هواپیمای پشتیبانی زمینی ایلیوشن il-102 هواپیمای پشتیبانی زمینی ایلیوشن Il-102

[rezatizi 11,709]

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/IL_1.jpg

 

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_IL_1.jpg

در سال 1967 ، نیروی هوایی شوروی خواستار یک هواپیمای پشتیبانی زمینی جدید بود.در حالی که شرکت سوخو در حال طراحی جنگنده Su-25 (نامگذاری ناتو : فراگ فوت) بود ، شرکت ایلوشن یکی از وزنه های هوانوردی روسیه در حال توسعه نمونه ای اصلاح شده از جنگنده Il-40 با نام Il-42 بود.این جنگنده برخلاف Su-25 که یک هواپیمای تک سرنشینه بود دارای دو خدمه شامل خلبان و افسر تسلیحات بود.با وجود آن که این طرح از سوی نیروی هوایی شوروی رد شد اما شرکت ایلوشن تصمیم گرفت با تغییر نام آن به Il-102 طرح را با هزینه خود پی گیری کند. از ویژگی های جالب و منحصر به فرد این جنگنده قرار گرفتن یک توپ دو لول GSh-23L کنترل از راه دور در قسمت انتهایی هواپیما بود.اولین پیش نمونه Il-102 در 25 سپتامبر 1982 پرواز کرد.این جنگنده تا زمانی که در سال 1984 عمر موتور آن به پایان رسید ، 250 پرواز آزمایشی انجام داد.بال این جنگنده در پایین بدنه و وسط ورودی های هوا نصب شده است.این بال به دلیل ساختار محکم و ضخیم خود ، توانایی حمل 6 بمب در محفظه های داخلی و انواع بمب و راکت های هدایت ناپذیر را در 8 پایلون خارجی دارد.مخازن سوخت هواپیما (6 مخزن) در قسمت مرکزی بدنه واقع شده است و سطح بیرونی آن ها به وسیله صفحات زرهی پوشانده شده است.علاوه بر آن توانایی حمل مخازن سوخت خارجی در قسمت مرکزی بدنه و زیر بال ها نیز در این جنگنده وجود دارد.ایلوشن Il-102 نیروی پیشرانه خود را از دو موتور توربوفن RD-33I می گیرد1.همانطور که پیشتر گفته شد وجود در قسمت انتهایی هواپیما ویژگی منحصر به فرد این جنگنده است که از هواپیماهای Il-2 و Il-10 متعلق به جنگ جهانی دوم الگوبرداری شده است.البته در دو هواپیمای نامبرده توپ به وسیله یک توپچی مستقر در انتهای هواپیما کنترل می شود اما در این جنگنده توپچی حذف شده و توپ از راه دور کنترل می شود.کابین ، موتور و مخازن سوخت این هواپیما به وسیله صفحات زرهی پوشیده شده است تا در برابر آتش پدافند توپخانه ای مصون باشند.به منظور خروج خدمه در مواقع اظطراری Il-102 دارای دو صندلی ایجکت K-3iA است.اگر چه توسعه این طرح در سال 1984 متوقف شد اما در سال 1992 و در نمایشگاه هوایی ژوکفسکی ، شرکت ایلوشن اعلام کرد که در صورت دریافت سفارش توانایی تولید و صادرات این جنگنده را دارد.در سال 2005 ، تنها نمونه ساخته شده به منظور نمایش به موسسه تحقیفات پرواز گرومو منتقل شد.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/IL_2.jpg

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_IL_2.jpg

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/788px-IL-102_NTW_3_95_4.jpg

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_788px-IL-102_NTW_3_95_4.jpg

توپ دو لول GSh-23L در انتهای جنگنده

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/800px-IL-102_NTW_3_95_3.jpg

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_800px-IL-102_NTW_3_95_3.jpg
پایلون های داخلی Il-102

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/IL-102_NTW_3_95_2.jpg

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_IL-102_NTW_3_95_2.jpg
راکت های هدایت ناپذیر در پایلون های خارجی

مشخصات
خدمه : 2 نفر (شامل خلبان و افسر تسلیحات)
طول : 17.5 متر
طول بال ها : 16.9 متر
ارتفاع : 5.08 متر
وزن خالی : 13 هزار کیلوگرم
بیشینه وزن برخاست : 22 هزار کیلوگرم
پیشرانه : دو موتور کلیموف RD-33I
بیشینه سرعت : 950 کیلومتر در ساعت
شعاع عملیاتی : بین 400 تا 500 کیلومتر
برد خالی : 3 هزار کیلومتر
تسلیحات :
یک مسلسل 23 میلیمتری GSh-23L
7.200 کیلوگرم انواع بمب و راکت های هدایت ناپذیر

سورنا نوشاد
http://www.forum.arteshi.com/showthread.php?7482http://www.forum.art...thread.php?7482

[MOHAMMAD 6,333]

این هواپیما در اصل فرزند ایلیوشین 10 و نوه ایلیوشین 2 محسوب میشه، با همون ماموریت، هواپیمای قابلی بود ولی میدان را به سوخو 25 واگذار کرد.

استفاده از 2 موتور آر دی 33 توان پروازی بالایی به این پرنده داده بود. البته موتورها گویا فاقد پس سوز بوده اند.