فیلمی از لشگرهای زرهی شوروی در مرز ایران و شوروی در دهه ی 80

[bayandar 12]

در 6 ماه نخست جنگ حداقل 80 درصد از بار مقابله با ارتش بعثی در مناطق جنوب غربی به عهده لشکر 92 زرهی اهواز بود. لشگر 92 زرهی اهواز به تنهایی در مقابل 6 لشگر زرهی عراق ایستاد و خوزستان را از خطر سقوط حتمی نجات داد. سرلشکر شهید علی منفرد هم فرماندهی این لشکر را بر عهده داشت که در حین دفاع از آبادان در کنار تیپ دوم این لشکر، به شهادت رسید. لشکر 92 زرهی اهواز به گردن تمام ایران حق دارد، گرچه آنقدر مظلوم هستند که حتی کاربران یک انجمن نظامی هم آنها را نمی شناسند.

در مورد دفاع از خرمشهر هم به گفته خود فرماندهان جنگ اگر تکاورن دریایی نبودند، مقاومت 33روزه خرمشهر به مقاومت 3 روزه خرمشهر تبدیل می شد.

[arminheidari 24,405]

[quote name='bayandar' timestamp='1355660296' post='288855']
در 6 ماه نخست جنگ حداقل 80 درصد از بار مقابله با ارتش بعثی در مناطق جنوب غربی به عهده لشکر 92 زرهی اهواز بود. لشگر 92 زرهی اهواز به تنهایی در مقابل 6 لشگر زرهی عراق ایستاد و خوزستان را از خطر سقوط حتمی نجات داد. سرلشکر شهید علی منفرد هم فرماندهی این لشکر را بر عهده داشت که در حین دفاع از آبادان در کنار تیپ دوم این لشکر، به شهادت رسید. لشکر 92 زرهی اهواز به گردن تمام ایران حق دارد، گرچه آنقدر مظلوم هستند که حتی کاربران یک انجمن نظامی هم آنها را نمی شناسند.

در مورد دفاع از خرمشهر هم به گفته خود فرماندهان جنگ اگر تکاورن دریایی نبودند، مقاومت 33روزه خرمشهر به مقاومت 3 روزه خرمشهر تبدیل می شد.
[/quote]
این را اضافه کنم که لشگر 92 زرهی در حالی به تنهایی دفاع می کرد که عده ای زیاد از افسران آن در زندان بودند یا از کار ملغی شده بودند و لشکری ضعیف شده بود ، اما هرجور بود ایستاد و جنگید تا بقیه رسیدند

البته یکی از دوستان می گفت لشکرهایی مثل 92 زرهی لشکری تاخیری است یعنی وظیفه اش تاخیر در حمله سنگین دشمن است تا رسیدن نیروی قوی از مرکز است
ولی عظمت این لشکر همان که باوجود دادن بخشی از زمین هایش به سپاه هنوز از اندیمشک تا اهواز همین جوری از زمین های این لشکر رد می شوی ویرایش شده در آذر 91 توسط arminheidari

[bayandar 12]

نخستین لایه دفاعی قدرتمند در مقابل ارتش عراق، لشکر 92 زرهی و کلاه سبزها بودند که در هفته های بعدی یگان هایی از دیگر لشکرهای ارتش مثل لشکر 77 خراسان و نیز افسران دانشگاه امام علی به نیروهای خط مقدم پیوستند.

[HHL 1,472]

[quote name='mostafa_by' timestamp='1355658574' post='288833']
جناب HHL گرامی؛

از اونجایی که این بحث من و شما ممکنه بیشتر شبیه به جدل باشه تا بحثی مفید که به درد اعضاء محترم سایت بخوره، اگه اجازه بدی پاسخ این پستت رو ندم (با تمام احترامی که برای شما قائلم).

البته قبلاً پاسخ فرمایشات شما رو داده ام و اگه شما حوصله ی کامل و درست خوندن رو داشتین، پاسختون رو می گرفتین.
عرایض بنده هم مشخصه و دوستانی که باید اون رو متوجه می شدن، متوجه شده ان.

پس اگر شما ایرادی نسبت به سندیت عرایض حقیر دارین اون رو بفرمایین تا از عرضم دفاع کنم.
ولی این دست بحث ها فکر نکنم نتیجه ای رو در پی داشته باشه.
[/quote]

الان تکلیف ما رو روشن نکردی، تموم کنیم یا بپرسیم!

این که فرمایش می کنید درست نخوندم نمی دونم شاید ما چپکی خونیدیم و .... تنها چیزی که شما اضافه کردید همون وضعیت داخلی شوروی بود و بس.

می خواستم دست بذارم رو این نکته که این به اصطلاح ابر قدرت ها چه پیروزی رو تو این جنگ ها بدست آوردن که با توجه به نسبت ابر قدرتی شون و ضعف طرف مقابل شکست نخوردن و تا جواب درستی ازت نگیرم هیچ بحثی حاشیه ای نداشته باشم!
باشه پی ام!

[zed 4,791]

با سلام خدمت همه دوستان گرامي
اتفاقا صدام رئيس جمهور دشمن بعثي هم روزي که جنگ را آغاز کرد چرتکه و ماشين حساب دستش گرفته بود و تانک و نفربرهايش را با تانک و نفربرهاي ايران جمع و تفريق مي زد و بعد مسافت شلمچه تا تهران را محاسبه کرد و گفت پاسخ شما هفته آينده در تهران !!! هفته اي که 8 سال طول کشيد و آخرش در همان شلمچه ماند !!!
چرتکه و ماشين حساب و رايانه و چيزهاي ديگر خوبند اما منهاي توکل چيزي نيستند که اگر بودند حسين فهميده و بهنام محمدي نبايد وسط اين جنگ پيدايشان مي شد و شهيدان بابايي و اردستاني و کشوري و شيرودي و فکوري بايد صف اول کودتاي نوژه بودند نه صف اول کمان 99 و حماسه پاوه و سرپل ذهاب و جاهاي ديگر !!! شهيد چمران در همان دانشگاه آمريکا بايد کرسي اش را حفظ مي کرد و امروز افتخار زنده علمي ايراني ها مي شد ولي او لبنان را انتخاب کرد و سپس پاوه و سوسنگرد و طلائيه را تا افتخار جاودانه آسماني ايرانيان گردد !!!
اگر منجيل رفته باشيد بايد آن تابلوي بزرگ شهداي تکاور دريايي ارتش را ديده باشد که آنها را شهداي دفاع خرمشهر معرفي مي کند . تابه حال شمرده ايد چند نفر هستند ؟ گردان تکاوران دريايي که به خرمشهر اعزام شدند چند نفر بودند ؟ چقدر از آنها شهيد شدند ؟ کل مدافعين خرمشهر چند نفر مي شدند ؟ چقدر از آنها از نيروهاي مردمي بودند ؟ چقدر از سپاه بودند ؟
مشکل بزرگ ماايرانيان يک ضرب المثل است : با يک غوره سردي مي کنيم و با يک مويز گرمي !
يک وقت چنان نقش سپاه و بسيج را در جنگ پر رنگ مي کنيم که گويي نشاني از ارتش نبود . وقتي هم مي خواهيم جبرانش کنيم چنان بر سر بسيج و سپاه مي کوبيم که انگار آنها هيچ نشاني نداشتند .
تسليحات چيز مهمي است اما مهمتر از آن کاربر تسليحات است .
شوروي سابق با آن همه يال و کوپال و تسليحاتش رفت افغانستان و همانجا گور خود را کند ! يعني ما از چريکهاي افغاني کمتر بوديم که نتوانيم جلو آنها قد علم کنيم ؟
شوروي همزمان با آمريکا در خليج فارس آمد البته بي دعوت هم آمد و مثل شيوخ عربي ميزبانش نشدند . شهيد مهدوي و يارانش يک نفتکش روسها را هدف قرار دادند و آنها هم ديدند جايشان نيست و رفتند .
مشکل درگيري با آمريکا هم همان مشکل ابتداي جنگ ارتش با عراقي ها بود . تا زماني که کلاسيک مي جنگيديم پيروزي با عراقي ها بود وقتي روش جنگ را عوض کرديم پيروزي با ما شد .
آمريکا به همراه فرانسه آمده بودند در بيروت بمانند دو عمليات شهادت طلبانه باعث شد با خفت و خواري با تابوت نظاميانشان برگردند و براي اينکه افتضاح پوشانده شود آمريکا به گرانادا حمله کرد .
ضعف پدافند ناوهاي ارتش را نبايد به حساب شعار گذاشت . نيروي دريايي بايد خود را به روز مي کرد که نکرده بود و امروز که خود را به روز کرده مي بينيم که دشمن قبل از فکر حمله هم فکر مي کند .

[TALASH 8,963]

یک جایی خوندم که یک پنجم کل تکاوران دریایی در خرمشهر جاودانه شدند!!!

در آخر به سخن آقا اشاره میکنم که حجت رو بر ما تمام میکنه:

سپاه و ارتش مثل دو بال یک پرنده هستند.
حالا چه در گذشته چه حال و چه آینده ما با هم بودیم هستیم و خواهیم ماند.

[SAEID 2,832]

من هم از برادر مصطفی و سایر دوستان تشکر میکنم.

ما به سلاح و ایمان تواما نیاز داریم و هیچ کدام بدون دیگری نمی تواند تاثیرگذاری جدی داشته باشد.

اگر سلاح داشته باشیم ولی هدفی برای استفاده از ان نباشد در چنین شرایطی به یک محیط ازمایش کنترل نشده شبیه می شویم که با رخدادهای پیش بینی نشده روحیه مان را از دست داده و دچار سردرگمی شده و در نهایت با حصول ترس بر ما نمی توانیم ماموریتمان را درست انجام دیهم.

اگر هم سلاح ایمان را تنها داشته باشیم بیشتر شبیه جنگهای اسطوره ای میشه مانند عاشورا ، نبرد نهایی و تنهایی (البته با کمک چند نفر از یاران) مختار سقفی با سپاهیان مصعب بن زبیر ، نبرد عمر مختار ... که نتیجه نظامی اون شکست هست. برخلاف نظر اکثریت شیعه که اعتقاد دارن ما باید در صورت بروز جنگ مانند حماسه عاشورا رفتار کنیم ، نظر من این هست که عاشورا یک بار اتفاق افتاد چون راه دیگری وجود نداشت و به بیان بهتر یک هشدار به شیعیان اینده بود که نگذارید دیگر چنین شرایطی تحمیل شود چرا که عاشورا و شهادت امام حسین علیه السلام و یاران یک امر تحمیلی بود که توسط مجموعه ای از عوامل مانند بدعت در خلافت ، دنیا پرستی مردم ... بر امام علیه السلام تحمیل شد. پیام عاشورا به نظر من برای مای امروز این می باشد که اجازه تحمیل چنین شرایطی را ندهیم. چرا همیشه باید سعی در شبیه سازی عاشورا و به کشتن دادن خودمان باشیم؟ چرا نباید به غزوه های بدر و خیبر و حنین و مکه و جنگهای جمل و نهروان و صفین تمرکز کنیم؟ شیعیان دیگر بار نباید اجازه تکرار عاشورا را بدهند چرا که ان روز برای امام علیه السلام هیچ راهی دیگری باقی نمانده بود و از سال 41 هجری تا 61 هجری شرایط به گونه ای رقم خورد که باید این اتفاق می افتاد. ولی امروز شیعیان نه تنها در اقلیت نیستند بلکه دارای پایگاه نظامی و اقتصادی و سیاسی بوده و می توانند خودشان با تدبیر و تعقل و صد البته توکل اینده را مشخص کنند و منتظر امدن و رفتن معاویه و یزید و ابن زیاد نباشند.

دیگر اینطور نشود که بگوییم اوباما رفت و رامنی امد و جنگ شد. باید انقدر قوی باشیم که هر کسی دیگر هم بیاید نتواند امری را بر ما تحمیل کند.

[quote name='ALI' timestamp='1355658609' post='288834']
ممنونم از برادر مصطفی که به خوبی به نکات مبهم بحث پاسخ گفتند.

متاسفانه بسیاری از ما حد و مرزی بین منطق و احساس نمی شناسیم. بنده بارهای بار به این موضوع اشاره کردم که تا زمانی که تعادلی بین منطق و احساس وجود نداشته باشد ، تحلیل کردن مسائل راه به جایی نخواهد برد و هیچگاه واقعیات کشف نخواهد شد. عشق و ارادت فراوان و زائد الوصف ما ایرانیان به امام راحلمان (ره) ، آن مرد بزرگ از یک سو و ایمان سرشار رزمندگان سبب مقاومت همه جانبه و تمام عیار ما در برابر تجاوز عراق شد. یعنی عنصر ایمان بلاشک در مقاومت ما در برابر تجاوزات عراق کارساز بود. شاید اگر مردم در آن دوران هنوز هم به حکومت پهلوی دلبستگی داشتند و یا نیروهای نظامی کماکان به شخص شاه ارادت داشتند ، هیچگاه چنین مقاومتی از جانب ما صورت نمی گرفت و ارتش عراق طی چند هفته وارد تهران میشد. (جنبه احساسی مساله)

اما اینها تماما بعد احساسی مساله بود. بعد منطقی مساله هم اینجاست که تنها سلاح ایمان برای ما نمی توانست جلوی تجاوزات ارتش عراق را بگیرد. وقتی یک لشکر زرهی شامل 375 دستگاه تانک به کشور ما حمله می کنند ، رزمندگان ما تنها با در اختیار داشتن ایمان و با دست خالی نمی توانند جلوی پیشروی این تانک ها را بگیرند. وقتی که هیچگونه سلاح ضد تانک در اختیار ما نباشد ، هرچقدر هم که ایمان مان قوی باشد ، باز هم نمی توانیم تا زمانی که سلاح ضد تانک مناسب در اختیار داشته باشیم ، در مقابل تانک های عراقی مقاومت کنیم. اگر رزمندگان ما تنها به کلاش مسلح می شدند و هیچگونه سلاح ضد تانک (اعم از راکت های آر پی جی و موشک های ضد تانک و هلیکوپترهای کبرا و ...) در اختیار نداشتند ، هیچگاه نمی توانستند در برابر حملات زرهی گسترده عراق مقاومت کنند. (جنبه منطقی مساله) یعنی به عبارت ساده تر ، فریاد الله اکبر ما و شلیک گلوله های کلاش به سمت تانک های عراقی نمی توانست مانع پیشروی تانک های عراقی به سمت کشور ما بوده باشد.

شما به خاطرات همین سردار نجف گرامی خودمان رجوع کنید. ایشان فرموده بودند که زمانی که تانک های عراقی به سمت ما پیشروی می کردند ما با هر سلاحی که دم دستمان بود به سمت تانک های عراقی شلیک می کردیم که سبب می شد آنها پس از دادن تلفات عقب نشینی کنند. وقتی به سر و وقت لاشه تانک های منهدم شده عراقی می رسیدیم به قدری تانک صدمه دیده بود که نمی دانستیم با چه سلاحی منفجر شده است. با RPG ؟؟ با دراگون؟؟ با تاو؟؟ با خمپاره؟؟ با ...؟؟ پس همانطور که می بینید ما تنها با فریاد الله اکبر و گلوله های کلاش جلوی تانک های عراقی را نگرفتیم. بلکه به صورت همزمان ، هم با فریاد الله اکبر و هم با استفاده از سلاح های متناسب ضد تانک بود که توانستیم جلوی تانک های عراقی را بگیریم.

پس ببینید دوستان ، ما می بایست همیشه منطق و احساس را در کنار هم داشته باشیم و هیچیک از این دو بر دیگری غلبه نکند. والا اگر صرفا ایمان (احساس) بدون سلاح (منطق) کارساز باشد ، بنده پیشنهاد می کنم همه نیروهای مسلح مان را بازنشست کرده و یک لشکر 1000 نفری با ایمان کامل تشکیل بدهیم و همه آنها را هم به شمشیر مسلح کنیم و آنها را به جان آمریکا بیاندازیم تا یک شبه کلک آمریکا را بکنند.

قیاس عراق با شوروی و آمریکا هم قیاس به شدت مع الفارق است.

[quote]قابل توجه دوستان که تانک تی80 تا اواسط دهه 90 میلادی تقریبا برترین تانک جهان بود و این رو غیر منطقی هست اگر با تی72 عراقی بدون حتی سیستم اسموک یا زرههای واکنشگر مقایسه کرد.[/quote]

البته سعید جان ، تی 80 در مدلهای اولیه اون (که تولید اون تا سال 1985 نیز ادامه یافت و بیش از 2000 دستگاه از اون تولید شد) مثل A / B / BV به جز قدرت تحرک فوق العاده بالای خود و همچنین تغییر در اتولودر ، چندان برتری چشمگیری نسبت به تی 72 (حتی تی 72 های خود شوروی) نیز نداشت. حفاظت زرهی اون چندان تفاوتی با تی 72 نداشت.
بلکه مدلهای T80U و همچنین T80UD بود که این تانک مجهز به سایت جدید هدفگیری ، کامپیوتر کنترل آتش ، اتولودر بهینه شده ، زره کنتاکت 5 ، قابلیت شلیک موشک رفلکس و سایر موارد شد.
تولید مدلهای بهینه شده تی 80 مثل T80U و T80UD نیز از سال 1985 آغاز شد و چیزی حدود 2000 دستگاه هم از آن بیشتر تولید نشد.
در واقع تی 80 همان مدلهای بهینه شده اش پس از سال 1985 بهترین مدلهای آن به شمار میرفتند ، نه همه مدلهایش.
در حالیکه در همان دوران در کشورهای غربی ، در آلمان لئوپارد 2 آ 4 ، در ایالات متحده M1A1 آبرامز ، در بریتانیا چلنجر 1 ، در اسرائیل مرکاوا مارک 3 حضور داشتند که رقیبی جدی برای مدلهای جدید و بهینه شده تی 80 به شمار می رفتند و به نظر من نمی توان با قطعیت گفت که تی 80 (حتی مدلهای بهینه شده آن) تا اواسط دهه 90 برترین تانک جهان بوده باشد.
[/quote]

برادر علی منظور من T-80UD بود که تقریبا از هر نظر بر تانکهایی که گفتید برتری داشت هم از نظر حفاظت زرهی و تحرک و قدرت اتش و وجود تجهیزات مدرن جنگی مانند کامپیوتر هدفگیری با فاصله یاب و نشانه گذار لیزر و دوربین ترمال برای نبرد در شب.

به نظر من تا سال 1999 و ارایه Leopard-2A5 همین تانک تی80 بهترین تانک جهان بود. من از خیلی جهات تی80 رو حتی بر پلتفرم تی90 که برگرفته از تی72 هست ترجیح میدم چرا که از پلتفرم تی64 که یک تانک اختصاصی برای ارتش سرخ بود استفاده کرده و تی90 از تی62 که یک اپگرید متوسط از تی55 بود.

[hosm 5,921]

[quote]برخلاف نظر اکثریت شیعه که اعتقاد دارن ما باید در صورت بروز جنگ مانند حماسه عاشورا رفتار کنیم ، نظر من این هست که عاشورا یک بار اتفاق افتاد چون راه دیگری وجود نداشت و به بیان بهتر یک هشدار به شیعیان اینده بود که نگذارید دیگر چنین شرایطی تحمیل شود چرا که عاشورا و شهادت امام حسین علیه السلام و یاران یک امر تحمیلی بود که توسط مجموعه ای از عوامل مانند بدعت در خلافت ، دنیا پرستی مردم ... بر امام علیه السلام تحمیل شد. پیام عاشورا به نظر من برای مای امروز این می باشد که اجازه تحمیل چنین شرایطی را ندهیم. چرا همیشه باید سعی در شبیه سازی عاشورا و به کشتن دادن خودمان باشیم؟ چرا نباید به غزوه های بدر و خیبر و حنین و مکه و جنگهای جمل و نهروان و صفین تمرکز کنیم؟ شیعیان دیگر بار نباید اجازه تکرار عاشورا را بدهند چرا که ان روز برای امام علیه السلام هیچ راهی دیگری باقی نمانده بود و از سال 41 هجری تا 61 هجری شرایط به گونه ای رقم خورد که باید این اتفاق می افتاد. ولی امروز شیعیان نه تنها در اقلیت نیستند بلکه دارای پایگاه نظامی و اقتصادی و سیاسی بوده و می توانند خودشان با تدبیر و تعقل و صد البته توکل اینده را مشخص کنند و منتظر امدن و رفتن معاویه و یزید و ابن زیاد نباشند.[/quote]

سعید جان با اجازه بنده فرمایش شما رو تکمیل کنم تا برداشت غلطی ازش صورت نگیره.
بنا بر قاعده «واعدوا لهم ماستطعتم من قوه..» ما باید قوی باشیم و قوی تر شویم و برای برد به میدان برویم همانگونه که مولی علی(ع) در جنگهایش برای برد رفت ولی عاشورا حساب دیگری دارد. در عاشورا امکان برد ظاهری وجود نداشت ولی در صورت عدم شهادت مولی و یارانش «اصل اسلام» نابود میشد. بنابراین، اعتقاد شیعه این نیست که باید در همه نبردها دقیقا مثل عاشورا شویم و باید نتیجه هم بگیریم ولی دو نکته وجود دارد:
1 - در صورت وجود خطر از دست رفتن اصل اسلام باید در صورت نداشتن قوت ظاهری باز هم باید عاشورایی جنگید و از حق دفاع کرد. همان که حضرت آقا در فتنه فرمودند ما کربلایی برخورد خواهیم کرد یا امام فرمود، که اگر اسلحه هم نداشته باشیم با سپر کردن بدنهایمان از اسلام دفاع خواهیم کرد.
2 - در جنگهایی هم که قوت داریم و خود را مهیا کرده ایم نباید تکیه بر سلاح کنیم بلکه باید از آن استفاده کنیم و باید با روحیه شهادت طلبی عاشورایی بجنگیم

اینها را عرض کردم که خدای نکرده از فرمایش شما تلقی محدود کردن عاشورا به اسطوره سازی صرف، نگردد که خطری بزرگ است.

از دوستان و اساتید بابت پرانتز بی ارتباط در تاپیک معذرت خواهی می کنم

[zed 4,791]

با سلام خدمت همه دوستان گرامي
ما در اسلام هم صلح امام حسن عليه السلام را داريم و هم جنگ امام حسين عليه السلام و هم رزم علي عليه السلام و هم سکوت علي عليه السلام . هر کدام از ائمه معصومين اگر جاي ديگري قرار مي گرفتند همان کاري را انجام مي دادند که انجام شد . مسئله مصلحت اسلام و حفظ اسلام بود .
جنگ موته جنگ مسلمين زمان پيامبر بود با امپراطوري روم در سال هشتم هجري . روي کاغذ لشکر 3 هزار نفري مسلمين هيچ شانسي مقابل لشکر 100 هزار نفري هراکليوس امپراطور روم شرقي نداشت . العياذ بالله نستجير بالله پيامبر خدا به اين نکته واقف نبود و بي خود بي جهت به جنگ روميان رفت ؟ يا شرايط ايجاب مي کرد و چاره اي جز اين نبود ؟ در اين جنگ سه فرمانده مسلمين که پيامبر تعيين فرموده بود همه شهيد شدند و تا مسلمين خالد بن وليد را به فرماندهي انتخاب کنند 1500 نفر از مسلمين شهيد شده بودند . تاکتيک خالد بن وليد اين بود که جنگ را به هر صورت تاشب ادامه داد و شب هنگام بخشي از سپاه را به عقب فرستاد و به سواران دستور داد خار هاي بيابان را با طناب به زين اسب خود بسته و هنگام صبح با هلهله و سر و صدا و گرد خاک ناشي از کشيدن خارها بر روي زمين به اردوگاه باز گردند . در عمل نيرويي به مسلمين افزوده نشده بود . اما همين خبر ورود سپاه جديد روميان را علي رغم برتري ۱۰۰ به 1 به وحشت انداخت و ايشان را از حمله باز داشت چرا؟ چون رزم مسلمين دست از جان شسته را ديده بودند و مي دانستند اگر اين سپاه کوچک تقويت شده باشد کار سختي در پيش دارند . پس خالد با استفاده از اين فرصت توانست هزار نفر باقي مانده مسلمين را باز گرداند و آتش بس موقتي را پديد آورد که در سال نهم با غزوه تبوک که منجر به جنگ نشد و روميها به هر دليل سر راه مسلمين قرار نگرفتند صلح ايجاد شد .
ارتش عراق مدل کوچک ارتش شوروي سابق بود با همان سلاحها و تجهيزات و به روز آوري سلاحها و تاکتيکها و روي کاغذ هيچ شانسي براي ارتش از هم پاشيده ايران در سال 59 قائل نبود . خصوصا اطلاعات و برآوردهاي نظامي آمريکا از وضعيت نيروهاي مسلح ايران هم اضافه شده بود و نقشه حمله هيچ نقصي نداشت . در انتهاي جنگ هم اين ارتش قوي تر از سال 59 شده بود و ايران ضعيف تر چه شد که نياز به دخالت آمريکايي ها براي اتمام جنگ پيش آمد ؟ ارتش مسلح به بمبهاي شيميايي و تانکهاي تي 72 که آر پي جي هم به آنها اثر نمي کرد و داراي برتري هواي تقريبا مطلق انتهاي جنگ چرا به کمک آمريکا براي پايان جنگ نياز داشت ؟ يک ماه پس از پذيرش قطعنامه چه اتفاق تکنولوژي نظامي در ايران افتاده بود که فرمانده کل سپاهي اعلام کرد اکنون آماده ورود به خاک عراق هستيم و امام دستور توقف جنگ را به دليل پذيرش قطعنامه داد ؟ آيا ليست تجهيزات ارائه شده از سوي فرمانده وقت سپاه يک ماهه تهيه شده بود ؟ لشکرهاي عراق که به جنوب حمله کرده بودند و تا نزديک اهواز جلو آمدند چرا نتوانستند کار را تمام کنند و خوزستان را جدا کنند ؟ از آمريکا يا شوروي ترسيده بودند ؟ يا هواپيماها و بالگردهاي زمينگير ايران بلند شده بودند و مثل اول جنگ جلو آنها را گرفتند ؟ يا سهند و جوشن و پيکان از زير آبهاي خليج فارس بيرون آمدند و آمريکايي ها را ترساندند ؟
مگر غير از بسيج نيروهاي مردمي در انتهاي جنگ اتفاق خارق العاده ديگري در عرصه نيروهاي مسلح ايران افتاده بود ؟ مگر امام نفرمود اگر مي دانستم هنوز مردم اينگونه پاي کار آماده اند هرگز قطعنامه را نمي پذيرفتم ؟ ( نقل به مضمون )
مطمئن باشيد و يقين بدانيد روسها بهتر از من و شما اوضاع آن وقت ايران را رصد مي کردند و بيش از آمريکا از مردم ايران مي ترسيدند . وقتي جلوي چريکهاي افغان مسلح به سلاح انفرادي کم آورده بودند چه انتظاري بود که جلوي نيروهاي رزم ديده ايراني که تجربه در مقياس کوچکتر اين نوع نبرد را با عراق داشتند پيروز شوند ؟
آنچه فرماندهان ايراني بعد از جنگ گفتند اين بود : جنگ در راس امور است را ما مي گفتيم صدام عمل مي کرد و به همين دليل تمام مردان عراق که قادر به حمل سلاح بودند به خدمت اعزام مي شدند و نيروي کار را از کشورهاي ديگر مي اوردند ولي در ايران اينگونه نبود .

[mahdavi3d 14,067]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]جناب [url="http://www.military.ir/forums/user/2851-zed/"]zed[/url]، فكر نمي‌كنم مقايسه مستقيم جنگ‌هاي صدر اسلام (كه پيشرفته‌ترين سلاح طرفين، شمشير و نيزه و تيروكمان بود و بيشتر رشادت و زكاوت فردي تعيين كننده بود) با وضعيت حاكم بر نيم قرن اخير جهان (كه فقط يك نمونه‌اش اين است كه با فشردن يك دكمه مي‌توان پايتخت يك كشور را به خاكستر بدل كرد)، مقايسه درستي باشد![/font][/size]

[100 2,715]

[quote name='mahdavi3d' timestamp='1355728354' post='288991']
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]جناب [url="http://www.military.ir/forums/user/2851-zed/"]zed[/url]، فكر نمي‌كنم مقايسه مستقيم جنگ‌هاي صدر اسلام (كه پيشرفته‌ترين سلاح طرفين، شمشير و نيزه و تيروكمان بود و بيشتر رشادت و زكاوت فردي تعيين كننده بود) با وضعيت حاكم بر نيم قرن اخير جهان (كه فقط يك نمونه‌اش اين است كه با فشردن يك دكمه مي‌توان پايتخت يك كشور را به خاكستر بدل كرد)، مقايسه درستي باشد![/font][/size]
[/quote]

سلام ... البته همون زمان هم بود که بعضی از طرفین برتری تسلیحاتی و نفری سنگینی داشتند ...

[bigdelimohamad9 3,137]

لشگرهای زرهی شوروی چه طوری مربوط شدن به اعیان الشیعة نوبختی ؟
یعنی انحراف در حد تیم ملی شوروی

[warjo 3,008]

[quote name='mahdavi3d' timestamp='1355728354' post='288991']
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]جناب [url="http://www.military.ir/forums/user/2851-zed/"]zed[/url]، فكر نمي‌كنم مقايسه مستقيم جنگ‌هاي صدر اسلام (كه پيشرفته‌ترين سلاح طرفين، شمشير و نيزه و تيروكمان بود و بيشتر رشادت و زكاوت فردي تعيين كننده بود) با وضعيت حاكم بر نيم قرن اخير جهان (كه فقط يك نمونه‌اش اين است كه با فشردن يك دكمه مي‌توان پايتخت يك كشور را به خاكستر بدل كرد)، مقايسه درستي باشد![/font][/size]
[/quote]

مهدوي جان ، شما هم از رفيقت بپرس تعريف جنگ كلاسيك چيه و آيا در ويتنام جنگ كلاسيك اتفاق افتاده يا نه شايد هم ايشون تعريف جديدي از جنگ كلاسيك داشته باشند !

[zed 4,791]

[quote name='mahdavi3d' timestamp='1355728354' post='288991']
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]جناب [url="http://www.military.ir/forums/user/2851-zed/"]zed[/url]، فكر نمي‌كنم مقايسه مستقيم جنگ‌هاي صدر اسلام (كه پيشرفته‌ترين سلاح طرفين، شمشير و نيزه و تيروكمان بود و بيشتر رشادت و زكاوت فردي تعيين كننده بود) با وضعيت حاكم بر نيم قرن اخير جهان (كه فقط يك نمونه‌اش اين است كه با فشردن يك دكمه مي‌توان پايتخت يك كشور را به خاكستر بدل كرد)، مقايسه درستي باشد![/font][/size]
[/quote]
با سلام خدمت همه دوستان گرامي
استفاده از فيل و ارابه هاي جنگي و سواره نظام سنگين اسلحه کاتافراکت و منجنيق و کمانهاي پنج تير ساساني به نام پنگان و فالانژها و لژويونهاي آموزش ديده چطور ؟ در جنگ جسر اولين برخورد مسلمين با ساسانيان وجود فيل در سپاه بهمن جادويه مرزبان ساساني از عوامل شکست مسلمين بود که منجر به کشته شدن پدر مختار در آن جنگ شد چون تا آن زمان با واحدهاي پيل سوار طرف نشده بودند . در جنگ نهاوند هم ساسانيان از فيلهاي جنگي استفاده کردند ولي علي رغم برتري 150000 نفري و تسليحاتي از مسلمين شکست خوردند .مطلب همين است فرق چنداني بين فاصله تکنولوژي مسلمين صدر اسلام و روم و ايران آن زمان و تکنولوژي مورد استفاده ما و ابر قدرتهاي دنيا در حال حاضر وجود ندارد . سلاحهاي مورد استفاده روم و ايران صدها برابر کاريايي و توانايي بيشتر ايجاد مي کرد و افسران و ژنرالهاي ايراني و رومي تاکتيکها و استراتژيهاي خود را با استفاده از آخرين تجربيات جنگ با يکديگر که غولهاي فن آوري و ابر قدرتهاي نظامي آن زمان محسوب مي شدند به روز مي کردند و به کار مي گرفتند .فرق دو طرف اين بود که در سپاه ايران براي جلوگيري از فرار سربازان هر 15 نفر را به هم زنجير مي کردند که از جنگ و مرگ نگريزند . در صورتي که مسلمين خود را فداي يکديگر مي کردند و حتما خوانده ايد جريان آب دادن به مجروحان مسلمان در جنگ يمامه در زمان ابوبکر که اتفاقا اين جنگ هم بين مسلمين و روميان بود . بيست مجروح مسلمان در حال احتضار هم رزم مجروح خود را بر خود مقدم داشتند و آب را براي او فرستادند و در انتها همه با لب تشنه و آب نخورده به شهادت رسيدند .کدام فتح اعراب بدوي بيابان گردي که شير شتر و ملخ و سوسمار زنجيره غذايي آنها را تشکيل مي داد و از زور جهالت دخترانشان را زنده به گور مي کردند جلو امپراطوري هاي ايران و روم منطقي بود ؟ آن هم بالشکري که به زور و در بهترين حالت 30 هزار نفر هم نمي شد . مگر غير از اسلام عامل ديگري بود ؟ اين همان مطلبي بود که رستم فرخزاد پيش از جنگ قادسيه با چند ملاقات با نمايندگان مسلمين متوجه شد و فهميد که اين جنگ علي رغم همه يال و کوپال و زرق و برق سپاه ايران به نفع مسلمين به پايان خواهد رسيد و شوربختانه مشاوران و فرماندهانش نفهميدند و در نهايت شد آنچه اتفاق افتاد . ویرایش شده در آذر 91 توسط zed

[death 4,593]

البته در مورد تعداد نیرو های متخاصم در جنگ های صدر اسلام نمیشه به امار فاتحین عرب خیلی استناد کرد چون خیلی صادق نبودند و امار ها رو برای تقویت روحیه اعراب یکم غیر معقول میکردن و مدافعین ایرانی انقدر ها هم ترسو نبودن وگرنه 20 سال با رومی ها نمی جنگیدن و دنیا مسیحیت رو به چالش نمیکشیدند و 10 ها جنک دیگه که شجاعت خودشون رو به جهانیان ثابت کردند متاسفانه یه رویکردی وجود داره که میخواد بگه ایرانیان با اغوش باز اعراب رو پذیرفتن و چون به اسلام ایمان نداشتند شجاع نبودند که این حقیقت نداره در ضمن شما میتونی با شمشیر زنگ زده حالا با کمی جسارت یه فیل رو بکشی ولی می خوام بدونم ایا با کلی جسارت میتونی با یه کلاش تی 72 رو از کار بندازی پس تفاوت تکنولوژی در حال حاضر رو نمی شه با گذشته مقایسه کرد ما در تاریخ بار ها میبینیم که اقوام وحشی و بی تمدن با تکیه بر برتری عددی هوش فرماندهان یا تهور ناشی از زندگی سخت مراکز تمدن جهان رو شکست میدن میشه از مغول ها و یا گول ها نام برد اما اخرین مورد مال کی بود؟ چرا دیگه این اتفاق نمی افته مگه شجاعت سرخ پوست ها ازمهاجرین به امریکا کمتر بود ؟ مگه اذری ها رو یادتون رفته که رو تانک های ارتش سرخ اب جوش میریختن ؟ چرا نتونستن جلو روس ها رو بگیرن؟ اون چیزی که برتری اقوام غیر متمذن رو از بین می بره تکنولوژی هست شجاع ترین سرباز عراقی هم با ارپی جی 7 در مقابل چلنجر چی کار میتونه بکنه تهش اینه که 70 تا راکت بهش شلیک کنه باز هم هیچ اتفاقی نمی افته