خاطرات من و دزدان دریایی!

[elo 7,700]

دوستان سلام
سروران سلام
بزرگوارن سلام

امشب آخرین شبیه که در خدمتتون خواهم بود ، به احتمال خیلی زیاد این پست هم آخرین پستیه که مینویسم و ارسال میکنم
نه خواهشا پیش داوری نکنید
نه بحث قهر کردنه ، نه بحث ناز کردنه و نه هم بحث دور از جونتون مردن!!!!
فقط امروز صبح باهام تماس گرفتن و گفتن که اضطراری باید برم دریا ، بعد حدود 8 ماه باید برای 7-8 و یا شاید هم چند ماه بیشار برم دریا!!
با امید خدا اگر عمری باشه فردا راهیم و برای چند ماهی(شاید نزدیک به8 تا 10 ماه اگر مشکل خاصی پیش نیاد ) از خدمت دوستان و سروران عزیز مرخص میشم
هنوز نرفته دلم تنگ شده، برای همه چیز و همه کس برای خونواده ام ، فک و فامیلم دوستانم، شماهای عزیز و دوست داشتنی ، مردم کوچه و خیابون ، همه و همه و همه
معمولا روزهای آخر و دم دمای رفتنه که ادم تازه یادش میاد چقدر عزیزاشو دوست داره و چقدر جا برای گذشت داره ، چقدر میتونه ببخشه ، چقدر میتونه مهربون باشه ، چقدر میتونه مهر بورزه و لبخند بزنه و خنده رو لبا بیاره
نمیدونم چرا هر بار دم رفتن آدم اینها رو میفهمه اما دوباره بعد برگشتن همه چیز یادش میره و میشه همونی که قبلا بود !!!
از بس فراموشکاره این بنی بشر!!!!
امشب من هم دلم تنگه ، دل تنگ رفتن وندیدنم!! جالبه اونجا که هستی دلتنگ اینجایی ، اینجا که هستی دلتنگ اونجا ، اونجا هم روزای آخر دلت برای همه چیز تنگ میشه و بغضی تلخ گلوتو قلقلک میده
این حدیث تکراری روزها و شبهای یه دریانورده !! اونجا که هستی دلت برای اینجا تنگ میشه و اینجا که هستی دلت برای اونجا !!
یه روز به خودم گفتم خوب برو جایی که هردو رو داشته باشی!!!
یه شهر بندری!!
به فکر خودم آفرین گفتم و خیلی زود بار و بندیلم و بستم و رفتم جنوب ، بندر عباس!!
چند ماهی هم موندم اما !!! ......................اما نه! نشد! این حس لعنتی ولم نمیکرد ، نه پا از خشکی میکندم و نه دل از دریا ، نشستن لب دریا آرومم نمیکرد ، ارضام نمیکرد میخواستم دل بدم به موجها و سوار بر اونا بزنم به دل آبی دریا
یاد حرف جک اسپارو تو فیلم دزدان دریای کاراییب افتادم اونجا که میگه:
[b]"پیش بسوی فتح افقها "[/b]
و من هم باید دلمو بزنم بدریا برای تاختن به سوی افقهایی دور
دریا که هستی دلت میخواد بری و بری و بری !! میدونی دنیا گرده و بالاخره به یه جایی میرسی و جالب هم اینه که دلتنگ رفتنی و مشتاق رسیدن ، نه به این قانعی و نه به اون راضی!!!
گفتم جک اسپارو و دزدان دریایی کارایب !! یاد روز هایی افتادم که همه تصورم از دریا لان جان سیلور بود و جزیره گنج و بادبانهای برافراشته!!
روزهایی که ملوان زبل برام نماد دریا و دریانورد بود ، ماژلان و کریستوف کلومب برام اسطوره بودن ،کاپتان نیموی هندی با ناتیلوس معروفش اعجوبه و ....و.... و...... و دزدانی با پرچمهای سیاه و تصویر جمجمه و استخون و شمشرهای ضربدری ، ناخداهایی که یا یه پاشون چوبی بود یا یه دستشون آهنی یا یه چشمشون کور و بسته شده با چشمبندهای سیاه با اون کلاه های لبه دار بزرگ!! بازوهای با خالکوبی لنگر و بارهای ساحلی کثیف و تاریک با بطریهای پر مشروب و ....
و امروز که هزار بار بیشتر از اون فیلمها دزد دریایی میبینم ، نه پاشون چوبیه و نه دستشون آهنی و نه چشمشون کور!!!! چشم بند که سهله عینک هم رو چشمشون ندیدم !!!
سور و مور و گونده تادندون مسلح ، بدون هیچ پرچم برافراشته ای که بهت خبر بده من دارم میام !!
دزد دریایی هم بود دزدای قدیم !!!


اون روزها ، در محدوده دنیایی کارتونی و فیلم و سریال من ، هرکسی که دریا میرفت ، پی چیزی بود ، یکی پی دنیای تازه میگشت و دیگری دنبال آتلانتیس گمشده ، خیلی ها هم دنبال گنج و مروارید ، مرواریدهای سیاه و سفید!!
اما من چی؟ من دنبال چی میگردم؟
گنج یا مروارید ؟

اگر بخواهم با خودم و دلم صادق باشم ، هردو !!!!!!!!!!
آری من هم گمشده و گمشده هایی دارم
من همم پی گنجم هستم
پی مرواریدم
اما گنج من طلا نیست، زر نیست ، زیور نیست ، سنگهای قیمتی نیست !!
مرورارید من سفید و سیاه نیست!
نه مثل لان جان سیلور پی گنج افسانه ای ام و نه بسان آن غواصی که دل بدریا میدهد در پی مروارید سفید م و یا نه همچون جک اسپاروی که همه زندگیش "مروارید سیاه " است

[b]من پی گنج ! اما گنج من طلا نیست ! گنج من هویتم است ! تاریخم ، غرورم ، شکوهم ، افتخارم !!
گنج من تکه ای از تاریخ این سرزمین است
گنج من در اعماق آبی نیلگون خلیج فارس سربلند و باشکوه آرمیده است
من پی مروارید سرخم
من در پی روح پیکان و جوشن و سهندم[/b]
[b]من در پی یافتن خویشتنم[/b]

من بیتابم و بیتابی مرا جز موج دریاها مگر دوای دیگری هم هست ؟
دلتنگ میشوم برای هرآنچه که دوست میدارم و پشت سر رهایشان میکنم بی آنکه بدانم باز گشتی خواهد بود یا نه؟ و اگر هم باشد آیا پشت سر رها کرده هایم خواهند بود؟
پشت سر رها کرده هایی که بارها ثابت شد با برگشتنم با جای خالیشان بهت زده شدم و بغض کردم
بغضهایی که گلو را نه بخراشند........ که میفشارند و راه نفس کشیدنت را هم میبندند
بغضهایی که با هیچ گریه ای بنای خالی شدن ندارند و خیال رفتن نه !!
بغضهایی که چون نگاره های سنگی بر سینه و گلویت میمانند تا تاریخ نبودنها و از دست رفتنها را برایت دوره کنند و هر روز و هر صبح و هر شام بیازارندت که با رفتنت چه ها و که ها که رفتند بی آنکه تو باشی و بدرقه اشان کنی
اما باز هم دلتنگ رفتن میشوم
مروارید من چشم براه من است ، چشم براه رفتن و نگاه کردن و سخن گفتن با موج و چه پیک راستگوی امانتداریست موج
چند بار شانس یاریم کرد و گذارم به البکر و الامیه افتاد و الامیه الامیه الامیه
و چه کسی میداند خیره شدن های من به سطح آبی دریا مویه کردنیست در سکوت
و چه کس میداند من با دل دریا چه درد دلها دارم
و چه کس میداند زبان التماس نگاهم را از دریا
و چه کس میداند که گنج من
عشق من
هویت من
تاریخ من
شکوه من
و همه دلیل بودن من در دریاست
آسوده و پر افتخار ، سربلند و سرافراز در اعماق آبیش آسوده خفته است
من میروم تا شاید لالایی باشم براین خواب ناز
من میروم تا شاید تنهایی خوابش را با عشق پر کنم
من میروم تا شاید سکوت غمبارش را با حق حقم بشکنم
من میروم تا شاید نه او را که این دل ناشکیب خویش را فریب دهم و آرام کنم

و خدا میداند که برای من پیکان سلاحی نیست ، جوشن زرهی و سهند کوهی!!!
برای من اینها عشقند و هویت و تاریخ
گنجند
مروارید سرخند
دلیل رفتنند
اینها همهء دلیل رفتن و نبودنند





ببخشید نمیدانم دارم چه مینویسم
نمیدانم چرا اینگونه شدم و عنان از کف دادم
حرفها و سخنانم را جدی نگیرید
از دل برآمد بی هیچ پیش زمینه ای و نوشتم تا سبکبار تر بار بربندم ، دلنوشته ای بود برای عزیزانی که از ته همین دلم دوستشان داشته و دارم

میگویند در جنوب ایران روستاییست که سنگ قبرهای بیشتر مردانش سن هایی بسیار کم بر خود دارند! من ندیده ام ! فقط شنیده ام!
و گفته اند که رسم این مردم آن بوده ، دریانوردی که دل به دریا میزده مرده می انگاشته و مراسم ختم و پرسه اش را میگرفته اند تا اینکه اگر بخت یار باشد و دریا سازگا ، باز گردد و دوباره تولدی و زندگیی و شروعیی!!
نمیدانم برای من هم چنین تولد و شروعی خواهد بود یا نه ؟ تا امروز که بوده و خدا را از این بابت شاکرم
اما فردا را کسی نمیداند و خبر ندارد
[b]پس شایسته است که همینجا از همه دوستان و سروران حلالیت و بخشش بطلبم و در نهایت صداقت و راستی از همه بزرگان و بزرگوارن بخواهم که همه بدی ها ، کوتاهی ها ، ایرادها و اشتباهاتم را با منش بزرگوارانه و دوستانه خودبخشیده و از سر تقصیر این دوست و برادر کوچکشان درگذرند ، باشد که خداوندم پاداش این بخششان را عطا کند که من از خود هیچ ندارم و دستانم چون کویری خشک ، خالیند و طالب رحمت او و چشم براه بخشش دوستان[/b]

و باشد که خدا عمری دوباره عطا کند و از این سفر هم چون سفرهای پیشین باز گردم و با دیدار دوباره دوستان شادمان شوم
همه شما عزیزان را به خدای بزرگ میسپارم که پناه و نگهبانی برتر وبهتر از او نبوده و نیست و نخواهد بود
همگان شاد باشید و سربلند و سرزنده
در پناه یگانه آفریدگار و نگاهبان هستی

یاران به موافقت چو دیدار کنید
باید که زدوست یاد بسیار کنید
باده خوشگوار چو نوشید به هم
نوبت چو به من رسید نگونسار کنید

[Stuka 8,826]

به سلامت بري و برگردي انشالله

[Marine101 2,788]

...
منم میخوام بیام دریا ...
انشاالله ، ایام خوبی باشه براتون...

[Antiwar 3,222]

منتظر می مونیم تا با کوله باری از خاطرات جدید برگردید.
به سلامت

[DeathStalker 3,165]

هرجا میرید موفق باشید!

[mearaji 733]

ان‌شاءلله سفر بدون مخاطره و پر خاطره داشته باشی....

[oldmagina 9,234]

سلام
اول این که به خواست خدا به سلامتی بروید و برگردید.
دوم این که اون دفعه قبل که رفتید به اینترنت دسترسی داشتید ، دعا می کنیم این دفعه هم سفرتون غیر نظامی باشه و به اینترنت دسترسی داشته باشید.

[bigdelimohamad9 3,137]

به سلامت خدا پشت و پناهت الو جان.

[farhad1124 651]

سفر بی خطر انشاا... کاکا الو.
-----------------------------
اسپمرها سفر نمی روند آیا؟

[mehdimrk 2]

[size=4]سایت رسمی شهید ناخدا سید حسین مولایی روزبهانی به آدرس [url="http://www.hmolaei.com"][color=#0f72da]www.hmolaei.com[/color][/url] در دسترس میباشد و جهت تبادل نظر در فروم آن میتوانید شرکت کنید[/size]

[quote name='IRINavy' timestamp='1374692143' post='323770']
سلام و درود بر استاد خودم، جناب الو و تشکر بابت روایتهای جذابشون.
الو جان، شما اگه وقت داشتی و نوشته هارو ویرایش میکردی دیگه چی میشد؟ ماشاءالله همینجوریش هم نثرتون عالیه!

و اما این پست رو واسه این نوشتم که یادی بکنم از [color=#800000]شهید تکاور حسین مولایی[/color]؛ کسی که واسه تشکیل و سروسامون گرفتن اون تیپی که شما فرمودید خیلی مایه گذاشت حتی از جونش!
ایشون از همون تکاوران نزاجا بود که به نیرودریایی منتقل شد، انصافا خیلی تلاش کرد تا این تیپ به حد استاندارد مورد انتظار برسه و در آخر هم در همین راه به شهادت رسید.
ایشون پیگیر کارهای مربوط به میدان تیر تیپ بود که مظلومانه به دست اشرار نامرد به شهادت رسید.

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/Untitled.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10259/thumb_Untitled.jpg[/img][/url]

[b]شادی روح همه [color=#800000]شهدا،[/color] [color=#006400]صلوات[/color][/b]

[b][color=#006400]---------------------------------------------------[/color][/b]

راستی اینم یادم رفت بگم؛ بد نیست بدونید! عمده مشکل بی سروسامانی این تیپ در اوایل تشکیل برمیگشت به مدیریت شاهکار آقایون نزاجا!!
پادگان اون تیپ، متعلق به لشگر.... نزاجا بود که تحویل نیرودریایی شد. طبیعتا مسئولان نداجا فکر میکردند پادگان یه یگان نیروزمینی، امکانات لازم رو برای تشکیل فوری یه تیپ تفنگدار داره ولی متاسفانه با برهوت مواجه شدند!!! فقط همین حد بگم که تا مدتها دفتر فرماندهی این تیپ در کانکس سیار برپا بود و نیروها در چادر! حضور داشتند (کاملا صحرایی و عملیاتی!)
پس دیگه توقعی از میدون تیر و ورکشاپ و اینا نیست!!!
فقط من موندم، اون یگان نزاجا اونجا چطوری کار میکرده؟؟

یاعلی
[/quote]


[size=4]سایت رسمی شهید ناخدا سید حسین مولایی روزبهانی به آدرس [url="http://www.hmolaei.com"][color=#0f72da]www.hmolaei.com[/color][/url] در دسترس میباشد و جهت تبادل نظر در فروم آن شرکت کنید[/size] ویرایش شده در آذر 92 توسط mehdimrk

[senaps 12,003]

عکس ها با کیفیت بسیار عالی هستن.... ای کاش تک تک با همین کیفیت در دسترس بودن....

[PERSPOLIS 335]

[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]آخر زدی به ادبیات و کار دستم دادی [/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]چند وقتی‌ بود که دور شعر را خط کشیده بودم[/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]یاد پیکان بوشهر افتادم موقعیی‌ که پدرم در جنگ بود . یاد خودم افتادم توی دانشگاه نوشهر [/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]ژ ۳‌ها از آن موقع گیر می‌کرد سال ۱۳۶۳ چند تا شعر داشتم که تمومش نکردم[/b][/size][/font][/color]

[code]www.facebook.com/ToloueBikaran[/code]

[color=#ff0000]قرا دادن لینک مسدود ممنوع هست. Electro_officer[/color] ویرایش شده در آذر 92 توسط Electro_officer

[lorenso 2]

سلام آقای الو
واقعاه هم خاطراتت باحال و جذابه هم خودت
یه چندتا سوال داشتم که اگه میشه جواب بده چون خیلی مهمه برام:
۱- شما از طریق آزمون ارتش رفتین دانشگاه امام خمینی نوشهر یا از طریق کنکور؟؟
۲- الان که ارتش آزمونش جداس با کنکور برای ناوبری تجاری هم باید با آزمون ارتش رفت دانشگاه امام خمینی یا برای تجاری باید از کنکور رفت؟؟
۳- شما بورسیه تحصیل کردن (مثلا بورسیه شرکت نفت) یا آزاذ خوندین؟
۴خیلی دوس دارم که هرچه زودتر جوابی بدین
هر کسی اطلاعی داره جواب بده؟

[hamedof 5,183]

سفر بی خطر ! ملوان !

[hassanmirani 447]

[quote name='hamedof' timestamp='1400605194' post='379678']
سفر بی خطر ! ملوان !
[/quote]

من برم چایی دم کنم شما هم سفره بچین. صبحونه بخوریم