تلسكوپ فضايي جيمز وب تلسكوپ فضايي جيمز وب / جانشين پرقدرت هابل و اسپيتزر

[mahdavi3d 14,067]

NASA/Chris Gunn

 

خروج ماژول ابزار علمی مجتمع (ISIM) تلسکوپ وب از داخل محفظه خلاء حرارتی

ابزار ISIM به مدت 116 روز در داخل این محفظه شرایطی شبیه فضا را تجربه کرد. شرایطی که لازمه‌اش دمای بسیار پایین به میزان 40 درجه کلوین است و آزمودن ابزار در این دما بسیار حیاتی است زیرا استرسی که وسیله به سبب انقباض تجربه می‌کند حتی از شرایط خشونت‌آمیز زمان پرتاب هم بیشتر است.

منبع و بیشتر:

http://phys.org/news/2014-10-nasa-webb-heart-survives-deep.html

 

 

تصویر دیگری از "قلب" وب

 

NASA

[Mosip 3,604]

چگونه جانشین هابل، منظری اجمالی از کهکشان‌های نخستین را به ما نشان می‌دهد

 

 

 

 

یکی از ویژگی‌های کلیدی درک ما از کیهان‌شناسی این است که عمر جهان را محدود می‌دانیم. این مساله بدین معنا است که دوره‌ای در تاریخ جهان بوده است که کهکشان‌های اولیه شکل گرفته‌اند. مطالعه‌ی این برهه از تاریخ جهان آفرینش مدت مدیدی است که یکی از اهداف وسوسه‌انگیز نجوم رصدی بوده است.

 

مطالعه‌ی دوره‌ی شکل‌گیری کهکشان‌های اولیه در ابتدای مسیر تاریخ جهان آفرینش، مدت مدیدی است که یکی از اهداف وسوسه‌انگیز نجوم رصدی بوده است.اکنون به نظر می‌رسد بسیار راحت‌تر می‌توان بدین هدف نایل گشت.

بسیاری از پیشرفت‌های اخیر در کاوش مراحل اولیه‌ی تشکیل کهکشان، توسط تلسکوپ فضایی هابل انجام شده است؛ اما این تلسکوپ دیگر قادر به پیشروی بیشتر در دوره‌های اولیه جهان نیست. بدین دلیل است که هیجان بسیاری در رابطه با تلسکوپ جدید فضایی جیمز وب (JWST) که در مرکز پرواز فضایی گودآرد در مریلند ایالات متحده در حال ساخت و آزمایش است، وجود دارد.

 

 

روشنش کن!

همان طور که می دانید، توانایی ما در کاوش ادوار اولیه تاریخ جهان و سیر تکاملی پهناور آن به واسطه‌ی محدودیت در سرعت نور است. هنگامی که ما اجسام دور را مشاهده می‌کنیم به مانند این است که گذشته‌ی آن‌ها را می‌بینیم. اگر بتوانیم به اندازه‌ کافی دوردست‌ها را ببینیم، آن‌گاه خواهیم توانست نسل‌های اولیه کهکشان‌ها که جهان را تشکیل داده‌اند؛ ببینیم.

 

مشاهده این نسل در حال پیدایش و تشکیل، بسیار دشوار است. این اجسام در فاصله‌ای شگفت ‌آور از ما قرار دارند و به همین دلیل به شدت، کم نور هستند. از طرف دیگر انبساط رو به گسترش فضا (شیفت قرمز کیهانی) نور این کهکشان‌های در دور دست را بیشتر به سمت طیف فروسرخ می کشاند و نتیجه‌ای که حاصل می‌شود این است که این کهکشان‌ها در بیشتر رصدها، غیر قابل مشاهده هستند.

 

 

 

تلسکوپ هابل

 

 

پس از نصب دوربین شماره ۳ میدان عریض، در آخرین ماموریت تعمیراتی تلسکوپ در سال ۲۰۰۹، هابل وسیله‌ای بسیار با ارزش جهت انجام تحقیقات بوده است. با استفاده از توانمندی‌های فوق‌العاده حساس دوربین ۳، این تلسکوپ توانایی شناسایی نزدیک به ۹۵ درصد کل تاریخچه‌ جهان را دارد.

 

 

 

 

متاسفانه هابل نمی‌تواند خیلی در ناحیه نزدیک فروسرخ عمل کند و به واسطه آینه‌ی نسبتا کوچک آن، عملکردش محدود شده است.

اما این جاست که تلسکوپ جیمز وب به عنوان جانشین شایسته‌ی هابل، برای کمک از راه می‌رسد.

 

یابنده‌ی طلایی

تلسکوپ جیمز وب حاصل همکاری سازمان ملی مدیریت هوانوردی و فضایی آمریکا (NASA)، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی کانادا است که برای مشاهده‌ی جهان در طیف نزدیک فروسرخ بهینه‌سازی شده است. این تلسکوپ عملکرد بهینه‌ی خود را از طریق ترکیبی از علوم اپتیک، دستگاه وری و موقعیت مکانی خود به دست می‌آورد.

 

برخلاف تلسکوپ‌هایی که جهت مشاهده‌ی طیف مرئی ساخته می‌شوند و در آن‌ها از پوشش نقره یا آلومینیوم استفاده می‌شود، در تلسکوپ جیمز وب از پوشش طلا استفاده می‌شود که بازده بالاتری برای انعکاس نور نزدیک فروسرخ دارد. رصدهای فروسرخ همچنین نیاز دارند که تلسکوپ تا حد امکان خنک نگه داشته شود و در نتیجه تلسکوپ باید از زمین و خورشید پوشیده و محافظت شود. جهت دستیابی به این امر تلسکوپ جیمز وب در نقطه زمین-خورشیدی ال-۲ لاگرانژ در ۱/۵ میلیون کیلومتری زمین و فاصله‌ای چهار برابر این مقدار از ماه، قرار می‌گیرد. این منطقه بهترین موقعیت را دارد؛ زیرا تنها نقطه‌ی منظومه شمسی است که زمین و خورشید همیشه در یک سمت هستند و در نتیجه این موقعیت به تلسکوپ جیمز وب اجازه می‌دهد تا با به کارگیری تنها یک حفاظ خورشیدی، نور حاصل از هر دو منبع را مسدود کند.

جهت نیل به حساسیت مورد نیاز انجام اهداف علمی مورد نظر، تلسکوپ جیمز وب آینه‌ای با سطح جمع‌آوری در حدود پنج برابر هابل به کار گرفته است. آینه‌ای یک تکه با این اندازه را با هیچ یک از سفینه‌های فضایی کنونی نمی توان انتقال داد و در نتیجه تلسکوپ جیمز وب دارای ۱۸ قطعه آینه‌ی شش ضلعی است و هنگامی که تلسکوپ در موقعیت مناسب قرار گرفت این قطعات باز شده و به شکل یکپارچه خود درمی‌آیند.

 

 

 

 

 

این نوآوری به تلسکوپ اجازه می‌دهد تا بتواند تشکیل و سیر تکاملی کهکشان‌های اولیه را اکتشاف کند. این رصدها نه تنها آزمونی جهت سنجش دانش ما از تشکیل کهکشان‌های اولیه خواهند بود، بلکه اولین نظر اجمالی مقبول را از پدیده‌های عجیب و غریبی مانند وجود ستارگان جمعیت نوع ۳ را به ما خواهند داد.( جمعیت نوع ۳ ستارگانی هستند که از مواد اولیه و ابتدایی حاصل از مه‌ بانگ، تشکیل شده اند.)

 

تلسکوپ جیمز وب قادر است تا به جستجوی سوالات دیگری از علم نیز بپردازد. این تلسکوپ قادر است تا به کاوش ستارگان جوان پوشیده از غبار، اجسام جذابی چون سیارات و اقمار آن‌ها و شاید از همه مهیج‌تر به بررسی جو سیارات خارج از منظومه‌ی شمسی بپردازد.

با وجود پیشرفت تدریجی و پر دست‌انداز تلسکوپ (تاریخ ماموریت پرتاب آن به تعویق افتاد و به دلیل نگرانی های بودجه‌ای دولت ایالات متحده تا نزدیکی تعطیلی نیز پیش رفت) به نظر می‌رسد این پروژه اکنون در صف پرتاب برای سال ۲۰۱۸ قرار گرفته است و می‌توان اولین نتایج علمی حاصل از آن را در سال ۲۰۱۹ مشاهده کرد.

 

 

اینفوگراف از مشخصات و تفاوت های تلسکوپ جیمز وب و هابل، نحوه قرار گرفتن در موشک آریان پنج

 

 

انتقال سازه مهم نگه دارنده آینه اصلی برای آزمایشات پرتوی ایکس و

سرماپژوهی به هانتسویل آلاباما بوسیله لاکهید C5 گالکسی (2013)

 

منبع:

http://www.iflscience.com/space/how-hubble-s-successor-will-give-us-glimpse-very-first-galaxies

http://www.zoomit.ir/it-news/astrology/24445-hubble-s-successor-see-first-galaxies

 

مطالعه بیشتر:

http://www.nasa.gov/mission_pages/webb/main/index.html

http://www.nasa.gov/audience/forstudents/nasaandyou/home/jwsteng_bkgd_en.html

[mahdavi3d 14,067]

یکی از اجزای فضاپیما که کم کم می‌رفت تا به محل نگرانی بدل شود واحد کرایوکولر بود. همانگونه که در این تاپیک نیز اشاره شده است تلسکوپ فضایی وب برای عملکرد تخصصی در حوزه فروسرخ و از جمله مشاهده دورترین (قدیمی‌ترین) تابش‌های قابل مشاهده کیهان تدارک دیده شده است. این سیگنال‌ها بسیار ضعیف و کم‌نور هستند، به همین دلیل طراحان ماموریت وب تمهیدات خاصی برای احتراز از تابش‌های مزاحمِ مختل‌کننده مشاهدات اندیشیده‌اند. مواردی چون انتخاب مدار استقرار مناسب (نقطه لاگرانژی L-2) و استفاده از طراحی باز و سپر حرارتی چند لایه (بر خلاف طراحی‌های پیشین تلسکوپ‌های فضایی مانند تلسکوپ هابل که از تیوب «طراحی بسته» بهره می‌بردند)، از آن جمله‌اند. این‌ها امکان کاهش دمای طرفِ سرد وب به 40 درجه کلوین (منفی 233 درجه سلسیوس) را فراهم می‌کنند، ولی چهل کلوین نیز به طور کامل همه نیازها را پوشش نمی‌دهد! دوربین و طیف‌نگار ابزار فروسرخ میانی (MIRI) به سردسازی بیشتری نیاز دارند. به همین سبب از واحد کرایوکولر ویژه‌ای که از تکنیک‌ ژول –تامسون (JT) و پیش‌سردسازی لوله ضربانی (PT) بهره می‌گیرد برای به جریان اندازی گاز هلیوم در شریان‌های ویژه‌ در اطراف و داخل واحد MIRI استفاده شده است. این سرماسازِ "دو طبقه" دمای جداره واحد را به 18 درجه کلوین و دمای آشکارساز آن را به 7 درجه کلوین می‌کاهد (در تئوری، همه جنب و جوش‌ها در این دما متوقف می‌شوند).
 
نورثروپ گرومان به عنوان پیمانکار کریایوکولر با مشکلات تکنیکی قابل توجهی در توسعه سیستم مواجه شد به گونه‌ای که قرارداد جداگانه 22 میلیون دلاری برای آن در سال 2006 به 150 میلیون دلار برای 2016، سر به فلک کشید. اواخر ماه ژوئیه سال جای میلادی (اوایل مرداد) بود که خبری مبنی بر موفقیت نورثروپ در تکمیل واحد کمپرسور و برنامه تحویل به آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) منتشر شد. سرماساز مورد استفاده در اصل بر مبنای طراحی TRW تحت برنامه توسعه فناوری‌ سرماساز پیشرفته (ACTDP) است که ناسا با هدف توسعه کرایوکولرهای خنک‌تر و بادوام‌تر برای نسل بعد رصدخانه‌های فضایی در سال 2001 میلادی کلید زده بود. واحد سرماساز پیش از نصب بر روی تلسکوپ به مدت یک سال مورد آزمون واقع می‌شود.
 

کارکنان نورثروپ و سرماساز تکمیل‌شده ابزار میری - اعتبار: NASA

 

 

پیشرفت اخیر دیگر پروژه، ورود نمونه پروازی (اصلی) واحد نگهدارنده آیینه به اتاق تمیز مرکز فضایی گدارد در مریلند بود. این واحد شامل سه بخش است (بخش مرکزی و یک جفت بخش‌های بال مانندِ گسترده شوندهِ جانبی که هرکدام سه آیینه اصلی را نکاه می‌دارند - در مجموع 18 آیینه اصلی) و توسط Orbital ATK، تحت نظارت ناسا، ساخته شده‌اند (نمونه رهیاب «آزمایشی» آن سال قبل منتقل شده بود). نیازهای علمی مد نظر پروژه وب ایجاب می‌کند که آیینه‌ها تا حد امکان به دقت تنظیم شده باشند و حرکت نداشته باشند. بدین‌منظور سازه نگهدارنده آیینه‌ها برای عدم حرکت بیش از 38 نانومتر مهندسی شده‌اند. البته تک تک آینه‌ها به اکچویتورهایی برای تنظیم دقیق مجهز هستند که تا 50 نانومتر قدرت مانور دارند. تکنیسین‌ها در حال حاضر در حال نصب سیم‌کشی‌های مربوط به آیینه‌ها و سیستم‌های الکترونیکی بر روی ساختار هستند.
 
آینه‌ها تا پایان پاییز نصب خواهند شد و یکپارچه‌سازی پودمان ISIM که حاوی چهار ابزار علمی فضاپیما به جرم مجموع 2400 کیلوگرم است، در آوریل 2016 خواهد بود. آزمون‌های محیطی در ژوئن و اوت 2016 واقع می‌شود.خبر دیگر آنکه اوربیتال ای.تی.کی تانک‌های سوخت و اکسید‌کننده فضاپیما را حدود سه هفته پیش و پس از طی آززمون‌های موفق به نورثروپ تحویل داد. این واحد به یک ابزار مدیریت سوخت (PMD) مجهز است که سوخت عاری از گاز در محیط با جاذبه اندک تحویل می‌دهد و حرکت‌های پسماند تلسکوپ را کاهش می‌دهد.
 

ساختار پشتیبانی به همراه چهارچوب‌های نگهدارنده آیینه‌ها و بازوی گسنرده شونده آیینه ثانویه - اعتبار: Ken Kremer

 

http://webbtelescope.org/webb_telescope/technology_at_the_extremes/keep_it_cold.php
http://spacenews.com/northrop-grumman-at-last-set-to-ship-troubled-jwst-cryocooler/
http://www.universetoday.com/122500/nasa-webb-telescope-construction-leaps-forward-with-delivery-of-mirror-holding-backbone-flight-structure/
http://www.spaceflightinsider.com/missions/space-observatories/orbital-atk-ships-fuel-oxidizer-tanks-james-webb-space-telescope/

[SoheilEsy 8,828]

خوش برگشتی برادر ... کارت درسته:)

[Electro_officer 13,797]

یکی از اجزای فضاپیما که کم کم می‌رفت تا به محل نگرانی بدل شود واحد کرایوکولر بود. همانگونه که در این تاپیک نیز اشاره شده است تلسکوپ فضایی وب برای عملکرد تخصصی در حوزه فروسرخ و از جمله مشاهده دورترین (قدیمی‌ترین) تابش‌های قابل مشاهده کیهان تدارک دیده شده است. این سیگنال‌ها بسیار ضعیف و کم‌نور هستند، به همین دلیل طراحان ماموریت وب تمهیدات خاصی برای احتراز از تابش‌های مزاحمِ مختل‌کننده مشاهدات اندیشیده‌اند. مواردی چون انتخاب مدار استقرار مناسب (نقطه لاگرانژی L-2) و استفاده از طراحی باز و سپر حرارتی چند لایه (بر خلاف طراحی‌های پیشین تلسکوپ‌های فضایی مانند تلسکوپ هابل که از تیوب «طراحی بسته» بهره می‌بردند)، از آن جمله‌اند. این‌ها امکان کاهش دمای طرفِ سرد وب به 40 درجه کلوین (منفی 233 درجه سلسیوس) را فراهم می‌کنند، ولی چهل کلوین نیز به طور کامل همه نیازها را پوشش نمی‌دهد! دوربین و طیف‌نگار ابزار فروسرخ میانی (MIRI) به سردسازی بیشتری نیاز دارند. به همین سبب از واحد کرایوکولر ویژه‌ای که از تکنیک‌ ژول –تامسون (JT) و پیش‌سردسازی لوله ضربانی (PT) بهره می‌گیرد برای به جریان اندازی گاز هلیوم در شریان‌های ویژه‌ در اطراف و داخل واحد MIRI استفاده شده است. این سرماسازِ "دو طبقه" دمای جداره واحد را به 18 درجه کلوین و دمای آشکارساز آن را به 7 درجه کلوین می‌کاهد (در تئوری، همه جنب و جوش‌ها در این دما متوقف می‌شوند).

سلام.. ممنون از ارائه اطلاعات .. و تبریک بابت بازگشت به سایت..  :rose:  :rose:

[mahdavi3d 14,067]

چهارشنبه گذشته، نصب آخرین آینه از 18 آینه اصلی تلسکوپ فضایی وب در مرکز فضایی گودارد ناسا در گرین‌بلت مریلند به انجام رسید.

هر آینه‌ اصلی که به شکل شش ضلعی است، 40 کیلوگرم وزن دارد. نصب آنها توسط یک بازوی رباتیک و با دقت فراوان صورت گرفته است.

به گفته لی فینبرگ، مدیر بخش اپتیکی تلسکوپ در گودارد، اتمام نصب آینه‌های اصلی نقطه عطف بسیار مهمی است و نقطه اوج بیش از یک دهه طراحی، ساخت، آزمایش و اینک یکپارچه‌سازی سیستم آینه اصلی محسوب می‌شود. وی افزود: یک تیم بزرگ در سراسر کشور در حصول این دستاورد به ایفای نقش پرداختند.

آینه‌ها توسط کمپانی هوافضایی و فناوری بال در بولدر کالیفرنیا ساخته شدند. بال، پیمانکار فرعی نورثروپ برای طراحی سیستم اپتیکی و فناوری‌های اپتیکی محسوب می‌شود. نصب آینه‌ها در ساختار تلسکوپ توسط کمپانی هریس، دیگر پیمانکار فرعی نورثروپ گرومان به انجام رسید.

به گفته گری ماتیوز، مدیر اکتشافات فضایی هریس، تیم کمپانی به منظور اتمام کار تلسکوپ به نصب ساختار اپتیک پشتی (4,3,2,1) و نیز آینه ثانویه اقدام خواهد کرد. وی افزود: سپس قلب تلسکوپ یعنی ماژول ابزار علمی مجتمع یکپارچه‌سازی خواهد شد. ما سیستم را پس از انجام آزمون لرزشی آکوستیک و سایر آزمون‌ها، به مرکز فضایی جانسون در هیوستن منتقل می‌کنیم تا آزمون اپتیکی برودتی به منظور اطمینان از صحت عملکرد آن انجام شود.

 

http://spaceref.com/james-webb-space-telescope/james-webb-space-telescope-primary-mirror-fully-assembled.html

 

برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید

 

برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید

 

[Mosip 3,604]

جستجوی حیات فرازمینی با نگاه تیزبین تلسکوپ جیمز وب

 

 

دانشمندان می‌گویند تلسکوپ فضایی جیمزوب (James Webb Space Telescope به اختصار JWST ) به زودی جانشین تلسکوپ هابل خواهد شد.  از جمله قابلیت‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب  می‌توان به یافتن کهکشان‌های ابتدایی و تشکیل شدۀ اندکی پس از مهبانگ، بررسی شکل‌گیری و سیر تکاملی سیستم‌های سیاره‌ای و شناسایی سیارات فراخورشیدی اشاره کرد. این تلسکوپ فقط نسخۀ به‌روز شده از تلسکوپ فضایی هابل نیست؛ بلکه این قابلیت را دارد که علاوه بر کارایی در طیف نور مرئی و فرابنفش، در نواحی طول موج فروسرخ (از ۰/۶ تا ۲۸ میکرومتر) نیز رصد کند.

 

دانشمندان معتقدند که تلسکوپ جیمز وب قادر به یافتن سیارات فراخورشیدی و تشخیص حیات‌پذیریِ سیارات به شکل بی‌سابقه‌ای خواهد بود و حقایق بسیاری را دربارۀ جهان‌های زیست‌پذیر در کهکشان خودمان آشکار خواهد کرد. این تلسکوپ همچنین قادر به تصویربرداریِ مستقیم از سیارات سنگی است؛ با استفاده از داده‌ها که به حالت نقطه‌ای در تصاویرند و با استفاده از طیف‌سنجی و بررسی ترکیبات تشکیل‌دهندۀ اتمسفرِ این سیارات، امکان شناسایی وجود آب در سیاره فراهم می‌شود که مهم‌ترین عامل بر وجود حیات فرازمینی است.

 

با استفاده از تحلیل داده‌ها به شکل جزئی‌تر می‌توان با مشاهدۀ تغییرات رنگ در پیکسلِ تصاویر گرفته شده در زمان‌های مختلف، فصل‌ها و پوشش گیاهی احتمالی را تشخیص داد و دریافت که حرکت و تغییر فصل‌ها در سیارۀ مورد بررسی چگونه است و اینکه آیا سیاره به دور خود می‌چرخد یا خیر.

 

 

 

روش‌های تصویر‌برداری شفاف با حذف عوامل مزاحم مثل نور ستارۀ میزبان به دو صورت زیر خواهد بود:

 

۱. تاج‌نگار(Coronagraph): دستگاهی در تلسکوپ است که همانند دیسکی مستترکننده با ایجاد گرفتگی مصنوعی در ستاره، قسمت پرنوری را که مانع از رصد می‌شود تاریک می‌کند. اولین‌بار این دستگاه را برنار لیو (Bernard Lyot) ارائه کرد.

 

۲. سایه‌بان ستاره‌ای (Starshade): در این روش، که مورد استفادۀ تلسکوپ جیمز وب خواهد بود، قسمتی از تلسکوپ پس از قرارگیری از آن جدا می‌شود و سایه‌ای بر نور مستقیم ستاره به مقدار دلخواه ایجاد می‌کند و این‌گونه تصویر شفاف از سیاره حاصل می‌شود. همچنین اطلاعات دقیق‌تری از فاصلۀ سیاره از ستاره به دست خواهد آمد و در بررسی اینکه آیا سیاره در ناحیۀ حیات‌پذیر واقع است، مؤثر خواهد بود. این روش می‌تواند در مواردی که تاج‌نگار عملکرد مناسبی ندارد، به صورت جایگزین به طور کاراتر عمل کند.

 

هدف از بررسی جزئی تمام این عوامل، یافتن سیاره‌ای زمین‌مانند (Earth-like exoplanet) است و پاسخ به این پرسشِ همیشگی بشر که آیا حیات در جای دیگری وجود دارد یا تنها منحصر به زمین است.

 

http://www.space.com

 

 

 

و آینده ...

 

تلسکوپ فضایی اچ‌دی‌اس‌تی و کشف بیشتر اسرار کیهان

 

 

 

 

تلسکوپ فضایی اچ‌دی‌اس‌تی (HDST سرواژۀHigh Definition Space Telescope )، طرحی از انجمن دانشگاه‌ها برای پژوهش در نجوم (AURA سرواژۀ Association of Universities for Research in Astronomy) است که در سال ۲۰۱۵ ارائه شد. اگر این طرح به شکل رسمی اجرائی گردد، هزینۀ ساخت آن بالغ بر ده میلیارد دلار خواهد بود.

 

این طرح از جهت طراحی و ساخت، شباهت‌های بسیاری با تلسکوپ فضایی جیمز وب دارد؛ اما با آغاز به کار تلسکوپ جیمز وب در سال ۲۰۱۸ تجارب بسیاری در به‌کارگیری تکنیک‌های مختلف و میزان بازدهی این تلسکوپ به دست خواهد آمد که در این طرح ارتقاء خواهد یافت. برای این تلسکوپ، همانند تلسکوپ جیمز وب، نقطۀ لاگرانژی L2 ناحیه‌ای در فاصلۀ ۱/۵ میلیون کیلومتری پیشنهاد شده که کم‌ تأثیر و متعادل از گرانش ماه و خورشید است.

 

در این طرح، اشاره به گسترش مطالعات در روش تصویربرداری شده است تا این تلسکوپ قادر باشد نقشۀ شکل‌گیری ستارگان را در محدودۀ ده مگاپارسکی تهیه کند و کهکشان‌های کم‌نور را با بالاترین میزان وضوح تا صد مگاپارسک در ناحیۀ مرئی رصد کند. در گذشته، تصور می‌شد که اگر تصویر به صورت یکپارچه (unobscured monolithic) گرفته شود شفافیت بالایی خواهد داشت ولی با گسترش مطالعات، دریافتند زمانی‌که تصویربرداری به شکل قطعه قطعه یا جداگانه (segmented apertures) صورت می‌گیرد وضوح تصویر افزایش می‌یابد و کنترل طول موج می‌تواند به مقدار قابل‌توجهی از خطای تداخل و پراش در تصاویر جداگانه بکاهد تا آنها تار و یا مبهم نشوند. 

 

انتظار می‌رود تلسکوپ فضایی اچ‌دی‌اس‌تی بتواند برآورد دقیق‌تری از تعداد ستارگان در خارج از کهکشان راه شیری ارائه دهد. به‌این‌ترتیب و به‌منظورِ رصد سیارات فراخورشیدی به طور مستقیم، از روش استارشید یا سایه‌بان ستاره‌ای استفاده خواهد شد و مشابه عملکرد تلسکوپ جیمز وب، در طرح ارائه شده ساختار دستگاه همانندِ گلبرگ (Petal) خواهد بود.

تعداد بالای شمارشگر فوتونی در آرایۀ گیگاپیکسلی در نظر گرفته شده برای این تلسکوپ باعث خواهد شد که با تخمینی از وضوح تصاویر، کیفیت بسیار بالایی در مقایسه با دیگر تلسکوپ‌ها داشته باشد.

 

 

قیاسی میان اندازه آینه اصلی تلسکوپ فضایی هابل ، جیمز وب و HDST

 

Astronomy Magazine

http://www.skyandtelescope.com/astronomy-blogs/the-high-definition-space-telescope-hubbles-successor/

ویرایش شده در دی 95 توسط Mosip