جنگنده برتری هوایی پنهانکار اف-22 رپتور جنگنده برتری هوایی پنهانکار اف-22 رپتور ( Lockheed Martin F-22 /Raptor)

[javadjab 4]

فکر نکنم هیچ کسی بتونه راجب f22 نظر درستی بده چون این یک جنگنده راهبردی برای امریکا محسوب میشه و اطلاعات اون کاملا محرمانه است و نمیشه سطح مقطع راداری اون رو دقیقا مشخص کرد تا بعدش بگیم رادار su35 ان رو از چه فاصله ای شناسایی میکنه ولی یه نکته رو قبول کنید همیشه هر کشوری که سلاح جدیدی میسازه راجب اون اغراق میکنه ولی تجربه نشون داده که حرف های امریکایی ها راجب سلاح هاشون نسب به روسها واقعی تر است

[GRASS 0]

تاریخچه
در سال 1981 نیروی هوایی آمریکا تحت پروژه ای به نام ATF اعلام کرد نیاز به هواپیمایی با مشخصات قابلیت پنهانکاری قدرت مانور بالا پرواز سوپر کروز و قابلیت نشست و برخاست از باند های کوتاه برای جایگزینی با F-15 نیاز دارد و همین دلیل باعث شد تا در سال 1983 نیروی هوایی آمریکا به شرکت های بزرگ هواپیما سازی آن دوران (لاکهید مارتین مک دانل داگلاس بویینگ داینامکس گرومن و راکول نورثروپ) پیشنهاد ساخت همچین هواپیمایی را بدهد.
شرکت لاکهید ابتدا در این اندیشه بود تا با تغییراتی در هواپیمای YF-12 می دهد آن را با مشخصاتی که نیروی هوایی آمریکا داده است نزدیک کند اما طرح YF-12 لاکهید در بین طرح ها دیگر رتبه آخر را کسب کرد.این امر باعث شد تا شرکت لاکهید به فکر ساخت یک هواپیما بر پایه F-117 بیافتد تا با تغییراتی همچون انحنا دادن به بدنه (همانطور که می دانید در طراحی بدنه F-117 هیچ گونه انحنایی وجود ندارد) بتواند نیاز نیروی هوایی آمریکا را برطرف سازد.
در این حین شرکت های دیگر نیز داشتن بر روی طرح های خود کار می کردند.طرح شرکت بویینگ یک هواپیما با دم v شکل برای بهبود پنهانکاری و کاهش وزن هواپیما به وسیله کامپوزیت هایی که در بدنه هواپیما به کار برده بود.از طرف دیگر شرکت جنرال داینامکس نیز طرح هواپیما بدون دم را ارائه داد که یک دم عمودی کوچک و بالی با لبه های حمله دندان اره ای بود.
با نزدیک شدن روز تصمیم گیری نیروی هوایی آمریکا به شرکت ها اعلام کرد تا با هم همکاری کنند و شرکت لاکهید بویینگ جنرال داینامکس با هم شرکت های مک دانل داگلاس و نورثروب و شرکت های گرومن و راکول نیز با هم همکاری می کردند.
سرانجام در 28 جولای 1986 شرکت ها طرح های اولیه خود را به نیروی هوایی آمریکا ارائه دادند تا برنده مناقصه 691 میلیون دلاری بشوند.
نیروی هوایی آمریکا سرانجام شرکت لاکهید با طرح yf-22 و نورثروپ yf-23 را برنده مناقصه اعلام کرد و شرکت ها در حال ساخت مدل اولیه خود بودند.
اما مشکلی که هر دو این هواپیما ها داشتند نمی توانستند پرواز سوپر کروز انجام بدهند و قابلیت نشست و برخاست از باندهای کوتاه را نداشتند.اما با برداشتن شرط نشست و برخاست از باند های کوتاه مهندسان لاکهید توانستند با تغییراتی که در عقب هواپیما ایجاد کند آن را به پرواز سوپر کروز برساند.
سرانجام پس از یک دهه تلاش در سال 1990 نیروی هوایی آمریکا طرح f-22(yf-23 را به طرح yf-23 ترجیح داد و دلیل این امر قدرت مانور بالا طراحی بهتر محفظه های داخلی تسلیحات در f-22 بود البته yf-23 نورثروب قابلیت پنهانکاری بالاتر نسبت به f-22 داشت.
اولین نمونه f-22 در سال در آوریل 1997 وارد خدمت شد اما بدلیل مشکلات فراوان که بر سر راه آن بود همچ.ن حذف بودجه آن بوسیله دولت آمریکا خدمت آن به تعویق افتاد و در سال 2005 وارد خدمت شد.
همچنین در سال 2002 با تغییراتی که بر روی آن انجام دادند توانستند آن را به هواپیمایی چند منظوره تبدیل کنند که قابلیت حمله به اهداف زمینی به وسیله بمب های jdam و gbu را داشته باشد و به f-22a لقب گرفت.
در حال حاضر نیرو هوایی آمریکا 550 تا 750 f-22 احتیاج دارد که به دلیل مشکلات مالی فقط بودجه خرید 276 فروند f-22 تصویب شد که به احتمال زیاد به دلیل قیمت گران f-22 (120میلیون 189 فروند به نیروی هوایی آمریکا فرستاده می شود.

[align=center]http://xs113.xs.to/xs113/07133/f221.jpg[/align]
و اما خود f-22
همانگونه که می دانید برای به کار افتادن یک وسیله اجزای بسیاری به هم کمک می کنند یکی از اجزای اصلی موتور است و f-22 با دو موتور توربوفن f-119-pw100 نیروی پیشران خود را تامین می کند.این موتور ها به f-22 این قابلیت را می دهد تا پرواز سوپر کروز(پرواز فراصوت بدون استفاده ازر پس سوز )انجام دهد این امر باعث می شود تا توسط رادارها دشمن دیده نشود و سوخت کمتری مصرف کند(هواپیما ها برای رسیدن به سرعت صوت از پس سوز استفاده می کنند و این امر باعث می شود سوخت چند برابری مصرف شود) و به سرعت صوت پرواز کند.همچنین f-22 مس تواند تا دو برابر سرعت صوت پرواز کند و تا 18 کیلومتر بالا برود.
رادار an-apg-77 قابلیت شناسایی اهداف را تا 280 کیلومتری در تمام شرایط جوی دارد و می تواند اهداف زمینی را با دو بمب 1000 پاوندی jdam و 8 بمب gbu-39 و برای نابود کردن اهداف هوایی از 2 موشک گرمایاب aim-9(به دنبال گرمایی که از موتور منتشر می شود میرود) و 6 موشک راداری aim-120c که دارای بردی در حدود 32 کیلومتر است استفاده کند.
اف 22 از 8 پایلون داخلی و 4 پایلون خارجی بهره می برد که می تواند 12 از نوع از تسلیحات مختلف هوا به هوا و هوا به زمین را بر روی آنها لود کند و راهی ماموریت شود.
بدون شک می توان گفت f-22 از بهترین هواپیماهای قرن بیست و یکم است که تا کنون ساخته شده است اما تنها عامل نگرانی آمریکا وجود هواپیما mig-31 موشک های سطح به هوا s-300 s-400 است که به راحتی می توانند این هواپیما را شناسایی و نابود کنند و در غیر این صورت دیگر وسیله پرنده ای حریف f-22 نمی شود.
البته قابل ذکر است که f-22 در هیچ جنگ واقعی شرکت نکرده است که کارایی آن در میادین واقعی نبرد اثبات شود اما در یک درگیری شبیه سازی شده دو f-22 به راحتی توانستند 8 اف 15 را از صحنه نبرد محو کنند.

[align=center]http://xs113.xs.to/xs113/07133/f222.jpg[/align]
مشکلات بر سر راه F-22
1.در 10 آپریل 2006 حادثه ای برای F-22 رخ می دهد گرفتار شدن خلبان f-22 در کاکپیت خلبان پس از چک کردن تمام دستگاه و تمام راه حل ها برای باز شدن کاناپی موفق به این کار نمی شود و این امر باعث می شود تا کاناپی را برش دهند و خلبان را خارج کنند این حادثه باعث شد تا usaf نگران شود و دوباره این سیستم را بازسازی کند که دیگر از این مشکلات رخ ندهد.
2.مشکلی دیگر بر سر راه f-22 داغ شدن موتور روشن آن بر روی زمین(standby)در جاهای گرمسیر است که f-22 در شهرهای گرمی مانند افغانستان و عراق که دمایی بالاتر از 49 درجه سیلیوس دارند نمی تواند 44 دقیقه بیشتر تحمل کند و باعث از کار افتادن دستگاه های الکتریکی f-22 می شوند.
3. ایجاد بحران مالی برای f-22 شرکت لاکهید را به این فکر برده است تا مشتری خارجی جذب کند اما دولت آمریکا هیچ تمایلی برای فروش به کشورهای دیگر ندارد اما شرکت سازنده یعنی لاکهید اجازه دارد تا محصول خود را به کشور های دیگر بفروشد هم اکنون کره جنوبی و ژاپن مشتریان f-22 هستند.
این کار شرکت لاکهید مانند فروش f-14 به ایران بود تا شرکت گرومن از ورشکستگی با پولی که از خرید آنها از ایران می گیرد جلوگیری کند البته به نفع ایران هم شد.

 

لطفا منبع را نیز ذکر کنید

 

[GRASS 0]

به زودی مطلبی در باره ی این جنگنده ( raptor f22 )خواهم نوشت البته با منبع !!

[GRASS 0]

Raptor يا F-22 نيروی هوايی آمريكا همواره در پی ساخت بهترين جنگنده های هوايی برای دفاع از مرزهای خود بوده و در ميان تمامی مشخصات اين هواپيما نگرش خاصی بر «برتری هوايی» داشته است. تاكنون اين وظيفه بر عهده جنگنده اف -۱۵ بود. نيروی هوايی آمريكا برای خلق F-22 با تشكيل يك كنسرسيوم از سه شركت متخصص و قدرتمند صنعت هواپيماسازی توانست هواپيمای شگفت آور Raptor يا F-22 را خلق كند. اين كنسرسيوم متشكل از شركت های بوئينگ (Boeing)، لاكهيد مارتين (Lockheed Martin) و شركت پرت و ويتنی (Pratt and Whitney) بود كه در اصل به دنبال يك جايگزين اصلح برای هواپيمای جنگنده F-15 بودند كه در برتری هوايی از اين عقاب آهنی قوی تر باشد و نتيجه تمام تحقيق ها و جست وجوها با ساخت هواپيمايی جنگنده برای قرن ۲۱ به نام F-22 بود. در اين راستا در آگوست سال ۱۹۹۱ ميلادی دو ملاقات بين اين ۳ شركت و شركت جنرال دايناميك برقرار شد و موضوعی به نام طرح گسترش مهندسی و ساخت (EMD)۱ هواپيمای جنگنده F-22 مطرح شد. در همان ملاقات ها بودجه ای هم تخمين زده شد كه ۹۱/۱۰ ميليارد دلار بود و قرار شد ۵۵/۹ ميليارد دلار برای ساخت بدنه و ۳۶/۱ ميليارد برای موتور كنار گذاشته شود. در سال ۱۹۹۱ نيروی هوايی آمريكا (USAF) درخواست ۶۴۸ فروند F-22 را به ارزش ۶/۸۶ ميليارد دلار به اين كنسرسيوم ارائه داد كه بعد از ۲ سال يعنی در سال ۱۹۹۳ اين درخواست به ۴۴۲ فروند به ارزش ۶/۶۱ ميليون كاهش يافت. با تمامی اين اوصاف يك مجمع تخمين هزينه (JET)۲ در ۱۹۹۶ پيرامون اين موضوع آغاز به كار كرد تا با بازنگری بر برنامه F-22 بتواند بهترين برنامه ريزی را با كمترين هزينه ارائه دهد. بعد از كمی تحقيق و بررسی، اين مجمع اعلام كرد برای كم كردن هرگونه خطر احتمالی اين برنامه احتياج به بودجه و وقت بيشتری دارد كه در آخر ۲/۲ ميليارد به علاوه ۱۲ ماه به بودجه و وقت پروژه اضافه شد. پروژه گسترش ساخت و مهندسی F-22 در نهايت موفق شد در ۶ سپتامبر ۱۹۹۶ موفق ترين آزمايشات را بر روی اين جنگنده قدرتمند انجام دهد و بعد از رضايت متخصصان قرار شد در هر سال ۳۶ فروند از اين مدل هواپيما ساخته شود و اين توليد تا ساخت كامل ۳۳۹ فروند ادامه يابد كه در سال ۲۰۱۳ ميلادی به پايان برسد. اما بعد از تمامی اين مشكلات هم اكنون هواپيمای جنگنده نيرومندی به نام F-22 با خصوصيات قدرت مانور بسيار بالا، رادار گريزی (stealth)، ايونيك نظام يافته پيشرفته، حالت آيروديناميكی خاص برای رسيدن به سرعت های مافوق صوت (Supersonic) و دو موتور پيشرفته ساخته شده است. اف-22 قدرت مانور بسيار بالايش را مديون تلفيق دو امر مهم است؛ يكی طراحی آيروديناميكی و حالت بدنه و ديگری موتورهای پرقدرت. همان گونه كه در اعضای كنسرسيوم ديده می شود آن قدر امر ساخت موتور مهم است كه يكی از اعضا به نام پرت و ويتنی تنها مسئوليت طراحی موتور را برعهده می گيرد. موتور F-22 طراحی منحصربه فردی دارد كه با وجود طی پرواز طولانی مدت با سرعت مافوق صوت، سوخت كمی مصرف می كند و در سرعت های كم نيز همين گونه عمل می كند و باتوليد نيروی پيشران بسيار بالا در مدت كمی به سرعت های مافوق صوت دست پيدا می كند. موتورهای شركت پرت وويتنی با مدل F-119-PW-100 در واقع يكی از شاهكارهای صنعت موتورسازی به حساب می آيد كه قدرت پيشرانی حدود ۲ برابر موتورهای جنگنده های ديگر مهيا می كند. يكی از نكات جالب طراحی موتور F-119 اين است كه حتی بدون پسسوز (afterburner) قدرت بيشتری نسبت به موتورهای مجهز به پسسوز دارد. البته خود اين موتور نيز مجهز به پسسوز است. هركدام از دو موتور F-22 قادرند ۳۵ هزار پوند نيرو توليد كنند كه در مقابل تاكنون تمام جنگنده ها در نيروی هوايی آمريكا مجهز به موتور جت با مأموريت برتری هوايی توانسته اند ۲۳ هزار تا ۲۹ هزار پوند نيرو فراهم كنند. در اصل F-22 سرعتش را مديون اين موتورها است. طراحی خاص باعث شده كه موتورها با وجود اين قدرت زياد حرارت زيادی از خود نداشته باشند تا در برابر رادارهای حساس به حرارت از خود عكس العمل نشان ندهند و از ديد آنها مصون بمانند. نكته جالب ديگر هزينه ساخت اين موتور است كه نصف هزينه موتورهای ديگر است و از نظر حجم و اندازه حدود ۴۰ درصد كوچك تر از آنها است. در اصل می توان گفت اين موتورها ساخته ۴۰ سال تجربه شركت پرت و ويتنی است. همان گونه كه ديده می شود در بسياری از قسمت ها مانند موتور و طراحی بدنه بسيار شبيه به YF-22 (پنجره سياه) است و دليلش هم واضح است زيرا طراحی هر دوی آن ها بعد از پروژه جنگنده پيشرفته تاكتيكی (ATF)۳ بود كه در ضميمه جوان شماره ۱۵ به آن اشاره شد. مواد بدنه متشكل از ۳۹ درصد تيتانيوم، ۲۴ درصد مواد مركب كربن (Composito)، ۱۶ درصد آلومينيوم و يك درصد ترموپلاستيك و ديگر فلزات است. درصد بالای تيتانيوم برای استحكام بالا در مقابل فشارهای ناگهانی است.اما يكی از خصوصيات مهمش رادارگريزی (Stealth) است. در زمينه رادارگريزی دو شيوه مهم وجود دارد يكی چگونگی و حالت و شكل بدنه است كه با كم كردن سطح مقطع راداری - (Radar Cross Section) باعث كم كردن ديد رادارهای دشمن می شود و ديگری تكنولوژی استفاده مواد جاذب امواج رادار Radar-absorbing) (Material است كه امواج راداری را جذب كرده و هيچ كس عكس العملی از خود در مقابل آنها نشان نمی دهد .«اولين كشوری كه از فناوری استفاده مواد جاذب RAM استفاده كرد آلمانی ها در جنگ جهانی دوم بودند.» حال تجسم كنيد كه اين فناوری كه از دهه ۱۹۴۰ آغاز شده چه نتايجی در رادارگريزی F-22 خواهد داشت. در ميان تمامی هواپيماهای حال حاضر نيروی هوايی آمريكا دو هواپيمای F-117 و بمب افكن B-2 به عنوان پيشرو تكنولوژی رادارگريزی به حساب می آيند كه حتی در بعضی از قسمت ها گفته می شود اين هواپيماها نيروی امواج راداری را تا ۹۰ درصد كاهش می دهند و ديگر هيچ جوابی به آنتن رادارها بر روی زمين نمی رسد . در F-22 آميخته ای كامل و بدون نقص از اين دو فناوری ديده می شود و حتی نقص هايی كه در F-117 و B-2 بوده نيز رفع شده است و به طور ميانگين ۹۰ تا ۹۵ درصد امواج را جذب می كند. اف-۲۲ حتی در بخش های ورودی و خروجی موتور نيز نهايت احتياط را انجام داد و از نوعی مواد با زمينه سراميكی خاص استفاده كرده كه نسبتاً حرارتی از خود نشان نمی دهند و در مقابل رادارهای مادون قرمز نامرئی هستند. البته در نهايت بايد اشاره كنيم كه حالت رادارگريزی در هواپيماها، آن ها را از ديد رادارها به صورت كامل نامرئی نمی سازد بلكه يافتن آنها در هوا بسيار سخت تر می شود. برای نبردهای هوايی F-22 می تواند ۶ موشك هوا به هوای ميان برد AIM-120C و ۲ موشك هوا به هوای كوتاهبرد و AIM (Sidewinder) را با خود حمل كند كه هر دو از موشك های پيشرفته هوشمند هستند. موشك های هوا به هوای AIM-120C كمی كوچك تر از مدل های قبلی است زيرا اكثر موشك های F-22 در داخل بدنه جا داده می شوند و برای جاگيری بهتر در محفظه تسليحاتی طراحی شده اند و حتی موشك های AIM-9 كه جزو موشك های كوتاهبرد هدايت شونده حساس حرارتی هستند طی طراحی جديد به نام AIM-9X كه آمريكايی ها مشغول ساخت آن ها با دم ها و اندازه كوچك تر هستند تنها برای استفاده در F-22 است. در سال ۱۹۹۴ نيروی هوايی آمريكا از شركت لاكهيد مارتين درخواست كرد تا قابليت نبردهای هوا به زمين نيز برای F-22 به وجود آورند كه در اين راستا توانستند موشك های ۱۰۰۰ پوندی GBU-30 و GBU-32 را به آن ها اضافه كنند و همچنين ۲ موشك هوا به زمين (JDAM) كه مجهز به سيستم GPS است نيز به آنها اضافه شدند. اكثر موشك هايی كه به F-22 ملحق می شوند به صورت داخلی است كه اين امر چندين نتيجه مطلوب دارد، مانند بالا رفتن قدرت مانور، كمتر شدن قابليت ديد راداری دشمن و بيشتر شدن برد. اضافه بر تمام اينها F-22 در زير بال هايش ۴ آويزگاه (hard point) نيز دارد كه هر كدام توانايی تحمل بادی به اندازه ۵ هزار پوند را دارد. در بعضی ماموريت ها كه F-22 احتياج به برد بالايی دارد ۴ مخزن بنزين كه هر كدام ۶۰۰ گالن حجم دارد را با خود حمل می كند و در حالت گشت هوايی (Air Patrol) به ۲ مخزن بنزين و ۴ موشك تجهيز می شود. از يك مسلسل M61A2 ساخت شركت مارتين بهره می برد كه در واقع مدل پيشرفته مسلسل بسيار قوی به نام M-61 است كه قابليت شليك ۱۰۰ گلوله در ثانيه را دارد. يك رادار بسيار قوی به نام AN/APG-77 به F-22 هديه داده شده است كه كار خلبان را بسيار راحت می كند و ديد او را تا حد توان گسترش می دهد. كابين خلبان مجهز به مدرن ترين سيستم های ديجيتالی است و از صندلی پرتاب ACES)II)۵ بهره می برد كه ساخت شركت مك دانل داگلاس است و در اكثر هواپيماهای جنگنده و بمب افکن آمريکا مانند اف ۱۵ ، ب۱ ، آ۱۰ ، اف۱۱۷ و اف ۱۶ و(ب۲ استفاده شده است. اين صندلی پرتاب خود به صورت هوشمند عمل می كند و در صورت فشار بالا بر خلبان اگر بيهوشی در پی باشد نسبت به ارتفاع و وضعيت های خاص ديگر خودش چترش باز می شود و خلبان را صحيح و سالم به زمين هدايت می كند. حال با شنيدن تمامی خصوصيات آيا رقيبی در هوا می توانيد معرفی كنيد كه حريف اين جنگنده شود؟! مشخصات: نوع .....................................................................................................جنگنده چند منظوره مبنای قدرت .....................................................................................دو موتور توربو فن مدل F-119-PW-100 پيشينه وزن بر خواستی .................................................. ۶۰۰۰۰ پوند طول ................................................................................................ ۱۸/۹۲ متر ارتفاع .................................................................................................. ۵ متر فاصله دو سر بال ............................................................................. ۱۲/۵۶ متر بيشينه سرعت .................................................................................. ۲۳۳۵ کيلومتر سقف پرواز ...................................................................................... ۵۰۰۰۰ فوت تعداد خدمه ..................................................................................... يک نفر منبع:air-university.blogspot.com

[STORM 3]

فقط اين مطلب رو اضافه كنم به علت جنگ هاي زيادي كه آمريكا در صحنه بين المللي داشته توانايي جنگنده - بمب افكن هاش تا حدودي ثابت شدست.

[behroozt 0]

با سلام و تشكر از دوستان لطفا لينك هاي مربوط به عكس اين جنگنده را در صورت امكان اصلاح فرماييد فكر كنم تغيير كردن . برا من باز نميشن . مرسي

[mohajer_tanha1 0]

injaneb mohammad rasoul daneshjoy electronic az maleze.
mazerat mikham f-22 ke heche shoma az f_35 etela dared.???
on ham heche ya perojeya jadede hast bena enntegham vali asr in perojeya khodam hast
tamam f ha ba ham jam beshan harefesh nameshan .
in sha allah betonam in peroje bozorg ra dar ekhteyar keshvare azizam iran gharar bedam
ya ghesmate az moshakhasatesho begam hal koni?
1: beseda
2: makhfe az cheshm ensan
3: makhfe az radar
4: vaghte parvaz mikone bagheyeya jangandeha soghot mikonan bavar nadare sabr kon beben hala bekhand be omid khoda to iran mesazemesh basha d ke doshman hamon bepamon beyoftan eltemas konan ke nazanemeshon
va ....
lotfan yajore ertebat mano ba shakhs vazer defa bar gharar koned.




دوست گرامی
لطفاً از حروف فینگلیش برای ارسال پست استفاده نکنید . فقط فارسی مجاز است .
موفق باشی

Babakim1

[Survivor 3]

اين جنگنده با ويژگي هايي از آن كه در مانورها ديديم وقدرت پنهانكاري باورنكردنيش و نيز قدرت جنگ الكتروپنيكش كه تا امروز مخفي مونده ولي مي گويند كه قويترين فاكتور اين جنگنده ست، يك افسانه اي ديگر است مانند اف-14 در زمان خودش. به قول سرهنگ زيمير اين جنگنده براي مبارزه با يوفو ها ساخته شده!

[zax_01001 10]

محققان و کارشناسان شرکت سازنده جنگنده اف 22 (لاکهید مارتین ) از سه فناوری جدید که مکمل یکدیگرند برای ساخت اولین جنگنده استیلت رهگیر جهان استفاده کرده اند .

1- فناوری سطوح شیبدار(کاهش سطح مقطع راداری)

2- فناوری مواد جاذب رادار

3- استفاده از مواد جاذب گرما و امواج داخلی (در مفیاس اندک)



مقدمه

شاید قبل از هرچیز بهتر باشد که به نحوه عملکرد رادار به صورت اجمالی بپردازیم

رادارها به گونه ای طراحی شده اند که امواج معینی را با طول موج و بسامد معین در فضا پخش میکنند در صورتی که مانعی در مسیر حرکت امواج منتشر شده ایجاد شود امواج با آن برخور نموده قسمتی از امواج جذب جسم و مقداری نیز بر اثر بازتابش در خلاف جهت باز میگردد . این مقدار بازتابیده شده پس از دریافت توسط آنتنهای گیرنده و آنالیز زمان انتشار و دریافت موج ، جهت انتشار موج ، سرعت انتشار موح و نیز سایر موارد دیگر نشان میدهد که امواج به چه نوع مانعی به چه بزرگی و با چه سرعتی برخورد کرده اند .

پس یکی از علل شناسایی پرنده ها بازتابش امواج جذب نشده در آن است پس باید فکری کرد تا این امواج یا بازتابش مجدد نداشته باشند و یا از مسیر بازتابش اصلی منحرف شوند . حال چگونه میتوان این کار را انجام داد .

فناوری سطوح شیب دار ( کاهش سطح مقطع )

در این فناوری از روش انحراف موج بازتابش برای جلوگیری از رهگیری پرنده استفاده میشود . همانطور که در بحث اپتیک (نور) در زمان دبیرستان به یاد داریم زاویه تابش و انعکاس نور به یک سطح صاف همواره برابر و در عوض زاویه تابش و انعکاس یک دسته پرتو موازی به یک سطح ناصاف و خمیده همواره متفاوت است و این همان اصل در فناوری کاهش سطح مقطع میباشد . در جنگنده های قدیمی به دلیل بالا بودن تعداد مکانهای خمیده و سطوح ناصاف ناشی از محل استقرار بمبها و موشکها و نیز خمیده و یا گرد بودن مقطع پرنده امواجی که از طریق رادار در فضا منعکس میشد پس از برخورد با پرنده در جهات گوناگون انعکاس مییافت که قسمتی از آن توسط ایستگاههای کنترل زمینی دریافت و موقعیت پرنده شناسایی میشد . جای شکی نبود که با منحرف کردن تمامی موج انتشار یافته شده در یک مسیر میتوان شانس دریافت امواج را در زمین برای آنتنهای زمینی بسیار کاهش داد .پس در جنگنده های نسل جدید تا حد ممکن سعی شد تا سطح مقطع زیرین اکثر هواپیما ها یا به صورت صاف باشد و یا به صورت شکسته تا موج تابیده شده را فقط و فقط در یک جهت منحرف کند .

فناوری مواد جاذب رادار

برای درک بهتر این فناوری در ابتدا به بحث درباره ماده سیاه میپردازیم

ماده سیاه در جهان هستی ماده ای نامرئی است که بنابه یافته های ستاره شناسی اکثر فضای پیرامون جهان هستی را در بر گرفته و از عبور هرگونه نور و موجی از خود به طور کامل جلوگیری میکند و باعث جلوگیری از رسیدن نور از آن سوی ماده به سمت جهان هستی میگردد. علت اصلی سیاه دیده شدن آسمان در شب نیز وجود همین ماده سیاه است . ولی در بحث زمینی مشابهی برای ماده سیاه با نام جسم سیاه تعریف شده است .

جسم سیاه جسمی است که تمامی امواج تا بیده به سمت آن را به طور کامل جذب کرده و مانع از بازتابش آن میگردد .جسم سیاه آرمانی متشکل از یک ساختار کروی شکل است که سوراخ ریزی بر آن وجود دارد و هر پرتوئی که وارد این سوراخ شود توانایی خروج از آن را نخواهد داشت .

حال که با ماده سیاه آشنایی یافتید وچگونگی عملکرد آن را مشاهده کردید زمان آشنایی با عملکرد مواد جاذب رادار فرا رسیده است

هنوز هیچ تاریخچه مشخصی در مورد مواد جاذب رادار و سازنده آنها مشخص نشده . برخی کارشناسان ادعا کردند که آلمان اولین کشوری بود که در جنگ جهانی دوم و در سال 1942 موفق به ایجاد این فناوری شد و لی پس از شکست آمریکا اسناد آن را به دست آورده و پس از تحقیق از آن بهره برداری کرده است (در صورتی که این فرض درست می بود باید آمریکا در اوایل دهه هفتناد میلادی توانایی ساخت جنگنده های ضد رادار را به دست می آورد در حالی که اولین طرح ساخت جنگنده ضد رادار در خلال سالهای 1990 تا 1995 ارائه شد ) دسته دوم از کارشناسان نتایج تحقیقات یک دانشمند روسی در دهه های 60 و 70 را کلیدی برای آغاز طرح ساخت این مواد اعلام کردند . هرچند که ایران نیز این نظریه را رد نکرده و نام دانشمند مربوطه و کتاب وی را به دست آورده (متاسفانه به دلیل اعمال سانسور بر بخشی از اطلاعات موجود در منابع ایرانی موفق به یافتن نام و نام کتاب دانشمند مربوطه نشدیم ) وجود زیر دریایی های غیر قابل رهگیری شوروی در دهه های بعد از هفتاد نیز تاییدی بر این مطلب می تواند باشد . ولی اولین تحقیقات رسمی در مورد مواد جاذب رادار به گفته غربی ها در سازمان کشتیسازی داکیارد کانادا با همکاری چند دانشگاه بزرگ انجام شد که پس از سه سال به نتیجه رسید . و علاوه بر دستیابی به این فناوری نرم افزاری نیز برای پیش بینی مناطق حساس راداری در پرنده ها و کشتی ها که میتوانست موجب شناسایی آنها شود نیز طراحی شد .( گزارش این مطلب به زودی پس از ترجمه در اختیار دوستان قرار خواهد گرفت )

در این فناوری نوین از ساختار شش ضلعی لاله زنبوری به طور گسترده استفاده شده است (باز هم میگم طبیعت خودش الهام بخشه بسیاری از مهندسانه جهانه ) که تنها ماده ای چون کربن که به گفته کارشناسان از نوع فعال آن است می تواند چنین ساختاری را ایجاد کند .

هنگامی که امواج رادار با سطحی برخورد میکنند ابتدا مقداری از نیروی آن موج از سوی سطح جذب شده و نیروی موج بازگشتی به همان مقدار کاهش می یابد که موجب ضعیفتر شدن موج برگشتی میشود . ساختار لانه زنبوری با ایجاد انعکاسهای درونی پی در پی یک موج نیروی آن موج را گرفته و باعث میشود که در نهایت موج خروجی نتواند قدرت کافی را برای بازگشت به آنتن زمینی و ایجاد زمینه شناسایی پرنده فراهم کند . فقط رادارهای پرقدرتی چون رادار میگ 31 روسی تا کنون توانسته اند به تعداد محدود این گونه پرنده ها را آن هم در فاصله نه چندان دور شناسایی کنند . علت اصلی آن نیز میزان بالای انرزی موجود در امواج پخش شده توسط رادار میگ 31 است که با وجود انعکاسهای پی در پی باز هم میتواند مقداری انرزی کافی برای بازگشت به رادار میگ را داشته باشد .

تاکنون هیچ گونه شکلی از نوع ساختار لانه زنبوری به کارگرفته شده در این مواد منتشر نشده ولی نزدیکترین اشکال ممکن که برخی کارشناسان با استفاده از قوانین فیزیکی آن را تصویر کرده اند به صورت زیر میتواند باشد .

3- استفاده از مواد جاذب گرما و امواج داخلی (در مفیاس اندک)

آخرین ترفندهایی که برای اختفای جنگنده اف 22 در نظرگرفته شده است عبارتند از

1- استفاده از نوعی سرامیک ضد حرارت در انتهای اگزوز که با عدم جذب گرما توانایی رهگیری جنگنده توسط موشکهای حرارتی را در سرعتهای کمتر از 1.5 ماخ به طور چشمگیری کاهش میدهد .

2- با توجه به جایگزین شدن دستگاههای هدایتی آنالوگ با دیجیتال میزان ریسک خروج امواج ایجاد شده توسط دستگاههای دیجیتالی افزایش پیدا کرده است که میتواند باعث شناسایی پرنده توسط نوع به خصوصی از رادارهای پیشرفته گردد. برای جلوگیری از این امر متخصصان با ایجاد یک پوشش داخلی ضد امواج و نیز به کار بردن لایه نازکی از طلا در قسمت داخلی شیشه کابین خلبان حد اکثر کارایی ممکن را برای جنگنده ایجاد کرده اند .

حرف آخر : هر چند روز به روز دنیای علم با پیشرفت خود باعث ایجاد فناوریهای نظامی جدیدی می شود ولی همزمان با آن و یا با فاصله کمی از آن روش مقابله با آن فناوری نیز بدست می آید . درست همانند حیوانات که پس از مدتی زندگی در خطر خود را در مقابل خطرسازگار و یا ایمن میکنند . طبیعت همواره الهام بخش بسیاری از دانشمندان جهان بوده است و بسیاری از راه حل های موجود را نیز درخود نهان دارد . شاید روزی که آن سیب بر سر نیوتون افتاد او هرگز فکر نمیکرد که روزی لانه زنبور الهامی برای دانشمندان برای اختفا در آسمان باشد . حال دیگر زمان آن رسیده که در کشور خود نیز با توجه به اسرار درون طبیعت ما نیز سعی در ایجاد پیشرفت در کشور خود نماییم . به امید پیشرفتهای بیشتر MSKSB

مطلب فوق جمع بندی از مطالب بیش از ده سایت معتبر علمی داخلی و خارجی هست که پس از یک هفته تلاش مداوم تقدیم حضورتان میگردد . امید است با رعایت قانون کپی رایت گرد آور را در ارائه مطالب جدیدتر مصمم تر کنید .

توجه : ساختار لانه زنبوری واقع در تصویر تا کنون به تایید هیچ ارگان نظامی داخلی یا خارجی نرسیده است . پس آن را ساختار نهایی تلقی نکنید.
محققان و کارشناسان شرکت سازنده جنگنده اف 22 (لاکهید مارتین ) از سه فناوری جدید که مکمل یکدیگرند برای ساخت اولین جنگنده استیلت رهگیر جهان استفاده کرده اند.





منبع : http://www.air21.blogfa.com و http://aerocenter.ir

[Lich 12]

خوب دوستان، برای مقابله با این جنگنده مرده شوری و اف-35 چه کنیم؟! سقف پروازشون که در تیررسه ولی آبا می شه روی همون رادارهای پسیو اکراینی حساب باز کرد؟!

[Ernesto_Rommel 11,417]

رک بگم لیچ؟!

خوب دوستان، برای مقابله با این جنگنده مرده شوری و اف-35 چه کنیم؟!

هیچی!

مگر اینکه این دو تا رو بندازیم جون همدیگه! همین!

یا اینکه تمامی پدافند مسکو ! رو بیاریم تو تهران پیاده کنیم! بگیم اف 22 و سوخو 35 های عزیزم بیائید و توی این منطقه با ما درگیر بشید و لاغیر!
اها یه چیز دیگه هم هست: یا اف22 در اختیار بگیریم تا توازن برقرار بشه یا سوخو 35 یا مدل جدیدتر سوخو ....

که خوب اگر واقع بینانه قضاوت کنیم هیچ کدوم از اینا میسر نیست!

دقت کنید حتی با وجود یه پدافند هوائی خوب هم بازم نمیشه قطعی گفت کسی از پس جنگنده نسل 5 برمیاد!
حالا بماند من شنیدم سوخو 35 هم اگر پاش بکشه در جنگ الکترونیک و البته راداری از اف22 بازنده است(البته باید نسل های اینا رو هم در نظر بگیریم و البته لطفا عشاق سوخو 35 منو نکشید! همین! من چیزی رو که بر اساس قدرت راداری و.. دیدم میگم!)

ولی یه نکته اساسی:

امریکا در توانایئش نیست و نبوده که اف22 به اون مقدار دلخواه تولید کنه و اکثرشونم مامور حفاظت از امریکا هستند و به نظر شما امریکا چقدر حاضره ریسک بکنه و همه اونا رو بیاره ایران؟! یا هرجای دیگه؟!

فقط در تعداد محدود جا به جا میکنه که خوب اونم به نظرم با برتری شدید هوائی (از افند تا پدافند ) میشه جلوی کارشون رو گرفت ...

لیچ چی شده بعد قرن و بوقی اومدی سراغ این تایپیک؟!

راستی دوستان فکر کنم چراغ امپریالیسم امریکا هم شبیه چراغ انگلیس شده بعد جنگ جهانی دوم ... مگر معجزه شومی اتفاق بیافته وگرنه دوران گذار از امریکا هم کم کم داره فرا میرسه و دیگه بعیده امریکا بتونه اون اقتصاد قدرتمند و مجتمع های نظامیش رو سرپا نگه داره مثل سابق ... البته همیشه خطرناکه اما کم رنگ تر از قبل
تا اونجا که میدونم فقط دو سه راه حل واسه برون رفت از بحران اقتصادی خودش و دیگر کشورهای جهان موجوده و مهم ترینش یه جنگ جهانی دیگه یا چیزی شبیه اونه ... چیزی که بشه باهاش صنایع نظامی رو دوباره به صورت پرشورتر به کار انداخت ... چیزی که پول مازاد زیادی بیاره وجود ...
شایدم جنگ سردی دیگر ولی با توجه به اتفاقاتی که داره می افته زمینه واسه جنگ سرد زیاد جور نیست ... شایدم شد!
به هر صورت هی ی ی ی

یا حق

[Lich 12]

رومل جان ما که نمی تونیم با سلام و صلوات به جنگ بریم برادر! بالاخره باید یک راهی باشه! من شنیدم رادارهای پسیو اکراین می تونن جنگنده های نسل پنج رو شناسایی کنند!

[Ernesto_Rommel 11,417]

خوب به فرض شناسایی شد اون وقت با چی میخوای بزنیش؟!
چطوری میخوای از اخلال الکترونیکشون جلوگیری کنی؟!
من یه موقع عقیده داشتم که اف 22 و هواپیماهای مثل اون یعنی رادار گریز چون توسط رادار دیده نمیشن قدرتمند هستند و البته به خاطر جنگ الکترونیکشون اما اگر یه راداری باشه که اینا رو شناسایی کنه اونها بازنده اند چون فکر اینجا رو نکردند اما اون چیزائی که من شنیدم! اگر یک دهم اون هم درست باشه به نظر من در شرائط حال حاضر ایران هیچ موشکی در داخل کشور نیست که اون رو بزنه ....

روسیه و اروپا اره شاید داتشه باشند، شاید هم نه ، یقینا اما واقعا با وجود داشتن اون هم سخته زدن اف22

البته دوستان استثناها به کنار... یعنی مثلا تو یوگسلاوی میدونیم اف117 چی به سرش اومد هرچند روایات بسیار ضد ونقیض هست اما فرض بگیریم یوسگلاوها زدنش... این دلیلی است بر شکست پذیر بودن اونها اما دقت داشته باشیم زدن یه دونه اف117 هیچ دردی رو درمان نمیکنه

امریکا مثل اسرائیل نیست اگر یه جنگنده اش سقوط کنه یا یه موشک بخوره توش شیرازه اش از هم بپاشه تازه اسرائیل هم نپاشید بلکه ترسیدند ...

میخوام بگم با زدن یه دونه و دو دونه حجم حمله ابدا کاسته نمیشه شاید متوقف بشه واسه مدت کوتاهی اما دوباره میزنندش یعنی درد ما با ساقط کردن چند جنگنده درمون نمیشه!
تازه دقت کنیم جنگنده اف22 یقینا با وینگمن میاد تو منطقه .... یه اف18 که رسما یه پا جنگ الکترونیکه ....

اینو میخوایم چه جور بزنیم؟!

میخوام بگم تا وقتی 4 تا رادار بسیار قدرتمند و 4 تا موشک خوب نداشته باشیم هیچ فرقی به حالمون نداره
یعنی اگر رادار داشته باشیم موشک نداشته باشیم یعنی هیچ و بالعکس
هر دو با هم بعدش تازه اغاز کار هست.... باید نیروهای پدافندی رو بسیار مرتب اموزش بدیم و... تازه بعدش سلام وصلوات بعد شلیک یادمون نره شاید خدا کمک کرد هدف رو زد! تاکید میکنم شاید چون واقعا اخلال گرهای پیشرفته ایی داره اف 22 و دیگر جنگنده های نسل 5 (یا اخرای 4!)

قصد بزرگنمائی هیچ جنگنده ایی رو ندارم چون هرچیزی که میره تو هوا قطعا پائین هم میاد! اما بحث اینه با اس 300 فرضی! و تور ام یک مدل اولیه و... کاری از پیش نمی بریم شما بگو رادارهای روسی و امریکایی هم داشته باشیم

دوستان دقت کنید الان روسها از اس 300 رد کردند به اس 400 رسیدند بعدش اینقدر ادمای باحالی هستند! که به زور مدل اولیه اس 300 هم به کسی میدن به خصوص ایران!
دلیلشم همه مون میدونیم ....
بعدش بارها کارشناس ها با وجود داشتن اس 400 باز هم شک کردند در زدن قطعی یه جنگنده رادار گریز ضد الکترونیک...
یه نکته رو بگم؟
از طرف دیگه ما باید ببینیم سیر تسلیحاتی ایران روی چی تمرکزکرده در عرصه پدافند؟!
لیچ عزیز بیشترین تسلیحات ایران روی چی تمرکز دارند؟! به غیر اینه که روی موشک کروز تمرکز کردند؟!
خوب دلائلش مختلف میتونه باشه از دکترین امریکا که بر پایه موشک هدایت هوشمنده به خصوص کروز گرفته تا اینکه ایران در حال حاضر توانائی ساخت پدافند برد بلند و سریع رو نداره ... میگه حداقل در عرصه کروز خوب عمل کنم...
البته شنیده ها حاکی از اینه ایران میگه پدافند برد بلند ساختم و به زودی نمایشش میدم (اینو تو اخبار ویژه خودم از زبان نجار شنیدم و چند نفر دیگه هم گفتنش)

در کل تنها راه گرفتن اینا یا نبرد هوا به هوا هست که اونم جنگنده ای مثل سوخو 35 به بالا میخواد یا مدل هایی از میراژ و ... اروپائی یا همون اف14 های! امریکایی، تازه با رادار قدرتمند!
یعنی یه دو دو تا 4 تا کنی میبینی عملا ما هیچ کدومشون رو نداریم و بعیدم هست به دست بیاریم! مگر خیلی از سیاستهای نظامی و... تغیر کنه!
راه دیگه هم یه سیستم رادار زمینی (یا اواکس هوائی) هست بعدم یه پدافند موشکی خفن در حد اس 400 یا مدل های اخری اس 300
البته بسته به ارتفاع پروازی اف22 و.. فرق داره که برد بلند باشه یا متوسط و کوتاه....

راستی یه سوال: اوکراین از کی تا حالا از روسیه زده جلو؟!
البته درسته یه سری از کارخونه های نظامی شوروی توی اوکراین موند اما نشنیدم که اوکراین این قدر قدرتمند شده بشاه(البته خدا رو چه دیدی؟! شاید مثل ماهواره امید ما شدن و یهوئی معجزه اتفاق افتاده)

ولی عقیده شخصیم رو بگم به نظرم روسیه شاید همچین راداری ساخته باشه به اضافه امریکا ... ولی از اوکراین بعیده! و به نظرت رادار اوکراینی با این مشخصات به ایران میدن؟!
حتما میدونی که اوکراین یه انقلاب رنگی کردند توش و فعلا دست امریکاست البته شنیده ها حاکیه خوشبختانه دوباره روسیه داره مسلط میشه اونجا ....

عقل ما بیشتر از این قد نمیده! (البته علمیت خیلی اره! قد میده! مثلا لیزر بندازیم تو چشم خلبان! مثل بازی یپروزی! یا اینکه جدا با لیزر بزنیم جنگنده که اونم تکنولوژیش دست روسیه و امریکاست!)

لیچ جان خدائیش رو بگم الان دارم عینهو..... میترسم! که یهو کرکس بیاد خر منو بگیره چرا میگی اف22 اینجوره! چشمک!
ولی اقا برای من روسی امریکایی فرق نداره بلکه عملکرد و مشخصاتش مهمه .... فعلا که اف22 تکتازه ... اما تک تازی که عمرا بیشتر تولید بشه مگر ارتش امریکا بیلیونر بشه!
به دلیل تعداد کم اف22 اونا اثر چندانی ندارند ... همین امید ملت رو افزایش میده!

یا حق

[Lich 12]

برادر دمت گرم!

ولی! رادار Kolchuga خریداری شده و تایید هم شده! قابلیت ضد پنهانکاری هم داره این زیرو بخون!
[align=left]
* That Kolchuga has a range of 800 km. It will certainly have the sensitivity to see high power sources at such a range. However, basic line-of-sight arguments outlined in the sections above show that this would require aircraft to be flying at impractically high altitudes and/or for the Kolchuga stations to be deployed on very high mountains. The claim is thus technically possible but operationally very unlikely.
* That Kolchuga can detect US stealth aircraft by their radio and radar emissions. Whilst technically possible, stealth aircraft do not radiate when in battle, so this mode of operation is militarily irrelevant.
* Kolchuga is sufficiently sensitive to detect US stealth aircraft from unconventional sources of RF emissions, including radiation from exhaust trails and electromagnetic interference from the engine. (Technically the power levels of these sources are likely to be so small, if at all, that there would be insufficient energy for Kolchuga to measure these effects at one site, let alone the two or more required for triangulation. They would also be almost impossible to distinguish for normal background RF noise and would not appear like the conventional emissions types Kolchuga is designed to receive and analyse).
* Kolchuga is sufficiently sensitive to operate as a bistatic radar receiver and hence exploit other transmitters in the environment. (This is likely to be true for the specific case of forward scatter in which the radar cross section of even a stealth aircraft can become very large for a few moments. However, achieving forward scatter simultaneously in two or more receivers is geometrically impossible, so triangulation would not work. Secondly, unless Kolchuga has been specifically designed to work as a bistatic radar receiver with a certain radar type—and there's no evidence of Kolchuga being deployed in conjunction with specific radar types—then it will lack the essential matched filter required to reliably detect reflected pulses in the presence of noise. Therefore, if this effect works at all, it is likely to be unreliable and fleeting).
* Ukrainian sources often make claims such as "[Kolchuga] is head and shoulders above all American, Russian, French, Czech, or Brazilian developments in this field"[6]. Such claims are unsubstantiated and pure speculation, as the performance and even existence of many ESM systems are highly classified and not deducible by ELINT. It may or may not be true, but must be regarded with caution, particularly as those making the claims are often either journalists or those with an interest in exporting the system.[/align]

در مورد موشک! اگر این سامانه جدید ضد موشک دور برد جدید ساخت داخل حقیقت داشته باشه می تونیم با کمک این رادار هر گونه هواپیمایی رو بزنیم! پنهانکار یا غیره پنهانکار!

[worior 25,826]

عزيز جان اين سامانه فقط يك رادار پيش اخطاره همين يعني فقط ميتونه شناسايي كنه نميتونه هدف گيري كنه ! البته در صورتي كه مكان اون شناسايي بشه كه بعيده ميتونند براحتي جيمش كنند!

دوستان خواهش ميكنم بحث عجيب نكنيم ! يكمي منطقي باشيم...

يكي اگر ميتونه درمورد برخورد دو زيردريايي غول پيكر انگليس و فرانسه تاپيك بزنه ! خيلي برام مهمه كه بدونم چرا نتونستن همديگه رو با بيش از 120 متر طول شناسايي كنند !