Arash

وصف نیروی زمینی ایران در سال 1362 به قلم محمد رضا شاه

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

وقتی تولید و تحویل 4 فروند ناوچه 1500 تنی از 1347 تا 1352 طول کشید، چه طور ممکنه که از 1358 تا 1362 4 فروند ناوشکن 8000 تنی و 12 فروند 3000 تنی تولید و تحویل بشن ؟ icon_eek icon_eek

ظاهرا اعلیحضرت همایون به جای پاسخ دادن به تاریخ براش خالی بندی و نسل های آینده رو با گوش های مخملی تصور کردن icon_cheesygrin
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم ا.... 

 

در مورد خریدهای نظامی دوره پهلوی دوم ، صحبتهای بسیاری زیادی شده ، همیشه تا حال حاضر دو دسته در این ارتباط نظر دادند ، یکسری تاثیر این خریدها را در جنگ با عراق بی فایده تحلیل می کنند ، یکسری هم درست بر عکس این مساله را اعتقاد دارند . اما دسته سومی هم هستند که  معتقدند باید منصفانه در این حوزه بررسی و تحلیل کرد ..

 

با این مقدمه کوتاه ، یک ویدئوی 120 ثانیه ای به منظور تحلیل دیدگاه دسته نخست ( بی فایده بودن این خرید ها )  ارائه میشود .. انتظار  این هست که  نواقص تاریخی این ویدئو بلحاظ نظامی مورد بررسی قرار بگیرد 

 

https://www.aparat.com/v/mGSoh

  • Like 1
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
14 minutes قبل , MR9 گفت:

بسم ا.... 

 

در مورد خریدهای نظامی دوره پهلوی دوم ، صحبتهای بسیاری زیادی شده ، همیشه تا حال حاضر دو دسته در این ارتباط نظر دادند ، یکسری تاثیر این خریدها را در جنگ با عراق بی فایده تحلیل می کنند ، یکسری هم درست بر عکس این مساله را اعتقاد دارند . اما دسته سومی هم هستند که  معتقدند باید منصفانه در این حوزه بررسی و تحلیل کرد ..

سلام

در مورد تانک : تا جایی که من میدونم حدود 900 تانک چیفتن داشتیم که حدود 200 تا از آنها را عراقیها غنیمت گرفتند ، یعنی تعداد غنیمتی ها بیشتر از کل آماری است که این ویدئو می دهد . بگذریم که واقعا تانک چیفتن مشکلات خودش را داشت ولی تا جایی که من می دانم در رده بالاتری از ام 60 قرر دارد مخصوصا فکر می کنم که آن موقع تنها تانک ما بود که استبلایزر داشت  .

در مورد سلاح ضد تانک هم موشکهای تاو خریدهای قبل از انقلاب بودند که هم در نیروی زمینی و هم هوانیروز استفاده می شدند .

در مورد کامیونهای IFA این یک واقعیت است که مشکلات زیادی داشتند ولی قسمتی از مشکلات مربوط به استفاده نادرست بود (مثلا مراحل گرم کردن و روشن کردن رعایت نمی شد و این چیزی بود که خودم به عینه شاهدش بوده ام .) 

  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
7 minutes قبل , oldmagina گفت:

سلام

 

سلام علیکم 

 

بیشتر قصد این بود که اطلاعات ناقصی که رسانه ملی در خصوص یک روند در اختیار ملت قرار میدهد بررسی شود . این ویدئو 120 ثانیه ای ، با قرار دادن بحث خرید چیفتن ( که داستانش مفصل هست ) بعنوان یک تابلو و  ارائه تحلیل های ناقص  در حوزه هایی مثل خرید توپ23 م.م ، تسلیحات ضد زره ، اصولا هیچ اشاره ای به خریدهای گسترده در حوزه هوانیروز ، نیروی هوایی ، توپخانه ، ایجاد زیرساخت برای تولید موشکهای ضد زره ، خرید سلاح های ضد زره روسی و بقیه موارد نمی کند  ..  

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 31 فروردین 1392 در 12:28 , bigdelimohamad9 گفت:

وقتی تولید و تحویل 4 فروند ناوچه 1500 تنی از 1347 تا 1352 طول کشید، چه طور ممکنه که از 1358 تا 1362 4 فروند ناوشکن 8000 تنی و 12 فروند 3000 تنی تولید و تحویل بشن ؟ icon_eek icon_eek

ظاهرا اعلیحضرت همایون به جای پاسخ دادن به تاریخ براش خالی بندی و نسل های آینده رو با گوش های مخملی تصور کردن icon_cheesygrin

 

با سلام

 

چهار ناوشکن کلاس اسپرانس برای ایران ساخته شد که به کلاس کید معروف شدن این ناو ها بعد از انقلاب بجای تحویل به ایران به نیروی دریایی آمریکا تحویل شدند تا حدود سال ۲۰۰۰ در خدمت نیروی دریایی آمریکا باقی موندند.

این ناوشکن ها وزن بارگیری حدود ۸۰۰۰ تنی و طولی حدود ۱۷۰ متر داشتند و بزرگترین ناوشکن های ساخته شده در آمریکا در زمان خود بودند از نظر تسلیحاتی قابلیت های فراوان داشتند که میتوانستند قدرت نیروی دریایی ایران رو در آبهای اقیانوسی بسیار بالا ببرند.

این ناوشکن ها بعد پایان خدمت در نیروی دریایی آمریکا به نیروی دریایی تایوان فروخته شدند.

 

جدای از مسائل مختلف دوران پهلوی، در بحث نظامی برنامه های بسیار آینده نگرانه و گسترده ای داشتند. اگر تمام قراردادهای نظامی ما در زمان شاه تکمیل میشدند نه فقط صدام بلکه تمام خاورمیانه هم نمیتوانستند در مقابل ایران وارد جنگ شوند. (این بخش ممکنه خاطر خیلی ها رو برنجونه ولی از نظر من واقعیته و نمیشه از واقعیت فرار کرد)

 

  میتونید در مورد قرارداد های بسته شده برای خرید انواع جنگ افزار های مختلف در زمان پهلوی دوم تحقیق کنید.

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
20 hours قبل , MR9 گفت:

بسم 

 

با این مقدمه کوتاه ، یک ویدئوی 120 ثانیه ای به منظور تحلیل دیدگاه دسته نخست ( بی فایده بودن این خرید ها )  ارائه میشود .. انتظار  این هست که  نواقص تاریخی این ویدئو بلحاظ نظامی مورد بررسی قرار بگیرد 

 

https://www.aparat.com/v/mGSoh

 

 

 

 

 

 

با سلام

 

جدای از بحث خرید تانک های چیفتن به نظر خرید های از انگلیس زیاد جالب نبودند که یکی از آنها ضعف های تانک چیفتن بود و سامانه های پدافندی سی کت و عدم کارایی اون یا ضد کشتی سی کیلر که اون هم نسبت به هارپون ها جالب نبود.

ولی از بحث آماری که مطمئناً این اعداد اعداد درستی نیستند و تعداد چیفتن بسیار بیشتر از این بوده.

در بحث ضد تانک هم ما سامانه های دوشپرتاب دراگون را داشتیم به به روایتی ۵۰۰ متر برد و به روایت محتمل تر ۱۰۰۰ متر برد داشتند و از دقت خوب و کارایی بالایی برخوردار بودند.

از طرفی سامانه ضد تانک تاو هر چند که یک سلاح انفرادی نبود ولی کارایی بسیار بالایی در مواجهه با تانک ها و خودرو های زرهی عراق داشت حالا یا بصورت حامل جیپ یا سه پایه ثابت و یا بالگرد.

 

متاسفانه دید بدی در برخی طیف ها وجود دارد که مختص به یک گرایش خاص هم نیست و در گرایش های مختلف دیده میشود که بعضی بدلیل عدم اطلاع اند و برخی از روی یکجانبه نگری و برخی هم از روی خیانت و غرز!

دسته اول که بدلیل عدم اطلاع رسانی دقیق توسط رسانه از واقعیت امر بیخبرند . دسته دوم بدلیل نفرت از دوران دوران پهلوی چشمشان واقعیت ها رو نمیبیند، و دسته سوم هم که معلوم الحال اند و مانند کسانی که اول انقلاب دم از انحلال ارتش و فروش تسلیحات خریداری شده یا انحلال نوهد میزدند یا کسانی که الان ساز بی نیازی به موشک و قدرت دفاعی رو مینوازند اینها همان هم کیشان یزدی خائن هستند!

 

پیشبرد جنگ و به نوعی پیروزی در جنگ به گونه ای که محقق شد بدون وجود تسلیحات خریداری شده در زمان پهلوی به هیچ وجه امکان پذیر نبود این یک واقعیت است. همان گونه که در پایان جنگ فرمانده وقت نیروی هوایی طی نامه ای محرمانه به رئیس جمهور وقت اعلام کردندکه " به جایی رسیدیم که در طی روز بیش از ۲۰ سورتی پرواز نمیتوانیم داشته باشیم و احتمالاً همین امکان کم در هفته های آینده وجود نخواهد داشت."  پس مشخصاً یکی از دلایل قوی قبول قطعنامه همین مستحلک شدن تسلیحات و نیروی نظامی ما بود.

 

جنگ هشت سال طول کشید در حالی که ما در هفته های اول جنگ کار نیروی دریایی عراق را یکسره کردیم و در سالهای اول جنگ قدرت مطلق هوایی بودیم بگونه ای که نیروی هوایی عراق تقریباً از بین رفت و دوباره با پول نفت و تسلیحات جدید بازسازی شد و هوانیروز قدرتمند هم کمر ستون های زرهی عراق را شکسته بود.

 حال فرض کنید که این توان هوایی و دریایی را نداشتیم آیا جنگ بسیار بیشتر از ۸ سال طول نمیکشید! نه به نظر من در مدت بسیار کمتر نتیجه ای کاملاً عکس میگرفتیم.

 

 

ویرایش شده در توسط LostSky
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

گذشته از خریدهای که قبل از انقلاب صورت گرفت و اکثرا خریدهای خوبی بودند بیشتر زیرساخت هایی که ما الان در ارتش داریم اعم از پایگاه های هوایی، پادگان ها، بنادر  و غیره قبل از انقلاب به وجود امده است و الان نیاز به نوسازی و مدرن سازی دارند.

در دوران های بعد از جنگ سزمایه گذاری های زیادی در امور نظامی صورت گرفت ولی عمدتا در زمینه های غیر متقارن مانند موشکی، قایق های تند رو و همچنین پهبادی بوده است. به نظر میاد تا حدی موفق شدیم و داریم کم کم امریکا را از اسیای غربی بیرون می کنیم. فکر میکنم زمان ان رسیده که در زمینه های کلاسیک کانند توان هوایی، هلیکوپتری، زرهی و سلاح های انفرادی نیز سرمایه گذاری بشود. دیگه نمی توان در قرن 21 و سال 2021 بر روی فانتوم و چیفتن، کبری و ژ 3 حساب کرد. توان غیر متقارن بیشتر برای مقابله با امریکا طراحی شده بود در اینده دشمنان ما کشورهایی مانند ترکیه و نیروهای نیابتی هستند و نیاز به این ابزارها میباشد. 

همین چند ماه اخیر اذربایجان و ترکیه تلاش داشتند با اتصال نخجوان با اذربایجان اتصال ما را به قفقاز قطع کنند برای این منظور ارتش به ان مناطق ارسال شد. این داستان بین ما و ترکیه و اذربایجان ادامه دارد مناقشات دیگری نیز اتفاق خواهد افتاد. بنابراین ما باید نیروی نظامی کلاسیک خود را تقویت کنیم

 

  • Like 2
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.