امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

برای تشکر از ابزار امتیازدهی استفاده کنید.

تشکرامو خرج کرده بودم برادر..........با تشکر

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نکته ای که گفتنش خالی از لطف نیست دید کلی نسبت به موضوع است

جنگنده های دشمن هر چقدر پیشرفته ولی باز جز یک فرآیند برای دستیابی به هدفی خاص هستند 

اگر یک حلقه از فرآیند از بین برود کل فرآیند آسیب می بیند و عملا ماشین جنگی گران بی ارزش می شود 

 

در حقیقت جنگ ابزاری برای کسب برگ و امتیاز در میدان سیاست است که بر مبنای هزینه ها وترس ها سنجیده می شود نه بر مبنای تکنولوژی و فناوری

اگرچه که این ها بر هزینه و ترس ها موثر هستند 

 

با توجه به این دو نکته اگر به هر طریق دستیابی دشمن به هدفش را مختل یا گران کنیم عملا سلاح ارزشش کم می شود

اما راهکاری معمول برای اینکار خیلی ساده و ابتدایی هستند

 

اول تاکتیک های دفاع غیر عامل 

-پراکندگی که در کشور ما نمود دارد

-ساخت سیستم های تقلبی و بادکنکی در روسیه

-افزایش کمیت در برابر کیفیت مثل چین با تعداد بالای جنگنده میگ 21

و ...

 

دوم شناسایی و امنیت اطلاعات

-معمولا کسب مکان دشمن و ارتباطات قوی نکته قوی در جنگ است 

چیزی که شهید باقری در جنگ با عنوان اطلاعات و عملیات به ما نشان داد

-در مورد جنگنده های دشمن مثل اف 22 نباید منتظر شناسایی در رادار ها بود بلکه باید در فرودگاه شناسایی شده

و با توجه به آمار و دیده بان های جاسوس محل تقریبی شناسایی و گاهی حملات پیش دستانه صورت گیرد 

در این صورت اصل قوت دشمن یعنی پنهان کاری از میان می رود

- دادن اطلاعات غلط به دشمن به صورتی که احساسی و بدون فکر در میدان بازی ما عمل کند

 

 

سوم افزایش هزینه با زدن اهداف گران مثل منابع انرژی، حم و نقل  و لجستیک 

-منابع سوختی از بهترین مواد برای اشتعال هستند و اگر منابع را خوب رصد کنیم با کمترین هزینه و موشک می شود بیشترین تاثیر را گذاشت

-با قطع منابع لجستیک هزینه های دشمن بسیار می شود 

و عملا بسیاری از وسایل دشمن از کار می افتد و بی فایده می شود بی آنکه هزینه هدف قرار دادن آن بر ما وارد شود

- با دور کردن پایگاه های دشمن از ما نیاز به پرواز دوربرد و سوخت رسانی زیاد می شود و با کمک بحث اطلاعات دقیق این هزینه را چندین برابر و فرسایش نیروی دشمن را شدید کرد

دقیقا بمباران لندن و کمبود سوخت جنگنده های محافظ آلمانی برای محافظت از بمب افکن ها

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در فاصله مناسب حریف رو شناسایی کنیم نیروهای سه گانه غافلگیر نمیشن با صیاد 4 و مقصود که میگن اماده بشه بردش 300 کیلومتره از زمین وهوا میشه هرجنگنده ای رو زد

big_grin میشه مقصود رو با تامکت لود کرد

  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

هندی ها 5 سال پیش با استفاده از توان پردازشی کارتهای  گرافیکی محاسباتی چنین راداری ساخته اند

 

سلام به شما دوست عزیز و دانش دوست. میتونم ازتون خواهش کنم ، اگر از این رادار مورد اشاره ، اطلاعات یا منبعی در اختیار دارید ، معرفی کنید. خیلی برام جالب شد بدونم ماهیت و عملکرد این رادار چگونه است.

 

 

هزاران بالن ثابت در اطراف نقاط حساس و متحرک سمت دشمن را به ارتفاع 50 کیلومتری می فرستیم و طوری هدایت می کنیم که از روی مناطق مورد نظر هم عبور بکند. این بالنها دارای کابلهای بسیار نازک از جنس مفتول های محکم و سبک فلزی یا نوارهای گرافیتی خواهند بود که تا نزدیک زمین ادامه داشته باشد (مثلا ارتفاع 10-30 متری) با تغییراتی این بالنها در رادار به خوبی دیده نمی شوند و برای دشمن صرفه اقتصادی ندارد که برای نابودی آنها از موشک استفاده بکند(سرعت تولید موشک آنها از تولید بالن ما خیلی کمتر است) در ضمن نزدیک شدن به این بالنها یعنی مردن. به محض اینکه رپتور سوپر سونیک متوجه منطقه روبروی آلوده به بالن بشود، دیگر خیلی دیر است و برخورد رپتور با ریسمان مفتولی باعث نابودی آن خواهد شد. ارتفاع 50 کیلومتری هم باعث می شود که کسی با سامانه هایی مثل توپ نتواند به آنها حمله موثر بکند. بدین ترتیب جنگنده های دشمن را به مسیری هدایت می کنیم که می خواهیم و در نتیجه ....

بدون استفاده از مهمات هیچ شکاری یا حتی بالگردی جرات پرواز در آسمان آلوده به این همه کابل را ندارد این روش در جنگ دوم جهانی توسط انگلیسی ها استفاده می شد امروز هم کاربرد دارد. با توجه به امکانات هدایتی و سقف پرواز امروز برای این بالنها، می توانند سلاح دفاعی قدرتمندی باشند با هزینه نزدیک به صفر. هزینه هزار تا از این بالنها به اندازه یک تیر اس-300 نیست قطعا.

 

 

ایده ایست که برای بررسی بیشتر و دقیق ترش، میتونه ارزش وقت گذاشتن رو داشته باشه. در مورد کاربردش در جنگ جهانی دوم هم اگر منبعی میشناسید ،  لطف کنید معرفی کنید تا مطالعه کنم.

 

 

در ضمن در میان این همه بالن می شود چند تقویت کننده مخابراتی و ترانسپاندر(به جای ماهواره) برای برقراری ارتباط با پهپادها و غیره و چند رادار زمین پیما را به آسمان فرستادو از زمین کنترل کرد و به این ترتیب رپتور ها را از آسمان بالاتر و از جایی که رادارگریزی کمی دارند شناسایی بکنیم و .....

 

این ایده همین الان در چند کمپانی بزرگ نظامی جهان پیگیری میشه. 

 

پروژه لاکهید مارتین به نام ISIS هست و در مرحله تحقیق و توسعه قرار داره. 

http://www.lockheedmartin.com/us/products/integrated-sensor-is-structure.html

 

طرح HAA لاکهید مارتین هم آزمایشاتش تموم شده و در واقع بستر آزمایش فناوری پروژه آیسیس هست.

http://www.lockheedmartin.com/us/products/lighter-than-air-vehicles/haa.html

 

طرح PTDS باز هم از لاکهید مارتین هم نمونه کوچک و ارتفاع پایین هست.

http://www.lockheedmartin.com/us/products/lighter-than-air-vehicles/ptds.html

 

برنامه JLENS شرکت ریثیان رو هم که حتما میشناسید و الان عملیاتیه.

http://www.raytheon.com/capabilities/products/jlens/

 

و طرح استراتوباس از شرکت تالس.

https://www.thalesgroup.com/en/worldwide/space/case-study/stratobus-halfway-between-drone-and-satellite

 

ممکنه موارد دیگه ای هم وجود داشته باشه که الان حضور ذهن ندارم.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

درود به دوستان گرامی

 

 

یکی از این راه حلها:

خوبی تمدن کهن ضرب المثلهای آن است. مثل اینکه "دیگی که برای من نجوشه ...." از این ضرب المثل می توانیم استفاده ساده ای بکنیم!!! اگر قرار است که نیروی هوایی و پدافند ما بی اثر بشود و روی ما منطقه پرواز ممنوع اعلام بکنند ما هم روی کل خاور میانه و حتی شرق آسیا می توانیم منطقه پرواز ممنوع واقعی ایجاد بکنیم آن هم خیلی ارزان!!! همین الان می توانیم روی کل عربستان و یمن این کار را بکنیم اگر کمی به هوش دیگران توجهی می شد و سلاح خوب فقط سلاحی نبود که آمریکایی ها دارند.

می گویید چطور ؟ خیلی ساده!!!!! یکی از راه ها مین گذاری هوایی است!!! که می تواند خیلی بد تر از مین گذاری دریایی باشد. این مین ها هم می توانند ثابت باشند و هم سرگردان در آسمان.

بالن هواشناسی که می دانید چیست؟ هزاران بالن ثابت در اطراف نقاط حساس و متحرک سمت دشمن را به ارتفاع 50 کیلومتری می فرستیم و طوری هدایت می کنیم که از روی مناطق مورد نظر هم عبور بکند. این بالنها دارای کابلهای بسیار نازک از جنس مفتول های محکم و سبک فلزی یا نوارهای گرافیتی خواهند بود که تا نزدیک زمین ادامه داشته باشد (مثلا ارتفاع 10-30 متری) با تغییراتی این بالنها در رادار به خوبی دیده نمی شوند و برای دشمن صرفه اقتصادی ندارد که برای نابودی آنها از موشک استفاده بکند(سرعت تولید موشک آنها از تولید بالن ما خیلی کمتر است) در ضمن نزدیک شدن به این بالنها یعنی مردن. به محض اینکه رپتور سوپر سونیک متوجه منطقه روبروی آلوده به بالن بشود، دیگر خیلی دیر است و برخورد رپتور با ریسمان مفتولی باعث نابودی آن خواهد شد. ارتفاع 50 کیلومتری هم باعث می شود که کسی با سامانه هایی مثل توپ نتواند به آنها حمله موثر بکند. بدین ترتیب جنگنده های دشمن را به مسیری هدایت می کنیم که می خواهیم و در نتیجه ....

بدون استفاده از مهمات هیچ شکاری یا حتی بالگردی جرات پرواز در آسمان آلوده به این همه کابل را ندارد این روش در جنگ دوم جهانی توسط انگلیسی ها استفاده می شد امروز هم کاربرد دارد. با توجه به امکانات هدایتی و سقف پرواز امروز برای این بالنها، می توانند سلاح دفاعی قدرتمندی باشند با هزینه نزدیک به صفر. هزینه هزار تا از این بالنها به اندازه یک تیر اس-300 نیست قطعا.

در ضمن در میان این همه بالن می شود چند تقویت کننده مخابراتی و ترانسپاندر(به جای ماهواره) برای برقراری ارتباط با پهپادها و غیره و چند رادار زمین پیما را به آسمان فرستادو از زمین کنترل کرد و به این ترتیب رپتور ها را از آسمان بالاتر و از جایی که رادارگریزی کمی دارند شناسایی بکنیم و .....

 

سلام و درود متقابل

 

مشکل اصلی ما در این دست بالن ها، تهیه هلیوم برای آنهاست، مشکلی که آلمانها هم داشتند...

البته کار نشد ندارد!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام و درود متقابل

 

مشکل اصلی ما در این دست بالن ها، تهیه هلیوم برای آنهاست، مشکلی که آلمانها هم داشتند...

البته کار نشد ندارد!

خوب از هیدروژه استفاده بکنید در جنگ دوم هم انگلیسی ها از هیدروژن استفاده می کردند و انفجارش هم اصلا مهم نیست. همیشه بالن دیگری وجود دارد.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام به شما دوست عزیز و دانش دوست. میتونم ازتون خواهش کنم ، اگر از این رادار مورد اشاره ، اطلاعات یا منبعی در اختیار دارید ، معرفی کنید. خیلی برام جالب شد بدونم ماهیت و عملکرد این رادار چگونه است.

 

ایده ایست که برای بررسی بیشتر و دقیق ترش، میتونه ارزش وقت گذاشتن رو داشته باشه. در مورد کاربردش در جنگ جهانی دوم هم اگر منبعی میشناسید ،  لطف کنید معرفی کنید تا مطالعه کنم.

 

 در مورد کاربرد GPU برای این نوع خاص رادارها من در یکی از workshop های هندی ها متوجه استفاده اینها شدم تازه اون موقع معماری قدیمی تسلا استفاده شده بود.

امکان دارد که لینک workshop هنوز در سایت www.nvidia.com باشد. البته راجع به خود رادار خیلی اطلاع کمی می دهد. در سال 1384 یک پروژه ای برای کار مشابهی در ایران اما با استفاده از CPU نه GPU تعریف شده بود که نمی دانم به کجا رسید. اصولا این رادارها با استفاده از یک الگوریتم کلاسترینگ کار می کنند که طی آن داده های دریافتی از آنتن با استفاده از یک فرمول ریاضی خاص دسته بندی می شوند و سپس بر اساس آن پهنه آسمان بررسی می شود که خالی است یا اینکه با یک یا چند پرنده اشغال شده است و این پرنده های جذب کننده سیگنال یا پراکنده کننده آن، در چه سرعت و ارتفاعی در حال حرکت هستند.

 

در مورد barrage balloon ها:

در جنگ دوم ضرب المثلی انگلیسی برای کنایه زدن به خیل عظیم آمریکایی هایی که برای حمله به فرانسه در انگلیس تجمع کرده بودند وجود داشت که می گفت اگر این بالن ها نبودند، جزیره انگلیس زیر فشار وزن این همه آمریکایی غرق می شد.

البته در سریال بسیار وزین دنیا در جنگ هم این بالنها و کاربریشون توضیح داده می شود و تصاویری از آنها هم دیده می شود.

روشی که انگلیسی ها استفاده می کردند بهترین روش برای جلوگیری از موشکهای کروز هم هست. در این روش انگلیسی شبکه های توری بزرگی توسط چندین بالن ثابت در اطراف مراکز حساس قرار می گرفت و بمبهای دور ایستا و موشکهای وی -1 که پدر کروزهای امروزی بودند به اهدافشان نمی رسیدند. حتی در 1944 با وجود برتری هوایی متفقین باز این بالنها جمع نشدند و حتی کشتی های انگلیسی از این بالنها استفاده می کردند تا شکاری های آلمانی نزدیک آنها پرواز نکنند.

 

این هم لینک یک سری از این بالنها.

http://en.wikipedia.org/wiki/Barrage_balloon
http://www.worldwar-two.net/weapons/barrage_balloons/
http://www.bbc.co.uk/history/ww2peopleswar/stories/83/a4551383.shtml
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Barrage_balloons_over_London_during_World_War_II.jpg
http://www.rafmuseum.org.uk/research/online-exhibitions/history-of-the-battle-of-britain/british-defences.aspx

برای دیدن عکس انواع این بالنها در google بخش Image جستجو بکنید.

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 در مورد کاربرد GPU برای این نوع خاص رادارها من در یکی از workshop های هندی ها متوجه استفاده اینها شدم تازه اون موقع معماری قدیمی تسلا استفاده شده بود.

امکان دارد که لینک workshop هنوز در سایت www.nvidia.com باشد. البته راجع به خود رادار خیلی اطلاع کمی می دهد. در سال 1384 یک پروژه ای برای کار مشابهی در ایران اما با استفاده از CPU نه GPU تعریف شده بود که نمی دانم به کجا رسید. اصولا این رادارها با استفاده از یک الگوریتم کلاسترینگ کار می کنند که طی آن داده های دریافتی از آنتن با استفاده از یک فرمول ریاضی خاص دسته بندی می شوند و سپس بر اساس آن پهنه آسمان بررسی می شود که خالی است یا اینکه با یک یا چند پرنده اشغال شده است و این پرنده های جذب کننده سیگنال یا پراکنده کننده آن، در چه سرعت و ارتفاعی در حال حرکت هستند.

 

 

 

روشی که انگلیسی ها استفاده می کردند بهترین روش برای جلوگیری از موشکهای کروز هم هست. در این روش انگلیسی شبکه های توری بزرگی توسط چندین بالن ثابت در اطراف مراکز حساس قرار می گرفت و بمبهای دور ایستا و موشکهای وی -1 که پدر کروزهای امروزی بودند به اهدافشان نمی رسیدند. حتی در 1944 با وجود برتری هوایی متفقین باز این بالنها جمع نشدند و حتی کشتی های انگلیسی از این بالنها استفاده می کردند تا شکاری های آلمانی نزدیک آنها پرواز نکنند.

 

 

 از مطالب مفیدی که ارائه کردید خیلی ممنونم. 

 

در مورد این پروژه ای که هندی ها اجرا کرده اند ، آیا شما مورد مشابه دیگری در کشورهای دیگه سراغ دارید ؟

 

و در مورد بریج بالون ها ، خود همین منابعی که شما درج کردید ، به اشکالات و ضعف های ذاتی این سیستم اشاره کرده و مواردی رو مثال زده که این بالون ها ، باعث حوادث و فجایع هوایی شدند.

 

میخوام نظر شخصی خودتون رو بپرسم. در شرایط امروز و محیط رزمی آینده ، چقدر استفاده از این روش رو موثر میدونید ؟

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

رادارسبهر که با تابش امواج به جو از فاصله3000  کیلومتری از کروز تا اهداف بنهان کار رو کشف میکنه در ترکیب با موشکهای مناسب fi_lone_ranger

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 از مطالب مفیدی که ارائه کردید خیلی ممنونم. 

 

در مورد این پروژه ای که هندی ها اجرا کرده اند ، آیا شما مورد مشابه دیگری در کشورهای دیگه سراغ دارید ؟

 

و در مورد بریج بالون ها ، خود همین منابعی که شما درج کردید ، به اشکالات و ضعف های ذاتی این سیستم اشاره کرده و مواردی رو مثال زده که این بالون ها ، باعث حوادث و فجایع هوایی شدند.

 

میخوام نظر شخصی خودتون رو بپرسم. در شرایط امروز و محیط رزمی آینده ، چقدر استفاده از این روش رو موثر میدونید ؟

می گردم اگر دوباره لینک پروژه هندی ها را پیدا کردم برای شما می گذارم.

اولین بار استفاده از رادار پسیو بدون هیچ نوع فرستنده و فقط با استفاده از فرستنده های رادیو و تلویزیون موجود در کشور توسط روسها مطرح و پیاده شده است و هندی ها هم از تکنولوژی های روسی خیلی لذت می برند و در نتیجه دنبالش را گرفتند و با نرم افزار موازی که روی GPU اجرا کردند به اعتقاد من ممکن است از روسها هم خیلی جلوتر رفته باشند.

در مورد بالن ها:

دقیقا مین گذاری هوایی است. مگر مین گذاری زمینی و دریایی فجایع ندارند. اما برتری هوایی دشمن را نابود می کند خرجی هم ندارد. وقتی که قرار است با آمریکا درگیر بشویم بهتر است که از این تیپ تسلیحات استفاده بشود تا هم کروزهایشان و هم شکاری هایشان و هم نیروهای هوابردشان بی اثر بشوند. شاید برای همه ایران 50 هزار بالن بیش از کافی باشد. که هزینه یک شکاری هم شاید نشود.

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

اولین بار استفاده از رادار پسیو بدون هیچ نوع فرستنده و فقط با استفاده از فرستنده های رادیو و تلویزیون موجود در کشور توسط روسها مطرح و پیاده شده است و هندی ها هم از تکنولوژی های روسی خیلی لذت می برند و در نتیجه دنبالش را گرفتند و با نرم افزار موازی که روی GPU اجرا کردند به اعتقاد من ممکن است از روسها هم خیلی جلوتر رفته باشند.

اطلاعات بنده در این مورد محدود هست ولی تا اونجایی که به یاد میارم ، بهترین و موثرترین سیستم حسگر امواج الکترومغناطیس در دامنه رادیویی رو ( که معمولا به اشتباه با نام رادار شناخته میشوند ) ، اوکراینی ها ساختند و اون چیزی نیست جز" کلچوگا " .

 

و همچنین کشور چک هم در کارنامش ، سیستم های فوق العاده جالبی مثل " رامونا " ، " تامارا " و " ورا " رو داره.

http://www.ausairpower.net/APA-Warpac-Rus-PLA-ESM.html

 

تا این لحظه هم ، در میان تجهیزات نظامی ارتش هند ، بنده سیستمی بومی با ویژگی هایی که شما فرمودین ، به صورت عملیاتی ندیده ام. و این به آن معناست که چنین برنامه هایی که شما به اونها اشاره کردید ، احتمالا هنوز در مراحل بسیار ابتدایی تحقیق و توسعه قرار دارند و به مرحله عملیاتی نرسیده اند و یا اصلا به صورت ذاتی ، قابلیت تبدیل شدن به یک ابزار موثر و قابل اعتماد برای به کارگیری در شرایط واقعی محیط نبرد را رو ندارند.

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با تشکر فراوان از شما برادر گرامی به خاطر منابع خوبی که ارائه کردید. البته همون طور که خودتون فرمودین ، این محصول کمپانی سلکس ایتالیا هست . ولی از صحبت های شما در 2 ارسال قبلی ، بنده این گونه برداشت کردم که هندوستان محصولی کاملا  بومی و ساخت داخل تولید کرده باشد و در واقع برای اون محصول از شما درخواست منبع کردم.

 

ولی به هر حال این سیستم آلوس هم ، مفهومی در امتداد همان مفهوم سنتی سنسورهای پسیو ارائه کرده و فقط در بحث پردازش نرم افزاری قدم های بلندی برداشته. همان طور که در فایل پی دی اف محصول هم به این مساله اشاره کرده که از پردازش دیجیتال چند هسته ای و تکنولوژی های GPU مانند کامپیوترهای شخصی بهره میبره.

 

اصلا در این جای بحث اجازه بدید از شما یک سوال اساسی ، بنیادین و مهم بپرسم. ببینید برای توضیح و اثبات هر قضیه ای میشه از راه های مختلفی استفاده کرد. یک راهش استدلال علمی و در نظر گرفتن فکت های روی زمین هست و روش دیگر استدلال منطقی و عقلانی.

 

حالا من میخوام روی بخش دوم یعنی استدلال منطقی بحث کنم.

 

ببینید ، آمریکا در طول چند دهه گذشته بر روی توسعه تکنولوژی پنهان کاری راداری ، سرمایه گذاری هایی انجام داده که شاید در قدرت تصور بسیاری از علاقه مندان حوزه فناوری های نظامی هم نگنجه و به قول معروف غیر عقلانی به نظر برسه. (لازم به ذکر است که تاکید و تمرکز این تاپیک و بحث بر روی پنهان کاری راداری در حوزه پرنده هاست و این مساله نباید اذهان رو از کاربرد پنهان کاری در حوزه مهمات و تسلیحات غافل کند.)

 

در تما این سال ها ، تصمیم گیرندگان در بالاترین رده های حکومتی و نظامی آمریکا ، متفق القول عقیده داشته اند که این فناوری با توجه به همه هزینه ها و ریسک های آن ، چیزیست که بدون هیچ شک و شبهه ای باید دنبال شود و حتی بسیاری از تحلیل گران و اتاق های فکر و اندیشکده های آمریکایی و غیر آمریکایی این رویکرد کلان آمریکا رو با درجه باللیی از اهمیت ، تایید و تصدیق کرده اند.

 

در طول همه این ساله ها، مثل همین امروزی که منو شما در حال بحث روی این موضوع هستیم ، آمریکا شاهد و ناظر و واقف بر تمامی پیشرفت های صورت گرفته و در حال توسعه تکنولوژی های ضد پنهانکاری بوده وقطعا و یقینا به نقاط قوت و ضعف این سیستم ها ، خیلی بهتر از دارنگان این نوع سیستم ها واقف بوده . و در تمامی این مدت زمان حتی کوچک ترین تردیدی در ادامه سرمایه گذاری بر روی پنهان کاری به خودش راه نداده.

 

چند سالی هم هست که بقیه کشورهای دنیا به اهمیت پنهان کاری پی برده و هر روزی که میگذره ، کشورهای جهان بیشتر به این مساله پی میبرند که ، سال های زیادی رو غافل بوده اند و در این مدت ، فاصله تکنولوژیک آنها در این حوزه با آمریکا ، به صورت تصاعدی بیشتر و بیشتر شده.

 

هیچ نیازی هم به کارهای در حال انجام در کشورهایی مثل چین و روسیه و کشورهای اروپایی نیست چون عزیزان همگی به قدر کفایت اشراف دارند.

 

حالا میخوام از شما بپرسم که با توجه به حقایق موجود روی زمین ، این مساله رو چگونه توجیه میکنید ؟ آیا شما جهان رو در حال نزدیک شدن به غروب فناوری پنهان کاری میبینید ؟

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط hosseingmn
      میگ-31 نوع ارتقا یافته و جایگزین میگ-25 میباشد که در زمان خود بی رقیب بود و اکنون جای خود را به پسرش داده است. بی شک میگ-31 پرقدرتمندترین رهگیر روسیه و در کل جهان میباشد که توانایی رهگیری همزمان چندین جنگنده مهاجم را دارا میباشد و نیز اولین جنگنده عملیاتی شوروی با توانایی نگاه به پایین و شلیک به پایین میباشد. این جنگنده از راداری بسیار قوی با نام Zaslon بهره میبرد که به فاکس هوند این امکان را میدهد تا همزمان به 4 (در مدلهای اولیه) هدف حمله کند و نیز دیگر جنگنده های دشمن را تحت کنترل داشته باشد! طبق نظر بعضی کارشناسان این رادار قویترین و بهترین رادار جهان میباشد که حتی میتواند استیلت را هم شناسایی کند! از نظر سیستم رانش نیز میگ-31 از دو موتور توربوجت با پس سوز D-30F6 بهره میبرد که هر کدام تراستی برابر 93KN تولید مینمایند و با آنها فاکس هوند سرعتی برابر با 3 برابر صوت پیدا میکند! طراحی و شکل ظاهری میگ-31 بسیار شبیه به میگ-25 میباشد و دقیقا مانند آن دارای 2 جایگاه تسلیحات در زیر هر بال و یکی در انتهای بال به اضافه 4 جایگاه در زیر بدنه هواپیما میباشد. در دهه 1990 با توجه به قدرتمندتر شدن جنگنده های غربی روسیه فاکس هوند های خود را ارتقا داد که تواناییهای میگ-31 بسیار بهتر و بیشتر از قبل شد که امروزه این مدل با نام MiG-31BM شناخته میشود. MiG-31BM دارای آیونیکی بسیار قویتر از نسلهای قبلی خود میباشد و میتواند به راحتی با اهداف هوایی یا زمینی درگیر شود. و نیز به واسطه رادار پرقدرت خود میتواند همزمان 24 جنگنده دشمن را شناسایی کرده و با 6 تا از آنها درگیر شود! این رادار جدید همچنین میتواند به نحو احسن اهداف زمینی را نیز شناسایی کند. در ادامه با مشخصات MiG-31A آشنا میشوید :

      MiG-31A

      کشور سازنده : شوروی سابق
      هواپیماهای مشابه : MiG-25 , F-14 , F15
      تعداد سرنشین : 2 نفر
      ماموریت اصلی : رهگیر تمام آب و هوایی + ایجاد امنیت هوایی
      طول : 21.5 متر
      طول بال : 14 متر
      ارتفاع : 6.6 متر
      حداکثر سرعت : 3 ماخ
      وزن خالی : 22 تن
      وزن استاندارد : 37 تن
      حداکثر وزن : 47 تن
      نوع و قدرت موتور : دو موتور توربوجت با پس سوز D-30F6 هر کدام با تراست 93 کیلو نیوتن
      حداکثر تحمل G : در سرعتهای فراصوت +5 جی
      حداکثر برد : 3300 کیلومتر
      شعاع عملیاتی : 720 کیلومتر
      ارتفاع پرواز : 25 کیلومتر
      ارتفاع پرواز از سطح دریا : ؟
      مدت زمان برای رسیدن به ارتفاع 20 کیلومتری : 8 دقیقه و 54 ثانیه
      قابلیت سوختگیری هوایی : ندارد
      حسگرها : LD/SD TWS radar, possible IRST, RWR (رادار Zaslon S-800 با برد 200 کیلومتر)
      نوع تسلیحات : یک قبضه توپ 23 میلی متری GSh-6-23 + موشکهای هوا به هوای R-33 , R-40 , R-60 , R-73

      MiG-31BM

      این مدل در بسیاری جهات شبیه مدلهای قبلی است و در اینجا فقط نکات مهم را بیان میکنم.
      نوع رادار : Zaslon-M با برد 400 کیلومتر و توانایی شناسایی استیلت ، همزمان 24 هدف را شناسایی و به 6 تا از آنها حمله میکند و بقیه را نیز تحت نظر دارد.
      توانایی جنگ الکترونیک : دارای سیستم مدرن ECM و ضد ECM
      آیونیک این مدل بسیار پیشرفته تر از مدلهای قبلی است.
      نوع تسلیحات :
      یک قبضه توپ 23 میلی متری GSh-6-23
      موشکهای هوا به هوای R-27 , R-33 , R-37 , R-40 , R-60 , R-73 , R-77
      موشکهای هوا به زمین Kh-31P , Kh-58
      قیمت میگ-31 بی ام : 40 میلیون دلار

      توضیحاتی چند در مورد موشکهای هوا به هوای قابل حمل توسط میگ-31 :
      R-27 با برد 70 الی 170 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3600 Km/h
      R-33 با برد 160 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3700 Km/h
      R-37 با برد 300 ، حداکثر سرعت هدف : ؟
      R-40 با برد 50 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : ؟
      R-60 با برد 10 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : ؟
      R-73 با برد 40 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 2500 Km/h
      R-77 با برد 90 الی 160 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3700 Km/h
      R-172 با برد 400 کیلومتر, حداکثر سرعت هدف؟
      چگونگی ظرفیت حمل موشکهای هوا به هوا در MiG-31BM :

      A) 8 R-33 & 2 R-60 or R-73
      6 R-33 & 2 R-40 & 2 R-60 or R-73
      C) 4 R-33 & 4 R-40 & 2 R-60 or R-73
      D) 4 R-33 & 4 R-73 & 2 R-40 & 2 R-60 or R-73







      منبع : وبلاگ میلیتاری
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.