طرح اسپیس-اِکس برای سیستم پرتاب و فرود عمودی با قابلیت استفاده مجدد

[mahdavi3d 14,067]

ممنون بابت تذکر. اصلاح شد. big_grin :devil:

[mahdavi3d 14,067]

 

 

هر چند اعلام شده بود که مُد اشکال پیش‌آمده در وسیله آزمایشی در تگزاس (اشکالی مربوط به سنسورهای یکی از موتورهای مرلین) ارتباطی با راکت فالکون-9 عملیاتی ندارد، با این وجود اسپیس‌اکس پرتاب آسیاسَت-6 را چند روز به تاخیر انداخت تا یک بررسی مجدد روی مُد‌های احتمالی شکست راکت فالکون-9 انجام دهد تا از عملکرد آن اطمینان یابد.

این پرتاب، یک ساعت پیش در 05:00 به وقت گرینویچ 7 سپتامبر 2014 میلادی (09:30 به وقت تهران 16 شهریور 1393 هجری‌شمسی) با آتش گشودن 9 موتور مرلین راکت فالکون-9وی1.1 از سکوی شماره 40 مجتمع پرتاب کِیپ آغاز شد و پس از طی مراحل پرتاب از جمله دو سوزش برنامه ریزی شده طبقه فوقانی فالکون، ماهواره پس از 32 دقیقه از لحظه صفر از طبقه فوقانی رها شد.

 

http://www.spaceflight101.com/spacex-falcon-9---asiasat-6-launch-updates.html#

[mahdavi3d 14,067]

با وجود آنکه حدود 10 روز از پرتاب فالکون-9 وی1.1 حامل فضاپیمای دراگون می‌گذرد و از قبل اعلام شده بود که در این پرتاب، آزمون دیگری برای بازگرداندن طبقه اصلی راکت فالکون-9 انجام می‌شود، ولی اسپیس‌اکس تا امروز اطلاعاتی راجع به عملیات مربوطه منتشر نکرده است!

اما تصویر زیر که از ادغام چهار قاب مشابه ثبت شده در ساحل اقیانوس اطلس، کیپ کاناورال، توسط Mike Killian حاصل شده است، پرتاب راکت فالکون را نشان می‌دهد که رد بسیار درخشان، نمایانگر مسیر پرواز راکت پس از آغاز فرایند پرتاب است. در میانه‌های تصویر، جایی که روشنایی کمی کاهش می‌یابد مرحله‌ای است که طبقه اصلی خاموش و جدا شده است و رد روشن باقی مانده نمایانگر عملکرد طبقه فوقانی فالکون است. اما در ادامه رد کم‌نورتری، امتداد یافته به سمت افق، دیده می‌شود که نشان از انجام عملیات مانور فرود طبقه اصلی فالکون در اقیانوس دارد.

http://apod.nasa.gov/apod/ap140927.html

 

Mike Killian / AmericaSpace

[mahdavi3d 14,067]

از آنجایی که بخش‌هایی از فرایند بازگرداندن طبقه مرکزی فالکون-9 می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در یک حوزه کاربردی مورد علاقه ناسا داشته باشد، این سازمان با استفاده از سنسورهای ردگیری فروسرخ خود به سراغ تعقیب راکت کمپانی اسپیس‌اکس رفت.

ماجرا از این قرار است که یکی از راه‌های عبور سالم از جو مریخ و فرود ایمن بر سطح آن می‌تواند استفاده از روش آتش معکوس مافوق صوت (supersonic retropropulsion) باشد. روشی که در آن موتورها در خلاف جهت حرکت آتش می‌شوند تا سرعت فضاپیما بدین‌ترتیب کاسته شود. برای ناسا، زمان‌هایی از مانور بازگشتی طبقه اصلی فالکون در جو زمین می‌تواند مشابهت‌هایی با مانور مذکور در مریخ داشته باشد و بدین سبب آنها دست به کار شدتد تا این اطلاعات را جمع‌آوری کنند.

دو هواپیمای مجهز به ردگیر‌های فروسرخ MWIR در 21 سپتامبر، زمانی که فالکون-9 حامل فضاپیمای دراگون در ماموریت CRS-4 در حال پرواز به فضا بود به تعقیب آن پرداختند. یک هواپیمای WB-57 ناسا و دیگری NP-3D اوریون نیروی دریایی.

در ویدئوی منتشر شده، لحظه آتش‌های تراستر طبقه مرکزی در هنگامه خروج از هاله محصولات احتراق موتور مرلین-خلا طبقه فوقانی، رسیدن به ارتفاع اوج 140 کیلومتر، آتش بازگشت برای کنترل رنج، بازگشت به جو و شروع آتش بازگشت به جو در ارتفاع 70 کیلومتری و پایان آن در ارتفاع 40 کیلومتری دیده می‌شوند.

بیشترین علاقه ناسا به جمع‌آوری اطلاعات در بازه‌ زمانی که تانک در ارتفاع 100 تا 150 هزار پایی (حدود 30 و 45 کیلومتر) و با سرعت 2 ماخ در حال حرکت بود، اختصاص داشت. در این زمان، سنسور فروسرخ WB-57 که در دماغه آن قرار دارد و سنسور داخلی NP-3D در فاصله 60 ناتیکامایلی (111 کیلومتری) از راکت قرار داشتند.

علاوه بر این، ناسا و اسپیس‌اکس اطلاعات تله‌متری راکت کمپانی را هم تبادل می‌کنند. در واقع این مساعی بسان یک توافق برد-برد برای طرفین است. زیرا اسپیس‌اکس هم به اطلاعات دقیق دما و بارگذاری‌های آیرودینامیکی وسیله‌اش در فرایند بازگرداندن طبقه اصلی دسترسی پیدا می‌کند.

منبع و اطلاعات بیشتر:

http://aviationweek.com/space/nasa-spacex-share-data-supersonic-retropropulsion

 

WB-57

 

NP-3D Orion

 

ویدئوی تصاویر ثبت شده توسط سنسور فروسرخ هواپیمای WB-57 ناسا:

 

دانلود (حجم: 21.04 مگابایت)

http://trainbit.com/files/9372271884/CommercialRocketTest_Helpsfor_toMars_1001.mp4

 

اسکرین‌شات

[mahdavi3d 14,067]

ایلان ماسک، روز جمعه 25 اکتبر (3 آبان) با حضور در سمپوزیوم 100 سال AeroAstro دانشگاه MIT در نشستی به سوالات پروفسور Jaime Peraire و حضار در مورد موضوعات متعدد، با تمرکز بر اهداف و برنامه‌های فضایی پاسخ گفت. (ویدئوی کامل این نشست در ادامه برای دانلود قرار داده شده است)

وی در اوایل گفتگو به بحث پیرامون قابلیت استفاده مجدد پرداخت و همانجا اعلام کرد که کمپانی در حال حاضر قصد دارد قبل از پرداختن به هدف بازگرداندن طبقه اصلی به سکوی پرتاب (Return To Launch Site - RTLS) ابتدا فرود دقیق بر روی یک پلتفرم شناور را بارها و بارها تمرین کند. و اولین شانس برای این تمرین‌ها برای ماموریت بعدی پرتاب فالکون-9  (ظاهرا ماموریت CRS-5 منظور است) در نظر گرفته شده است. بدین منظور یک پلتفرم شناور دریایی به ابعاد 91.5 متر در 51.8 متر در یک کارخانه کشتی‌سازی در لوئیزیانا ساخته شده است (احتمالا چیزی شبیه یک بارج) و این پلتفرم به صورت ثابت و لنگر انداخته نخواهد بود بلکه آنها سعی خواهند کرد با کمک جی‌پی‌اس و موتور‌ها، آن را با محل خاص فرود منطبق کنند. البته حفظ تعادل پس از فرود کار دشواری خواهد بود.

به گفته ماسک آنها تلاش دارند طبقه اصلی را بر روی پلتفرم دریایی فرود آورند هر چند برای بار اول شانس موفقیت کمتر از 50 درصد متصور است. همچنین وی امیدوار است در صورت موفقیت، این طبقه قابل پرواز مجدد باشد.

وی اضافه کرد با توجه به تعداد زیادی پرتاب که در 12 ماه پیش‌رو در برنامه دارند، یکی از آنها با احتمال 80 تا 90 درصد قادر به فرود و پرواز مجدد باشد.

 

دانلود (حجم: 199.45 مگابایت)

http://trainbit.com/files/8965571884/OneonOne_withElonMusk_MITAeroAstro_CentennialSymposium_1001.mp4

 

اسکرین‌شات

[mahdavi3d 14,067]

 

ایلان ماسک در صفحه توئیتر خود از آزمایش پیکربندی اِکس-وینگ (x-wing config) برای فالکون-9 در پرواز پیش‌رو خبر داد. این پیکربندی مجهز به باله‌های شبکه‌ای (Grid fins) هایپرسونیک است.

باله‌ها از همان نوعی هستند که قبلا در وسیله آزمایشی گراسهوفر به کار گرفته شده بودند، اما اینبار با اندازه بزرگتر.

آنها در مرحله صعود راکت به صورت بسته قرار می‌گیرند اما در مرحله بازگشت‌به‌جو برای کنترل به سبک "x-wing" گشوده می‌شوند.

هر کدام از باله‌ها به صورت مستقل عمل می‌کنند.

 

 

همچنین ماسک از پلتفرم فرود که قبلا وعده‌داده بود نیز پرده‌برداری کرد.

پلتفرم شناور دریایی به ابعاد 91.5 متر در 51.8 متر که ماسک از آن به عنوان پایگاه فضایی شناور بی‌سرنشین خودمختار (Autonomous spaceport drone ship) یاد کرده است.

به گفته وی این ایستگاه از پیشران‌های مشابه سکوهای نفتی عمق دریا بهره می‌بَرَد که امکان حفظ موقعیت را با دقت سه متر، حتی در شرایط طوفانی محیا می‌کند.

ماسک همچنین از امکان سوختگیری و پرواز بازگشتی راکت از این پلتفرم در آینده خبر داد.

http://www.spacedaily.com/reports/Elon_Musk_unveils_drone_ship_and_x-wing_fins_for_rockets_via_Twitter_999.html

 

By Jon Rosszlsa

 

الان حداقل دو موضوع در راستای آنچه Secure-کردن وسیله نامیده می‌شود، ذهن همه رو به خودش مشغول کرده: یکی چالشی که بین دریا و خشکی مشترک هست، همانا موضوع "باد". و دیگری چالشی که مختص دریا هست و آن تلاطم دریا. باید دید اسپیس‌اِکس چگونه می‌خواهد با این چالش‌ها مواجه شود؟

ویرایش شده در آذر 93 توسط mahdavi3d

[mearaji 733]

حالا چرا دریا؟؟؟

زمین خدا رو مگه ازشون گرفتن...!!!

[mahdavi3d 14,067]

پرواز آتی که در قالب ماموریت CRS-5 شناخته می‌شود، از مجتمع شماره-40 پایگاه فضایی کیپ کاناورال فلوریدا در منتهی‌الیه جنوب شرقی ایالات متحده انجام می‌شود.

 

[م]

 

و این پرتاب نیز به مانند بسیاری پرتاب‌های دیگر از ساحل کیپ، به سمت اقیانوس اطلس در شرق انجام می‌پذیرد.

 

مانور بازگرداندن طبقه اصلی در پرتاب یک راکت، تا آنجا که می‌دانم به دو روش می‌توان انجام داد:

 

 

در روش اول، پس از جدا شدن طبقه اصلی، اجازه داده می‌شود "طبقه" مسیر بالستیک خود را در امتداد رنج پرتاب طی کند و در ادامه صرفا با روش‌های کاهش سرعت، مانند آتش معکوس موتور، نسبت به کاهش سرعت آن در هنگام ورود به جو و نیز در انتهای مسیر فرود اقدام می‌شود. در این روش به دلیل اینکه طبقه اصلی در مکانی در رنج پرتاب که در داخل ناحیه ایمن قرار دارد فرود می‌آید، موضوع ایمنی فرود کمتر مطرح است. زیرا به عنوان مثال طبقه قرار است در یک دشت یا داخل اقیانوس فرود بیاید و اگر مشکلی هم در حین فرایند فرود پیش آمد، احتمال خطر کم است. اما در عین حال با توجه به اینکه طبقه احتمالا در فاصله دور از تاسیسات (مثلا در مورد فالکون-9 در رنج 500 کیلومتری در داخل اقیانوس [م] ) به زمین می‌نشیند، چالش بازگرداندن آن به تاسیسات فرآوری و پرتاب مطرح است.

 

 

اما در روش دوم که مانور flyback نامیده می‌شود، پس از جدایش طبقه اول از طبقه فوقانی، طبقه اصلی اقدام به یک آتش برای عکس کردن جهت پرواز وسیله می‌کند و آن را در یک قوس سهموی بالستیک قرار می‌دهد، در طول انجام این مانور و نیز با گردش زمین به دور خود، امکان دسترسی به محدوده سکوی پرتاب فراهم می‌شود، سپس با انجام آتش دوم، سرعت وسیله در هنگام مواجهه با جو کاسته می‌شود و سومین آتش نیز در انتهای مسیر و برای کاهش سرعت به صفر و فرود بر سطح انجام می‌شود. [م]

این روش، مشکل بازگرداندن وسیله را حل می‌کند اما چالش‌های دیگری دارد، یکی اینکه پایگاه پرتاب در محدوده‌ای واقع شده که تاسیسات انسانی بیشتری در آنجا قرار دارد و باید برای کاهش احتمال خطر، از صحت عملکرد وسیله مطمئن بود. و نیز این روش به مصرف سوخت بیشتری برای انجام مانورهای مربوطه نیاز دارد، سوخت بیشتر برای مانور بازگرداندن طبقه اصلی به معنی حمل بار کمتر به مدار زمین است.

 

هدف نهایی و درازمدت اسپیس‌اِکس آنگونه که از قبل شنیده شده، بازگرداندن طبقه اصلی به محدوده خشکی (سکوی پرتاب) است. اما آنها ظاهرا فعلا ترجیج می‌دهند با انجام فرودها در دریا، ابتدا از صحت عملکرد خود مطمئن شوند.

 

البته می‌توان این سوال را هم مطرح کرد که آیا محدوده جزیره‌ای در شرق آمریکا و در داخل رنج احتمالی پرتاب وجود دارد که فرودها در آنجا انجام شود؟ در پاسخ، می‌توان به جزایر باهاما اشاره کرد. اما مسائلی چون ایمنی رنج و نیاز به توافق با حکومت‌ باهاما و... مطرح است. و نیز محدود به زوایای خاصی هم هست.

 

[mahdavi3d 14,067]

تاریخ پرتاب برای ماموریت CRS-5 اینک برای 18:20 به وقت گرینویچ 19 دسامبر 2014 میلادی (21:50 به وقت تهران، 28 آذر 1393 هجری‌شمسی) تنظیم شده است.

تصاویر بیشتری از پلتفرم متحرک (بارج) اسپیس‌اکس، این شناور در فاصله حدود 300 کیلومتری شمال‌شرق کیپ‌کاناورال واقع خواهد شد.

http://spaceflightnow.com/2014/12/16/photos-spacexs-autonomous-spaceport-drone-ship/

 

 

[mahdavi3d 14,067]

آنطور که گفته شده، بارج مورد استفاده اسپیس‌اکس از سیستم تثبیت‌موقعیت دینامیک قابل‌حمل (PDPS) ساخت شرکت Thrustmaster استفاده می‌کند.

بروشور آنها در رابطه با این سیستم، در قالب فایل پی‌دی‌اف از هرکدام از لینک‌های زیر قابل دسترس است:

http://trainbit.com/files/3423321884/PortableDyanmic-PositioningSystem.pdf

[لینک اصلی]

 

 

یک ویدئو راجع به این سیستم:

 

دانلود (حجم: 6.4 مگابایت)

http://trainbit.com/files/0923321884/PortableDynamicPositioningSystem_1001.mp4

 

اسکرین‌شات

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/PortableDynamicPositioningSystem_05.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/PortableDynamicPositioningSystem_04.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/PortableDynamicPositioningSystem_03.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/PortableDynamicPositioningSystem_02.jpg][/url]

[mahdavi3d 14,067]

اسپیس‌اکس پرتاب فالکون-9 در قالب ماموریت CRS-5 را تا 6 ژانویه سال جدید میلادی به تاخیر انداخت.

آنطور که گفته شده، دلیلش عدم رضایت آنها از نتیجه یک آزمون ایستای راکت بوده است (آزمون‌های معمولی که آنها قبل از هر پرتاب انجام می‌دهند و تمام موتورها را به مدت کوتاهی روی سکو، به صورت ایستا آتش و آزمایش می‌کنند)

http://www.nasaspaceflight.com/2014/12/spacex-static-fire-falcon-9-crs-5/

[Mosip 3,604]

SpaceX موشک فالکون 9 را بار دیگر به فضا می فرستد

 

بعد از مدت ها، کمپانی SpaceX قصد دارد که موشک فالکون 9 بعدی خود را بار دیگر و در تاریخ 19 دسامبر به فضا بفرستد.این موشک، 11 ماهواره برای کمپانی مخابراتی Orbcomm، واقع در نیوجرسی، را به جو زمین می برد. بعد از شش ماه، این اولین باری است که فالکون به فضا فرستاده می شود. این خبر، از سوی ایلان ماسک، مدیر عامل SpaceX، و در توییتر رسمی وی اعلام شد.
 
بعد از انفجار فالکون 9 هنگامی که در حال حمل تجهیزات مورد نیاز برای ایستگاه فضایی بود، SpaceX برای مدتی از ارسال موشک های جدید منع شد. ایلان ماسک اذعان داشته که انفجار و شکست فالکون 9، به خاطر استفاده از نوعی فلز نادرست در مخزن سوخت موشک پدید آمده است. بعد از این واقعه، کمپانی مورد بحث، مسئله را مورد بررسی قرار داد و ماسک قول داده که تمام مخازن سوخت از این پس پیش از پرواز مورد بررسی کامل قرار می گیرند.
 
در تاریخ 19 دسامبر، کمپانی SpaceX ورژنی جدید از فالکون 9 را به فضا می فرستد که جمع آوری بدنه آن بعد از وقوع هر مشکلی، به راحتی میسر خواهد بود. در سال گذشته، SpaceX مشغول به آزمایش فرود آوردن فالکون 9 روی پلتفرمی در دریا بوده است. معمولا، موشک های مشابه به گونه ای طراحی می شوند که بعد از پرتاب، یا نابود و یا گم می شوند.
بنابراین، تحقق این امر سبب می شود که SpaceX به تکنولوژی جدیدی دست یابد. در همین حال، موشک مورد بحث وظیفه دارد که به روی زمینی واقع در فلوریدا فرود آید و قرار نیست که صرفا و به صورت اتوماتیک، روانه اقیانوس شود. فرود آوردن موشک های پرتاب شده، از رویاهای دیرینه SpaceX به شمار رفته است و در ماه نوامبر اعلام شد که آن ها توانسته اند موشکی را بعد از ارسال به فضا، در «نیوشپرد» فرود آورند.

 

لینک منبع؟

ویرایش شده در آذر 94 توسط rezatizi

[naserr 7,221]

موفقیت اسپیس اکس در فرود راکت فالکن 9

 

برای اولین بار در تاریخ صنعت پرتاب های مداری راکت های ماهواره بر ، شرکت اسپیس اکس موفق شد تا مرحله اول راکت فالکن 9 خود را با موفقیت به زمین برگردانده و به صورت عمودی و با نیروی پیشرانه یکی از موتورهای مرلین خود به زمین بنشیند.

 

هدف اصلی این پرتاب ، قرار دادن 11 عد ماهواره ارتباطی متعلق به شرکت اُربکام بود که با موفقیت کامل در مدار خود قرار گرفت و هدف ثانویه مورد انتظار فرود و بازیابی مرحله اول راکت بود که محقق شد. پس از شکست پرتاب ماموریت قبلی اسپیس اکس که در جریان پرتاب محموله تدارکاتی به ایستگاه فضایی بین المللی در ماه جون سال جاری یعنی 6 ماه پیش صورت گرفت ، ایلان ماسک رئیس کمپانی اسپیس اکس از اعمال تغییرات وسیع و اساسی در بخش های گوناگونی از راکت فالکن 9 خبر داده بود.

 

شکست ماموریت قبلی به دلیل عدم استقامت یکی از بازوهای نگهدارنده مخزن هلیوم تحت فشار در مرحله دوم راکت رخ داده بود . این بازوی نگهدارنده یا استرات از مواد با مرغوبیت کافی ساخته نشده بود و به همین دلیل نتوانست بار و فشار زیاد وارده به آن را در هنگام شتاب گیری تحمل کند و با شکستن و برخورد مخزن هلیوم به مخازن سوخت و اکسید کننده طبقه بالایی راکت ، باعث نشت و انفجار آن شد.

 

اما در این 6 ماه تغییرات و بهینه سازی های بسیاری انجام شد . از جمله تغییر کامل استرات ها ، افزایش طولی راکت ، افزایش نیروی پیشران موتورهای مرحله اول و رسیدن به قدرت حداکثر 100% ، مخزن اکسیژن مرحله دوم با فشار بیشتر و دومای پایین تر و در نتیجه میزان بیشتر اکسیژن مایع ، مخزن سوخت بزرگتر ، سامانه کنترل وضعیت گاز سرد راکت و......

 

افزایش نیروی پیشران موتورهای مرحله اول کمک میکند تا در پرتاب های به مدار زمین آهنگ ، سوخت و اکسیژن کافی برای انجام مانور برگشت به زمین و روشن شدن مجدد موتورهای مرحله اول باقی بماند.

 

شرکت اسپیس اکس امیدوار است تا با بهبود دادن و سرعت بخشیدن به فرایندهای آماده سازی مجدد راکت بازگشتی ، بتواند آن را چندین بار در پرتاب های مداری استفاده کند و هزینه های پرتاب را به طرز چشمگیری کاهش دهد. به گفته ایلان ماسک هزینه ساخت یک راکت فالکن 9 حدود 16 میلیون دلار است ولی هزینه سوخت و اکسیدکننده فقط 200 هزار دلار.

 

بنابر این با بازیافت و استفاده دوباره از مرحله اول به صورت کامل ، میتوان قیمت را برای مشتریان به صورت خارق العاده ای کاهش داد و در بازار رقابت با دیگر شرکت های پرتاب کننده به چیرگی مطلق دست یافت.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ویدیوی لحظه فرود مرحله اول راکت :

 

[aparat]tC1pj[/aparat]

 

 

www.spacex.com/webcast/

http://spacenews.com/falcon-9-launches-orbcomm-satellites-first-stage-lands/

http://www.spaceflightinsider.com/organizations/space-exploration-technologies/christmas-comes-early-for-spacex-falcon-9-returns-to-flight-with-orbcomm-og2-mission/

http://spaceflight101.com/falcon-9-orbcomm-flight2/spacex-falcon-9-achieves-first-booster-landing/

http://www.universetoday.com/124020/successful-spacex-launch/

http://www.planetary.org/blogs/jason-davis/2015/20151221-spacex-rtf-sticks-landing.html?referrer=https://www.google.com/

https://spaceflightnow.com/2015/12/23/spacex-rocket-landing-applauded-but-experts-say-implications-tbd/

ویرایش شده در دی 94 توسط naserr

[naserr 7,221]

اظهار نظر رئیس سازمان فضایی فرانسه درباره موفقیت اسپیس اکس

 

 

ژان ایوِس لگال رئیس سازمان فضایی فرانسه درست یک روز پس از موفقیت شرکت اسپیس اکس در فرود مرحله اول راکت فضایی فالکن9 ، این عمل را یک شاهکار تمام عیار نامیده و به ایلان ماسک و دست اندرکاران شرکت اسپیس اکس تبریک گفته.

 

در ادامه اشاره میکند این تنها آغاز راه و گام کوچکی به منظور کاهش هزینه های پرتاب های مداری است و تا زمانی که چندین بار این راکت مورد استفاده مجدد قرار نگیرد نمیتوان از موفقیت برنامه بازیافت پرتابگرها سخن به میان آورد. بلو اُریجین و اسپیس اکس در مسیر درستی قرار گرفته اند ولی اگر قرار باشد تا یک یا دو بار عمل بازیافت صورت گیرد ، به هیچ عنوان نمیتوان هزینه های بالا و سالیان درازی را که در راه پژوهش و توسعه این قابلیت صرف شده را توجیه کرد.

 

همچنین به فضاپیمای شاتل فضایی اشاره کرده و میگوید در گذشته این فضاپیما به صورتی طراحی شده بود تا بتواند بارها مورد استفاده قرار گیرد و ا موفقیت و سلامت ماموریت خود را انجام دهد. ولی در مدت زمانی به خدمت گیری شاتل ها ثابت شد که هزینه های تعمیر و آماده سازی این فضاپیما برای پرتاب مجدد بسیار گران و سنگین است و عملاً رویای پرتاب کم هزینه محقق نشده بود.

 

http://www.france24.com/en/20151222-spacex-landing-feat-but-not-yet-game-changer-expert-says

[Mosip 3,604]

راکت فالکن ۹ اسپیس اکس پس از فرود تاریخی، سالم و سرحال در آشیانه است

 

 

 

 

راکت فالکن ۹ که شرکت اسپیس اکس چندی پیش (۱ دی) برای اولین بار در تاریخ پس از یک پرتاب مداری به زمین نشست، به گفته ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس اکس، سالم است و آماده برای پرتاب مجدد.

در ۲۱ دسامبر (۱ دی به‌وقت‌تهران) شرکت اسپیس اکس با موفقیت مرحله اول راکت فالکن ۹ را پس از یک پرتاب مداری به پایگاه کیپ کاناورال بازگردانده و به‌آرامی به زمین نشاند. این اولین بار بود که پس از یک پرتاب مداری چنین کاری انجام شد. این دستاورد، گامی بزرگ برای اسپیس اکس در راستای توسعه راکت‌های قابل بازیافت کامل و سریع است که به گفته ایلان ماسک، می‌تواند هزینه پرواز فضایی را تا ۱۰۰ برابر کاهش دهد.

 

و اکنون خبرهایی بهتر: مرحله اول راکت فالکن ۹ به گفته ایلان ماسک از پرتاب و فرود جان سالم به در برده و هیچ نوع آسیب و خرابی در آن دیده نمی‌شود. ماسک در پست اینستاگرام خود در ۲۱دسامبر (۱۰ دی) که با تصویری از راکت همراه بود، نوشت:  فالکن ۹ دوباره در آشیانه در کیپ کاناورال. هیچ آسیبی پیدا نشد، آماده برای استارت دوباره است.

 

ایلان ماسک در یک تله‌کنفرانس پس از فرود راکت، اعلام کرد که اسپیس اکس تصمیم دارد یک تست استاتیک (روشن کردن موتور در حالت مقید و بی‌حرکت) روی این راکت در کیپ کاناورال انجام دهد تا ثابت کند که تمام سامانه‌های مرحله اول راکت خوب کار می‌کنند و راکت می‌تواند طی یک مأموریت پرتاب مجدد، نیروی پیشران کامل تولید کند.

این یک راکت استثنائاً پرواز مجدد نخواهد داشت (فقط تست استاتیک)؛ هرچند، اسپیس اکس تصمیم دارد آن را در موزه نگهداری کند. اما این شرکت تصمیم دارد که در آینده نزدیک یک بوستر دیگر را به زمین نشانده و در مأموریت بعدی مجدداً به کار بگیرد.

ایلان ماسک در تله‌کنفرانس ۲۱ دسامبر گفت:  ما لیست پرواز نسبتاً بزرگی داریم و سال آینده بیش از یک دوجین پرتاب خواهیم داشت. بنابراین، فکر کنم سال آینده (۲۰۱۶) یکی از این بوسترها را مجدداً استفاده خواهیم کرد.

 

 

 

 

فرود راکت فالکن ۹ در پرتابی انجام شد که هدف اصلی آن قرار دادن ۱۱ ماهواره مشتری اسپیس اکس به‌نام شرکت اُربکام در مدار زمین بود. به گفته نمایندگان اسپیس اکس، این بخش مأموریت به‌خوبی انجام شد و همه ماهواره‌ها در مدار تعیین‌شده قرار گرفتند.

درواقع مأموریت ۱ دی اسپیس اکس، بازگشت به پرواز پس از سانحه قبلی فالکن ۹ بود که راکت این شرکت در مأموریت باری هفتم ۲۸ ژوئن به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی، منفجر شد و مأموریت با شکست مواجه شد.

 

اسپیس اکس قراردادی ۱/۶ میلیارد دلاری با ناسا برای پرتاب حداقل ۱۲ محموله باری به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی دارد. مأموریت بعدی برای همین ماه میلادی زمان‌بندی شده است.

سانحه ۲۸ ژوئن به دلیل شکستن یک مهار فولادی نگه‌دارنده بطری هلیوم در مخزن پیشران مرحله دوم راکت فالکن ۹ رخ داد. پس از این سانحه و مشخص شدن علت آن، ماسک قول داد که تک‌تک صدها مهاری که راهی پرتاب‌های اسپیس اکس می‌شوند، تست خواهند شد.

اسپیس اکس تنها شرکتی نیست که روی توسعه راکت‌های قابل بازیافت کار می‌کند. در ماه نوامبر، شرکت بلو اوریجین که یک شرکت پرواز فضایی است به مدیریت جف بزوس، بنیان‌گذار سایت آمازون اداره می‌شود، با موفقیت بوستر نیوشپارد خود را پس از یک پرتاب آزمایشی که پروازی زیرمداری انجام داد، به زمین نشاند.

 

 

http://www.space.com/31511-spacex-rocket-landing-great-shape-photos.html

http://toranji.ir/%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA-%D9%81%D8%A7%D9%84%DA%A9%D9%86-%DB%B9-%D8%A7%D8%B3%D9%BE%DB%8C%D8%B3-%D8%A7%DA%A9%D8%B3-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%AF-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/#more-945339

 

 

اسپیس ایکس قصد دارد موشک بعدی خود را در دریا فرود آورد

 

 اسپیس ایکس این بار قصد دارد فرود موشک روی سطحی شناور بر آب را تجربه کند، یعنی همان پروژه ای که تاکنون ۲ بار انجام گرفته و به شکست انجامیده است.

اسپیس اکس برای این پروژه نسخه ۱.۱ از فضاپیمای خود را در نظر گرفته که هرچند از نسخه بهبود یافته اخیر ضعیف تر است، اما به گفته سازنده از توانایی لازم برخوردار است، چرا که برای فرود روی آب به نیرو و سوخت کمتری نسبت به فرود روی زمین نیازمند است.

اسپیس اکس برای این منظور از یک پلتفرم شناور به نام drone ship استفاده می کند که هرچند در آزمایش های پیشین فرود روی آن با موفقیت انجام نگرفته بود، اما فرود موفقیت آمیز اخیر روی زمین موجب شده این بار امید زیادی در رابطه با آن وجود داشته باشد.

در پایان لازم است بدانید که اسپیس اکس در این پروژه قصد دارد ماهواره «جیسون ۳» ناسا را برای نظارت بر اقیانوس ها به مدار زمین ارسال کند و تاریخ ۲۷ دی ماه را نیز برای انجام آن در نظر گرفته است، البته برخلاف همیشه که پرتاب های این شرکت از ایالت فلوریدا انجام می گیرند، پرتاب فضاپیما این بار از پایگاه نیروی هوایی Vandenberg واقع در کالیفورنیا انجام خواهد گرفت.

ویرایش شده در دی 94 توسط Mosip