rezatizi

سامانه دفاع هوایی خودکششی BRAMS

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

ممنون

ساخت چه سالی هست؟

لطفا مشخصات گلوله 30 میلی متری را هم بذارید.( منظورم طول پوکه هست)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با تشکر

این شاسی Tatra 815 هم از اون کامیون های مخوف بلوک شرقی هست که قدرت بالایی دارند ، این شاسی سنگین ساخت شرکت Tatra دارای قابلیت حمل 28 تن بار و سرعت حداکثری 88 کیلومتر بر ساعت هست . موتور این شاسی از نوع T3D-928-20 با توان 280 کیلووات هست که شاسی توپخانه ی 155 میلیمتری SpGH ZUZANA هم هست .

06_tatra_t815-7_8x8-25B15D.jpg

01_tatra_t815_22pr84-441_vrtaci-rozmery5


توپ استفاده شده در این سیستم مدل 2A38M هست که همان توپ معروف استفاده شده در سامانه های ضدهوایی pantsir-S1 و Tunguska میباشد . این توپ دارای نرخ آتش بین 1950 تا 2500 گلوله در دقیقه هست و به لطف استفاده از سنسورهای القایی کنترل سرعت اولیه گلوله و سنسور Front Position کنترل کننده ی موقعیت اجزا متحرک توپ ، عملکرد کاملا اتوماتیک داره . مهماتی که این توپ استفاده میکنه از خانواده مهمات توپ های 2A42 , 2A72 هست .

p2A425B15D.jpg

  • Upvote 14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]این توپ دارای نرخ آتش بین 1950 تا 2500 گلوله در دقیقه هست[/quote]

حالا که نواخت تیر توپ اصلی این هست، یه سوال پیش میاد جناب چکا، چرا نواخت تیر در این توپ رو اینقدر کم کردند؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='MOHAMMAD' timestamp='1353350030' post='283805']
[quote]این توپ دارای نرخ آتش بین 1950 تا 2500 گلوله در دقیقه هست[/quote]

حالا که نواخت تیر توپ اصلی این هست، یه سوال پیش میاد جناب چکا، چرا نواخت تیر در این توپ رو اینقدر کم کردند؟
[/quote]

بنظر بنده بعضی تغییرات در محل قرار گیری توپ که ناشی از طراحی خود سامانه هست میتونه باعث کاهش نرخ آتش شده باشه :

1- ضخامت توپ در سامانه ی BRAMS خصوصا در قسمت انتهایی افزایش پیدا کرده (احتمالا بدلیل نوع دیگری از سیستم کنترل زاویه توپ) و انتهای توپ هم که در خود برجک هست ، اگر به محل توپ های نصب شده روی سامانه ی Tunguska یا Pantsir-S1 دقت کرده باشید توپ تقریبا بصورت کامل بیرون از برجک هست (حتی قسمت انتهایی) که باعث کمک به خنک شدن توپ میشه و هم توپ تقریبا لخت هست ، یعنی لوله در معرض بیشترین تماس مستقیم با هواست که نوعی Air cooling علاوه بر سیستم خنک کننده ی تبخیری توپ بوجود میاره ، ضمن اینکه بخشی از انفجار باروت گلوله ها با طراحی خاصی به بیرون از لوله هدایت میشه و مانع بالا رفتن حرارت توپ میشه .

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/2s6fir5B15D.jpg [/img]

در Autocannon های نرخ بالا معمولا مهمترین نکته مساله ی افزایش دما و Overheating هست که با طراحی های خاص (مثل اونچه در سامانه های روسی دیده میشه) این موضوع رو مهار کرده اند اما BRAMS به دلیل طراحی خاصش (و استفاده از یک توپ) به این مسایل توجهی نداشته (مشخص نیست مکانیزمی برای هدایت حرارت به بیرون از انتهای توپ تعبیه شده یا خیر) که باعث کاهش نرخ آتش توپ شده .

2- احتمال دیگه اینه که چکی ها شاید بدلیل محدودیت حمل مهمات توسط خودرو یا صرفه جویی ، نرخ آتش توپ رو پایین آورده باشند و آتش توپ ها رو بصورت Burst طراحی کرده باشند .

3- مورد سومی هم هست که البته بعیده کمبود تکنولوژی سازندگان این سامانه در مساله طراحی مهمات (درصورتیکه خود چک بخواد مهمات رو تامین کنه) و مشکلات فنی در برنامه ریزی توپ هست . برای مثال یکی از علل بالا بودن نرخ این توپ "اتوماتیک بودن" آن است ، سیستم کنترل توپ با استفاده از گستره ای از سنسورها (که مطمئنا سنسورهای حرارتی هم شاملشه) وضعیت دو لوله ی توپ رو چک میکنه و زمان آتش رو طوری برنامه ریزی میکنه که توپها به نوبت شلیک کنند و دمای هر دو لوله در سطح مناسب باقی بمونه ، چنین محاسبه ای نیاز به سیستم کنترل و پردازنده ی با فرکانس بالایی داره .
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنونم، آیا این احتمال وجود داره که بدلیل استیبل بودن بیشتر وضعیت توپ و جلوگیری از نوسانات نا خواسته اون در زمان شلیک های با نرخ بالا، این کارو کرده باشند؟

البته سامانه تانگوسکا شنی دار هست و ذاتا وضعیت ثبات بهتری داره ولی سامانه پنتسیر مثل همین سامانه چرخدار هست، حالا چطور؟

راستی نواخت سامانه پنتسیر چقدر هست؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چکسلواکی یکی از قدیمی ترین کشورهایی است که در طراحی و ساخت تجهیزات نظامی کارآمد ، در جهان مشهور است. پیش از جنگ جهانی دوم این کشور دارای زیرساخت های بسیار خوبی در زمینه صنایع نظامی بود. چکسلواکی پیش از جنگ جهانی دوم کشور مهمی در اروپای شرقی به حساب می آمد. این کشور پیش از آغاز جنگ جهانی دوم دارای هشت الی ده میلیون نفر جمعیت بود. نیمی از مردم این کشور از نژاد اسلاو و نیمی دیگر از نژاد پروس و ژرمن بودند. یکی از دلایل آنشلوس این کشور نیز همین موضوع بود. هیتلر پس از ماجرای آنشلوس اتریش و اینکه این کشور را بدون نبرد ضمیمه خاک خود کرد ، در مرحله بعدی چشم طمع به چکسلواکی دوخت. این کشور دارای تجهیزات نظامی فوق العاده خوبی بود. آلمانی ها ارتش چکسلواکی را با نام ارتش خوش اسلحه و یا خوش سلاح می شناختند. پس از الصاق اتریش به آلمان ، هیتلر به خاک چکسلواکی چشم طمع دوخت و توانست با سیاست های موفق خود ، بدون هیچ نبردی این کشور را تسخیر کند و همه تجهیزات ارتش 600 هزار نفری آن را تصاحب کرده و به ورماخت منتقل کند. چکسلواکی بسیار از تجهیزاتش را مدیون آلمان بود و تقریبا با همکاری آلمان طراحی کرده بود. به عنوان مثال تانک های پانزر 35 و پانزر 38 که توسط چکسلواکی ساخته شده بود ، تاحدود زیادی با کمک آلمان ها ساخته شده بود. در واقع به خاطر تحریم تسلیحاتی آلمان در پیمان ورسای بود که آلمان بخشی از دانش خود را به چکسلواکی منتقل کرد تا به منظور دور زدن تحریم ها ، در این کشور عملیات گسترش آتی ارتش آلمان انجام شود. (البته شوروی را هم نباید از یاد برد که در این زمینه تا چه حد از دانش فنی آلمان ها استفاده کرد. شوروی محل آموزش خلبانها و تانکیست های آلمان هیتلری بود و محلی برای گسترش دانش نظامی آلمان) پس از آنشلوس این کشور توسط آلمان ، این تانک ها به ارتش آلمان نازی منتقل شد. جالب اینجاست که ارتش آلمان نازی از این تانک ها در هجوم به لهستان استفاده کرد و در واقع بخش عمده ای از تانک های ورماخت در حمله به لهستان را همین تانک های ساخت چکسلواکی تشکیل می داد. در مرحله بعد در حمله به فرانسه نیز از همین تانک ها استفاده شد و در آخر نیز در حمله به شوروی نیز از همین تانک ها در کنار سایر تانک های ورماخت استفاده می شد. مسلسل ZK-383 ساخت چکسلواکی که از ارتش این کشور به ارتش آلمان منتقل شد و تا پایان جنگ توسط آلمانی ها استفاده شد. پس از پایان جنگ نیز شوروی تا مدتی از این مسلسلها استفاده می کرد و در اوایل دهه 50 همه آنها را به همپیمانان خود فروخت. پیستول سی زد 27 یکی از بهترین پیستولهای آن دوره بود که توسط آلمانی ها هم استفاده می شد. اسلحه وی زد 52 که یکی از باکیفیت ترین و دقیق ترین رایفل های آن دوره بود و ساخت چکسلواکی بود ، پس از الصاق این کشور با آلمان توسط ارتش آلمان استفاده شد.


گوشه ای از تسلیحات ساخت چکسلواکی پیش از جنگ جهانی دوم



[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/zb53-1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_zb53-1.jpg[/img][/url]

تیربار زد بی 53





[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Panzer_38t.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Panzer_38t.jpg[/img][/url]

تانک پانزر 38 ورماخت در سال 1941 در خاک شوروی





[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Panzer_35t_und_Panzer_IV.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Panzer_35t_und_Panzer_IV.jpg[/img][/url]

پانزر 35 ارتش آلمان نازی در فرانسه





[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/1288260195.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_1288260195.jpg[/img][/url]

اسلحه وی زد 52





[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/1287751871.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_1287751871.jpg[/img][/url]

پیستول وی زد 27



اکثر تسلیحات ساخت چکسلواکی تا پایان جنگ جهانی دوم در اختیار آلمان نازی بود و توسط ارتش این کشور استفاده می شد. پس از پایان این جنگ ، این تسلیحات توسط شوروی به غنیمت گرفته شد و در نهایت چند سال بعد نیز شوروی این تسلیحات را به کشورهای همپیمان خود داد. از سال 1950 به بعد نیز تسلیحات ساخت چکسلواکی با استانداردهای شوروی ساخته می شدند.




[quote]شاسیش یکم بیش از حد بزرگ نیست؟[/quote]
به نظر من خیر
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='MOHAMMAD' timestamp='1353379749' post='283865']
ممنونم، آیا این احتمال وجود داره که بدلیل استیبل بودن بیشتر وضعیت توپ و جلوگیری از نوسانات نا خواسته اون در زمان شلیک های با نرخ بالا، این کارو کرده باشند؟

البته سامانه تانگوسکا شنی دار هست و ذاتا وضعیت ثبات بهتری داره ولی سامانه پنتسیر مثل همین سامانه چرخدار هست، حالا چطور؟

راستی نواخت سامانه پنتسیر چقدر هست؟
[/quote]

به نکته ی خوبی اشاره کردید که البته نیاز به اطلاعات مکانیکی قابل توجهی از سیستم تعلیق خودروها داره که راستش خودمم در این مقوله اطلاعات زیادی ندارم ، در واقع اگر فرض کنیم سیستم استابیلایزر توپ در هر سه سامانه ی پدافندی یکسان باشه ، پایداری که سیستم تعلیق خودرو ایجاد میکنه در نوسانات و تثبیت توپ نقش اصلی رو خواهد داشت .

سامانه ی tunguska نه فقط بخاطر شنی دار بودن بلکه بدلیل سیستم تعلیق مخصوص و فوق العاده ی متصل به شنی ها که در ساخت آن Stability در اولویت اول قرار داشته تونسته نه تنها نرخ بالای آتش توپ رو داشته باشه بلکه در حال حرکت هم قابلیت شلیک توپ هاش رو داشته باشه (قابلیتی که فقط در این سیستم و پانتسیر وجود داره) تعلیق این شاسی از نوع هیدروپنیوماتیک و برپایه ی شاسی GMZ هست که شامل 6 چرخ شنی با فاصله ی برابر از هم هست ، هر چرخ به سیلندر هیدرولیکی متصل هست که امکان تنظیم ارتفاع سیستم تعلیق وجود داره و تانگاسکا در حال حرکت تعلیق رو در حالت ارتفاع پایین و در هنگام ایستا برای شلیک ، سیستم تعلیق رو بین 100 تا 400 میلیمتر بالا میاره که وضعیت پایداری بهتری برای شلیک موشک ها و توپ بوجود میاره . هرچند قابلیت شلیک توپها در هنگام ارتفاع پایین سیستم تعلیق نشون دهنده ی پایداری بالای سیستم هست .

در Pantsir-S1 از شاسی کامیون Kamaz 6560 استفاده شده که هرچند مشخص نیست دقیقا چه جور سیستم تعلیقی داره اما بعلت طراحی مخصوص این شاسی برای ارتش و ارتقا سامانه ی تانگاسکا ، بنظر میرسه تعلیق این سیستم هم از نوع هیدروپنوماتیک و حتی اصلاح شده تر باشه چراکه پانتسیر تنها سامانه ی جهان هست که قابلیت شلیک موشک و توپ در هنگام حرکت رو داره که بدلیل پایداری بالا در حالت ارتفاع پایین سیستم تعلیق هست . همچنین بدلیل ارتفاع زیاد کامیون سیستم پانتسیر نسبت به عرضش ، در حالت سکون از 4 جک هیدرولیک برای تثبیت سیستم استفاده شده که پایداری قابل توجهی برای سامانه ایجاد میکنه (نرخ آتش در پانتسیر هم 2500 گلوله در دقیقه هست)

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/image5B25D~0.jpg[/img]

در مقابل شاسی Tatra-815 سامانه ی BRAMS رو داریم که بنابر اطلاعات شرکت سازنده از تعلیق هوایی (Air suspension) و سیلندرهای پنوماتیکی با قابلیت تنظیم ارتفاع استفاده میکنه (که البته میزان تغییر ارتفاع اعلام نشده) ، سیستمهای پنوماتیکی دارای سرعت واکنش بیشتری نسبت به تعلیق هیدرولیکی و هیدروپنوماتیک هستند اما قدرت نرم کنندگی و اصطلاحا Damping کمتری دارند ، لذا بیشتر سیلندرهای Damper (اصطلاحا بهشون Dashpot هم میگن) هیدرولیکی هستند . لذا پایداری سیستم تعلیق Brams برای توپها کمتر از سری تانگاسکا/پانتسیر هست

ضمن اینکه در عکسها چیزی شبیه جک هیدرولیک تثبیت کننده در سیستم Brams دیده میشه اما مطمئن نیستم واقعا برای این کار باشند ! چراکه به نسبت جثه ی شاسی ، جک ها در فاصله ی بسیار کمی نسبت به هم قرار دارند و بعیده برای تثبیت سامانه بشه ازشون استفاده کرد .
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنونم از توضیحات خوبتون، با توجه به عکسی که از پانتسیر گذاشتین و وجود جکهای مربوطه، دلیل نواخت بالای اون ( به نسبت چرخدار بودنش) مشخص شد. در واقع فکر کنم در حال حرکت این سامانه نتونه به درستی از حداکثر نواختش استفاده کنه( تعداد زیادی از مهمات به هدر خواهند رفت) و در حالت ایستاده به این توانایی می رسد.



در عکس زیر به نظر جکها مشخص هستند:





[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/t_brams_1.jpg[/img][/center]



حالا اگه این نکته رو در نظر بگیریم که این سامانه در حالت ایستاده جکهای خودش رو باز می کنه، باز دلیل نرخ اتش پایین اون برای بنده جای ابهام هست؟
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.