دکترین تاکتیکی ارتش اتحاد جماهیر شوروی در عملیات صحرا

[komsomolets 640]

با تشکر از مطالب مفید دوستان
در حقیقت همونطور که جناب چکا فرمودن روسیه و پدرش شوروی به هیچ وجه از مرزهاشون با چین غفلت نردن. در برهه ای حدود 25% از کل ارتش شوروی در این مرزها مجتمع شده بودن. علاوه بر اون دو لشکر روسی در مغولستان خارجی مستقر بودن که الان نمیدونم هنوز هستن یا نه. به ویژه بعد ازجنگ مرزی 1969 آمادگیهای مشخصی برای ارتش سرخ در این مرزها ایجاد شد.
یک نکته دیگه هم که هی یادم میره اگه امکانش هست عکسها و نقشه ها به گالری منتقل بشه

[Antiwar 3,222]

[quote]به نظر من تنها راه جنگ با روسیه جنگ اتمی غافلگیرانه هست تا یک بار برای همیشه از صحنه روزگار محو بشه وگرنه هر ارتشی وارد خاک روسیه بشه محکوم به شکست هست.[/quote]
درست می فرمایید برادر سعید.
البته یک راه دیگر هم وجود دارد که کم خطرتر است و نمی دانم تا چه حد عملیاتی است. آن هم تجزیه از داخل و سازمان دادن گروه های مسلح داخلی مثل سوریه هست.
همیشه برای من سوال بوده چرا روسیه با این عظمت جغرافیای و تنوع قومی-فرهنگی تا به حال تقسیم به واحدهای کوچک نشده! خصوصا این که توسعه یافتگی در مناطق مختلف این کشور هیچ تناسبی با هم ندارد. برخی مناطق بدوی و برخی مناطق تنه به اروپا می زند.

در مورد چین باید گفت شاید تکیه بر انبوه جمعیت این کشور کار ساز باشد ولی بعید می دانم باز هم کاری از پیش ببرند زیرا در لجستیک نیروها در سرزمین پهناور روسیه احتمالا دچار مشکل خواهند شد، خصوصا در منطقه ی سردسیر سیبری. (اختلافات مرزیشون فکر نکنم حل و فصل شده باشه لذا احتمال چالش شاید در اینده دور از ذهن نباشد)

============================
برادر کوزمولت تصاویر منتقل شد ولی فیلم از توان اینترنت بنده خارج است.

[komsomolets 640]

[quote name='Antiwar' timestamp='1350530974' post='277570']
[quote]به نظر من تنها راه جنگ با روسیه جنگ اتمی غافلگیرانه هست تا یک بار برای همیشه از صحنه روزگار محو بشه وگرنه هر ارتشی وارد خاک روسیه بشه محکوم به شکست هست.[/quote]
درست می فرمایید برادر سعید.
البته یک راه دیگر هم وجود دارد که کم خطرتر است و نمی دانم تا چه حد عملیاتی است. آن هم تجزیه از داخل و سازمان دادن گروه های مسلح داخلی مثل سوریه هست.
همیشه برای من سوال بوده چرا روسیه با این عظمت جغرافیای و تنوع قومی-فرهنگی تا به حال تقسیم به واحدهای کوچک نشده! خصوصا این که توسعه یافتگی در مناطق مختلف این کشور هیچ تناسبی با هم ندارد. برخی مناطق بدوی و برخی مناطق تنه به اروپا می زند.

[/quote]
روسیه مشکل حادی در مسأله ملی نداره. در حقیقت یکی از دستاوردهای شوروی همین مسأله ملیتها بوده. در اتحاد شوروی حقوق مفصلی برای ملتها قائل بودن. تحصیل در مدرسه به زبان مادری انجام میشد، زبان هر جمهوری قانونا زبان دوم اون جمهوری نبود بلکه زبان متساوی الحقوق با زبان روسی بود.
خیلی از این جمهوریها وجود خودشون رو تماما مدیون شوروی هستن. کجای تاریخ اسمی از کشورهایی مثل ترکمنستان یا قرقیزستان شنیدین؟ اینها اقوام بیابانگرد و نیمه وحشی بودن که روزی که شوروی اومد بعضا سطح سواد در اونها روی عدد 5% بالا و پایین میشد و روزی که شوروی رفت بی سوادی رو هم با خودش برده بود. حتی روزی که شوروی داشت مضمحل میشد جز چند جمهوری بالتیک، گرجستان و شاید یکی دوتای دیگه هیچ ملت دیگه ای استقلال نمیخواست. تازه وقتی دیدن که شوروی رفتنیه برای عقب نموندن از قافله ساز استقلال رو کوک کردن. طبیعتا وقتی روسیه از شوروی اعلام استقلال کرد تکلیف دیگران هم معلوم شد.
جالبه در یک رفراندوم در واپسین سال عمر شوروی، اکثریت مردم به حفظ اتحاد شوروی رأی دادن، و با توجه به اینکه طبق قانون اساسی شوروی، هر جمهوری حق داشت فقط در صورت رأی مردم از این اتحاد جدا شه، فروپاشی شوروی از یک نقطه نظر صرفا حقوقی، غیر قانونی محسوب میشه.
جمهوریها برای خودشون زبان، قانون، سرود ملی، پرچم و غیره داشتن، حتی دو سه جمهوری کرسی در سازمان ملل داشتن مثل بلاروس، غیر از این جمهوریها انواع و اقسام نواحی خودمختار و نیمه خودمختار هم وجود داشت. روسیه امروز به برکت این ساختار جز در چچن، یعنی جایی که عناصر تندرو جهادی مدتی میدون داری میکردن، مشکل ملی خاصی نداره و این رو کسی مثل پوتین هم بهش معترفه!

[komsomolets 640]

[color=#0000cd][size=7][b]بخش پنجم[/b][/size][/color]

تجدید سوخت خودروهای زرهی بدون اینکه مجبور باشند به عقب بروند، به نحو مطلوب و ایده آلی انجام میگیرد. تانکرهای مواد نفتی تا حد ممکن به یگانها نزدیک میشوند. چنانچه سوخترسانی در منطقه جلوی نبرد امکان پذیر نباشد، نقاط توزیع مواد نفتی در مناطقی که خودروهای زرهی بتوانند به سرعت بدان نزدیک شده تجدید سوخت نمایند و دوباره به میدان نبرد برگردند تأسیس میشود. برای افزایش شعاع عمل و مدت عملکرد خودروهای زرهی، تانکهای روسی اغلب ظرفهای حاوی مواد نفتی را در سکوهای پشت خود حمل میکنند. البته فرماندهان تانک موظف هستند پیش از درگیر شدن با دشمن آنها را از خود دور کنند. نفربرهای زرهی و سایر خودروها نیز به همین ترتیب ظرفهای حاوی مواد نفتی را با خود حمل می کنند.
{ نمایی از تانک T80 مجهز به جایگاههای اضافی سوخت:
[url="http://www.mediafire.com/view/?14f1oxo2er91oqw"]http://www.mediafire.com/view/?14f1oxo2er91oqw[/url]
و نحوه اتصال مخزن به تانک:
[url="http://www.mediafire.com/view/?xg2bx5xpippm3xp"]http://www.mediafire.com/view/?xg2bx5xpippm3xp[/url]

در صحرا نیازمندیهای نگهداری به میزان زیادی افزایش می یابد. روش استاندارد ارتش شوروی در استفاده از تعمیرگاههای سیار این است که تا حد امکان به خط مقدم نبرد نزدیک شده و خودروهای زرهی را در محل تعمیر نماید، به ویژه در عملیات صحرا که شبکه جاده ها محدود است و خودروهای زرهی و دیگر خودروهای آسیب دیده نمیتوانند به نقاط نگهداری در عقب مراجعه نمایند. برای پیشگیری از آسیب رسیدن به قطعات متحرک خودروهای زرهی و دیگر خودروها در صحرا ناشی از اثرات شن و حرارت اقدامات لازم مانند استفاده از پوششهای حفاظتی در برابر گرد و خاک و شن، تمیز کردن مداوم صافیهای هوا، استفاده از فیلترهای گردگیر هنگام سوختگیری، سیستمهای خنک کننده و غیره به طور منظم کنترل میشود.


[b][size=6]آموزش[/size][/b]

در ارتش شوروی، آموزش عملیات صحرا بیشتر روی یگانهای با استعداد گروهان، گردان و هنگ تمرکز داده میشود. گو اینکه آموزش در رده لشکر نیز اجرا میگردد لیکن تا امروز هیچ تمرین بزرگ عملیات صحرایی چه توسط ارتش شوروی چه توسط پیمان ورشو گزارش نشده است.
از بحثی که توسط شوروی درباره تمرین عملیات صحرایی در رده های کوچک ارتش به عمل آمده چنین استنباط میشود که برنامه آموزشی عملیات صحرا وسیع و پیچیده است. برابر گزارشهای مربوط به تمرینهای صحرایی تاکتیکی که در مطبوعات شوروی منتشر شده، یک سناریوی تمرین عملیات صحرا معمولا شامل موارد و خواسته های زیر می باشد که یگان و فرمانده موظف به اجرای آن می باشند:
یک گروهان موتوریزه با سه دسته پیاده و یک دسته تانک نقش یگان مأمور اجرای مانور دورانی را خواهد داشت که مأموریت دارد یک حرکت جهت اخذ تماس به مسافت 30 کیلومتر از منطقه تجمع تا تقاطع یک محور اصلی اجرا نماید. این تمرین که تقریبا همیشه به همین نحو خواهد بود، یک تمرین با حضور نیروی دشمن فرضی است. مأموریت این گردان این است که تقاطع راه و منبع آب منطقه را حفظ نماید تا عمده قوا که به استعداد حدود گردان است وارد شود. راهپیمایی در صحرا و زمینی پوشیده از تپه های شنی با بلندی بیش از 10 متر و زمینهای صاف و نمکزار اجرا میشود. فرمانده گروهان و ستاد وی طرح راهپیمایی را تهیه میکنند. بین همه خودروها در تمرین صحرایی آب اضافی، کابل یدک کش، فرشهای حصیری و نیز ابزار حفاری توزیع میگردد. خودروهای جلو علامت راهنما همراه خواهند داشت تا مسیر ستون را از نقطه نظر گذرگاهها و مناطق صعب العبور مشخص نمایند. باک همه خودروها پیش از حرکت و در هر گذرگاه چک میشود. تجهیزات چشمی و همه قطعات متحرک جنگ افزارها پیش از شروع راهپیمایی پوشانده میشوند. راهپیمایی در شب اجرا میگردد، در حالیکه خودروهای سر و ته ستون با ورزیده ترین راننده های مکانیک هدایت میشوند. راننده ها موظف هستند که خود، کارهای تعمیراتی عمده را روی خودروی خود انجام دهند.
در نخستین ساعات روز بعد راهپیمایی، گروهان پیامی دریافت میدارد که عناصر شناسایی گردان ستون بزرگی از تانک و نفربرهای زرهی دشمن را مشاهده کرده اند که احتمالا تا یک ساعت و نیم دیگر به تقاطع راه می رسند. در بامداد، فرمانده عناصر شناسایی گروهان، عوامل شناسایی ستون دشمن را کشف کرده و بلافاصله وضعیت را به فرمانده گروهان گزارش میکند. سپس به عناصر شناسایی دشمن که مرکب از دو موتورسوار و یک نفربرزرهی هستند دستبرد زده و با نارنجک و جنگ افزارهای سبک آنها را منهدم میسازند. در این لحظه درگیری با عمده قوای دشمن اجتناب ناپذیر است و فرمانده گروهان اقدامات لازم را برای اجرای طرح خود به منظور روبرو شدن با دشمن که اینک یک تهدید جدی است به عمل می آورد.
بدین منظور فرمانده گروهان از طریق بیسیم، یک دسته پیاده موتوریزه را مأمور میکند که حوالی یک رشته تپه های شنی با ستون دشمن که در حال نزدیک شدن است درگیر شود. مأموریت این دسته متوقف نمودن موقتی دشمن و مجبور نمودن آن به وارد عمل شدن و باز شدن در زمینی است که قابلیت عبور و مرور آن خوب نیست. فرمانده گروهان، دو دسته پیاده موتوریزه دیگر و دسته تانک را مأمور میکند که در کمال اختفا حرکت کرده و در پناه رشته تپه های شنی مرتفعتر پیشروی کرده و دشمن را غافلگیر کنند و از پهلو و عقب آنرا مورد تک قرار دهند.
به آتشبار توپخانه مأموریت پشتیبانی از دسته پیاده موتوریزه مأمور متوقف نمودن ستون دشمن، واگذار میگردد. علاوه بر این آتشبار توپخانه مأموریت دارد با اجرای آتشهای مستقیم از فرار ستون دشمن در میان دشت و تپه های شنی جلوگیری کند.
با انهدام قسمت عمده قوای دشمن طرح با موفقیت اجرا میشود. فرمانده گروهان دستور تعاقب عناصری از دشمن که موفق به فرار شده اند را صادر می نماید و سپس به راهپیمایی خود به منظور تصرف تقاطع و منابع آب ادامه میدهد.
تمرینی که شرح آن در بالا رفت زمانی اجرا می گردد که عده ها مهارت رزم مقدماتی را به خوبی فراگرفته و علاوه بر آشنایی با شرایط سخت صحرا برای عملیات نگهداری در صحرا تخصص و خبرگی لازم را پیدا کنند. در آماده نمودن سربازان جهت عملیات صحرا، به آموزشهای سخت بدنی و همچنین امساک در مصرف آب توجه زیاد میشود.
بر ی اجرای عملیات صحرا، تخصصها و مهارتهای لازم و ویژه عملیات صحرا به پرسنل رسته های مختلف آموزش داده میشود. نفرات رسته های مهندسی، توپخانه، شیمیایی و غیره هریک علاوه بر فراگرفتن تخصصهای رسته مربوطه، آموزشهای عمومی سایر رسته ها را هم میبینند. اجرای مانورهای مشترک عملیات هوابرد با هلیکوپتر و عناصر تازش زمینی در عملیات صحرا نیز بکرات در مطبوعات ارتش شوروی گزارش شده است...
(ادامه دارد)

[SAEID 2,833]

[quote name='cheka' timestamp='1350483667' post='277491']
[quote name='SAEID' timestamp='1350467735' post='277444']
اما یک نکته جالب! خطر جدی برای روسیه از جانب کشوری است که اسما دوست و متحد آن می باشد. چین! اگر چین به سیبری حمله کند روسیه در این منطقه اگر اشتباه نکنم تنها 2 لشگر آماده عملیات دارد.
[/quote]

اگر از نظر مرز جغرافیایی بخوایم نگاه کنیم دو منطقه ی نظامی در روسیه وجود داره که در درگیری احتمالی بطور مستقیم در مقابل نیروهای چینی قرار میگیرند ، منطقه ی نظامی Transbaikal زیر نظر فرماندهی Chita ، منطقه ی عملیاتی خاور دور به فرماندهی Khabarovsk و منطقه ی عملیاتی سیبری به فرماندهی Novosibirsk . از این سه منطقه ، منطقه ی Transbaikal در خط مقدم مقابله با موج حمله ی چینی ها قرار میگیره که از 3 ارتش متشکل از 4 لشگر زرهی و 6 لشگر موتوریزه است که علاوه بر آن ، در حال حاضر یک لشگر توپخانه ای و دو لشگر تیربار-توپخانه در مرز این منطقه با چین مستقر هستند .

بخش نظامی خاور دور متشکل از 4 ارتش که متشکل از 3 لشگر زرهی و 13 لشگر موتوریزه (تعداد لشگرهای مستقر در مرز چین نامعلوم) و بخش نظامی سیبری متشکل از 4 لشگر تفنگدار موتوریزه و یک هنگ توپخانه هست که کمربند دوم دفاعی (بعد از منطقه ی Transbaikal) در مقابل موج تهاجم چینی هاست .


[/quote]

البته بنده نگفتم روسها در نواحی هم مرز با چین فقط دو لشگر دارند! گفتم فقط دو لشگر قابل عملیات دارند و این را چند سال قبل در سایت ریانووستی خواندم.

[quote name='komsomolets' timestamp='1350486090' post='277498']
با تشکر از مطالب مفید دوستان
در حقیقت همونطور که جناب چکا فرمودن روسیه و پدرش شوروی به هیچ وجه از مرزهاشون با چین غفلت نردن. در برهه ای حدود 25% از کل ارتش شوروی در این مرزها مجتمع شده بودن. علاوه بر اون دو لشکر روسی در مغولستان خارجی مستقر بودن که الان نمیدونم هنوز هستن یا نه. به ویژه بعد ازجنگ مرزی 1969 آمادگیهای مشخصی برای ارتش سرخ در این مرزها ایجاد شد.
یک نکته دیگه هم که هی یادم میره اگه امکانش هست عکسها و نقشه ها به گالری منتقل بشه
[/quote]

امروز روسیه از جانب چین خطر جدی احساس نمیکنه و به همین دلیل لشگرهای روسی در مناطق نزدیک چین از نظر زمانبندی مدرنیزاسیون در اولویت نخست قرار ندارند مگر در مواردی مانند پدافند ضدهوایی موشکی یا موشکهای بالستیک قاره پیما که در سیلوهای نزدیک مغولستان قرار دارند اما از طرف دیگر چین در این منطقه به شدت از توان رزمی بالایی برخوردار است چون مشرف بر پایتخت این کشور می باشد و به همین دلیل از نظر حقیر چین به راحتی می تواند در فصل تابستان در خطوط مرزی با روسیه تا عمق چند صد کیلومتر پیشروی کند و این مناطق را هم نگه دارد اگر کار به جنگ اتمی نینجامه و شاید چین تنها کشوری باشد که از نظر نیروی انسانی مشکلی برای جنگ با روسیه ندارد.

[quote name='Antiwar' timestamp='1350530974' post='277570']
[quote]به نظر من تنها راه جنگ با روسیه جنگ اتمی غافلگیرانه هست تا یک بار برای همیشه از صحنه روزگار محو بشه وگرنه هر ارتشی وارد خاک روسیه بشه محکوم به شکست هست.[/quote]
درست می فرمایید برادر سعید.
البته یک راه دیگر هم وجود دارد که کم خطرتر است و نمی دانم تا چه حد عملیاتی است. آن هم تجزیه از داخل و سازمان دادن گروه های مسلح داخلی مثل سوریه هست.
همیشه برای من سوال بوده چرا روسیه با این عظمت جغرافیای و تنوع قومی-فرهنگی تا به حال تقسیم به واحدهای کوچک نشده! خصوصا این که توسعه یافتگی در مناطق مختلف این کشور هیچ تناسبی با هم ندارد. برخی مناطق بدوی و برخی مناطق تنه به اروپا می زند.

در مورد چین باید گفت شاید تکیه بر انبوه جمعیت این کشور کار ساز باشد ولی بعید می دانم باز هم کاری از پیش ببرند زیرا در لجستیک نیروها در سرزمین پهناور روسیه احتمالا دچار مشکل خواهند شد، خصوصا در منطقه ی سردسیر سیبری. (اختلافات مرزیشون فکر نکنم حل و فصل شده باشه لذا احتمال چالش شاید در اینده دور از ذهن نباشد)

============================
برادر کوزمولت تصاویر منتقل شد ولی فیلم از توان اینترنت بنده خارج است.
[/quote]

البته این موضوع گسترده ای هست که من درباره اون مطالعه زیادی ندارم ولی مساحت زیاد و سردسیر بودن و تراکم جمعیتی کم در مناطق مرکزی و شرقی باعث این مساله میتواند باشد.

[cheka 15,065]

[quote name='SAEID' timestamp='1350597699' post='277785']
اگر از نظر مرز جغرافیایی بخوایم نگاه کنیم دو منطقه ی نظامی در روسیه وجود داره که در درگیری احتمالی بطور مستقیم در مقابل نیروهای چینی قرار میگیرند ، منطقه ی نظامی Transbaikal زیر نظر فرماندهی Chita ، منطقه ی عملیاتی خاور دور به فرماندهی Khabarovsk و منطقه ی عملیاتی سیبری به فرماندهی Novosibirsk . از این سه منطقه ، منطقه ی Transbaikal در خط مقدم مقابله با موج حمله ی چینی ها قرار میگیره که از 3 ارتش متشکل از 4 لشگر زرهی و 6 لشگر موتوریزه است که علاوه بر آن ، در حال حاضر یک لشگر توپخانه ای و دو لشگر تیربار-توپخانه در مرز این منطقه با چین مستقر هستند .

بخش نظامی خاور دور متشکل از 4 ارتش که متشکل از 3 لشگر زرهی و 13 لشگر موتوریزه (تعداد لشگرهای مستقر در مرز چین نامعلوم) و بخش نظامی سیبری متشکل از 4 لشگر تفنگدار موتوریزه و یک هنگ توپخانه هست که کمربند دوم دفاعی (بعد از منطقه ی Transbaikal) در مقابل موج تهاجم چینی هاست .

البته بنده نگفتم روسها در نواحی هم مرز با چین فقط دو لشگر دارند! گفتم فقط دو لشگر قابل عملیات دارند و این را چند سال قبل در سایت ریانووستی خواندم.
[/quote]

البته آماری هم که بنده عرض کردم از تعداد واحدهای عملیاتی نیروها بود و چیزی از لشگرهای رزرو زده نشده (خصوصا در مورد اون سه لشگری که در مرز چین هستند سایت Global security تاکید داره) مگر اینکه بحث کیفی و تحلیلی مد نظر ریانوستی بوده باشه .

البته با مدرنیزاسیون اخیر در ساختار فرماندهی نظامی روسیه بعیده در تعداد لشگرهای عملیاتی در اون منطقه به این تعداد کم مونده باشه .

[komsomolets 640]

[quote]

در مورد چین باید گفت شاید تکیه بر انبوه جمعیت این کشور کار ساز باشد ولی بعید می دانم باز هم کاری از پیش ببرند زیرا در لجستیک نیروها در سرزمین پهناور روسیه احتمالا دچار مشکل خواهند شد، خصوصا در منطقه ی سردسیر سیبری. (اختلافات مرزیشون فکر نکنم حل و فصل شده باشه لذا احتمال چالش شاید در اینده دور از ذهن نباشد)
[/quote]
اختلافات مرزی در مجموعه مذاکرات و قراردادهایی که بین سالهای 91 تا 2008 منعقد شده رفع و رجوع شده و وضعیت کاملا نرمالی پیدا کرده.

[url="http://en.wikipedia.org/wiki/Sino-Soviet_border_conflict"]http://en.wikipedia.org/wiki/Sino-Soviet_border_conflict[/url]

[komsomolets 640]

[right][b][color=#0000cd][size=7]بخش ششم[/size][/color][/b][/right]

[right][b][size=6]دکترین تاکتیکی ارتش شوروی در جنگ اکتبر[/size][/b][/right]

[right]بتحقیق معلوم شده است در چند سال اخیر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی علاوه بر پشتیبانی گروهی از کشورهای عرب با مقادیر قابل ملاحظه ای از تجهیزات نظامی، نقش مهمی در آموزش ارتشهای این کشورها را نیز به عهده داشته است. ایگار آلن در کتاب خود "ایجاد ارتش اسراییل" درباره تلاشهای شوروی در سالهای نخست دهه 1950 بمنظور تقویت و پشتیبانی ارتش کشورهای عرب مینویسد:[/right]
[right]"کشوری که بیشترین این پشتیبانی را دریافت نمود مصر است که در یک محدوده زمانی کوتاه تعداد زیادی تانک، توپخانه، هواپیماهای تاکتیکی، بمب افکن و زیردریایی همراه با سایر تجهیزات را از شوروی دریافت نمود. به دنبال این تجهیزات افسران مصری و دیگر کشورهای عرب برای طی دوره های آموزشی به کشورهای اروپای شرقی اعزام شدند و در مراجعت، دکترین تاکتیکی روسها و روشهای جنگی این کشور را شامل تمرکز انبوه آتش توپخانه برد بلند و تانک با پشتیبانی نیروی هوایی تاکتیکی و اتکا به تلاشهای عمده با پشتیبانی توسط نیروی احتیاط قوی بمنظور درهم شکستن خطوط پدافندی و انهدام نیروهای زرهی دشمن را وارد ارتشهای خود نمودند."[/right]
[right]آموزش ارتش کشورهای عرب به ویژه مصر، در تدابیر مقدماتی تاکتیکی ارتش شوروی و نیز تکنیکهای جنگ در صحرا، در دهه 60 ادامه یافت و روشن است این آموزش در سال 1967 افزایش یافته است.[/right]
[right]در نتیجه همین آموزشها،ارتشهای مصر و سوریه دکترین تاکتیکی روسیه شوروی را در هدایت عملیات خود در جنگهای اخیر خاورمیانه بکار برده اند. یک مثال زنده در این مورد، عبور یگانهای مصری از آبراه سوئز میباشد که در آن تجهیزات پل هجومی روسی و همچنین تکنیک ارتش این کشور مورد استفاده قرار گرفت. همچنین در پدافند از سرپل سوئز، ارتش مصر آشکارا تاکتیک روسها را در پدافند ضد عناصر زرهی و نیز پدافند ضد هوایی به کار گرفت. در موارد دیگر نیز شواهدی موجود است که مصریها تاکتیک ارتش شوروی را به کار برده اند ازجمله عملیات هوابرد با استفاده از هلیکوپتر، در حقیقت عملیات ارتش اسراییل با توجه به تحرک خاص خود، اجرای تکهای دورانی و احاطه ای و سرعت اجرا در هر دو جبهه، دکترین مورد ادعای ارتش شوروی را بی اثر نمود.[/right]
[right]اگر معتقد باشیم ارتش مصر در طرح و اجرای عملیات عبور از کانال سوئز، تاکتیک ارتش شوروی را مورد استفاده قرار داده است میتوانیم بگوییم تنها هدف عملیات بدست آوردن جای پای مطمئن و قابل پدافند در کرانه خاوری آبراه بوده است. این اعتقاد از آنجا ناشی میشود که پس از عبور از آبراه، ابتکار عملی در عملیات بعدی به چشم نخورد. بنابر تاکتیک ارتش شوروی، باید تک با سرعت هرچه تمامتر به طرف گذرگاههای "میتل" و "گیدی" ادامه می یافت تا از شوک و ضربه حاصله از تازش نخستین و آتش تهیه استفاده میشد و از غافلگیری بدست آمده حداکثر بهره برداری به عمل می آمد. شاید به سبب تواناییهای نیروهای زرهی اسراییل بوده که مصریها ترجیح دادند به جای ادامه تک، در شرق کانال، عملیات را متوقف کرده و خود را برای پدافند از آنچه بدست آورده بودند آماده سازند.[/right]
[right]گروهی دیگر از مفسران نظامی معتقدند که برابر طرحهای عملیاتی تهیه شده، مصریها در نظر داشته اند خط پدافندی بارلو را تصرف نمایند، از طریق گذرگاههای "میتل"، "گیدی" و "پاسا" تک نمایند و سینا را پس بگیرند، لیکن آنها نتوانستند از پیروزی نخستین خود استفاده کنند، دور عملیات آفندی را از دست دادند و اسراییلیها این امکان را یافتند تا احتیاط خود را وارد عمل نموده جلوی تک را بگیرند.[/right]

[right]http://www.mediafire.com/view/?ib3am2wxy9re4m6[/right]
[right]به هر حال مشروح تجزیه تحلیل گزارشهای جنگ اخیر خاورمیانه هرچه باشد، یک مسأله روشن است و آن این است که هرچه بیشتر کنکاش شود، تدبیر عملیاتی ارتش روسیه شوروی بیشتر در عملیات به چشم میخورد. و هر نتیجه گیری باید با توجه به تغییراتی که مصریها و سوریها در دکترین تاکتیکی روسها و نیز در نحوه اجرای آن داده اند بررسی شود.[/right]

[right][b][size=6]امکانات شوروی برای مداخله در خاورمیانه[/size][/b][/right]

[right]در تمام طول جنگ خاورمیانه تهدید مداخله مستقیم شوروی با وارد کردن یگانهای نظامی خود وجود داشت و گفته میشد روسها 6 لشکر هوابرد را به حال آماده باش نگه داشته بودند تا در صورت لزوم در هر یک از جبهه های مصر یا سوریه وارد عمل شوند. حتی تعدادی از یگانهای هوابرد روسی تحت تعلیمات عملیات صحرا نیز قرار گرفته بودند.[/right]
[right]در حقیقت نشریه نظامی ارتش شوروی با نام وینی ویستنیک در شماره اکتبر 1973 خود مقاله ای درباره عملیات هوابرد شوروی در صحرا منتشر نمود. تحرک استراتژی نیروی هوابرد ارتش روسیه این نیرو را مناسبترین قدرت برای مداخله نظامی در بیشتر وضعیتها می سازد. البته یگانهایی غیر از هوابرد می توانند در صحرای سینا و سوریه به کار برده شوند که این البته بستگی به نوع و مقدار تحرکی دارد که در این دو منطقه مورد نیاز است. ولی قدر مسلم این است که یک لشکر هوابرد شوروی، تحرک لازم و ویژه این دو منطقه را ندارد. لشکر هوابرد روسی نزدیک 7500 نفر پرسنل دارد که این لشکر در صحرای سینا با مشکلات فراوان روبرو است زیرا پرسنل آن به نفربر شنی دار و زرهی نیاز دارد که لشکر فاقد آن است و در نتیجه حرکت برای آن مشکل میشود. به همین سبب خیلی زود جلوی پیشروی چنین یگانهایی سد میشود، از پهلو دور زده شده تجزیه و نابود میشود.[/right]
وارد شدن تانک سبک جدید M1970 به یگانهای هوابرد برای اولین بار در رژه نوامبر 1973 به نمایش گذاشته شد. تانکهای جدید نه تنها مشکل تحرک تاکتیکی را کاهش میدهند، بلکه به قدرت آتش لشکر تا حد زیادی می افزایند. این تانکهای سبک هر یک در رژه 6 نفر هوابرد را حمل میکردند و به یک موشک ضد تانک و یک توپ با کالیبر نزدیک 76 م م مجهز بودند. بهرحال حفظ تحرک استراتژیکی لشکر هوابرد، تعداد این تانکها را که میتوان در سازمان لشکر منظور نمود، محدود می نماید و لذا بعید به نظر میرسد که بتوان چنان تحرک تاکتیکی به لشکر هوابرد داد که بتواند در عملیات صحرا با موفقیت شرکت نماید. لذا تا آنجا که به عملیات صحرا مربوط میشود، طراحان ارتش شوروی، بیشتر روی یگانهای معمولی نیروی زمینی تکیه می کنند و احتمالا بدون اتکا و به یک الحاق سریع با عناصر نیروی زمینی مرکب از یگانهای تانک یا پیاده موتوریزه، لشکر هوابرد را وارد عمل نخواهند کرد.
{ب ام د1 بلاروسی
http://www.mediafire.com/view/?7bp3p5lhka562uf
}
در طول بحران، تفنگداران دریایی شوروی روی قایقهای آبی خاکی در دریای مدیترانه سوار شده و آماده بودند. این تعداد گرچه زیاد نبودند ولی نیروی مستقل مداخله نظامی قابل ملاحظه ای را ارائه مینمودند. تفنگداران دریایی می توانستند سرپلهای لازم برای وارد عمل شدن یگانهای منظم ایجاد نمایند. چنین عملی همراه با عناصر هوابرد به کرات در مانورهای شوروی و نیز پیمان ورشو تکرار و تمرین شده است.
مؤثرترین نیروی مداخله نظامی شوروی در نواحی صحرای خاورمیانه نیرویی مرکب از یگانهای تانک و پیاده موتوریزه خواهد بود. چنین نیرویی را نمی توان به سرعت و به طور کامل به خاور میانه منتقل نمود اما اقلام عمده تجهیزات شامل تانک، نفربرهای زرهی، توپخانه و خودروهای پشتیبانی لجستیکی یقینا در مصر یا سوریه آماده خواهد بود، زیرا شوروی به مقدار کافی از این تجهیزات در اختیار این دو کشور قرار داده است و حمل پرسنل آموزش دیده لشکر تانک به خاورمیانه نیاز به یکصد پرواز هواپیمای An12 دارد. از این روی ظرف چند روز روسها خواهند توانست چندین لشکر پیاده موتوریزه یا تانک را از راه هوا به منطقه وارد کنند. وارد نمودن یگانهای منظم زمینی همراه با عناصر هوابرد و تفنگداران دریایی، بدون شک میتواند سرنوشت عملیات در سینا یا سوریه را تعیین نماید.
پشتیبانی هوایی، عامل مهم دیگر عملیات حنگی شوروی، با پرواز خلبانان روسی از پایگاههای عربی فراهم خواهد شد.
در چنین وضعی روسها چند راهکار پیش رو خواهند داشت: از نیروی یاد شده به منظور نیل به اهداف سیاسی استفاده نمایند، یا با وارد کردن یگانهای رزمی بیشتر، عملیات رزمی وسیعتری را هدایت کنند.

[right][b][size=6]نتیجه[/size][/b][/right]
[right]به طور کلی لشکرهای رزمی ارتش شوروی قادر به هدایت عملیات صحرا با کمی تغییر و تقویت با عناصر پشتیبانی لجستیکی میباشند. دکترین تاکتیکی ارتش شوروی در جنگ صحرا، درحالیکه مبتنی بر همان اصول حاکم بر عملیات در سایر محیطها و شرایط میباشد، برای یگانهای جزء هر لشکر خودبسندگی بیشتری را توصیه مینماید. عملیات تاکتیکی هوابرد بخش جدانشدنی از عملیات صحرا میباشد و در تمرینهای آموزشی توجه عمیقی بدان میشود. در ارتش شوروی محدودیتهای اعزام نیرو از راه هوا برای اجرای عملیات در صحرا شناخته شده است، از این رو سعی میشود همیشه اعزام چنین نیرویی با الحاق سریع با عناصر منظم زمینی همراه باشد. توسعه و تکمیل یگانهای قابل ملاحظه از نیروی زمینی با تواناییهای لازم برای هدایت عملیات صحرا یا اجرای عملیات در سایر محیطها و شرایط،توانایی قابل توجهی به ارتش اتحاد شوروی برای وارد عمل شدن در سطح جهانی داده است. توانایی حمل هوایی و دریایی این ارتش که در سالهای اخیر به چشم دیده شده نشانگر این است که روسها میتوانند یگانهای بزرگ زمینی، هوابرد و تفنگداران دریایی را با استعداد قابل ملاحظه و با سرعت لازم در مناطق دور وارد عمل نمایند. در آخرین جنگ خاورمیانه، اتحاد جماهیر شوروی به مرحله مداخله نظامی در دورترین منطقه ای که تا به حال برای این کشور سابقه نداشته رسید. با افزایش تواناییهای این کشور در قدرت اعزام نیرو و نگهداری چنین نیرویی ممکن است در آینده وسوسه چنین تمرینهایی افزایش یابد.[/right]
{بخشی از رژه ارتش شوروی7 نوامبر 1974، در اینجا ابتدا عبور گونه ای از پ ت ت های ارتش شوروی رو ملاحظه میکنید. این تجهیزات برای آخرین بار در این رژه در میدان سرخ شرکت میکنند. بعد از آن عبور BMD1 یا همون ام1970 های هوابرد رو شاهد خواهید بود.
[url="http://www.mediafire.com/download.php?hue103e1qai3f11"]http://www.mediafire.com/download.php?hue103e1qai3f11[/url]
}
[b]پایان.[/b]


[right](مدیران محترم لطفا زحمت انتقال عکسها رو بکشن)[/right]