هواگرد هشدار دهنده زودهنگام هوابرد ئی-2 هاوک آی هواگردهشداردهنده زودهنگام هوابرد ئی-2 ( E-2 Hawkeye)

[Blaze 90]

در سال 1956 پيشرفتهاي مداوم و مستمر در عرصه سيستمهاي راداري كنترل و مراقبت پرواز و همچنين هشدار زود هنگام باعث شد تا اين رادار ها به صورت هوابرد ( درقالب هواپيما ها) ظاهر شوند.
اولين هواپيمايي كه اين نقش را بر عهده گرفت هواپيماي E_1 شركت گرومن بود كه در خلال سالهاي 1954 تا 1961 اي وظيفه را برعهده داشت.
جانشين E_1 هواپپيمايي بود به نام E 2 باز هم از شركت گرومن كه اولين هواپيماي ناوپايه اي بود كه از اول براي به عهده گرفتن نقش كنترل و هشدار زود هنگام هوايي در تمامي شرايط آب و هوايي طراحي شده بود.
اين هواپيماي دو موتوره داراي 5 نفر خدمه و يك ديش رادار گردان به قطر 25 فوت ميباشد كه اين ديش در بالاي بدنه نصب شده.

 

اين پرنده كنترل ميدان نبرد و هشدار زود هنگام را در تمامي شرايط جوي براي فرماندهان ناو گروه و افسران ستاد فرماندهي فراهم مياورد.
انواع ماموريت هاي اين هواگرد شامل هدايت سطحي, رهگيري (راداري) هوايي و كنترل عمليات هاي آفندي و پدافندي از طريق آسمان و كنترل ونظارت بر عمليات پوشش نزديك هوايي و مديريت جنگ در لحظات بحراني و هدايت هوايي عمليات جستجو و نجات و در نهايت رله ي ارتباطي ميباشد.

 

اين هواپيما يكي از اجزاي اساسي در قسمت هوايي ناو گروه ميباشد كه با رادار كامپيوتريش قادر به تشخيص خودي از خصم و نظارت بر تحركات دشمن در منطقه و نيز آناليز شرايط و تهديدات بالقوه براي ايفاي هر چه بهتر نقش اخطار زود هنگام و كنترل شرايط جنگ ميباشد.

اما روند كاري اين هواگرد چگونه بود و در چه عملياتهايي حضور پيدا كرد؟

از آغاز ورود به خدمت اين هواپيما در سال 1961 اين پرنده حكم چشم تيز بين ناوگان را داشت و جنگ ويتنام اولين تجربه آن به شمار مي آمد.

در عمليات دره الدورادو ( حمله به تاسيسات پدافندي ليبي ) اين هواپيماها وظيفه كنترل و هدايت مستقيم جنگنده هاي تامكت نيروي دريايي را بر عهده داشتند.
در اين عمليات كه در سال 1986 به وقوع پيوست اين هواپيما نقش بي بديلي در نجات دادن دوفروند تامكت از خطر دو سوخوي ليبيايي داشتند.

بعد از آن و در اوايل دهه 1990 اين هواپيما عازم خاور ميانه براي شركت در عمليات طوفان صحرا (جنگ اول خليج فارس) شد و به خوبي از پس وظيفه ي خود در فرماندهي و كنترل هوايي نيروهاي متفقين بر آمد.
با فرماندهي مستقيم حملات زميني و گشتهاي هوايي در اولين روزهاي اين جنگ 2 فروند جنگنده F_18 نيروي دريايي ايالات متحده توانستند به كمك E_2 دو فروند ميگ 21 عراقي را كه قصد غافلگير كردن آنها را داشتند سرنگون كنند.
در ادامه همان سالها اين هواپيماها وظيفه ي نظارت بر نقاط پرواز ممنوع در شمال و جنوب عراق را بر عهده گرفتند.

پس از جنگ اول خليج فارس اين پرنده ها عازم جنگ بالكان شدند و در آنجا وظيفه هدايت جنگنده هاي كشورهاي عضو پيمان ناتو را بر عهده گرفتند كه شامل درگيري هاي نزديك يا داگ فايت هم ميشد.

جنگ بعدي اين هواپيما عمليات آزاد سازي عراق سال 2003 بود كه مهمترين وظيفه اين پرنده نظارت و كنترل چندين عمليات تهاجمي و پوشش نزديك هوايي بود.

در تمامي اين مدت E-2 ها به صورت موثري چه در ايالات متحده و چه در ساير نقاط و كشورهاي جهان در عمليات عليه قاچاقچيان مواد مخدر حضوري موثر داشتند.

 

اما انواع مدل هاي اين پرنده عبارتند از:

مدل A

اين مدل كه مدل اوليه به شمار مي آيد اولين پرواز خود را در تاريخ 19 آپريل 1960 با شماره سريال (148147) انجام داد و پس از پشت سر گذاشتن تستهاي پروازي با موفقيت با سفارش اوليه حدود 59 فروند وارد خط توليد شد.
در سال 1964 اولين سري اين هواپيماها در قالب اسكادران VAW_111 به دو ناو هواپيمابر USS Ranger و USS KithyHawk تحويل شدند و همان طور كه اشاره شد در سال 1965 اولين نسخه هاي آن در جنگ ويتنام شركت نمودند و به طور عملي مورد آزمايش قرار گرفتند.
در سال 1968 برنامه توسعه دو نسخه ديگر از اين هواپيما شروع شد چون بعضي قطعات و لوازم آن( در سري A ) چندان قابل اطمينان نبودند و اين برنامه به خلق نمونه هاي B و C منجر شد.

مدل هاي B و C

در سال 1975 تعداد 51 فروند از مدل A رادار AN/APS 120 را دريافت نمودند و به استاندارد مدل B رسيدند.

اما بعدا دو نمونه از مدل A براي ايجاد تغييرات جهت دستيابي به استاندارد C به كار گرفته شدند كه سرانجام در اواخر سال 1972 خط توليد E_2 C راه اندازي شد.

برخي از ويژگي هاي اين استاندارد عبارتند از ابزار پروازي و راداري بهتر همراه با موتور هاي پرقدرت تر كه كمك شاياني در افزايش سطح ايمني پرواز اين پرنده دارد.
اولين نمونه هاي اين مدل در سال 1974 به نيروي دريايي تحويل داده شدند.
اما چندسال بعد در سال 1982 به شركت گرومن پيشنهادي مبني بر ارتقاي اين پرنده انجام گرفت و اين پرنده E_2 C update نامگذاري شد و از سال 1985 به بعد 100 فروند از اين نوع تحويل نيروي دريايي ايالات متحده شد كه البته هر سه نمونه B و C و C update داراي وسايل سوختگيري هوايي ميباشند.

 

براي عقب نماندن از شرايط روز دنيا E_2C دو مورد ارتقاي اساسي را تجربه كرد:

1_ ارتقا به مدل E_2C group II و برنامه مدرنيزه كردن رادار(RMP)

اين برنامه ها داراي اين ويژگي ها بودند:

- ارتقاي برد راداري ( افزوده شدن 40 درصد بر برد آن)

- قابليت رديابي پيشرفته زميني

- رنگ آميزي بدنه

- سيستم انتقال اطلاعات تاكتيكيJoint Tactical Information Distribution System (JTIDS و Global Positioning System (GPS و ارتباط صوتي ماهواره اي.


2- برنامه Hawkeye 2000 كه شامل نصب و ارتقاي كامپيوتر ماموريت Mission Computer Upgrade (MCU و قابليت درگيري مشترك Cooperative Engagement Capability (CEC و سيستم اقدامات پشتيباني الكترونيك Electronic Support Measures (ESM كه توان عملياتي اين پرنده را در محيط پر خطر پيش بيني شده براي قرن 21 افزايش خواهد داد.

 

MCU قابليت كشف و تعقيب اهداف متحرك را افزايش خواهد داد كه اين امر در همكاري با سيستم CEC. به وجود خواهد آمد.

CEC توان درگيري اين پرنده را با نيروهاي سطحي به طور قابل ملاحظه اي افزايش ميدهد.( E_2 اولين پرنده در ارتش آمريكا است كه به اين سيستم مجهز شده)

E_2 هاي مجهز به سيستم CEC پرنده هايي كليدي براي نشانه گيري سريع براي سيستم كنترل آنش AEGIS ميباشند كه به صورت خارق العاده اي برد مفيد موشك هاي استاندارد (SM-2). را افزايش ميدهند.

برنامه مدرنيزه كردن رادار پروژه رادار نمايش پيشرفته را توسعه ميدهد به طوري كه حاصل آن براي اين هواگرد ديد روي خط افق over-the-horizon و اكتشاف اهداف زميني overland detection, و تعقيب تا ناوگروه tracking to the battle group خواهد بود كه البته تزويج آن با برنامه CEC اين پرنده را كاملا در نقش نمايش موشك بالستيك Theater Ballistic Missile و دفاع ضد موشك كروز Cruise Missile Defense (TBMD/CMD ظاهر خواهد كرد.
اين قابليت پيشرفته تعقيب در تركيب با سيستم كنترل آتش AEGIS و موشكهاي ارتقا يافته استاندارد (SM-2 Block IVA and SM-3) ناو گروه را قادر ميسازد تا چتر دفاعي ضد موشك بالستيك در منطقه اي به وسعت ايالات متحده و يا هم پيمانانش فراهم سازد به علاوه سيستمهاي E_2 با ساير هواپيما هاي كنترل و هشدار زود هنگام AWACS و سيستمهاي زمين پايه انتقال اطلاعات سازگار است.
 

http://http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_E-2A_VAW-11_CVA-43_1966%7E0.jpg

 

 

مشخصات فني( به نقل از سايت نيروي دريايي آمريكا)

نقش: هواپيماي كنترل و هشدار زود هنگام ناوپايه.

شركت سازنده: گرومن آمريكا

خدمه: 5 نفر

سال آغاز به خدمت: 1964

قيمت هر فروند: 80 ميليون دلار

پيشرانه: دو موتور توربو پراپ Allison T-56-A427 با قدرت 5100 اسب بخار

طول: 17.5 meters

ارتفاع: 5.6 meters

عرض بالها: 28 meters

حداكثر وزن برخاستن: 23,850 kg

سرعت: 552 km. per hour

سقف پروازي: 9,100 meters

به روايت از:
http://www.navy.mil/navydata/fact_display.asp?cid=1100&tid=700&ct=1
و همچنين
http://www.navysite.de/planes/e2c.htm#end

مترجم: Blaze
(با تشكر از جناب Pilot_of_Persia كه زحمت آپلود عكسها رو در اكانت گالريشون كشيدند.)
(براي ديدن عكسها در اندازه واقعي عبارتnormal_ رو از اسم فايل پاك كنيد)

استفاده از اين مقاله با ذكر منيع و نام مترجم به همراه درج لينك بلا مانع است.

[Azarakhsh 1,068]

بلاز جان دست شما درد نکنه!! بسیار مطلب خوبی بود!! واقعا زیبا بود!! !

آینده ی درخشانی رو برای شما در سایت می بینم!! امیدوارم موفق باشی!!


پرشین اگه دستم بهت نرسه!!! تیکه تیکه ات می کنم!! منو قال میزاری؟!

[Blaze 90]

[quote]بلاز جان دست شما درد نکنه!! بسیار مطلب خوبی بود!! واقعا زیبا بود!! !

آینده ی درخشانی رو برای شما در سایت می بینم!! امیدوارم موفق باشی!![/quote]


اختيار داريد شرمنده ميفرماييد

فقط نوكرتم اگه ميشه اين اسم ما رو درست بنويس . . . به فارسي بليزه مثل بليزر البته به قول يكي از دوستان!

[PILOT_OF_PERSIA 43]

مقاله خيلي خوبي بود ممنون
اما كشور هاي صاحب اين پرنده رو نام نبردي. كه البته مهم نيست اما چرا امريكا اين هواپيما رو به مكزيك هم داده و حتما يك چيزي كم داشته براش اهميت نداشته.

[EBRAHIM 153]

[color=darkblue]با تشکر از مقاله خوبتون،به بخش الکترونیک هوایی منتقل شد(راستش چیزی ازش پیدا نکردم،اینو بذار به حساب میراژه! خیلی عجیبه)
هواپیمای خوبی بود،منتها در حال حاضر نیاز به جایگزینی با یک هواپیمای جدید داره،در غیر این صورت ممکنه کار بزرگی دست ناو ها بده!
کشورهای دارنده: ایالات متحده امریکا،تایوان،مصر،فرانسه،رژیم صهیونیستی،ژاپن،مکزیک و سنگاپور

[/color]

[reza4087 2,036]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_1.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_2.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_3.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_3.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_4.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_4.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_5.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_5.gif[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_6.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_6.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_7.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_7.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_8.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_8.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_9.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_9.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_10.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_10.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/e2_cockpit.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_e2_cockpit.JPG[/img][/url]

[seginem 70]

[color=cyan]با سلام [/color]

[color=green]شما در رابطه با امضاي من صحبت كرديد [/color]
[color=blue]
دستتون درد نكنه جالب بود[/color]
[color=cyan]
با تشكر[/color]

[amin_sahande 8]

[quote]هر سه نمونه B و C و C update داراي وسايل سوختگيري هوايي ميباشند. [/quote]
یک سوال با توجه به سوخت گیری هوایی چند ساعت این هواپیما مداومت پروازی دارد؟

[mohammaddanger 1,044]

كاشكی ايران هم يه ده تايی از اينا داشت .

[Blaze 90]

[quote][quote]هر سه نمونه B و C و C update داراي وسايل سوختگيري هوايي ميباشند. [/quote]
یک سوال با توجه به سوخت گیری هوایی چند ساعت این هواپیما مداومت پروازی دارد؟[/quote]



يك جايي خوندم با اين امكان حدود 10 الي 12 ساعت مداومت پروازي رو داره البته تو سايت نيرو دريايي آمريكا چيزي در اين مورد ننوشته بود!

[call-of-duty 245]

بلیز عزیز دستت درد نکنه.بسیار عالی و کامل بود.
این رادار پرنده به چشم عقاب معروفه! واقعا چیزی رو از دست نمیده! واقعا چشم عقابه....

[jackturbo 19]

این همون هواپیمایی که چند سال پیش یک فروندش توی چین مجبور به فرود اضطراری شد و چینی ها هم یک فروند جت فوق پیشرفته اف-7 شون رو تو این قضیه از دست دادند فیلم تیکه تیکه کردن هواپیما رو نشون می داد انگار بیچاره ها اصلا" چنین چیزی تو عمرشون ندیدند.

[F14AA 5,205]

بسم الله الرحمن الرحیم

آشنایی

هواپیمای E-2 Hawkeye که توسط شرکت گرومن ساخته شده است یک هواپیمای هشدار زود هنگام هوابرد می باشد که قادر است در تمامی شرایط جوی به ماموریت بپردازد . تاریخ ساخت این پرنده به اواخر دهه 1950 و اوایل 1960 باز می گردد که به درخواست نیروی دریایی ایالات متحده برای جایگزینی با آواکس E-1 ساخته شد . به E-2 لقب "سوپر فاد" نسبت داده شده است چرا که هواپیمای پیشین ، یعنی E-1 ملقب به "ویلی فاد" بود . این پرنده ( E-2 ) تنها آواکس موجود در نیروی دریایی ایالات متحده می باشد که در حال خدمت است و در تمامی ناوگان نیروی دریایی حضور دارد . همچنین علاوه بر نیروی دریایی آمریکا ، نیروی هوایی مصر ، فرانسه ، اسرائیل ، ژاپن ، سنگاپور و تایوان از کاربران E-2 به شمار می آیند .

 

آواکس E-1 ملقب به ویلی فاد

E-2A / E-2B Hawkeye

در سال 1956 نیروی دریایی ایالات متحده در حال توسعه طرح هواپیمای آواکسی بود که با تمام کشتی های نیروی دریایی یکپارچه باشد و بتواند داده های تاکتیکی را در اختیار آن ها قرار دهد و با طراحی این آواکس توسط گرومن ، این طرح مورد قبول واقع شد. در ابتدا که این پرنده طراحی شد ،" W2F - 1 " نام گرفت که مدتی بعد به دلیل تغییرات در طراحی به " E-2A Hawkeye " تغییر نام داد . E-2 اولین هواپیمای ناوپایه ای بود که از چرخ های خود برای اخطار ، فرماندهی و کنترل هواپیما استفاده می کند .مشکلات مهندسان طراحی گرومن عظیم بود چرا که خواسته نیروی دریایی این بود که این هواپیما ها علاوه بر ناوهای هواپیما بر جدید ، در ناو های هواپیما بر کلاس " Essex " نیز فعال باشند و به دلیل این که ناوهای این کلاس در زمان جنگ جهانی دوم و کمی بعد تر ساخته شدند فقط هواپیماهای موتور جت می توانستند در این کلاس خدمت کنند . در نتیجه این خواسته ، تغییراتی در وزن ، طول و ارتفاع به وجود آمد و همچنین محدودیت هایی در مدل E-2A اعمال شد که در نتیجه آن ویژگی طرح ساخته شده از حد ایده آل کمتر بود و جالب این است که به دلیل از رده خارج شدن ناو های کلاس " Essex " این هواپیمای تغییر یافته فقط چند سال توانست در ناو های این کلاس خدمت کند. نمونه اولیه این آواکس در تاریخ 21 اکتبر سال 1960 ، برای تست و آزمایش های آیرودینامیکی پرواز کرد و در تاریخ 19 آوریل سال 1961 به صورت کاملا مجهز و به صورت یک آواکس پرواز خود را انجام داد . E-2A برای اولین بار در ژانویه 1964 در اختیار نیروی دریایی قرار گرفت . در سال 1965 پس از تحویل 59 فروند از این هواپیما به نیروی دریایی ، طرح تحویل قطع شد و این به دلیل مشکلاتی همچون خنک کننده نامناسب برای دستگاه های الکتریکی و ... بود . کامپیوتر و سیستم های اویونیک پیچیده ، حرارت قابل توجه ای تولید میکردند که بدون استفاده از تهویه مناسب ، این حرارت موجب خرابی سیستم می شد . این مشکل مدت ها پس از ورود به ناوگان ادامه داشت و علاوه بر این مشکلات ، بدنه هواپیما نیز ، مستعد خوردگی بود . پس از این مشکلات ، مقامات نیروی دریایی از سوی کنگره مورد بازخواست قرار گرفتند که چرا با علم بر این که هواپیماها دچار مشکل هستند و قبل از رفع مشکلات ، چهار قرارداد از سوی آن ها امضا شد . پس از این ، کامپیوتر دیجیتال " Litton L-304 " جایگزین کامپیوتر غیر قابل اعتماد " درام چرخشی " شد و سیستم های خودکار هواپیما با نمونه های جدید تر و پیشرفته تر تعویض شدند که هواپیمای ارتقا یافته E-2B نام گرفت . در مجموع 49 فروند از 59 فروند E-2 A به استاندارد E-2 B ارتقا یافتند . این هواپیما ( E-2 B ) به جای E-1B در اسکادران های مختلف نیروی دریایی به عنوان استاندارد هواپیمای پیش اخطار تعیین شد .

 

E-2C Hawkeye و تحولات

با وجود این که به روز رسانی های انجام شده در E-2B ضریب اطمینان آن را نسبت به E-2A افزایش داد ، با این حال در نظر نیروی دریایی این یک اقدام موقت بود چرا که آن ها می دانستند ، که می توان قابلیت این هواپیمای پیش اخطار را افزایش داد .از این رو در آوریل سال 1968 ، یک برنامه برای بهبود و افزایش قابلیت اطمینان در دستور کار قرار گرفت که شامل ساخت 28 فروند نمونه جدید E-2 C و ارتقا 49 فروند E-2 B به سطح C می شد . بهبود در هواپیماهای جدید و به روز رسانی شده بیشتر در قسمت رادار و عملکرد کامپیوتر متمرکز شد . دو E-2A که به E-2C ارتقا یافتند اولین پرواز خود را در 20ژانویه سال 1971 به عنوان نمونه اصلاح شده انجام دادند و همچنین آزمایشات ثابت کرد که تولید این مدل رضایت بخش خواهد بود و اولین E-2C ( مدلی که بدون ارتقا دادن ، ساخته شد ) در 23 سپتامبر 1972 به پرواز در آمد . در میان سال های 1988 - 1991 ، 18 فروند از E-2 ها به استاندارد سطح " I " رسیدند که در این استاندارد رادار " APS-139 " و موتور " T56-A-427 " جایگزین ، رادار " APS-125 " و موتور " T56-A-425 " شدند و هزینه ارتقا هواپیمای قدیمی به این سطح برابر با تولید یک هواپیمای جدید بود .

 

E-2D Advanced Hawkeye

این مدل که آخرین نسخه هواپیمای E-2 می باشد ، در حال حاضر در حال توسعه است که برای اولین بار دو هواپیما به نام های " دلتا یک " و " دلتا دو " برای ارتقا به این سطح در حال ازمایش هستند . از مزیت های این نمونه نسبت به گذشتگان خویش می توان به داشتن ، مجموعه اویونیک کاملا جدید ، رادار " APY-9 " ، رادیو سوئیت ، کامپیوتر ماموریتی ، قابلیت ارتباطات ماهواره ای یکپارچه ، سیستم مدیریت پرواز ، بهبود موتور های توربوپراپ T56-A-427A و توانایی بالقوه در سوخت گیری هوا به هوا اشاره کرد .تحویل این مدل به نیروی دریایی ایالات متحده از سال 2010 میلادی آغاز شده است .

 

طراحی

E-2 یک هواپیمای بلند پرواز است که در هر بال خود دارای یک موتور توربوپراپ و سه ارابه فرود می باشد . همانند دیگر هواپیماهای نیروی دریایی ، این هواپیما نیز برای فرود از یک قلاب که در قسمت دم قرار دارد ، استفاده می کند.

موتور

نام : T56

نوع : توربو پراپ

کمپرسور: جریان محوری

سازنده : شرکت رولز رویس انگلستان

قطر : T-56-A-427/427A : 12 فوت ( 3.71 متر )

طول : T-56-A-427/427A : 27 اینچ ( 68.58 سانتی متر )


T56 یک موتور توربو پراپ جت است که با استفاده از پروانه ، تولید انرژی می کند . این موتور تک شفتی توربوپراب با یک کمپرسور جریان محوری 14 مرحله ای می باشد که توسط یک توربین چهار مرحله ای هدایت می شود و گیربکس دارای دو مرحله کاهش دنده و ویژگی های ترمز پروانه است . مدل جدید تر این موتور که T56-A-427 نام دارد دارای ویژگی برتری نسبت به نمونه قبل خود از جمله : سرعت صعود بهتر ، 23 در صد قدرت بیشتر در دمای بالای محیط ، 13 درصد کاهش مصرف سوخت و 12 درصد سقف پروازی بالاتر ، می باشد .

 

قدرت

T56-A-425 : 4600 اسب بخار ( 3433 کیلو وات )

T56-A-427 : 5250 اسب بخار ( 3920 کیلو وات )

T56-A-427A : 5100 اسب بخار ( 3806 کیلو وات )

خدمه

این هواپیما دارای پنج خدمه می باشد که شامل خلبان ، کمک خلبان ، افسر مرکز اطلاعات ، افسر کنترل هوایی و اپراتور رادار ( که در عقب بدنه و به طور مستقیم در زیر " rotodome " قرار دارد ) ، می باشد .

وظایف

ماموریت هایی که نیرویی دریایی برای این هواپیمای پیش اخطار در نظر گرفته است می توان به ، فرمان و قابلیت کنترل تمام گروه های همراه ناوهواپیمابر ، نظارت بر روی زمین - دریا و هوا ، کنترل جنگنده های دفاع هوایی ، کنترل و هدایت هواپیماهای شرکت کننده در عملیات های هجومی ، کنترل عملیات جستجو برای نجات خلبانان و ملوانان از دست رفته نیروی دریایی در دریا ، رله رادیویی برای ارتباطات و همچنین در مواقع ضروری می تواند کار کنترل هوایی را انجام دهد ، اشاره کرد . E-2C و E-2D از سنسورهای پیشرفته الکترونیکی در ترکیب با پردازش دیجیتال سیگنال کامپیوتری بویژه در رادارهای خود ، برای هشدار زود هنگام از حملات هواپیماهای دشمن و موشک های ضد کشتی ، گشت های هوایی ( CAP ) و در درجه دوم برای نظارت بر روی دریا و زمین برای کشتی های جنگی دشمن و موشک های پدافندی زمین به هوا و سایر ماموریت های نظارت الکترونیکی ، استفاده می کنند .

 

تجهیزات الکترونیک

با توجه به تجهیزات الکترونیکی پیچیده ، این هواپیما انعطاف پذیری زیادی در انجام دادن وظایف دارد .جز جدایی ناپذیر جناح هوایی در E-2 سه اصل : رادار ، IFF و سیستم تشخیص منفعل ( پسیو ) می باشد . این سنسورها از طریق یک کامپیوتر چند منظوره یکپارچه شده E-2 را قادر می سازند تا به ، ارائه هشدار زود هنگام ، تجزیه و تحلیل تهدیدات و اقدام متقابل در مقابل اهداف سطحی و هوای یکپارچه شده بپردازد . رادار دوربرد ، رادار با وضوح بالا ، کارکردن با سیستم شناسایی دوست یا دشمن ( IFF ) و سیستم های تشخیص منفعل ( پسیو ) از طریق کامپیوتر مرتبط همگی از تجهیزات Hawkeye هستند . همچنین اطلاعات بدست آمده توسط این هواپیما به سرعت و در زمان واقعی به مراکز دفاع هوایی که تصمیمات در آن اتخاذ می گردد ، ارسال می شود . در مدل E-2C ، این هواپیما می تواند توانایی دشمن را به نفع خود استفاده کند . بدین صورت که با استفاده از یک سیستم تشخیص منفعل ( پسیو ) " PDS " که در میان هواپیماهای پیش اخطار منحصر به فرد است ، اپراتورهای سیستم سلاح ، قادر به شناسایی و ترجمه و بومی سازی فرستنده رادار فعال می باشند .

 

رادار

قطر رادار دوار که در بالای بدنه این آواکس نصب شده است 24 فوت ( معادل 7.3 متر ) می باشد و شش دور در دقیقه می چرخد و برد این رادار در برابر اهدافی همچون هواپیماهای جنگنده 200 ناتیکال مایل دریایی می باشد که شامل رادار با برد بلند و سیستم IFF می باشد . اجزایی که در این آواکس به کار رفته شده است در دیگر آواکس های ناوپایه به کار گرفته نشده است . رادار این پرنده با استفاده از سیستم هایی که دارد می تواند بر محدودیت خط دید که ناشی از انحنای سطح زمین است ، غلبه کند .

 

رادار AN/APS-120

سازنده

شرکت جنرال الکتریک

نوع

رادار باند UHF و ( 300 مگاهرتز - 3 گیگا هرتز ) ، از خانواده رادارهای پیش اخطار

این رادار که از سری 145 رادارهای پیش اخطار می باشد کار توسعه و تکامل آن در دهه 60 میلادی آغاز واین مدل از روی نمونه AN/APS-111 ساخته شده است . همچنین به یک سیستم " OL-93/AP " مجهز است که با تشخیص پردازش زیر سیستم کار می کند و برای آن یک قابلیت ردیابی اهداف زمینی محدود در نظر گرفته شد . کامپیوتر و نمایشگر های این رادار یکپارچه سازی شده و برای رهگیری دقیق تر اهداف هوایی یک نمایش دهنده هوایی متحرک به نام " AMTI " برای آن در نظر گرفته شد . رادار بهبود یافته AN/APS-120 دارای مقاومت بیشتری برای رفع پارازیت می باشد .

 

رادار AN/APN-171

نوع

رادار ارتفاع سنج

این رادار بر روی اکثر هلی کوپترها و هواپیماهای ایالات متحده نصب می باشد . از جمله توانایی های این رادار می توان به : هشدار دادن در مورد کم شدن ارتفاع ، سرعت هواپیما و از بین بردن خطا ها در مورد ارتفاع هواپیما ، اشاره کرد .

( AN/ALR-59 )

سیستم جنگ الکترونیک هوابرد ( EW ) و ESM

AN/ALR-59 یک سیستم بسیار دقیق جهت پیدا کردن تجهیزات می باشد که قادر است همزمان در چهار باند ، بین 2 گیگاهرتز - 18 گیگا هرتز را با کامپیوتر تمام اتوماتیک ، اسکن فرکانسی کند . Loral باعث شده است تا سیستم آنتن به صورت مربع باشد . این سیستم بر روی E-2 های نیروی دریایی آمریکا و نیروی هوایی اسرائیل و ژاپن نصب شده است .

 

شناسایی دوست یا دشمن ( IFF )

در E-2 پس از ارسال سیگنال های و بازگشت دادن آن توسط نیروهای خودی به این هواپیما ، سیگنال ها به دستگاه OL-76AP داده می شود ( نمونه جدید تر آن " OL-93/AP " می باشد ) و پس از پردازش نتیجه بر روی نمایشگر کنترل سیگنال ها AN/APA-172 به نمایش در می آید . زمانی که کد های شناسایی برای E -2 از سوی نیروی خودی ارسال شود ، سیستم AN/APX-72 وظیفه پاسخ دادن به این کد ها را دارد.

 

AN/APX-72

این سیستم یک ترانسپوندر " IFF " هوابرد است که به صورت خودکار رادار را شناسایی می کند و توانایی دریافت یا ارسال سیگنال اظطراری را دارد و همچنین وظیفه پاسخگویی سیگنال های شناسایی دوست یا دشمن که برای E-2 ارسال می شود ، در حالت های 1, 2, 3/A, C و 4 بر عهده این سیستم می باشد . در نمونه های پیشین این مدل نیاز بود تا از یک کامپیوتر " KIT-1A/TSEC " استفاده شود .
 

مشخصات

مشخصات ابعاد : 146 × 162 × 340 میلی متر

فرکانس دریافت : 1030 مگا هرتز

فرکانس انتقال : 1090 مگا هرتز

توان خروجی : 27 DBW

وزن : 6.8 کیلو گرم

حساسیت : -90 dBV


اجزای AN/APX-72

 

Transponder Control ( کنترل ترانسپوندر )

دستگاه کنترل C-6280A (P) / APX به اپراتور اجازه می دهد تا طیف وسیعی از حالت های ترانسپوندر که شامل : کد های پاسخ ، پالس شناسایی و تست و آزمایش دلخواه خود را ، انتخاب کند . این کنترل دارای 4 حالت می باشد تا هنگام دریافت سیگنال برای هشدار دادن به اپراتور از آلارم نوری و آلارم صوتی استفاده کند و برای ارسال سیگنال نیز از نشانگر نوری بتوان استفاده کرد . همچنین حالت چهارم نیز دکمه ( " حالت خود را آزمایش کنید " ) می باشد .

 

Transponder ( دستگاه گیرنده که پس از دریافت مخابره ها بطور خودکار جواب آن را می دهد )

دستگاه RT859A/APX-72 جز اصلی سیستم AN/APX-72 می باشد که در هواپیماها و کشتی ها نصب می گردد و وظیفه آن این است که به صورت خودکار به مخابره های دریافتی پاسخ می دهد .نحوه عملکرد آن بدین صورت است که پس از دریافت سیگنال از منبع خارجی ( منظور هواپیما یا کشتی فرستنده سیگنال برای شناسایی دوست یا دشمن است ) آن را رمزگشایی و پردازش کرده و پاسخ مناسب را برای فرستنده سیگنال ارسال می کند .

 

 

In-Flight Transponder Test Set ( مجموعه آزمون ترانسپوندر در پرواز )

با افزایش استفاده از سیستم ترانسپوندر IFF ، نکته مهم برای خلبان این است که از سیستم IFF خود به درستی استفاده کند . دستگاه TS-1843B/APX برای تست ترانسپوندر بر روی سیستم IFF هواپیماها و کشتی ها نصب می شود . محل نصب این سیستم بین آنتن IFF و ترانسپوندر می باشد . همچنین وظیفه نظارت بر عملکرد ترانسپونتر هنگام دریافت سیگنال از منبع خارجی بر عهده این دستگاه است .

 

Mount

دستگاه MT3809/APX-72 وسیله ای است که ترانسپوندر را بر روی آن نصب می کنند .

انواع مدل ها

W2F-1

طرح اصلی Hawkeye که در سال 1962 به E-2A تغییر یافت .

E-2A

نسخه اولیه این هواپیما می باشد که به تعداد 59 فروند ساخته شد .

TE-2A

دو فروند از مدل E-2A برای آموزش به استادان خلبان ، به این مدل تبدیل شدند .

YC-2A

دو فروند E-2A با شماره سریال های 148147 و 148148 به عنوان نمونه آزمایشی مدل C-2 ، به این مدل تبدیل شدند .

E-2B

نمونه بهبود یافته E-2A که دارای کامپیوتر محاسبات پیشرفته تر و بال های بزرگتر نسبت به مدل قبلی بود .

YE-2C

دو E-2A با شماره سریال 148712 و 148713 برای ساخت مدل E-2 C ، تبدیل به این مدل شدند .

E-2C

به عنوان نمونه ارتقا یافته E-2B اما با قطعات الکترونیک جدید ، رادار نظارت و رادار جستجو به تعداد 63 فروند ساخته شد . موتور های توربوپراپ در این مدل به روز رسانی شدند .

E-2C گروه 0

نسخه اولیه E-2C که به رادار های AN/APS-120 و AN/APS-125 مجهز بود .

E-2C گروه I

این مدل مجهز به رادارهای AN/APS-139 به علاوه کامپیوتر ماموریتی ungraded و موتورهای به روز رسانی شده می باشد .

E-2C گروه 2

ارتقا این مدل نیز مربوط به سیستم الکترونیک و نصب رادار AN/APS-145 می شود .

E-2C Hawkeye 2000

این مدل مجهز به کامپیوتر ماموریتی جدید و قابلیت همکاری " CEC " و ارتباطات ماهواره ای اضافی است .

E-2D

در حال حاضر در حال تست های پروازی و آزمایشات می باشد که نسبت به هم قطار های خود دارای ویژگی های بارزی همچون : مجموعه اویونیک پیشرفته ، موتورهای بهبود یافته ، کاکپیت شیشه ای و قابلیت سوخت گیری هوا به هوا می باشد .

E-2T

این مدل برای توسط گرومن به سفارش تایوان و از بازسازی E-2A و E-2B ساخته شد و از نظر الکترونیک در سطح E-2C گروه II و مجهز به رادار APS-145 می باشد .



کاربران

نیروی دریایی ایالات متحده

مصر

اسرائیل

فرانسه

ژاپن

سنگاپور

مکزیک

تایوان

E-2 HAWKEYE متعلق به مکزیک

مترجم و گردآورنده : F14AA

هرگونه برداشت از این مطلب منوط به ذکر نام مترجم و منبع ( میلیتاری ) می باشد

________________________________________________________

منابع :

http://www.flight-pa...RAFT_PARTS.html

http://www.globalsec.../e-2-design.htm

http://www.bga-aerow...-Royce-T56.html

http://www.airforce-...e-aew-aircraft/



 

[Haj_Rezvan 11,197]

با تشکر
فکر کنم اسرائیل هم از کاربران این آواکس بود!؟

[F14AA 5,205]

[quote name='Haj_Rezvan' timestamp='1350570541' post='277700']
با تشکر
فکر کنم اسرائیل هم از کاربران این آواکس بود!؟
[/quote]

بله درسته حق با شماست .