خاطرات من و دزدان دریایی!

[elo 7,700]

[quote name='rh8' timestamp='1367342437' post='309983']
جناب الو
اومدم مثبت بدم ولی یک فروند منفی به علت اشتباهی زدن کلید قرمز به جای سبز حوالتون کردم شما فرض کن مثبت بوده
[/quote]

دوست خوب من یک فروند منفی که سهله ، یک دوجین فروند موشک بالستیک هم حواله ما کنید چیزی از ارادت و علاقه من به شما کم نمیشه
از دوست هرچه رسد نیکوست
شندی شاعر خطاب به یار میگه:
[b]" زهر از قبل تو نوشدارو[/b]
[b]فوحش از دهن تو طیبات است "[/b]
موردی نداره
همه منفیهای ارسالی را در منفی دیگری ضرب کرده و به حساب دوستیمان منظور میکنیم

[elo 7,700]

[quote name='mehdi_08' timestamp='1367342931' post='309984']
بسیار ممنون
طرفدار پرو پا قرص خاطراتتم
سر خاطرات اولی که تعرف کردی نیم کیلو تخمه شیکوندم
دست مریزاد آفرین قلم رسا و شیوایی داری
بخدا حیفه کتاب نشه ها!!
----
یه سوال هم برام پیش اومد نحوه استخدام این هندی ها پاکستانی ها توی شکرت چه طوریه؟؟ اخه اینطوری که تعریف کردین فکر کنم خیلی بی درو پیکر باشه!!
بعد چرا از اتباع خارجی استفاده می کنن مگه خودمون کاپیتان و مهندس نداریم تازه با حقوق کمتر چه دلیلی هست که حاظرا به خارجی ها پول بیشتری بدن ولی ایران با حقوق کمتر نیارن
[/quote]
ممنونم دوست خوبم خدارو شاکرم که خوشتون اومده
نحوه استخدام هندی پاکستانیها اینطوریه که شرکت با چندتا اجنسی ( شرکت خدماتی دریای ) اونا قرارداد داره و هربار که نفر میخواد از اونا میخواد مثلا چند نفر با چه تخصصهای براشون جور کنه
مهندس کاپتان زیاد داریم حتی بیشتر از نیازمون اما با این برخودری که میبننن و این تفاوت دستمزدها و این توهین و تحقیرها حاضر نیستن دریا بیان
قراردادها که تموم میشه همه میزارن میرن
ظرف دوسال گذشته حدود 40 مهندس ارشد از دست دادیم ( همه از شرکت رفتن )
بچه های دریایی میدونن تربیت 40 مهندس ارشد( سرمهندس و مهندس دوم) چقدر وقت و زمان و هزینه و سرمایه میخواد و چه تاثیری بر عملکرد شرکت داره
بودن من و امثال من برای هیچ کس از آقایون آبی به همراه ندارد
اما امدن هندیها برایشان نان دارد
پورسانتهای چند هزار دلاری دارد
سفرهای خارجی و دعوتی دارد

[elo 7,700]

[quote name='Electro_officer' timestamp='1367345044' post='309990']
من کارشناسی الکترونیک دریایی دارم ولی شرکت حاضر نیست منو استخدام کنه میره بی سواد هندی میگیره که سوادش از برق در حد لامپ مهتابی عوض کردن هست! اینی که میگم حاضر نیست رو خودمون پیگیری کردیم بچه ها رفتن شرکت نمیخوام منفی بافی کنم ولی آقایون گویا با ایرانی جماعت مشکل دارند.
[/quote]
دوست و همکار خوبم
اگر تو و امثال تو بیایند پورسانت دلاری حضرات از کجا جور شود
دلم میخواست بگویم خوشحالم که نیامدی!!
اما به خودم که نگاه میکنم و میبنم چه زجری از دیدن بیسوادهای بیگانه بر کشتی های میهنم میکشم میگویم ای کاش نمیرم و روزی را ببینم که هیچ بیگانه ای را بر کشتی های خودمان نبینم
یه چیز حالب هم بگم
مدتهاست که ما دیگه به رنکها و جایگاه های پایین نیاز نداریم منتها اجنسیهای هندی و پاکستانی هم قانونی برای خودشان وظع کرده اند:
اگر افسر مهندس ارشد میخواهید باید چند تا فله هم ببرید
نوشابه بدون ساندویچ داده نمیشود به ازای هر سرمهندس یا مهندس دوم یا کاپتان یا افسر اول باید دسته کم شش هفت تا ملاون هم ببرید
کشتی قبلی دوتا مستخدم و مهماندار
دوتا تمیزکار و سه تا ملوان سه رو فرستادن کشتی ما چون میخواستن یک سرمهندس برامون بفرستن
رفتین در بقالی شیر یارانه ای بخرین گفتن باید حتما خامه و کره و ماست هم ببرین و الا از شیر خبری نیست؟( البته اون موقعی که شیر یارانه ای و ارزون بود )
جدیدا هم اگر افسر ارشد میخوای باید چند تا نظافت چی هم ببری
میبینی چطور به فکر اشتغال زایی و ارز آوری برای کشورشونن؟

[Electro_officer 13,797]

elo جان در هر صورت من که مسیر زندگیم رو تغییر دادم دیگه دریا بیا نیستم.
نگو این حرفها رو که آدم دق میکنه. رشته‌ی کاردانی ناوبری یا همان ملوانی دانشگاه ما رو به علت عدم وجود امکان اشتغال و سردرگمی شدید فارغ التحصیلان کلا منحل کردند! فکرش را بکنید کشوری که بزرگترین ناوگان خاورمیانه را دارد ملوان جوان درس خوانده اش بعد از فارغ التحصیلی کاملا سردرگم میشود و از مسیری که در زندگی انتخاب کرده پشیمان! شرم آوره...

[bandeh 118]

با سلام و عرض ارادت و خدا قوت خدمت جناب الو و همه عزیزان همراه
جناب الو مگر برای شما در سال 89 اتفاق بدی افتاد که از اون سال اینطور یاد میکنید ؟

[elo 7,700]

[quote name='bandeh' timestamp='1367357542' post='310020']
با سلام و عرض ارادت و خدا قوت خدمت جناب الو و همه عزیزان همراه
جناب الو مگر برای شما در سال 89 اتفاق بدی افتاد که از اون سال اینطور یاد میکنید ؟
[/quote]
دوست خوبم سلام
چیز خاصی نیست
مروری بود بر فصل ویرانی و خزان بهار من
گذشت با تمام تلخیهایش
زیاد دوست ندارم درباره اش حرف بزنم
همان سال به اصرار یکی از دوستان صمیمی و بسیار عزیزم در سایتی دیگر موضوع را نوشتم
اما حتی امروز هم نمیدانم باید بابت نوشتنش پشیمان باشم یا نه
نمیدانم باید نگفته و نهفته میماند یا نه
بگذریم
و برگردیم سر بحث اصلی خودمون

[elo 7,700]

[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]خوب برگردیم سر بحث خودمون[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]سال 89 گذشت و رفت و من هم بخاطر اون ماجراها چند وقتی بیخیال دریا شدم ، حدود 7 ماه موندم خونه و دریا نرفتم و هیچ تلفنی رو هم جواب ندادم !!!! ، بعد از اون با بهتر شدن شرایط روحیم منو به" سوپرتانکر هامون" مامور کردن ( من کلا علاقه خاصی به کلاس [/size][/font][size=3]H [/size][font="Arial","sans-serif"][size=3] قدیمی شرکتمون دارم ، قدیمی نه اینکه قدیمی باشن ، نه ، بلکه چون یک کلاس اچ جدید هم داریم که بتازگی تحویلشون گرفتیم ، به اونا قدیمی میگیبم به اینا جدید ،اما من بیشترین دریانوردی هام با کلاس اچ قدیم بوده ، بقول معروف ناجور باهاشون اوختم و باهاشون حال میکنم )[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]غروب یک روز پنج شنبه اردیبهشت ماه 90 جزیره خارگ بودم وبه کشتی سوپرتانکر 320 هزار تنی هامون که تازه برای بارگیری پهلو گرفته بود ملحق شدم ، دوروز بعد هم بعد از بارگیری 2میلیون و دویست هزار بشکه نفت خام ایران در دو گریت سبک و سنگین به سمت انسوکنای مصر حرکت کردیم ، اینبار برنامه اسکورت ما کمی تغییر کرده بود، تقریبا به محض خروج از تنگه هرمز تکاوران دریادل نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران رو تحویل گرفتیم [/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]مدتی بود که دایره کاری و عملیاتی دزدها بسیار وسعتر و گسترده تر شده و تا نزدیکی های تنگه هرمز رو هم شامل میشد بنا به همین امر نقطه تحویل گیری به نزدیکیهای تنگه هرمز و .... منتقل شده بود که کلا با تغییر تاکتیک تکاوران نداجا هم همراه بود ( از بیان جزیات بیشتر معذورم)[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]قبل از رسیدن به نقطه وعده گاه ،ما دولایه سیم خاردار دور کشتی رو چک کرده ، شیلنگهای آب آتشنشانی اضافه رو ریگ کرده و پستهای دیده بانی و ماموریت دوستان رو مشخص کردیم و همچنین یک تمرین مبارزه با دزدان دریای برگذار کردیم [/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]در ساعت مقرر که اگر اشتباه نکنم حدود 7 صبح بود تکاوران نداجا رو تحویل گرفتیم و برای اولین بار من دیدم که این عزیزان به دوشگاه و دراگانف( قناسه) هم مجهز شده بودند و همچنان ژ-3 و تیربار گرینف رو هم درخدمت داشتن، تعداد نفرات هم به 5 نفر افزایش یافته بود، کلاه کاسکتهای قدیمی هم همراهشون بود بعلاوه دوربین شکاری عادی و یک دوربین دید در شب ، همچنین چند تا واکی تاکی هم همراهشون بود که دست بر قضا با موج واکی تاکی های ما میخوند و مچ بود و مشکلی در این زمینه نداشتیم[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]اما از جلیقه ضد گلوله ودستکش و عینک و حفاظ مچ و ساعد و زانو و سلاح کمری و ام پی فایو و تجهیزات هد ست ارتباطی و کلاه تاکتیکی و لباسهای آنچنانی و دوربین دید در شب انفرادی و.. خبری نبود[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]کمکشون کردیم تا دوشکا رو در یکی از بریج وینگهامون ( بریج وینگ استاربرد ساید) یعنی سمت راست کشتی کنار پل فرماندهی اون لبه های بال سمت راست!!!! نصب کنن بعد هم یک جلسه بریفینگ و بنای یک تمرین مشترک برای بعد از ظهر، اما قبلش اومدن سلاح ها رو تست کنن که اینبار همه ژ-3 ها بدون استثنا گیر کرد!!!! و متاسفانه دوشکایی که به عدم گیر معروف بود هم دچار گیر شد[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]با هر دردسری بود پوکه گیر کرده رو درآوردیم و سلاح رو به ورکشاپ جهت تعمیر بردیم اونجا متوجه شدیم که ایراد از سلاح نبوده بلکه ایراد از فشنگها بوده که به شدت زنگ زده بودن ، بحدی که بر پوکه و مرمی برخی فشنگها ضخامت زنگ زدگی از میلیمتر هم بیشتر میشد[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]فشنگها رو بافر زدیم و کمی تمیزشون کردیم ، ژ- سه ها اما بسیار قدیمی و فرسوده بودن و تمام سیستمهاشون زنگ زده بود ، اونا رو هم تا قطعه آخر باز کردیم و شستیمشون و روغنکاریشون کردیم بعد هم همه رو تست کردیم و شکر خدا جواب دادن و مساله ای پیش نیودم [/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]خوبی این قضیه این بود که بنده باز و بسته کردن دوشکا رو یاد گرفتم و کار کردن با اونو هم آموختم ، چیزی که تا اون لحظه بلد نبودم [/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]اون سفر با دزدان دریای برخودی نداشتیم چندین بار قایقهای مشکوکی گزارش شد که هربار این عزیزان به حالت آماده باش درمیومدن اما اون قایقها هم به گمانم با دیدن فعالیت نفرات و بالاخص دوشکای مستقر بر بریج وینگ بیخیال ما میشدن و میرفتن پی کارشون ( بودن دوشکا خود بخود موجب فراری دادن دزدها میشد چون با دوربین کشتی رو بررسی میکردن و با دیدن دوشکا به ما نزدیک نمیشدن )[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]این قضیه مترسک شدن دوشکا ( بدون شلیک حتی یک گلوله) بارها وبارها از همه کشتیهامون گزارش شد که قایقهایی دزدان دریایی با دیدن دوشکای مستقر بر کشتی عطای دزدیدن کشتی رو به لقاش میبخشن و بیخیالش میشن ( البته این منهای درگیریهای شبانه و یا در زمان تاریکی هوا بود )[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]میشه گفت در اون ماموریتم بر روی اون کشتی تقریبا هر ماه یکبار این مسیر رو میرفتیم و برمیگشتیم و بودن دوشکا تبدیل به یک دیوار مدافع قابل اطمینانی شده بود که دزدان دریای د رهمه مدت هفت ماه ماموریت من روی این کشتی به ما نزدیک نمیشدند بجز چند بار محدود [/size][/font][/right]

[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]نخستین رویاروی در اون سفر اگر اشتباه نکنم در چهارمین سفر رفتمون بود که دوشکای آورده شده بازهم دچار مشکل گیر شد[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]اون روز 4 تکاور رو غروب نزدیکای تاریکی هوا سوار کرده بودیم ، یک دوشکا ،یک تیربار گرینوف و چند تا ژ-3 همراهشون بود و حتی دوربین دید در شب هم نداشتند و مثه گروهای قبلی واکی تاکی و بیسیم هم همراهشون نبود، در تست سلاح ها پوکه در دوشکا گیر کرد بنا شد که فردا صبح دوشکا رو ببریم ورکشاپ برای تعمییر و این اشتباه و تاخیر در تعمییر نزدیک بود کاردستمون بده[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]حدود ساعت 6 صبح بود که تلفن کابینم زنگ خورد و سرمهندس پاکستانی با ترس و لرز گفت زود خودتو برسون ورکشاپ و دوشکا رو تعمیر کنین که در چند مایلیمون چهار قایق دزدان دریایی در حال نزدیک شدنن[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]آب هم به صورتم نزدم ودست و روی نشسته فقط بویلرسویتم رو پوشیدم و مثه گلوله خودمو رسوندم ورکشاپ ، وقتی رسیدم اونجا دوتا از تکاورا دل و رو ده دوشکا رو ریخته بودن بیرون ، بهشون گفتم یکیشون بره کمک دوستاشون برای درگیر ی ، من میمونم کمک اونیکی ، به مهندس ارشد شیفت هم گفتم مهندس دستیارشو بزاره اتاق کنترل خودش بیاد کمک ، تماس هم گرفتم با الک کشتی(مهندس برق کشتی که بهش خودمون یالک میگیم) که بیاد اتاق کنترل کمک سرمهندس[/size][/font] برای آماده کردن سیستمها ، البته توی این مدت دیزل ژنراتور دومی رو مهندس سوم شیفت روشن کرده بود و اون با دیزل در حال کار پارالل کرده بود ، پمپ آب دریای آتش نشانی رو استارت کرده بود ، سیستم رزو استندبای سکانو هم از بریج روشن کرده بودن و کلا کشتی قبل از رسیدن من به موتور خونه از هر لحاظ اماده مانور و درگیری بود[/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3] [/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]متاسفانه به خاطر احمال ما و اینکه شب پوکه همچنان در سلاح مونده بود و چون سلاح سرد شده بود پوکه خیال بیرون اومدن نداشت ، با هر مصیبتی بود پوکه رو بیرون آوردیم دقیقا ایراد سلاح اینبار هم فشنگهای زنگ زده بودن و هم خود سلاح زنگ زده بود [/size][/font]!!![/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]با عجله فشنگها و سلاح رو تمییز کردیم و اونو دونفری روی دوش گرفتیم و بردیمش پای آسانسور و با آسانسور تاعرشه [/size][/font][size=3]E[/size][font="Arial","sans-serif"][size=3] کشتی سلاح رو بردیم از اونجا به بعد بازم گرفتیمش رو دوشمون و بردیمش بریج وینگ[/size][/font] استاربرد ساید که پایه اش اونجا نصب شده بود[/right]

[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]قبل از رسیدن ما به اونجا درگیری شروع شده بود[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]دوتا از این عزیزان از عرشه اصلی با ژ-3 به سمت دزدان دریای تیراندازی میکردن و نفر سوم هم با تیربار از پشت پل فرماندهی .[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]بالا رو بریج وینگ پرت ساید مون (سمت چپ کشتی) هم دوتا از پرسنل کشتی که یکیشون از بچه های دانشگاه دریای نوشهر( دانشگاه افسری نداجا ) بود و اونیکی هم از بچه های دلیر خوزستانی ، با ژ-3 های یدکی تیم تکاورا داشتن تیراندازی میکردن[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]قایقها پخش شده بودن وتقریبا از ساعت چهار تا هشت مارو با فواصل حدود یکساعته پوشش داده بودن[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]اونا هم تیربار ام ژ-3 و گرینف ، کلاشنیکف و آرپی جی داشتن ، دوتا قایقشون تیربار داشت دوتاش آرپی جی و همه چهار قایق کلاشنیکف هم داشتن، بچه ها با تیراندازی و کاپتان با مانورهای زیکزاکی اجزاه شلیک آرپی جی رو ازشون گرفته بودن[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]هربار که آرپیجی زنشون میخواست بلند بشه رگبار گلوله به سمتشون میرفت و قایق اونا مجبور میشد مانورهای تندی رو انجام بده و آرپی جی زنشون تعادلش بهم میخورد[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]یکی دوبار در حالی که زیر چشمی نیگاه میکردم و همزمان کمک دوشکا چی هم میدادم!! دیدم که یکنفر از کمر به پایین آرپی جی زن رو چسبید تا اون بتونه تعادلشو حفظ کنه و تیراندازی کنه که رگبارهای بی امان تیربار گرینوف بدجوری قایق رو به چپ و راست کردن انداخت و تعادل همه اونا رو به هم زد[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]قایقها تند و تیز و کوچیک بودن ، اما تقسیم وظیفه خوبی بین بچه های تکاور صورت گرفته بود و دونفر کمکی از پرسنل کشتی ما هم یک قایق رو پوشش میدادن و نمیزاشتن با هدف گیری دقیق تیراندازی کنن[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]همه دزدا بدن استثنا بریج و پل فرماندهی رو هدف قرار داه بودن اما شکر خدا حتی یک گلوله هم به بدنه کشتی نمیخورد ، میشه گفت همه از بالای سرمون زوزه کشان هدر میرفت [/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3] یکی از ملوانای عرشه هم که بچه جنوب بود و سن و سالی ازش گذشته بود و جنگ رو با پوست و گوشتش تجربه کرده بود اومد کمکمون وهرچی بهش گفتم تونیا اینجا خطرناکه! قبول نکرد و گفت خون من از شما رنگینتر نیست ! اون تکاوری که من کمکش میکردم تا دوشکا رو نصب کنه به اون همکارش که تیربار داشت گفت پوششمون بده تا بتونیم دوشکارو نصب کنیم ، نصب دوشکا رو سه پایه زیاد سخت نیست خیلی هم آسونه منتها نه زیر رگبار و نه تو حول و ولا و دستپاچگی و عجله !!!![/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]دونفری دوشکا رو نصب کردیم و کمکش کردم تا خشابو هم نصب کنه بعد قطار فشنگهارو چیدیم توی خشاب و اونم دوشکارو مسلح کرد ( البته بعدا متوجه شدم که چون عجله داشته بنده خدا دستش ناجور آسیب دیده بود ، بعد از خاتمه درگیری بود که متوجه شدم خون همه جا رو گرفته ، جالب اینجا بود که تا من بهش نگفتم چت شده ؟ خودش هم متوجه نبود ، من اولش فکر میکردم تیر خورده اما بعد بادیدن دستش متوجه شدیم که حین مسلح کردن ، دستش مونده بوده بین سیستم تسلیح و یک تیکه از پوست و گوشت دستش بین انگشت اشاره و انشگت شست دستش قلوه کن شده بود، اگر فقط دستکش دستش بود این اتفاق نمی افتاد اما صد افسوس که دستکش جزو تجهیزات این عزیزان نیست)[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]بعد از مسلح کردن دوشکا، استاربرد رو اون تحویل گرفت و پورت ساید رو به اونیکی دوستش که تیربار گرینوف داشت سپرد[/size][/font][/right]

[right][b][font="Arial","sans-serif"][size=3]خیلی خیلی جالب بود ، اولین رگبار دوشکا ..................و............... دزدا زدن به چاک![/size][/font][/b][/right]

[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]تکاورا کمی پشت سرشون تیراندازی کردن اما اونا از هم جدا شدن و هرکدوم به طرفی زیگزاگی در رفتن و فرار کردن رفتن تو پهنه دریا گم شدن ، تکاورا هم دیگه به تیراندازی ادامه ندادن و فشنگها رو الکی هدر ندادن برای درگیریهای بعدی[/size][/font]!!![/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]بعد از درگیری سلاح ها رو خالی کردن و به نوبت دونه به دونه دوباره تمیزشون کردن و آماده اشون کردن برای درگیری های احتمالی بعدی [/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]در زمان تمیز کردن سلاح ها هم کاپتان پاکستانی که تبحر خاصی در پانسمان داشت و بیشتر کارش به پرستارا میموند تا یک کاپتان ( اینو تعریف به حساب بیارید نه کنایه و ...جدی بود ستایش مهارتش بود این تیکه)، دست اون تکاور دلیر رو پانسمان کرد وکل ماجرا و تعداد فشنگ شلیک شده و نتیجه کار رو با مستندات عکس و فیلم رادار و تصویربرداری بچه ها با هم صورتجلسه کردیم هم برای شرکت و هم برای نداجا[/size][/font][/right]
[right][font="Arial","sans-serif"][size=3]بعد هم به راهمون ادامه دادیم و شکر خدا با موردی دیگر مواجه نشدیم تا ......[/size][/font][/right]

[Electro_officer 13,797]

[size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]elo جان ببخشید من از اول تاپیک رو دنبال نکردم شاید سوالاتم تکراری باشه.[/font][/size]
[size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]اولا مطابق قوانین حمل هرگونه سلاح بر روی شناور ممنوع هست. آیا مجوز خاصی در این ضمینه صادر شده؟[/font][/size]
[size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]دوما شما چه تجهیزاتی برای شست‌وشوی قطعات و سلاح روی شناور داشتید؟ آیا از روش خاصی استفاده میکنید؟[/font][/size]
[size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]ثالثا نظرتون در مورد تغذیه شدن دزدها توسط سرویس‌های جاسوسی چی هست؟[/font][/size]

[quote][size=4][font=tahoma,geneva,sans-serif]تماس هم گرفتم با الک کشتی(مهندس برق کشتی که بهش خودمون یالک میگیم)[/font][/size][/quote]
اصولا نام کاربری من بر همین اساس انتخاب شده!
این خاطرات رو کتاب نکنی حیفه...

در تکمیل پست‌های قبلی امروز تو مرین نیوز دیدم:

[b]مدیر صنایع دریایی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) از آب اندازی نهایی و انجام تست درب‌های بزرگترین حوض‏های خشك ساخت و تعمیر كشتی خاورمیانه در ساحل بندرعباس خبر داد.[/b]
[center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/1367408014maket.jpg[/IMG][/center]
به گزارش مارین نیوز به نقل از اداره اطلاع‏رسانی ایدرو، [b][color="#990000"]سعید جعفری[/color][/b] افزود : پس از آب اندازی به ارتفاع بیش از 10 متر، انجام تست‏های پایداری درب اول یكی از حوض‏های خشك ساخت و تعمیر كشتی با موفقیت به پایان رسیده است.
جعفری افزود: فناوری طراحی و ساخت این درب‏ها، كه سازه‏های عظیم دریایی به وزن 1600 تن و طول 80 متر هستند، در سطح بسیار بالایی بوده و در اختیار سازندگان معدودی در جهان است كه متخصصان ایرانی موفق به ساخت و بكارگیری آنها شده‏اند.
وی ادامه داد: پس از راه‏اندازی پست‏های برق، انجام تست‏های پایداری دومین درب، راه‌اندازی پمپ خانه و جرثقیل‏ها در دست انجام است كه با پایان یافتن این موارد، هر دو حوض خشك آماده مراحل نهایی پیش از افتتاح خواهند بود و تا پایان خردادماه، امكان پذیرش كشتی در این حوض‏ها وجود خواهد داشت.
گفتنی است، ساخت درب‏های این حوض‏های خشك از دو سال قبل در داخل كشور و با استفاده از فناوری بومی آغاز شده و عملیات ساخت این سازه‏های عظیم دریایی شامل موتورخانه، پمپ‏خانه، برق و ابزار دقیق تحت کلاس [b][color="#990000"]مؤسسه رده‏بندی GL آلمان[/color][/b] انجام گرفته است.
دو حوض خشك ساخت و تعمیر كشتی واقع در بندرعباس كه بزرگترین حوض‏های خشك خاورمیانه محسوب می شوند، پس از تكمیل، آماده پذیرایی از شناورهای عظیم اقیانوس‏پیما و سوپرتانكر تا ظرفیت 300 هزار تن خواهند بود.
برای احداث این حوض‏ها به طول 370 و 470 متر، عرض 80 متر و عمق 14 متر تاكنون بیش از 250 میلیون دلار سرمایه‏گذاری شده است.
با تكمیل حوض‏های خشك یادشده، امكان اشتغال 2000 نفر بصورت مستقیم و بیش از 1000 نفر بصورت غیرمستقیم در منطقه فراهم خواهد شد.

این تاپیک از بهترین و علمی‌ترین تاپیک‌های بخش دریایی میلیتاری است. تشکر ویژه دارم جناب elo. حتما از مافوقم براتون درخواست ترفیع درجه میکنم!

[rpg7 5,944]

خیلی عجیب.....
چرا تفنگ تکاورا قدیمی؟
وچرا کلا تجهیزات در حد هویج؟؟؟
یعنی قبلش چک نمیشه؟
به فرض سلاحها همون ژ3....ولی حالا چرا فشنگها قدیمی؟!خیلی عجیب

[elo 7,700]

دوست خوبم الک جان
خیر قانون عدم حمل سلاح برداشته نشده و توضیح داده بودم که بعد از یکی دوسال از بحث دزدی های دریایی تقریبا اکثر کشورها این وظعیت رو در این منطقه نادیده میگیرن
اوایلش سلاح ها رو قایم میکردیم ولی بعد که همه گیر شد دیگه پنهونشون نمیکنیم
آمریکای هم از این موضوع اطلاع دارن
تکاوران خیلی از کشورها مثه هند و روسیه و فرانسه و چین و ...میرن ورکشتیهای مطبوعشون


برای شست و شو و تمیز کردن مواد زیادی روی کشتی هست از شوینده های شیمییای مثه الکتر و کلین که شما خوب میشناسینش و برای سلاح خوبه
تا برسه بهع مولتی کلین، هوی دیوتی کلین و متال برایت
و راست ریموورو..
البته ما روی اون کشتی دستگاه آلتراسونیک دیواس داشتیم با دترجنت ویزه اش که برق مینداخت سلاح هارو و فکر کنم توی همین میلیتاری هم یه تاپیک با عنوان آلتراسونیک وجود داره

برای روغن کاری هم از پنیتریت اول گرفته تا دبلیو دیفورتی تا انداع و اقاسام روغنهای روانکار وجود داره که بسته به محل مورد نظر برای روغنکاری و روانکاری از اونا استفاده میشد
برای زمان انبارداری و نگهداری سلاح بدون استفاده و یا در ابتدای کار بهترین ماده همون پنیتیت راست اویله که هم زنگ زداست
هم گیرها رو برطرف میکنه هم روانکاری اولیه رو انجام میده
و بعدش بستگی به مصرف و یا نگهداری و یا جای مورد نیاز داره

[quote name='rpg7' timestamp='1367428913' post='310165']
خیلی عجیب.....
چرا تفنگ تکاورا قدیمی؟
وچرا کلا تجهیزات در حد هویج؟؟؟
یعنی قبلش چک نمیشه؟
به فرض سلاحها همون ژ3....ولی حالا چرا فشنگها قدیمی؟!خیلی عجیب
[/quote]

دوست خوبم سلام
اگر کمی صبر بفرمایدد د رادامه خاطراتم و در آخر همین سفرم دقیقا به همین موضوع پرداختم
متاسفانه این موارد بوده اما شکر خدا کم کم داره بهتر میشه

[elo 7,700]

الکترو جان
این قسمت مربوط به حوض خشک رو الان دیدم
منهای اون بخش اغراق امیزش درمورد بزرگترین حوض خشک خاورماینه مابقی حرفاش درست بود
درباره اشتغال زایی هم اگر درست برنامه ریزی و پشتیبانی بشه تواناای اشتغالزای دایم و ثابت( بدون شغلهای غیر مستقیم ایجاد شده ) دسته کم بالای 4000 نفر رو داره
امیدوارم که درست مدیریت بشه
تا اینجاش خیلی خوب بوده
اما از اینجا به بعدش مدیریت کردنشه که بسیار بسیار مهمه
یادمون نره عربا خودشون نمیتونن حوضاشونو مدیریت کنن از غربیها کمک گرفتن ، اما باور بفرمایدد بدون اغراق و تعصب ملی بخوام بگم
دسته کم بالای 500 نفر سرمهندس و کاپتان متخصص در این امر داریم که الان دریا هم نمیرن و درخشکی فعالن و اگر که مدیریتها درست تقسیم بشه و از این عزیزان استفاده بشه
میتونن مارو به قطب تعمیراتی و ان شا الله در آینده قطب ساخت در صنایع دریایی تبدیلکنند
یادمون نره تاریخچه صنایع دریای در چین و کره جنوبی ( بالاخص چین) سابقه آنچنانی در مقایسه با دیگر کشورها نداره منتها با مدیریت درست داره به بزرگترین کشتی ساز دنیا تبدیل میشه

[100 2,715]

سلام ....
برادر نمی رید کنتراتی پیمانکاری تمیز کردن اسلحه های نیروی دریایی رو به دست بگیرید ..... دیگه کلاش نیکوف هایی که می دند دست بسیج هم اینقدر اوضاعشون افتضاح نیست ...

راستی مگه پوکه ها چدنی نیستند پس چطور زنگ زدند ....

یعنی این عزیزان اینقدر اوضاعشون خرابه که حتی هفته ای یکبار یا تفنگ شلیک نمی کنند .... ویرایش شده در اردیبهشت 92 توسط 100

[YAKUZA 31]

آقا خیلی حال کردم ماشاالله از صدتا نویسنده بهتر مینویسی.

[elo 7,700]

دوست خوبم
در ادامه این خاطره دلیلشو توضیح میدم
گفتم که در ادامه مشکل برطرف شد
خیر پوکه های چدنی نیستن ، از اینها گذشته نوار نگهدارنده قطار فشنگ هم هست
رطوبت وحشتناک بندرعباس رو با شرایطی که در ادامه خواهم گفت کنار هم که قرار بدین میبینید بینواها دست بسته میومدن اونجا و یک سلاح شاید بعد از مدتها برای اولینب ار بر روی کشتی تست میشد
سلاح هایی که در چرخش بودند دیگر دچار این مشکل نمیشدند اما سلاح های انبار داری شده عموما مشمول این مشکل میشدن
بعد خوب من فقط دارم ماجراهای با ایراد رو میگم مثلا از هر20 یا 30 بار اومدن و تست کردن بر روی ناوگان ما در یک ماه بطور میانگین یک مورد اینطوری بوده
هرچند معتقدم حتی یکمورد در هزار مورد اونهم در زمان صلح میتونه خطرناک باشه چرا که در زمان جنگ میتونه همین یک مورد جون خیلی ها رو نجات بده یا بگیره
ان شا الله در ادامه و در پایان خاططرات این سفرم دلیلشو به وضوح توضیح میدم

دوست خوبم یاکوزای عزیز
ممنونم
این نظر لطف شماست
چشمان و دیدگاه زیبای شماست که نوشته های خرد و حقیر بنده رو زیبا میبینین
ممنونم دوست خوبم

[Electro_officer 13,797]

در تکمیل این تاپیک که دایرة المعارفی هست برا خودش جناب elo اجازه بدید این تصاویر رو اضافه کنم. این عکسها از یه تاپیک دیگه اینجا کپی میشوند:

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/44_Magnum_ultrasonic_cleaning_1.jpg[/img][/center]

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Gun-Cleaner-Pictures-small.jpg[/img][/center]

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/yhst-85543676792133_2231_630406.jpg[/img][/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/magnum-sonic-cleaner-cases-before-after.jpg[/img][/center]
[center]منبع:[/center]
[center][url="http://www.military.ir/forums/topic/24165-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B4%D8%B3%D8%AA%E2%80%8C%D9%88%D8%B4%D9%88%DB%8C-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D8%A7%D9%88%D9%84%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%88%D9%86%DB%8C%DA%A9/"]http://www.military....اح-اولتراسونیک/[/url][/center]