ghermez 750 گزارش پست ارسال شده در بهمن 91 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/Han_provinces01.jpg[/img] [font=Arial","sans-serif][size=5]تاریخ [/size] [color=#0000cd]25جولای - سپتامبر،سال 255 بعد از میلاد [/color][/font] [size=5]محل [/size] [color=#0000cd]در مجاورت گانسو امروزی در چین[/color] [size=5]نتیجه [/size] [color=#0000ff] پیروزی وی [/color] [size=5][font=Arial","sans-serif]متعارضین[/font][/size][font=Arial","sans-serif]:[/font] [font=Arial","sans-serif][color=#000080]وی[/color] در مقایل[color=#006400] شو [/color][/font] [size=5][font=Arial","sans-serif]فرماندهان[/font][/size][font=Arial","sans-serif]:[/font] [color=#000080]وی:[/color] [color=#0000ff]چن تای دنگ ای ای فن[/color] [color=#006400]شو:[/color] [color=#008080]جیانگ وی زیا با زیانگ یی[/color] [size=5][font=Arial","sans-serif]نیروها[/font][/size] [color=#000080]وی:[/color] [font=Arial","sans-serif]100000 نفر[/font] [color=#006400]شو:[/color] [font=Arial","sans-serif]30000[/font] [font=Arial","sans-serif][color=#a52a2a]توضیح:[/color] [color=#996600]تو امار نیروها خود ویکی نوشته نیازمند اصلاح وبا توجه به گستردگی حمله شو خودم این امار انچنان قبول ندارم[/color][/font] [size=5]تلفات:[/size] [font=Arial","sans-serif][color=#000080]وی:[/color] 30000تا[/font] [font=Arial","sans-serif][color=#008000]شو:[/color] نا معلوم[/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/3-kingdom.jpg[/img] [color=#0000cd]نبرد دیداو،که به نبرد تااوکیو هم معروف است،بین ایالات های شائو هان و کائو وی در سال 255 در سه دوره پادشاهی از تاریخ چین درگرفت.این نبرد با پیروزی پر هزینه وی به پایان رسید.[/color] [color=#ff0000][size=5]مقدمه[/size][/color] [color=#0000cd]در ماه جولای سال 255، ژنرال جیانگ وی، اهل سرزمین شو، تصمیم گرفت تا از موقعیت به وجود آمده به علت مرگ نایب السلطنه وی استفاده کند و مجددا به وی لشکر کشی کند.نیروی تهاجمی فراهم شده، متشکل از 30000 نفر از جمله فرماندهانی همچون زیا با با و ژانگ یی، یکی از بزرگترین نیروهایی بود که جیانگ وی در طول لشکرکشی هایش به شمال سازماندهی کرده بود.با وجود این که زیاهو با و ژانگ یی در اداره اومر شهری در مرتبه بالاتری قرار داشتند وی چون این یک لشکرکشی نظامی بود ، جیانگ وی فرماندهی را به عهده داشت. زیاهو با با امپراطور شو نسبت خونی داشت(او یک از دایی های امپراطور لیو شان بود و هر دو برادرزاده اش به همسری امپراطور درآمده بودند).ژانگ یی به خاطر خدماتی که به لیو بی، بنیان گذار و اولین امپراطور شو،اراءه کرده بود، نسبت به جیانگ وی و ژیانگ با در جایگاه بالاتری قلمداد میشد.در حالی که جیانگ و ژیاهو بعد از مرگ لیو بی به شو ملحق شدند.تا ماه آگست سال 255، ارتش جیانگ وی، بوهان (واقع در شمال شرقی استان امروزی اینگزیا) را تصرف کرد و به سمت دیداو (استان امروزی لینتاو) در حال پیشروی بود. وانگ جینگ،بازرس جدیدی که وی تعیین کرده بود،به سرعت مقام باتر خود ژنرال چن تای ، که غرب را تحت کنترل درآورده بود ، را از حملات پی در پی دشمن در سه جبهه و هدف آنها یعنی مانت کی،شی اینگ و جینچنگ (لانژو امروزی) ، آگاه کرد و پیشنهاد کرد باید با دشمن در این جبهه ها درگیر شد.وانگ جینگ داوطلب شد تا تا لشکری را برای مقابله با دشمن در شی اینگ فرماندهی کند و پیشنهاد کرد نیروی دیگری ار مانت کی دفاع کند.در هان حال ارتش وی در بااوهان مستقر شود تا از پیشرفت دشمن به سمت جینگچن جلوگیری کند.چن تای نسبت به این اطلاعات اولیه مشکوک بود زیرا تا حد زیادی بعید بود که شو بتواند چنین ارتش عظیمی را برای لشکرکشی که ونگ جینگ دیده بود به حرکت درآورد.با این وجود نیروی تهاجمی شو بسیار بزرگ بود و مدافعان وی توانایی جدا کردن نیروهای خود را نداشتند.از این گذشته،ارتش وی در ایالت لیانگ اگر در جای دیگر مستقر میشد، به طور کامل در دسترس نمی بود زیرا در این صورت در ناحیه ای ناآشنا میجنگیدند.از این رو چن تای به ونج جیگ پیام داد که باید حرکات جیانگ وی را با دقت بیشتری تحلیل کند زیرا به نظر نمیرسد دشمن بتواند نیروهایش را یرای جنگیدن در جبهه های مختلف تقسیم کند و وی باید نیروهایش را برای به دست آوردن برتری عددی مطلق بر دشمن متمرکز کند.به ونگ جینگ دستور داده شد تا برروی دفاع از دیداو تمرکز کند و از درگیر شدن با دشمن خودداری کند،تا زمانی که نیروی کمکی وارد شود.چن تای درحالی که یک ارتش پشتیبانی را به سمت چنگ کن (وقع در شرق باوجی امروزی)هدایت میکرد از بارگاه پادشاهی وی درخواست نیوری کمکی کرد.[/color] [color=#ff0000][size=5]نبرد[/size][/color] [color=#4b0082]شکست وی در تنگه گو[/color] [color=#0000cd]وانگ جینگ، که تقریبا هیچ تجربه نظامی نداشت، دشمن را به شدت دست کم گرفته بود و به صورت اشتباه آمیزی معتقد بود که دشمن بعد از این پیاده روی طولانی خسته خواهد بود، و بهتر است که به دشمن فرصتی برای استراحت و سازماندهی مجدد داده نشود و دشمن در یک حمله پیش دستانه شکستی زودهنگام داده شود. وانگ جینگ مطمئن بود که یک پیروزی قاطع خواهد داشت چرا که بر دشمن برتری عددی داشت، و برخلاف دشمنش که خطوط تدارکاتش بیش از حد طولانی شده بود، قوای خودش که در موقعیت دفاعی قرار داشتند هیچ مشکل لجستیکی نداشتند. لذا، واگ جینگ دستور چن تای مبنی بر ماندن در دیادو را نادیده گرفت و برعکس ریسک کرده و نیروهایش را به تنگه گو در بالادست رودخانه تائو برد. تنگه گو در شمال دهکده گانسو در لینتائو امروزی واقع است، و در کرانه غربی رودخانه تائو قرار دارد، و همانجایی است که وانگ جینگ برای نابود کردن دشمن مهاجم انتخاب کرد که قرار بود خسته و با کمبود تدارکات باشد، و درنتیجه روحیه پائینتری داشته باشد. در آگوست 255، دوطرف در کرانه غربی رودخانه تائو درگیر شدند، و وی شکستی فاجعه آمیز را متحمل شد: تنها تعداد سربازانی که در حین تلاش برای فرار در ردوخانه تائو غرق شدند به بیش از 10,000 نفر می رسید و بیشتر نیروهای وانگ جینگ از دست رفتند و او مجبور شد 10,000 نیروی باقی مانده اش را پس از عبور از رود تائو به دیادو در جنوب عقب بکشد، و در پشت امنیت دیوارهای شهر دوباره سازماندهی کند. نبرد در کرانه غربی رود تائو ( که به عنوان نبرد تائویخی هم شناخته می شود) که نبرد تنگه گو هم خوانده می شود، بزرگترین پیروزی جیانگ وی در لشکرکشی های شمالی او بود، و البته آخرین آنها.[/color] [color=#0000cd]پس از پیروزی اولیه، ژآنگ یی مشکلات تدارکاتی را که شو با آنها مواجه بود به درستی دریافت و به جیانگ وی پیشنهاد داد که عقب نشینی کند. جیانگ وی، که منتظر بود پیروزی اولیه اش را تا گرفتن دیادو ادامه دهد با عصبانیت این پیشنهاد را رد کرد و دیادو را محاصره کرد. هنگامی که اخبار بیرون رفتن وانگ جینگ برای درگیری با جیانگ وی به چن تای رسید، او بلافاصله و به دقت پیش بینی کرد که وی شکست خواهد خورد و لذا سواره نظامش را برای نجات او فرستاد، و خودش پیاده نظام را به دنبال آنها رهبری کرد. چن تای علاوه بر این پیامی فوری به دربار سلطنتی وی فرستاد و درخواست نیروی کمکی بیشتر کرد. هنگامی که خبر فاجعه به پایتخت وی رسید، لوئویانگ، دربار سلطنتی نگران شد که چن تای به تنهایی نتواند شرایط را نجات دهد. سرهنگ یگان رودخانه چانگ، دنگ آی، که به تازگی به لوئویانگ رسیده بود به عنوان ژنرال عمل کننده برای آرام کردن غرب تعیین شد و به کمک چن تای فرستاده شد. هنگامی که دنگ آی از لوئویانگ خارج شد سیما ژائو نایب السلطنه وی، عمویش فرمانده ارشد سیما فو را مسئول گوانژونگ قرار داد تا به هماهنگ کردن تدارکات برای نیروهای وی در جنگ کمک کند.[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10228/diado01.jpg[/img] [color=#a52a2a][size=5]استراتژی[/size][/color][color=#4b0082][size=5]وی[/size][/color][color=#a52a2a][size=5] برای مقابله با[/size][/color][color=#008000][size=5] شو[/size][/color] [color=#0000cd]وقتی خبر محاصره دیدائو به چن تای رسید، او میدانست که شهر به آسانی سقوط نخواهد کرد، ولی همچنان میدانست که نیروی کمکی که فرستاده است کافی نیست. برای همین از دربار امپراتوری وی درخواست کمک کرد. اما بیشتر درباریها توافق داشتند که بعد از آن شکست وحشتناک، وانگ جینگ خیلی نمیتوانست مقاومت کند تا نیروی کمکی برسد. همچنین دشمن (پس از سقوط شهر و استقرار بر دیوارها) برتری جئوگرافیکی بر آنها خواهد داشت. آنها پیشبینی کردند که چهار فرماندهی در آن نزدیکی میتوانستند مقاومت کنند و نتیجه گرفتند که بهتر است به جای فرستادن نیروهایشان به جنگی که نتیجه اش از قبل معلوم است، نیروی بیشتری فراهم کنند و برای آزادی کل آن منطقه بجنگند. سیما زائو این نظریه را رد کرد و یادآور شد که حتی ژوجه لیانگ در زمان زندگی اش نتوانست چهار فرماندهی غرب گانسو را در ماجراجویی های شمالش فتح کند، پس جیانگ وی هم نخواهد توانست! او گفت که دشمن قادر به فتح سریع دیدائو نیست و آذوقه اش نیز به سرعت تمام میشود، برای همین درخواست کمک چن تای کاملا منطقی است. همچنان که چن تای ارتش خود را به شانگای حرکت میداد، سایر نیروها به رهبری دنگ ای ، ای فن و وانگ می تیز به آنجا رسیدند. در شورای فرماندهی، به رغم نظر مخالف چن تای ، همه به دنگ ای رای دادند. دنگ عقیده داشت که بعد از شکست فاجعه آمیز وانگ جینگ، روحیه نیروهای دشمن بسیار بالا بود و نیروهای خودی بسیار ناامید بودند. همچنین نیروهای کمکی نیز به سرعت جمع شده بودند و هماهنگی های لازم انجام نشده بود، پس امکان شکست دشمن، خیلی در این زمان وجود نداشت. منطقی هست که برای بدست آوردن کل منطقه، چند نقطه را از دست داد، پس بهتر است وانگ جینگ را رها کنیم تا از خود دفاع کند، سپس وقتی دشمن خسته و ناهوشیار شد، ضد حمله را آغاز کنیم. چن تای پیشنهاد دنگ‌آی را که توسط بقیه پذیرفته شده بود را رد کرد. دلیل چن تای این بود که برتری دنگ‌ای به دلیل مشکلات لجستیکی در یک جنگ سریع خواهد بود نه جنگ طولانی مدت. قرار بود که وانگ جینگ با دشمن مهاجم درگیر نشود و صبر کند تا انها منابع خود را مصرف کنند، سپس به نیروهای دوست که تقویت شده اند اضافه شود و حمله‌ی متقابل کند. اما او دقیقا کاری را کرد که جیانگ وی انتظار داشت و به یک حمله‌ی همه جانبه دست زد که شکستی ویرانگر خورد که باعث شد "وی" حرکت خود را به شرق ادامه دهد و مناطقی را که شاهرگ اصلی تولید نظامی بودند را تصرف کند. امکان این بود که او بتواند در گوان ژو که تهدیدی جدی برایش بود، درگیر شود. در حقیقت ممکن بود که ژیانگ وی اگر به سمت هر دو استان یونگ و لیانگ برود، انها را تصرف کندو به جمع اوری حمایت و نیرو از اقلیت های شمال و شمال غرب بکند، اما او یک اشتباه احمقانه‌ی بزرگ انجام داد و با ریسک تمام شدن منابع ضعیفش به محاصره‌ی دیادو پرداخت. تلاش برای گرفتن شهر بزرگترین اشتباه بود چرا که اماده سازی برای این کار زمان میبرد و در همین حال، مدافعان شهر تا اخرین قطره‌ی خون از شهر محافظت میکردند. این یک فرصت عالی برای دفع حمله‌ی ارتش شو بود چون خطوط تهیه‌ی وی از برتری جغرافیایی که در بالای کوه‌ها بودند لذت میبرد.در حالی که نیروهای شو باید از مناطق پست و پایین دست به سمت بالا حمله کنند. شن تای نهایتا اعلام کرد که روحیه‌ی نیروهای دشمن به محض اینکه منابعشان تمام شود پایین می‌اید و همه موافق ایده‌ی شن تای بودند. در ادامه، شن تای نیروهایش را به سه جبهه تقسیم کرد و و به سمت غرب گوانشو فشار اورد و نیروهای جیانگ وی را دور زد و به کوههای جنوب شرق دیادو رسید.[/color] [color=#b22222][size=5]رسیدن نیروی کمکی در دیدائو[/size][/color] [color=#0000cd]در حالی که محاصره دیداو ادامه می یافت، مشکل لوجستیک شورع به ایجاد دردسر برای ارتش شو کرد که بیش از اندازه گسترش یافته بود. اخبار بد دیگری هم برای "جیانگ"وی" در راه بود. اخبار نیروی کمکی "وی" که از جی چنگ به بالادست رود تاو رسیده بودند و در همین حال نیروی کمکی چن تای خط الراس گواچنگ را دور زده بودند ( نزدیک ویوان امروزی در گانسو) و در کوههای جنوب شرقی دیداو موقعیت گرفته بودند. بعد از چند تلاش ناموفق برای حمله به خط الراس کوه، فرماندهان شو منقاعد شدند که سربازان گرسنه آنها توانایی عقب راندن نیروی کمکی "وی" را ندارند. نیروهای کمکی که در کوهستان نزدیک شهر مستقر شده بودند با استفاده از طبل و دود آتش با مدافعان داخل شهر تماس بر قرار کردند و روحیه مدافعان شدیدا بالا رفته بود. چن تای کاملا متوجه بود که باوجود برتری عددی و روحیه قوی که به تازگی ایجاد شده بود، نیروهای "وی" در شرایطی نبودند که بتوانند ضد حمله انجام دهند. در عوض چن تای یک تاکتیک هوشمندانه به کار برد و اخباری را منتشر کرد که ضد حمله ای در راه است و در آن نیروهای "وی" به نیروی شو از هر دو طرف حمله می کنند. به دلیل کمبود منابع لوجستیکی، "ژیانگ وی" شکست را پذیرفت و در 25 سپتامبر 225 به ژوقتی (در جنوب اینتاو فعلی) عقب نشینی کرد. ونگ جینگ دروازه های شهر را باز کرد تا از چن تای به علت حضور به موقع نیروی کمکی تشکر صمیمانه بکند. شهر تنها برای ده روز دیگر آذوقه داشت و در صورتی که نیروی کمکی نمیرسید به طور حتم شهر سقوط می کرد. بعد از رسیدگی به منابع در شهر و تجدید نظام دفاعی، چن تای و نیرویش به شانگویی برگشتند.[/color] [color=#ff0000][size=5]عواقب[/size][/color] [color=#0000cd]با وجود آنکه ارتش متهاجم شو که توسط "جیانگ وی" رهبری می شد با موفقیت عقب رانده شده بود، خسارات فجیعی وارد شده بود. در اکتبر 225 امپراتور کاو ماو یک حکم حکومتی صادر کرد و در آن به مسولین نظامی و غیر نظامی امر کزد تمام امکانات خود را برای ترمیم خسارات به کار برند و تمامی مالیات و عوارض نظامی را برای شهر تا یک سال مورد بخشش قرار داد. کاو ماو به سرعت حکم خکومتی دیگری داد و در نوامبر 225 برای ارتقای روحیه و پشتیبانی مردم، خانواده افرادی را که به شو فرار کرده بودند مورد عفو قرار داد. 15 روز بعد از این حکم، یک حکم حکومتی دیگری داد و در آن دستور داد چنگ تای و دنگ آی تمام نیروهای خود را برای گرفتن مرده ها از رودخانه و دفن افراد کشته شده به کار برند. این دستور بیش از 100 روز بعد از جنگ بود و تخریب آنچنان وسیع بود که بسیاری از کشته شدگان جنگ هنوز به طور مناسب دقن نشده بودند. برای دستاورد درخشانی که چن تاو به دست آورده بود، به لویانگ فراخوانده شد و به سمت منشی امپراتور ارتقا یافت و مقام این ينرال که غرب را آرام کرده بود به سیما ونگ رسید. دنگ آی دیگر در مسولیت عملیاتی نبود اما لقب رسمی او ژنرال صلح دهنده غرب شد, و مسول دو استان یونگ و لیانگ شد. ونگ جینگ که مسبب شکست اولیه و در نتیجه انحزام نهایی "وی" یود، مقامی در پایتخت گرفت و مقام بازرس یونگ که خالی برجای گذاشت را مادون دنگ آی به نام ژونگ زو به عهده گرفت.[/color] [font=Arial","sans-serif]مترجمین:[/font] [url="http://www.military.ir/forums/user/9136-lord-soldier/"]Lord-Soldier[/url] [url="http://www.military.ir/forums/user/11916-hajj-abbas/"]HAJJ_ABBAS[/url] [url="http://www.military.ir/forums/user/12187-misalu2001/"]misalu2001[/url] [url="http://www.military.ir/forums/user/11954-heliaa/"]heliaa[/url] [b] [url="http://www.military.ir/forums/user/11973-senaps/"]senaps[/url][/b] [b] [url="http://www.military.ir/forums/user/8819-amirattari/"]amirattari[/url][/b] تهیه و تدوین عکس ها: [url="http://www.military.ir/forums/user/199-rezakiani/"]RezaKiani[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Didao"]منبع[/url] 7 به اشتراک گذاشتن این پست لینک به پست اشتراک در سایت های دیگر
