شکست تهاجم های ژاپن به شبه جزیره کره در قرن 16

[ghermez 750]

در آخرین دهه قرن 16 ژاپن به رهبری ژنرال تویوتومی هیده‌ یوشی دو تهاجم ناکام به شبه جزیره کره را به راه انداخت . هدف کلی این دو تهاجم بدست آوردن پایگاهی در خشکی به عنوان سکوی پرش برای حمله وفتح چین بود .

پس از نزدیک به هفت سال جنگ و گفت و گو های آتش بس در کره ، ژاپن از رسیدن به خواسته اش ناکام ماند که برآیند عواملی چون فرماندهی عالی دریاسالار کره ای یی سان سین ، فعالیت های پارتیزانی پیوسته کره ای ها و کمک نظامی چین به کره و صد البته مرگ ژنرال هیده‌ یوشی می شد .


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/General_Toyotomi_Hideyoshi.jpg[/img]
General Toyotomi Hideyoshi

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/mwq60yt_chGrfyyy_khrh_w_jpn_dr_rwy_nqshh.jpg[/img]
نقشه جغرافیایی کره و ژاپن روی نقشه


هیده‌ یوشی بیشتر دهه قبلی را به مبارزه برای یکپارچه کردن ژاپن گذرانده بود و با مطیع ساختن استان شمالی هونشو این یکپارچگی را در سال 1591 بدست آورد سپس به فتح سرزمینهای دیگر چشم دوخت . در اصل در سال 1585 در بحبوحه نبردهای اتحاد او نقشه حمله به چین را در سر می پروراند. فکر حمله به چین زمانی که هیده یوشی افسری زیر دست ژنرال اودا نوبو ناگا بود به سر او خطور کرد ، او رویای فتح چین به افتخار ژاپن را در سر می پروراند.

پس از بدست آوردن کنترل قاطعانه بر سراسر ژاپن ، هیده یوشی فرستادگانی برای احیای روابط به کره فرستاد روابطی که در دهه های گذشته به دلیل حملات دزدان دریایی ژاپنی به سواحل کره آسیب دیده بود . این فرستادگان درخواست عادی سازی روابط را به پادشاه کره ، سونژو ، دادند مشروط به اینکه پادشاه اجازه دهد ارتش ژاپن آزادانه از خاک کره عبور کرده و عازم تسخیر چین شوند .

کره مشتاق به برقراری مجدد روابط با ژاپن بود اما نه به این اندازه !

برای قرنها کره ، خراجگزار چین بود و در این مقطع آمادگی از بین بردن روابط خود با چین را نداشت بنابراین درخواست ژاپنی ها را به صراحت رد کرد . سونجو که نگران نقشه های هیده یوشی بود فرستادگانی را به ژاپن گسیل داشت و تلاش کرد تا از نیات واقعی او آگاه شود اما این فرستادگان با گزارشهایی ضد و نقیض بازگشتند به هر روی سونجو ترجیح داد تا به گزارشها مبنی بر عدم تمایل هیده یوشی به حمله به کره دل خوش کند در نتیجه هیچ گونه آمادگی نظامی برای دفاع از شبه جزیره کره انجام نشد در این زمان ژنرال هیده یوشی در حال تدارک ارتشی 225000 نفری برای یورش به کره در بهار1592 بود .

هسته این ارتش تعداد زیادی سامورایی بودند که سواران و سربازانی نمونه بودند ، افرادی که سالهای طولانی جنگ داخلی آنها را بسیار جنگ آزموده کرده بود . باقی این ارتش را سربازانی که بیشتر محلی های استانهای گوناگون بودند تشکیل می داد. این ارتش به خوبی آموزش دیده بود و به توپ و تفنگ های فتیله ای و شمشیرهای بلند مجهز شده بود و البته توسط فرماندهانی لایق فرماندهی می شد . این فرماندهان در واقع دایمیو های استانهای گوناگون بودند که سوگند وفاداری به هیده یوشی خورده بودند { دایمیو اصطلاحی کلی بود که به زمین داران و اربابان در دوره پیشامدرن اطلاق می شد.}

هیده یوشی هم چنین برای حمله به ناگویا فرمان ساخت منطقه عملیاتی بزرگی در کیوشو که نزدیک ترین نقطه برای حمله به شبه جزیره بود داد هم چنین یک پایگاه دریایی بزرگ نیز ساخته شد تا نیروی دریایی ، نیروهای ژاپنی را از تنگه تسوشیما گذر دهد . نیروی اصلی تهاجم نیرویی عظیم به همراه مایحتاج 480000 سرباز بود . نیروی دریایی ژاپن دارای 9000 ملوان بود به همراه ناوگانی عظیم از کشتی های کوچک دزدان دریایی به همراه کشتی های بزرگ .

فرمان آغاز تهاجم در آپریل 1592 صادر شد و در 23 مه 1592 اولین گروه از سربازان با 700 قایق در سواحل جنوبی کره در پوسان به خشکی وارد شدند . مدافعان کره ای که غافلگیر شده بودند مغلوب تسلیحات برتر و تعداد بیشتر مهاجمان شدند و در هم شکستند و شهر ظرف چند ساعت سقوط کرد . سربازانی که از مرگ گریخته بودند و اسیر نشده بودند به درون شهر عقب نشستند تا دوباره سازمان یابند .

سه لشکر نخست ژاپنی ها به خشکی وارد شدند و سه حمله چنگک دار را به سوی شمال در سراسر خاک کره آغاز کردند و به سرعت به سمت پایتخت ، سئول ، پیش رفتند . نیروی مهاجم تا زمانی که دو سوم مسیر خود به سوی هدف نهایی را طی کردند و به شهر چونگجو رسیدند با مقاومت بسیار اندکی روبرو شد در این نقطه ژاپنی ها با نیروی سازماندهی شده ای به رهبری قهرمان جنگی ژنرال سین روبرو شدند . علی رغم مقاومت دلاورانه سین وسربازانش اما شمشیرهای زنگ زده آنها یارای مقابله با تفنگ ژاپنی ها را نداشت ، ژاپنی ها آنها را از پیش رو بر داشتند و شهر به سرعت سقوط کرد .

پادشاه با شنیدن اخبار پایتخت را رها کرد و به سمت شمال کره و در جهت رودخانه یالو متواری شد . نیروهای اندکی که شاه برای دفاع از شهر باقی گذاشت مقاومت ضعیفی در اطراف رودخانه هان از خود نشان دادند و به سرعت مورد تاخت و تاز قرار گرفتن ...

سه هفته پس از آغاز تهاجم پایتخت کره ، سئول ، سقوط کرد .

در این هنگام دریاسالار یی سان سین وارد عرصه شد . در 1591 او به عنوان فرمانده جناح چپ ناوگان استان چولا انتخاب شده بود و وظیفه حفاظت از سواحل جنوبی کره را عهده دار شده بود .این سمت ، سمت مهمی شمرده می شد چرا که از طریق این آبها بخش عمده ای از ذخیره غلات به مقصد شهرهای بزرگ در شمال فرستاده می شد .این حمل و نقل دریایی چندین دهه بود که توسط دزدان دریایی ژاپنی به خطر می افتاد .


وجود این حملات به همراه احتمال حمله ژاپنی ها در مقیاسی بزرگ که دریاسالار یی سان سین آن را قریب الوقوع می پنداشت او را بر آن داشت تا نیروی دریایی کره را بسازد . او مدیریت ساخت و ساز ناوگانی از شناورهای رزمی مدرن شامل کشتی ای که خودش شخصا طراحی کرده بود را بر عهده گرفت . طراحی او تا پیش از آن در دنیا نظیری نداشت . او اختراع خود را کشتی لاک پشتی نامید !

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Admiral_Yi_Sun-sin.jpg[/img]
Admiral Yi Sun-sin
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Korea_s_turtle_ship.jpg[/img]
کشتی لاک پشتی

این کشتی لاکپشتی ،که نامش از شکل آن گرفته شده است، به عنوان اولین کشتی زرهپوش تاریخ شناخته می شود ولی درباره طرح اصلی آن عدم توافقهایی وجود دارد. نمونه ای از کشتی باقی نمانده و تنها نوشته هایی درباره آن در آرشیوهای کره یافت شده اند. بر اساس این اسناد یک کشتی لاک پشتی ساخته شده است و در عرشه آن از صفحات آهنی شش گوش ،که از هم کمی فاصله دارند، استفاده شده است. بعضی منابع تاریخی این کشتی را نه یک کشتی زرهپوش بلکه کشتی چوبی می دانند که توسط میخهای چوبی ساخته شده بود.
اگرچه درباره زرهپوش بودن یا نبودن کشتی های لاک پشتی بحث زیاد است اما درباره دیگر خصوصیات آن بحث چندانی وجود ندارد. بر اساس گزارشها کشتی دارای نیزه های تیزی در عرشه بوده که جلوی ورود دشمن را به عرشه کشتی می گرفته اند. قبل از اعزام به نبرد عرشه با حصیر پوشانده می شده تا این نیزه ها از دید دشمن مخفی شوند. کشتی لاک پشتی کشتی با کف صاف، و عرشه ای محدب بوده است. این کشتی 14 قبضه توپ حمل می کرده است و قادر بوده تا در جهات مختلف شلیک کند. به علاوه، مزغلهایی برای شلیک در اطراف عرشه تعبیه شده بود تا سربازان از درون آنها شلیک کنند. در سینه عرضه یک سراژدها نصب شده بود که چهار قبضه توپ را در میان آن جاسازی کرده بودند. دود ناشی از شلیک آنها هدف قراردادن کشتی لاک پشتی را برای ژاپنی ها دشوار می ساخته است (مانند دود استتار عمل می کرده است). این کشتی ها به 20 پارو مجهز بودند که می توانسته اند به وسیله آن از کشتی های دشمن سبقت بگیرند.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/turtle1.gif[/img]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/turtle3.gif[/img]

در طی اولین سال تهاجم ژاپن دریاسالار یی سان در 10 نبرد دریایی پیروز شد و تلفات زیادی به نیروی دریایی ژاپن وارد کرد. در نبرد اوکپو ،اولین پیروزی او، 31 فروند از 50 فروند کشتی ژاپنی غرق شد درحالیکه تلفات کره ای ها چند نفر مجروح بود. در 5 نبرد بعدی ژاپن 83 فروند کشتی و کره تنها 11 ملوان از دست دادند. دو نبرد بعدی ،نبرد جزایر هانسان، 4 روز به طول انجامیدند. در این نبردها ژاپن 110 فروند کشتی و 250 ملوان را از دست داد. تلفات کره ای ها حیرت آور بود؛19 ملوان. در نبرد پوسان پو دریاسالار یی با 92 فروند کشتی خود به مصاف 470 فروند کشتی دشمن رفت و 100 فروند از آنها را غرق کرد درحالیکه تنها 7 نفر تلفات داده بود. چند ماه بعد، ناوگان ژاپن در اونگ پو منهدم شد و دریاسالار به سرفرماندهی ناوگان استان جنوبی سوم رسید.
باید اشاره کرد که اگرچه از حیث تعداد برتری با ناوگان ژاپن بود اما آنها به هیچ وجه حریف نیروی دریایی برتر کره نبودند. ناوگان ژاپن بیشتر از کشتی های تجاری تشکیل شده بود که خدمه آنها را دزدان دریایی سابق تشکیل داده بودند. این افراد آموزش کافی برای چنین رزمی ندیده بودند و کشتی هایشان برای این نبردها به خوبی مسلح نشده بود. همچنین فرماندهان ژاپنی با وضعیت سواحل جنوب کره آشنا نبودند که این امر آنها را از مانورهای مناسب باز می داشت. از طرف دیگر نیروی دریایی کره از کشتی هایی استفاده می کرد که بر اساس تجربه ده ها سال مبارزه با دزدان دریایی ساخته شده بودند. خدمه و فرماندهان کره ای به خوبی آموزش دیده بودند و با جزر و مد و جریانهای آبی و موانع زیر آبی منطقه به خوبی آشنا بودند.
تحت فرماندهی دریاسالار یی سان، نیروی دریای کره قادر بود تا خطوط مواصلاتی ژاپنی ها را قطع کند. کنترل تنگه تسوشیما و تعدادی از جزایر در طول سواحل جنوبی کره قسمتی اساسی از استراتژی تهاجمی هیده یوشی بود. کنترل این نواحی سبب می شد تا ژاپن به دریای زرد دسترسی داشته باشد و قادر باشد تا سربازانش را در سئول و پیونگ یانگ از طریق دریا تغذیه کند و همچنین یک خط ارتباطی سریع بین سربازان ژاپن در جبهه شمالی و جبهه جنوبی از طریق دریا ایجاد کند. با تسلط کره ای ها بر آبهای ساحلی خود ژاپن ناچار بود تا نیروی دریایی خود را برای دفاع از خط لجستیکی باریک بین کیوشو و پوسان بگمارد و پشتیبانی از جبهه شمالی را با استفاده از یک جاده نامطمئن از مرکز کره انجام دهد. این روش نیاز به نیروی انسانی بیشتری داشت و خطوط تدارکاتی ژاپنی ها همواره در معرض شبیخون کره ای بودند.
با گذشت 3 ماه از آغاز جنگ سربازان ژاپنی شبه جزیره کره را از پوسان در جنوب تا رود یالو در شمال درنوردیدند و شهرهای بزرگی چون سئول و پیونگ یانگ را اشغال کردند. ارتش در محاصره کره ،بدون داشتن فرماندهی و روحیه، به صورت جدا جدا و سازمان دهی نشده در تمام کشور پخش شده بودند. برای مدتی کره به صورتی حیاتی بدون دفاع مانده بود.
از اینجا به بعد بود که نبردهای چریکی در تمام کره آغازشد. هر کس که توان جنگ داشت به دار و دسته های چریکی که در مناطق مختلف تشکیل شده بود می پیوست. اینان به شمشیر و دیگر سلاح های سبک مسلح بودند و صدها دسته این چنین در کره تشکیل شد.
آنها با استفاده از تاکتیکهای "بزن در رو" بارها و بارها به کاروانهای تدارکاتی و ستون های نظامی ژاپن حمله کردند. در اواخر 1529 چریکهای کره ای ژاپنی ها را از بسیاری از شهرها و روستاها بیرون کرده بودند. این چریکها به نیروهای نظامی منظم ملحق می شدند و تهدید بیشتری برای ژاپن بوجود می آوردند. در یک موقعیت کره ای ها یک دژ استراتژیک در هائنگجو در طول رود هان را بازپس گرفتند ولی توسط ژاپنی ها به عقب رانده شدند. این حرکات چریکی تاثیر پیروزی های اولیه ژاپن را از بین برد و آنها را ناچار ساخت تا در لاک دفاعی فرو بروند.
با موفقیت حملات چریکی کره ای ها ارتش منظم امپراطوری مینگ هم وارد کارزار شد. پس از بارها درخواست شاه سونجو چینی ها بالاخره راضی شدند تا به کمک کره ای ها بیایند. چینی ها به این دلیل به کره کمک کردند که کره در آن دوران کشوری خراج گذار چین محسوب می شد.همچنین تهدید ورود ژاپنی ها به خاک چین را نمی توانستند ندیده بگیرند. اولین ارتش چین به استعداد 3000 سرباز برای بازپس گیری پیونگ یانگ حرکت کرد و به راحتی توسط مدافعان ژاپنی در هم کوبیده شد. چینی ها دریافتند که وضعیت در کره بسیار جدی تر از آن است که فکر می کردند و شروع به جمع آوری یک نیروی بزرگ رزمی کردند. در فوریه 1593 ارتشی به استعداد 50000 نفر به پیونگ یانگ حمله کرد و توانست ژاپنی ها را قبل از اینکه قدرت ضدحمله پیدا کنند تا سئول عقب براند. بنابراین، یک بن بست بین ارتش چین در شمال کره و ارتش ژاپن در جنوب کره ایجاد شد.
در این زمان، گفتگوهای غیررسمی بین چین و ژاپن و بدون دخالت کره آغاز شد. پس از تهدید چین مبنی بر ارسال یک ارتش 400 هزار نفری به کره ژاپن موافقت کرد تا از سئول و بیشتر خاک کره خارج شود. در ماه می 1593 ژاپنی ها در یک باریکه دفاعی از سواحل پوسان قرار گرفتند و گفتگوهای رسمی صلح آغازشد و 4 سال به طول انجامید.
هیده‌ یوشی تحت فشار بود تا به صورتی آبرومندانه جنگ را تمام کند و شرایطی را برای صلح تعیین کرد که عبارت بودند از: انضمام چهار ایالت جنوبی کره به ژاپن، ازدواج یکی از دختران امپراطور چین با امپراطور ژاپن و به گروگان درآمدن یک شاهزاده کره ای و چند تن از بزرگان کره در خاک ژاپن. به دلیل دسایس درباری در هر دوطرف این شرایط به اطلاع امپراطور چین نرسید و در عوض نامه ای از هیده یوشی به امپراطور چین داده شد مبنی بر درخواست صلح از طرف وی واینکه ژاپن به عنوان خراج گذار چین شناخته شود.
پس از چند سال تاخیر در پاییز سال 1596 هیئت صلح چینی با پاسخی از جانب امپراطور بازگشت. امپراطور چین به هیده یوشی لقب "پادشاه ژاپن" را داده بود و ژاپن را به عنوان خراج گذار چین به رسمیت شناخته بود بدون اینکه به شرایط ژاپن توجهی کرده باشد. این جواب هیده یوشی را سخت خشمگین کرد و سبب شد تا وی نقشه تهاجم دوم به کره را طراحی کند.
ژاپن دومین ارتش خود را در 27 اگوست 1597 به سمت کره راهی کرد.هیدایوشی، 100هزار سرباز را با 1000 کشتی برای تقوت 50هزار سربازش در پوسان فرستاد. این تهاجم با پیروزی قابل توجهی توسط نیروی دریایی ژاپن اغاز شد، چیزی که حتی یک‌بار در تهاجم اول بدست نیامد. این پیروزی نیروی دریایی ژاپن می‌تواند به دلیل این حقیقت باشد که دریادار” یی سان ” از نیروی دریایی کره به اتهام نادرست سورفتار زندانی شد و یک فرمانده‌ی رقیب او قبل از حمله دوم ژاپنی ها جایگزین وی شد؛ باشد.
به هر صورت، حتی با این پیروزی اولیه‌ی نیرویی دریایی‌اش، در طول این حمله ارتش ژاپن نتواست پیشرفت چندانی به خاک کره داشته باشد. این مسئله به تجدید سازمان ارتش کره با حمایت ارتش بزرگ چینی ارسال شده توسط امپراطور مینگ که حمله‌ی دوم ژاپنی ها را پیش‌بینی کرده بود هم برخورد.
این بار ژاپنی‌ها به سئول نرسیدند اما به فاصله‌ی کوتاهی از شهر متوقف شدند و به پیوسته به سمت پوسان رانده شدند.
درهمین حال، نیرو‌ی دریایی ژاپن شکست دوباره‌ای را به دست دریاسالار یی سان که از زندان ازاد شده بود و به عنوان فرمانده‌ی عالی نیرویی دریایی منصوب شده بود متحمل شد.در نبرد میونگ‌یانگ در اکتبر 1597، مجموعه‌ی کوچکی از ارتش دریاسالار یی سان متشکل از 12 کشتی، 133 کشتی ژاپنی را بدون هیچ تلفاتی از سوی کره شکست داد. این پیروزی را دریاسالار یی پس از برگرداندن ناوگان ژاپنی به یک کانال باریک و با استفادهاز جریان سریع اب به دست اورد. این پیروزی مانع ورود نیروی دریایی ژاپن به دریای زرد و تامین ارتشش برای پیشرفت به سمت سئول شد.
موفقیت کره‌ای ها در زمین و دریا در طول حمله‌ی دوم ژاپنی ها باعث شد ارتش ژاپن به یک نوار باریک از زمین در امتداد سواحل جنوبی کره شد. در طول یک‌سال بعد ترکیبی از ارتش کره‌ای و چینی مدام به این ساحل که تحت اختیار ژاپنی ها بود حمله کردند. یک گروه ویژه‌ی نیروی دریایی کره از بازپس‌گیری این مواضع توسط ژاپنی ها جلوگیری می‌کرد. ژاپنی ها سرسختانه برای حفظ این مواضع تلاش می‌کردند تا تهاجمشان به یک شکست کامل تبدیل نشود.

شروعی بر پایان حمله‌های هیده‌ یوشی کره تقریبا زمانی بود که هیده‌ یوشی در ژاپن در 18 سپتامبر 1598 درگذشت. مقامات ژاپنی که بعد از مرگش کنترل را بدست گرفتند، متوجه شدند که جنگ در کره باید به سرعت پایان یابد. پس از سه ماه دیگر تلاش برای حفظ مواظعشان در کره، ژاپنی ها دستور عقب نشینی از کره‌ی جنوبی را صادر کردند.

اخرین نبرد جنگ، جنگ دریایی نوریانگ، توسط اخرین گروه نیروهای ژاپنی در حال برگشت به ژاپن صورت گرفت. یک ناوگان نیروی دریایی ژاپنی با استعداد 500 کشتی، برای تخلیه‌ی اخرین نیروهای ژاپنی از کره فرستاده شده بود که توسط نیروی دریایی کره‌ای به فرماندهی دریاسالار یی مورد حمله قرار گرفت. ان روز بیش از 200 کشتی نیروی دریایی ژاپن توسط نیروی دریایی کره غرق شد. متاسفانه با وجود پیروزی، دریاسالار یی سان به وسیله‌ی یک گلوله‌ی ژاپنی ها در عرشه‌ی کشتی اش کشته شد. با این اخرین نبرد از حمله‌های هیده‌ یوشی به کره، کره یکی از بزرگ‌ترین قهرمانان جنگ‌اش را از دست داد.

در زمانی حدودا 7 ساله، ژاپن تلاش کرد تا با تلاش برای فتح چین از طریق تجاوز به کره، به سرزمین اصلی آسیا برسد. گرچه در نهایت، آرزوهای هیده‌ یوشی برای تشکیل ژاپن بزرگ (greater Japan) بر باد رفت. در پایان، نقشه‌ی (ارزوی، خواسته‌ی ) ژنرال هیدایوشی برای ژاپن بزرگتر نقش بر اب شد. نیروی دریایی ژاپن هرگز نتوانست کنترل دریاهای کره‌را از دریاسالار یی بگیرد، بنابراین خطوط تدارکاتی حیاتیاشن برای ارتش اصلیشان امن نبود. رهبران ژاپنی روح جنگنده‌ی مردم کره‌را پس از شکت دادن ساده‌ی ارتش کره دست کم گرفتند. همچنین هیدایوشی منابع جنگی عالی و تعهد به کمک به برادر کوچک‌تر توسط چین را دست کم گرفته بود. حتی در پایان ژاپن تمایلی به پایان داده به حمله ها تا زمانی که ژنرال هیدایوشی مرد نداشت. با مرگ هیدایوشی، و پس از ان عقب نشینی ژاپن از کره، ژاپن در تلاش خود برای فتح چین بدون هیچ دست‌اوردی و با نزدیک به 100000 سرباز کشته شده در طول جنگ شکست خورد.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/battle.jpg[/img]


لینک منبع:
[url="http://www2.hawaii.edu/~sford/research/turtle/index.html"]http://www2.hawaii.e...rtle/index.html[/url]


مترجمان:

RezaKiani
senaps
ssadeghs

برداشت فقط باذکر نام مترجم و میلیتاری


.........................................................................
[url="http://www.military.ir/forums/topic/23433-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%D9%85-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%98%D8%A7%D9%BE%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87-%DA%A9%D8%B1%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D9%86-16/page__st__15#entry295749"] پایان کار دریاسالار یی[/url] ویرایش شده در بهمن 91 توسط ghermez

[Skyhawk 16,544]

[color=#ff0000]لینک منبع فارسی رو قرار بدید تا منتقل بشه.[/color]

[ghermez 750]

اقا رضا کدام منبع فارسی
یک متن انگلیسی بوده از سوی بچه های سایت ترجمه شده.
حالا چیزی دیگری است واضع بفرمایید تا اصلاج کنم

[Skyhawk 16,544]

با عرض معذرت فکر کردم که از وبلاگ جناب کیانی مطلب قرار دادید.
منتقل شد.

[senaps 12,003]

واو.... کار بسیار تمیزی از اب در اومده.... ممنون از قرمز عزیز که همهنگ کننده‌ی کار بودن... شخصا عاشق دریاسالار یی شدم!! عجب ادمی بوده ها!

[SSADEGHS 3,041]

خسته نباشید میگم به همه دوستان بالاخص به قرمز عزیز که مطلب را پیدا کرد
اما یک انتقاد هم ازت دارم : بهتر نبود متن ترجمه ها را با هم ویرایش می کردی تا یکدست بشه برادر ؟ برای مثال من نوشتم هیده یوشی و دوست دیگری هیدایوشی و دوست دیگری واژه انگلیسی را به کار برده

[senaps 12,003]

[quote]
اما یک انتقاد هم ازت دارم : بهتر نبود متن ترجمه ها را با هم ویرایش می کردی تا یکدست بشه برادر ؟ برای مثال من نوشتم هیده یوشی و دوست دیگری هیدایوشی و دوست دیگری واژه انگلیسی را به کار برده
[/quote]

جالبه که اون قسمت هیدایوشی و انگلیسیش کار خودم بود ولی تا جایی که یادمه من اون انگلیسی ها رو ننوشتم!! نه گریتر و نه انگلیسی هیدایوشی!!! احتمالا داخل پرانتزی هایی بوده که بهشون گفته بودم با سایر ترجمه ها هماهنگ کنن که نکردن!
البته ای‌کاش سیستم امکان گروه‌ها رو پشتیبانی می‌کرد که می‌تونستیم چنین مشکلاتی رو در اون گروه حل کنیم و بعد متن نهایی رو جناب قرمز ارسال بکنن...

[Moltke 1,442]

[right]نقش ابتکارات و اختراعات کره ای ها رو نباید تو این جنگ نادیده گرفت[/right]
[right]همین کشتی لاک پشتی و راکت اندازهای هواچا از عوامل شکست ژاپنی ها بودند[/right]
[right]البته ژنرال یی هم که جای خود دارد[/right]
[right]:ضرب المثل جالبی دارند این کره ای ها که تاریخشون رو به خوبی نشون می ده[/right]
[right]دو نهنگ که با هم دعوا می کنند میگو بینشان له می شود[/right]
[right]یا همون فارسی خودمون :گوران که به هم تازند موران همه جان بازند[/right]
[right]بیچاره دائم تو دعوای چین و ژاپن و بعدش هم روسیه و شوروی زیر پا له شدن[/right]
[right]شبیه لهستان توی اروپا[/right]
[right]البته این جمله آخرین ژاپنی ها به کره نبود و در اواخر قرن 19 که ژاپن مدرنیزه شد حسابی حال کره ای ها و برادر بزرگهای چینیشون را جا آوردند[/right]

[ghermez 750]

از همه عذر می خوام
سرم شلوفه فرصت ویرایش هم نداشتم اگر وقت داشتم حتما ویرایشش می کنم
از تک تک دوستان که در این همکاری متشکرم و باز شرمنده ی همه تون شدم

[RezaKiani 1,920]

با تشکر از برادر عباس که یه کار گروهی رو کلید زد(کلنگ زد). همین که تونسته 3 نفر رو با هم هماهنگ کنه خودش خیلیه. حالا اشکالات ترجمه و ویرایش و... رو می شه ا ندک اندک رفعشون کرد. مهم بچه های ملیتاریه که دمشون گرمه

[RezaKiani 1,920]

[right]متاسفانه با اینکه دوستان در تاپیک آقا مصطفی اظهار کردن که به مسائل تاریخی علاقمند هستند هیچ بحثی در این تاپیک صورت نگرفت و امروز فرداس که بره برای خاک خوردن و خوب حیف هستش زحمتی که بقیه دوستان متقبل شدن برای این بحث[/right]
[right]اما من به یه نکته اساسی اشاره کنم. کره ای با توجه به قدرت شون در دریا و ضعفشون در زمین همین استراتژی رو در پیش گرفتن که امروزه ما بهش می گم جنگ نامتقارن. در این روش جنگیدن باید سعی بشه تا از درگیری با نقاط قوت حریف اجتناب بشه و در عوض به روشی به اون ضربه زده بشه که نقاط ضعفش بیشتر هدف قراربگیرن. این روش مقابله رو در این تاپیک دوستان می تونند مطالعه کنن[/right]
[right]نکته بعدی این هست که من جای کره ای ها بودم به جای فرورفتن توی لاک دفاعی از تاکتیکهای هجومی تر استفاده می کردم. اونها می تونستند دو یا سه نیروی ضربت با استعداد 500 تا 1000 نفر تشکیل بدن و با استفاده از برتری خودشون توی دریا به بعضی از شهرهای مهم ژاپن حمله کنند. تقریبا تمام شهرهای درست و حسابی ژاپن در ساحل دریا ساخته شدن. حمله نباید به قصد فتح شهر باشه چون اصولا شهرهای سنتی ژاپنی جوری ساخته می شدن که عملا فتح نشدنی بودن. کوچه پس کوچه های باریک و تو در توی شهرهای ژاپنی اجازه فعالیت سواره نظام رو نمی داده و سبب گم کردن مسیر پیاده نظام می شده. خیلی راحت نیروهای شبه نظامی می تونستن توی این پس کوچه ها حریف رو شکست بدن. نیروی ضربت کره باید فقط به فکر آتش زدن شهرهای ژاپن می افتاد. خونه های ژاپنی به صورت سنتی از کاغذ و چوب ساخته می شه و با چند تا از این حملات آتشبار به سرعت تعادل ژاپنی ها از دست می رفته[/right]
[right]نگاه کردن به این نقشه ه ا هم خالی از لطف نیست[/right]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10087/338px-History_of_Korea-1592-1597_svg.png][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10087/thumb_338px-History_of_Korea-1592-1597_svg.png[/IMG][/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10087/9515697_1_l.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10087/thumb_9515697_1_l.jpg[/IMG][/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10087/1592invasionmap.png][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10087/thumb_1592invasionmap.png[/IMG][/url]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10087/20090314152639294.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10087/thumb_20090314152639294.jpg[/IMG][/url]

[Moltke 1,442]

[right]خب برادر رضای عزیز[/right]
[right]ممکنه یکی از دلایل عدم اشتیاق کره ای ها در حمله به خاک اصلی ژاپن تجربه همکاری با قوبلای قاآن تو حمله به ژاپن بوده باشه و این شناخت که ژپنی ها تو دفاع از خاک خودشون خیلی متعصبند و تلفاتش اون قدر زیاد بوده که نمی[/right]
[right]ارزیده[/right]
[right]در تایید حرفت همون تاپیک چین باستان ما هم که کلی می شد روش بحث کرد فکر کنم به بایگانی سایت رفت[/right]
[right]این طوریه که آدم از ترجمه و نوشتن دلسرد می شه[/right]
[right]راستی یه نکته جالب در مورد هیده یوشی این که معروفه زشت ترین مرد ژاپن بوده و معروف به ((میمون رخ) ،مثل این که آدم های زشت مثل کنفوسیوس و همین هیده یوشی تو شرق آسیا هوش و شانسشون بیشتر از جاهای دیگه دنیا بوده[/right]
[right] [/right]

[warjo 3,008]

با سلام و عرض خسته نباشيد خدمت سه تفنگدار (شوخي)
//////////////////////////////////////////////////////////////
[quote]سونجو که نگران نقشه های هیده یوشی بود فرستادگانی را به ژاپن گسیل داشت و تلاش کرد تا از نیات واقعی او آگاه شود اما این فرستادگان با گزارشهایی ضد و نقیض بازگشتند به هر روی سونجو ترجیح داد تا به گزارشها مبنی بر عدم تمایل هیده یوشی به حمله به کره دل خوش کند در نتیجه هیچ گونه آمادگی نظامی برای دفاع از شبه جزیره کره انجام نشد در این زمان ژنرال هیده یوشی در حال تدارک ارتشی [color=#ff0000]225000 نفری[/color] برای یورش به کره در بهار1592 بود .[/quote]

[quote]

هیده یوشی هم چنین برای حمله به ناگویا فرمان ساخت منطقه عملیاتی بزرگی در کیوشو که نزدیک ترین نقطه برای حمله به شبه جزیره بود داد هم چنین یک پایگاه دریایی بزرگ نیز ساخته شد تا نیروی دریایی ، نیروهای ژاپنی را از تنگه تسوشیما گذر دهد . نیروی اصلی تهاجم نیرویی عظیم به همراه [color=#ff0000]مایحتاج 480000 سرباز[/color] بود . نیروی دریایی ژاپن دارای 9000 ملوان بود به همراه ناوگانی عظیم از کشتی های کوچک دزدان دریایی به همراه کشتی های بزرگ .
[/quote]

يك اختلاف آماري وجود داره كه در متن اصلي هم ديده مي شه ! علتش را مي دانيد ؟

[senaps 12,003]

[quote]
يك اختلاف آماري وجود داره كه در متن اصلي هم ديده مي شه ! علتش را مي دانيد ؟
[/quote]

چون چند لشکر فرستاده دیگه... بعدشم اینکه شما برای 20 نفر به اندازه‌ی 25 نفر غذا بفرستی، ایا باعث میشه که فکر کنیم چرا اول گفتی نیروهات 20 نفرن ولی الان شدن 25 نفر؟
من فکر میکنم چنین چیزی اتفاق افتاده که یعنی مقدار بیشتری از تعداد نیروهاش فرستاده!

[ghermez 750]

این نقشه حمله:
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/400px-History_of_Korea-1592-1597_svg.png[/img]

امار حمله اول ودوم ژاپن به کره نقل از ویکی (فقط من چون ترجمه ام خوب نیست مستقیم عکسش گرفتم گذاشتم)):
امار حمله ی اول:
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/NewPicture018.jpg[/img]
امار حمله ی دوم:
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/NewPicture017.jpg[/img]
لینک منبع:
[url="http://en.wikipedia.org/wiki/Japanese_invasions_of_Korea_%281592%E2%80%931598%29"]http://en.wikipedia....rea_(1592–1598)[/url]

اینو اضافه کنم قصد داشتم ابتدا این متن ویکی را بدم به دوستان زحمتش بکشند اما به دلایلی منصرف شدم