جنگنده برتری هوایی پنهانکار اف-22 رپتور جنگنده برتری هوایی پنهانکار اف-22 رپتور ( Lockheed Martin F-22 /Raptor)

[100 2,717]

[quote]
در مورد نبرد فامد ، این رو باید تاکید کنم که فامد اونقدرها هم در ابتدای کار نیست ! جنگنده های مخصوص نبرد فامد با موشک های دوربرد سالها ، بلکه دهه هاست که در غرب و شرق تولید شده اما به اذعان تاریخ هنوز نتونسته سهم زیادی از نبردها کسب کنه . هم اگر پست های این تاپیک رو خونده باشید متوجه میشید که چالش های بسیار زیادی پیش روی نبرد فامد هست ، پیشرفت جنگنده ها و گسترش تکنولوژی پنهانکاری به دیگر جنگنده ها ، اقدامات فریب و اختلال الکترونیکی و ... از جمله مواری هست که هر کدومش میتونه تاکتیک نبرد دوربرد رو به شکست منتهی کنه .
[/quote]
سلام

گویا اوج نبرد فامد جنگ ایران و عراق بود که تامکت های ایرانی از فواصل بسیار دور رقباشون رو شکار می کردند .... فکر کنم بعدش باز جنگ ها یا یکی طرفه بودند و یا به نبردهای نزدیک می رسیدند .......

[Skyhawk 16,545]

قسمت اول

در این مقاله تلاش می شود به نکات طراحی و اصول ساخت جنگنده پنهانکار اف-22 رپتور پرداخته شود و نقش هر قسمت در کمک به بهتر شدن قابلیت این جنگنده در عمل مورد بررسی قرار می گیرد. از پرداختن به مواردی که همه دوستان در مورد جنگنده اف-22 می دانند تا حد ممکن خودداری شده است. بیشتر روی طراحی ، مقایسه ، الکترونیک ، فن آوری آینده و ارتقاء بحث ادامه پیدا می کند.

جهش تکنولوژی باعث تولد نوع جدیدی از هواپیما با قدرت اختفای بالا شده است.
هواپیمای فوق در حال حاضر می تواند مخفیانه در حریم هوایی دشمن با سرعت بالا پرواز کند و هر نوع سلاح کشنده ای را حمل کند بدون اینکه شناسایی شود.

بار دیگر جنگنده ای افسانه ای متولد شد.استاندارد جدیدی تعریف کرد.با اف-22 آمریکا وارد نسل چهارم پنهانکارها شد.

جنگنده پنهانکار اف-117 در زمان طراحی یک پروژه ابتکاری بود که ممکن بود به سادگی کنار گذاشته شود، چرا که در اسکانک لاکهید بیشتر یک طرح آزمایشی بود. وقتی شما یک پروژه جانبی دارید که موتورهایش را از خط تولید اف-18 برداشته باشند و قابلیت پس سوز را قربانی پنهانکاری کنند. پس یک طرح دارید که ارتش چندان به قابلیت آن اطمینان ندارد و استفاده از تکنولوژی امتحان نشده باعث شد یک هواپیما تولید شود که بیشتر یک آزمون برای شرکت لاکهید باشد. اما وقتی توانایی خود را ثابت کرد ارتش جذب طرح شد.

اف-117 ترکیبی بود از سیستم ناوبری و بمباران بی-52 ، موتورهای اف-18 که دستکاری شد تا پس سوز نداشته باشد ، سیستم کنترل پرواز اف-16 چون چیز دیگری در آن زمان نبود که بتواند اف-117 را متعادل و به پرواز درآورد. فقط از لیزر برای هدفگیری استفاده می کند و پشتیبان آن یک سیستم دید در شب است. هنوز راداری پنهانکار ساخته نشده بود که در داخلش قرار دهند. قابلیت هوا به هوا نیز ندارد، هر چند بعدها این مورد حل شد حال باید دید آیا سطح مقطع راداری آن می تواند ارتش را جذب طرح کند؟ ممکن بود جت اف-117 هرگز ساخته نشود و ما شانس دیدنش را از دست می دادیم مثل خیلی از پروژه ها که کنار گذاشته شدند.

اما همین هواپیما با وجود اینکه یک پروژه آزمایشی بود پایه ای شد برای یک رشته تغییر کلی در نگرش جنگی ایالات متحده و نتیجه تولد بمب افکن بی-2 و پنهانکار شدن بی-1 و بعد از آن انواع پرنده بدون خلبان پنهانکار و موشک های کروز و تاج این تکنولوژی تولد شکاری اف-22 و جت اف-35 بود. حال برای پنهان بودن نیازی به فدا کردن قابلیت سرعت و مانور پذیری نیست.
وقت گذاشتن روی این نوع تسلیحات و این تکنولوژی مدیون درخشش اف-117 در جنگ عراق بود.

هر چند اف-117 در پرونده نقطه تیره هم دارد. به گفته سرپرست تیم طراحی اف-117 در شرکت لاکهید " اشتباه نیروی هوایی در استفاده از یک مسیر برای چند بار در جنگ کوزوو باعث رهگیری اف-117 شد.
سرپرست تیم طراحی بی-2 بیان می کند که ما با دست خودمان موجب آگاهی دیگران از این تکنولوژی شدیم. اف-117 ساقط شده راز چگونگی ساختش را فاش نمی کند ، اما به دیگران ترکیب مواد تشکیل دهنده را نشان می دهد.

حال آمریکا اولین تجربه را پشت سر گذاشته و می داند باید بعضی خصوصیات در جنگنده جدید تغییر کند، تا نقطه ضعف نسل قبل را پوشش دهد.

برای رسیدن به این توانایی مهم باید موارد زیر را در ساختش مورد توجه قرار می دادند.

1- باید بسیار دشوار بر روی رادار قابل شناسایی باشد.
2- توسط رادارهای غیرفعال قابل کشف نباشد.
3- قدرت دفاع از خود در صورت کشف شدن را داشته باشد.
4- حرارت تولیدی موتور و دیگر نقاط بدنه آن باید بسیار کم باشد.
5- باید بی صدا پرواز کند.
6- موتور آن نباید در هوای سرد از خود اثر باقی بگذارد.
7- نباید توسط چشم قابل شناسایی باشد.
8- مهمتر از همه سرعت بالایی داشته باشد.
9- هزینه ساخت و نگه داری آن بالا نباشد( این تنها موردی از طرح بود که محقق نشد و هزینه بالاتر از چیزی که تصور می شد در آمد. شاید در بدترین شرایط ساخته شد درست در زمان کاهش بودجه و توجه به تسلیحات با هزینه کمتر)

در زیر شما با اصول اختفا آشنا می شوید و پی خواهید برد که چگونه شکاری اف-22 رپتور توانسته خود را تقریبا برای رادار دشمن نامرئی کند. و چطور می تواند از آن چیزی که تصور می شود پیچیده تر باشد ، چگونه سیستم های کامپیوتری با کمک نرم افزار پیشرفته تبدیل به یک جنگنده زیبا ولی قاتل می شود.

همچنین با تکنولوژی جدیدی آشنا خواهید شد که بر روی ساخت نسخه کاربردی آن تلاش می شود و راز اختفای بصری اف-22 در سالهای آینده و نسل بعدی جت های پنهانکار خواهد بود.


مخفی شدن از دید رادارها:

در حال حاضر بهترین راه تشخیص یک هواپیما استفاده از رادار می باشد. این سیستم که در طول جنگ جهانی دوم توسط انگلیس استفاده شد ، به سادگی با ارسال امواج رادیویی و دریافت بازتابش آن اشیاء را تشخیص می دهد.البته همیشه وجود انعکاس امواج نشان دهنده وجود هواپیما در آسمان نیست بلکه نتیجه انعکاس امواج ممکن است از ابرها یا پرنده ها باشد.

بسته به بافت و جنس ماده مورد نظر انعکاس قویتر و ضعیف تر خواهد بود. هنگامی که امواج به هواپیما یا موشک یا هر چیزی که نتواند تمام انرژی رادار را جذب کند ، برخورد کند بسته به جنس مواد بکار رفته و شکل هندسی آن قدرت انعکاس متفاوت خواهد بود. با اندازه گیری انرژی منعکس شده و تابع موقعیت و زمان ، می توان توسط کامپیوترها جهت و سرعت حرکت را محاسبه کرد.

برای بدست آوردن یک دید کلی و مناسب از اطراف آنتن فرستنده باید بصورت 360 درجه بچرخد. از طرفی برای جلوگیری از آسیب به آنتن رادار معمولا آن را در درون گنبد شفافی قرار می دهند.



کاهش سطح مقطع راداری:

برای اینکه یک هواپیمای نامرئی در مقابل رادار داشته باشیم باید امواج رادار را در برخورد با بدنه هواپیما مدیریت کرده و کنترل کاملی روی بازتابش آن داشته باشیم.
باید طرحی برای بدنه پیاده شود که امواج رادار را بصورت غیر متمرکز انعکاس دهد و از بازگشت امواج جلو گیری شود.
علاوه بر روش بالا باید از موادی با خاصیت جذب امواج استفاده کرد که اثر بازگشتی امواج را کاهش دهد.
یک هواپیمای معمولی دارای سطح مقطع 6 متر مربع می باشد . در مقابل بمب افکن پنهانکار بی-2 با استفاده از آخرین فن آوری اختفا دارای سطح مقطع 0.75 متر مربع است. در مقام مقایسه یک پرنده در حال پرواز دارای سطح مقطع 0.01 متر مربع می باشد جنگنده اف-22 از یک پرنده بازتاب راداری کوچکتر دارد خیلی کوچک.

طراحان هواپیما معمولا از کامپوزیت ها برای نامرئی کردن استفاده می کنند هر چند این شیوه هواپیما را غیر قابل مشاهده می کند اما بخش فلزی هواپیما موجب می شود با نزدیک شدن به رادار بازتاب امواج به میزان کشف برسد. ( بخش محرمانه لاکهید نمونه ترابری از یک هواپیما ساخته که تمام کامپوزیت می باشد البته هنوز در حال تست می باشد)


شیوه پراکنده کردن امواج رادار در اف-22:


طراحی سطوح منحنی :




در طراحی اف-22 با استفاده از پیشرفته ترین نرم افزارها و ابرکامپیوترها ، نوعی طرح بوجود آمده که از سطوح منحنی مانند اف-15 بهره ببرد اما هیچ سیگنالی را به گیرنده رادار دشمن بازتاب ندهد. این باعث می شود بدنه منحنی طراحی شود اما در هیچ جای بدنه ، زاویه قابل تشخیص بوجود نیاید.

بدنه اف-22 بجای انحراف سیگنال رادار به یک جهت مانند روشی که در طرح اف-117 پیاده شده بود. با سطح منحنی باعث پراکنده شدن انرژی رادار بصورت غیر متمرکز شده عملا سیگنال رادار بجای اینکه موازی هم شکست پیدا کنند و به یک جهت دیگر منحرف شوند مانند یک عدسی واگرا موجها تقسیم شده و بازگشت با تراکم موج کمی شکل می گیرد و موج قدرت خود را از دست می دهد.


برای رسیدن به یک بدنه با طرحی به این پیچیدگی نیاز به محاسبات بسیار سنگین و استفاده از نرم افزار محاسبه سطح مقطع می باشد.

شاهکار مخفی اف-22 در وجود الگوریتم های طراحی بدنه آن می باشد.این برنامه باعث کاهش سطح مقطع راداری اف-22 شده است. با توجه به این اصل که هنوز پای مواد جاذب امواج رادار به میان نیامده است.

این طراحی تضمین می کند پرتو رادار از هر زاویه که به بدنه اف-22 برخورد کند هرگز در یک جهت خاص متمرکز بازتاب نخواهد داشت.

این شانس شناسایی شدن توسط رادارهایی با چند سنسور گیرنده در مناطق مختلف که جهت کشف پنهانکارها استفاده می شوند را به صفر می رساند.

اولین هواپیما که تا حدودی از این شیوه در طراحی بدنه استفاده کرده است بمب افکن بی-2 بود که اولین هواپیما با این نوع طراحی خاص بود.
از آنجا که از طراحی بی-2 سالها گذشته در طی این مدت قدرت کامپیوترها و نرم افزارها به شکل باور نکردنی افزایش یافته و اکنون نرم افزار می تواند با دقت بالایی پیش بینی کند که سطوح انعکاس دهنده پرتو رادار در کدام نواحی وجود دارد و نمونه اصلاح شده طرح باید چگونه باشد.



طراحی سطوح زاویه دار:

در این روش طراحی قسمت های دم با زاویه خاصی نسبت به دیگر سطوح قرار می گیرند و دارای زاویه رفت و برگشت ناهمگونی هستند.این باعث می شود بعد از پوشاندن جنگنده با مواد جاذب امواج رادار انعکاس پرتو رادار بجای اینکه یک بار به بدنه خورده دور شود مجدد به روی بدنه منعکس شده و چند بار توسط مواد جاذب امواج تضعیف شود. در صورت انعکاس این موج بازگشتی بسیار ضعیف بوده و در عمل بازتابی بوجود نمی آید.


وجود لبه های زاویه دار:

در طرح اف-22 می توان سطوح دندانه دار را به وضوح مشاهده کرد. اف-22 از جلو بسیار کم ارتفاع طراحی شده تا پایین ترین مقطع رادار را از روبرو داشته باشد. اگر دقت شود نوعی طراحی شبیه یک W از نمای روبرو قابل مشاهده می باشد. این طرح توانایی انحراف و پراکنده کردن امواج رادار را دارد.


علاوه بر این در طراحی لبه های درب محفظه جنگ افزار و درب محفظه چرخ ها نیز از این شیوه استفاده شده که باعث می شود در حال استفاده از سلاح نیز بازتابش راداری آن فقط اندکی افزایش یابد.

دماغه اف-22 و ورودی هوای موتورها در هیچ جا زاویه با لبه تیز و مشخص ندارد.


در طرح سوخو T-50 سطح زیر بدنه که تا حدودی شبیه اف-18 می باشد.نسبت به اف-22 ناهواری بیشتری دارد که مسیر عبور کانال هوا وموتورها می باشد. این مگر با مواد جاذب رادار بهتر نسبت به اف-22 جبران شود. کارشناسان غربی عیوبی در ورودی هوا و ریشه بالها یافته اند که نسبت به طرح اف-22 جنگنده روسی را در مقابل رادارها با مشکل مواجه می کند.

سطح زیرین هواپیمای چینی سطح یکدستی نسبت به طرح روسها دارد.

جنگنده J-20 چین طرحی شبیه اف-35 داشته بعلاوه کپی دم از طرح اف-117 و مواد جاذب رادار اف-117 کمک بزرگی به چین کرده و در حقیقت برای گریز از رادار به تکنولوژی اف-117 متوصل شده اند. یعنی نسل دوم پنهانکارهای آمریکایی.
http://gallery.milit...06749217305.jpg

جنگنده روسی T-50 و J-20 چین هر دو نسبت به اف-22 رپتور از نظر حجمی بزرگتر هستند و طرح خروجی موتور آنها نسبت به اف-22 سطح مقطع بیشتری ایجاد می کند و این برای رادارها یعنی سطح مقطع بزرگتر نسبت به اف-22 .در کل طراحان آمریکایی اف-22 حساسیت بیشتری در زمینه اختفا داشته اند. چون تجربه بیشتری در این زمینه داشته اند.



مواد جاذب امواج رادار:

امواج رادار در یک محدوده وسیع می تواند طول موج داشته باشد از طول موج کوتاه میلی متری تا امواجی با طول یک متر. نوعی از مواد خاصیت جذب امواج با فرکانس پایین را دارند مانند الیاف شیشه و نوع دیگر خاصیت جذب امواج با فرکانس بالا را دارند.
معمولا برای پوشش هر دو خاصیت بر روی بدنه از یک لایه ماده با خاصیت جذب فرکانس بالا و سپس بر روی آن موادی مانند الیاف شیشه جهت جذب امواج فرکانس پایین بکار می رود اما نقطه ضعف این شیوه مصرف مقدار زیادی ماده گرانقیمت می باشد که باعث افزایش هزینه ساخت پوشش بدنه می شود. همچنین پوشش بدنه با این مواد نیاز به رعایت مواردی دارد تا کارایی پوشش فوق حفظ شود. این خود با هزینه بالا ممکن می شود و دلیل گرانقیمت بودن این نوع هواپیماها پوشش محرمانه بکار رفته در آنها می باشد.

اجزای فلزی موتور بازتاب راداری قابل توجه دارند. می توان با بکار بردن فلز ساندویچ شده در نوعی پلاستیک با فرمول محرمانه بازتاب امواج رادار را نزدیک صفر رساند. این ماده در مقابل حرارت و تنش وارده بسیار مقاوم می باشد.
http://gallery.milit...24601377931.gif
معمولا این مواد شامل مواد کربنی مانند فیبر کربن یا مبتنی بر مواد مغناطیسی از جنس فریت می شود.
نتیجه این می شود که بمب افکنی به بزرگی بی-2 دارای سطح مقطع یک سه چرخه کوچک می شود.

این مواد امواج را جذب و تبدیل به گرما می کند پوشش فوق امواج را در درون خود منعکس کرده و درصورت بازتاب امواج بسیار تضعیف شده است.
http://gallery.milit...67696445516.jpg

شکاری اف-22 از پیچیده ترین ترکیب محرمانه برای پوشاندن خود استفاده کرده طوری که این شکاری عملا در مقابل هر نوع راداری بازتاب ضعیفی تولید می کند که کار رهگیری را غیرممکن می کند.


کابین خلبان:

در طراحی کابین خلبان طوری از قاعده طراحی W بهره برده شده که بخوبی سطح مقطع کابین پایین آمده یک همگامی بی نقص با بدنه اف-22 بوجود آید. علاوه بر این برای پوشش شیشه کابین از نوعی فیلم شبیه پوشش ساختمانهای بلند جهت کنترل حرارت داخلی بهره برده شده که تا 85 درصد از انرژی گرمایی را در خود جذب می کند بدون اینکه در دید خلبان ایجاد مشکل کند و در شب نیز از خروج نور از کابین جلو گیری می کند.


پرواز در ارتفاع پایین:

یکی از روشهایی که هواپیماها برای جلوگیری از شناسایی شدن توسط رادار بکار می برند پرواز در ارتفاع پایین می باشد که هنوز یک شیوه عالی برای فرار از رادارها می باشد.چرا که رادار جهت تشخیص هدف دچار مشکل می شود. وقتی رادار همزمان از ساختمانها و کوها و هواپیمای مهاجم انعکاس دریافت کند تشخیص هدف اصلی تقریبا غیر ممکن می شود و عملا رهگیری با شکست مواجه می شود.

جدیدترین سیستم های دفاعی می توانند بین ناهمواری زمین و هواپیمای مهاجم تفاوت قائل شوند و برای فرار از دست این سیستمها باید قدرت مانور و سرعت بالایی داشت البته باید مجهز به رادار و سیستم کنترل ارتفاع هوشمند بود.
http://gallery.milit...82699610092.jpg

نمونه عملی این سیستم بخشی از سیستم کنترل جنگنده تایفون بنام هدایت بی دردسر با امکان پرواز در ارتفاع بسیار پایین تحت کنترل کامپیوتر می باشد که بصورت شبیه سازی مسیر پرواز در فضای سه بعدی از برخورد با موانع اطراف در سرعت های بالا جلوگیری می کند،
http://gallery.milit...82544437613.jpg

نظیر همین سامانه در شکاری اف-22 جهت پرواز در سطح پایین وجود دارد.






تشخیص حرارت هواپیما:
http://gallery.milit...40139171646.jpg

راه دیگر شناسایی یک هواپیمای در حال پرواز تابش حرارتی آن است که معمولا توسط موتور و به میزان کمتر توسط بدنه هواپیما و کابین خلبان بوجود می آید. با استفاده از یک سنسور حرارت یاب می توان گرمای یک هواپیمای در حال پرواز را تشخیص داد.
زمانی که حرارت داغ موتور قابل تشخیص باشد می توان موشک را بر روی این موج گرمایی قفل کرد در واقع برای موشک حرارت یاب یک هدف تعریف می کنیم دنبال کردن حرارت فوق و از آنجا که سرعت هواپیما از موشک کمتر است در نتیجه موشک برنده خواهد بود و به هدفش می رسد. موشک سایدوندر مثال خوبی از این مورد است.
بهترین حالت برای هواپیما یکسان کردن حرارت بدنه و موتور با حرارت هوای اطراف می باشد که شانس تشخیص حرارت هواپیما را به میزان زیادی کاهش می دهد.


کاهش اثر دود خروجی :

برای کاهش اثر دود خروجی موتور جت می توان با طراحی خاص اتاق احتراق از این امر جلوگیری کرد اما این مشکل بزرگی می باشد برای خلاص شدن از این دود آزمایشاتی آنجام شده و مواد بسیار عجیب شیمیایی بکار می رود که علاوه بر اینکه باعث تغییر رفتار امواج مادون قرمز خروجی موتور می شود ملکولهای آب موجود در خروجی موتور را به ذرات بسیار کوچک شکسته و در نتیجه از بین می برد.
این مواد اسیدی بوده و بر پایه اسیدها ساخته شده اند مثل اسید سولفوریک.
چندین اسید دیگر نیز مورد آزمایش قرار گرفته که نتیجه قابل توجه داشته اما این اسیدها خورنده قوی قطعات می باشند و نیاز به ایجاد پوشش مقاوم خاص روی قطعات می باشد.

کاهش حرارت بدنه:
http://gallery.milit...93013692614.jpg

حرارت ایجاد شده در طی پرواز هواپیما باعث کشف شدن می شود. شدت تولید حرارت به سرعت و ارتفاع هواپیما بستگی دارد و استفاده از پس سوز باعث تسریع این عمل می شود. در شکاری اف-22 با طرح خاص بدنه حرارت ناچیزی در سرعت بالا تولید می شود.


استحکام بدنه اف-22
http://gallery.milit...24640591576.jpg

بدنه اف-22 استحکام ویژه ای دارد وزن بزرگترین قطعه یک پارچه بدنه فقط 187 کیلوگرم می باشد و تا 75 درصد نقاط جوش کمتری نسبت به تکنولوژی مرسوم ساخت بدنه هواپیما دارد اما استحکام چندین برابر شده است.
http://gallery.milit...87977348831.jpg
این بدنه باید از پس مانور سنگین در سرعت مافوق صوت برآید . فشار وارده به بدنه اف-22 در مانور سنگین با سرعت 1.7 ماخ در یک زمان طولانی به راحتی بدنه دیگر جنگنده ها را با مشکل مواجه می کند.
http://gallery.milit...79461175535.jpg

اما اف-22 طراحی متفاوتی دارد و طوری ساخته شده تا بتواند ساعتها فشار سرعت مافوق صوت را تحمل کند.


تشخیص اغتشاش:
http://gallery.milit...64094839283.jpg

شکل یک هواپیما نیز در تکمیل چرخه نامرئی شدن آن نقش مهمی دارد و این به علم حرکت اجسام و مقاومت آنها در برابر هوا مربوط می شود. اگر هوا نتواند به سادگی از کناره یک جسم عبور کند ایجاد یک رشته اغتشاش در هنگام عبور می کند که این می تواند توسط یک سری از سنسورهای پیچیده لیزری اندازه گیری شده و منجر به شناسایی هواپیما شود البته وجود این سنسورها در حد شنیده های غیر مستند مطرح می شود.اف-22 توانسته این امواج مزاحم را به کمترین میزان ممکن کاهش دهد.



تشخیص صدا:

یک منبع بسیار مهم شناسایی یک هواپیما صدای تولیدی موتور آن می باشد البته استفاده از این امکان جهت تشخیص هواپیما شانس کمی دارد و معمولا وقتی صدای هواپیما شنیده می شود که دیگر خیلی دیر شده است.
http://gallery.milit...13099332528.jpg

کشوری مانند آمریکا که سالها هزینه می کند تا از SR-71 به اف-22 دست یابد از کشوری که لاشه اف-117 و دزدی از پروژه اف-35 برای او مدرسه ساخت پنهانکار می شود همیشه برتر می باشد. ایالات متحده همیشه برترین رهگیر و بمب افکن را ساخته که در عمل در بزرگترین جنگ های قرن کارایی خود را به رخ رقیبان کشیده اند.تجربه جنگی عنصر مهمی در طراحی یک سلاح می باشد که آمریکا با توجه به فعال بودن در این زمینه مشکلی ندارد.

به احتمال زیاد جنگنده روسی و چینی شانس کمی برای شرکت در یک نبرد جنگی واقعی خواهند داشت اما اف-22 شانس شرکت در جنگ را بارها بدست می آورد.ما وقتی اف-15 و اف-14 را با عمر خدمتی چند دهه می بینیم که هنوز قدرت مبارزه در مقابل خیلی از جنگنده ها را دارند و این را در میدان عمل بارها ثابت کرده اند. و می بینیم هنوز کشورها تلاش می کنند جنگندهایی هم رده این جنگنده ها بسازند، پس باید تصور کنیم اف-22 چقدر برتر ساخته شده که در رقابت با این جنگنده های پیر اما پرقدرت پیروز باشد.اف-15 سالها یک جنگنده هوا به هوای چالاک بوده و در عملیات زمینی نیز یک بمب افکن توانمند به حساب می آید.

اما با آمدن اف-22 دیگر اف-15 در جنگ هوا به هوا و هوا به زمین با رکورد 100 پیروزی هوایی بدون شکست باید کنار برود و جای خود را به اف-22 بدهد.
می شود اف-22 را ترکیبی از قدرت رهگیری اف-14 ، چالاکی اف-16 ، استحکام و سرعت اف-15 ، الکترونیک پیشرفته بمب افکن بی-2 و عنصری که نمی شود مثالی برای آن بیان کرد. در واقع اف-22 مانند اف-22 پنهان می باشد.


برداشت فقط با ذکر نام منبع و نویسنده مجاز است!

	

	منابع:

	http://www.f-22raptor.com/index.php

	

	http://www.f22fighter.com/stealth.htm

	

	http://www.parvus.com/product/overview.aspx?prod=f-22cnibattery

	

	www.lockheedmartin.com/

	

	www.f22-raptor.com/about/history.html

	

	www.globalsecurity.org/military/systems/aircraft/f-22-manu.htm

	

	http://www.es.northropgrumman.com/solutions/f22aesaradar/index.html

	

	[/CODE]

	

	[color=#ff0000][b]نویسنده:hf22[/b][/color]

	[color=#ff0000][b]برداشت از:[/b][/color]

	[url="http://www.centralclubs.com/topic-t93326.html"]http://www.centralcl...pic-t93326.html[/url]

[Thundar 1,700]

اف 22 قدرت رهگیریش در حد اف 14 نیست

[hosm 5,923]

با سلام و تشکر فراوان ار برادر بزرگوار جناب شهاب ثاقب،

سوالاتی دارم:
به نظر شما و سایر اساتید،
1 - چه کسری از رادارگریزی این هواپیما حاصل شکل بدنه و چه کسری از آن تابع مواد جاذب رادار است؟
2- آیا ادامه سرمایه گذاری روی رادارگریزی با توجه به اینکه با رادارهای دارای چند فرستنده و گیرنده و رادارهای VHF قابل کشف هستند، به صلاح نزدیکتر است یا کار روی هواپیماهای نیمه پنهانکار با مانورپذیری و حمل تسلیحات برتر؟

[SSADEGHS 3,041]

سوالاتی دارم:

به نظر شما و سایر اساتید،
1 - چه کسری از رادارگریزی این هواپیما حاصل شکل بدنه و چه کسری از آن تابع مواد جاذب رادار است؟
2- آیا ادامه سرمایه گذاری روی رادارگریزی با توجه به اینکه با رادارهای دارای چند فرستنده و گیرنده و رادارهای VHF قابل کشف هستند، به صلاح نزدیکتر است یا کار روی هواپیماهای نیمه پنهانکار با مانورپذیری و حمل تسلیحات برتر؟

درباره پرسش نخستتان باید گفت که نهان کاری یک جنگنده به طور کلی برآیند طراحی بدنه با سطوح خاص برای به دام انداختن امواج و بهره بردن از مواد جاذب برای جدب امواج است.
درباره پرسش دومتان هم با نگاهی به فعالیت های گوناگون در چین و روسیه و آمریکا و حتی کشورهایی مثل هند و ترکیه و... واضح است که از نظر فرماندهان نظامی این کار به صلاح است درباره مانورپذیری هم که وجود رپتور ثابت می کند می توان یک جنگنده نهان کار با مانور پذیری بالا داشت و وجود تسلیحات هدایت پذیر و دقیق نیاز به حمل حجم گسترده ای از مهمات را تا حد زیادی حل می کند .

[100 2,717]

[quote]

کشوری مانند آمریکا که سالها هزینه می کند تا از SR-71 به اف-22 دست یابد از کشوری که لاشه اف-117 و دزدی از پروژه اف-35 برای او مدرسه ساخت پنهانکار می شود همیشه برتر می باشد. ایالات متحده همیشه برترین رهگیر و بمب افکن را ساخته که در عمل در بزرگترین جنگ های قرن کارایی خود را به رخ رقیبان کشیده اند.تجربه جنگی عنصر مهمی در طراحی یک سلاح می باشد که آمریکا با توجه به فعال بودن در این زمینه مشکلی ندارد.
[/quote]

سلام

البته این عزیز نویسنده کمی جانب دارانه تحلیل کرده .....

بگذریم ، ولی به قول خیلی از دوستان ، همین منتشر شدن عکس های اف 22 ، خودش خیلی از رازها و اصول طراحی جنگنده ی پنهانکار رو لو داد !!!

[Skyhawk 16,545]

در طراحی اف-22 با استفاده از پیشرفته ترین نرم افزارها و ابرکامپیوترها ، نوعی طرح بوجود آمده که از سطوح منحنی مانند اف-15 بهره ببرد اما هیچ سیگنالی را به گیرنده رادار دشمن بازتاب ندهد. این باعث می شود بدنه منحنی طراحی شود اما در هیچ جای بدنه ، زاویه قابل تشخیص بوجود نیاید.

بدنه اف-22 بجای انحراف سیگنال رادار به یک جهت مانند روشی که در طرح اف-117 پیاده شده بود. با سطح منحنی باعث پراکنده شدن انرژی رادار بصورت غیر متمرکز شده عملا سیگنال رادار بجای اینکه موازی هم شکست پیدا کنند و به یک جهت دیگر منحرف شوند مانند یک عدسی واگرا موجها تقسیم شده و بازگشت با تراکم موج کمی شکل می گیرد و موج قدرت خود را از دست می دهد.

اف 22 ترکیبی از تکنولوژی نسل قبلی پنهانکاری و نسل فعلیه پنهانکاریه! مثلا سطوح مورب دماغه و بخشی از بدنه و سکان عمودی از اف 117 الگو برداری شده و در باقی قسمت ها از سطوح منحنی استفاده شده که این قسمت از مقاله رو نقض میکنه! همچنین برای خنثی سازی امواج بازگشتی از سکان عمودی بالهای اف 22 رو طوری طراحی کردن که سکان عمودی رو پوشش بده ولی برای ورودی های هوا چنین کاری میسر نیست و اگه در حین پرواز در سمت راست و چپ هواپیما راداری با توانایی کشف سطح مقطع راداری کم و با گیرنده های جدا مستقر شده باشه این هواپیما با خطر مواجه میشه! به خصوص زمانی که تو ارتفاع بالا پرواز میکنه چراکه حدودا 8 الی 15 متر مربع از سطح بدنه اف 22 (که تو این قسمت ها از تکنولوژی پنهانکاری اف 117 استفاده شده) تو دید رادار قرار داره!
البته تلاش برای پوشش سکان عمودی خودش گواه بر ضعف این قسمت از اف 22 هست و به نظرم جنگنده هایی مثل سوخو 35 باید سعی کنن از این جهت به اف 22 نزدیک بشن چراکه ممکنه نتیجه شگفت آوری رو مشاهده کنن!





همونطور که قبلا عرض کردم این مقاله بسیار جانبدارانه هست!
قسمت بعدی مقاله رو تو صفحه دوم میذارم !

[ia65 764]

کاش ما هم داشتیم نه روسیشو بهمون میدن نه 100 البته امریکاییشو حالا بیاییم بگیم هواپیمای 40 سال پیش قدرت رهگیریش بیشتره !!!!!!!!

[rezamohamadi 5]

بسیار عالی بود ممنون منتظر قسمت دوم مقاله هستیم!

[Skyhawk 16,545]

قسمت دوم مقاله رو میخوام تو صفحه دوم ارسال کنم تا صفحه سنگین نشه!

[100 2,717]

سلام

یعنی باید پست بدیم تا بره صفحه ی 2 !؟

[Skyhawk 16,545]

با سلام و تشکر فراوان ار برادر بزرگوار جناب شهاب ثاقب،

سوالاتی دارم:
به نظر شما و سایر اساتید،
1 - چه کسری از رادارگریزی این هواپیما حاصل شکل بدنه و چه کسری از آن تابع مواد جاذب رادار است؟
2- آیا ادامه سرمایه گذاری روی رادارگریزی با توجه به اینکه با رادارهای دارای چند فرستنده و گیرنده و رادارهای VHF قابل کشف هستند، به صلاح نزدیکتر است یا کار روی هواپیماهای نیمه پنهانکار با مانورپذیری و حمل تسلیحات برتر؟

سلام
1-جواب این سوال رو نمیدونم !
2-شخصا سرمایه گذاری در بخش پنهانکاری رو صحیح نمیدونم و بلکه معتقدم که باید روی بخش کشف پنهانکارها سرمایه گذاری بشه و در مورد جنگنده ها هم نظرم اینه که باید روی جنگنده های نسل 4+ سرمایه گذاری بشه و البته بهتره برای کم کردن سطح مقطع راداری از طراحی مشابه جنگنده های رادارگریز(البته بدون محفظه های داخلی) استفاده بشه تا رادارهای دشمن در فاصله کمتری بتونن جنگنده رو شناسایی کنن و هم اینکه جنگنده بروزی نشون داده بشه!

فکر میکنم رقابت در عرصه پنهانکاری تبدیل شده به چیزی مثل رقابت در عرصه فضا و نتیجه فرعی اون تاثیرگذاری بر تفکر ملت هاست ! ابرقدرت باید سلاح ابر قدرت هم داشته باشه!

[Skyhawk 16,545]

اف- 22 رپتور جهشی بزرگ

قسمت دوم

قسمت دوم شما را با مفهوم اف-22 آشنا می کند. این قسمت کمک می کند شما تفکر طراحان اف-22 را درک کنید و از دیدگاه یک خلبان به اف-22 رپتور نگاه کنید.

اگر مفهوم A-12 یک جرقه و ساخت F-14 یک انفجار باشد. طراحی اف-22 مانند یک انفجار اتمی است.

مصاحبه مربوط به صحبت های خلبان متز در سالهای 1998 ، 2002 و 2005 است.آقای کارلو کوپ خبرنگار بین المللی در مورد نوآوری در پرنده رپتور مصاحبه ای با آقای متز ترتیب داده متن آن در زیر مشاهده می شود.
http://gallery.milit...02631154693.jpg
این خلبان در پروژه YF-23 شرکت نورث روپ بوده سپس به لاکهید پیوست و در پروژه YF-22 شرکت لاکهید به عنوان خلبان فعالیت کرد او با هر دو جنگنده اف-22 و اف-23 پرواز کرده است.


آقای پل متز در مورد اف-22 می گوید : این جنگنده خود را از میان پاتلاقی که دیگر جنگنده ها با آن مواجه بودند رها کرد. الکترونیک ، سوپر کروز و اختفا آن را سلطان آسمان خواهد کرد.


کارلو: آقای متز می توانید در مورد تفکری که پشت طراحی جنگنده تاکتیکی مشترک نیروی هوایی وجود داشته صحبت کنید و بگویید تصمیم برای ادغام تکنولوژی انقلابی استتار ، سوپرکروز و سنسور پیشرفته چطور بوجود آمد؟
http://gallery.milit...93704888860.jpg

متز: تصمیم فوق در زمینه استتار پیشرفته ، سوپرکروز ، قدرت مانور بالا و سنسور پیشرفته در دهه 1970 و 80 بوجود آمد. در آن دهه تکنولوژی اختفا پیشرفت بزرگی کرد ما شیوه ترکیب بدنه با اختفا را به مرور رشد داده بودیم. در نسل اول ما یاد گرفتیم چطور طرح بدنه و سرعت می تواند اختفا را افزایش دهد.

در پرنده SR-71 که نسل اول حساب می شود و A-12 این تکنولوژی بکار رفت. نسل دوم تکنولوژی اختفا با ترکیب چند تکنولوژی تازه متولد شده ترکیب شد طراحی در این نسل از نظر بدنه متحول شد و سطوح با زوایه مورد استفاده قرار گرفت که در نوع خود بسیار نامعمول بود. جنگنده اف-117 از این نسل می آید. در ادامه تحول بعدی شکل گرفت با پیشرفت در علم هوایی و بوجود آمدن تکنولوژی بدنه ایرودینامیک و اختفای پیشرفته نسل سوم بوجود آمد و امکان ساخت پرنده با سطح مقطع راداری پایین و مشخصات پروازی برتر بوجود آمد. بمب افکن بی-2 از این نسل می آید.( بی-2 اولین پرنده در دنیا بوده که با رادار مجهز به تکنولوژی LPI ساخته شد.)

علم ساخت موتور با قابلیت سوپر کروز از ایده وزن کم توان بالا شکل گرفت این فن آوری موتور در جنگنده تاکتیکی در سال 1990 مطرح شد و در آن زمان شرکت پرات و ویتنی ، و جنرال الکتریک موتورهایی با این قابلیت ساخته بودند. استفاده از سیستم بردار رانش در زمانی که سرعت سیر هوایی به صفر می رسد جهت مانور بسیار برتر در دهه 1980 مطرح و آزمایش روی آن شروع شد در این دهه F-18 HARV و X-31 جهت تکمیل این فن آوری جهت کاربرد در جنگنده تاکتیکی پیشرفته مورد آزمایش وتحقیق قرار گرفت.
http://gallery.milit...34503302927.jpg

این تکنولوژی در نبرد نزدیک هوایی بکار می رود اما ما توان کار در سرعت مافوق صوت را نیز به آن اضافه کردیم. نتیجه برتری در مانور در برابر موشکهای زمین به هوا و هوا به هوا بود.

مفهوم ساخت سنسورهای پیشرفته نتیجه رشد انفجاری در علم کامپیوتر و الکترونیک بود برای اولین بار امکان قرار دادن یک قدرت محاسباتی بسیار عظیم در بدنه یک جنگنده و نشان دادن اتفاقات اطراف به خلبان بصورت ساده فراهم شد.وجود این سیستم می توانست درگیری خلبان از نظر ذهنی را کاهش دهد و کار جمع آوری اطلاعات ، مقایسه و تجزیه و تحلیل را به کامپیوتر بسپارد و اطلاعات ساده شده به خلبان نشان داده شود این به خلبان اجازه می داد فقط روی ماموریت متمرکز شود.


ترکیبی از چهار فن آوری در نسل جدید جنگنده عملی شد که می توانست دشمن را در آینده شکست دهد.
تصمیم گیری برای ساخت جنگنده تاکتیکی نسل بعد درست در زمان کاهش هزینه ها شروع شد. با توجه به فشار زیاد روی کاهش بودجه نظامی که اجازه نمی داد تا هزینه خرید تعداد زیادی از این هواپیما وجود داشته باشد و باید طوری ساخته میشد که 30 سال در خدمت باشد. این چالش بزرگی برای طراحی ATF بود چطور باید هزینه کم شود اما بمدت 30 سال برتر بماند.

هر گونه اشتباهی منجر به ایجاد یک شکست بزرگ در برتری هوایی در آینده می شود. باید همه چیز حساب شده می بود.


جنگنده فوق برتری خود را بر اساس تجهیز به سنسورها ، دستگاه های الکتریکی و خودکار هوانوردی و کامپیوتر قوی تعریف کرده بود چگونه اف-22 می توانست در 10 ، 20 و 30 سال آینده با زمان جلو برود. زمانی که هر 10 سال یکبار سیاست مالی و استراتژی نظامی تغییر می کند چگونه باید بالای 30 سال برتری هوایی حفظ میشد؟

پاسخ این بود باید اف-22 مانند یک نوزاد قابل تحول وتغییر طراحی شود نه مانند یک انسان بالغ متکامل شده بدون انعطاف.

جنگنده اف-22 طوری طراحی شده است که هیچ سیستم اختصاصی به آن مفهومی که باید ندارد. بطور مثال: اف-22 سیستم رادیو ، دستگاه (ILS) و یا رادار ندارد اما ما می دانیم اینها وجود دارند به عنوان مثال سخت افزار رادیویی UHF در اف-22 به آن مفهوم که شما تصور می کنید وجود ندارد. ما یاد گرفته ایم چطور تقلیدی از رادار و سیستم ILS و بسیاری از سیستم ها را در نرم افزار پیاده کنیم بجای اینکه ازسخت افزار استفاده کنیم.

در اف-22 سیستم ارتباطی UHF یک سخت افزار نیست آن یک پردازش کوچک مجازی است در حالی که این پردازش بطور مشترک در ماژولهای CIPS ادغام شده است و می شود تعدا زیادی کپی پردازشی این سیستم ارتباطی در نقاط مختلف سیستم اف-22 ایجاد کرد این قدرت آشکاری به ما می دهد، اگر آسیبی در زمان نبرد بوجود آید و پردازش فوق از کار بیفتد پردازش سیستم فوق در نقطه دیگری از سیستم شروع بکار می کند بدون هیچ مشکلی .

(با نرم افزار VMWARE شما چند کامپیوتر مجازی در درون کامپیوتر فیزیکی خود دارید که هر کدام سیستم عامل متفاوتی دارند آیا کامپیوترها قابل لمس هستند، خیر اما هستند و کار می کنند. شما یک سخت افزار دارید اما در عمل شما مرزی در داشتن سیستم عامل متفاوت و ناسازگار با یکدیگر ندارید. در اف-22 سخت افزار می تواند طوری برنامه ریزی شود که فرستنده باشد یا لحظه ای بعد در نقش یک مبدل داده یا یک کد کننده عمل کند. اصول رپتور همین است که می تواند با زمان جلو برود)
http://gallery.milit...35485289987.jpg

اما قدرت واقعی کامپیوتر اف-22 در 30 سال آینده خود را نشان می دهد . همانطور که سلاح های جدید و ناشناخته در کنار سنسورهای جدید در حال ساخت هستند و برایش طراحی می شود ، کامپیوتر اف-22 با برنامه جدید مربوط به آنها تکامل پیدا می کند بدون نیاز به نصب سخت افزار گرانقیمت.

نکته هیجان انگیز این است که کامپیوترهای کوچکتری در حال ساخت هستند که مصرف انرژی کمتری دارند اما قدرت بالاتری دارند این به آن مفهوم است که در ساختار اف-22 برای 30 سال آینده نیازی به نصب تجهیزات گرانقیمت و ایجاد مشکل کمبود جا وجود ندارد و همه چیز بسیار قویتر از اکنون وجود خواهد داشت.
ما اکنون به تکنولوژی بسیار پیچیده و محرمانه هوش مصنوعی دست پیدا کرده ایم که انقلابی در شبیه سازی سخت افزار و کنترل امور در آینده خواهد بود و اف-22 پیشرو این تکنولوژی است.

کارلو : این مشخص است که هر دو جنگنده YF-22 و YF-23 با عملکرد نیروی هوایی و معیارهای این نیرو همخوانی دارند از شما که تجربه پرواز با هر دو را دارید خواهش می کنیم تا برداشت نسبی خود را از این دو جنگنده برای ما توضیح دهید؟


متز: من نمی توانم مستقیما بین این دو مقایسه آنجام دهم در واقع هر دو ارزشمند و بسیار پیشرفته هستند هر دو توسط فرماندهی رزمی هوایی تایید شده اند. هر دو از موتورهای پرات ویتنی YF119 و جنرال الکتریک YF120 با قابلیت سوپر کروز استفاده می کنند. اما کیفیت استفاده از اف-22 بیشتر است و در آزمونهای تونل باد و در درون شبیه سازها با توجه به انتظارهای نیروی هوایی برای آینده اف-22 بخوبی از پس آن بر می آید.


کارلو: یکی از جنبه های پروژه ATF داشتن موتور جدید بوده است عملکرد موتور F119 چه تفاوتی با موتورهای معمول دارد؟
http://gallery.milit...02694964845.jpg

متز: مهمترین قابلیت موتور فوق سوپرکروز بودن آن است. نامرئی بودن بسیار خوب است اما باید با سرعت بالا در مواقع نیاز مانع قفل و شلیک موشک از سوی دشمن شد و سوپر کروز زمان و شانس را از دشمن برای تشخیص ، قفل کردن و پرتاب موشک می گیرد. همین عامل سرعت باعث می شود جنگنده مورد اصابت قرار نگیرد و در کل سوپر کروز یک راه خوب برای در امان بودن از خطر موشکها و تسلیحات دیگر دشمن است.

موتور F119 برای پرواز سوپر کروز دارای ساختاری متفاوت نسبت به موتورهای توربوجت معمولی است .
در مرحله اول توربین با دوران کم استفاده شده همان موتور توربو جت و در سرعت مافوق صوت از توربوفن بهره برده شده و ترکیبی از هر دو موتور البته بسیار کارآمدتر از قبل در اف-22 بکار رفته است.

بارها طراحی موتور F119 برای سرعت مافوق صوت بهینه شده است تا نتیجه لازم حاصل شود علاوه بر این استفاده از کنترل دیجیتالی موتور ، مواد پیشرفته بکار رفته در توربین و طراحی مخصوص خنک کننده اجازه داده تا توربین بتواند در دمایی نزدیک به حداکثر توان خود کنترل شده و کار کند. درجه حرارت بالای توربین اجازه می دهد تا رانش بالایی در سرعت های مافوق صوت بوجود آید چیزی که در موتورهای معمولی محدود شده تا آسیبی به پره های توربین وارد نشود.



کارلو: می توانید مشاهدات خودتان را در مورد موتور پرقدرت F119 بخصوص در سرعت سوپر کروز و سرعت زیر صوت برای ما توضیح دهید و بگویید این موتور چه اثری روی پرواز یک خلبان گذاشته و چگونه ریسک پروازی را کاهش داده است؟

متز: موتور F119 مدرن ترین موتور جت کنترل شونده دیجیتال است و مجهز به سیستم تنظیم و فراموش کن قدرت است ، موتور فوق بشکل شگفت انگیزی قادر به تشخیص سلامت خودش و تنظیم مجدد عملکرد خود است و فعالیت خود را بر اساس ارتفاع و مانور جنگنده تغییر می دهد. و طوری این کار را آنجام می دهد که همیشه در نهایت قدرت ممکن باشد.( موتور F119 در هنگام مانور جنگنده توان خود را بسته به شرایط جنگنده تغییر می دهد بدون اینکه نیاز به کنترل توسط خلبان داشته باشد. چیزی که در اف-15 باید توسط خلبان کنترل شود و مواردی است که از توان خلبان هم خارج است)

به عنوان مثال کامپیوتر داخلی موتور و سنسورهای آن اجازه می دهد که موتور در یک مدل بهینه در شرایط پرواز خاص کار کند.

موتور عملکرد خودش را با سنسورهای روی موتور سنجیده و سپس با سنسورهای روی هواپیما مقایسه می کند و تغییر لازم را خودکار اعمال می کند. موتور محاسبات زیادی را آنجام داده و بسیار پویا و هوشمند فعالیت می کند این در زمان مبارزه هوایی بکار می رود. در دیگر موتورهای معمولی نقص فنی یا نابودی یک قطعه میتواند منجر به توقف عملکرد شود. در موتور F119 این اتفاق باعث می شود موتور پارامترهای قبلی را بررسی و شروع به پیاده کردن برنامه خود ترمیمی کند و شروع به تست موتور جهت کار در یک شرایط با بیشترین بازده و ایمنی می کند.

این خیلی حیرت انگیز است که موتوری مانند یک دکتر نقص خود را ترمیم کند.در زمان خرابی موتور کامیپوتر موتور شروع به پرسش از سنسورها و تراشه های داخلی موتور کرده و تغییراتی را اعمال می کند سپس دوباره پروسه پرسش تکرار می شود تا نتیجه حاصل شود. مانند همان کاری که یک خلبان در موقع از کار افتادن موتور هواپیمایش آنجام می دهد ولی بسیار بهتر و کامل ، در هر صورت خلبان در درن موتور نیست تا شرایط موتور را درک کند اما موتور از خود آگاهی دارد.

خلبان در مورد کار طبیعی کمپرسور ، دمای بیش از حد موتور و مشکلات درگیری ندارد و کل این پروسه توسط خود موتور کنترل می شود.

کنترل دیجیتالی اجازه می دهد تا جریان سوخت موتور و سیستم تغییر هندسی سوخت پاش موتور که در درونش قرار دارد موتور را در حداکثر کارایی قرار دهد. پارامترهایی مانند EGT و FADEC و سیستم قدرت کنترل دیجیتال موتور همه توسط یک مغز کامپیوتری تحت کنترل ونظارت مستقیم ولحظه به لحظه قرار دارند. در یک کلام بگویم که موتور جنگنده مدرن آنقدر قابل اعتماد است که خلبان هیچ تمایلی به تغییر دستی تنظیمات ندارد. در واقع بیشتر از اعتمادی که شما به موتور خودروی خود دارید و نیازی به دست زدن به تنظیمات کامپیوتر آن نمی بینید خلبان اف-22 به موتور هواپیمایش اعتماد دارد. طراحی ما به این سطح از پیچیدگی و اطمینان رسیده است. که دیگر نگران موتورها نباشیم.


کارلو: بحث هایی در بین خلبانها در مورد بردار رانش و آسیب پذیری آن در زمان استفاده وجود دارد آیا با وجود سیستم نشانه گیری با کلاه خلبان در نسل چهار هنوز سیستم بردار رانش برتری دارد؟ مزایا و معایب آن از دیدگاه شما چیست و چگونه اف-22 با این مشکلات کنار آمده است؟
http://gallery.milit...84413643894.jpg
متز: بردار رانش معمولا در شرایط درگیری نزدیک هوایی و کاهش سرعت سیر هوایی استفاده می شود اختلاف نظر در مورد استفاده از آن وجود دارد بعضی استفاده از آن را خطرناک می دانند بخصوص با نصب سیستم نشانه گیری با کلاه خلبان در نسل 4 جنگنده ها و همگامی آن با موشکهای بهتر در نسل 4ام جنگنده ها این حتی خطرناک تر هم می شود.

اما مخالفین استفاده از بردار رانش نکته ای را در نظر نگرفته اند. بردار رانش در زمان استفاده سرعت را کاهش می دهد پس باید در سرعت مافوق صوت مورد استفاده قرار گیرد. این نکته اگر رعایت شود در آن شرایط مانور جنگنده بسیار برتری پیدا می کند.

در جنگنده های دیگر بدنه و بالها و کنترلها طوری ساخته شده اند که وقتی شما شروع به مانور دادن می کنید باعث کاهش شدید سرعت می شود. اما در اف-22 بدنه کشیده تر و دم ظاهری با رویکردی کلاسیک دارد بعلاوه دو موتور مخصوص و یک سیستم هوشمند بردار رانش قابل برنامه ریزی که تغییر ناچیزی در جهت آن بخصوص در سرعت مافوق صوت منجر به مانورپذیری بالا می شود.

اما بردار رانش فقط در مانور در برد نزدیک بکار نمی رود این قابلیتی است که ما در زمان پرواز با اف-15 واف-16 در ارتفاع بالا آن را متوجه شدیم در آن شرایط اف-22 نسبت به جنگنده های نسل قبل کاملا برتر است و اگر در ارتفاع و سرعت بالا با رپتور بجنگید شما را شکست می دهد در این جنگنده بردار رانش وسوپر کروز در ارتفاع بالا مانورهایی را خواهد داشت که از پس چندین جنگنده به راحتی بر می آید.
http://gallery.milit...95306723520.jpg

( در نبرد با رپتور او مانند یک جت عمود پرواز از تاکتیک مانور تونل زمان استفاده می کند یعنی در لحظه از بردار رانش استفاده کرده سرعت خود را از دست داده و وقتی شما از او عبور کردید روی شما قفل می کند. اف- 22 ساکن شده و دشمن از او عبور می کند و جلو این پرنده قرار می گیرد در نتیجه شکار توپ والکن این جنگنده خواهد شد. )

( یک تاکتیک دیگر رپتور در موقع داگ فایت ساکن شدن در آسمان است و درست قبل از اینکه دشمن بتواند دور بزند اف-22 رویش متمرکز شده است و اگر لازم شود می تواند با فعال کردن پس سوز سرعت خود را بازیابد برتری موتور بار دیگر خود را نشان می دهد)

کارلو: شما در توصیف پرواز با اف-22 آن را از نظر سهولت هدایت مشابه پرواز با یک هواپیمای سسنا 150 دانسته اید. چطور اف-22 در آسمان پرواز می کند ما میدانیم که اف-22 بسیار ناپایدار است و توسط هدایت کامپیوتری کنترل می شود این سیستم از دید خلبان چگونه است؟


متز: می توانم در یک کلام بگویم مردم هیچ گاه متوجه کیفیت پرواز با اف-22 نمی شوند ولی وقتی در کابین سسنا هستند باید کیفیت پرواز را هزار برابر کنند تا متوجه پرواز با اف-22 شوند.

کیفیت پرواز با اف-22 بسیار بالا می باشد چون سیستم کنترل فعال دارد که اختلالات ناخواسته در مسیر پرواز را اصلاح می کند. در رپتور خلبان خود را متصل به هواپیما حس می کند. گاهی تصور می شود هواپیما ذهن شما را می خواند از طرفی دراف-22 اگر به یک سمت خاص تغییر مسیر دهید سیستم هواپیما تا ابد در همان وضعیت پرواز می کند بودن اینکه یک درجه تغییر وضعیت دهد.

اگر هواپیما را در نزدیکی زمین هدایت کنید حتی یک سانتیمتر نیز تغییر ارتفاع نمی دهد و از مسیر منحرف نمی شود.
http://gallery.milit...88944929954.jpg

از طرفی رپتور بشدت ناپایدار ساخته شده و وقتی شما فقط کمی اهرم کنترل را حرکت دهید هواپیما با چنان چالاکی منحرف می شود که تصور آن برای شما غیر ممکن است. اف-22 ترکیبی از بدنه ناپایدار و کنترل پایداری دیجیتال است این سیستم پرواز با رپتور را بسیار دلپذیر و قابل پیش بینی کرده اما فراموش نکنید با وجود اینکه در ظاهر اف-22 بسیار آرام است اما با سرعت یک گربه می تواند مانور دهد.

( اف-22 در حرکت آرام و بدون تنش است اما اگر خلبان بخواهد چنان می تواند حرکت کند که خلبان توان بیشتر از آن را نداشته باشد)
http://gallery.milit...07401538821.jpg

برتری اف-22 در کنترل پرواز را فقط زمانی درک می کنید که به کابین اف-15 باز گردید و تازه شما متوجه بهبود عملکرد کامپیوتر در کنترل پرواز می شوید. بطور مثال وقتی با اف-15 مانور می دهید خلبان همیشه خود باید مراقب مانورها و شتاب جی باشد چرا که اگر بیش از محدوده مجاز شتاب داشته باشد منجر به بی هوش شدن خلبان و وارد آمدن آسیب به هواپیما می شود یا کنترل هواپیما را از دست میدهد. بخصوص در جنگ هوایی کمی بی دقتی با اف-15 یعنی هواپیما آنچنان ناپایدار می شود که خلبان دیگر نمی تواند پایداری را به جنگنده بازگرداند و اگر موفق شود دیگر شهامت آنجام مانور فوق را نداشته باشد.

در اف-16 این مشکل بسیار کاهش پیدا کرد ولی سیستم کنترل پرواز در اف-16 هم از خلبان در برابر شتاب جی بالا محافظت نمی کند. در اف-22 اگر خلبان هواپیما را با سرعت زیاد به سمت زمین هدایت کند هیچ ترسی برای وارد شدن شتاب جی منفی در موقع بالا رفتن ندارد و هیچ گاه با رپتور شما کنترل را از دست نمی دهید در واقع پدیده عدم پایداری در رپتور مفهومی ندارد.

اطمینان داشته باشید هر نوع حرکت لحظه ای و نسنجیده که با اف-22 آنجام دهید منجر به آسیب به هواپیما و خود نخواهید شد. این برتری باعث می شود تا اف-22 یک کشنده واقعی باشد.


( شاید در زمان مانور با اف-22 این تصور برای ناظر زمینی بوجود آید که خلبان کنترل امور را از دست داده اما همه چیز در اف-22 کنترل شده است. با اف-22 شما رو به عقب سقوط کنید و همچنان کنترل در دست خلبان است. با اف-22 شما می توانید مثل یک گردباد بچرخید و پایین بروید بدون اینکه جنگنده ناپایدار شود)



کارلو: کابین خلبان در اف-22 یک رکورد جدید در پیشرفته بودن است ، تقریبا همه چیز تحت کنترل نرم افزار است و با ترکیب انواع سنسور بار کاری خلبان در جنگ کاهش پیدا کرده ، اگر امکان دارد مشاهدات خودتان از امکانات درون این کابین و مقایسه آن با جنگنده های معاصر برای ما توضیح دهید؟

متز: قابلیت سوپرکروز و مانورپذیری فوق العاده به خلبان اف-22 این حس را می دهد که در کابین این هواپیما قسمتی از هواپیما است. ویژگیهای زیادی در مورد کابین این جنگنده است. رپتور از سنسورهای متعدد و منابع دیگر داده های زیادی دریافت می کند و خلبان باید این موارد را تحلیل کند، اما خلبان که متخصص تحلیل داده های مختلف نیست این کار را کامپیوتر آنجام می دهد و در نتیجه خلبان اف-22 فقط اطلاعات ساده شده و تصوری قابل فهم را می بیند.

چالش بزرگی به عنوان طراح و مهندس فنی اف-22 در مورد دستگاه ها وسنسورها و اینکه خلبان باید چه چیزی را بداند و دانستن چه مواردی کمکی به او نمی کند وجود داشته است. این یک کار دشوار است. سنسورها یک کره مجازی در اطراف رپتور می سازند و حال باید وقتی چیزی این حریم هوایی را شکسته و وارد می شود مورد کاوش قرار گیرد و خلبان می خواهد بداند آن چیست آیا دشمن است یا یک دوست بطور مثال می خواهد بداند آیا در مقابل دشمن مخفی است یا نه این کمک می کند تا در منطقه جنگی با آسودگی حرکت کند.

از طرفی تجربه ثابت کرده خلبان در منطقه جنگی بسیار حساس است و گاهی ممکن است دوستان را هدف قرار دهد پس باید سیستمی باشد که خلبان را از موضوع آگاه کرده و فقط روی دشمن متمرکز شود.

مهمترین چیز در مورد رپتور وجود کره محافظ در اطراف جنگنده است که توسط سنسورها و رادار و دیگر بخش ها تشکیل می شود و از ناحیه پشت ، جلو ، زیر و کنار اف-22 دائم در حال کشف و بررسی موارد است و در نهایت خلبان فقط یک تصویر ساده از اطراف جنگنده می بیند که با ورود هر هواپیمایی به محدوده سنسورها اطلاعات در مورد آن به خلبان داده می شود.

خلبان در اف-22 تنها تصمیم نهایی را نمی گیرد. به عنوان مثال سنسورها وقتی یک هواپیمایی دشمن را کشف می کنند آن را مثل یک مثلث قرمز مشخص می کنند این شناسایی سپس توسط دیگر سنسورها هم آنجام می شود تا از صحت اطلاعات اطمینان پیدا شود و هدف نیز مشخصاتش مورد بررسی قرار گیرد و این ممکن است نتیجه ورودی از دو یا شش سنسور بصورت همزمان باشد. سپس در صورت نیاز به خلبان هشدار داده می شود.

وجود یک هواپیمای دشمن در فاصله دور چندان امر مهمی برای خلبان نیست و نباید توجه خلبان را به آن جلب کرد. اما اگر بطور مثال یک میگ 29 در ساعت 9 در فاصله 38.2 مایلی با سرعت 0.85 ماخ در ارتفاع 30000 فوتی وجود داشته باشد. کامپیوتر میگ را خطر تشخیص می دهد و میگ یک خطر واقعی است و باید کاری بر علیه آن آنجام داد این باعث می شود به خلبان در مورد خطر آگاهی داده شود و سیستم اف-22 اینطور کار می کند. همه چیز را در نظر دارد اما فقط موارد اصلی و مهم را به خلبان اطلاع می دهد.

بزرگترین تغییر در کابین اف-22 تبدیل خلبان از تصمیم گیرنده نا آگاه و دو دل به یک خلبان با دانش بالا از هدفش است. انسان در موقع تصمیم گیری کند و بسیار پر اشتباه است. درگیری ذهنی برای خلبان جنگنده بسیار خطرناک و یک عامل کشنده برای خلبان است.



کارلو: رادار APG-77 جدیدترین فن آوری نظامی بحساب می آید و از تجربه ساخت رادار AEGIS بهره می برد. اصولا شما چه نظری در مورد قرار دادن یک رادار SPY-1 در جلو یک هواپیما دارید؟
http://gallery.milit...48554922591.jpg

متز: من با سیستم رادار AEGIS آشنا نیستم ، بنابراین مقایسه هم آنجام نمی دهم. تفاوت رادار فوق در قابلیت EW و سنسور پیشرفته است. در جنگنده هایی با رادار معمولی خلبان خود باید کنترل رادار را برای پویش اطراف آنجام دهد و خود پرتو رادار را برای قفل کردن راداری آنجام دهد و تصمیم با خودش است. اما در اف-22 خلبان هیچ کدام از این وظایف را ندارد چون رادار خود اطراف را پویش کرده و دائم بین حالات مختلف سوئیچ می کند و همه موارد را کنترل می کند بدون اینکه خلبان دخالتی داشته باشد. این رادار بطور مدام کار جستجو و ردیابی اهداف را آنجام داده و نیازی به تعامل با خلبان ندارد.

این رادار خود تمام داده هایش را با سنسورهای دیگر مقایسه و فرموله کرده دست آخر با پردازش برتر خود اطلاعات کامل و تصویری ساده از هواپیمای دشمن همراه با هواپیماهای دیگر موجود در منطقه و تهدیدات زمینی که متوجه رپتور است را به خلبان نشان می دهد و به خلبان در مورد شیوه درگیری با هدف نکاتی را متذکر می شود.


کارلو: با وجود اینکه سلاح های هوا به هوا در داخل پنهان هستند اما در مقابل جنگنده های اروپایی و شرقی این تعداد موشک بسیار کمتر است دیدگاه شما در مورد حمل سلاح در داخل بدنه چیست؟

متز: حمل سلاح در داخل دارای نکات مثبت است. از جمله کاهش سطح مقطع راداری ، برد بیشتر ، سرعت بالاتر و مانور بهتر . اما نکات منفی نیز دارد چالش جنگ با تعداد زیادی جنگنده دشمن که همه مجهز به تعداد بالای موشک هستند، تغییر در عملکرد زمانی که درب ها باز می شوند بخصوص در سرعت های بالا برای راه اندازی موشکها قبل از قفل کردن آنها روی هدف. اینها مشکلاتی بوده اند که تیم لاکهید با نمونه اولیه ATF داشتند و تلاش انها باعث حل مشکلات شده است.


من اعتقاد دارم راه حل طراحی برای هر کدام از این چالش ها بارها پرواز و آزمایش است و ما در آینده طراحی خلاقانه در این موارد خواهیم داشت تا مشکلات کاهش یابد ما به اعتبار طراحان هواپیما اعتماد داریم.



کارلو : اف-22 نسل اول برای جایگزینی با F-15C در نقش برتری هوایی در نظر گرفته شده است.اما قادر به آنجام بسیاری از وظایف F-117A جهت نفوذ به خاک دشمن و نابودی اهداف است که پیش از اف-117 توسط اف-111 آنجام میشد. اعلام شده که اف-22 توان حمل بمب های JDAM یا بمب های MK83 و BLU-110 با کلاهک هسته ای و بمب های کوچک مشتق شده از تسلیحات MMTD را دارد آیا می توانید در این مورد توضیح دهید؟


http://gallery.milit...22704341032.jpg

متز: شاید یکی از دلایل توسعه هواپیماهای مخفی ظهور سیستم های موشکی سطح به هوا بوده که مانع بزرگی برای بقاء در ماموریت های نفوذ به خاک دشمن هستند. شما برای در امان بودن از این خطر ناچار در ارتفاع پایین پرواز خواهید کرد تا در امان باشید. متاسفانه این موضوع به چند دلیل بسیار زیان آور و محدود کننده است. اول شما وقتی در نزدیکی زمین پرواز می کنید توسط انواع پدافندهای مرسوم تهدید می شوید و در عمل یک تیربار دستی هم می تواند به شما آسیب بزند.

توپهای ضد هوایی سنتی کشنده ترین سلاح های دفاعی روی زمین هستند. چون حجم بالایی از آتش به سمت شما روانه می کنند.

دوم اینکه مقدار قابل توجه ای از محدوده دید خود را به جهت پرواز در ارتفاع پایین از دست می دهید.


سوم اینکه محدوده عمل تسلیحات شما کاهش می یابد. چهارم اینکه شما توانایی دیدن دشمن و پیدا کردن هدف روی سطح زمین را فقط در لحظه نزدیک شدن به هدف خواهید داشت. در نهایت اینکه این عملیات برای خلبان بسیار خسته کننده است.

ما تعدادی از خلبانان و هواپیماها را در زمان پرواز در ارتفاع کم به دلیل برخورد با زمین از دست داده ایم . تا اینکه فن آوری اختفا به کمک ما آمد. برای یک هواپیمای مخفی شانس زنده ماندن در ارتفاع بالا وجود دارد بنابراین ما تاکتیک خود را تغییر دادیم و مشاهده می شود که ما تاکتیک پرواز بمب افکن و جنگنده در ارتفاع پایین را بسیار کاهش داده ایم.


اف-22 رپتور جنگنده ای است که در ارتفاع بالا مبارزه می کند. و توان حمل اکثر تسلیحات در آن پیش بینی شده چه تسلیحات کنونی و چه تسلیحاتی که در آینده ساخته می شوند. این جنگنده توان حمل بمب و تسلیحات هوشمند را دارد و با وجود اینکه تعداد کمتری بمب حمل می کند اما دقت انهدام اهداف در آن بسیار بالا است. ( تسلیحات جدید برای حمل توسط اف-35 و اف-22 در راه هستند که توان و برد درگیری را افزایش می دهند)



کارلو: یکی از ویژگی های جالب طراحی اف-22 امکان رها کردن بمب و سوخت موجود در زیر بالها جهت رفتن به حالت اختفای کامل است این یک نیاز بوده است شما می توانید در این مورد وپیامدهای عملی آن برای خلبان اف-22 توضیح دهید؟


متز: مفهوم رها کردن سلاح و سوخت در زیر بالها یک چیز غیر معمول نیست. تا آنجا که من می دانم همه جنگنده ها در حال حاضر امکان فوق را تا حدودی دارند. بدیهی است که اف-22 ابتدا برای مبارزه پنهان برای برتری هوایی بصورت مخفی طراحی شده و می تواند در ماموریت هوا به هوا و هوا به زمین با اختفای بالا بکار رود.

اف-22 می تواند در ماموریت هایی که نیاز به اختفا نیست بصورت معمول تا 5000 پوند در چهار نقطه زیر بالا خود سخت افزار نظامی حمل کند.

خلبان قدرت این را دارد تا هر زمان که نیاز بود تمام تسلیحات زیر بال را رها کرده و به اختفا باز گردد سپس از سلاح های داخلی استفاده کند.



کارلو: حمل تسلیحات در داخل معمولا برای حمله مخفیانه بکار می رود و برای زمانی که مشاهده شدن مسئله ای ایجاد نمی کند از سلاح و سوخت درزیر بالاها استفاده می شود. آیا مانع تکنیکی یا عملکردی برای این موارد برای اف-22 رپتور بلوک 20 و30 می بینید؟ چگونه نیروی محرکه و قدرت حمل اف-22 می خواهد با اف-15 ایگل برابری کند؟


متز: ببینید در مورد جنگنده اف-35 امکان حمل هم در درون و هم در زیر بالها وجود دارد اما توان حمل از اف-15 ایگل کمتر است. ولی اف-22 از اف-35 بزرگتر و قوی تر است. حتی اف-22 قدرت حمل بیشتری از اف-15 ایگل دارد هر چند من در مورد میزان حمل بار و وزن خالص اف-22 توضیح نمی دهم چون محرمانه است اما اف-22 قادر به حمل سلاح و بارهایی سنگین تر از توان اف-15 ایگل در بیرون است اما فعلا توان حمل داخلی برای ما مهمتر است.



( اف-22 شروع یک حرکت به سمت حذف خلبان است. هوشمندی و کنترل امور در اف-22 نقطه شروعی برای سیستم مغز متفکر در یک سخت افزار است. در این جنگنده سخت افزار می تواند هر لحظه برای یک وظیفه خاص تغییر کاربری دهد در حالی که خود اگر لازم شود تغییر ایجاد می کند و به کمک انسان نیازی ندارد.

این مفهوم بیش از چند دهه جلوتر از زمان فعلی است. اگر اف-22 فقط یک مدل مفهومی از یک جنگنده برای 50 سال آینده باشد پس امیدهای زیادی برای حذف کامل سخت افزار کنونی که در مقابل رپتور تکنولوژی 100 سال پیش بنظر می رسد برداشته شده است. یادآوری می کنم کامپیوتر اف-22 یک کامپیوتر است مانند سیستمی که شما اکنون با آن این مطلب را می خوانید اما از محرمانه ترین روش ساخت سخت افزار قابل برنامه ریزی بهره می برد که در آن کارت صوتی معنی ندارد.

بخشی از سیستم می تواند طوری برنامه ریزی شود که کار کارت صدا را آنجام دهد این مفهوم اف-22 را به واقع یک جنگنده متفاوت در کلاس جهانی کرده است البته هزینه این برتری هم بالاست)


اف-14 در زمان خود انقلابی در سیستم الکترونیکی بود چیزی که هنوز در بیرون دیده نمی شد. حال اف-22 انقلابی در هوش مصنوعی و الکترونیک نوین است که تا سالها تکنولوژی آن در دسترس عموم قرار نخواهد گرفت اما به پیشرفت بشر کمک می کند.

	

	منبع:

	http://www.ausairpower.net/API-Metz-Interview.html

	

	[/CODE]

	

	[b][color=#ff0000]نویسنده:hf22[/color][/b]

	[color=#ff0000][b]برداشت از:[/b][/color]

	[url="http://www.centralclubs.com/topic-t93326-12.html"]http://www.centralcl...-t93326-12.html[/url]

[soroushrazor2 32]

امکان قفل و شلیک به هواپیما از پهلو هست؟
سخته ها...وقتی دو هواپیما عمود به هم حرکت می کنن خیلی سریع تر از دایره دید هم خارج می شن...(شرمنده سوالم یکم مسخره بود)
بعدشم مطمعنا یه خلبان f-22 ضعفه هواپیماشو بهتره هر کسی می دونه...و بازم مطمعنا ی f-22 زود تر یه su-35 رو کشف می کنه...پس هیچ وقت نمی زاره یه هواپیما از این زاویه بش نزدیک بشه...یعنی شرایط نبردو خلبان f22 مشخص می کنه ...

[100 2,717]

سلام

البته این مقاله من رو یاد مصاحبه های خلبان های ما می اندازه که صاعقه رو از اف 18 برتر می دونستند ......

پس وزن اف 22 و میزان تسلیحات قابل حملش هم محرمانه هست و این اعداد توی وب هم سر کاری هست و حدس و تخمین هست ، درسته !؟