ColonelShak

سرباز امریکایی زیر ارتش تیربار پی کا طالبان ( ویدئو )

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

ضمن احترام به نظرات همه دوستان، نکته ای که در رابطه با نحوه حرکت این سرباز توجه منو به خودش جلب کرد، بی توجهی اون به نکات ابتدایی در خیز، حرکت، توقف و اختفاء بود!

اینقدر حرکات این فرد بی توجه به اصول حرکت در زیر آتش بود که ناخود آگاه این نکته به ذهن انسان متبادر میشه که آیا اصلا این فرد یک سرباز آموزش دیده بود؟

من که هیچ جا بر نخوردم که حتی یک سرباز معمولی زیر آتش دشمن « تمام قد» بلند شود و بدود!

یا در زمان تعویض خشاب بیش از نیمی از بدنش از پشت محل اختفاء بیرون باشد!

و یا در زیر آتش دشمن با بی خیالی راه برود!

تنها پس از برخورد تیر دوم یا سوم فهمید که قضیه جدی هست و باید کمی هم پناه بگیرد!

این سرباز بسیار خوش شانس بود که گلوله ای به دست یا پایش که بدون حفاظ بودند برخورد نکرد تا با احتمال مرگ در اثر خونریزی مواجه شود.

یه سوال: کلنل شما از کجا فهمیدید که اسلحه فرد طالبان تیربار پی کا هست؟
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تشکر بابت کلیپ

واقعا تاثیر گذاری این تجهیزات الان مشخص میشه دوستانی که از شانس صحبت می کنند ایا اگر از این تجهیزات برخوردار نبود بازم هم شانسی داشت؟ در غیر این صورت این بینوا کاملا بد شانس هم بوده! چون تیر بجای خوردن به دست و پاش کاملا به اعضای حیاتیش برخورد کرده! در واقع این تجهیزات از دل بد شانس ترین حالت شانسی برای زندگی ایجاد میکنه! تا زمانی که توی اون شرایط قرار نگیریم اهمیت این تجهیزات درک نمی کنیم...
مسلما دلیل اینکه فرمانده های امریکایی این تجهیزات الزامی کردن این بود که وقتی از زنده بودن صحبت میشه ایتم های فرعی مثل چابکی و مصرف انرژی تاثیرش کاهش پیدا می کنه

در مورد رفتار این سرباز به نظر من برای عدم اموزش نظامی نیست بلکه برای وحشت وحشتناکش هست! و تمام حرکاتش کاملا غیر ارادی و غزیزی هست مغز در این شرایط که طرف کنترل خودش از دست میده دستور فرار از خطر میده البته من بهش حق میدم! این جور ترس ها مثل ترس از ارتفاع میمونه شاید خیلی ادعا کنن از ارتفاع نمی ترسن ولی وقتی بهشون بگی روی لبه پشت بام یک برج راه برن از هر 100یک نفر می تونه!

خود من فکر می کردم از سگ نمی ترسم ولی وقتی با پارس بلند یه سگ توی تاریک محض داخل روستا در حالی که یه چراغ قوه دستم بود متوجه شدم کاملا هم می ترسم! و دویدن بدون اختیار در میان درختان ...
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام مجدد ...

[quote]در رابطه با اشتایر که مثال آنرا عنوان کردید ، به نظر من خستگی شما بیشتر به دلیل نداشتن تجربه در حمل و جابجایی اسلحه بود. در راهپیمایی های طولانی ، هیچگاه اسلحه را دست نمی گیرند. حتی اسلحه های سبک را نیز در دست نمی گیرند و بعد راهپیمایی کنند. بلکه آنرا در پشت خود حمایل می کنند. در حالیکه اگر همین اسلحه را در پشت خود به صورت صحیح و اصولی حمایل می کردید ، می توانستید مسافت های طولانی تری را هم با همین اسلحه طی کنید. کما اینکه اسلحه هایی مثل ام 82 را نیز به همین صورت در مسافت های طولانی حمل می کنند[b].[/b] اصولا در دست نگه داشتن مداوم اسلحه 12 کیلویی باعث خستگی زودرس می شود. می بایست تنها زمانی که تصمیم به استفاده از اسلحه دارید ، آنرا در دست بگیرید.
[/quote]
صحبت از راهپیمایی طولانی نیست الزاما ، کافیه یک جا ثابت ایستاده باشید ، تصور داشته باشین که بخواهید با این اسلحه از زیر سیم خاردار عبور کنین ، اون موقع نه در پشت حمایل و نه بر روی دست ها کار راحتی نیست و بشدت توان شما رو تحلیل خواهد برد ..
دویدن متعادل با این سلاح در هیچ حالتی ممکن نیست ، نه در دست و نه بر روی شانه و نه در پشت حمایل ...
بگذریم از اینکه اون سلاح اساسا نه کمربند داشت و نه دستی برای نگه داشتن مثل برت یا اف ان فال و ... حتی مدلهایی که در رژه نشون میدن فاقد چنین ابزارهایی هستن و اگر دقت کنین بیشتر حالت های حمل تک نفره این سلاح که توی رژه ها و سایر موقعیت ها نشون داده شده ، قرار دادن قسمت میانی اون روی شانه و غلاف کردن قسمت پایینی قنداق در دست هست ، تقریبا این روش تا الان مشاهده شده و تا زمانی که این سلاح رو تجربه نکنین در همه حالت ها برای مدت طولانی عملا نمیشه یک تصویر واقعی از وضعیت حمل این سلاح داشت ، نکته ای که وجود داره تک تیر انداز باید این سلاح تا رسیدن به ارتفاع مسلط و موقعیت فیزیکی که فضای دید مناسب وجود داشته باشه حمل کنه ، تصور بالا رفتن از ارتفاعات با این اسلحه هم مشکل هست ...
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون از جناب کلنل و از آقا رضا به خاطر آپلود مجدد!
ولی واقعا این بنده خدا یه تخته اش کم بودا!
عین دیوونه ها این طرف و اون طرف می رفت! اصلا چرا رفت پایین؟!
کلا خیلی شبهه ایجاد کرد تو ذهنمون!!
نکته جالب این بود که هر بار تیربار به صدا در میومد اونم تو بی سیم داد می زد!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='worior' timestamp='1348822816' post='274379']
سلام مجدد ...

[quote]در رابطه با اشتایر که مثال آنرا عنوان کردید ، به نظر من خستگی شما بیشتر به دلیل نداشتن تجربه در حمل و جابجایی اسلحه بود. در راهپیمایی های طولانی ، هیچگاه اسلحه را دست نمی گیرند. حتی اسلحه های سبک را نیز در دست نمی گیرند و بعد راهپیمایی کنند. بلکه آنرا در پشت خود حمایل می کنند. در حالیکه اگر همین اسلحه را در پشت خود به صورت صحیح و اصولی حمایل می کردید ، می توانستید مسافت های طولانی تری را هم با همین اسلحه طی کنید. کما اینکه اسلحه هایی مثل ام 82 را نیز به همین صورت در مسافت های طولانی حمل می کنند[b].[/b] اصولا در دست نگه داشتن مداوم اسلحه 12 کیلویی باعث خستگی زودرس می شود. می بایست تنها زمانی که تصمیم به استفاده از اسلحه دارید ، آنرا در دست بگیرید.
[/quote]
صحبت از راهپیمایی طولانی نیست الزاما ، کافیه یک جا ثابت ایستاده باشید ، تصور داشته باشین که بخواهید با این اسلحه از زیر سیم خاردار عبور کنین ، اون موقع نه در پشت حمایل و نه بر روی دست ها کار راحتی نیست و بشدت توان شما رو تحلیل خواهد برد ..
دویدن متعادل با این سلاح در هیچ حالتی ممکن نیست ، نه در دست و نه بر روی شانه و نه در پشت حمایل ...
بگذریم از اینکه اون سلاح اساسا نه کمربند داشت و نه دستی برای نگه داشتن مثل برت یا اف ان فال و ... حتی مدلهایی که در رژه نشون میدن فاقد چنین ابزارهایی هستن و اگر دقت کنین بیشتر حالت های حمل تک نفره این سلاح که توی رژه ها و سایر موقعیت ها نشون داده شده ، قرار دادن قسمت میانی اون روی شانه و غلاف کردن قسمت پایینی قنداق در دست هست ، تقریبا این روش تا الان مشاهده شده و تا زمانی که این سلاح رو تجربه نکنین در همه حالت ها برای مدت طولانی عملا نمیشه یک تصویر واقعی از وضعیت حمل این سلاح داشت ، نکته ای که وجود داره تک تیر انداز باید این سلاح تا رسیدن به ارتفاع مسلط و موقعیت فیزیکی که فضای دید مناسب وجود داشته باشه حمل کنه ، تصور بالا رفتن از ارتفاعات با این اسلحه هم مشکل هست ...
[/quote]

[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
ببخشید دخالت می‌کنم ولی‌ اکثر نیروهایی که با این سلاح کار می‌کنن سوار برatv هستند مطمئن باشین ۹۰%مسیرو با توجه به قابلیت off roadبالای آن با atv طی‌ می‌کنن [/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
من بشخصه وقتی‌ atv 250 ccدیدم باورم نشد حالا که اینا ۵۰۰ ccهستن[/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
اینو به این دلیل عرض می‌کنم که خودم دستی‌ بر آتش دارم دراین زمینه به همین علت به خودروهای رنجر سمندر یه علاقه خاصی‌ دارم هرچند که یک سری ایرادات پنهان ولی‌ خیلی‌ مهمی‌ داره[/b][/size][/font][/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دی! یاد کانتر استریک افتادم!!!! حالا این سرباز معمولی بوده اینجوری هول کرده یا اموزش دیدس؟!!! زیاد خطرناک نیستن اینا!!!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر من در اینگونه موارد یک استتار خوب می تونه خیلی موثر باشه و واسه فرد مهاجم یک امتیاز برتر باشه ،برای مثال به استتار سربازی که در عکس زیر که گذاشتم یک نگاه بندازید مطمئنا زمان زیادی خواهد برد تا دشمن متوجه نقطه دقیق حضور فرد مهاجم بشه

[img]http://l1.yimg.com/dh/ap/default/120927/camo2_uni.jpg[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
امروز در نمايشگاه ياد ياران فرصت پوشيدن جليقه ضد گلوله نصيبم شد. حدود 14 گيلوگرم وزن داشت البته براي من خيلي سنگين نبود ولي خوب تحمل چنين چيزي در پياده روي هاي طولاني كار طاقت فرسايي است.
جليقه ضد گلوله هر چند مي تواند باعث حفظ جان خيلي ها شود اما تحرك پذيري را به شدت كاهش مي دهد و سربازها را هم خسته مي كند.
بر خلاف جليقه كلاه خود هاي جديد هم سبك بودند و هم راحت به طوري كه بنده روي سرم چيزي حس نمي كردم!!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.