اریش لودندورف ... جنگ جهانی اول ... کودتای آبجو فروشی اریش لودندورف ... جنگ جهانی اول ... کودتای آبجو فروشی

[ALI 5,626]

به نام خدا

 

این تاپیک رو ایجاد کردم که در آن به اتفاق هم زندگی نامه یکی از بزرگترین سرداران جنگی که تاکنون جهان به خود دیده است را مختصرا مرور کنیم و به بررسی نقش او در جنگ جهانی اول و پس از آن در کودتای آبجو فروشی بپردازیم.

 

به نام خدا

اریش لودندورف یا لودن دورف با نام کامل اریش فردریک ویلهلم لودندورف ( Erich Friedrick Wilhelm Ludendorff ) که البته برخی از منابع از اون با نام فون لودندورف ( VON Ludendorff ) نیز یاد می کنند ، یکی از بزرگترین سرداران جنگی در جهان به شمار می رود. او در 9 آوریل 1865 در شهر کوچک کروس زونیا در نزدیکی پوزن (زادگاه هیندنبورگ) به دنیا آمد. شاید روزگار چنین مقدر کرده بود که این دو تن (لودندورف و هیندنبوگ) که در منطقه ای واحد به دنیا آمده اند ، در آینده در بیشترین بخش نظامی گری آلمان نیز در کنار هم باشند. این شهر امروزه جزء کشور لهستان به شمار می رود و در نزدیکی منطقه مرزی لهستان و آلمان امروزی قرار دارد. اریش لودندورف سومین فرزند از خانواده ای شش نفره بود. پدر او ، آگوست ویلهلم لودندورف و مادر او نیز کلارا تمپل ولف بود. او در سال 1885 با درجه ستوان در هنگ 58 پیاده نظام در وسل مشغول گردید. پس از این تاریخ لودندورف استعداد ها و نبوغ عالی نظامی خود را به خوبی نشان داد. به طوریکه هشت سال بعد در سال 1893 دوره های افسری مخصوص ژنرالی و فیلد مارشالی مخصوص ورود به گروه ستاد مشترک ارتش آلمان را گذراند و در سال 1894 به عنوان یک افسر ، تحت تعلیم فیلد مارشال آلفرد گراف فون اشلیفن قرار گرفت. فون اشلیفن یکی از نظریه پردازان و استراتژیست های بزرگ نظامی آلمان بود که در خلال سالهای 1891 الی 1906 به عنوان رئیس ستاد کل ارتش آلمان ، در ارتش آلمان مشغول به کار بود. هم او بود که نظریه پرداز طرح بزرگ طرح اشلیفن برای ارتش آلمان در جنگ جهانی اول و دوم بود. به حال شاگردی فرد بزرگی مثل فیلد مارشال اشلیفن برای کارآموزی مثل لودندورف بسیار مفید واقع گشت. به طوریکه به خوبی تجربیات ژنرال کارکشته ای مثل اشلیفن به لودندورفِ با استعداد منتقل گردید. لودندورف در دانشگاه های افسری کیف ، ویلهلم شاون و فرانکفورت دوره های مختلف تئوری و عملی استراتژی نویسی جنگی را گذراند. از سال 1905 لودندورف رسما وارد کادر فرماندهی ستاد کل ارتش امپراتوری آلمان گردید. بالاخص که فیلد مارشال اشلیفن کم کم پا به سن گذاشته بود و می رفت که این سمت خداحافظی کرده و بازنشسته شود. از زمانی که لودندورف وارد کادر فرماندهی ستاد کل ارتش امپراتوری آلمان شد ، کم کم زمزمه های تقسیم جهان و آغاز جنگ جهانی اول در آلمان و در سراسر جهان به گوش می رسید.





جنگ جهانی اول

زمانی که جنگ جهانی اول در سال 1914 آغاز شد ، لودندورف به عنوان سرلشکر و فرمانده کل لشکر 58 پیاده نظام استراسبورگ واقع در شمال شرقی امپراتوری آلمان در منطقه مرزی آلمان و روسیه مشغول به فعالیت بود. وقتی که تنور جنگ جهانی اول روز به روز داغتر می شد ، لودندورف با درجه سپهبدی به معاونت ارتش دوم امپراتوری آلمان رسید. فرمانده کل نیروهای ارتش آلمان در شرق آلمان بر عهده فیلد مارشال کارل فون بولوف بود و لودندورف به عنوان معاون اول او انتخاب شد. این انتخاب بیشتر به خاطر لیاقت و کاردانی بالای لودندورف صورت گرفت. چرا که در اوایل جنگ ارتش آلمان با استفاده از طرح لودندورف که بر مبنای استراتژی اشلیفن طرح ریزی شده بود ، توانست به خوبی شهر لیژ در خاک بلژیک را به تصرف خود درآورد. خطوط مستحکم دفاعی فرانسه ، اجازه پیشروی بدون دردسر آلمانها به خاک فرانسه را نمی داد. اینجا بود که آلمانها تصمیم گرفتند با دور زدن خطوط دفاعی فرانسوی ها و با تصرف خاک بلژیک وارد خاک فرانسه شوند. اما تیربارها و توپخانه ارتش بلژیک تلفات زیادی بر ارتش آلمان وارد کردند و هزاران نفر از پرسنل ارتش آلمان کشته شدند. اینجا بود که لودندورف فرماندهی تیپ 14 ارتش امپراتوری آلمان که فرمانده آن تیپ در جریان نبرد کشته شده بود را بر عهده گرفت و با تقسیم نیروها و استتار فوق العاده و غافلگیر کردن بسیار سریع بلژیکی ها در شهر لیژ توانست راه ورود نیروهای آلمان به خاک بلژیک را باز کرده و بخش عمده ای از تسلیحات ، تیربارها و توپخانه ارتش بلژیک را منهدم و یا به غنیمت بگیرد. این موفقیت چشمگیر لودندورف سبب شد که ارزش جنگی او بیش از پیش در ارتش آلمان مورد توجه قرار بگیرد. فیلد مارشال کارل فون بولوف نیز در اثر همین لیاقت جنگی لودندورف او را به معاونت خود انتخاب کرد. یک هفته پس از موفقیت چشمگیر لودندورف در لیژ ، لودندورف توانست نیروهای مرکب بلژیکی ، انگلیسی و فرانسوی در شهر نامور واقع در بلژیک ، که شهر استراتژیک بلژیک به شمار می رفت و نیروهای متفقین تلاش زیادی برای حفظ آن داشتند ، را به تصرف نیروهای تحت امر خود درآورد. بعد از پیروزی های چشمگیر لودندورف در جبهه غرب ، ستاد ارتش آلمان او را به جبهه شرق آلمان اعزام کرد. او پس از اعزام به جبهه شرقی به سرعت شروع به همکاری با ماکس هوفمان و پاول فون هیندنبورگ ( که جانشین فیلد مارشال ماکسیمیلیان فون پریت ویتز که در سال 1914 ، به دلیل ضعف عملکرد در نبرد تاننبرگ توسط ژنرال مولتکه (فرمانده ستاد کل ارتش آلمان) از کار برکنار شد ) کرد. او پس از پیروزی های جبهه غرب و انتقال به جبهه شرق به درجه سپهبدی ارتقا یافت. اریش لودندورف در آگوست سال 1914 در نبرد معروف تاننبرگ توانست با همکاری هیندنبورگ و هوفمان و با فرماندهی عالی و بی نقص خود ارتش امپراتوری روسیه را به کلی در هم بشکند. در این نبرد ( نبرد تاننبرگ ) لودندورف که فرماندهی ارتش هشتم امپراتوری آلمان را بر عهده داشت و در مجموع 166 هزار نفر نیرو در اختیار داشت ، توانست ارتش 420 هزار نفری امپراتوری روسیه را در پروس شرقی به کلی تار و مار کند. واقعیت امر این است که ارتش های فرانسه ، انگلیس و بلژیک تصمیم داشتند که با معطل کردن ارتش آلمان در غرب ، راه را برای ارتش روسیه در شرق هموار کنند. آنها با حملات گسترده به جبهه های غربی آلمان سعی می کردند که توجه آلمانی ها را به سمت خود جلب کنند. اما غافل از اینکه در ارتش آلمان فرمانده بزرگی چون لودندورف وجود دارد که به خوبی از تاکتیک های مبارزه در دو جبهه همزمان اطلاع دارد و می تواند به خوبی دو جبهه کاملا مجزا (طرح اشلیفن) از یکدیگر را فرماندهی کند. متفقین می پنداشتند که روسیه در کمتر از یک ماه می تواند 10 ارتش بزرگ را برای نبرد با آلمان ها بسیج کند. اما روسیه توانست حدود 8 لشکر را آماده نبرد کرده و به سمت پروس شرقی اعزام کند. ستاد ارتش آلمان که درگیر جنگ با دشمنان غربی خود در جبهه بلژیک و فرانسه بود ، تنها توانست ارتش هشتم را با استعداد 166 هزار نفر سرباز در اختیار لودندورف قرار دهد. این نیروها بلافاصله توسط ترن و قطار و کامیون های معمولی به سمت پروس شرقی و کونیگسبرگ اعزام شدند. ارتش نهم آلمان نیز در مرکز این کشور قرار گرفت تا در شرایط بحرانی بتواند به هر دو جبهه نیرو اعزام کند. نیروهای لهستانی و اتریشی و باواریایی ارتش آلمان که پیش از فرارسیدن ارتش هشتم مشغول دفاع در برابر روس ها بودند ، توانستند با ایجاد موانعی مثل حفر کانالها و خندقهای صحرایی سرعت پیشروی روس ها را کند کنند. نیروهای روسیه به دو بخش تقسیم شده بودند. ارتش اول تحت فرماندهی ژنرال پاول فون رننکامپف (که اصالتا استونیایی بود) و ارتش دوم تحت فرماندهی ژنرال الکساندر سامسونوف. ارتش اول از طرف شمال به سمت کونیگسبرگ و ارتش دوم روسیه از طرف جنوب به سمت دریاچه ماسوریان پیش رفت. شرح کامل نبرد تاننبرگ از حوصله این تاپیک خارج است. در هر صورت نیروهای 420 هزار نفری ارتش روسیه در برابر نیروهای 166 هزار نفری ارتش آلمان به سختی شکست خوردند. ارتش آلمان در این نبرد با فرماندهی بی نقص لودندورف (و صد البته با حمایت ها و همفکری های بی دریغ هیندنبورگ و هوفمان) توانست ارتش روسیه را که بیش از دو برابر ارتش آلمان نفرات در اختیار داشت را به سختی شکست دهد. تلفات آلمانها در این نبرد 5000 کشته و 7000 زخمی بود و در مقابل تلفات ارتش روسیه بالغ بر 78 هزار نفر کشته و 92 هزار نفر زخمی بود و بیش از 500 توپ روسی توسط آلمان ها به غنیمت گرفته شد. این شکست سهمگین چنان ضربه ای بر ارتش روسیه وارد آورد که سبب شد ارتش روسیه تا پایان جنگ نتواند به طور موثری علیه آلمان بجنگد. در سال 1917 لودندورف با انجام عملیات های مختلفی علیه نیروهای روسیه ، فشار مضاعفی بر ارتش بی رمق این کشور وارد آورد و سرانجام هماهنگی و همفکری لودندورف با سیاسیون آلمان سبب شد که فشارهای وارده از سوی لودندورف بر ارتش روسیه ، این کشور را وادار به آتش بس و امضای قرار داد صلح برست لیتوفسک با دولت بلشویکی کند که نتیجه آن خروج روسیه از جنگ جهانی اول شد. پس از قرار داد صلح برست لیتوفسک و خارج شدن روسیه از جرگه دشمنان آلمان ، که لودندورف نیز در به نتیجه رسیدن آن نقش فعالی داشت و جزء اعضای مذاکره کننده آلمانی بود ، لودندورف مجددا به جبهه غربی اعزام شد. او در اواخر سال 1917 و اوایل 1918 متوجه شد که آلمان در این جنگ پیروز نخواهد شد. او عملیات های گسترده تری را در غرب علیه نیروهای متحد فرانسه و بلژیک و انگلیس و آمریکا ترتیب داد که بخش عمده ای از آنها نیز با موفقیت همراه بودند. او در جبهه غرب با فیلد مارشال لودویگ فون فالکنهاوزن و همچنین کراون ویلهلم همکاری می کرد. فرماندهی او در نبردهای مایکل ، لایز و نبردهای آیسن نیز موفقیت آمیز بود. هرچند فرماندهی او سبب پیروزی آلمان نشد ، اما ایجاد روحیه در سربازان تحت امر از یک سو و فرماندهی کامل او از سوی دیگر سبب شد که تلفات ارتش آلمان در عملیات مشابه کمتر از تلفات فرماندهان نیروهای دشمن باشد. سربازان تحت امر لودندورف به مراتب بهتر و با روحیه تر از سربازان تحت امر سایر فرماندهان آلمانی مثل فالکنهاوزن و ویلهلم می جنگیدند. لودندورف متوجه شده بود که ارتش آلمان در این نبرد پیروز نخواهد شد. لذا به سزار ویلهلم توصیه کرد که با دول متخاصم از در صلح بر آید و با آنها قرار داد آتش بس امضا کند. این پیشنهاد لودندورف که به ذائقه ویلهلم خوش نیامد سبب شد که او را از سمت های رزمی کنار گذاشته و به سمت غیر رزمی بگمارد.





پس از جنگ جهانی اول ، کودتای آبجو فروشی

او که از رفتار تحقیرآمیز ویلهلم با خود بسیار ناراحت بود ، پس از پایان جنگ جهانی اول به سوئد و دانمارک رفت و به گذران زندگی در این دو کشور ادامه داد. لودندورف در این دو کشور دست به نگارش چندین کتاب و مقاله درباره انواع استراتژی و تاکتیک های نظامی و همچنین تاکتیک ها و استراتژی های نظامی مورد استفاده آلمان در جنگ جهانی اول کرد. او در سال 1919 به آلمان بازگشت و دولت آلمان تصمیم داشت که او را به نیابت از خود به سمت عضویت ارتش انقلابی بین المللی درآورد که البته این تصمیم در همان سال 1919 در ضمن معاهده ورسای لغو گردید. لودندورف یکی از معتقدان سرسخت ماجرای معروف خنجر از پشت ( Stab In The Back ) است. او سوسیالیست های آلمان را متهم می کرد که در طول جنگ از پشت به آلمانی ها خنجر زدند و با اظهارات خود باعث تضعیف روحیه سربازان آلمانی شدند. پس از تشکیل حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان (نازی) لودندورف اولین نفری بود که به عضویت این حزب درآمد. او عادت داشت که به جای به کار بردن واژه سوسیالیست از واژه بی وطن استفاده می کرد. هرچند که لودندورف یک نابغه نظامی بود ، اما فاقد شم سیاسی مناسب بود. او که در ظاهر خود را به جهت طرفیت با سوسیالیست ها همسو با هیتلر می دید ، از همان آغاز فعالیت های حزبی هیتلر شروع به همکاری با او کرد. غافل از اینکه هدف هیتلر از همکاری با لودندورف صرفا استفاده از نام و شهرت او و همچنین تجربیات نظامی او بود. به هر حال علی رغم میل باطنی لودندورف و با تهدید هیتلر ، لودندورف نیز از پایه های کودتای معروف به کودتای آبجو فروشی می شود. در سال 1923 کودتای آبجو فروشی توسط هیتلر به راه می افتد که شرح کامل آن از حوصله این تاپیک خارج است. در این کودتا کامیون های مجهز به تیربار که حامل نیروهای اس آ (نیروهای مسلح حزبی هیتلر) بودند و تحت امر هیتلر و ارنست روهم و رودولف هس در حالیکه هیتلر و لودندورف در جلوی این دسته حرکت می کردند ، به سمت مونیخ به راه افتادند. اشترسمان ، صدراعظم آلمان ، در کشور حالت فوق العاده ایجاد کرد. نیروهای شهربانی مونیخ جلوی نیروهای پیشروی کننده هیتلر ایستادند ولی از ابهت سردار جنگی بزرگی چون لودندورف جرات تیراندازی را نداشتند. سرانجام با نزدیک شدن هیتلر به نیروهای شهربانی ، اشترایشر ، رئیس شهربانی مونیخ اولین گلوله را به سمت نیروهای هیتلر شلیک کرد و به دنبال آن رگباری از گلوله به مدت 60 ثانیه به سمت نیروهای هیتلر شلیک شد و متقابلا از سوی نیروهای هیتلر نیز تیراندازی به سمت نیروهای شهربانی آغاز شد. پس از شلیک اولین گلوله ، هیتلر (ماشاالله از بس که شجاع بود) بلافاصله خود را بر روی زمین انداخت و خود را به زمین چسبانید و بلافاصله به صورت سینه خیز از محل درگیری دور شد و بلافاصله سوار ماشین یکی از دوستانش شد و به خارج از منطقه نبرد گریخت و به مدت سه روز در خانه یکی از دوستانش مخفی شد. اما لودندورف بی اعتنا به رگبار گلوله ها کماکان به پیشروی خود به سمت شهربانی ادامه داد. اما هیچ کدام از نیروهای تحت امر هیتلر جرات همراهی او را نداشتند و سرانجام او تک و تنها به نیروهای شهربانی رسید و توسط آنها دستگیر شد. لودندورف که از این ماجرا به سختی ناراحت شده بود ، از آن تاریخ به بعد لباس نظامی خود را کنار گذاشت و همواره نازی ها را سرزنش می کرد. هیتلر نیز او را به حماقت متهم می کرد. روابط بین هیتلر و لودندورف پس از این واقعه به کلی شکرآب شد و این دو دیگر هیچگاه با همدیگر مصاف نشدند. حتی 14 سال بعد هیتلر در مرگ لودندورف نیز حاضر نشد. لودندورف در سال 1925 به عنوان رقیبی برای دوست قدیمی خود هیندنبورگ در انتخابات ریاست جمهوری وایمار شرکت کرد که البته رای چندانی نیاورد. (حدود 260 هزار رای) پس از کودتای آّب جو فروشی هیتلر و لودندورف هیچگاه همدیگر را نبخشیدند و هر یک دیگری را متهم می کرد. به هر حال این دو نفر پس از کودتای آبجو فروشی هیچگاه همدیگر را ندیدند تا اینکه سرانجام در سال 1937 لودندورف درگذشت. هیتلر نه تنها هیچ یادی از مرگ او نکرد ، بلکه حتی در مراسم دفن لودندورف نیز شرکت نکرد. بیشتر نظریه پردازان جنگ جهانی دوم معتقد بودند که اگر لودندورف در جنگ جهانی دوم زنده بود ، ارتش آلمان هیچگاه شکست نمی خورد. چرا که لودندورف تا زمان شکست کامل انگلیس ، هیچگاه اجازه گسترش جبهه به شرق آلمان و درگیر شدن با شوروی را نمی داد.



لودندورف







لودندورف (سمت راست) در کنار فیلد مارشال هیندنبورگ







لودندورف (سمت راست) در کنار هیندنبورگ







لودندورف در کنار هیتلر و دار و دسته ارازل و اوباش پیرهن قهوه ای های SA ، تصویر متعلق به پیش از زمان آغاز کودتای آبجو فروشی است.







لودندورف در کنار هیتلر







لودندورف







مونیخ در هنگام وقوع کودتای آبجو فروشی







اراذل و اوباش هیتلر در حال پیشروی به سمت مراکز دولتی وایمار در مونیخ







پوستر مربوط به تبلیغات آلمان ، لودندورف در کنار هیندنبورگ بر روی نقشه عملیات مشغول به کار هستند.







لودندورف و هیندنبورگ







لودندورف و هیندنبورگ در کنار ویلهلم ، امپراتور آلمان







فیلد مارشال کارل فون بولوف







ژنرال ماکس هوفمان







الکس سامسونوف







فیلد مارشال لودویگ فالکن هاوزن







فیلدمارشال ماکسیمیلیان فون پریت ویتز







فیلد مارشال پاول فون هیندنبورگ







هیتلر در کنار هیندنبورگ ، رئیس جمهوری وایمار







رننکامپف








نویسنده : علی محمدی

منابع و مآخذ :

کتاب ظهور و سقوط رایش سوم نوشته ویلیام شایرر
کتاب جنگ جهانی اول نوشته آلن جان پرسیوال تیلور
کتاب تاریخ جمهوری وایمار نوشته آرتور روزنبرگ

http://www.firstworl.../ludendorff.htm



استفاده از این مقاله با ذکر نام نویسنده و درج لینک سایت میلیتاری به عنوان منبع بلامانع است.

این تاپیک رو ایجاد کردم که در آن به اتفاق هم زندگی نامه یکی از بزرگترین سرداران جنگی که تاکنون جهان به خود دیده است را مختصرا مرور کنیم و به بررسی نقش او در جنگ جهانی اول و پس از آن در کودتای آبجو فروشی بپردازیم.

اریش لودندورف

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[ALI 5,626]

خنجر از پشت زدن سوسیالیست ها









بنری که به افتخار هیندنبورگ در جنگ جهانی اول طراحی شد. در بالای بنر تصویر ویلهلم دیده می شود







ژنرال ویلهلم







هیتلر ، جرثومه شجاعت و دلیری در سن 35 سالگی ، به قیافه بازیگوش او توجه کنید. تصویر در حول و حوش کودتای آبجو فروشی گرفته شده است.

[rpg7 5,944]

[right]بسیار زیبا بود...همش خوندم[/right]

[right]واقعا مشتاق بودم در مورد جنگ اول چیزی بدونم[/right]

[right]علت شکست آلمانها در جنگ اول چی بود؟؟[/right]

[ALI 5,626]

ممنونم آر پی جی (علی اصغر) جان

خدا بگم این هیتلر رو چکارش کنه که نمی گذاره ما به جنگ جهانی اول هم بپردازیم.

راستش جنگ جهانی دوم به خاطر اینکه نبردهای جذاب و نفسگیر و بزرگی مثل کورسک و استالینگراد و العلمین و ... در آن اتفاق افتاده ، بیشتر مورد توجه قرار می گیرد و نویسندگان بیشتر به این جنگ می پردازند و البته علت دیگر امر نیز این است که جنگ جهانی دوم به نسبت جنگ اول سرنوشت سازتر بود و جهان بعد از این جنگ بود که تقسیم شد.

اما اینکه علت شکست آلمان در ج ج 1 چه بود رو نمیشه اینجوری بهش پاسخ داد. انشاالله سعی می کنم در آینده به کمک دوستان بیشتر به واکاوی این جنگ بپردازیم و جنگ های معروف زیر مجموعه آنرا معرفی کنیم و پس از آن به بررسی علل وقوع این جنگ و در ادامه شکست آلمان در این جنگ بپردازیم.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دوستان ویدئوی زیر را حتما ببینید.

[url="http://isherwood.persiangig.com/HITLER/che/Hindenburg%2C%20Paul%20von_%20Hindenburg%20reviewing%20German%20troops%20--%20Britannica%20Online%20Encyclopedia.flv"][size=5][b]لینک دانلود[/b][/size][/url]

هیندنبورگ در حال سان دیدن از نیروهای آلمان (وایمار)

[rpg7 5,944]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Hitler-Putsch2C_Munchen2C_Marienplatz.jpg[/img]

[right]علی آقا.....یه عالمه سوال دارم خوب[/right]

[right] این اراذل اوباش هیتلر چطوری لباس فرم وسلاح داشتن؟[/right]
[right]چطور تویک کشور با این همه سیستم امنیتی یک کامیون وتیربار تو خیابون راه میفته؟؟[/right]
[right]چرا ازتجربیات جنگ اول تو دوم استفاده نشده؟[/right]
[right]استراتژیست های جنگ اول هیچ نقشی تو جنگ دوم نداشتن؟[/right]
[right]اتحاد اولیه آلمان وشوروی چقدر واقعیت داره؟[/right]
[right]فعلا..اینها باشه تا بعد[/right]

[komsomolets 640]

راجع به جنگ اول فکر میکنم این جنگ فرسایشی بود، جبهه ها در رکود بودن و به قدری ساکن بودن که تو جبهه ها مثلا بین ارتش های روس و آلمان مفارقت به وجود میومد و فرمانده ها ناچار بودن انرژی زیادی رو برای دور نگه داشتن سربازها از هم مصرف کنن. این چیزی بود که تو جبهه شرق اتفاق افتاده بود

[arminheidari 24,407]

[quote]راجع به جنگ اول فکر میکنم این جنگ فرسایشی بود، جبهه ها در رکود بودن و به قدری ساکن بودن که تو جبهه ها مثلا بین ارتش های روس و آلمان مفارقت به وجود میومد و فرمانده ها ناچار بودن انرژی زیادی رو برای دور نگه داشتن سربازها از هم مصرف کنن. این چیزی بود که تو جبهه شرق اتفاق افتاده بود [/quote]

منظورتون اینه که دوست می شدند ؟
بعد چه جوری سیم خاردار و تیربار و تک تیر انداز و ... چه جوری؟

[komsomolets 640]

[quote name='arminheidari' timestamp='1342617878' post='261210']
[quote]راجع به جنگ اول فکر میکنم این جنگ فرسایشی بود، جبهه ها در رکود بودن و به قدری ساکن بودن که تو جبهه ها مثلا بین ارتش های روس و آلمان مفارقت به وجود میومد و فرمانده ها ناچار بودن انرژی زیادی رو برای دور نگه داشتن سربازها از هم مصرف کنن. این چیزی بود که تو جبهه شرق اتفاق افتاده بود [/quote]

منظورتون اینه که دوست می شدند ؟
بعد چه جوری سیم خاردار و تیربار و تک تیر انداز و ... چه جوری؟
[/quote]
بذار منبعی که از روش خوندم رو پیدا کنم بعدا کاملتر راجع به وضعیت جبهه شرق مینویسم

[ALI 5,626]

با تشکر از دوستان

این اراذل اوباش هیتلر چطوری لباس فرم وسلاح داشتن؟

چطور تویک کشور با این همه سیستم امنیتی یک کامیون وتیربار تو خیابون راه میفته؟؟

آلمان در دوره جمهوری وایمار بسیار بی نظم و آشفته بود. طبق پیمان ورسای نیروی نظامی این کشور به 100 هزار نفر کاهش یافته بود و این کشور حق داشتن نیرویی بیش از این را نداشت. همچنین این کشور حق داشتن تجهیزات سنگین را نیز نداشت. ضمن اینکه آلمان در سالهای پس از جنگ جهانی اول به شدت گرفتار مساله ویرانی های پس از جنگ و گرفتاری های اقتصادی و از همه مهمتر تورم وحشتناک این کشور بود. همه این مسائل سبب می شد که کشور فاقد یک نیروی امنیتی کارآمد و قوی باشد. البته همین نیروی 100 هزار نفری هم در اصل یک نیروی امنیتی بودند نه ارتش آلمان.

این اراذل و اوباش هیتلر هم کمی قبل از آغاز کودتای آبجو فروشی یونیفرم های خودشان را پوشیده و مسلح شدند و سوار بر کامیون و مجهز به تیربار شدند.

چرا ازتجربیات جنگ اول تو دوم استفاده نشده؟
استراتژیست های جنگ اول هیچ نقشی تو جنگ دوم نداشتن؟

دلیلش این است که استراتژیست های بزرگی مثل لودندورف و هیندنبورگ و فیلدمارشال فالکن هاوزن و ماکسیمیلیان و افراد بزرگی مثل اینها همگی در فاصله بین جنگ جهانی اول و دوم از دنیا رفتند و دیگر کسی از نسل سابق باقی نمانده بود. اگر افرادی مثل لودندورف و هیندنبورگ رهبری جنگ جهانی دوم را برعهده می گرفتند ، مسلما سرنوشت این جنگ به گونه دیگری رقم می خورد. اکثر ژنرالها و فیلدمارشالهای هیتلر در جنگ جهانی دوم نیز به طور کامل از تجربیات فرماندهان سابق ارتش آلمان بهره نجستند. بخش عمده ای از فرماندهان ارشد آلمان در جنگ جهانی دوم نیز در جنگ جهانی اول جزء افسران توپخانه بودند. من جمله خود هیتلر که در جریان جنگ جهانی اول از افسران توپخانه ارتش آلمان به شمار می رفت و هیچکدامشان در این جنگ در کادر فرماندهی ارشد ارتش آلمان حضور نداشتند.

[mostafa_by 5,726]

ممنون برادر علي عزيز بابت اين مطلبت (آخيش! يه جا پيدا شد كه بشه حرف زد! ).

البته يه مخالفتي با شما دارم كه شايدم با شما نباشه و شما هم با من هم نظر باشي :

[quote][size=6][color=#FF0000]بیشتر نظریه پردازان جنگ جهانی دوم معتقد بودند که اگر لودندورف در جنگ جهانی دوم زنده بود ، ارتش آلمان هیچگاه شکست نمی خورد. چرا که لودندورف تا زمان شکست کامل انگلیس ، هیچگاه اجازه گسترش جبهه به شرق آلمان و درگیر شدن با شوروی را نمی داد.[/color][/size][/quote]
حقيقتش اين جمله، جمله‌ي درستي نيست.

البته خودت در متن، به اختلاف عميق هيتلر و لودندورف اشاره فرمودي.
ولي مسئله اينجاست كه هيتلر اساساً به تمامي كساني كه دور و برش بودن، به چشم نردبان ترقي نگاه مي‌كرد.
زماني رودلف هس، دست راست وي بود و زماني ديگه، نفر چندم حزب و زماني ديگه، صرفاً بيماري رواني كه اسارتش هيچ اهميتي براش نداره.

زماني هرمان گورينگ دست راست وي و رئيس رايشتاگ مي‌شد و زماني ديگه، دائم‌الخمري بي‌خاصيت كه ارزش پست و مقامي هم نداشت!

يا حتي گودريان كه زماني فرمانده اول نيروهيا زرهي‌اش بود و زماني ديگه، هويجي ناچيز!

يا رومل! يا حتي ارنست روهم كه اونطور ناجوانمردانه با تراكتور از روش رد شد!!!

----------------------------------------------

حقيقتش اينه كه جز معدود چند نفر (هيملر، هايدريش، گوبلز، كايتل و ...)، كس ديگه‌اي نبود كه عملاً هيتلر اون رو مصرف كرده و به دور نيانداخته باشه!!

پس حتي اگه كودتاي آبجو فروشي با موفقيت هم همراه مي‌شد، لودندورف خيلي زود توسط هيتلر كنار زده مي‌شد و اين كهنه سرباز به موزه‌ها سپرده مي‌شد!
كما اينكه عملاً اين كار رو با صدر اعظم، هيندنبورگ هم كرد و وي در اوج قدرت، عملاً كنار زده شد و شانس آورد كه خيلي زود دار فاني رو وداع گفت! والا ...!!

----------------------------------------------

مسئله‌ي ديگه اينكه درسته كه هيتلر، به سبك ژوزف استالين شروع به تصفيه‌هاي خونين در ارتشش نكرد (و بالعكس SA ها رو بخاطر ارتش و رضايت سران ارتش قرباني كرد).
ولي هيتلر اعتقاد چنداني به نظرات محتاطانه و البته كلاسيك سران ارتش نداشت و عملاً بيشتر عاشق نظريات خطرناك و فوق العاده‌ ريسكي افرادي چون گودريان و رومل و امثالهم بود تا پير ژنرال‌هاي ارتشش.
هرچند كه شايد اگه به اون نظرات توجه مي‌كرد، فرانسه سقوط نمي‌كرد! ولي خوب ...!!

اما چيزي كه مسلمه اينه كه اگه هيندنبورگ و لودندورف و حتي مولتكه و بيسمارك كبير هم در زمان جنگ دوم جهاني زنده بودن، نظرياتشون پشيري ارزش نداشت واسه آدولف خان!

كما اينكه ديديم حتي گودرياني كه اينقدر محبوب هيتلر بود، وقتي كه رسماً گفت نه تو مسكو، نه بالكل تو شوروي هيچ چي گير آلمان نمياد و اين بوي كبابي كه از اونجا برمي‌خيزه، بوي داغ كردن درازگوشه، عملاً از چشم هيتلر افتاد و نابود شد و رفت پي كارش!!!
ديگه واي بحال اينكه شما لوندردورف باشي و فقط سابقه‌ي خدمتت به ارتش، از سن آدولف بيشتر باشه و بگي كه حمله به انگليس رو متوقف نكن (بدبخت مگه گورينگ نگفت متوقف نكن! چي شد؟!!)!!
يا اينكه بگي روم به تيفال، در دونكرك توقف نكن و بزن پدر جد انگليسي‌ها رو دربيار!!

يا بجاي رفتن به سراغ يوگوسلاوي، يه ضرب برو سراغ برادران شورايي!!

قيافه و پاسخ پيشوا در اين شرايط، بسيار ديدني و شنيدني بود ...!!

----------------------------------------------------

نتيجه‌ي اخلاقي : اگه به جاي همه‌ي اون مراحم (جمع خود ساخته‌ي مرحوم‌ها!!)، حتي ناپلئون و اسكندر كبير و مرحوم ژوگه ليانگ هم بود، نتيجه‌ي جنگ دوم جهاني تغيير چنداني نمي‌كرد!
چون اونجا، حرف حرف يه نفر بود و اونهم كسي نبود جز فرمانده‌ي كل قوا ...!!
مابقي هم صرفاً مي‌تونستن نظر موافق و مساعد خودشون رو بفرماين. در آزادي كامل بيان.

====================================

پ.ن‌ : دقت كردين تو اين متنم، به اندازه‌ي تمامي پست‌هايي كه طي اين 6 سال تو ميليتاري دادم، از هاينس گودريان نام بردم؟!
ان يحتمل از نوادگان اون مرحوم، زير ميزي‌اي، شيريني‌اي چيزي گرفتم .

[komsomolets 640]

سلام برادر علی بزرگوار
کمر به قتلمون بستی؟ کمونیست چی هست اصلا؟

[ALI 5,626]

به به چه عجب باز هم بحثی پیش اومد که ما افتخار هم کلام شدن با برادر مصطفی رو داشته باشیم. هرچند واقعا مدتیه که جو سایت بیشتر حالت جو زدگی های اوایل انقلاب رو به خودش گرفته و نمی شه خیلی راحت و آزاد صحبت کرد و همین هم باعث میشه که نتونیم مثل قبل با هم اختلاط کنیم. اما خب به قول معروف دم غنیمته. این تاپیک رو بچسب مصطفی جان که دیگه ...

در رابطه با اون جمله هم خدمتتون عرض کنم که اون جمله نقل قولی از ویکیپدیا بود و من نخواستم در اون دخل و تصرفی داشته باشم. اما من هم با اون جمله مخالفم ، به دو دلیل :

دلیل اول همونیه که شما هم به اون اشاره کردی. یعنی قد و یک دنده بودن هیتلر. اینکه اصولا هیتلر به حرف هیچکدوم از فرماندهانش توجهی نمی کرد. وقتی که پس از سقوط فرانسه ، جنگ های هوایی بین آلمان و انگلیس آغاز شد و گورینگ در حال نابود کردن نیروی هوایی انگلستان بود ، نیروی نظامی چندانی در داخل انگلستان باقی نمانده بود و این کشور تا سقوط تنها یک قدم فاصله داشت. اما می بینیم که هیتلر در چنین موقعیتی دستور توقف حملات هوایی به بریتانیا رو صادر می کنه (علیرغم نظر گورینگ) از این گونه موارد در زندگی سیاسی هیتلر زیاد وجود داره و نشون میده که حتی اگر سردار بزرگی مثل لودندورف هم زیردست هیتلر بود ، حرفش برای هیتلر ارزشی نداشت.

دلیل دوم اینه که من به جنگ جهانی دوم به عنوان یک جنگ واقعی نگاه نمی کنم. این جنگ یک بازی سیاسی بود نه یک جنگ نظامی. شواهد بسیار زیادی در دست است که کشورهایی که مثلا در هنگام جنگ در برابر آلمان می جنگیدند (شوروی ، آمریکا و انگلیس) ، خودشون نقشه چنین جنگی را کشیده بودند و هیتلر اساسا یک بازیگر بود و می بایست در آخر بازی شکست می خورد و کنار می رفت. حتی اگر صد نفر سردار جنگی لایق مثل لودندورف و هیندنبورگ هم برای هیتلر کار می کردند و هیتلر نیز به حرفشون گوش می کرد ، باز هم قرار بود که آلمان شکست بخورد و حتما نیز شکست می خورد. به عنوان مثال دیپلماسی دوگانه انگلیس و فرانسه در برخورد با قضیه آنشلوس اتریش و پس از آن چکسلواکی ، حمایت استالین از هیتلر در سالهای 1933 و 1934 و همکاری ها گسترده این دو تن و اینکه استالین نقش عمده ای در تثبیت حکومت هیتلر داشت و او بود که باعث تقویت حزب نازی شده و ارتش آلمان رو به روش های غیر مستقیم تجهیز و تسلیح کرد ، همکاری گسترده ماموران مخفی کمینترن فلسطین با سران گروه های چهارگانه هاگانا ، ایرگون ، پالماچ و لهی (اشترن) و قضیه میخائیل آئرباخ و نقش آنها در تشکیل دولت اسرائیل ، همکاری های بسیار وسیع و گسترده ماموران کمینترن در آلمان با ماموران گشتاپو و سایر نهادهای نازی و دهها مورد دیگر نشان دهنده این است که این جنگی بود از قبل برنامه ریزی شده که در آن آلمان ابتدا به قدرت می رسید و پیشروی می کرد و پس از آن کوتاه می آمد و شکست می خورد. حالا فرقی نمی کرد که در راس حکومت آلمان نازی (به عنوان سومین ایدئولوژی غالب پس از سوسیالیسم و لیبرالیسم) چه کسی قرار می گرفت. چه هیتلر و چه یاردان قلی خان. مهم این است که در نهایت ناسیونالیسم می بایست در برابر دو قطب سوسیالیسم و لیبرالیسم شکست می خورد.

حالا فعلا جو سایت آماده نیست ، اما انشاالله در آینده اگر جو سایت مناسب شد و دوستان مایل بودند و همکاری کردند ، در تاپیکی مجزا این شواهد و مدارک و اسناد رو به طور مفصل بررسی خواهیم کرد.

[quote name='komsomolets' timestamp='1343143840' post='261707']
سلام برادر علی بزرگوار
کمر به قتلمون بستی؟ کمونیست چی هست اصلا؟
[/quote]

سلام علیکم برادر جان.
بابا ما شوخی کردیم ، شما چرا ناراحت میشی ؟؟

[mostafa_by 5,726]

عرض سلام و ادب خدمت برادر علي عزيز و ساير دوستان بزرگوار؛

كم سعادتي حقير بود كه افتخار مباحثه با شما نصيبم نمي‌شد.
البته تقصير شما هم بود كه همه‌اش تو بحث‌هاي تخصصي شركت مي‌كردي و از اونجا كه سواد حقير، بيشتر از هفت تير پلاستيكي (اون هم در حد شليك) قد نمي‌ده، طبيعتاً بنده راهي به اون بحث‌ها پيدا نمي‌كردم.

خوشحالم كه با هم هم نظريم.

درخصوص بخش دوم فرمايشت هم اگه يادت باشه، بنده يكي از طرفداران پر و پا قرص اين فرضيه بوده و هنوز كه هنوزه جنگ دوم جهاني رو بهترين اثر سينمايي قرن بيستم مي‌دونم. بهترين طرح و برنامه‌ي ممكن!

يادش بخير كه زماني سعادت نصيبم شد كه حضوراً در اين خصوص بحثي داشته باشيم. كتب مربوط به يهود و مستندات مربوط به كمك جهانيان به نازي‌ها براي تجهيز و تسليح‌شون رو با هم تورقي مي‌كرديم.
حيف كه كفران نعمت كردم و افتخار ديدار مجدد نصيبم نشد كه بيشتر در اين زمينه به بحث و تحقيق بپردازيم.

بحثمون درخصوص آلبرت اينشتين و نقش وي در جنگ دوم جهاني و تشكيل اسرائيل رو كه بخاطر داري؟

------------------------------------------------------

من يه چند باري قصد داشتم كه اين بحث رو براه انداخته و مستندات مربوط رو خدمت دوستان ارائه كنم.
ولي حقيقتاً فضا براي اين كار مناسب نبود.
قبلاً كه احتمال زياد از سوي انبوه دوستان نازي دوست (منظور حزب سياسي نازي هست! فكر بد نكنين!!)، محكوم به توهم توطئه مي‌شديم!

الانم كه شكر خدا با شعاري شدن فضاي سايت، كافيه وارد اين قضيه شيم تا اصل قضيه گم شه و همه برن سراغ ظلم اسرائيل و مظلوميت فلسطينيان و جنگ 33 روزه و اينكه اسرائيل تار عنكبوته و ما داد بكشيم، خودكشي مي‌كنه و چه و چه و خلاصه از بحث اصلي عملاً دور كه هيچ، شوت مي‌شيم!!

خلاصه اينكه نمي‌دونم كي زمان مناسب براي اين بحث پيش خواهد اومد. چرا كه اين، جزو يكي از اصلي‌ترين و مهم ترين نقاط تاريك و مبهم تاريخ قرن بيستمه.

[Generalmohammad 3,178]

بسم رب الشهدا

با تشکر از دوست عزیز به خاطر این مقاله پر محتوا

من شخصا از لوندورف به خاطر فرماندهی عالی در نبر تاننبرگ خوشم میاد . اما به نظر من وقتی که قراره شکست بخوری ، هر چه قدر هم امتیاز بگیری به ضررته !!
به همین دلیل لوندورف رو شامل همه ی خصیصه های یک فرمانده عالی نمیدونم !! چون در حالی که اواخر جنگ به صرافت افتاده بود آلمان پیروز جنگ نیست ، اما باز هم مانند یک سرباز به گرفتن امتیاز های از دشمن و صد البته از دست دادن فرصت طلایی و ابتکار عمل ، مشغول شد و عملا از اعتبار خود برای پیش برد اعتقاد خود استفاده نکرد !!

بیشتر نظریه پردازان جنگ جهانی دوم معتقد بودند که اگر لودندورف در جنگ جهانی دوم زنده بود ، ارتش آلمان هیچگاه شکست نمی خورد. چرا که لودندورف تا زمان شکست کامل انگلیس ، هیچگاه اجازه گسترش جبهه به شرق آلمان و درگیر شدن با شوروی را نمی داد.

نگارنده ای این سطور به نظر حقیر ، در این فکر غوطه ور بوده که اگر لوندورف زنده میبود ، میبایست ( همانند دوران حیاتش ) شأن و عظمتی حداقل هم رده هیتلر میداشت ، در حالی که اساس تفکر هیتلر چنین اجازه ای رو نمیداد و امکان نداشت که کسی روی حرف پیشوا ، حرف بزند !