و با چند تا لو کیک تو پاشون (که واقعا زیبا و کشیده و ماهیچه ای بود) از راه رفتن و لگد زدن متوقف میشدن یا وقتی ضربات پی در پی مشت رو میزدم اصلا قاطی میکردند.اما هیچی واسم به اندازه ی کونگفو فایتینگ (ووشو سبک فانگ من چوان) حال نمیداد هم سخت بود هم مبارزه اش واقعی بود اما با آرمان های اخلاقی الانم جور نمیاد و استادم هم استاد محمود آبادی بود که یکی از قدیمی کارها و اساتید عالی هستند و واسه خودشون اسم و رسمی دارند و واقعا طوری با بنده کار کردند که هم تو بوکس هم تو تکواندو از خیلی ها بهتر بودم.



اما فتح جان همونطور که گفتم بیشتر میخوام فلسفه ی روحی درستی باشه چون عقایدم واقعا عوض شده . دوست دارم روحم بر جسمم مقدم باشه و ورزش رزمی ای که میرم اول روحم رو جلا بده و بعد جسمم رو.

راستی اف 14 aa جان بنده خشن نیستم و شاید بیرون از رینگ و تاتمی تنها یکی دو بار دعوام نشده و تا جایی که میتونستم از نزاع و درگیری دوری کردم اون دوبار هم یکیش بخاطر غیرت و عزتم بوده یکیشم بخاطر دفاع از خودم. ولی واقعا میگم عشقم فقط ورزش رزمی و بس و این یک سال علاوه بر عقایدم دلیل دیگم این بود که میخواستم خلبان بشم و تو مبارزات یکی دو بار مشت بد خورد به سرم و رفتم عکس گرفتم دکتر گفت اگه یه ضربه ی دیگه بوخوره به این قسمت سرت چشمت 2 شماره میاد پایین و ما هم نرفتیم و بد آزمون ارتش هم افتادیم پای کنکور امتحانات پیش دانشگاهی نتونستیم بریم.الان دنبال یه ورزش با شرایطی که گفتم میگردم و به قول دوست خوبم فتح دنبال یه استاد خوب .انشاالله که زودتر پیدا کنم که افسردگی خلبانیه داره میکشتم چون واقعا فقط عاشق 2 شغلم اول کاماندو بودن (که بخاطر اینکه واسه ازدواج مشکل به هم میزنه آدم و شرایط و محیط ارتش و سپاه رو دیدم و فعلا دست نگه داشتم) و دوم خلبانی بود که بخاطر الکی گیر دادن و الکی رد کردن تو ارتش نشد و قسمت نبود و واقعا هیچی به اندازه ی توکل به خدا و ورزش رزمی آرومم نمیکنه.

[F14AA 5,205]

[quote name='IPS' timestamp='1341602637' post='259045']
سلام علیکم اجمعین . فتح جان هنوز بنده پی امی دریافت نکردم!!!! اما از لحاظ استاد هم استاد تکواندوم استاد قابلی بود و بیشتر رو مبارزه تمرکز داشت و با اینکه تازه شروع کرده بودم اما چون قبلا کنگفو کار میکردم با ارشد ها مبارزه میکردم و خداوکیلی میگم تنها دلیلی که تکواندو رو رها کردم یکم سوسول بودنش بود (با حفظ احترام به تکواندو کارها) مثلا بعد باشگاه وایمسادیم مبارزه ی آزاد میکردیم و یکیشون نبود که بتونه یه راند جلوم واسه و با چند تا لو کیک تو پاشون (که واقعا زیبا و کشیده و ماهیچه ای بود) از راه رفتن و لگد زدن متوقف میشدن یا وقتی ضربات پی در پی مشت رو میزدم اصلا قاطی میکردند.اما هیچی واسم به اندازه ی کونگفو فایتینگ (ووشو سبک فانگ من چوان) حال نمیداد هم سخت بود هم مبارزه اش واقعی بود اما با آرمان های اخلاقی الانم جور نمیاد و استادم هم استاد محمود آبادی بود که یکی از قدیمی کارها و اساتید عالی هستند و واسه خودشون اسم و رسمی دارند و واقعا طوری با بنده کار کردند که هم تو بوکس هم تو تکواندو از خیلی ها بهتر بودم.



اما فتح جان همونطور که گفتم بیشتر میخوام فلسفه ی روحی درستی باشه چون عقایدم واقعا عوض شده . دوست دارم روحم بر جسمم مقدم باشه و ورزش رزمی ای که میرم اول روحم رو جلا بده و بعد جسمم رو.

راستی اف 14 aa جان بنده خشن نیستم و شاید بیرون از رینگ و تاتمی تنها یکی دو بار دعوام نشده و تا جایی که میتونستم از نزاع و درگیری دوری کردم اون دوبار هم یکیش بخاطر غیرت و عزتم بوده یکیشم بخاطر دفاع از خودم. ولی واقعا میگم عشقم فقط ورزش رزمی و بس و این یک سال علاوه بر عقایدم دلیل دیگم این بود که میخواستم خلبان بشم و تو مبارزات یکی دو بار مشت بد خورد به سرم و رفتم عکس گرفتم دکتر گفت اگه یه ضربه ی دیگه بوخوره به این قسمت سرت چشمت 2 شماره میاد پایین و ما هم نرفتیم و بد آزمون ارتش هم افتادیم پای کنکور امتحانات پیش دانشگاهی نتونستیم بریم.الان دنبال یه ورزش با شرایطی که گفتم میگردم و به قول دوست خوبم فتح دنبال یه استاد خوب .انشاالله که زودتر پیدا کنم که افسردگی خلبانیه داره میکشتم چون واقعا فقط عاشق 2 شغلم اول کاماندو بودن (که بخاطر اینکه واسه ازدواج مشکل به هم میزنه آدم و شرایط و محیط ارتش و سپاه رو دیدم و فعلا دست نگه داشتم) و دوم خلبانی بود که بخاطر الکی گیر دادن و الکی رد کردن تو ارتش نشد و قسمت نبود و واقعا هیچی به اندازه ی توکل به خدا و ورزش رزمی آرومم نمیکنه.
[/quote]


[color=#0000cd]اخ گفتی خلبانی داغ دلم تازه شد .من تو معاینه چشم رد شدم و تا سه ماه کلا افسرده بودم ولی به اصرار رفقا واسه تکاوری ارتش امتحان دادم ولی دیگه دنباله کار رو نگرفتم چون من تمام فکر و ذکرم خلبانی بود و که اخرش هم نا امید شدم [/color]

[color=#0000CD]بزرگترین ارزوم هم اینه که حتی یک بارهم شده با اف 14 پرواز کنم که نشدنیه و جالبش اینه که من پنجمین نفرتوی فامیل پدریم هستم که تو امتحانات ارتش رد میشم و هممون به خاطر تست پزشکی رد شدیم .[/color]

[color=#0000CD]من به خاطر امتحان کنکور و خلبانی یک سال و نیم ورزش رو گذاشتم کنار و الان 3 ماهه دوباره شروع کردم .[/color]

[IPS 25]

خوب خدا رو شکر یکی رو هم پیدا کردم که واقعا هم درد هست باهام ..... به قول یکی از بچه تو سایت ایروسنتر




مهم نیست زندگی با نون خشک .... مهم اینه عشق تامکت منو کشت.


هی............. ولی من با توکل کامل رفتم و میدونم یا نیتم مشکل داشته یا قسمت و خیر من نبوده تو این کار ولی هرچی فکر میکنم و هرچی تفکر میکنم توش واقعا این افسردگیه هنوز همرامه.خدا کنه زودتر بره چون واقعا دست دلم واسه کنکور به درس خوندن نمیرفت و اصلا انگیزه ی آنچنانی نداشتم و هر روز که میخوندم واسم علامت سوال بود.

راستی نگفتی کاکو رشته ی رزمیت چی بود؟

[F14AA 5,205]

[quote name='IPS' timestamp='1341604079' post='259053']
خوب خدا رو شکر یکی رو هم پیدا کردم که واقعا هم درد هست باهام ..... به قول یکی از بچه تو سایت ایروسنتر




مهم نیست زندگی با نون خشک .... مهم اینه عشق تامکت منو کشت.


هی............. ولی من با توکل کامل رفتم و میدونم یا نیتم مشکل داشته یا قسمت و خیر من نبوده تو این کار ولی هرچی فکر میکنم و هرچی تفکر میکنم توش واقعا این افسردگیه هنوز همرامه.خدا کنه زودتر بره چون واقعا دست دلم واسه کنکور به درس خوندن نمیرفت و اصلا انگیزه ی آنچنانی نداشتم و هر روز که میخوندم واسم علامت سوال بود.

راستی نگفتی کاکو رشته ی رزمیت چی بود؟
[/quote]


[color=#0000cd]کیک بوکسینگ کاکو [/color]

[color=#0000CD]راستی شعرش خیلی خیلی با حال بود .[/color]

[9km 663]

جناب f14AAمنظور من از نمایشی بودن رشته کیکبوکسینگ و رشته های اینگونه نبود منظور من رشته ای مثل ایکیدو هاپکیدو وجوجیتسو و این گونه رشته ها بود سوء تفاهم نشه اخوی

[F14AA 5,205]

[quote name='9km' timestamp='1341605825' post='259060']
جناب f14AAمنظور من از نمایشی بودن رشته کیکبوکسینگ و رشته های اینگونه نبود منظور من رشته ای مثل ایکیدو هاپکیدو وجوجیتسو و این گونه رشته ها بود سوء تفاهم نشه اخوی
[/quote]


[color=#0000cd]شرمنده داداش [/color]

[color=#0000CD]متوجه منظورت نشده بودم [/color][img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/icon_redface.gif[/img] [img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/icon_redface.gif[/img]

[9km 663]

[quote name='F14AA' timestamp='1341606000' post='259063']
[quote name='9km' timestamp='1341605825' post='259060']
جناب f14AAمنظور من از نمایشی بودن رشته کیکبوکسینگ و رشته های اینگونه نبود منظور من رشته ای مثل ایکیدو هاپکیدو وجوجیتسو و این گونه رشته ها بود سوء تفاهم نشه اخوی
[/quote]


[color=#0000cd]شرمنده داداش [/color]

[color=#0000CD]متوجه منظورت نشده بودم [/color][img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/icon_redface.gif[/img] [img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/icon_redface.gif[/img]
[/quote]
دشمنت شرمنده بشه رفیق

[ghermez 750]

[size=6]تاریخچه هنرهای رزمی قسمت سوم[/size]:
[size="4"][size=4]همانطور که گفته شد هنرهای رزمی شائولین کونگ فوبه شدت تحت تأثیر آیین بودایی بودند و مستقیما از تعلیمات بودیدهارما منشق شده اند. اما در چین باستان هنرهای رزمی دیگری هم گسترش یافتند که از معابد تائویست الهام گرفته بودند. معروفترین این معابد معبد وودانگ بود و هنر رزمی منسوب به این معبد وودانگ کونگ فو نام دارد. مکتب تائویسم یک مکتب شبه عرفانی-شبه فلسفی است که اصول آن در هنرهای رزمی شرق دور به شدت نفوذ کرده اند. هنرهای رزمی که این اصول را بکار می برند اصطلاحا هنرهای رزمی نرم نامیده می شوند. اما این نام نباید سبب اشتباه شود چرا که هنرهای رزمی سخت نیز به مرور زمان از تأثیر و نفوذ هنرهای نرم برکنار نبوده اند و هنرهای رزمی نرم هم ،در عوض، از فنون هنرهای رزمی سخت تأثیر گرفته اند.[/size][/size][font=times new roman,times,serif]
[size="4"][size=4]توصیه می کنم که برای مطالعه اصول فلسفی تائویسم که در هنرهای رزمی نرم بکار رفته اند این [/size][url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/199"]مقاله[/url][/size][size="4"][size=4] را به دقت مطالعه نمایید.[/size][/size][/font][font=times new roman,times,serif]
[size="4"][size=4]به طور خلاصه می توان گفت که مبنای اصلی حرکات در این گونه هنرها استفاده از نیروی حریف برای غلبه بر وی است. در هنرهای نرم مبارز باید سعی کند هرچه کمتر از نیروی خود استفاده کند و در عوض با تغییر مسیر دادن نیروی حریف وی را از پای درآورد. این اصل را [b]اصل غلبه نرمی بر سختی [/b]می نامند. در هنرهای رزمی سخت (مانند نان چوان کونگ فو) شما باید برای مقابله با نیروی 100 کیلوگرمی حریف به همان مقدار نیرو صرف کنید. ولی اساتید هنرهای نرم ،که گاه هنرهای درونی نیز نامیده می شوند، معتقدند که در برابر نیرویی با 100 کیلوگرم، فقط باید 10 کیلوگرم نیرو به کار گرفت. این مقدار نیروی اندک باید صرف تغییر جهت دادن به نیروی حریف برای غلبه بر وی و یا برهم زدن تعادل مهاجم شود. [/size][/size][/font][font=times new roman,times,serif]
[size="4"][size=4]اصل دیگر تائویسم که در هنرهای رزمی بکارگرفته شده است مفهوم [b]چی[/b] یا [b]انرژی کیهانی[/b] است. یک مبارز باید چی را به وسیله تنفس صحیح در بدن خود ذخیره و متمرکز نماید و در مواقع لزوم با تمرکز دادن آن در پا یا دست ضربات مهلک و کشنده را به حریف وارد سازد. اساتیدی که از نیروی چی استفاده می کنند به هیچ وجه ضربات خود را با خشم اجرا نمی کنند.[/size][/size][/font][font=times new roman,times,serif]
[size="4"][size=4]مشخص ترین سبک چینی که از نیروی چی دراجرای ضربات بهره می گیرد سبک "[/size][url="http://en.wikipedia.org/wiki/T%27ai_chi_ch%27uan"]تای چی چوان[/url][/size][size="4"][size=4]" است. سبکهای دیگری که بر اساس اصول تائوئیسم شکل گرفته اند عبارتند از : "[/size][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Xingyiquan"]هسینگ آی چوان[/url][/size][size="4"][size=4]"، "[/size][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Baguazhang"]پاکوآ چوان[/url][/size][size="4"][size=4]"، "[/size][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Pushing_hands"]توئی شو[/url][/size][size="4"][size=4]" . امروزه فرم استاندارد سبک تای چی چوان و فرم شمشیر این سبک به عنوان فرمهای استاندارد ووشو در مسابقات جهانی این رشته اجرا می شوند.[/size][/size][/font]
[font=times new roman,times,serif]
نوسينده:[/font][font=times new roman,times,serif]
[size="4"]رضا کیانی موحد[/size][/font][font=times new roman,times,serif]
منبع:[/font][font=times new roman,times,serif]
http://wars-and-history.mihanblog.com/post/388[/font]

[ghermez 750]

[url="http://www.pic1.iran-forum.ir/images/up8/41920630489996071349.jpg"]http://www.pic1.iran...89996071349.jpg[/url]
[size=4][font=Arial","sans-serif]هر روزه صبح هنگام جمع کثیری در پارکهای چین به انجام حرکاتی موزون و رقص گونه می پردازند. این حرکات کند و خسته کننده یکی از فرمهای معروف هنر رزمی [/font][url="http://en.wikipedia.org/wiki/T%27ai_chi_ch%27uan"]تای چی چوان[/url][/size][size=4][font=Arial","sans-serif] هستند.[/font][/size]
[size=4][font=Arial","sans-serif]تای چی یکی دیگر از هنرهای چینی نرم و اصیل ترین آنها است. فرم 48 گام تای چی امروزه در مسابقات بین المللی ووشو به عنوان یکی از فرمهای استاندارد بین شرکت کنندگان به رقابت گذاشته می شود. در تای چی هم به مانند دیگر سبکهای نرم چینی اصل غلبه نرمی بر سختی بکارگرفته می شود. بر خلاف هسینگ آی و پاکوا ،که حرکاتشان در مسیرهای دایره ای هستند، در تای چی چوان در تمام جهات حرکت می شود. در انجام فرمها بدن شخص باید ریلکس باشد و انجام حرکات بدون فشار اضافی بر عضلات و به نرمی انجام می شوند. [/font][/size]
[size=4][font=Arial","sans-serif]افسانه ها ابداع این سبک را به امپراطور افسانه ایی کوان وو نسبت می دهند که آن را در خواب از یک راهب تائویست فراگرفته است. اما تحقیقات بیشتر نشان می دهد که احتمالا این سبک در حدود 300 سال پیش و به صورت تدریجی ایجاد شده است. یک ژنرال سلسله مینگ به نام کوئیجی گوانگ در کتاب خود به روش چانگ کوان اشاره کرده است که دارای 13 حرکت بوده است و احتمالا سرمنشا این هنر.[/font][/size]
[size=4][font=Arial","sans-serif]در قرن 18 استادی به نام وانگ زو یو در کتابش تای جی کوان لو این روش را به همراه تعریف فلسلفه یین و یانگ شرح داده است. به تدریج حرکات انفجاری، پرشها، جهشها و ضربات پای افراطی از تای چی حذف شدند و این سبک نرم تر از قبل شد. تای چی دارای 5 روش مختلف است که دارای تفاوتهایی با یکدیگر می باشند.[/font][/size][list]
[*][size=4][font=Arial","sans-serif]سبک یانگ[/font][/size]
[*][size=4][font=Arial","sans-serif]سبک چن[/font][/size]
[*][size=4][font=Arial","sans-serif]سبک سان[/font][/size]
[*][size=4][font=Arial","sans-serif]سبک او[/font][/size]
[*][size=4][font=Arial","sans-serif]سبک وو[/font][/size]
[/list]
[size=4][font=Arial","sans-serif]تمرینهای [/font][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Pushing_hands"]تویی شو[/url][/size][size=4][font=Arial","sans-serif] نیز در این سبک جایگاه ویژه ای دارند. توئی شو دروش تمرین مبارزه بین دو نفر است که باید دستهایشان را از پشت به هم بچسبانند و با فشارها متوالی در مسیرهای دایره وار هر فرد سعی کند تا در وضعیت برتر نسبت به حریفش قراربگیرد[/font][/size]

[url="http://www.pic1.iran-forum.ir/images/up8/06189172056696546646.jpg"]http://www.pic1.iran...56696546646.jpg[/url]

نوسينده:[size=4]رضاکیانی موحد[/size]

[size=4]منبع[/size] :
[url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/406"]http://wars-and-hist...og.com/post/406[/url]

[color=#006400][hr][/color]

[color=#4b0082]ادغام شد. SHAHABESAGEB [/color]

[fath 4,686]

[quote][size=4]بر خلاف هسینگ آی و پاکوا ،که حرکاتشان در مسیرهای دایره ای هستند، در تای چی چوان در تمام جهات حرکت می شود. در انجام فرمها بدن شخص باید ریلکس باشد و انجام حرکات بدون فشار اضافی بر عضلات و به نرمی انجام می شوند. [/size][/quote]
این بخش اشتباه هست.در هسینگ آی جهت حمله و دفاع در خط مستقیم هست و در 4 جهت اصلی البته عمدتا.این روش توسط ژنرالی به نام هسینگ آی ابتداع شد و بیشتر در نیروهای نظامی چین برای آموزش استفاده میشده است.
در روش باگوا جانگ تکیه بر چرخش در 8 جهت هست یعنی 4 جهت اصلی و 4 جهت فرعی و تکیه بعدی بر منحرف کردن نیروی حریف و عقب نشینی و پیشروی برای دفاع و ضربه.این روش توسط استادی به نام باگوا جانگ و بر پایه روش هسینگ آی و یا بهتر عرض بشود برای مقابله با روش هسینگ آی ابداع شد.
چون هسینگ آی مشکلات ساختاری مثل جای محدود و تک بعدی بودن و.... داشت.
روش سوم تای چی چوان هست که از ترکیب دو روش قبل ابداع شد توسط استادی به نام چن سان فن.ایین روش بر گردش تکیه دارد نه برچرخش 8 ضلعی و در این روش به نوعی روش باگوا جانگ به تمام معنا قویتر شد و کاملتر.
تمام ورزش های شرقی برگرفته از سبک های چینی هستن به شکلی که به راحتی می توان ریشه های هسینگ آی باگوا و تای چی را در آنها اثبات کرد.مثلا جوجیتسو بر اساس همان روش تویی شو و مکانیسم تغییر محور نیروی دشمن و قفل کردن و پرتابش ابداع شده و نکته بارز اون گردش و چرخش هست که اقتباسی از روش های کونگ فوی وودانگ هست.
در فرم های تکوانده و کاراته به راحتی می توان اقتباس های ناقص و ابتدایی از فرم های هسینگ آی را دید که حتی به مرتبه فرم های باگوا تحول و پیشرفت نداشته اند در طی قرون و اعضار متمادی.


رد مورد روش های تای چی هم باید عرض کنم این روش ها همگی پایه و اساس یکسانی دارند اما در برخی موارد با هم تفاوت خیلی اندک مثلا در برخی روش ها در حین استفاده از کومگ فوی نرم مبارز نیروی خودش رو جمع و صرف استفاده در یک ضربه انفجاری می کنه که بیشتر در شائولین مرسوم هست تا وودانگ اما علاوه بر سختی چاشنی اون نیروی چی هست.