امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts



در پست قبل ذکر کردم که توانایی های کورنت بیشتر است اما در بحث وزن بشدت در مقابل تاو کم می آورد








http://en.wikipedia....ki/9M133_Kornet



http://en.wikipedia....wiki/BGM-71_TOW
http://en.wikipedia.org/wiki/Toophan




دوستان کسی مشخصات دقیق طوفان5 رو نداره چون فکر کنم اگه کورنت یه سر گردن بالاتر از طوفان5 باشه پس چه لزومی به رونمایی و تولید طوفان5 بود((دوستان خواهشا طوفان5 رو مد نظر قرار بدن نه مدلهای اولیه طوفان و تاو))
نمیدونم ولی یه احساسی بهم میگه قدرت طوفان5 ((نه مدلهای قدیمی تر طوفان))از کورنت بیشتره که مسولین همنوز به تولیدش رغبت دارن ولی از یه طرف تحرک کورنت بیشتره که میتونه جایگزین خوبی واسه دارگون ها باشه
که از نظر برد کورنت با 5.5 کیلومتر و طوفان 3.8 کیلومتر
از نظر نفوذ کورنت 1200 میلی متر و طوفان با 900 میلی متر
از نظر وزن کورنت 27 کیلو است (خودم مشکوکم )
ولی تاو 7 کیلو



تاو 19 کیلوئه دوست عزیز. البته توفان های ما با کلاهک 4.1 کیلوئیشون 900 میلیمتر نفوذ دارن ولی کورنت با کلاهک 7 کیلوئیش 1200 میلیمتر. در کل توفان ارزون تره. چه از نظر سیستم های الکترونیکی و چه از نظر موتور و ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='ghermez' timestamp='1341676228' post='259221']
در برابر جدیدترین ابدیت های مرکاوا 4 می تونه موفق عمل کنه؟
[/quote]

در جنگ 33 روزه این موشک قابلیت های زیادی از خود نشان داد .

اما بعد ان صهیون ها سیستم تروفی روی مرکاوا تعبیه کردند از طرف یک شرکت فرانسوی فکر میکنم .که مانع بزرگی برایه کورنت هست .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ب[size=5]بخشید یه سوال داشتم . [/size]
[size=5]کورنت در مرحله اول انفجار که مربوط به کلاهک هست و وظیفه شکافت زره و مرحله دوم که انفجار قسمت بدنه .[/size]

[size=5]که میخواستم بدونم بدنه وقتی انفجار ایجاد میکنه و اون جنس میله مانند که در داخل کورنت یا دهلاویه قرار داره و وارد تانک میشه. از چه جنسی هست ؟. آیا اصلا اون میله هست یا یک گلوله ی طویل ؟[/size]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='overlord70' timestamp='1341736184' post='259345']
ب[size=5]بخشید یه سوال داشتم . [/size]
[size=5]کورنت در مرحله اول انفجار که مربوط به کلاهک هست و وظیفه شکافت زره و مرحله دوم که انفجار قسمت بدنه .[/size]

[size=5]که میخواستم بدونم بدنه وقتی انفجار ایجاد میکنه و اون جنس میله مانند که در داخل کورنت یا دهلاویه قرار داره و وارد تانک میشه. از چه جنسی هست ؟. آیا اصلا اون میله هست یا یک گلوله ی طویل ؟[/size]
[/quote]

سلام
فکر کنم از جنس ماده ی بسیار سخت باشه ... تنگستن ... البته بهتره کسانی که اطلاع بیشتری دارند بیایند و نظر بدهند ...

اون میله ی باریک و محکم وظیفه ی نفوذ در زره رو داره ( تقریبا مثل دریل زره رو سوراخ می کنه ... ولی با فشار!!! ) و بعد ماده ی انفجاری در تهش به درون تانک تزریق می شه و بوم ...

البته شعر گفتم ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام به همگي

من دو تا سوال دارم
- نظرتون راجع به اين عكس چيه ؟
http://img4up.com/up2/34527378945469908900.png
دوتا سرجنگي يا چيز ديگه اي هست ؟
/////////////////////////////////////////////////////////////
كسي مي دونه سرعت تغيير زاويه ي بيم ليزري كورنت براي هدف قرار دادن اهداف متحرك چقدره ؟ آيا اين امكان وجود داره كه جهت فريب سيستمهاي هشدار تانك ، موشك را به سمت ديگري شليك كنيم و در آخرين لحظات بيم ليزري را روي تانك بتابانيم ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[right][quote]فکر کنم از جنس ماده ی بسیار سخت باشه ... تنگستن ... البته بهتره کسانی که اطلاع بیشتری دارند بیایند و نظر بدهند ...

اون میله ی باریک و محکم وظیفه ی نفوذ در زره رو داره ( تقریبا مثل دریل زره رو سوراخ می کنه ... ولی با فشار!!! ) و بعد ماده ی انفجاری در تهش به درون تانک تزریق می شه[/quote][/right]

[right]بسیار درست است! ولی خود میله هم وقتی داخل تانک نفوذ کنه ابری از ترکش داخل تانک ایجاد میکنه که خودتون حدس بزنین چه اتفاقی میفته..بدلیل سرعت بالای انفجار پشت میله تنگستنی خود میله سرعت میگیره وبا توجه به چگالی بالاش حدود 16000 اگه اشتباه نکنم باعث ذوب نقطه ای بدنه تانک میشه ومیره توش[/right]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب ارمین حیدری تقریبا دوچیز رو در مورد طوفان5 مطمینم
اولا بردش قطعا بیشتر از 3.8 کیلومتره تازه همین بردم مربوط به مدلهای اولیه ست((طبق گفته جناب وزیردفاع در مراسم افتتاح طوفان5))
دوما میزان نفوذش هم از 900 م م بیشتره چون900 م م هم مربوط به مدلهای اولیه طوفان بودش((تازه در مورد تسلیحات ساخت ایران هم بنده به هیچ وجه به ویکی پدیا اعتقاد ندارم چون مثلا هنوز برد فاتح110 رو زده200 کیلومتر و صدها مورد از این دست))

فقط میگم اختلاف اندازه دوربین اپتیک طوفا5 و دهلاویه زمین تا اسمونه((با مقایسه عکسا کاملا مشهوده)) یعنی فک کنم دوربین طوفن5 حداقل چندبرابر دهلاویه ست یا مثلا همون جعبه پایین سه پایه طوفان5 که اصلا در دهلاویه وجود نداره درهرحال بنظرم دهلاویه از برخی فاکتورهای بارز طوفان5 بی بهره ست

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تاو 19 کیلوئه دوست عزیز. البته توفان های ما با کلاهک 4.1 کیلوئیشون 900 میلیمتر نفوذ دارن ولی کورنت با کلاهک 7 کیلوئیش 1200 میلیمتر. در کل توفان ارزون تره. چه از نظر سیستم های الکترونیکی و چه از نظر موتور و ...



جناب ارمین حیدری تقریبا دوچیز رو در مورد طوفان5 مطمینم





اولا بردش قطعا بیشتر از 3.8 کیلومتره تازه همین بردم مربوط به مدلهای اولیه ست((طبق گفته جناب وزیردفاع در مراسم افتتاح طوفان5))
دوما میزان نفوذش هم از 900 م م بیشتره چون900 م م هم مربوط به مدلهای اولیه طوفان بودش((تازه در مورد تسلیحات ساخت ایران هم بنده به هیچ وجه به ویکی پدیا اعتقاد ندارم چون مثلا هنوز برد فاتح110 رو زده200 کیلومتر و صدها مورد از این دست))
فقط میگم اختلاف اندازه دوربین اپتیک طوفا5 و دهلاویه زمین تا اسمونه((با مقایسه عکسا کاملا مشهوده)) یعنی فک کنم دوربین طوفن5 حداقل چندبرابر دهلاویه ست یا مثلا همون جعبه پایین سه پایه طوفان5 که اصلا در دهلاویه وجود نداره درهرحال بنظرم دهلاویه از برخی فاکتورهای بارز طوفان5 بی بهره ست



اول تشکر که پست من را خواندید و بی تفاوت رد نشدید
مبنای حرف من استناد به ویکی پدیا بود
اما دوستان درست گفتند ارزانی یک تفاوت آشکار است البته اگر با تولید انبوه یکسان نشوند
در مورد وزن شاید حق با دوستمان باشد که من از ویکی پدیا برداشت کردم اما در صورت صحت حرفم طوفان برای نفر خیلی بهتر است تا دهلاویه و کورنت
در سمت دیگر با کاهش وزن موشک برد هلیکوپتر نیز بالا می رود

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]آيا اين امكان وجود داره كه جهت فريب سيستمهاي هشدار تانك ، موشك را به سمت ديگري شليك كنيم و در آخرين لحظات بيم ليزري را روي تانك بتابانيم ؟[/quote]

بیم لیزر به روی تانک نمیفته!
تانک در دوربین لانچر در مرکز هدف گیری قرار داده میشه و اگر حرکت کنه دوربین هم توسط اپراتور به نحوی حرکت میکنه که باز هم تانک در مرکز باشه
اطلاعات مربوط به مسیر حرکت هم به کورنت از طریق لیزر ارسال میشه
سیستم های هشدار لیزری به هیچ وجه نمیتونن در برابر کورنت و شیوه هدایت اون واکنشی نشون بدند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]((تازه در مورد تسلیحات ساخت ایران هم بنده به هیچ وجه به ویکی پدیا اعتقاد ندارم چون مثلا هنوز برد فاتح110 رو زده200 کیلومتر و صدها مورد از این دست))[/quote]
گر چه شما کار درستی می کنین که به ویکیپدیا اعتقاد ندارین اما برد فاتح نسل 1 واقعا 200 کیلومتره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='mihandost' timestamp='1341692555' post='259289']
با سلام
[url="http://media.iribnews.ir/Vod/video/2012400704400019.flv"]http://media.iribnew...00704400019.flv[/url]
فیلم از موشک دهلاویه

[/quote]
با تشکر

دوستان در این فیلم توجه کنید قسمتی که شلیک به هدف(سیبل)متحرک انجام میشه به نظرم موشک به هدف برخورد نکرد با اینکه انفجار انجام شد ولی سیبل کاملا سالم باقی ماند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خبرگزاری فارس: دهلاویه با توجه به نمونه های قبلی، اولین موشک ضدزره ایرانی است که با سامانه هدایت لیزری نیمه اتوماتیک، توان اصابت دقیق به اهداف متحرک و یا ثابت را دارد




به گزارش گروه امنیتی دفاعی خبرگزاری فارس، سالها پیش و در اواخر جنگ جهانی اول، سربازان آلمانی در خطوط نبرد در جبهه "ویلر برتونو" فرانسه با ماشین جنگی جدیدی روبه رو شدند که مشابه آن را تا آن زمان در هیچ کجا نه دیده و نه شنیده بودند؛ ماشین زره پوشی که مجهز به مسلسل های خودکار در دهلیزهای کناری خود بود و سلاح های متعارف آن روز قادر به انهدام آن نبودند. این غول آهنی انگلیس، زره پوشی به نام "مارک_2" بود که توانست در اولین گام، خطوط دفاعی آلمانی ها را بشکنند



زره پوش انگلیسی مارک-2




اگرچه به سرعت و بعد از وارد شدن این سلاح توانمند انگلیسی ها، آلمان ها نیز تانک های ابداعی خود را برای مقابله با رقیب انگلیسی وارد میدان کردند، اما از همان زمان تفکر توانمند کردن پیاده نظام برای مقابله با این سلاح جدید جزو یکی از مشغولیت های ذهنی متفکران نظامی قرار گرفت، تا اینکه با فروکش کردن منازعات جهانی در فاصله دو جنگ اول و دوم هم تانک ها و به طبع آن سلاح های ضد تانک برای مدتی به فراموشی سپرده شدند



با آغاز جنگ جهانی دوم و تشکیل ارتش های زرهی که با تفکر افرادی همچون لیدن هارت انگلیسی و هانس گودریان آلمانی به طور جدی پا به عرصه نبردهای زمینی گذاشته بودند، بار دیگر سلاح هایی که توانایی انهدام تانک های رقیب را داشته باشند و توسط پیاده نظام نیز قابلیت استفاده را داشته باشند، مورد توجه قرار گرفتند و در این میان راکت های قابل حمل با نفر، اصلی ترین گزینه طرف های درگیر بود


رقابت بازوکا و پانزرفاوست؛ اجداد راکتهای ضدزره



راکت انداز "بازوکا " اولین راکت انداز ضد تانک قابل حمل توسط نفر بود که در سال 1942 میلادی توسط آمریکایی ها وارد عرصه نبرد شد و دو سال بعد نیز یگان های ارتش لوفت وافه، موشک ضد تانک "پانزرفاوست" را در مقابل بازوکا ارائه کردند. گرچه بازوکا هیچ گاه به اندازه پانزرفاوست نتوانست در میادین نبرد حضور پیدا کند، اما این دو را می توان اجداد اصلی موشک های ضد تانک قابل حمل با نفر امروزی نامید



سلاح دوش پرتاب ضدزره بازوکا




RPG-2 پانزرفاوست بعد از شکست آلمان نازی به دست روس ها افتاد و نمونه کپی برداری شده از آن با نام


اولین نمونه از نسل درخشان موشک های ار پی جی بوذ که در سال 1949 وارد خط تولید شد و در سوی دیگر نیز توسعه موشک بازوکا به ارائه نمونه های درخشانی همچون موشک انداز لاو و تاو در ارتش ایالات متحده انجامید



سلاح دوش پرتاب ضدزره پانزرفاوست




پس از جنگ جهانی دوم، مهم ترین نوآوری و پیشرفت در ساخت نسل های جدید این سلاح، هدایت پذیر کردن آنان بود؛ هدایت از طریق امواج رادیویی، انتقال اطلاعات سایت هدف گیری به موشک از طریق سیم، استفاده از سیستم های لیزری فعال و غیر فعال و در جدیدترین نسل این موشک ها استفاده از سیستم فعال هدایت راداری برای کشف هدف، مهم ترین پیشرفت هایی است که در این عرصه ایجاد


شده است و کشورهایی همچون بریتانیا، فرانسه، ایران، چین و رژیم صهیونیستی محصولات درخشانی را ارائه کنند همچون سامانه های


"FGM-148 Javelin "، "اسپایک LR"، "eryxe"




نبرد موشکها ضدزره ایران با تانکهای اهدایی شوروی به عراق


تا پیش از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی اصلی ترین سلاح ضد زره ارتش، راکت دوش‌پرتابی بود که از ایالات متحده خریداری و وارد سازمان رزم ارتش شده بود


البته در کنار اینها، تعداد محدودی سلاح دوش پرتاب ار پی جی _7 نیز از طریق بلوک شرق خریداری شده و در انبارهای تسلیحاتی ایران موجود بود


پس از پیروزی انقلاب و تحریم تسلیحاتی ایران از سوی کشورهای غربی به رهبری آمریکا و همچنین تجاوز عراق به مرزهای کشورمان و استفاده گسترده این کشور از نیروهای زرهی، موشک انداز ار پی جی 7 در کنار موشک های آمریکایی " تاو" که از طریق خریداران واسطه به دست ایران می رسید، تبدیل به اصلی ترین سلاح ضد زره نیروهای ایرانی به خصوص نیروهای مردمی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و تا پایان جنگ، هزاران تانک عراقی در عملیات های مختلف توسط همین تسلیحات به آتش کشیده شدند


با وجود این در اواسط جنگ تحمیلی و از سال 1365 با ورود تانک تی_72 که ارتش عراق نام "شیر بابل" بر آن نهاده بود و با مساعدت اتحاد جماهیر شوروی در اختیار این کشور قرار گرفته بود، عملا سلاح ارپی جی_7 توانمندی خود را به دلیل زره های واکنش گر این تانک از دست داد و از سوی دیگر ایران با محدودیت تعداد و منابع خرید موشک های آمریکایی تاو روبه رو شد



طوفان" ایران در عرصه تسلیحات ضدزره"



ایران برای رفع این مشکل تلاش وسیعی را برای خودکفایی در این زمینه آغاز کرد که یکی از آن ها ساخت موشک نمونه بومی موشک تاو و دیگری بهسازی راکت های خانواده ارپی جی_7 و افزودن پروفیل های نفوذی چند لایه در خرج گود این موشک بود که توان نمونه های بهسازی شده را برای نفوذ به داخل زره های واکنش گر به بیش از 25 درصد و توانایی نفوذ به زره های واکنش گر را تا عمق 700 میلیمتر می داد


موشک ضدزره طوفان




ساخت نمونه های انفجاری شدید و همچنین مجهز به کلاهک ترمو باریک از جمله برنامه هایی بود که پس از پایان جنگ در مورد بهسازی راکت انداز ارپی جی_7 به عمل آمد


در کنار این پروژه ساخت نمونه داخلی موشک تاو، مسیر دیگری بود که از سوی ایران برای رسیدن به موشک های ضد زره قابل حمل دنبال می شد


این پروژه که می توان آن را نقطه آغاز دستیابی ایران به موشک های هدایت شونده ضد تانک عنوان کرد در سال 1365 و در صنایع "یا مهدی" آغاز به کار کرد


اگرچه این پروژه در زمان جنگ تحمیلی به پایان نرسید، اما پس از جنگ و در قالب یک پروژه داخلی به نتایج درخشانی رسید و هم اکنون نمونه تولید داخلی این موشک با نام "طوفان" در صنایع موشکی "منتظر المهدی" تولید می شود و نمونه پیش رفته تر آن با توانایی نفوذ عمیق در زره های واکنش گر و مقاومت در مقابل تدابیر متقابل در دست ساخت است


"دهلاویه" پایانی بر عصر غولهای زرهی


اما در این میان موشک "دهلاویه" را که خط تولید آن روز گذشته سردار احمد وحیدی توسط وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح افتتاح شد، می توان جدیدترین محصول صنایع نظامی ایران در عرصه موشک های هدایت شونده ضد زره عنوان کرد


موشک دهلاویه با توجه به نمونه های قبلی، اولین موشک ضدزره ایرانی است که با سامانه هدایت لیزری نیمه اتوماتیک، توان اصابت دقیق به اهداف متحرک و یا ثابت را دارد و همانند اسلاف خارجی خود همانند ای جی ام_114 هلفایر می تواند به کابوسی برای ماشین آلات نظامی تبدیل و حتی بر ضد اهداف پرنده ای همچون بالگردها نیز به کار رود



جدیدترین موشک ضدزره ایرانی با نام دهلاویه




استفاده از سیستم هدایت لیزری علاوه بر توانمندی هدف گیری بسیاردقیق نسبت به سیستم های مشابه نظیر هدایت با سیم و هدایت رادیویی در مقابل استفاده دشمن از تدابیر متقابل الکترونیکی بسیار مقاوم بود و با توجه به سرعت بالای این موشک کمترین زمان ممکن را برای کشف نشانه روی لیزری به دشمن می دهد


سامانه نشانه روی این موشک که بر روی پایه قبضه قرار گرفته است، با استفاده از حسگرهای مادون قرمز و همچنین دوربین های نور مرئی امکان کشف هدف را به خدمه داده و سپس با قفل شدن نشان گر لیزری بر روی هدف و تعقیب آن از سوی حسگر در نوک دماغه موشک، هدف مورد اصابت قرار می گیرد



موشک ضدزره دهلاویه




این سیستم لیزری بکار رفته در موشک دهلاویه در تمام شرایط عملیاتی و آب وهوایی قابلیت استفاده را دارد


موتور محرکه موشک یک راکت سوخت جامد است که می تواند بردی بیش از 5000 متر را به این موشک داده و با دادن سرعتی نزدیک به 2 ماخ امکان نفوذ عمیق موشک را در داخل اهداف از جمله زره پوش های دشمن به وجود می آورد


موشک دهلاویه دارای چهار باله در عقب موشک و دو باله در جلوی آن است که هدایت موشک در هنگام پرواز به سمت هدف از طریق بالک های جلویی امکان پذیر می شود


در سیستم برخوردی، موشک دهلاویه دارای یک سر جنگی دو مرحله ای است که توان بالایی برای نفوذ به زره های واکنش گر با مقاومت بالا محسوب می شود


با این تفاسیر و با توجه به سرعت و توان این موشک، می توان قدرت نفوذی به میزان بالای 1000 میلیمتر را در زره های واکنش گرا برای این موشک تخمین زد



چنین توانی برای انهدام طیف وسیعی از تانک های دشمن از جمله تانک های سری آبرامز آمریکا، تانک های مرکاوای رژیم صهیونیستی، لئوپارد 2 آلمانی و لکلرک فرانسوی کفایت خواهد کرد



تانک مرکاوا، نماد نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی




تانک آبرامز، نماد نیروی زمینی ارتش آمریکا




هرچند بسیاری از این این زره پوشها در مناطق عملیاتی خود توسط تسلیحاتی به مراتب پایین تر از موشک دهلاویه از پای درآمدند مانند آنچه در جنگ عراق و افغانستان بر سر تانکهای آمریکایی "آبرامز" آمد و یا در جنوب لبنان وقتی مجاهدین حزب الله با راکتهای در اختیار خود بلایی بر سر نماد ارتش اسراییل یعنی تانک "مرکاوا" آوردند که رژیم صهیونیستی مجبور شد برای مدتی این تانک را از چرخه تولید خارج کند



نمایی از تانک منهدم شده اسرائیلی توسط نیروهای حزب الله لبنان در جنگ 33روزه




به طور حتم نصب سر جنگی ترمو باریک برای مقابله با تاسیسات مهم زمینی و انهدام پناهگاه های دشمن نیز از مهم ترین برنامه صنایع نظامی ایران برای موشک دهلاویه محسوب می شود


به نظر می رسد در آینده نزدیک موشک دهلاویه علاوه بر توانایی استفاده توسط پیاده نظام، نقش مهمی را نیز در خودروهای نظامی ایفا خواهد کرد، همان گونه که نمونه های غربی و شرقی آن اغلب بر روی تانک ها و نفربرها سوار شده اند


به هر حال "دهلاویه" آخرین دست پرورده صنایع نظامی ایران محسوب می شود که می تواند شمشیری برنده بر ضد تانک های غربی باشد و شاید فرماندهان نظامی غرب از هم اکنون باید خود را آماده مقابله با این موشک در نبردهای آینده کنند


-------------------------------------------------------------------------------------


موشک دهلاویه دقت بالایی در اصابت به هدف متحرک دارد. در این تصویر، موشک که فاقد سرجنگی بوده با خطای اندکی از مرکز هدف به آن برخورد کرده است






منابع



------------------------





ادغام شد.


REZAT1980

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آیا امکان نصب موشک دهلاویه برروی بی سرنشین های ساخت داخل وجود داره؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


آیا امکان نصب موشک دهلاویه برروی بی سرنشین های ساخت داخل وجود داره؟




پهپاد باید قدرت حمل یک محموله با وزن حداقل 40 کیلوگرم رو داشته باشه
مهاجر 3 و 4 و ابابیل 2 و کرار به احتمال زیاد قادر به حمل 40 کیلو بار هستند
هر چند که حمل این محموله میتونه منجر به کاهش برد عملیاتی اونها بشه
با توجه به سرعت پایین تر بهترین گزینه میتونه مهاجر باشه
وجود اپراتور هم ضروریه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موشک جدید دهلاویه به عنوان عضو جدید و جوان خانواده موشک های ضدزره نیروهای مسلح ایران، خط دفاعی مستحکمی را در برابر تانک های پیشرفته غربی و شرقی برقرار کرده و تولید بومی آن نیز امکان ارتقاء و بهسازی های آتی را تضمین می کند.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، نبردهای زره و ضد زره از سابقه تاریخی طولانی برخوردار است. از اینرو ارتش هایی که تمایل به ارتقاء قابلیت های ماندگاری خود در صحنه نبرد داشته اند در هر دوی این زمینه ها سرمایه گذاری های قابل توجهی کرده اند.
هر چند ادوات زرهی در مسیر توسعه میزان مقاومت زره ها، اغلب یک قدم جلوتر از تسلیحات ضد زره قرار داشته اند اما این سلاح ها به دلیل هزینه های به نسبت کم در چرخه طراحی تا کاربری، در کشورهای مختلف دنیا به سرعت متناسب با تهدیدات روز توسعه یافته اند.
اما موشک ها در زمینه روش های هدفگیری و هدایت، تانک ها را ناچار به استفاده از ادوات دفاعی جدیدتر سوق می دادند. از اینرو دو مؤلفه هدایت دقیق و مطمئن و قدرت نفوذ بالا اصلی ترین عوامل تعیین کننده ارزش یک سامانه ضد زره محسوب می شوند.
ذکر این نکته لازم است که موشک ها به عنوان سلاح دارای قابلیت هدایت برتری قابل توجهی بر راکت ها و توپ های بدون عقب نشینی دارند ولی به دلیل قیمت بسیار بالاتر آنها، همچنان از راکت ها برای انهدام طیفی از اهداف استفاده می شود.
در روزهای اخیر خبر افتتاح خط تولید موشک ضد زره «دهلاویه» بازتاب وسیعی در رسانه ها داشته است که برای معرفی این موشک نگاهی به سایر سامانه های موشکی ضد زره کشور از گذشته تا کنون خواهیم داشت.
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، به جز تسلیحات راکتی نظیر RPG-7، اصلی ترین سلاح ضد زره ایران را 9000 فروند موشک BGM-71 تاو تشکیل می داد که علاوه بر قابلیت شلیک از بالگردهای کبرا، از پرتابگرهای ثابت زمینی، خودروهای جیپ و نفربرهای M-113 هم شلیک می شدند.
این موشک با طول 1.16، قطر 0.152 و دهانه بال 0.46 متر، جرم 18.9 کیلوگرم که 3.9 آن مربوط به سرجنگی است، به سرعت 278 متر بر ثانیه و برد 65 تا 3750 متر و میزان نفوذ در زره تا 430 میلیمتر دست می یافت.
thumb_182463_831.jpg
شهید چمران پشت قبضه موشک تاو
این موشک که احتمال اصابت آن به هدف 95٪ عنوان می شد در دست رزمندگان اسلام کارنامه درخشانی در جنگ تحمیلی 8 عراق علیه کشورمان ساله از خود بجا گذاشت. روش هدفگیری و هدایت این موشک از نوع فرمان به خط دید نیمه خودکار و ارسال فرامین از طریق سیم به موشک بود. در این روش کاربر با نگاه کردن از دوربین هدفگیری می بایست همواره نشانه گیر را روی موشک نگه دارد و در صورت حرکت هدف، فرامین اصلاحی محاسبه شده و به موشک ارسال می شود.
سامانه موشکی دیگر ضد زره که از پیش از انقلاب خریداری شده بود «دراگون» نام داشت که قابل استفاده توسط یکنفر و در واقع دوش پرتاب بود. برد آن 75 تا 1000 متر، بیشینه سرعت آن 200 متر بر ثانیه و روش هدایت آن مشابه تاو، فرمان به خط دید و سیمی بود. این سامانه به تعداد تاو خریداری نشد.
thumb_182462_8.jpg
پرتابگر موشک دراگون
هر چند هدایت سیمی روشی مطمئن برای هدایت به شمار می رود و حتی چنین موشکهایی در بسیاری از کشورها هم اکنون نیز د حال استفاده است اما محدود شدن برد موشک یکی از معایب این روش هدایت است. اختصاص بخشی از جرم موشک به سیم و قرقره و قرار گیری این مجموعه در انتهای موشک نیز محدودیت هایی را از نظر جانمایی تجهیزات به چنین طرح هایی اعمال می کند.
پس از شروع جنگ تحمیلی یک موشک ضد تانک ساخت شوروی سابق که عراقی ها استفاده زیادی از آن در جنگ می نمودند به تسلیحات نیروهای ایران اضافه شد. این موشک، مالیوتکا نام داشت. مالیوتکا از تاو سبک تر بود، برد و جرم کمتری داشت و البته هدایت آن غیر خودکار بود یعنی کاربر باید هم موشک و هم تغییرات هدف را در آن واحد مد نظر قرار می داد از اینرو هدایت آن سخت تر بود.
تعداد اندکی از سامانه های ضد زرهی که در اختیار رژیم بعث عراق بود مانند سامانه موشکی فرانسوی «میلان» نیز به دست رزمندگان اسلام افتاد هر چند که به دلیل تعداد اندک قابل اتکا نبودند.
پس پایان جنگ تحمیلی با استفاده از تجارب ارزشمند بدست آمده در نبردهای فراوان و نابرابر با نیروهای پرتعداد زرهی عراق، ساخت نمونه های بومی از موشک های ضد زره در دسترس، آغاز شد. البته ساخت موشک تاو در سالهای دفاع مقدس کلید خورده بود و با توجه به تعداد زیاد پرتابگرهای آن و کاراریی بالاتر، بیشتر مورد توجه قرار داشت. نمونه بومی آن «توفان» نامیده شد که در برخی مشخصه ها تفاوت های اندکی با نمونه اصلی داشت. از آن جمله باید به سرجنگی 3.6 کیلوگرمی، جرم 18.5 کیلوگرم، میزان نفوذ 550 میلیمتر و برد 70 تا 3850 متر و سرعت بیشینه 310 متر بر ثانیه ای آن اشاره کرد. روش هدایت، پرتابگر و شکل ظاهری توفان صرف نظر از تفاوتهای اندک در ابعاد، مشابه موشک تاو است.
با توجه به استفاده تانک های جدید از زره های واکنشی(ERA)،‌ نسل دوم توفان، با سرجنگی دو مرحله ای ساخته شد. توفان-2 به دلیل بهره گیری از یک میله نفوذگر، 145 سانتیمتر طول دارد. جرم آن 19.1 کیلوگرم، جرم سرجنگی 4.1 کیلوگرم، و میزان نفوذ آن 760 میلیمتر است که 38.2٪ درصد رشد را نشان می دهد. سایر مشخصات این نمونه مانند نسل اول است. خصوصاً احتمال اصابت هر دو نسل توفان، 95 درصد عنوان شده است. این موشک ها قابلیت بکارگیری در شب را با برد کمتر دارند.
thumb_182453_3.jpg
نسل های مختلف توفان؛ توفان-1 در وسط و توفان-2 سمت چپ تصویر
پس از ساخت نسل های 3 و 4 توفان که ظاهراً به تولید انبوه نرسیدند، موشک توفان-5 به عنوان توسعه یافته ترین نمونه این خانواده طراحی و ساخته شد که تصاویر آن نشان دهنده تفاوت های محسوسی حتی نسبت به آخرین نمونه های خارجی تاو است. این موشک بر خلاف نسل های قبلی از روش هدایت پیشرفته با استفاده از پرتو لیزر برخوردار است که ضمن حفظ آن از آسیب پذیری در برابر جنگ الکترونیک دشمن، دقت بسیار بالایی نیز به آن می دهد. این موشک دارای سر جنگی دو مرحله و یک میله نفوذگر جمع شونده جدید نیز هست. میزان نفوذ این موشک در زره بیش از نسل های قبلی عنوان شده است.
thumb_182454_6.jpg
توفان-5
به گزارش مشرق، توفان-5 قابلیت پرتاب از پرتابگرهای اصلاح شده تاو/توفان را دارد و در نتیجه برای پرتابگرهای موجود زمینی مناسب است. بخش هدفگیری و هدایت سامانه پرتابگر این موشک متناسب با تغییرات آن بهسازی شده و به ادوات «هدایت نیمه خودکار سوار بر پرتو لیزر» مجهز شده است.
thumb_182464_2.jpg
پرتابگر موشک توفان-5
مقایسه تصاویر نشان می دهد هر چند بدنه توفان-5 کشیده تر است اما از سامانه پیشران مشابه نسل های قبلی بهره می برد. یک مجموعه چهارتایی بالک صلیبی شکل نیز در این نسل اضافه شده است.
thumb_182451_2.jpg
توفان-5 در مراحل مونتاژ
موشک مالیوتکا نیز پس از جنگ در کشور با همان نام ساخته شد اما با توجه به رشد فناوری های کشور سه نمونه بهسازی شده از آن معرفی شده است؛ آی-رعد(I-raad)، رعد-تی و آی-رعد-تی. مجموع جرم موشک و سامانه هدایت آن امکان حمل و بکارگیری توسط دو نفر ایجاد می کند. این نوع موشک به صورت استاندارد روی نفربرهای زرهی بی-ام-پی-1 نیز قابل استفاده است.
رعد-تی نمونه ای از موشک رعد/مالیوتکا بود که با استفاده از سر جنگی دو مرحله ای، توانایی نفوذ به بیش از 400 میلیمتر زره های واکنش دهنده را بدست آورده اما سامانه هدایت و هدفگیری آن مشابه قبل بود. سرعت این موشک 120 متر بر ثانیه و برد آن بین 400 تا 3000 متر است.
thumb_182459_2.jpg
موشک آی-رعد
نوع آی-رعد، دارای سرجنگی معمولی و توانایی نفوذ در 500 میلیمتر زره فولادی را دارد. این موشک نسبت نوع پایه رعد/مالیوتکا از هدایت بهتر نیمه خودکار مشابه تاو/توفان برخوردار شد که استفاده راحت تر و شلیک های دقیق تری را ممکن ساخت. برد، سرعت و قطر بدنه این نمونه مشابه قبل است.
thumb_182460_2.jpg
سامانه آی-رعد-تی
کاملترین نمونه موشک این خانواده آی-رعد-تی است که ارتقاءهای سامانه ای نوع آی-رعد را به همراه موشک رعد-تی به کار گرفته و درنتیجه مشخصات عملکردی موشک آن مشابه این نمونه است از جمله جرم 11.78 کیلوگرمی موشک. جرم سامانه هدایت نیز کمتر از 23 کیلوگرم است.
با توجه به ارزش موشک های دوش پرتاب برای واحدهای پرتحرک زمینی موشک صاعقه بر مبنای موشک دراگون ساخته شد. نوع نفوذگر آن نیز با نام صاعقه-2 برای مواجه به زره های واکنش دهنده ارائه شد.
صاعقه به عنوان یک موشک سبک ضد زره به همراه پرتابگر خود، تنها 14.5 کیلوگرم جرم دارد. روش هدایت آن نیمه خودکار فرمان به خط دید، برد آن 65 تا 1000 متر، جرم سر جنگی 3.1 کیلوگرم، جرم خود موشک 6.1 کیلوگرم، سرعت خروج آن از پرتابگر 76 متر بر ثانیه، بیشینه سرعت آن 100 متر بر ثانیه و میزان نفوذ آن در زره تا 500 میلیمتر است. احتمال اصابت صاعقه به هدف 90 درصد عنوان شده است.
thumb_182461_4.jpg
صاعقه و صاعقه-2

صاعقه-2 دارای یک میله نفوذگر برای کمک به غلبه بر زره های انفجاری دو مرحله ای است که جرم آن را به 7.4 کیلوگرم و میزان نفوذ آن را در این نوع زره به 650 میلیمتر رسانده است. بیشینه سرعت این نمونه به 92 متر بر ثانیه کاهش یافته اما سایر مشخصات آن مشابه نسل قبلی خود است.
توسن، موشکی با قابلیت های متنوع است که قابلیت انهدام زره های واکنشی، استحکامات بتنی، اهداف هوایی پروازی در ارتفاع پائین و اهداف دریایی را دارد. هدایت این موشک نیز نیمه خودکار فرمان به خط دید است و کاربر طی پرواز موشک تنها باید نشانه موجود در دوربین را روی هدف نگه دارد. سر جنگی دو مرحله ای، جرم نچندان زیاد موشک و پرتابگر، قابلیت بکارگیری از پرتابگرهای زمینی ویا نصب شده روی خودروهای زرهی، ارتفاع کم پرتابگر در هنگام استقرار روی زمین و آماده سازی سریع پرتابگر برای شلیک از ویژگی های این سامانه است.
thumb_182458_6.jpg
موشک توسن
موشک توسن 26.5 کیلوگرم جرم دارد که 3.2 کیلوگرم از آن مربوطه به سرجنگی است. برد آن بین 70 تا 4000 متر، بیشینه سرعت آن به کمک پیشران سوخت جامدش 200 متر بر ثانیه، احتمال اصابت آن به هدف 95٪ و میزان نفوذ آن در عمق زره تا 670 میلیمتر است. برد این موشک در شب به 2500 متر می رسد.
این موشک در ایران علاوه بر استفاده با پرتابگر ثابت زمینی روی ادواتی از جمله خودروهای راهکنشی(تاکتیکی) سفیر و نفربرهای براق و بی-ام-پی-2 نصب شده است. هدایت این موشک نیز نیمه خودکار و سیمی و کنترل آن از طریق بالک های دماغه است.
thumb_182465_7.jpg
پرتابگر توسن
ساختار پرتابگر موشک توسن به گونه ای است که کاربر در ارتفاع پایین تر از لوله حاوی موشک قرار می گیرد در نتیجه اولاً از آتش پیشران سوخت جامد آن تا حدودی در امان مانده و همچنین امکان مخفی شدن در عوارض طبیعی یا مصنوعی برای امنیت بیشتر از آتش دشمن را دارد.
دیگر موشک ضد زره ایران، تندر نام دارد که مخصوص استفاده در تانک های تی-72 است. این موشک که از لوله کالیبر 125 میلیمتری توپ این تانک شلیک می شود قابلیت هدف قرار دادن اهداف ثابت و متحرک از جمله اهداف هوایی سرعت پائین را دارد.
thumb_182457_5.jpg
نمونه آموزشی(بدنه شفاف) موشک تندر
هدایت این موشک از نوع نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر است. در این روش موشک اصطلاحاً کور است وتوانایی دیدن هدف را ندارد بلکه با استفاده از حساسه ای که در قسمتهای عقبی بدنه آن نظیر دم قرار داده شده پرتو باریک لیزر تابیده شده از پرتابگر را یافته و رایانه کنترل پرواز سعی می کند تا موشک را در مرکز این پرتو قرار دهد. این فرایند تا رسیدن موشک به هدف ادامه می یابد.
جرم موشک تندر 17.2 کیلوگرم بوده که 3.5 کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی دو مرحله ای آن است. عمق نفوذ آن در زره تا 700 میلیمتر، برد آن 100 تا 4000 متر، بیشینه سرعت آن 370 و سرعت متوسط آن 310 متر بر ثانیه است. با استفاده از این موشک توانایی تانک های تی-72 در مقابله با اهداف زرهی متحرک و بالگردها بسیار افزایش یافته است.
آخرین موشک ضد زره معرفی شده کشور به یاد شهید چمران و به نام محل شهادت ایشان، «دهلاویه» نامیده شده است. هر چند مقامات دفاعی کشور مشخصات زیادی از این موشک را ذکر نکردند اما توصیفات کلی عنوان شده برای این موشک، جلوه هایی از توانمندی آن را مشخص می کند.
این موشک با استفاده از بالک های نصب شده در دماغه آن کنترل(راهبری) شده و بالک های عقبی آن نقض پایدارساز را دارند. تمامی این بالک ها در داخل لوله پرتاب به شکل جمع شده قرار گرفته و پس از پرتاب باز می شوند.
thumb_182452_9.jpg
موشک جدید دهلاویه
در رابطه با نوع هدایت این موشک توجه به اعلام این نکته که در برابر انواع اقدامات جنگ الکترونیک مقاوم است، محتمل ترین گزینه، هدایت نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر است که تجریه ساخت و بکارگیری چنین موشک ضد زرهی در توفان-5 و تندر نیز وجود داشته است. بنابراین دقت می توان منطقاً بالایی برای دهلاویه متصور بود.
همچنین اعلام شده که میزان نفوذ این موشک در زره های واکنشگر در بالاترین حد موشک های ضد زره جهان است. نگاهی به فهرست این تسلیحات عدد 1200 تا 1250 میلیمتر را نشان می دهد. در اینصورت هیچ یک از تانک های ساخته شده در دنیا نمی تواند در برابر دهلاویه با این میزان نفوذ مقاومت کند.
به گزارش مشرق، باید توجه داشت بیشترین ضخامت زره تانک ها در نواحی جلو و بعضاً پهلوها بوده و در سایر نواحی از مقاومت کمتری برخوردارند. به عنوان مثال بیشترین عدد ادعا شده برای ضخیمترین بخش از تانک های ام-1 آبرامز آمریکا و مرکاوا ام-کی-4 رژیم صهیونیستی 1300 و 1080 میلیمتر عنوان شده است. البته اعداد متنوعی در منابع مختلف عنوان شده است که استناد به همه آنها ضرورتی ندارد زیرا نمونه ای از موشک های ضد زره روسی با میزان نفوذ 1000 تا 1200 میلیمتر در جنگ 33 روزه رژیم صهیونیستی علیه لبنان و حمله آمریکا به عراق در سال 2003 مورد استفاده قرار گرفت. در این جنگ ها به ترتیب انواع مدل های مرکاوا از جمله ام-کی-4(در لبنان) و آبرامز(در عراق) مورد اصابت آن موشک قرار گرفتند که بهترین مقاوت حاصل شده توسط این تانک از کار افتادن و از رده خارج شدن تانک های مذکور بوده و در مواردی به انهدام تانک انجامیده است.
بنابراین اگر میزان نفوذ دهلاویه بیشتر از موشک مودر نظر نباشد باز هم حریف سرسختی برای بهترین تانک های اصلی میدان نبرد(MBT) دنیا خواهد بود و از کار افتادن آنها کمترین نتیجه قابل حصول است. بدیهی است تانک از کار افتاده در میدان نبرد دیگر تهدیدی محسوب نمی شود و اساساً تانک های جدید از سازه های مستحکمی برخوردارند که در آزمایش های انجام شده مانعِ از هم پاشیدن آن حتی در صورت اصابت یک موشک سنگین مانند مارویک شده است. در حالی که تجربه دو جنگ یاد شده نشان می دهد همان موشک ضد زره برای از رده خارج کردن تانک های سنگین و مستحکم نیز کافی است. جالب اینجاست برخی کشورها مانند یونان و ترکیه پس از جنگ 33 روزه اقدام به خرید موشک فوق نمودند در حالی که امکان تهیه موشک های هم رده غربی نیز برای آنها فراهم بوده است.
نگاهی به میزان نفوذ موشک های ضد زره قبلی ایران و مقایسه آن با تخمین صورت گرفته برای دهلاویه نشان دهنده یک جهش حدوداً 58 درصدی نسبت به بیشترین میزان نسل های قبلی دارد. البته در این محاسبه موشک توفان-5 را وارد نکردیم زیرا مشخصات عملکردی آن اعلام نشده است. میزان نفوذ توفان-5 در منابع اینترنتی بالغ بر 900 میلیمتر عنوان شده که در صورت اتکا به این عدد دهلاویه 33.3٪ رشد را نشان می دهد که باز هم میزان قابل توجهی است.
بنابراین با یک تفاوت ساختار در سرجنگی و احتمالاً پیشران موشک روبه رو هستیم. ناگفته نماند با افزایش سرعت موشک میزان نفوذ آن در زره نیز افزایش می یابد.
thumb_182455_3.jpg
پرتابگر موشک دهلاویه
پرتابگر دهلاویه نیز هر چند شباهت هایی به پرتابگر توسن دارد اما در آن لوله حاوی موش کدر بالاترین موقعیت قرار دارد، پس از آن سامانه هدفگیری و پس از آن چشمی مورد استفاده کاربر که مشخص کننده محل سر او است بنابراین مزیت مطرح شده برای پرتابگر توسن در اینجا باز هم بیشتر شده و هم حفاظت خدمه در برابر شعله ناشی از پیشران و هم اختفای او در عوارض بهتر است. از اینرو احتمال بکارگیری یک پیشران راکتی قویتر نسبت به توسن را در دهلاویه می توان مد نظر داشت.
همچنین اعلام شده دهلاویه توانایی هدف قرار دادن بالگردها را نیز دارد. از اینرو مانند خانواده موشک های توفان، تندر و توسن، این سلاح را نیز باید موشکی چند منظوره محسوب نمود.
عدم استفاده از هدایت سیمی و استفاده از یک پیشران راکتی مفروض، برد بالاتری را برای دهلاویه در مقایسه با نسل های قبلی موشک های ضد زره ایران را فراهم خواهد کرد.
سوالی که در اینجا قابل مطرح شدن است چرایی ساخت چنین موشکی با وجود توفان-5 با نفوذ بالا و هدایت پرتو سوار لیزری است. باید گفت ضمن بیشتر بودن میزان نفوذ دهلاویه برخورداری این موشک از یک پیشران احتمالاً راکتی امکان رسیدن آن به سرعت های بالاتر را فراهم می کند که در قیاس با نسل های توفان مزیت گرفتن میزان بیشتری از فرصت واکنش دشمن به دنبال دارد. بنابراین احتمال اصابت به هدف برای دهلاویه نیز بسیار بالا خواهد بود.
شباهت های پرتابگر دهلاویه به توسن بیانر وجود مزایای عملیاتی مناسبتر آن نسبت به موشک های توفان است. قابلیت جدا شدن لوله حامل موشک از مجموعه هدفگیری و سه پایه و راحتی نصب و آماده سازی در این نوع پرتابگرها مزیت حمل و نقل ساده تر توسط تعداد کمتری نفر را به همراه دارد در نتیجه این دهلاویه توسط واحدهای سبک رزمی مانند موتورسیکلت های دو و چهار چرخه قابل حمل و توسط نوع چهار چرخ قابل بکارگیری خواهد بود.
موشک های فعلی ضد زره کشور همچنان برای انهدام طیف وسیعی از اهداف مانند نفربرهای زرهی، تانک های سبک وزن شناسایی، سنگرهای مستحکم و خودروها و حتی بالگردها کارایی دارند و موشک جدید دهلاویه که از قیمت بالاتری هم دارند به عنوان عضو جدید و جوان این خانواده خط دفاعی مستحکمی را در برابر تانک های پیشرفته غربی و شرقی برقرار نموده و تولید بومی آن نیز امکان ارتقاء و بهسازی های آتی را تضمین می کند.
http://www.mashreghn...-تا-دهلاویه-عکس

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.