ali_64

تحلیل و پیگیری تحولات اسراییل

Recommended Posts

38 minutes قبل , mostafa_by گفت:

نتیجه تقریباً نهایی انتخابات مجلس اسرائیل :

 

با تشکر از شما؛

امکان دارد برای «دوری از سیاست عقلانی»، مصادیقی را بفرمایید و بیشتر توضیح بدهید که چه مواردی مدنظر شماست؟

 

همچنین آیا در این سال ها که مذاکرات صلح در جریان بوده است، نتانیاهو در رأس قدرت حاضر نبوده و فردی میانه رو به دنبال مذاکرات صلح بوده است؟

آیا وی به دنبال «عدم ایجاد صلح» است و یا گرفتن امتیاز بیشتر در هنگام ضعف رقیب (بدیهی ترین اصل حفظ منافع در عرصه سیاست)؟

اگر امکان دارد نظر خود در این زمینه را نیز بیشتر تشریح بفرمایید.

 

در آخر، نتانیاهو یک چهار سال در زمان کلینتون، نخست وزیر اسرائیل بود و یک ده سالی هم تا الان (از زمان اوباما تا ترامپ) نخست وزیری را تجربه کرده است.

آیا تاکنون آشنایی ما با سیاست های وی (که بیش از 14 سال در قدرت بوده و در تقابل با ما)، در بهبود اوضاع به نفع ما تأثیر خاصی داشته است که از نظر شما با این انتخاب جدید، قرار است اوضاع به ضرر اسرائیل و به نفع ما شود؟

 

 

سلام

دوری از سیاست عقلانی رو میشه در مقایسه رفتارها دید 

1- سیاست ابهام، 

اسرائیل تا پیش از نتانیاهو سیاست ابهام را در همه مسائل در پیش می گرفت

ترورها، حملات وحشتناک و ... انجام می داد و وقتی پرسیده میشد شما بودید؟ میگفت من نه تایید میکنم و نه تکذیب 

این روند همراه با انتشار عکس ها و نمایش برخورد سخت بود تا عبرتی برای دیگران باشد 

 

این سیاست برای این رژیم مفید بود ولی به ناگاه به نفع انتخابات و سیاست کنار گذاشته شد بویژه از سال 90

و در حملات به سوریه و ایران این موضوع رو به شدت شاهدیم 

 

حتی در مساله هسته ای، نمایش های نتانیاهو چه در سازمان ملل با آن نقاشی بمب و چه با نمایش کتاب خانه مدارک هسته ای، کاملا بر خلاف روند دهه های قبل بود 

 

به بیان ساده، اسرائیل خود را از سایه به زیر نور برده و نتیجه آن گسترش ضدیهودیت و بایکوت ها و تحریم های غیردولتی هست

از سمت دیگر اقتدار و ترسناکی ارتش اسرائیل هم کم رنگ شده که نتیجه این روش در تبلیغات است  

عملا بخش سیاسی از اعتبار دیگر بخش ها به نفع خود استفاده می کند و یک پوپولیست راه انداخته 

 

به شخصه فکر می کنم سیاست های افرادی مثل شارون بسیار کاربردی تر و بهتر برای رژیم بود 

 

2- عدم ایجاد صلح 

از زمان تاسیس این رژیم تلاش برای تثبت اسرائیل به عنوان یک کشور اولویت اول بود 

در حال حاضر نتانیاهو با دیدار از عمان تمام سیاست های قبلی و پنهان رو نمایش داده و به سمت توافقی بزرگ با کشورهای عربی می رود 

ولی مساله اصلی صلح با فلسطین است نه با کشورهای عربی 

چون کشورهای اصلی عربی مصر و اردن بودند که قبلا با آنها صلح صورت گرفته بود و سوریه هم کلا از کار افتاده بود 

غزه و کرانه باختری عملا هنوز به عنوان دو مشکل جدی مطرح هستند 

راهکار نتانیاهو این است که با زور و ضمیمه خاک مساله صلح رو حل کنه 

در غزه با بمباران و تحریم به سمت تسلیم ببرد و در جولان و کرانه باختری با ضمیمه خاک صورت مساله را پاک کند و همه را در عمل انجام شده قرار دهد

 

در حالی که شارون و دیگر رهبران خشونت را همراه با مذاکره جلو می بردند و گزینه ای برای زندگی مسالمت آمیز پیش پای فلسطینیان می گذاشت 

ولی نتانیاهو هیچی جلوی آنها نمی گذارد و عملا جز جنگ انتخابی برایشان نمی گذارد

از سمت دیگر سیاست اسرائیل همیشه بر مبنای ایجاد تفرقه بین فلسطینیان بود و همیشه جنگ و درگیری بین گروه های فلسطینی وجود داشت

ولی روش اخیر باعث اتحاد نسبی فلسطینینان شده است 

 

در عمل نتانیاهو به جای حل مشکلات اصلی و نهایی کردن مرزهای اسرائیل به سمت مسائل پر سر و صدا و حاشیه ایی می رود

 

 

 

  • Like 1
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

عرض سلام و ادب.

 

با تشکر از پاسخ خوب شما؛

اگه اجازه بدهید بنده نیز نظرم را درمورد فرمایشات شما عرض کنم :

 

1 ساعت پیش, arminheidari گفت:

دوری از سیاست عقلانی رو میشه در مقایسه رفتارها دید 

1- سیاست ابهام، 

اسرائیل تا پیش از نتانیاهو سیاست ابهام را در همه مسائل در پیش می گرفت

ترورها، حملات وحشتناک و ... انجام می داد و وقتی پرسیده میشد شما بودید؟ میگفت من نه تایید میکنم و نه تکذیب 

این روند همراه با انتشار عکس ها و نمایش برخورد سخت بود تا عبرتی برای دیگران باشد 

 

این سیاست برای این رژیم مفید بود ولی به ناگاه به نفع انتخابات و سیاست کنار گذاشته شد بویژه از سال 90

و در حملات به سوریه و ایران این موضوع رو به شدت شاهدیم

 

حتی در مساله هسته ای، نمایش های نتانیاهو چه در سازمان ملل با آن نقاشی بمب و چه با نمایش کتاب خانه مدارک هسته ای، کاملا بر خلاف روند دهه های قبل بود 

 

به بیان ساده، اسرائیل خود را از سایه به زیر نور برده و نتیجه آن گسترش ضدیهودیت و بایکوت ها و تحریم های غیردولتی هست

از سمت دیگر اقتدار و ترسناکی ارتش اسرائیل هم کم رنگ شده که نتیجه این روش در تبلیغات است  

عملا بخش سیاسی از اعتبار دیگر بخش ها به نفع خود استفاده می کند و یک پوپولیست راه انداخته 

 

به شخصه فکر می کنم سیاست های افرادی مثل شارون بسیار کاربردی تر و بهتر برای رژیم بود 

 

این موضوع، به نتانیاهو برنمی گردد. کما اینکه اسرائیل تا همین دو سال پیش هم اگر جایی را می زد یا کسی را ترور می کرد (در عصر همین نتانیاهو)، نه تأیید می کرد و نه تکذیب. از ترور محمود المبحوح در دبی (آن هم با پاسپورت دیگر کشورها) و ترور فرماندهان حزب الله لبنان در چندین نوبت در دوران جنگ سوریه گرفته تا ترور کسانی که مثلاً آزاد کرده بود (نظیر سمیر قنطار) و یا حتی بمباران پایگاه ها و فردوگاه های سوری در هنگام انتقال و یا تخلیه محموله ها. تمامی این موارد در زمان نتانیاهو رخ داد و اسرائیل هم دقیقاً همین سیاستی که فرمودید را در پیش گرفت. تازه عملکرد وی در دهه نود و سیاست هایش در لبنان را هم می شود به این لیست بلند بالا اضافه نمود.

 

پس موضوع، شخص و شخصیت نتانیاهو نبوده و نیست. مگر اینکه معتقد باشیم که یا وی عوض شده است و یا اینکه پیر و خرفت شده و روی رفتارش تأثیر گذاشته است که به نظرم این گزینه ها بسیار ساده انگارانه بوده و بعید می دانم مدنظر شما باشد و شما این رفتار را جزو ویژگی های فردی وی در نظر گرفته اید.

 

داستان از نگاه بنده چیز دیگری است. اعلام علنی این کارها، به نظر می رسد در راستای سیاست جدید وی در تقابل مستقیم با ایران باشد که کار از پیغام و پسغام غیر مستقیم، به مستقیم کشیده شده است. به عبارتی ما این جدیت را در گذشته، در زمان ناصر نیز دیده ایم که اسرائیل هرگاه نیاز بود جدیت خود را نشان دهد، کارهایی علنی انجام می داد و عملاً هم اعلام می کرد به دلیل سیاست های بعدی.

بحث این موضوع طولانی است و نیازمند پست و فضایی جدا.

 

اما توصیه می کنم اگر معتقد به این هستید که این مدل اعلام ها، ویژگی فردی نتانیاهو است، تاریخچه آن را یکبار مرور بفرمایید. شاید به نظر دیگری رسیدید.

 

1 ساعت پیش, arminheidari گفت:

حتی در مساله هسته ای، نمایش های نتانیاهو چه در سازمان ملل با آن نقاشی بمب و چه با نمایش کتاب خانه مدارک هسته ای، کاملا بر خلاف روند دهه های قبل بود 

 

اجازه بدهید این فقره را با شما با جدیت مخالفت کنم.

چون از قضا هرکس که با مدل سخنرانی های وی آشنا است، می داند که وی از گذشته تاکنون، عادت به استفاده از تصاویر (به عنوان یکی از تاکتیک های تأثیرگذار سخنرانی) داشته و هنوز نیز از این سیاست برای اثرگذاری بیشتر روی مخاطب استفاده می کند. به عبارتی با استفاده از تصاویر در زمان سخنرانی، می توان اثربخشی و هم افزایی نفوذ پیام را بشدت افزایش داد و البته مهم است که چطور و از چه تصویری استفاده شود. نتانیاهو در این زمینه تبحر دارد و در موارد مختلفی از این تاکتیک استفاده نموده است که از قضا چندی پیش یکی از خبرگزاری های داخلی (و یا شاید هم بی بی سی فارسی. دقیقاً بخاطر ندارم کدامیک) تحلیلی بر روی این کار نتانیاهو نوشته و تاریخچه این گونه کارهای وی را نیز درآورده بود که با جستجویی در فضای وب می توانید بدان دست یابید (اگر پیدا نکردید بفرمایید شب از آرشیوم آن را پیدا کرده و تقدیمتان کنم).

 

خلاصه امر اینکه تاکتیکی که از نظر شما، ضعف نتانیاهو می باشد، جزو یکی از تاکتیک های موثر سخنرانی است و به اشکال مختلفی هم پیاده می شود (یک نمونه ساده آن را در دوران دانشگاه در قالب ارائه های دانشگاهی حتماً خودتان انجام داده اید.).

حالا اینکه هر وقت وی عکسی را نشان می دهد، رسانه های ایرانی و برخی دیگر در فضای مجازی آن را ترول می کنند، دلیل بر درست یا غلط بودن آن نمی شود و نیز آن هایی که باید از این اقدام تأثیر بپذیرند هم قطعاً دنبال کننده چنین ترول هایی نیستند.

 

1 ساعت پیش, arminheidari گفت:

2- عدم ایجاد صلح 

از زمان تاسیس این رژیم تلاش برای تثبت اسرائیل به عنوان یک کشور اولویت اول بود 

در حال حاضر نتانیاهو با دیدار از عمان تمام سیاست های قبلی و پنهان رو نمایش داده و به سمت توافقی بزرگ با کشورهای عربی می رود 

ولی مساله اصلی صلح با فلسطین است نه با کشورهای عربی 

چون کشورهای اصلی عربی مصر و اردن بودند که قبلا با آنها صلح صورت گرفته بود و سوریه هم کلا از کار افتاده بود 

غزه و کرانه باختری عملا هنوز به عنوان دو مشکل جدی مطرح هستند  

راهکار نتانیاهو این است که با زور و ضمیمه خاک مساله صلح رو حل کنه 

در غزه با بمباران و تحریم به سمت تسلیم ببرد و در جولان و کرانه باختری با ضمیمه خاک صورت مساله را پاک کند و همه را در عمل انجام شده قرار دهد

 

در حالی که شارون و دیگر رهبران خشونت را همراه با مذاکره جلو می بردند و گزینه ای برای زندگی مسالمت آمیز پیش پای فلسطینیان می گذاشت 

ولی نتانیاهو هیچی جلوی آنها نمی گذارد و عملا جز جنگ انتخابی برایشان نمی گذارد

از سمت دیگر سیاست اسرائیل همیشه بر مبنای ایجاد تفرقه بین فلسطینیان بود و همیشه جنگ و درگیری بین گروه های فلسطینی وجود داشت

ولی روش اخیر باعث اتحاد نسبی فلسطینینان شده است 

 

در عمل نتانیاهو به جای حل مشکلات اصلی و نهایی کردن مرزهای اسرائیل به سمت مسائل پر سر و صدا و حاشیه ایی می رود 

 

منهای این که این مواردی که فرمودید را نتانیاهو با چندین سیاست مختلف پیاده کرده است و نه یک سیاست مشخص (که از نظر شما تهدید به جنگ است)، اما باید عرض کنم که از قضا هم نتانیاهو و هم ترامپ، دقیقاً فهمیده اند که کجا را باید نشانه بگیرند. ریشه ماندگاری فلسطینیان از گذشته تا امروز، بحث حمایت های معنوی و بخصوص و بخصوص و بخصوص مالی اعراب از این کشور بوده است. البته طبیعتاً آن هم برای رضای خدا نبوده است. ولی در کل همین کمک های مالی و معنوی و حتی بعضاً تسلیحاتی آن ها بوده است که امکان اداره دولت را به ایشان داده است. بطور مثال می خواهم یادآور شوم وضع غزه را تا قبل از سال 2007 که در دست دولت خودگران بود و پس از آن که حماس غزه را تسخیر نمود و دولت موقت را اخراج، عربستان اعلام کرد کمک های خود به دولت در غزه را قطع می کند و همین باعث شد که حماس از پس هزینه های غزه برنیامده و مشکلات پشت سر هم بر سر آن نازل شود که بحران اقتصادی امروز غزه (که بعضاً باعث تظاهرات هایی هم شده است) محصول بذر همان سال هاست. البته در این چند سال ایران تلاش زیادی نمود که با حاتم بخشی، این مشکل بوجود آمده توسط عربستان را جبران نماید. یعنی هزینه کرد نه برای تسلیح و تجهیز غزه و مبارزه علیه اسرائیل؛ که برای جبران کمبود بودجه برای اداره معمول آن که عملاً باعث افزایش بیش از معمول هزینه برای ایران و البته عدم دریافت منفعت متقابل از بابت اثرگذاری نظامی حماس بر روی اسرائیل شده است. بالعکس هر سال که می گذرد، دولت حاکم در غزه، دست به عصاتر پیش می رود و تا جایی که می تواند از سیاست های ماجراجویانه علیه اسرائیل تا حد توان پرهیز می کند و همین موضوع نیز یکی از موارد اختلاف نظر ایران و حماس بوده است (حتی قبل از جنگ داخلی سوریه). تلاش های ایران برای سرمایه گذاری روی دیگر گروه های فلسطینی در غزه را نیز خودمان بهتر می دانیم و این هم چیزی است که از قضا در این سال ها ما هم علنی کرده ایم (و البته دلیل آن نه پیر و یا عوض شدن رهبران سیاسی و نظامی مان، که به دلیل تغییر پیام و روش ارسال آن بوده است.).

 

اگر اسرائیل امروز موفق شود حمایت های مادی و معنوی اعراب را از فلسطین قطع نماید، به این معنی است که دولت های فلسطینی (و به تبع آن افکار عمومی مردم) تحت فشار قرار خواهند گرفت برای به رسمیت شناختن اسرائیل و یا راه سختی و بدبختی واقعی. به عبارت ساده تر، برخلاف شما اسرائیل دو گزینه پیش پای ایشان قرار می دهد.

اگر امروز نتانیاهو سیاست های گذشته در قبال فلسطینیان را برای مذاکرات صلح پیاده نمی کند، دلیل آن هم نه ضعف سیاست های وی، که دقیقاً تغییر زمین بازی است. در گذشته این همراهی عربی و غربی با موضوع صلح وجود نداشت و اساساً یکی از شروط صلح که امریکا روی آن پافشاری می کرد، بازگشت اسرائیل به مرزهای قبل از 1967 میلادی و نیز اجرای همان مصوبه جامعه ملل در سال 1947 درخصوص اورشلیم (بیت المقدس) و نیز تخلیه شهرک های اسرائیل در مناطق فلسطینی ها بوده است. امری که از همان ابتدا نتانیاهو با آن مخالف بود (اولمرت و شارون از قضا انعطاف بیشتری روی این زمینه داشتند.) و اکثریت اسرائیل نیز با وی هم نظر بودند و اساساً این موضوع، یکی از تبلیغات اصلی نتانیاهو بود که با کمک آن بر کادیما غلبه کرد.

 

اما طبیعتاً وی نیز می دانست که می بایست امتیازاتی بدهد برای صلح. ولی می خواست تا حد امکان، این امتیازات اندک و کم ارزش باشد.

 

امروز اگر نتانیاهو می خواهد همان امتیازات حداقلی را هم ندهد و یا بسیار بسیار کمتر از آن را بدهد، تنها به این دلیل است که موازنه بشدت به نفع اسرائیل تغییر نموده است و اسرائیل از موضع پیروز دارد مذاکره می کند و زمان کاملاً به نفع وی پیش می رود؛ برعکس طرف فلسطینی.

 

اگر نظر شما این است که این موضوع باعث متحد شدن فلسطینیان در موضع مقاومت می شود باید عرض کنم که متأسفانه از این امر خبری نیست. به رگ گردن باد کردن های جناب محمود عباس و دیگر فتح ای ها چندان توجه نفرمایید. متأسفانه ایشان اهل مقاومت نیستند و داستان مقاومت از نظر آن ها سال هاست که تمام شده است (تلاششان را کرده اند و به بی نتیجه بودن آن رسیده اند از نگاه خود!). امروز تمام تلاششان بر روی احیای سرزمین عرب نشین در فلسطین طبق مصوبه جامعه ملل است و دیدیم که چند سال پیش تمام تلاششان را کردند که به عنوان عضو ناظر در سازمان ملل پذیرفته شوند. امری که در گذشته حتی طرح آن را نیز فلسطینی ها خیانت آمیز می دانستند. اما دیدیم که آن را جشن هم گرفتند.

البته طبیعتاً بخشی از مردم فلسطین، تنها راه را مقاومت می دانند (مانند موضع ایران). اما متأسفانه این آمار سال به سال دارد کمتر و کمتر می شود.

 

سیاست امروز نتانیاهو این است که نه تنها به فلسطینی ها امتیاز خاصی نمی دهد، بلکه حقوق بیشتری را هم سلب می کند تا فردای روز، آن حقوق سلب شده را به عنوان بخشی از وجه المصالحه پرداخت نماید و حداقل امتیاز را بدهد (چیزی شبیه به داستان هسته ای و مذاکره و مصالحه بر سر چیزی که قبلاً در گذشته اصلاً وجود هم نداشت!).

 

البته من مشکلی در این نگاه نمی بینم که امیدوار باشیم این سیاست نتانیاهو، نه تنها به صلح نیانجامد، بلکه با رفتن اعراب از این بازی و تنها ماندن دو سه کشور مثل ایران و سوریه (اگر فرض کنیم پای کار باشد که تجربه نشان داده است نیست) و لبنان (آن هم حزب الله)، فلسطینیان بیشتر به سمت مبارزه و مقاومت پیش بروند. بالاخره این هم یک فرضیه است و قابل بررسی.

اما اگر وجه مقابل آن باشد و صلح با اعراب، فلسطینیان را به این نتیجه برساند که واقعیت امر را بپذیرند و خود را خسته نکنند، به نظر می رسد که نتیجه ی نامطلوبی برای ما حاصل می گردد.

 

در هر صورت این گزینه ای است که به نظرم باید مستقل از این بحث و با دقتی بیشتر مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

 

از بابت اطاله کلام عذرخواهی می کنم.

 

--------------------------------------------------------------------------------

 

پ.ن : موارد مطرح شده به معنی «نفی اصل و حق مقاومت مردم فلسطین» نبوده و نیست. بلکه تحلیلی است بر روی نحوه تفکر فلسطینی ها و مواجهه شان با این قضیه با فرض صلح اعراب با اسرائیل که طبیعتاً مستقل از خواست و میل و نظر شخصی ماست. حال ممکن است درست و یا غلط باشد. وگرنه آرزوی ماست که ملت فلسطین یکبار در تاریخ با هم متحد شده و سرنوشتشان را خود رقم بزنند.

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 21 فروردین 1398 در 13:35 , mostafa_by گفت:

عرض سلام و ادب.

 

با تشکر از پاسخ خوب شما؛

اگه اجازه بدهید بنده نیز نظرم را درمورد فرمایشات شما عرض کنم :

 

ممنون بابت شرح دقیق نظرو دیدگاهتون

در بخش اول 

شاید این دیدگاه من باشد که این رفتار اسرائیل رو در این چندساله حرفه ای نبینم 

 بخشی از سیاست اسرائیل از سیستم منظم و تجربه محور ارتش اسرائیل و موساد می آید تا نظرات نتانیاهو که تایید صحبت شماست

ولی بحث هایی بین نخست وزیر و این دونهاد و کشمکش های ایجاد شده ولی چون این پایه تصمیم گیری هنوز محکم هست انتخاب روش ابهام یا آشکار تفاوت جدی در مساله نمی کند اگرچه که رفتار نتانیاهو این مساله را تداعی می کند که وی این روش را برگزیده است 

 

در بخش دوم 

نکات خوبی و درستیرو گفتید 

- قطع منابع مالی فلسطینیان 

- فشار زیاد و تغییر زمین بازی و زمان به ضرر فلسطینیان 

- رو کردن ارتباط با اعراب و ناامید سازی فلسطینیان 

- تفرقه ذاتی فلسطینیان

 

این موارد نقاطی هست که نتانیاهو به آنها امیدوار است 

و با این موارد اسرائیل در نهایت فرای مرزهای 1947 تثبیت می شود

 

ولی از سوی دیگر رشد حزب الله لبنان، تقویت دفاعی غزه و تغییر بازی در سوریه عملا یک ترک در این شرایط ایجاد کرده است 

و اگر ایران از این مشکل اقتصادی سربلند بیرون بیاد یک شبه محاصره رو شاهد خواهد بود 

چیزی که در اینجا زمان به ضرر اسرائیل است 

 

دقیقا دو نقطه متقابل 

خب راهکار مقابله با ایران نه در جنگ که در صلح پایدار با فلسطینیان است 

---------------------------------------

اینجا بحث نتانیاهو و رقیبش پیدا می شود 

که نتانیاهو دنبال صلح اجباری است مثل قرارداد پایان جنگ جهانی اول 

ولی رقیبش به صلح فراگیرتری اعتقاد دارد 

 

نتیجه قراردادهایی مثل ورسای آتش زیرخاکستری است که دوباره شعله ور می شود 

در نتیجه عدم رسیدن به صلح پایدار و فراگیر خطر جنگ و حتی نابودی را در پی دارد بویژه با حضور ایران در سوریه و تصمیم برای بازپسگیری جولان

البته افکار عمومی دست راست اسرائیل دست هر دو رو محدود میکنه 

 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نتانیاهو افعی ای خوش خط و خاله که علی رغم سخنرانی های عجیب و غریبش،  به خوبی سیاست مشت آهنین آریل شارون رو ادامه میده و این دو کاملا میراث اسحاق رابین رو بر باد دادند. در صورت ادامه این روند فرسایشی شهرک سازی، احتمالا چند سال دیگه اثری از کرانه باختری بر جای نمونه.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ترامپ: پیشتازی نتانیاهو در انتخابات نشانه خوبی برای صلح است به گزارش رویترز، دونالد ترامپ، رئيس‌جمهور آمریکا در سخنانی در کاخ سفید پیشتازی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائيل در انتخابات پارلمانی این کشور را "نشانه خوبی برای صلح" خواند. اردوی راستگرایان پیرامون نتانیاهو در انتخابات پارلمانی اسرائیل برنده شده است. با توجه به پیروزی احزاب راست و مذهبی، نتانیاهو می‌رود تا برای بار پنجم نخست وزیر اسرائیل شود. نتیجه نهایی و رسمی انتخابات شامگاه پنجشنبه یا بامداد جمعه اعلام می‌شود.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

رقیب نتانیاهو شکست خود را در انتخابات پارلمانی اسرائیل پذیرفت

ائتلاف "آبی و ­سفید" نیروی اپوزیسیون اسرائیل به رهبری بنی گانتس شکست خود را در مقابل رقیب خود، بنیامین نتانیاهو پذیرفت.

یئیر لاپید از ائتلاف "آبی و ­سفید" در یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک با بنی گانتس که فرمانده پیشین نیروهای مسلح اسرائیل بوده است، گفت: «ما در این دوره نبردیم و به انتخاب مردم احترام می‌گذاریم.»

بنی گانتس در این رابطه گفت: «مبارزه به پایان نرسیده است و حال ما با دیگر احزاب وارد گفت‌وگو خواهیم شد.»

در پی شمارش ۹۹،۸۶ درصد تعرفه‌های انتخاباتی، حزب لیکود به رهبری نتانیاهو و ائتلاف "آبی و سفید" هر یک می‌توانند بر روی ۳۵ کرسی از ۱۲۰ کرسی پارلمان (کنست) حساب کنند.

در صورتی که کرسی‌های احزاب راست را به کرسی‌های حزب لیکود بیفزاییم، آنگاه اردوگاه نتانیاهو به ۶۵ کرسی در برابر ۵۵ کرسی اپوزیسیون دست خواهد یافت.

نتانیاهو موفقیت خود را"غیرقابل تصور" خوانده است.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اولین سفینه فضایی ماه نشین اسراییل امروز به سطح ماه فرود میاد و  در جمع چهار کشور قرار میگیره

  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 hours قبل , FOCAL گفت:

اولین سفینه فضایی ماه نشین اسراییل امروز به سطح ماه فرود میاد و  در جمع چهار کشور قرار میگیره

این نکته یک اخطار جدی برای ماست 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
21 hours قبل , FOCAL گفت:

اولین سفینه فضایی ماه نشین اسراییل امروز به سطح ماه فرود میاد و  در جمع چهار کشور قرار میگیره

سقوط کرد

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 hours قبل , sohrabirani گفت:

سقوط کرد

یکبار دیگه تلاش و اینبار بهتر عمل می کنند...

ویرایش شده در توسط Ghalam
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
9 hours قبل , sohrabirani گفت:

سقوط کرد

به هر حال یک گام به جلو رفتن 

در جلو بردن دانش فنی در عرصه فضا شکست بیانگر نکات و علمی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته بود

اگرچه کمی هزینه اش بالا است

 

همانطور که در شکست پرتاب فضایی خود ما آنهایی که مطلع بودند، پیروزی و پیشرفت کار رو دیدند و آنهایی که ظاهر را می دیدند به دنبال پوشاندن آن داشتند چون شکست را ناکامی می دیدند 

 

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
39 minutes قبل , MR9 گفت:

بسم ا....

 

وزیر جنگ رژیم عبری 

دسامبر 2019 

 

bennett-e1575397154122-640x400.jpg

 

135987__UY630_SR12002C630_.jpg

 

 

 

تصور می کنم با انتشار این تصویراز این به بعد کسی جرات نکند علت کار پژوهشی روی  رژیم عبری را  در حوزه های مختلف بخصوص حوزه امنیت و دفاع ، سئوال کند و یا حتی زیر سئوال ببرد 

 

 

از دولتمردان ما بیشتر آثار امام خمینی را خواندند. 

دشمن شناسی از لحاظ تئوری:

"برای تصمیم‌گیری و چگونگی واکنش در برابر دشمن باید ابتدا او را شناخت، به اهدافش پی برد و روش‌های او را در ضربه زدن و رسیدن به اهدافش بازشناخت همچنان که باید نقاط ضعف و قوت او را مورد مطالعه قرار داد." 

  • Like 4
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 minutes قبل , mehdipersian گفت:

از دولتمردان ما بیشتر آثار امام خمینی را خواندند. 

دشمن شناسی از لحاظ تئوری:

"برای تصمیم‌گیری و چگونگی واکنش در برابر دشمن باید ابتدا او را شناخت، به اهدافش پی برد و روش‌های او را در ضربه زدن و رسیدن به اهدافش بازشناخت همچنان که باید نقاط ضعف و قوت او را مورد مطالعه قرار داد." 

 

هر چقدر جلو می ریم ، این کدواژه ها بیشتر تاثیر خودشون را در تحلیل وقایع به نمایش می گذارند 

 

EEE~0.jpg

  • Like 3
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.